Postuar mė parė nga maratonomak
Larg, teper larg shkova
si MARTONOMAK vrapova.
Kur e hedh veshtrimin mbrapa
e shoh Shpirtin qe nuk vjen
me rritmin e hapave te mia!
Ndal e kthehem....
Ne siluetat e maleve shkembore
duke marre fryme thelle,
E ndjej zerin qe thote:
"I rende si guri jam
dhe me fuqi nuk kam
te te ndjek pas kaluar
kete det te trishteruar"
I rende si guri
qendroi ne vend te tij
Te me kish lene Mua -
Shpirti s'do t'ja dij!
Ju luta, i thashe, hajde,
te vemi ku eshte qyteterimi
Do fillojm nje pune, do shtohet fitimi.
I fola ca numra, i dhashe ca fakte
Por Shpirti nuk donte t'ja dinte
Nuk kishte luhatje.
Larg, teper larg shkova
s'u ndala vrapova.
I merzitur me Shpirtin isha, ashtu kujtova.
Kjo enderr e poshter, e erret, pa mbarim
nuk me le te zgjohem, te kthehem ne Shpirtin tim.
Krijoni Kontakt