“Janë zhdukur dëshmitarët që panë krimet e '97-s”

[RaPSouL]

“Janë zhdukur dëshmitarët që panë krimet e '97-s”

Ish-nënkryetari i Shërbimit Informativ Kombëtar, Bujar Rama, është katërcipërisht i bindur se çdo lloj krimi i vjetër dhe dosje e vjetër duhet të rishihet për të gjetur autorët. Si një personazh shumë i njohur i periudhës së trazirave të vitit 1997, Rama shpreh bindjen se shteti duhet të vendosë drejtësinë në vend, duke gjetur ata që vranë dhe masakruan njerëzit e shtetit, por edhe që shkatërruan vendin.
Një prej atyre ngjarjeve, që Rama thotë se nuk është përmendur fare këto vite, është masakrimi i policit Gjergj Mehmeti në Qafën e Gjashtës në Sarandë dhe, sipas tij, shteti duhet të vërë përpara përgjegjësisë autorët e këtij krimi. Por nga ana tjetër edhe Rama është në unison me ish-kolegë të tjerë, kur deklaron se janë zhdukur gjurmë dhe prova për shumë nga çështjet e asaj kohe. Rama shkon edhe më tej, kur shprehet se sot nuk gjenden as dëshmitarë, duke lënë shumë për të nënkuptuar. Në një intervistë për "Tirana Observer", Bujar Rama jep mendimin e tij për atë që po debatohet ditët e fundit për hapjen apo jo të dosjeve për trazirat e vitit 1997.
Zoti Rama, ditët e fundit është hapur sërish debati për hapjen apo jo të dosjeve për trazirat e vitit 1997. A jeni ju për rihapjen e dosjeve?
Unë mendoj se drejtësia është drejtësi dhe duhet të vendoset në çdo kohë, që krimet e pazbuluara të zbulohen. Kjo pavarësisht se ka kaluar një kohë shumë e gjatë. E para, është një brengë familjare dhe duhet të jepet shembulli që shteti përfaqësues ligjor të tregojë se nuk i lë krimet pa zbuluar, duhet të bindet se çdo krim ndaj njerëzve dhe shtetit duhet të ndëshkohet. Nga ana tjetër, drejtësia duhet ta bëjë këtë pa anësi politike. Nëse ka ndikim politik e humbet të drejtën për të qenë.
Në vitin 1998 Prokuroria e Përgjithshme ka hapur një megaproces hetimor, ku u arrestuan gjashtë ish-zyrtarë të lartë të shtetit të asaj kohe. Një prej tyre ishit edhe ju, si nënkryetar i Shërbimit Informativ Kombëtar, ku u akuzuan për krime kundër njerëzimit. Por, ai proces dështoi. Si e komentoni ju këtë fakt pas kaq vitesh?
Ishte e natyrshme që të hapeshin dosjet që morën pjesë. Ne e kaluam një proces të tillë. Por drejtësia duhet të flasë dhe drejtojë në këto ngjarje, ka më shumë zhurmë se sa për të çuar të drejtën në fund. Kryesore janë provat dhe dëshmitë. Unë mendoj se viti 1997 është një litar që ka mbetur jashtë dhe vetëgjyqësitë vazhdojnë, kështu që drejtësia duhet të jetë e paanshme. Ajo që ndodhi me ne të gjashtët është komentuar gjatë. Në atë moment e kemi kundërshtuar, se shteti ushtarak në emër të ligjit do të veprojë pavarësisht se kush është në pushtet. Ushtaraku është ligji. Ne zbatuam ligjin dhe e vetmja akuzë që mund të kishte ndaj nesh, duhet të ishte përse nuk u zbatua ligji dhe jo përse u zbatua ligji.
Zëvendësministri Agim Shehu ka deklaruar se janë zhdukur një numër i madh provash nga ato dosje. Sa mund të ndikojë kjo në rinisjen e hetimeve?
Unë nuk mund të jap dot mendim të saktë për këtë deklaratë, pasi nuk e kam ndjekur. Sipas informacioneve që kam, është e natyrshme të mendojë ashtu. Edhe unë mund të them se janë zhdukur gjurmët e provave dhe shumë prej tyre nuk ekzistojnë, por nga ana tjetër edhe disa dëshmitarë nuk ekzistojnë. Krim makabër është djegia e gjallë e një polici me emrin Gjergj Mehmeti në Sarandë, i cili u masakrua në Qafën e Gjashtës. Është një ngjarje makabre që sot ende nuk ka asnjë gjë të zbardhur. Është vrarë një polic, është masakruar një njeri i shtetit dhe ne nuk dimë autorët. A nuk do të ishte e drejtë të gjendej kush është ai.

.........

Klosi: Hapja e dosjeve është punë e Prokurorisë

Ish-kryetari i SHIK-ut, Fatos Klosi, është i bindur se hapja e dosjeve të vitit të mbrapshtë 1997, nuk do të bënte gjë tjetër veçse do të përdorej për qëllime politike. Gjithmonë i mendimit se në Shqipëri nuk ka më sekrete, Klosi shprehet se, për vitin 1997 ka pasur disa komisione dhe një sërë hetimesh, por zbardhja e plotë e ngjarjeve nuk u ka interesuar politikanëve të bëhet, por është përdoruar nga këta të fundit në momente të veçanta. Ndërkohë për arrestimet e fundit që ka nisur Ministria e Brendshme, Klosi u shpreh se, kjo është një detyrë që i takon Prokurorisë dhe jo, Ministrisë së Brendshme. "Hapja e hetimeve të atyre ngjarjeve është një vendim politik, nëpërmjet të cilit duan t'i kujtojnë shqiptarëve atë që kaluan në '97-n, që i kishin harruar me zgjedhjet e 2005-s. Rihapja e këtyre hetimeve është një çështje e politikës dhe e Prokurorisë, dhe nuk besoj se është punë e Ministrisë së Brendshme, e cila ka me se të merret, siç janë zbardhjet e ngjarjeve të sotme", ka thënë Klosi.

Bujar Nishani
"Rihapja e hetimeve për vrasjen e gjashtë gardistëve dhe plagosjen e disa punonjësve të policisë më 23 maj 1997, solli provat e mjaftueshme për vënien para drejtësisë të autorëve të atij krimi monstruoz.

Majlinda Bregu
"Shpesh herë jemi ankuar se drejtësia nuk është vënë në vend, nuk është asnjëherë vonë për të vendosur drejtësi".

Skender Gjinushi
“Këto ngjarje janë mbyllur me kërkesën e tij, në presionin e tij, me motivin që Shqipëria të shkonte përpara. Dhe nëse Berishës i ka mbetur koka mbrapa do t'i rihapë, po nuk do të dijë t'i mbyllë këto dosje, sepse ato denoncojnë në fund të fundit vetëm një njeri, Sali Berishën".

[TOKE GEGA]

“Janë zhdukur dëshmitarët që panë krimet e '97-s”

Ish-nënkryetari i Shërbimit Informativ Kombëtar, Bujar Rama, është katërcipërisht i bindur se çdo lloj krimi i vjetër dhe dosje e vjetër duhet të rishihet për të gjetur autorët. Si një personazh shumë i njohur i periudhës së trazirave të vitit 1997, Rama shpreh bindjen se shteti duhet të vendosë drejtësinë në vend, duke gjetur ata që vranë dhe masakruan njerëzit e shtetit, por edhe që shkatërruan vendin.
Një prej atyre ngjarjeve, që Rama thotë se nuk është përmendur fare këto vite, është masakrimi i policit Gjergj Mehmeti në Qafën e Gjashtës në Sarandë dhe, sipas tij, shteti duhet të vërë përpara përgjegjësisë autorët e këtij krimi. Por nga ana tjetër edhe Rama është në unison me ish-kolegë të tjerë, kur deklaron se janë zhdukur gjurmë dhe prova për shumë nga çështjet e asaj kohe. Rama shkon edhe më tej, kur shprehet se sot nuk gjenden as dëshmitarë, duke lënë shumë për të nënkuptuar. Në një intervistë për "Tirana Observer", Bujar Rama jep mendimin e tij për atë që po debatohet ditët e fundit për hapjen apo jo të dosjeve për trazirat e vitit 1997.
Zoti Rama, ditët e fundit është hapur sërish debati për hapjen apo jo të dosjeve për trazirat e vitit 1997. A jeni ju për rihapjen e dosjeve?
Unë mendoj se drejtësia është drejtësi dhe duhet të vendoset në çdo kohë, që krimet e pazbuluara të zbulohen. Kjo pavarësisht se ka kaluar një kohë shumë e gjatë. E para, është një brengë familjare dhe duhet të jepet shembulli që shteti përfaqësues ligjor të tregojë se nuk i lë krimet pa zbuluar, duhet të bindet se çdo krim ndaj njerëzve dhe shtetit duhet të ndëshkohet. Nga ana tjetër, drejtësia duhet ta bëjë këtë pa anësi politike. Nëse ka ndikim politik e humbet të drejtën për të qenë.
Në vitin 1998 Prokuroria e Përgjithshme ka hapur një megaproces hetimor, ku u arrestuan gjashtë ish-zyrtarë të lartë të shtetit të asaj kohe. Një prej tyre ishit edhe ju, si nënkryetar i Shërbimit Informativ Kombëtar, ku u akuzuan për krime kundër njerëzimit. Por, ai proces dështoi. Si e komentoni ju këtë fakt pas kaq vitesh?
Ishte e natyrshme që të hapeshin dosjet që morën pjesë. Ne e kaluam një proces të tillë. Por drejtësia duhet të flasë dhe drejtojë në këto ngjarje, ka më shumë zhurmë se sa për të çuar të drejtën në fund. Kryesore janë provat dhe dëshmitë. Unë mendoj se viti 1997 është një litar që ka mbetur jashtë dhe vetëgjyqësitë vazhdojnë, kështu që drejtësia duhet të jetë e paanshme. Ajo që ndodhi me ne të gjashtët është komentuar gjatë. Në atë moment e kemi kundërshtuar, se shteti ushtarak në emër të ligjit do të veprojë pavarësisht se kush është në pushtet. Ushtaraku është ligji. Ne zbatuam ligjin dhe e vetmja akuzë që mund të kishte ndaj nesh, duhet të ishte përse nuk u zbatua ligji dhe jo përse u zbatua ligji.
Zëvendësministri Agim Shehu ka deklaruar se janë zhdukur një numër i madh provash nga ato dosje. Sa mund të ndikojë kjo në rinisjen e hetimeve?
Unë nuk mund të jap dot mendim të saktë për këtë deklaratë, pasi nuk e kam ndjekur. Sipas informacioneve që kam, është e natyrshme të mendojë ashtu. Edhe unë mund të them se janë zhdukur gjurmët e provave dhe shumë prej tyre nuk ekzistojnë, por nga ana tjetër edhe disa dëshmitarë nuk ekzistojnë. Krim makabër është djegia e gjallë e një polici me emrin Gjergj Mehmeti në Sarandë, i cili u masakrua në Qafën e Gjashtës. Është një ngjarje makabre që sot ende nuk ka asnjë gjë të zbardhur. Është vrarë një polic, është masakruar një njeri i shtetit dhe ne nuk dimë autorët. A nuk do të ishte e drejtë të gjendej kush është ai.

.........

Klosi: Hapja e dosjeve është punë e Prokurorisë

Ish-kryetari i SHIK-ut, Fatos Klosi, është i bindur se hapja e dosjeve të vitit të mbrapshtë 1997, nuk do të bënte gjë tjetër veçse do të përdorej për qëllime politike. Gjithmonë i mendimit se në Shqipëri nuk ka më sekrete, Klosi shprehet se, për vitin 1997 ka pasur disa komisione dhe një sërë hetimesh, por zbardhja e plotë e ngjarjeve nuk u ka interesuar politikanëve të bëhet, por është përdoruar nga këta të fundit në momente të veçanta. Ndërkohë për arrestimet e fundit që ka nisur Ministria e Brendshme, Klosi u shpreh se, kjo është një detyrë që i takon Prokurorisë dhe jo, Ministrisë së Brendshme. "Hapja e hetimeve të atyre ngjarjeve është një vendim politik, nëpërmjet të cilit duan t'i kujtojnë shqiptarëve atë që kaluan në '97-n, që i kishin harruar me zgjedhjet e 2005-s. Rihapja e këtyre hetimeve është një çështje e politikës dhe e Prokurorisë, dhe nuk besoj se është punë e Ministrisë së Brendshme, e cila ka me se të merret, siç janë zbardhjet e ngjarjeve të sotme", ka thënë Klosi.

Bujar Nishani
"Rihapja e hetimeve për vrasjen e gjashtë gardistëve dhe plagosjen e disa punonjësve të policisë më 23 maj 1997, solli provat e mjaftueshme për vënien para drejtësisë të autorëve të atij krimi monstruoz.

Majlinda Bregu
"Shpesh herë jemi ankuar se drejtësia nuk është vënë në vend, nuk është asnjëherë vonë për të vendosur drejtësi".

Skender Gjinushi
“Këto ngjarje janë mbyllur me kërkesën e tij, në presionin e tij, me motivin që Shqipëria të shkonte përpara. Dhe nëse Berishës i ka mbetur koka mbrapa do t'i rihapë, po nuk do të dijë t'i mbyllë këto dosje, sepse ato denoncojnë në fund të fundit vetëm një njeri, Sali Berishën".

DEPUTETET E PARTIS SOCJALKOMUNISTE QE GJENDEN NE PARLAMET SOT JANE DESHMITARET OKULARE TE TERORIZMIT SOCJALKOMUNIS 1997 QE NGA ISH.MINISTRI I BRENDESHEM GRAMOZ RUCI E DERI TE LUIZA HOXHA!!!

[Hyllien]

E mo Toke, sa rrembimthi e ke marre, ku ka parti aty, nje parti ke ne pushtet, PK.

[TOKE GEGA]

E mo Toke, sa rrembimthi e ke marre, ku ka parti aty, nje parti ke ne pushtet, PK.

Me qense per partit po te japi te vazhdosh ,me qense sipas shkrimit dukesh politollog si ata te shkolles se partie kur ishte drejtore nexhi!

po per keto emra konkret si prononcoheni zotria juaj DEPUTETET E PARTIS SOCJALKOMUNISTE QE GJENDEN NE PARLAMET SOT JANE DESHMITARET OKULARE TE TERORIZMIT SOCJALKOMUNIS 1997 QE NGA ISH.MINISTRI I BRENDESHEM GRAMOZ RUCI E DERI TE LUIZA HOXHA!!!

A po per dojkon nuk flitet!

[PRI-LTN]

Dëshmia e Sokol Bizhgës, ish-shefi krimeve në Vlorë pwr trazirat nw janar 1997

“Protesta ishin paqesore, provokimi u be nga SHIK-u dhe policia”

“Me daten 5.2.1997 ne mbremje ka ardhur ne Vlore zv.ministri i Brendshem, Agim Shehu, se bashku me shume forca nga Tirana. Se bashku me te kane ardhur edhe Pashk Tusha, Muhamet Rrumbullaku, Arben Prenjasi, Hile Lushaku dhe disa forca te reparteve speciale si Brisku, Renea etj. Ne mbremjen

asaj dite keto forca u ndeshen me popullin tek vendi i quajtur Kali i Trojes, por forca e tyre u mposht menjehere nga masivi i madh i njerezve. Edhe paraditen e dates 6.2.1997 forcat e po1icise u konfrontuan perseri me popullin, por vete populli u miqesua me to dhe policet e plagosur i shoqeruan per ne spitale. Kur u mblodhen ne zyren e shefit te komisariatit ate mbremje, Agim Shehu tha se perfundimisht Vlora nuk shtrohet me forca speciale. Atehere kam nderhyre dhe i kam thene zv.ministrit qe eshte mire qe nga Vlora te ikë edhe shefi i komisariatit Sokol Mulosmani, pasi nga turma ka reagime te ashpra ndaj tij. Bile ate dite, kur turma ka manifestuar edhe perpara komisariatit, degjoheshin sharje e kercenime kundrejt tij. Ashtu u be, diten e neserme shef komisariati u komandua Kolonel Pashk Tusha. Me daten 7.2.1997 paradite turma u drejtua perseri ne drejtim te Bashkise eme pas ne sheshin para Prefektures, por nuk ishte agresive si nje dite me pare. Komunikuam me ta derisa u shperndane, dhe nga forcat e policise nuk u ushtrua dhune. Kur u mblodhem per te raportuar ne zyren e shefit te komisariatit, aty kam pare Agim Shehun, Muhamet Rrumbullakun, Arben Prrenjasin, Adriatik

Ago, Hile Lushakun, Shik Stermasin, Vasil Soten dhe shume oficere te tjere te Tiranes, te cileve nuk ua di emrat. Kur me pyeti Agim Shehu se c’fare thote turma,- une i thashe qe ajo eshte e heshtur dhe nuk ka pasur asnje incident. Ai me pyeti: Po sikur ti godasim? Unë iu pergjigja, ne asnje menyre sepse do te

perfundoje siç perfundoi dje. Ne kete kohe shume oficera qe ishin ne zyre i thane qe te bisedonte me ministrin per nje zgjidhje politike, por ai nuk foli dhe u largua qysh ate dite ne Tirane. Me daten 9.2.1997 turma e irrituar meqenese nuk po merrte asnje pergjigje nga qeveria vendosi te nisej per ne Fier. Kur turma u nis, une kam shkuar ne zyre dhe i kam thene Pashk Tushes se a do ta shoqerojme turmen. Ai me tha se do ta shoqeroni si edhe me pare, pa krijuar incidente. Ne kete kohe ne zyre vjen

Xhahid Xhaferri dhe na thote se perse nuk e ndaloni turmen. Une i thashe se jane shume dhe nuk mund te ndalohet. Ai tha qe janw vetem 300 vete dhe po nuk i ktheni ju do t'i kthej tine dhe doli nga zyra. Une dola per te zbatuar detyren e shefit te komisariatit dhe se bashku me turmen, here ne fund, herenë krye te saj e shoqeroja ate se bashku me shefin e rendit dhe me police te tjere. Rruges bisedonim qetesisht me njerezit ne turme, dhe fjalet e tyre ishin qe me policine nuk kemi pune. Rreth ores 14:00, kur kishim mberritur ne fshatin Panaja, ne fund te turmes u degjuan disa krisma armesh. Njerezit te frikesuar u grumbulluan tek unë dhe shefi i rendit Kristaq Ferro, dhe na thane qe po vrasin njerezit pas shpine. U ndodhem te papergatitur dhe nuk dinim çfare te benim veç u thashe qe nga forcat e policise askush nuk ka qelluar. U ktheva menjehere prapa dhe pashe nje grup rreth 10 vetesh me automatike ne

dore qe po qellonin ne ajer dhe populIin qe u drejtua me egersi ne drejtim te tyre. Bashke me ta ishte edhe Xhahid Xhaferi, te cilet kur e pane qe populli u nis drejt tyre, ata u ngjiten siper rruges per ne fshatin Oshetime. Personat e armatosur ishin punonjes te SHIK-ut, te cilet nuk kishin marre ndonje detyre prej nesh. Mesa mesuam aty ata kishin shoqeruar ne Komisariat edhe nje person. Atehere turma u kthye dhe pas nje ore u grumbullua e gjitha ne komisariat dhe filluan te manifestonin per personin qe ishte shoqeruar... Atij nuk ia mbaj mend emrin, por ka qene rreth 40 vjeç. Ne kete kohe turma u qetesua perseri. Nderkohe qe turma u qetesua dhe po fillonte te largohej, përballe firmes “Kamberi” qe eshte rreth 100 meter larg komisariatit, mberriten shume makina te policise te tip it IVECO, te cilat vinin nga Tirana dhe turma e irrituar u nis drejt lyre. Aty filloi nje perleshje e ashper me gure dhe Paulin Sterkaj, i cili ishte komandant i lyre mezi mundi te futej ne "Komisariat. Brenda ne komisariat filluan te qellonin me arme forcat e ardhura. Armet e komisariatit te policies ishin «liar qysh me 1 shkurt ne Repartin e Bunavise pasi kishim informacione qe round te sulmohet komisariati. Nga radhet e turmes u hodhen shishe me lende djegese dhe u plagosen disa police. Efektivi i komisariatit te policise gati ishte larguar i gjithi dhe komanda jepej vetem nga forcat e Tiranes. Forcat e ardhura

nga Tirana kapen taracat perpara komisariatit per te here mbrojtjen e tij. Hile Lushaku mundohej te hynte ne negociata me turmen par ishte e pamundur. Atehere forcat e policise mbroheshin duke goditur me gure. Kjo situate vazhdoi deri ne oren 20.00. Pas kesaj kohe situata u qetesua. Duke gdhire data 10.2.1997 nje numer i madh makinash (nuk e di se sa) erdhen ne komisariat te policise dhe bashke me fo edhe Agim Shehu. Ai urdheroi Arben Prenjasin te bente planin e dislokimit te forcave per diten e

neserme. Forcat e policise Vlore shume pak ose aspak jane impenjuar neper sherbime. Vetëm mbaj mend qe kane ardhur forca nga Durresi te komanduara nga Bedri Dani, forca nga Elbasani me Shemsi Prencin, forca nga Tirana me Nexhmi Zoton, Albert Dervishin, forca nga Lushnja, Mallakastra, Saranda dhe shume te tjere qe nuk i njihja. Une si zakonisht kam ndare detyrat me nje plan te veçante

ne te cilen vija detyra qe efektivi i policise kriminale te dilte i pa armatosur dhe te kontrollonte gjithe objektet per te parandaluar ndonje sulm te mundshem. Ne oret e para te mengjesit u be shpemdarja e forcave neper udhekryqet e qytetit dhe rreth ores 9.00 filloi perleshja me popullin, e cila zgjati rreth 15

minuta. Forcat u shperbene dhe shume prej tyre ishin gjakosur. Une kam qene tek varrezat e Deshmoreve dhe ndiqja me radio se si zhvillohej situata. Kam degjuar ne radio qe tek xhamia ka mbetur i rrethuar tek lokali “Hollyday” nje grup i Sarandes dhe i Tiranes dhe Agim Shehu qe therriste ne radio "Ndihmoni Mondin". Rreth ores 12.00 forcat e shperbera u grumbulluan ne komisariat dhe aty

u mesua qe kishte mbetur i vrare nje person, te cilin me vone e mora vesh qe quhej Artur Rustemi. Turma erdhi perseri ne Komisariat dhe u zhvillua perseri nje perleshje e ashper me gure ku pati shume te plagosur nga efektivat e policise, te cilet filluan t’i çonin me helikopter ne drejtim te Tiranes. Rreth ores 20.00 situata u qetesua dhe une shkova ne shtepi te flija pasi isha shume i lodhur. Ne orën 24.00 vjen korrieri ne shtepi dhe me thote qe te kerkon Gjenerali. Shkova ne komisariat dhe Agim Shehu me tha se ne do te ikim. Do te marrim gjithe letrat dhe te burgosurit. Ne dispozicion te komisariatit do te jene disa forca te Tiranes. Me kishin shkruar nje plan masash per ruajtjen e komisariatit dhe u larguan. Ne mengjes forcat e Tiranes qe kishin mbetur erdhen ne komisariat qe te merrnin detyren, par kur e pane qe pjesa me e madhe e forcave ishin larguar me thane qe edhe ne do te largohemi".

gazeta "SHEKULLI"
dt. 27/08/2007

[TOKE GEGA]

Dëshmia e Sokol Bizhgës, ish-shefi krimeve në Vlorë pwr trazirat nw janar 1997

“Protesta ishin paqesore, provokimi u be nga SHIK-u dhe policia”

“Me daten 5.2.1997 ne mbremje ka ardhur ne Vlore zv.ministri i Brendshem, Agim Shehu, se bashku me shume forca nga Tirana. Se bashku me te kane ardhur edhe Pashk Tusha, Muhamet Rrumbullaku, Arben Prenjasi, Hile Lushaku dhe disa forca te reparteve speciale si Brisku, Renea etj. Ne mbremjen

asaj dite keto forca u ndeshen me popullin tek vendi i quajtur Kali i Trojes, por forca e tyre u mposht menjehere nga masivi i madh i njerezve. Edhe paraditen e dates 6.2.1997 forcat e po1icise u konfrontuan perseri me popullin, por vete populli u miqesua me to dhe policet e plagosur i shoqeruan per ne spitale. Kur u mblodhen ne zyren e shefit te komisariatit ate mbremje, Agim Shehu tha se perfundimisht Vlora nuk shtrohet me forca speciale. Atehere kam nderhyre dhe i kam thene zv.ministrit qe eshte mire qe nga Vlora te ikë edhe shefi i komisariatit Sokol Mulosmani, pasi nga turma ka reagime te ashpra ndaj tij. Bile ate dite, kur turma ka manifestuar edhe perpara komisariatit, degjoheshin sharje e kercenime kundrejt tij. Ashtu u be, diten e neserme shef komisariati u komandua Kolonel Pashk Tusha. Me daten 7.2.1997 paradite turma u drejtua perseri ne drejtim te Bashkise eme pas ne sheshin para Prefektures, por nuk ishte agresive si nje dite me pare. Komunikuam me ta derisa u shperndane, dhe nga forcat e policise nuk u ushtrua dhune. Kur u mblodhem per te raportuar ne zyren e shefit te komisariatit, aty kam pare Agim Shehun, Muhamet Rrumbullakun, Arben Prrenjasin, Adriatik

Ago, Hile Lushakun, Shik Stermasin, Vasil Soten dhe shume oficere te tjere te Tiranes, te cileve nuk ua di emrat. Kur me pyeti Agim Shehu se c’fare thote turma,- une i thashe qe ajo eshte e heshtur dhe nuk ka pasur asnje incident. Ai me pyeti: Po sikur ti godasim? Unë iu pergjigja, ne asnje menyre sepse do te

perfundoje siç perfundoi dje. Ne kete kohe shume oficera qe ishin ne zyre i thane qe te bisedonte me ministrin per nje zgjidhje politike, por ai nuk foli dhe u largua qysh ate dite ne Tirane. Me daten 9.2.1997 turma e irrituar meqenese nuk po merrte asnje pergjigje nga qeveria vendosi te nisej per ne Fier. Kur turma u nis, une kam shkuar ne zyre dhe i kam thene Pashk Tushes se a do ta shoqerojme turmen. Ai me tha se do ta shoqeroni si edhe me pare, pa krijuar incidente. Ne kete kohe ne zyre vjen

Xhahid Xhaferri dhe na thote se perse nuk e ndaloni turmen. Une i thashe se jane shume dhe nuk mund te ndalohet. Ai tha qe janw vetem 300 vete dhe po nuk i ktheni ju do t'i kthej tine dhe doli nga zyra. Une dola per te zbatuar detyren e shefit te komisariatit dhe se bashku me turmen, here ne fund, herenë krye te saj e shoqeroja ate se bashku me shefin e rendit dhe me police te tjere. Rruges bisedonim qetesisht me njerezit ne turme, dhe fjalet e tyre ishin qe me policine nuk kemi pune. Rreth ores 14:00, kur kishim mberritur ne fshatin Panaja, ne fund te turmes u degjuan disa krisma armesh. Njerezit te frikesuar u grumbulluan tek unë dhe shefi i rendit Kristaq Ferro, dhe na thane qe po vrasin njerezit pas shpine. U ndodhem te papergatitur dhe nuk dinim çfare te benim veç u thashe qe nga forcat e policise askush nuk ka qelluar. U ktheva menjehere prapa dhe pashe nje grup rreth 10 vetesh me automatike ne

dore qe po qellonin ne ajer dhe populIin qe u drejtua me egersi ne drejtim te tyre. Bashke me ta ishte edhe Xhahid Xhaferi, te cilet kur e pane qe populli u nis drejt tyre, ata u ngjiten siper rruges per ne fshatin Oshetime. Personat e armatosur ishin punonjes te SHIK-ut, te cilet nuk kishin marre ndonje detyre prej nesh. Mesa mesuam aty ata kishin shoqeruar ne Komisariat edhe nje person. Atehere turma u kthye dhe pas nje ore u grumbullua e gjitha ne komisariat dhe filluan te manifestonin per personin qe ishte shoqeruar... Atij nuk ia mbaj mend emrin, por ka qene rreth 40 vjeç. Ne kete kohe turma u qetesua perseri. Nderkohe qe turma u qetesua dhe po fillonte te largohej, përballe firmes “Kamberi” qe eshte rreth 100 meter larg komisariatit, mberriten shume makina te policise te tip it IVECO, te cilat vinin nga Tirana dhe turma e irrituar u nis drejt lyre. Aty filloi nje perleshje e ashper me gure dhe Paulin Sterkaj, i cili ishte komandant i lyre mezi mundi te futej ne "Komisariat. Brenda ne komisariat filluan te qellonin me arme forcat e ardhura. Armet e komisariatit te policies ishin «liar qysh me 1 shkurt ne Repartin e Bunavise pasi kishim informacione qe round te sulmohet komisariati. Nga radhet e turmes u hodhen shishe me lende djegese dhe u plagosen disa police. Efektivi i komisariatit te policise gati ishte larguar i gjithi dhe komanda jepej vetem nga forcat e Tiranes. Forcat e ardhura

nga Tirana kapen taracat perpara komisariatit per te here mbrojtjen e tij. Hile Lushaku mundohej te hynte ne negociata me turmen par ishte e pamundur. Atehere forcat e policise mbroheshin duke goditur me gure. Kjo situate vazhdoi deri ne oren 20.00. Pas kesaj kohe situata u qetesua. Duke gdhire data 10.2.1997 nje numer i madh makinash (nuk e di se sa) erdhen ne komisariat te policise dhe bashke me fo edhe Agim Shehu. Ai urdheroi Arben Prenjasin te bente planin e dislokimit te forcave per diten e

neserme. Forcat e policise Vlore shume pak ose aspak jane impenjuar neper sherbime. Vetëm mbaj mend qe kane ardhur forca nga Durresi te komanduara nga Bedri Dani, forca nga Elbasani me Shemsi Prencin, forca nga Tirana me Nexhmi Zoton, Albert Dervishin, forca nga Lushnja, Mallakastra, Saranda dhe shume te tjere qe nuk i njihja. Une si zakonisht kam ndare detyrat me nje plan te veçante

ne te cilen vija detyra qe efektivi i policise kriminale te dilte i pa armatosur dhe te kontrollonte gjithe objektet per te parandaluar ndonje sulm te mundshem. Ne oret e para te mengjesit u be shpemdarja e forcave neper udhekryqet e qytetit dhe rreth ores 9.00 filloi perleshja me popullin, e cila zgjati rreth 15

minuta. Forcat u shperbene dhe shume prej tyre ishin gjakosur. Une kam qene tek varrezat e Deshmoreve dhe ndiqja me radio se si zhvillohej situata. Kam degjuar ne radio qe tek xhamia ka mbetur i rrethuar tek lokali “Hollyday” nje grup i Sarandes dhe i Tiranes dhe Agim Shehu qe therriste ne radio "Ndihmoni Mondin". Rreth ores 12.00 forcat e shperbera u grumbulluan ne komisariat dhe aty

u mesua qe kishte mbetur i vrare nje person, te cilin me vone e mora vesh qe quhej Artur Rustemi. Turma erdhi perseri ne Komisariat dhe u zhvillua perseri nje perleshje e ashper me gure ku pati shume te plagosur nga efektivat e policise, te cilet filluan t’i çonin me helikopter ne drejtim te Tiranes. Rreth ores 20.00 situata u qetesua dhe une shkova ne shtepi te flija pasi isha shume i lodhur. Ne orën 24.00 vjen korrieri ne shtepi dhe me thote qe te kerkon Gjenerali. Shkova ne komisariat dhe Agim Shehu me tha se ne do te ikim. Do te marrim gjithe letrat dhe te burgosurit. Ne dispozicion te komisariatit do te jene disa forca te Tiranes. Me kishin shkruar nje plan masash per ruajtjen e komisariatit dhe u larguan. Ne mengjes forcat e Tiranes qe kishin mbetur erdhen ne komisariat qe te merrnin detyren, par kur e pane qe pjesa me e madhe e forcave ishin larguar me thane qe edhe ne do te largohemi".

gazeta "SHEKULLI"
dt. 27/08/2007

KUR TE THIRRET SI DESHMITARE MUNDOHUNI TA INTERVISTONI KETE TERRORIS ENVERJANE DHE ATE HERE DO TE KUPTONI SI E KA ZHVILLUAR AKTIVITETIN E TIJ TERRORIST NE KURRIZ TE KOMBIT!!!
PER KETA TERRORISTA DUHET GJYGJI I NUREMBERGUT!!!