Sepse të ndesh shpesh në shumë tema diskutimi.Nuk mund ti fsheh mendimet e mia,por as gjej fjalë të përshkruaj se sa më pëlqen dëshira jote për diskutim e rrahje mendimesh.Po të tregoj se,nga pozicioni që të shoh unë,është njësoj si të kem vendosur para aparatit fotografik dhe të fiksoj një pozicion.Çdo njeri ashtu do të shikonte.Dhe ja si fiksohesh para aparatit,por jo trupi i jot fizik,por ndërgjegjia e mendimi i jot për jetën.Je idealiste me ato që thua.Kështu nuk e ndihmon por e largonë atë qetësi,atë dashuri,atë rregullsi që kërkon shpirti i jot...dhe natyrishtë është normale për cilindo ta kërkoj! Pra duke pretenduar të pa mundurën është njësoj si të fluturosh pa krahë,nuk je realiste por mbetesh hero i ëndërrave...donkishotiste.Bëhu praktike dhe kjo ka pak hidhërim në vet-vete por të shëron.Bai bai!!!
Trishtohem.
Krijoni Kontakt