Për Shqipërinë - krijime forumore

[King_Arthur]

o babe kur qenke bere dhe poet re se nuk e dija une i rrezikshem paske qene .

[King_Arthur]

Larg vendlinjes i pa shpi,
i pa shpres, dhe pa shoqeri.
Eci rrugve si i humbur,
zemer thyer, jo i lumtur.

Me djeg malli per vendlindjen,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti, si femi.

Fjala e fundit rruga e mbar,
mos me harro, te kam djal.
Te kam djal, e me ke nene,
te qoft hallall gjirin qe ta kam dhene.

Te qoft hallall o biri i im,
ty t'ka nena t'vetmin trim.
Me perqafo edhe nje here,
mbeta vetem, dhe e mjere.

Ne at qast u largova,
ni vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per q'do njeri,
i pa jete, pa ardhmeri.

Ulem n'sofer per te ngren,
me merr malli per te thirr nene.
Pikon loti pa u ndal,
nuk harroj, me ke djal.

S'hahet buka, s'kalon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj, te kam nene.

Kalojn muaj, kalojn vite,
nena ime, si me prite.
DHasht ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe nji here,
te perqafoj, si ather.

[King_Arthur]

Shqipëri, e Shtrenjta Nënë!
Shqipëri, e shtrenjta nënë,
Ty me zemër të adhuroj.
E bleruar nga çdo anë,
me gjithë shpirt unë të çmoj.

Të bekuar të kam Ty,
Zoti Ty të ka ndriçuar,
sa kam dorë e sa kam sy,
do të jem i lumturuar.

Luadh paqeje e gëzimi,
të fal natyra bukuri.
Bujaria e gjithë njerëzimit,
të ka vend për besnikëri.

Dhe në qofsha në dhe të huaj,
dhe në qofsha në varfëri,
në udhë larg nëse vuaj,
Shpresë më fal, nënë Shqipëri!