Fation Pajo

[Fiori]

Bilbili
------------

Bilbili ka humbur pentagramin
Ka kohë që s’po këndon…
S’ka zë ?!
A frika i qerthullohet shpirtit
Mos kyçet sërisht në kafazin e ndryshkur ?!
Kujt t’i lutet…
Parku i blertë lëngon
Rrethuar nga rojet “kawboy”
Një tejbotë më mirë…
Të mos humbasë këngën,
brenda folezës zë ulur,
të vegjëlve u përcjell
testamentin e tij
parkut të mos vdesë.



Nata
----------

Vjen duke trokitur
udhës në trupin e saj
fshehur mban misteret
Si një mik i vonuar
hijerrëndë shkon
pa kthyer kokën…



Janë mjaft…
-------------------
Një vështrim i thellë
Dy fjalë zemre
Puthje të zjarrta dhuruar
Në shpirt mbetur rini
Janë mjaft…
Për t’u ndjerë i dashuruar.



Këtë ditë rrebele…
----------------------------

Kur u pamë së largu
Qielli kish zbrazur tek ti
Kurorën e argjendtë të yjeve
Të pëlqeva…

Kur të fola
S’e di ç’karem kishe ngritur
Në detin e qetë pranveror
Të dashurova…

Kur nisëm të thinjemi
S’e dimë në ç’xhep fle mëria
Në të njëjtin burim dlirësie
Etjen shuajmë.

Këtë ditë rrebele
Puthjet e lotët e kristaltë
Ngritëm në fuqi të dhjetë
Dhjetëfish u përtërimë.

02/14/10


Ujit të
Ftohtë, Tepelenë
-------------------------------

Flokët shtrirë
deri në rrënjë
Përmbi përrua sy
pafjetur
Nusëron nën
gurgullimë
Aromë vjeshte
gjithnjë mbetur.



Më kot pres…
-----------------------

Bie të fle
Nata më duket shtresë e rrëndë
S’mundem,dal jashtë
Bashkë me fëshfërimën e pemëve
S’e di pse zbret e rrëndë
Sonte kjo vesë.

Diçka nëpër mjegull kërkoj
sytë e tu rendin…rendin diku
re trishtimi lenë pas
Tek unë ende s’është shuar
thëngji i fundit,Shpresa
më kot pres…

Më kot pres…
ylli im së largu të më ndjejë
melodramën e shpirtit
nga qiejt e harresës të zbresë.




Nata pa hënë…
-----------------------

Lodhje e shkrirë në sy të pagjumë
më duket sonte
nata pa hënë…

Një ngërç në shpirt më kthehet
Pa gjerdanin e argjendtë të yjeve
Pa lotët e mbrëmjes
Bashkë me engjëjt vargje lutemi
Parkut që ende s’fle.

Vajzë e trembur rrugës më duket
Pa fjalë prej smeraldi në buzë
Humbur mes labirinthe imazhi
Plagëve që mirë kore s’kanë zënë
Melhem zemre i ve.

Simfoni e lënë në përgjysmë ndër sy
Më duket sonte
Nata pa hënë…



Lexuesit
---------------

Nëse një ditë më lexoni diku
qoftë dhe një varg
Mos prisni të jem
një Dostojewsk,Migjen a Dymá,
një huazim shekspirian
Lexues,miq të mi…
Muza kur më vjen
qoftë dhe me thërrime
si farë ugari e hedh
më pas e gatuaj deri në pjekje
që ju ta shijoni,Fationian.



Këmbanat
-----------------

…ndryshe ranë këmbanat
atë mëngjes dimri
Dikush qiellit iu bashkua
të ndrisë mbrëmjet
si sirena treni ekspres
ato këmbuan…

Me dëshirë thyen heshtjen
në qytet ato lajmëtare
vdekjes së poetit
me gjuhë engjëjsh i folën
qindra thirrma nxorrën nga zemra,
ato vajtuan…

2010