Proza popullore e Drenices

[Lexuesi_]

Ish kan njani e kish pas ble nje dash per kurban po bajrami bajagi larg edhe qka ban ky shkon e vet 1 mik te vetin qe ka pas shume dele i thot a ban me prue se spo rrin dashi vet deri te vje vakti. Ai miku i thot po more bjere edhe e kap i zoti dashit dashin e qon te miku e len aty edhe kthehet prej shpije.

Nja 3 dite para se me ardh vakti me shku me marr dashin ky niset e shkon te miku hin ne ode kuvenojn veten per sdyti e streti qysh a kane adeti. Edhe i zoti shpis ka falen po i thot te zotit te dashit na ka kan i qederr mbram , i pergjigjet ai hajde hajri e dafte qka pas ka kris.

I zoti shpise ja kthen i thot na ka ra ujku mbrame ne torishte edhe e ka hanger dashin tan po mos u merzit burr i dheut.

Ky i zoti dashit ja kthen , jo he burr spo merzitna une per dashin tem, po ma shume jam ka merzitna per ata desht e tu qka kan hek prej ujkut deri e ka gjet dashin tem .

[Slfi]

U kish pas ra uku cobanve ner dhen. Qen e coban i bine ukut n'shpine. Tuj ik uku, qe edhe ni magar para dhenve ish kane, e ja dha edhe ai ni shkelem. At'here uku foli:
Qenve e cobanve hallall u kofte, veq magarit, si s'kesh tu i ba kurgja, kurr hallall mos i koft!