Martesa Islame, urtësitë dhe qëllimet e saj

[celyy]

Martesa Islame, urtësitë dhe qëllimet e saj





Falënderimet dhe lavdërimet i takojnë vetëm Allahut, kurse salavatet dhe selamet qofshin mbi Muhammedin (alejhis-salatu ves-selam) mbi familjen e tij, mbi shokët e tij si dhe mbi gjithë ata që ecin në rrugën e tij, deri në Ditën e Gjykimit.



Duke pasur në hatër se feja Islame është një sistem i plotë jetese, që përfshin të gjitha aspektet jetësore, padyshim se një nga qëllimet më primare dhe më esenciale të saj është formimi i një familjeje dhe shoqërie të shëndoshë, në pajtim me parimet Kur’anore dhe ato profetike.


Në Islam, martesa dhe formimi i familjes zë një vend shumë të rëndësishëm. Sikur burri, ashtu edhe gruaja është e barabartë në përballimin e kësaj jete, obligimeve, peripecive të saj, etj.



Allahu i lartësuar thotë:



"Besimtarët dhe besimtaret janë të dashur për njëri-tjetrin, urdhërojnë për të mirë, ndalojnë nga e keqja, e falin namazin, japin zeqatin, respektojnë Allahun dhe të dërguarin e Tij. Të tillët do t’i mëshirojë Allahu. Allahu është Ngadhënjyesi, i Urti” (Et-Tevbeh-71);



“…Unë nuk ia humbi mundin asnjërit prej jush, qoftë mashkull apo femër…” (Ali Imran-195);



“Kush bën ndonjë nga punët e mira, qoftë mashkull ose femër, dhe duke qenë besimtar, të tillët do të hyjnë në xhennet dhe atyre nuk u bëhet kurrfarë padrejtësie.” (En-Nisa-124)



Pra, familja është një institucion hyjnor, origjina e të cilit përkon me natyrën e njeriut. Vetë lloji njerëzor është rezultat i këtij institucioni. Allahu thotë në Kur’anin e Tij fisnik:



“O ju njerëz! Kini frikë Zotin tuaj, i Cili ju krijoi nga njeri i vetëm dhe prej tij krijoi bashkëshorten e tij, dhe prej atyre dyve Ai shtoi shumë burra dhe gra. Kini frikë Allahun, nëpërmjet të Cilit ju kërkoni të drejtat e ndërsjella, dhe mos i ndërprisni marrëdhëniet me akraballëkun tuaj. Sigurisht që Allahu është kurdoherë Vëzhgues mbi ju.” (En-Nisa-1).



Dhe, në një vend tjetër në Kur’anin fisnik, krijimi i mashkullit dhe i femrës si dhe raporti i tyre martesor i përshkruar me siguri, me dashuri e me mirëkuptimi reciprok, janë përshkruar si shenja të Zotit.



Allahu thotë:



”Dhe nga faktet e madhërisë së Tij është që, për të mirën tuaj, Ai krijoi nga vetë lloji juaj bashkëshorte, që të gjeni prehje tek ato. Dhe në mes jush krijoi dashuri e mëshirë. Vërtet, në këtë ka argument për njerëzit që mendojnë” (Er-Rum-21)



“Ai (Allahu) është që ju krijoi nga një njeri i vetëm, e prej tij Ai krijoi palën e tij (bashkëshorten), për t’u qetësuar pranë saj…” (El-A’raf-189)



Institucioni i familjes dhe ai martesës, në anën tjetër, janë përshkruar si praktikë jetësore e mbarë profetëve, sidomos profetit tonë, Muhammedit, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të.



Allahu mëshirëplotë thotë:



”Ne dërguam para teje të dërguar dhe atyre u mundësuam të kenë gra e fëmijë…” (Er-R’ad-38)



Muhammedi (alejhis-salatu ves-selam) thotë:”Martesa është pjesë e praktikës sime jetësore. Kushdo që i largohet praktikës sime jetësore, nuk është nga ne.” (Buhariu, Muslimi)



Meqë martesa është një institucion i së drejtës hyjnore, çdo martesë ka një natyrë të veçantë. Vetë fjala “Nikah”, që theksohet në shumë vende në Kur’anin Fisnik dhe në Sunnetin e Muhammedit (alejhis-salatu ves-selam), përdoret për ta treguar martesën, e që në kuptimin e drejtpërdrejtë do të thotë “Kontratë”.



Në Kur’an, martesa është e përcaktuar pikërisht si një kontratë dhe marrëveshje private shumë e ndërgjegjshme mes burrit dhe gruas. Që të jetë kjo martesë e vlefshme, kërkohet pëlqimi dhe dashuria mes dy të martuarve. Siç mund të vërehet nga kjo përmbledhje e shkurtër, martesa nuk është thjesht një formë ligjore mes dy të martuarve, por një institucion themelor, me karakter fetar e shoqëror.



Qëllimet e martesës në Islam



1) Ruajtja dhe shumimi i llojit njerëzor



Mbijetesa e llojit njerëzor varet nga funksionimi familjar, sepse Zoti i lartësuar, për ta ruajtur llojin njerëzor, ka krijuar strukturat familjare. Zoti thotë në Kur’an:



“O ju njerëz! Kini frikë Zotin tuaj, i Cili ju krijoi nga njeri i vetëm dhe prej tij krijoi bashkëshorten e tij, dhe prej atyre dyve Ai shtoi shumë burra dhe gra. Kini frikë Allahun, nëpërmjet të Cilit ju kërkoni të drejtat e ndërsjella, dhe mos i ndërprisni marrëdhëniet me akraballëkun tuaj. Sigurisht që Allahu është kurdoherë Vëzhgues mbi ju.” (En-Nisa-1)



2) Mbrojtja e moralit dhe fesë



Për këtë, Muhammedi (alejhis-salatu ves-selam) martesën e cilëson si një fortesë, që e mbron njeriun nga një jetë e çrregullt. Muhammedi (alejhis-salatu ves-selam) thotë:"O ju të rinj, kush prej jush ka mundësi të martohet, le të martohet, se ajo pengon shikimin dhe mbron organin nga harami; kush nuk ka mundësi, le të agjërojë, se kjo është mbrojtje për të.” (Buhariu dhe Muslimi)



3) Ekuilibri mes dashurisë dhe mirësjellje.



Pra, qëllimi i martesës është se ajo siguron një mbështetje e qetësi shpirtërore mes burrit dhe gruas. Allahu thotë:



“… ato janë prehje për ju dhe ju jeni prehje për ato..” (El-Bekareh-187)



4) Edukimi shoqëror



Allahu thotë në Kur’an:



”O ju që besuat, ruajeni veten dhe familjen tuaj nga zjarri, lëndë djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët.” (Et-Tahrim-6)



5) Siguria shoqërore dhe ekonomike



Pejgamberi (alejhis-salatu ves-selam) thotë:”Nëse Zoti ta dhuron mirëqenien ekonomike, shpenzoje fillimisht për veten tënde dhe familjen tënde.”


shkrimi eshte marrë nga Forum-Islamik

p.s - paraprakisht ju kerkoj falje per ndonje gabim ne drejtshkrim, por ju lutem mos me leni ktu komente sa i perket shkrimit, apo shkruaj un selacki apo not selacki.

[fisniku-student]

cely-
p.s - paraprakisht ju kerkoj falje per ndonje gabim ne drejtshkrim, por ju lutem mos me leni ktu komente sa i perket shkrimit, apo shkruaj un selacki apo not selacki.

"Nuk duhet te shikohet estetika e shkrimit por domethenja e tij"

mos u brengos per nje gje te tillë celyy

[SHEMSHIR]

Misyar marriage
Arabic: 'al-misyar

Marriage institution in Islam, allowing for a lesser form of relationship between man and woman than normal marriage, zawaj. Misyar is an official relationship between man and woman, but does not involve that the two live together, nor that the man is economically responsible.
Misyar allows the man to have a normal wife in a addition to his misyar-wife(s). The misyar wife is expected to live with her parents, and her husband can visit her according to a predetermined schedule.
Misyar has been practiced in Saudi Arabia and Egypt for years. It was officially legalized by the Egyptian Sunni Imam Shaykh Mohammed Sayyed Tantawi in February 1999, and the Mufti of Egypt has also been defending the arrangement of misyar.
Misyar has been widely discussed through the year of 1998. Misyar has met strong opposition from scholars outside Egypt, but also from many in Egypt, especially among scholars at the al-Azhar University in Cairo. Defenders of misyar claim that the arrangement is in accordance with Islam. They also say that it gives protection to many women who do not find husbands in the more traditional way.
Misyar has many similarities with mutt'a, practiced in Shi'i Islam, except for the preceding definition of duration. But misyar can easily be terminated with standard divorce, making it quite possible to form temporary marriage of even short periods.

[optimus.prime]

A lejohen shkrime ne gjuhe te huaja ne nje forum shqipetar pa pasur fare nevoje?

[Milkway]

jo me sa di un se perndryshe do te quhej forumi internacional e jo shqiptar
sdi qka jan duke bere keta moderator qe po lejojn te shkruhet ne gjuh tjera vetem ne rast qe ajo fjal ska kuptim

[optimus.prime]

Po flene

[Drini_i_Zi]

MARTESA

Shkruar nga Xhavahir bint Muhammed (Përktheu: Arsen Muskurti)

Allahu i Madhëruar thotë në Kur’anin Famëlartë:

“Është Ai që ju ka krijuar juve nga një njeri i vetëm (Ademi) dhe prej tij Ai krijoi bashkëshorten e tij (Havanë) me qëllim që ai të shijonte kënaqësinë e jetës me të”. (A’rafë, 189).
Nga mirësitë e Allahut për njerëzimin është që Ai vendosi në natyrën e tyre dëshirën për martesë për arsye që të mos shuhet ajo dhe të mbetet trashëgimia.
Qëllimi i krijimit të njeriut në këtë botë është që ai të adhurojë Allahun të vetëm e pa shok. Allahu i Madhëruar thotë në Kur’anin Famëlartë:


“Unë (Allahu) nuk i krijova njerëzit dhe xhinët, veçse që ata duhet të më adhurojnë vetëm Mua”. (Dharijatë, 56).
Vazhdimi i trashëgimisë njerëzore vjen vetëm me martesën. Ndërsa, martesa ka një parim tjetër në të cilën të dy bashkëshortët gjejnë në të qetësinë, forcën, vendosmërinë për jetën, gjejnë në të gjithashtu qëndrueshmërinë dhe ndërgjegjen. Qetësia shpirtërore në martesë midis burrit dhe gruas i shtyn ata që të formojnë një jetë të re, e cila paraqitet si një brez i ri. Martesa është një begati prej begative të Allahut të Madhëruar që ua ka dhuruar robërve të Vet, siç e ka përmendur në Kur’anin Famëlartë ku thotë:


“Dhe nga faktet (e madhështisë së) Tij është që për të mirën tuaj, Ai krijoi nga vetë lloji juaj palën (gratë), ashtu që të gjeni prehje tek ato dhe në mes jush krijoi dashuri e mëshirë. Në këtë ka argumente për njerëz që mendojnë.” (Rrum, 21).


“Edhe ata që thonë: Zoti ynë, na bëj që të jemi të gëzuar me (punën) e grave tona dhe pasardhësve tanë, e neve na bëj shembull për të devotshmit.” (Furkan, 74).

Ata që i ka begatuar Allahu i Madhëruar me këtë begati, po ashtu edhe atyre që ua ka mundësuar Allahu martesën do t’u japim disa këshilla:

1. Sinqeriteti i nijetit
Nijeti është baza e një vepre, në të cilën njeriu mund t’i shndërrojë veprat e tij të zakonshme në ibadet, duke e bërë nijet që me këtë vepër ta arrijë shpërblimin e Allahut të Madhëruar. Nëse në këtë rast të dy bashkëshortët e bëjnë nijetin e martesës së tyre për njërën prej këtyre shkaqeve do të jetë e tërë jeta e tyre bashkëshortore ibadet dhe do të kalojnë një jetë të lumtur dhe do ta meritojnë shpërblimin tek Allahu i Madhëruar. Do të përmendim disa prej shkaqeve:
a) Ta bëjnë nijetin për t’iu nënshtruar urdhrit të Pejgamberit paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të që e ka urdhëruar rininë të martohet. Transmetohet nga Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të se ka thënë: “O ju rini: Kush ka mundësi prej jush të martohet, le të martohet, sepse në të vërtetë kjo do t’ia ruajë sytë nga harami dhe do t'ju mbrojë nga kurvëria.” (Shënon Buhariu).
b) Për të krijuar një familje muslimane, një familje e cila do ta adhurojë Allahun e Madhëruar, e cila do ta ketë dertin e Islamit. Një familje, e cila do të jetojë me Islamin, duke shpresuar shpërblimin e Allahut të Madhëruar.
c) Për të lindur pasardhës të devotshëm, të cilët do t’i nënshtrohen urdhrave të Allahut të Madhëruar dhe të Pejgamberit paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të. Duke i edukuar ata me frymën islame që një ditë nëse do Allahu, të jenë prej atyre që do ta ngrenë fjalën e Allahut të Madhëruar me fjalë dhe vepra. Nëse të dy bashkëshortët i lidhin zemrat e tyre me këto qëllime, atëherë çdo sekondë e jetës së tyre do të llogaritet ibadet, gjë për të cilën do të shpërblehen në Ditën e Gjykimit, plus që do të jetojnë një jetë të begatë në këtë botë, por edhe pas vdekjes do t’u shkojnë sevapet nëse le fëmijë të hajrit siç transmetohet nga Ebu Hurejre se Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Kur vdes njeriu, puna e tij ndërpritet, përveç tri gjërave: sadakasë së përhershme, dituria prej së cilës kanë dobi të tjerët dhe nga pasardhësi i mirë, i cili lutet për të vdekurin.” (Shënon Muslimi).
Allahu na mundësoftë që të lëmë mbrapa pasardhës të devotshëm, të cilët të luten për ne! Pra, nijeti i martesës duhet të jetë për këto qëllime e jo me qëllimin e bukurisë, pasurisë etj., dhe ata do të kalojnë një jetë bashkëshortore të mirë. Transmetohet nga Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të se ka thënë: “Gruaja merret për katër shkaqe: për shkak të pasurisë, për shkak të sojit të mirë, për shkak të bukurisë dhe për shkak të devotshmërisë. Zgjidhe për shkak të devotshmërisë dhe asnjëherë nuk do të jesh i zhgënjyer.” (Shënon Buhariu dhe Muslimi).

2. Ndihmesa në ibadete
Bashkëshortët janë të detyruar që ta urdhërojnë njëri-tjetrin për mirë dhe ta nxisin njëri-tjetrin në punët e mira, siç transmetohet nga Ebu Hurejre se Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Allahu e mëshiroftë burrin, i cili ngrihet natën për të falur namaz, dhe e çon nga gjumi gruan e tij për të falur namaz, e nëse nuk çohet ia fërkon fytyrën asaj me ujë, dhe Allahu e mëshiroftë gruan, e cila ngrihet natën për të falur namaz, dhe e çon nga gjumi burrin e saj për të falur namaz, e nëse nuk çohet ia fërkon fytyrën atij me ujë.” (Shënon Ebu Davudi, Nesaiu, Ibën Maxhe dhe Ahmedi).

3. Formimi i një shtëpie muslimane
Formimi i një shtëpie muslimane dhe i familjes muslimane me një besim (akide) të pastër ashtu siç na ka urdhëruar Allahu i Madhëruar dhe Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, duke mos bërë asnjë hap pa kontrolluar se çfarë është vendimi i Sheriatit mbi një çështje, e nëse kjo vepër është e ndaluar, i largohen asaj.

4. Kalimi i një jete me dashuri
Kalimi i një jete me dashuri, mëshirë dhe marrëdhënie të mira mes tyre duke marrë shembuj nga urdhrat e Allahut të Madhëruar ku thotë:


“Çoni jetë të mirë me to…”. (Nisaë, 19).

5. Sjellja midis dy bashkëshortëve
Dy bashkëshortët duhet të sillen ndërmjet vete, ashtu si janë sjellë me njëri-tjetrin Ebu Derda dhe gruaja e tij Ummu Derda, ku transmetohet se kur hidhërohej Ebu Derda, ka heshtur gruaja e tij dhe është munduar që ta pajtojë dhe ta qetësojë atë, dhe kur është hidhëruar Ummu Derda ka heshtur burri i saj dhe është munduar që ta pajtojë dhe ta qetësojë atë. Kjo është sjellje e mirë që duhet të jetë shembull për shtëpitë tona, sa e sa njerëz që i njohim i lëshojnë gratë e tyre për shkak të moskontrollit të vetvetes gjatë hidhërimit ndaj grave të tyre, apo ndaj dikujt tjetër, e lusim Allahun e Madhëruar që t’i përmirësojmë sjelljet tona ndaj grave dhe burrave tanë.

6. Falja
Duhet ta dimë se çdo njeri gabon, kështu që ne nuk duhet të bëhemi mjet i shejtanit, qëllimi i të cilit është shkurorëzimi i dy bashkëshortëve. Allahu i Madhëruar thotë në Kur’an:


"E, mësonin (njerëzit) prej tyre dyve atë (magji) me të cilën ndanin burrin prej gruas së vet…”. (Bekare, 102).
Prandaj nuk duhet ta ndihmojmë shejtanin, por duhet që të jemi të mëshirshëm dhe falës ndaj njëri-tjetrit.

7. Problemet
Problemet, mangësitë dhe gabimet e njëri-tjetrit duhet të mbesin mes dy bashkëshortëve, e mos të përhapen problemet dhe mangësitë e të dy bashkëshortëve tek të afërmit e tyre. Sepse nëse këto probleme përhapen tek te afërmit, sado i vogël që të jetë problemi, do të rritet e mund të vijë deri te shkurorëzimi i të dy bashkëshortëve.

Dasma është një sunet shumë i inkurajuar, por jo i detyruar. I Dërguari i Allahut paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të i ka thënë Abdurrahman bin Avfit: “Bëje dasmën qoftë edhe me një dele.” (Shënon Buhariu dhe Muslimi)
Është transmetuar se ai vetë i ka ushqyer njerëzit me bukë dhe mish për martesën me Zejneben, por për shkak të rrethanave të vështira, disa nga martesat e tij u festuan vetëm me një gjellë me majdanoz, ose vetëm me hurma arabe. Kështu, lloji dhe cilësia e ushqimit i është lënë mundësive të burrit, duke patur parasysh që ekstravaganca, shpërdorimi dhe të shfaqurit për sy e faqe është e ndaluar. Dasma mund të mbahet në kohën e kontratës ose pastaj, ose në kohën e konsumimit ose pastaj, sipas rrethanave dhe zakonit. Është e papëlqyer për të ftuar vetëm të pasurit dhe për t’i përjashtuar të varfrit. Ebu Hurejre, ka raportuar që Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Ushqimi më i keq është dasma, në të cilën ata që do të vinin pengohen dhe ata që do të refuzonin do të thirren.” (Shënon Muslimi).
Dhe:
"Ushqimi më i keq është ushqimi i dasmës në të cilën thirren të pasurit dhe anashkalohen të varfërit.”
Ai që ftohet personalisht në një dasmë, është i detyruar t’i përgjigjet ftesës, përveç kur ka një arsye të vlefshme për të mos shkuar. Pejgamberi paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Kur ndonjëri nga ju është i ftuar në një dasmë, ai duhet të marrë pjesë”. (Shënon Buhariu).
Dhe:
“Kushdo që nuk i përgjigjet ftesës, nuk i është bindur Allahut dhe të Dërguarit të Tij”.
Një arsye e vlefshme për të mos shkuar në dasmë përfshin edhe ftesën më parë në një vend tjetër së pari, vështirësitë personale, ose sëmundja, ose duke e ditur se ndonjë gjynah mund të ndodhë, të tillë si përjashtimi i njerëzve të varfër, përgojimi, shërbimi i ushqimeve të palejuara, ose pijeve etj.. Në këtë rast ai nuk duhet të marrë pjesë, vetëm nëse ai është i aftë t’i influencojë njerëzit që të frenohen nga këto gjynahe.

Së fundi i këshilloj të martuarit dhe ata që dëshirojnë të martohen, t’i mësojnë këto këshilla dhe t’i praktikojnë ato sipas mundësive të tyre që të kalojnë një jetë më të mirë dhe më të lumtur.

Marrë nga libri:
“Senetu ula ez-zevaxh”

[Drini_i_Zi]

Themelet Për Një Martesë Të Lumtur


Shkruar nga Shahina Siddiki (Nga anglishtja: Arian Koçi)

Besimi: Atributi më themelor dhe esencial i një martese islame është besimi i përbashkët që e lidh çiftin. Meqë Islami është mënyrë jetese, dhe jo thjesht fe e kufizuar në adhurimin javor, bëhet kështu pjesë integrale e jetës së muslimanit. Kur pika e referimit është e përbashkët, çiftit lehtëson komunikimin dhe ndarjen e vlerave, gjë që nuk është e mundshme në një martesë ndërfetare. Është shumë e rekomandueshme që besimi të luajë një rol të rëndësishëm në zhvillimin e një marrëdhënieje dashurore.
Për shembull, siç tha Pejgamberi Muhammed (paqja dhe bekimi i Zotit qoftë mbi të), kur një burrë ushqen gruan e tij, ai shpërblehet për këtë akt dhe Allahu shton lidhjen e dashurisë mes tyre. Kështu që, kur ne e dashurojmë njëri-tjetrin për hir të Allahut, NE AKTUALISHT RRISIM BESIMIN TONË.
Falja: Kur Pejgamberi i pyeti sahabët: “A dëshironi t’iu falë Allahu?” Thanë: “Sigurisht, o i Dërguar i Allahut.” Ai u përgjegj: “Atëherë, falni njëri-tjetrin.”
Një ndër përbërësit kryesor të një martese të lumtur është fakti se bashkëshortët arrijnë ta falin njëri-tjetrin, nuk mbajnë mëri ose paragjykime ndaj njëri-tjetrit. Është e pritshme që, kur jeton me dikë, mund të krijohen situata ku thuhen ose bëhen gjëra që mund ta lëndojnë bashkëshortin-bashkëshorten. Sfidë nuk është të vazhdohet me fjalë ose të hidhet faji te tjetri, por të tejkalohet kjo situatë. Kjo mund të arrihet vetëm nëse nuk jemi aq krenarë sa të kërkojmë ndjesë dhe kur nuk jemi aq koprrac për të falur.
Nëse presim që Allahu të na falë, atëherë duhet të mësojmë të falim.

Harrimi: Kur ia kujtojmë bashkëshortes-bashkëshortit vazhdimisht rastet kur na poshtëron ose na lëndon, ne nuk kemi falur me të vërtetë. Gjërat e së shkuarës duhen lënë atje, dhe të mos përdoren si municion i freskët në situata të reja. Çiftet që përdorin këtë teknikë zakonisht e përsërisin këtë gjë dhe shndërrohen në viktima të zemërngushtësisë së tyre, pa mundur të çlirohen prej kësaj.

Vetëpërmbajtja: Sabri (durimi) është mjeti më i çmuar për bërjen e një jete të shëndetshme. Të qënit i durueshëm dhe i vetëpërmbajtur na vë në një kornizë provokative mendore, na afron me Allahun me anë të mbështetjes dhe besimit tek Ai. Ne zhvillojmë një mekanizëm të brendshëm që na jep forcë të kalojmë momentet e vështira të jetës. Siç ka thënë Allahu në suren Asr: “Pasha kohën! Nuk ka dyshim se njeriu është në humbje të sigurtë. Me përjashtim të atyre që besuan, që bënë vepra të mira, që porositën njëri-tjetrin t’i përmbahen të vërtetës dhe këshilluan njëri-tjetrin të jenë të durueshëm.” [Asr, 1-3]

Elasticiteti: Shumë çifte pa pasur nevojë e vështirësojnë jetën e tyre për shkak se nuk janë të gatshëm të ulin pak kokën.
Nuk duhet të presim që bashkëshorti-bashkëshortja të jetë vazhdimi ynë. Ai-ajo është vetvetja, me personalitetin, pëlqimet dhe mospëlqimet e veta. Duhet ta respektojmë të drejtën e tij-saj për të qenë vetvetja, përderisa kjo nuk ia kompromenton dinin (fenë). Të qënit joelastik dhe mospranimi i dallimeve individuale çon në një atmosferë të tendosur dhe përplot stres.

Miqësia: Ky aspekt i martesës ka tre përbërës.
Së pari, të zhvillosh një miqësi me bashkëshortin-bashkëshorten. Marrëdhënia e bazuar në miqësi i qëndron më mirë trysnisë së jashtme.
Ne i nderojmë, i besojmë, i respektojmë dhe kujdesemi për miqtë tanë megjithë dallimet tona. Këto janë aspekte miqësie që duhet t’i fusim edhe në martesën tonë.
Fatkeqësisht, aspekti i vetëm që njerëzit mendojnë të fusin në martesën e tyre, madje pa vend, është ai “shokut”. Sheriati (ligji islam) i ka dhënë bashkëshortit rol prijës në familje. Kjo kërkon edhe njëfarë dekori, i cili nuk mund të arrihet nëse bashkëshortët e konsiderojnë njëri-tjetrin si shokë.
Kjo nuk duhet të japë idenë se burri është një diktator, por se një bari i përgjegjshëm për tufën e tij. Ky është pozicion me përgjegjësi të madhe dhe i ngarkon një barrë të rëndë atij. Për më tepër, fëmijët kanë nevojë t’i shohn prindërit si miq e jo si shokë të njëri-tjetrit, pasi kjo nxit në mosrespekt.

Përzemërsia: Aspekti i dytë i miqësisë është pasja marrëdhënie të përzemërta me vjehërrit. Kur çiftet garojnë se kush i ka prindërit më të rëndësishëm, kjo gjë bëhet burim hidhërimi. Shumë kohë e vlefshme harxhohet për të bindur njëri-tjetrin se prindërit e kujt janë më të mirë. Është më mirë të pranojmë se bashkëshortët nuk do të bien brenda natës në dashuri me vjehërrit vetëm sepse na pëlqen kështu. Për sa kohë që ata mbajnë marrëdhënie miqësore të përzemërta, të bazuara në respektin e ndërsjellë, ne nuk duhet të këmbëngulim shumë.

Miqtë: Aspekti i tretë i miqësisë është rrethi ynë i miqve. Është në rregull të kesh miq individual të së njëjtës gjini, por çiftet duhet të përpiqen të kenë edhe miq familjarë, në mënyrë që të shoqërohen së bashku. Nëse shkaktohet ndonjë fërkim prej ndonjë miqësie të caktuar, kjo nuk duhet të ndodhë në dëm të martesës. Pejgamberi Muhammed alejhi selam na ka këshilluar të zgjedhim për miq njerëz që i frikësohen Zotit, duke qenë se synojmë të ndjekim rrugën e tyre. Miqtë duhet të jenë burim hareje, jo ligësie.

Shakaja: Çiftet që nuk qeshin mes vete duhet të përpiqen të kenë momente të gëzueshme. Pejgamberi dihet se luante me gratë e tij. Një shëtitje e thjeshtë në park mund t’i japë ngrohtësi marrëdhënieve. Të luajturit së bashku ose shikimi i një filmi humoristik të pastër mund të jetë një tjetër mënyrë për të qeshur.

Besnikëria: Të qenit besnik ndaj bashkëshortit-bashkëshortes na është urdhëruar nga Allahu. Tradhtia bashkëshortore është krim kapital në Islam, dhe dënohet me vdekje. Megjithatë ka disa forma të sjelljes jobesnike ndër muslimanët.
Më e rëndomta është mbajtja e marrëdhënieve me gjininë e kundërt përtej kufijve të Islamit, si dhe dyshimi i bashkëshortit-bashkëshortes. Moda e re e marrëdhënieve nëpërmjet internetit është gjithashtu në kundërshtim me etikën islame dhe po shkakton probleme serioze ndërmjet çifteve. Po u fut hija e tradhtisë, është e zorshme të riparohen këto marrëdhënie. Një tjetër formë e mosqenies besnik-besnike është atëherë kur çifti tradhton konfidencat. Kjo është çështje besimi dhe kur njëri e kompromenton atë, atëherë ia ka ngrënë zemrën martesës.
Drejtësia: Zakonisht, kur jemi të inatosur ose kur na ka ngelur hatri, kemi tendencën të jemi hileqarë. Përpiqemi ta bindim veten se, meqë e kemi patur gabim, është në rregull të jemi të padrejtë në sjelljen dhe në thëniet tona. Allahu thotë në Kur’an që të mos jemi të padrejtë në çdo situatë, madje edhe kundër armikut, e këtu po flasim për partnerin e jetës dhe prindin e fëmijëve tanë. Të përdorim fjalë si “kurrë” dhe “gjithmonë” kur përshkruajmë sjelljen e partnerit është e padrejtë dhe e vë tjetrin në pozicion mbrojtjeje.

Financa: Një ndër pikat e zakonshme të grindjeve në martesa është paraja. Ekspertët thonë se 80% e konflikteve martesore bëhen rreth parasë.
Kështu që është fortësisht e rekomandueshme që çifti të shpenzojë kohë dhe mund për zhvillimin e një plani financiar menaxhues të pëlqyeshëm për të dy partnerët dhe që rishikohet çdo gjashtë muaj ose përafërsisht. Përgatitja e një buxheti së bashku është gjithashtu një mënyrë ndihmëse dhe e mençur për administrimin e të hollave të shtëpisë. Duhet mbajtur parasysh se në Islam paratë e bashkëshortes i përkasin asaj, për t’i përdorur si të dëshirojë vetë, dhe për këtë nuk duhen konsideruar si të ardhura familjare, me përjashtim të rastit kur ajo zgjedh të kontribuojë me to për familjen.

Familja: Të bëhesh prind mund të jetë një eksperiencë përplot strese, nëse prindërit nuk janë të informuar mirë. Kjo në anën tjetër mund të ushtrojë trysni mbi martesën.
Ndonjëherë çiftet janë naivë për ndryshimet që ndodhin në stilin e jetesës. Kjo mund të shkaktojë në disa raste depresion dhe në disa të tjera pakënaqësi dhe keqkuptime. Një rregull e artë që duhet zbatuar gjithmonë është: Familja është parësore.
Kurdo ku ka dëshmi se familja nuk është e lumtur ose nuk është përparësia jonë kryesore, është momenti të ulemi në tavolinën e kuzhinës dhe të diskutojmë me zemër dhe mendje të hapur. Çiftet që kanë prindër të moshuar kanë përgjegjësi edhe më shumë për përkujdesjen ndaj tyre. Edhe kjo mund të jetë shumë stresuese, nëse çifti nuk është i përgatitur për këtë.
Duhet hartuar një plan përkujdesjeje me vëllezërit dhe motrat dhe me prindërit e të dy bashkëshortëve, se cili do të jetë përkujdesësi kryesor dhe ç’lloj përkrahjeje do t’u jepet prindërve. Në rast të pamundësisë mentale, duhet të vijë në ndihmë edhe noteri. Bërja e një testamenti është shumë thelbësore.

Ndjenjat: Pejgamberi Muhammed ka thënë se Allahu fal të gjitha mëkatet nëse pendohemi, por jo ato që kemi bërë ndaj të tjerëve, p.sh. i kemi lënduar ndjenjat e tyre, vetëm nëse personi që kemi lënduar na e fal.
Çiftet janë ndonjëherë shumë të pakujdesshëm kur është fjala për ndjenjat e bashkëshortit-bashkëshortes, duke e marrë për të qenë se tjetri e kupton se për çfarë bëhet fjalë. Është e çuditshme që njerëzit janë më të ndjeshëm dhe më të sjellshëm ndaj të huajve sesa ndaj të dashurve të tyre. Secili duhet të jetë përherë vigjilent dhe i kujdesshëm që të mos lëndojë ndjenjat e bashkëshortit-bashkëshortes dhe, nëse doemos e bën, duhet të kërkojë ndjesë sa më shpejt të jetë e mundur. Duke qenë se askush nuk e di se kur ka për ta lënë këtë botë dikushi që ai e do, a nuk është më mirë të përmirësojmë sa kemi kohë?

Liria: Martesa në Islam është partneritet e jo varësi ose skllavëri. Ta konsiderosh gruan pronë është e huaj për konceptin islam të rolit të bashkëshortit dhe të bashkëshortes. Shpirti i skuadrës forcohet e nuk zbehet kur anëtarët e skuadrës janë të lirë të jenë vetvetja. Liri në sensin perëndimor është të jesh i lirë të bësh si dëshiron, ose të jesh egoist. Përkundrazi, të lejosh lirinë e bashkëshortit-bashkëshortes, do të thotë të jesh i vëmendshëm për nevojat e tij-saj dhe të njohësh kufizimet e tij-saj.

Flirtimi: Një mënyrë e sigurtë për ta mbajtur gjallë romancën në një martesë është flirtimi me bashkëshortin-bashkëshorten. Shumë martesa të sukseshme kanë ruajtur një sjellje rinore duke adoptuar emra specialë për secilin dhe stile sekrete komunikimi.
Sinqeriteti: Keqkuptimi ndodh kur bashkëshortët nuk janë të sinqertë me njëri-tjetrin. Në marrëdhëniet martesore është vendi ku partnerët duhet të ndiejnë veten të sigurtë të flasin lirisht duke konsideruar ndjenjat e tjetrit, pa kompromentuar pikëpamjet e veta. Kur komunikimi nuk është i sinqertë, pengon zhvillimin e afrimit dhe mirëkuptimin e thellë të brendisë së secilit.

Lehtësimi: Kur duam të zgjedhim një partner, ne duhet, siç ka thënë Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, të kërkojmë një musliman-muslimane të devotshëm-devotshme. Arsyeja është se synimi i vetëm dhe vendimtar është kënaqësia e Allahut. Ky zotim ndaj Allahut na bën lehtësues të shkëlqyer në rritjen e partneritetit shpirtëror. Në esencë, çifti e bën më të lehtë angazhimin e vet familjar ndaj Allahut dhe Fesë së Tij.

Lajkatimi: Bërja e komplimenteve dhe kënaqja me lajkatime të ndershme është një mënyrë shumë e lirë për të fituar zemrën e bashkëshortit-bashkëshortes. Secili dëshiron të jetë i vlerësuar dhe në pah. Pra, të qenit koprrac komplimentesh është aktualisht privimi i të qenit i vlerësuar.

Premtimbajtës: Të jesh i-e besës mund të jetë për bashkëshortin-bashkëshorten një eksperiencë e kënaqshme dhe shpërblyese. Të jesh i dashuruar nënkupton të japësh vetveten. Zemra nuk vendos kushte ose lidh kontrata. Ajo jep pa pritur asgjë në këmbim, por kjo dhënie e vetvetes gjithmonë shpërblehet dhjetëfish.

Gabimi: Shpesh ndodh që shpresat tona të jenë aq të mëdha, saqë na del nga mendja se jemi qenie të gabueshme. Kur çiftet nisin të kërkojnë të pamundurën, ata duhet t’i rikujtojnë vetvetes se vetëm Allahu është i përsosur.

Simpatia: Shpesh çiftet nuk arrijnë të krijojnë simpati të ndërsjellë, duke dështuar të shohin bashkëshortin-bashkëshorten si njerëz përmes syve të miqve. Bërja dhe ndarja e aktiviteteve është rrugë ku secili krijon simpatinë.

Ardhmëria: Çiftet me mend e planifikojnë të ardhmen së bashku. Ata i përkushtohen planeve të tyre financiare dhe atyre që lidhen me pensionin, hartojnë plane dhe i diskutojnë me fëmijët e tyre. Kjo sjell çlodhje mendore dhe i bën të sigurta marrëdhëniet

[Drini_i_Zi]

SI DASHUROJNË BURRAT DHE SI DASHUROJNË GRATË?

Shkruar nga Bahri Curri

Baza e marrëdhënieve bashkëshortore është raporti i tyre në dashuri dhe mëshirë sikur që e sqaron këtë Allahu subhanehu ve teala në Librin e Tij Famëlartë duke thënë: "...dhe në mes jush krijoi dashuri e mëshirë." [Rrum, 21]
Dashuria dhe mëshira janë raporte të ndërsjella të çiftëzuara mes lidhjes sentimentale dhe të natyrshme përmes dashurisë në njëren anë, dhe të lidhjes fizike (trupore) në anën tjetër.
Meqë lidhja sentimentale është baza e parë e lidhjes bashkëshortore, ngase ka një ndikim të madh në vazhdimin dhe qetësinë e kësaj jete bashkëshortore, përveç kënaqësisë që përjetohet në këtë jetë, dhe ka një rol domethënës në lumturinë bashkëshortore, patjetër duhet të dish si dashurojnë burrat dhe si dashurojnë gratë!
Përderisa mashkulli është ndryshe nga femra, sikur që thotë edhe Allahu në Kur'an: "Nuk është mashkulli njësoj si femra." [Ali Imran, 36], atëherë mashkulli dallon nga femra në çdo send, qoftë në aspektin fiziologjik (përbërja trupore) apo në aspektin psikologjik e shpirtëror.

Cilësitë shpirtërore të femrës dhe të mashkullit lidhur me martesën
Disa i krahasojnë ndjenjat shpirtërore të femrës me valët e detit, ku ndjenjat dhe emocionet e saj ngriten dukshëm kur ajo është e hareshme dhe e gëzuar, si dhe hetohet rënia e tyre kur ajo është e shqetësuar dhe e humb besimin në veten e saj, nuk provon që ndjenjat e saj të ngriten përsëri. Ndodh me të si me valët e detit që janë të paqëndrueshme dhe lëvizëse.
Kur të ngriten ndjenjat e femrës dhe të forcohet besimi në veten e saj, ajo bëhetë burim i pashtershëm i dashurisë, sakrificës, mirëkuptimit dhe butësisë ndaj të tjerëve, e veçanërisht ndaj burrit të saj. Por kur ulen valët e saj dhe ajo ndienë një lloj pikëllimi, përjeton një boshllëk të madh brenda vetes, andaj ka nevojë për dashuri dhe përkujdesje nga të tjerët, e sidomos nga burri i saj.
Disa të tjerë e krahasojnë rënien e ndjenjave të femrës dhe të emocioneve të saj me zbritjen e saj në një pus të thellë e të errët, por ajo pasi që të arrijë në fund të pusit nuk qëndron duarkryq, sidomos kur e di se ka kush e dashuron dhe e dëshiron atë, andaj përpiqet me tërë forcën që të ngjitet lart, të dalë nga pusi dhe të kthehet përsëri në jetën e mëhershme ku ishte burim fisnik i dashurisë dhe përkujdesit ndaj atyre që janë përreth saj, e veçanërisht ndaj burrit të saj.
Atëherë, nisur nga kjo që pamë, si duhet të sillet burri me ndryshimin e valëve të gruas?
Jeta është e përmbushur me ndryshime të shumta, sidomos në jetën bashkërshortore, andaj burri duhet të kuptojë këtë realitet dhe të dijë të veprojë në këtë aspekt, në ngritjen dhe uljen e ndjenjave të gruas, zbritjen e saj në pus dhe ngritjen e saj nga aty. Kjo nuk është nga gjestet e saj, por është natyrë dhe karakter me të cilin e ka krijuar Allahu, për këtë duhet të veprohet me të ashtu çfarë është. Është gabim, në të cilin burri shpesh bie në të, që ta pengojë gruan e tij nga ndryshimi i ndjenjave dhe nga temperamenti i saj, apo të përpiqet që ta nxjerrë atë nga ai pus i thellë. Sepse kur gruaja të zbresë në atë pus, ajo nuk ka nevojë për dikë që ta nxjerrë nga aty, por ka nevojë të kuptojë dhe të ndiejë se burri i saj i qëndron pranë, e do dhe kujdeset për të. Ka nevojë të dëgjojë nga ai (burri i saj) fjalë që shfaqin interesimin dhe kujdesin për të, të sillet me të ngrohtësisht me dashuri dhe zemërgjerësi.
Pra zbritja në pus është çështje e natyrshme si ndërrimi i kohës dhe rrotullimi i valëve, andaj është një rast për burrin që të qëndrojë pranë gruas së tij duke ia ofruar parezervë ndihmën, përkrahjen, dashurinë dhe ndjenjat që ka ndaj saj.
Prej cilësive shpirtërore të burrit përgjithësisht është se ai kur të shqetësohet apo ka ndonjë problem, nuk flet në mënyrë që të mos largohet nga preokupimi i tij. Në vend që t'ia tregojë dikujt problemet, apo t'ia shfaqë shqetësimin e tij, rri i heshtur dhe izolohet nga njerëzit duke u ngujuar në "shpellë" që të mendojë për zgjidhjen më të përshtatshme të problemeve. Kur të gjejë zgjidhjen e problemeve del nga izolomi i tij, nga "shpella", dhe është njeriu më i gëzuar dhe më i lumtur.
Nëse nuk mund të gjejë ndonjë zgjidhje të përshtatshme, përpiqet t'i bëjë disa punë që t'ia largojnë apo i ndihmojnë t'i harrojë këto probleme si leximi i gazetës, loja etj. Andaj gruas në këtë rast i takon që të kuptojë këtë situatë dhe mos ta marrë largimin e burrit nga ajo si shenjë të mosdashurisë dhe të moskujdesit, por ta kuptojë se këtu ekziston një problem tjetër.
Kur e përmendëm gruan se ajo në dashuri dhe në ndjenja është sikur valët e detit, poashtu edhe burri në marrëdhëniet e tij me gruan ka një karakteristikë të veçantë dhe dallon nga gruaja, ngase i afrohet shumë gruas, pastaj largohet pa ndonjë arsye, më pas i afrohet përsëri.
Gruaja shpesh mund të befasohet kur vëren se burri i saj i largohet për një çast edhe pse është e bindur se ai e do shumë dhe e respekton. Për këtë duhet ta dijë se burri nuk e bën këtë me qëllim apo me ndonjë paramendim, por është një cilësi e përhershme e tij, është natyrshmëri e tij në të cilën e ka krijuar Allahu.
Prandaj çdonjëri duhet ta dijë se dashuria e burrit është sikur hëna, shkon dhe vjen, ndërsa dashuria e gruas është sikur valët e detit, në ngritje dhe ulje. Gruaja zbret në pus, burri kur ballafaqohet me probleme hyn në shpellë, këto gjëra janë të krijuara kështu nga Allahu, e ka krijuar mashkullin dhe femrën me këto temperamente, andaj nuk ka mundësi që ato të ndërrohen, por patjetër duhet t'i trajtojmë dhe veprojmë me to ashtu si janë.

Nevojat sentimentale për burrin dhe gruan
Gjithsesi duhet ta dijnë burri dhe gruaja se nevojat sentimentale për çdonjërin prej tyre ndryshojnë. Është gabim që burri t'ia shfaqë ndjenjat dhe dashurinë e tij gruas së vet në mënyrën që ky e pëlqen dhe e zgjedh, e jo në mënyrën si e dëshiron ajo, dhe anasjelltas. Sepse çdonjëri prej tyre ka metodë dhe mënyrë të veçantë.
Për shembull burri ka nevojë për një dashuri që ka besim në të dhe e pranon atë ashtu si është. Një dashuri që shpreh admirim për përpjekjet e tij dhe e çmon atë që bën.
Ndërsa gruaja ka nevojë për një dashuri që tregon kujdes për të, interesohet dhe e dëgjon, i ka parasysh ndjenjat e saj, të cilat i kupton, vlerëson dhe i respekton.

Mund t'i cekim disa nga këto nevoja si vijon:
1.Besimi i gruas në burrin – Kujdesi i burrit për gruan;
Kur gruaja beson në mundësitë e burrit të saj, burri më me dëshirë dhe më tepër i kushtohet kujdesit dhe shërbimit të gruas.
Poashtu edhe burri kur kujdeset për gruan e tij, gruaja më shumë dhe më bindshëm beson në të dhe në mundësitë e tij.

2.Pranimi i gruas burrin – Mirëkuptimi i burrit për gruan;
Burri ka nevojë të kuptojë se gruaja e tij e pranon atë ashtu si është, pa u përpjekur që ta ndërrojë atë, dhe t'ia lëjë atij vetë çështjen e rregullimit dhe zbukurimit, nëse ka nevojë.
Gruaja ka nevojë të kuptojë se burri i saj e dëgjon dhe e kupton, e ka parasysh atë, ndjenjat dhe emocionet e saj. Çdonjëri prej këtyre dy faktorëve, pranimi i gruas burrin dhe mirëkuptimi i burrit për gruan, ka një rol të veçantë. Kur gruaja e pranon burrin e saj, burri është edhe më i gatshëm që ta dëgjojë dhe ta kuptojë. Kur burri e dëgjon gruan, gruaja edhe më shumë e pranon, e kështu me radhë.

3.Ta çmojë gruaja burrin – Ta respektojë burri gruan;
Burri ka nevojë të kuptojë se gruaja e tij e çmon angazhimin e tij për atë që bën dhe tërë atë që ia ofron asaj në mënyrë që ta bëjë të lumtur.
Gruaja ka nevojë të kuptojë se burri i saj e respekton atë, ku i kushton rëndësi e kujdes ndjenjave të saj, nevojave, dëshirave dhe synimeve të saj, dhe përmes të të përmendurit të disa momenteve të rëndësishme për të, si dhe bërja e disa gjesteve që tregojnë kujdesin ndaj saj si dhurata, buqetë lulesh etj.

4.Admirimi i gruas ndaj burrit – Përkushtimi i përzemërt i burrit ndaj gruas;
Burri ka nevojë të ndiejë se gruaja e vet e admiron atë, dhe sa herë që burri e heton këtë, edhe më tepër i përkushtohet përzemërsisht gruas në shërbim dhe kujdes ndaj saj.
Ndërsa gruaja ka nevojë të ndiejë se burri i përkushtohet asaj në shërbim dhe ia kushton veten kujdesit ndaj gruas dhe mbrojtjes së saj. Kjo bën që ajo edhe më tepër ta admirojë burrin e saj, e sidomos kur e di se ajo është numër një në jetën e tij.

5.Gruaja ta inkurajojë burrin – Burri ta qetësojë gruan;
Burri ka nevojë për inkurajimin e gruas, i cili i jep motiv të fortë që të bëjë edhe më shumë sakrifica e përpjekeje.
Ndërsa gruaja ka nevojë vazhdimisht për qetësimin dhe sigurimin e saj nga burri, e cila bëhet me shprehjen e kujdesit, mirëkuptimit dhe respektit ndaj saj, me pranimin e ndjenjave të saj dhe përkushtimit të tij në dashurinë dhe kujdesin ndaj saj.

Si vlerësohen çastet (pikët) nga të dy gjinitë?
Me rëndësi është që çdonjëri, si burri ashtu dhe gruaja, të dinë të vlerësojnë momentet dhe pikët e tjetrit. Burri zakonisht paramendon se ai realizon më shumë pikë dhe fiton më shumë respekt nga shoku i jetës nëse i ofron asaj diçka të madhe, si p.sh. t'ia blejë ndonjë byzylyk të arit, ose nëse ia siguron të gjitha gjërat e duhura për shkollë që kanë nevojë fëmijët etj.
Ndërsa gruaja vlerëson ndryshe, sasia dhe karakteri i dhuratave të dashurisë nuk kanë edhe shumë rëndësi për të, ku çdo dhuratë vlerësohet me nga një pikë. Mënyra e vlerësimit te gruaja nuk është thjeshtë një proces i favorizuar, por është një nevojë reale që ajo të ndiejë dashurinë në raport me të.
Pra, sa i përket gruas nuk ka asgjë më të rëndësishme se sa ndjenjat, andaj çdo burrë që dëshiron ta bëjë gruan e tij të lumtur duhet të dijë se si të veprojë me ndjenjat e saj.
Burri që e ofendon gruan e tij para njerëzve, para familjes së tij, para fëmijëve të saj, me të vërtetë ai është njeri i pa ndjenja.

[Drini_i_Zi]

SI TË BËHESH GRUA E SUKSESSHME?

Shkruar nga I panjohur (Përktheu: Osman D. Gashi)

1. Përdorni bukurinë dhe ngacmimin tuaj që të fitoni zemrën e burrit tuaj. Të gjitha gratë kanë bukurinë e tyre trupore që Allahu subhanehu ve teala i ka bekuar me të. Pra përdorni këtë dhunti që ju ka dhuruar Allahu subhanehu ve teala për të fituar zemrën e burrit tuaj.

2. Kur burri juaj vjen në shtëpi, përshëndeteni atë me një përshëndetje të mahnitshme. Imagjinoni burrin tuaj që vjen në shtëpi dhe e gjen shtëpinë të pastër dhe të ajrosur dhe të gjen me një veshje tërheqëse, me drekë të përgatitur me kujdes, fëmijë të pastër dhe buzëqeshje të ëmbël, dhomën e gjumit të pastër – kjo do ta bënte që ai të dojë ty? Imagjinoni po ta bëni të kundërtën se çfarë mund të ndodh.

3. Rishikoni karakteristikat e hyrive të Xhenetit dhe mundohuni t’i imitoni ato. Kur’ani dhe Sunneti i përshkruajnë gratë e Xhenetit me karakteristika të caktuara. Siç janë mëndafshi që veshin, sytë e tyre të mëdhenj dhe të errtë, këngët për burrat e tyre, etj. Provoni, të vishni mëndafsh për burrin tuaj dhe vendosni Kohl në sytë tuaj për t’i rritur dhe këndoni burrat tuaj.

4. Gjithnjë vendosni stoli ari dhe mbani të vendosura në shtëpi. Prej viteve të hershme, vajzat e vogla e kanë stolisur vetveten e tyre me vathë dhe qafore (mbërthyese) dhe kanë veshur fustane të bukura – siç përshkruhen në Kur’an. Edhe si grua, vazhdo t’i mbash stolitë që ke dhe të veshësh fustane të bukura për burrin e tuaj.

5. Bëj shaka dhe luaj lojëra me burrin tënd. Sekreti i mashkullit: Ata kërkojnë gra që janë gazmore dhe që kanë ndjenjë për humor. Kur Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut subhanehu ve teala qofshin mbi të!) i tha Xhabirit martoje ndonjërën e cila do të të bëjë për të qeshur dhe që ti e bën atë për të qeshur.

6. Falënderoje burrin tënd vazhdimisht për gjërat e mira që ai i bën. Pastaj falënderoje përsëri. Kjo është njëra nga metodat më të rëndësishme, kurse nëse është e kundërta dije që këto janë karakteristika të grave të xhehenemit.

7. Një fjalosje është një zjarr në shtëpi. Shuaje atë me një “Më fal” edhe nëse nuk është faji yt. Nëse ti e kthen një fjalë me një fjalë tjetër, ti po i hedh atij zjarri edhe më tepër dru. Shiko se sa me butësi mund të përfundojë një fjalosje, kur ju sinqerisht i thoni burrit tuaj, “Shiko, më vjen keq, më fal i dashur. Të bëhemi shokë.”

8. Gjithnjë mundohu ta kënaqësh burrin tënd, ai është çelësi yt për në Xhenet. Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut subhanehu ve teala qofshin mbi të!) na ka mësuar neve që ndonjë grua e cila vdes në një gjendje me të cilën burri i saj është i kënaqur do të hyjë në Xhenet. Pra, kënaqe atë.

9. Dëgjo dhe bindu! Bindja ndaj burrit është Farz! Burri juaj është udhëheqës i shtëpisë. Jepja atij këtë të drejtë dhe respekt.

10. Bëj dua tek Allahu subhanehu ve teala që ta bëjë martesën dhe lidhjen tuaj të suksesshme. Të gjitha punët e mira janë prej Allahut subhanehu ve teala. Kurrë mos harroni të kërkoni prej Allahut subhanehu ve teala për të bekuar dhe pasur sukses martesa juaj e cila fillon në këtë botë (Dynja) dhe vazhdon – me mëshirën e Allahut subhanehu ve teala – në Xhenet.
Allahu subhanehu ve teala e di më së miri!