ju lutem, nuk para bej komplimetna qe nuk i ndjej
poezia qe kam cituar me 'pershtatet' shume ne nje fare menyre
edhe nje here flm qe me dhurove kenaqsi
asgje, ishte kenaqesi qe te dhurova kenaqesi
p.s
ne femrat duhet te rrisim "agjitacionin dhe propaganden" ndaj sindromes- kornize
“Jezu Krishtet” e vegjel.
Dy trupa te njome.
ngrohin njeri tjetrin,
me fryme…
Shtrire ne nje cep
te nje trotuari,
mbuluar me nje cope kartoni te shqyer...
Mbi koke,
iu rendon qielli i hapur...
bashke me te...
yjet e panumert...
Nate Krishtlindjesh...
njerezit nxitojne...
blejne dhuatat e fundit...
Dikush te brendshme te kuqe,
nje tjeter nje varese,
po me gur te kuq,
Ndersa nje ateist...
ha mish te pjekur...
Kalojne shpenguar prane tyre...
Dikush i qellon padashur
me majen e kepuces...
Ndersa ata te dy,
Mbeshtjellin fort njeri tjetrin...
Kembet e zbathura
fergellojne nga te ftohtet...
Me i madhi,
Perpiqet te ngrohe
Me fryme,
Duat e me te voglit
Pak me vone
kalon aty afer,
makina luksoze e nje “first lady”,
sperkatur e gjtha me parfum te shtrenjte..
Po shkon ne mbremjen e bamiresise…
Nje rast i mire,
per te ekspozuar fustanin,
dhe “look”-un e ri…
Ne nje ekran te madh,
fytyra e qeshur e presidentit,
shend e vere,
uron festen...
Te nesermen...
dy trupat e vegjel,
u gjeten te ngrire nga te ftohtet
Askush nuk u kujtua per ta...
Qofte dhe nje gazetar i deshtuar,
ne kerkim te deshperuar,
te nje lajmi te bujshem..
Ndersa ne ekranin e madh te nje bari...
Vazhdon te ri-trensmetohet…
urimi i presidentit...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga engjellorja : 06-10-2007 mė 02:48
Si gjithmone,poezite e tua shume te goditura.
Urime.
JETEN TA JETOSH PA E VRARE
Kete poezi ua kam dedikuar dy njerezve reale, dy lypesave te vegjel, qe dridheshin nga te ftohtet ne nje nate Krishtlindjesh...
Shkova ne shtepi dhe mora nje batanije te vjeter, po kur u ktheva te vendi ku flinin, ata nuk ishin me...
Uroj qe kete poezi ta lexoje ndonje politikan (natyrisht, jo per te vleresuar poezine, se sa per mesazhin qe dua te percjell me te)
Shpresoj shume, qe ketij politikani ti kete mbetur ndonje fije shpirt, poshte kraharorit te dhjamosur..
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga engjellorja : 06-10-2007 mė 03:13
i brengosur, sakatosur, eci kuturu
i hedh kembet me pertese as vete sdi ku me shku !!!
disa thone ne nato te tjere ne BE
si u be kjo pune vaj medet per ne !!!
emigrant ne vendin tone
te huaj ne shqiperi kemi per te qene gjithmone !!!
YoUr DrEaM Is YoUr DeStInY...
Gervishtje.
Perse
ma zhgaravit,
qiellin
e kthjellet...
si nje femije
tekanjoz,
qe sapo ka mesuar
te mbaje lapsin
ne dore...?
E si te mos mjaftonte..
Pastaj
ma gervisht,
me majen e lapsit
kapricoz...
Perse
m’i shpon
tullumbacet,
mbushur me endra…
ende pa i leshuar
lart ne qiell…
Eeee…
Perse.....?
Ti
vetem kryqezon duart
ne kraharor...
Dhe... qesh...
...cuditerisht...
Zbavitesh,
me stermundimin tim...
...
per te fshire
zhgaravinat e tua…
…
per te ngjitur
tullumbacet e shpuara
…
per te shtrire,
qiellin e gervishtur…
Ndersa
nder dhembe,
ti,
...vazhdon te qeshesh...
Dhe...
krejt papritur…
me thua:
“...Te dua...!”
...Ēuditerisht...
!!!
Poezi shume te bukura.
Urime engjellorja![]()
м'вι вυzė ėѕнтė иנė ρυтнנє, м'вι ѕнριят ėѕнтė иנė νєтмι. נαм вσтα ρα ємėя, кυя ρяαиė мєנє ѕ'נє тι.
Engjellorja ke art se shkruari per poezi dhe bukur rendit kuptimin e nje rast/ngjarje...
Mirpo desha qe ta beje ndoshta nje kritikė te vockel ,sigurisht dashamirese,me qellim qe poezit tua te duken sa me bukur ...
Kritika ime ishte tek Rima e vargjeve,d.m.th bene perpjekje qe te i fusesh ne rimė vargjet me qellim qe te duken me tingelluese...
Kalo mire
Ps: suksese poetja jonė akoma pa qmimin Nobel....
"Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"
Krijoni Kontakt