Bahtir Hamza

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA,PORTRET I LIRISË!
Skruan:Prof.Besnik Kastrati

Motivet që na detyrojnë ta njohim Bahtir Hamzen Poetin e mergimimit,jetën e tij,veprat e tij,njeriun që nga një faqe e internetit e emruan,FIGURË E KOSMOSIT!
Kam pyetur shumë shpesh për këtë njeri,"Eh Bahtir Bahtiri,poet i mallit të lirisë",u takova dhe ndejta me miqtë e tij të vjetër e të ri,që më dhanë këtë përgjegje!Duke buzqeshur sikur e kanë parasysh imazhin e tij,gjuhën e shpirtit të tij,pasqyruar me historinë e një populli të marterizuar shqiptar!
E gjatë bisedës me ta nxjerrën kujtimet mbreslënse që i ka bërë Bahtiri të qarta për Kosovën,lirine dhe popullin shqiptar me talentin e tij nacionalist,dhe thanë " Sa i mirë që ishte Bahtiri"filluan tregimet për vuajtjet e tij të shumta,treguan për ndihmën e tij,treguan për hijet e zeza që e kanë penguar, dhe janë munduar ta ndajne nga rruga e tij e luftes për liri,rrugë të cilën poeti mundohet ta shpreh në mënyre artistike,sepse shumë injorantë nuk kanë aftësinë e tij,nuk kanë talentin e tij.....
Këta armiq të perbetuar të popullit nuk pushojne kurrë të sulmojnë njerëzit më të mire të kombit tonë!Thuase i marrin instruksionet nga një komandë e cila gjithmon rri zgjuar dhe ndrron format e sulmeve duke operuar me veglat e tyre,që quhen "Shqiptar" që janë të pandergjegjshëm me trurin e shpërlare me matrealen,të cilet edhe pasardhesit e tyre ua kane shitur "duzhtvo-s"se tyre "kumarsvo-s"se tyre,dhe që këta spijuj me erë flliqësire e kanë vendin aty ku Bahtir Hamza zbath këpucët.
Miqtë e Bahtir Hamzes të ri e të vjëtër,në bisedë me mua kanë kujtuar mbresat e veqanta,elegancen e tij,bujarin e tij,qeshjen e tij engjëllore që është dritë, sepse fillimi i jetës së Bahtir Hamzes lidhet me yjet e qiellit,dhe miqëve të tij me të ngushtë ju shpëtuan edhe lotet.
GJ. SH., SH.I. R.S. M.M. G.N. A.K, R.S. A.K.A.XH....,të lidhur në rrespektin e historisë sonë arsyeja është shekullore,që populli shqiptar i Kosovës edhe sot vuan në mungesë të intelektit real të përshtatshëm për këtë kohë dhe hapsirë,në munges të politikes reale,në injicimin e së vertetës për liri.Kur dihet se poezitë e Bahtir Hamzes kanë qenë të cenzuruara për më shumë se 20 vite.
Atraktiviteti i Bahtir Hamzes me portretin e veprave të tija POEZI,qëndrron në Kosovë te të rijte dhe te të vjetrit.Këtë e dëshmon arti poetik i tij që rrjedh nga shpirti i tij artistik,dhe është shumë i qelluar mërgimi i tij në Amerikë.
Talenti i tij është i pakrahasueshëm,është i veqantë në këtë kohë të jashtzakonshme në të cilen jetojnë shqiptarët në Kosovë me gjuhën e tyre shqip.
Synonim për liri Bahtir Hamza,përdorë fuqinë e penës,synonim për popullin shqiptar në Kosovë dhe Shqipëri, përdorë ndihmen humanitare,dhe për ngjarjet në përjetim për mbrojtjen e të varfërit përdorë modulin e artit,-me art për të njour të vërtetën dhe për të plotësuar të kaluarën që shqiptarët e Kosovës të mos jenë jasht vëmendjes në lakoren e dialogut për punëtorët e sigurimit serb.Këta shërbetorë të sigurimcave me strategjinë e tyre kanë paraqitur rreziqe për lirinë dhe shqiptarët nacionalist të Kosovës.
Këta tre muaj studimi për rrugën e Bahtir Hamzes dhe veprat e tij,në bised me miqte e tij,jam bindur plotesisht që veprat e Bahtir Hamzes të dalura nga mendja e tij dhe puna e ndershme e Bahtir Hamzes bëri që Kosova të ndryshojë në kohë,që shqiptarët e Kosovës te ngjallen me kulturën,me historinë e tyre me identitetin e tyre dhe poashtu si une që kam gjete veten ne poezite e tij ashtu edhe shume tjere do të gjejne përjetimet e tyre në veprat e tij.
Kjo është dëshmi që Bahtir Hamza është simbol i qëndresës për liri dhe ka të lidhur kulturën e tij me shtete tjera,shtete të zhvilluara,simbol i hyrjes në letersine shqiptare,qe ka driten e vet i ndritur ne distriktin kulturor,edukativo - qytetar për lirine e Kosovës.
Idete e tij dhe drita e shpirtit tij është shembelltyrë për ne.Edhe pse e plaqkiten dhe nuk gjeti perkrahje e lanë edhe pa punë,në Kosovën e uritur për art dhe kulturë,për tri vjet të qëndrimit të Bahtir Hamzes në Kosovë arriti rezultate të shkelqyera, botoi shtatë vepra letrare,hapi expozitë arti nën editoriumin tij botoi shtatë numra të gazetës "Pena shqiptare"dhe poashtu u paraqit në film dokumentar"Diku në Kosovë".
Kjo ështe deshmi e interesit nacional kombetar,si shqiptarë të dëshmon dëshirën e artit duke plotesuar edhe kërkesat e krijuesve të rinje.
Nëse ndalemi për pak qaste dhe shiqojmë situaten aktuale e pyesim veten:
Kënd mund ta ta duam ne shqiptarët në Kosovë kur nuk e duam driten,nuk kemi DRITA,kënd mund ta duam kur nuk e duam higjiegjen,nuk kemi UJË,dhe kënd mund ta duam kur nuk e duam librin SHQIP,dhe për keqardhje kjo dëshmon që ne shqiptarët duam pozita dhe jemi nën okupimin e fundrrinave të eprorëve(sigurimcave) të tyre serb.
Kjo na shtyen të mendojmë se a është e mundur që këto fundrrina të pastrohen shpirtërisht dhe të kthejn dinjitetin e shitur,duke hjek maskat të pendohen dhe të kërkojnë falje!.
Këto plagë kancerioze të popullit tonë Bahtir Hamza i diagnostifikoi në veprat e tij me vlerë! Prandaj është e vështirë shkeputja nga miqt e tij,të cilët përmes kujtimeve të jetes,të aktrimit brilant dhe të humorit të tij,që e kemi parë ne në mëdia e në TV,ruajnë mbresa të veqanta.
S'është qudi se historia e shqiptarëve nuk ndryshon,në te ka konsumente kritike dhe nuk janë nacionalista relativisht nuk janë kombetare por e demolojne të vërtetën e historisë.
Dhe në tavolinë nuk mund të rri ulur,sepse me duhet ta them ketë që po e them tani.
Të përqeshësh me vuajtjet e tij,të përqeshësh me dhimbjet e tij,të përgojosh kundër tij është mëkat jo vetëm kundër tij por edhe kundër të gjithë atyre që vuajnë sinqerisht për ardhmerinë e ndritur të Kosovës sonë.
Ata që dëshirojne të bëjnë karrierë,atë mund ta arrijnë edhe ndryshe,me punë e përkushtim të ndershëm e të sinqerte,ashtu si të Bahtir Hamzes dhe shumë të tjerëve që tani për tani nuk kanë hapsirë për veprim.
Është kënaqësi të shkruash për një poet,për një artist,që është kontinual dhe që është i mbushur energji kombëtare nacionaliste,në kujtim të Azem Bejtes,Hasan Prishtinës,Shaban Polluzhes,Tahir Mehes,Adem Jasharit,Ymer Elshanit, figura inspirimi për poetin,gje që filozofia e mbrendshme e Bahtir Hamzes në portretin e lirisë është bërthamë e tij në figurë përmës forces së genit të tij,dhe kujtoj një thënjen e GJ.Shehut "Arti i vërtetë bëhet atëhere kur artisti zbërthehet te vetja e tij,njashtu si liria që vjen nga herojtë e vet."
Unë tani lexoj veprat e Bahtir Hamzës,që flasin për historinë e një populli të marterizuar, lexova gazetat e Bahtir Hamzës,që janë superlative përmes të cilave poeti ynë shqiptar dha kontribut të madh,dëshmoj të vërtetën e popullit shqiptar.
Me katër vëllimet poetike të konkurseve letrare të organizuara dhe mbajtura nga Bahtir Hamza,mendoj që mu për këte Bahtir Hamza u paraqit RREZIK për shërbyesit e armiqëve të Kosovës,që mundohen Bahtir Hamzes të ia shuajnë veprimtarinë.
Sa i qëlluar është Bahtir Hamza në këtë rol,sepse si poet me dy sytë shprehi kthjelltësisht detajet e filozofisë së poezisë sidomos në Arbania -IV- "Le të ngadhnjejè liria".
Sa i bukur dhe sa i qelluar është në përkrahjen e studentve dhe mërgimtarve që me aktivitetin e tij u zbuluan krijuesit e rinje letrare,kjo ështe që nuk ju shkon për shtati injorantëve të cilët mundohen vazhdimisht të pengojnë punën e tij,me forma e metoda të Serbise,ish komunisteve,sigurmcave që ende veprojnë me shetitjet e tyre prej një kafe në tjetrën,nuk kanë fare ndergjegje të shprehin qdo të keqe për Bahtir Hamzën,e me pas te ia ndryshojnë edhe indentitetin e tij,duke e quajtur edhe jevg.
Këta tentojnë dhe mundohen ta injorojne sepse kultura e një populli të marterizuar qëndron mbi supet e Bahtir Hamzës,dhe mbi supet e poeteve tjerë që shumë kohë më parë kanë protestu me poezi e art kunder politikës moniste dhe politikaneve e puntorëve të sigurimit serb.
Injorantët e tillë,shpejt montojnë gënjeshtrat kundër Bahtir Hamzes,vetëm e vetëm që Bahtir Hamza kërkoj të njihet koha e tyre.

ILUSTRIM

Ilustrim për zhvillimet negative në Kosovë janë paraqitjet e pesonifikimit si të Flori Bruqit e shokëve të tij,të cilët zhvilluan debate maratonike vetem e vetem ta zbehin shkelqimin e perlave tona siq ështe Bahtir Hamza me figurat tjara letrare e kombëtare.
Kujtojmë modelin e Flori Bruqit që është 40 vjeqar,rol që kanë luajtur kundër nacionalistëve shqiptar në Kosovë.Ndërsa modeli i Bahtir Hamzës,është portret i lirisë, është brilant,sepse bëhet fjalë për liri, për qështje kombetare,për qështje historike letrare dhe nuk duhet anashkaluar kohën e sigurimcave që sot jane dr e pr me diploma të Beogradit.
Kujtoj thënjejn e Halil Matoshin me të cilin Bahtir Hamza priti Joseph J. DioGuardin në shtator të vitit 1990 në Dulema të ZVICRRES i cili thotë:" AI POPULL I CILI HARRON HISTORIN E TIJ E HUMB LIRINE"
Duke ruajtur kujtimet nga mikpritja e miqve të tij të vjeter,shkova në biblioteken kombtare dhe lexova gazetën "Zëri" 4 tetor 2003 faqe 20 me titull: Përkrahje për afirmimin e krijuesve të rinj,lexoj ARBANIA Irua i lotëve të mij,që janë prezentuar 59 poetë të rinj! ndersa shkrimin e gazetës "Koha ditore" faqe 16, me titull: 59 poetë të rinj në një vëllim poetik,e kam paraqitë në korrik.2007,në faqet letrare nëpër forume intelektuale.
Dhe për fund për të paraqitur artin e tij poetik më së miri e dëshmojnë poezitë nga librat e tij dhe nga gazetat "Pena Shqiptare"

Bahtir Hamza

FLAMURI I GJKAUT TIM

O Flamur i gjakut tim
Ma shton dhëmbjen në mërgim

N’Shkup e n’Strug n'Maqedoni - I djegur
N’tregje t’plaqkave të Europës në balt -I shtrirë- I shkelur!

O Flamur i gjakut tim,
Ma shton dhëmbjen në mërgim.

N’Malsi të MbiShkodrës e n’Podgoricë t’Shqypnisë
në Mal të Zi nuk valvitesh.
Kishave e podrumeve të botës së madhe- mykesh!


O Flamur i gjakut tim,
Ma shton dhëmbjen në mërgim.

Njëqind vjet në Greqi nuk u ngrite në Shtizë
N’Pervez,n’Janin n’Korfuz e n’Konicë të Shqypnisë.


O Flamur i gjakut tim
Ma shton dhëmbjen në mërgim

N’Kosovë,n’Drenicë nga serbet vdes
Edhe sot renkon.
N’Amerikë rreze lëshon.

O Flamur i gjakut tim
Ma shton dhëmbjen në mërgim

N’Dardani Gurët janë trazuar,
Kështjellat,Kullat,Odat flasin shqip atje.

O Flamur i gjakut tim
Ma shton dhëmbjen në mërgim

Në dhomën time dhe atje ku të jesh
Unë të përshendes,
Në çdo mbrëmje e në çdo mëngjes
Me jetë të jetës ti nuk vdes.
N’Kruj,n’Shkoder e në Vlorë.
Të puth të përqafojë, të shtrengojë
I yti, i yni përgjithmonë

O Flamur i gjakut tim
Ma shton dhëmbjen në mërgim

Kur të shoh në Djep të Dardanisë
Kur të lexoj në qytetet e (I)LIRISË
Kur Valon mbi muret e Tradhtis.
E t’i puthësh qytet e SHQYPNISË
M’i përtërinë Ditët ë Pleqërisë
O SIMBOLI I SHQIPTARISË.

(Nga libri” JETA TROKET NË DERË “ 1993)

DIELLIT I FALEM ÇDO MËNGJES


Çka më duhet jeta,
-Pa dhomën time,

Kujt i duhet dhoma,
-pa ngrohtësinë jetës sime

Ç'mund të ndalë muri,
-pa fytyren time!

Si të përpilohet libri,
-pa poezinë time?

A mund të ndritë hëna
-pa të dashuren time.

Çfarë më duhet dora
-pa lapsin tim!

Çka më duhet portreti
-pa sytë e mi!

Çmë duhen lulet,
-Pa bijen time shtatë herë djalë.

Diellit i falem çdo mëngjes
-II-

Ç'më duhet dashuria?
-kur më ndjek tradhtia!

Çka më duhet gjelbrimi,
-kur sytë më i mori mërgimi?!

Ç'më duhet toka,
-kur më mëngon koka?!

Çka më duhet dora
-kur më mungon ora.

Çka më duhen flokët,
-kur më mungojnë shokët.

Ç'më duhet gjaku,
-kur më shembet oxhaku.

Diellit i falem çdo mëngjes
-III-

Hidhërohet Fishta.
-kur vetes i ngjesim bishta.

Si të duhet Shqipëria
-kur na mungon liria.

Si mund shihet votra,
-kur na dhunohet motra,

Na duhet MIKU
-kur na mundon gjatë armiku!

Kur nuk ka zjarr bjeshka,
-mund të ndihmon eshka?

Si të dëgjohet martina,
-kur të mbrohet shpina?

Ç'i duhet lules dita,
kur i vonohet drita?

Dëlirësi ka plisi?
kur dënon fisi?!

KOT SODIT NGA LARG SHQIPONJA
-kur poshtë turret ULKONJA
ÇDO MËNGJES I FALEM DIELLIT

Prishtinë 28 Maj 2004

KËSHTU VRITEN ''UDB-ASHËT"

Kosovë,qielli im nuk të mashtëron as në mërgim.
Ajri jetë LIRIE, - jetë e të gjithëve.
Valbona mos qajë –vajza ime.
"Gratë gjakovare kan përveluarë vehtën .
Nuk ju kan drozuarë turqëve,shqiptaro-serbëve barbar."
Vajzat e Drenices nuk ju kan dorzuarë shqiptaro-serbëve
"UDB-asha",as në megrim ………
Valbona të këm shtate herë djal.
Atje edhe këtu.
Jetojë në dhembjenë tënde.
Për Identitetin tim,-pasurinë e nderit të Kombit.
Kështu vriten "UDB-ashët".
Shqipëria, më gjenë në cdo kohë.
"Nuk mundem të ndihëm i ndarë nga ti" KOSOVË.
Te gjithë kanë me vdekë.

Prill.2007.

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA

Poezi lirike nga libri PASTROHU KOSOVE.2005.Prishtine


KOSOVË, NË PASQYRË TË KOHËS PASTROHU

Kosovë,
kënd, skutë, zgëq.
Përse?!
E edhe nga ç’të tjerë!
Shqiptarellat e tu,
Kërkojnë dashuri rrugëve të Europës.

Kosovë,
Botë e trazuar.
Shqipe në mëgrim,
Në moshën rinore dhunohesh.
Zvarritesh, s’flen e qetë.

Kosovë,
Kosova jashtë Kosovës, nuk është Kosovë.
Përse?!
Mërgimtari i pastër,
I censuruar, i përbuzur, i ngacmuar,
I burgosur me dëshmitarë të rrejshëm
I shtypur dhe i harruar.
Në çdo copë të shëmtuar të kësaj Bote të prishur.

Kosovë,
Përpara, prapa dhe përmbi.
Ta kujtosh robërinë dhe robotizmin,
Plagët, dhunën dhe dhimbjet më therrëse.
Në Botë.

Kosovë,
Kurrë mos u gjunjëzo.
Ngritu me dy faqe,
Në pasqyrë të kohës.

Pastrohu Kosovë!

DASHURI, LAPIDAR.


UÇK – ja, ZOG NË TRAMUNDANË!

UÇK-ja -
Zog në tramundanë,
Nga emri Kosovë
Nuk ke si e ndanë.

UÇK-ja
nuk është ajo,
sikundër bënë
disa maskarenj me tituj,
e disa u shkombëtarizuan,
u pasuruan
U bënë politikanë
Dhe ....
Desh na bënë hatanë!
Jo!
UÇK-ja,
Zog në tramundanë!

NË KËRKIM TË DIELLIT 1

Isha ushtar i Fëmijëve të mi.
Unë jam Ushtar i Fëmijëve të mi.
Mbetëm Ushtar i Fëmijëve të mi.
Sepse
Botës dhe lirisë
I përkasim të gjithë.

Prishtinë, 26 Maj 2000

SHQIPTARË


Shqiptarë,
UÇK-në kudo ta kemi të parë.
Të mos ishin nacionalistët
Të mos ishte U.Ç.K-ja.
Sot do t’ishim jugosllavë.


NË KËRKIM TË DIELLIT 2


Të na zhdukin dhe nga arsyeja jonë - që jemi shqiptarë.
Ne që nuk mund të merrnim rrugë të lira.
Në atë pikë lirie.
Nuk donte të na kuptonte askush.
Ne që ishim të pa gjumë,
Të pa bukë edhe në mërgim!
E drejta nuk ishte në anën tonë.
Që ndryshuam sistemin dominues të krimit.
Për mbretërinë e së vërtetës dhe të lirisë.


15 qershor 1999, Cyrich, Zvicër


PËRPOS AMERIKËS

Kush është dashuruar në ty, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do ta flasë të vërtetën për lirinë tënde, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i përkrahë atdhetarët e tu, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i ndalë ata që duan të të humbin përsëri, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i ndalë ata që duan të të lënë anash, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’u thotë: Jo!
Atyre që duan të të çojnë përsëri nën Serbi,
Përpos Amerikës?
Kush do të të shërojë nga dhembjet shekullore, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush i doli krah Ushtrisë sonë Çlirimtare, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’na përkrahë, që NE ty
Të të bajmë të re, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush tjetër do të të ribashkojë me pjesën amë, Kosovë,
Përpos Amerikës?
T’i jesh mirënjohëse për jetë Kosovë,
Bill Klintonit – Amerikës!
Ngritu me dy faqe
Në pasqyrën e kohës.

PASTROHU KOSOVË !

PASTROHU KOSOVË


Krimogjenët puthen në stilin e komunizmit,
Shkrimtarë e shkencëtarë,
Kokëlartë ecin rrugëve të qytetit,
Qeshin me zë të lartë.
Në kafe,
Shikohen njëri me tjetrin,
Mbyllin një syri në shenjëster komunikim
E përsëri qeshin e qeshin.
E me shkrimet e tyre dalin edhe në gazeta,
Të ma humbin të vërtetën dhe të drejtën e ekzistencës.

Por, nuk e dinë se dhembja dhe e vërteta s’harrohen,
Nga unë dhe ata që kapërcyen lumenjtë e vdekjes.
Të detyruar nga ju katran nxirës,
Gjoja shkrimtarë,shkencëtarë,e pushtetar ,me mustaqe e mjekërzinj.
Gjeneratë e „Mercedesave“ dhe e Mitilave të komunizmit,
Keqpërdorues, hajdutë e gënjeshtarë me vulë dhe gradë shkencore,
Gojë flliqurë.
Që i pengojnë sukseset e mia.
Ndaj, PASTROHU KOSOVË.
Me faqe të bardhë dil para Bote!

Prishtinë, 28 korrik 2004

KERBERËT TË VETËLARË NË GJAK


Ulem pranë motrës sime Xhemiles,
e rrahur mizorisht!
Nga UDB-ashët,

Trupi i saj futë (qivita gjaku) nga të rrahurit
Gjatë një nate një dite,
As ujin nuk mund ta pinte!
Kerberët të vetëlarë në gjak,
Gjatë tërë natës ditës.

Ja shëmtuan fytyrën motrës sime!
E shurdhuan krenarinë time!
Ma lanë të gjymtë, për mjerim!
I vraftë mallkimi i fëmijëve të palindur!
M’i dhanë udhë të hidhur për në mërgim!



NË KËRKIM TË DIELLIT 4

Pastrohu Kosovë
Zemra e kombit mban durimin
Motrat bëjnë pjesë në botën e shenjtë
Më tha:
Prillin askush të mos ia marrë Kosovës
Ne jemi flaka e këtij vendi.


ELEGJI PËR UÇK-në

Komunistë! Leninistë! Enveristë!!!!!
Ç’janë këto shkrime, këto britma, kjo shamatë?
Ndër gazetat shqip,
që shkruhen çdo natë!
Shqip shkruajnë e shqip shajnë!

Komunistë! Leninistë! Enveristë!!!!!!
Shajnë e shpifin për një fëmijë,
Që në Kosovë porsa ka lindur
E ka emrin, Ushtri,
Me tre germa si flori,
Që nga viti 1981,
UÇK, unë edhe ti.

I janë sulur turravrap,
Çdo luftim ia shajnë nga pas.
Dhe pse rend të na çartë terrin.
Shkrimtarë, politikanë, artiste,
Institucionalistë,
Tërë urrejtje pas saj rendin.

Komunistë! Leninistë! Enveristë!
Tërë këta “atdhetarë” kosovarë!

Pas lufte në Kosovë një ditë u mblodhën,
Të mallkuarit, Shqipërisë plagë i sollën.
Me turr vazhduan të vjellin si vollën,
Në orkestrën me të huajt kundër UÇK-së,
Për interesa të Serbisë.

KOSOVË, RUAJU NGA ZEMRAT E LIGA

Mjeranët shqiptaro-serbo-titistë,
Dëshirojnë ende të ngjiten lartë e më lartë.
Kush do t’ju puthë tani në këtë copë lirie,
Ju që dritë nuk i dhatë të vërtetës dhe Kosovës?
Ju me vulë e gradë shkencore,
Ju që lakminë e keni lEverdi.
E mua, tash doni të më burgosni si të varfër,
Ju që i lëpinit dhe i lëpini hundët rrugëve.
E, edhe ju të tjerë që thoni,
jam ‘student', këmishëzi e mjekërzi.
Më gënjeshtra E pengoni rrugën e lirisë.
Pengoni vallen e poezisë.

Kosovë ruaju nga zemrat e liga,
Nga ata që në dashurinë e lirisë nuk marrin erë.
Kosovë, pastrohu në pasqyrën e kohës.
Unë nuk bashkohem me marshin
e atyre me zemra të zeza.
Ndjenjat i kam ndryshe.
Vigjilenca ndaj tyre m’u bë terapi.
Kurrë nuk mund t’i harroj.



Prishtinë, 23 korrik 2004


NË KËRKIM TË DIELLIT


UÇK-ja kërkoi për ne virtytin,
Dhe hasi te ne ligësinë.

Ajo kërkoi për ne dashurinë,
Dhe hasi te ne armiqësinë.

Ajo luftoi burrërisht për nderin tonë të mirë,
Por, ata, për vete e deshën lavdinë.

Ndaj dhe e shanë, e përbuzën, e grinë,
Ja shembën dhe fuqinë.

Mynxabërësit dhe profiterët e saj,
Duan që veç këta veten Zot ta shpallin.

U pëlqejnë lavdërimet,
Mik kanë bërë dhe djallin.

Dhe ata, “të mallkuarit” e UÇK-së,
Janë gati në varr të gjallë t’i kallin.

KOSOVË, RUAJU NGA ZEMRAT E LIGA


Mjeranët shqiptaro-serbo-titistë,
Dëshirojnë ende të ngjiten lartë e më lartë.
Kush do t’ju puthë tani në këtë copë lirie,
Ju që dritë nuk i dhatë të vërtetës dhe Kosovës?
Ju me vulë e gradë shkencore,
Ju që lakminë e keni lEverdi.
E mua, tash doni të më burgosni si të varfër,
Ju që i lëpinit dhe i lëpini hundët rrugëve.
E, edhe ju të tjerë që thoni,
jam ‘student', këmishëzi e mjekërzi.
Më gënjeshtra E pengoni rrugën e lirisë.
Pengoni vallen e poezisë.

Kosovë ruaju nga zemrat e liga,
Nga ata që në dashurinë e lirisë nuk marrin erë.
Kosovë, pastrohu në pasqyrën e kohës.
Unë nuk bashkohem me marshin
e atyre me zemra të zeza.
Ndjenjat i kam ndryshe.
Vigjilenca ndaj tyre m’u bë terapi.
Kurrë nuk mund t’i harroj.



Prishtinë, 23 korrik 2004


DITA E LIRISË NË PRITJE


Le të frymojnë shqiptarët,
Me zërin e poezisë sime,
E Lirisë sate, atdhe tërësor,
I shtoj edhe më shumë lule.
Disa të censuruara, disa të pakënduara.
Disa të pahumbura, disa të pakryera
Disa të mshehura në Bahçe te Molla,
Disa nyje në gji të zemrës.

Ti je e vogël unë kopshtari yt!
Gojët e luleve i flasin brezit të ri.
Shekujt mbi ty qenë të errët.
Plagët as liria nuk mund t’i shëroj.

Atdhe, Festo ditën e lirisë në pritje.
Jam i lindur tri ditë pas këngës sate.
Ti ma njeh djersën time që ta dhashë.
Ende kam për ty gjak e djersë.
Mbushe botën me thirrjen time përvëluese.
Poezia ime është zëri yt.
Shqiptar, shpirtin kurrë mos ta kesh VJESHTË.


NË KËRKIM TË DIELLIT 23

Atdhe, unë vdes me ty dhe për ty
Vëlla dhe motër janë lulet e tua
Ato janë poezia!
Nga Drishti, Gruda, Hoti e Dinosha.
Nga Preveza, Follorina e Manastiri.
Nga Shkupi, Struga, Himara e Devolli.
Nga Tivari, Alpet Shqiptare.
Nga Molla e Kuqe e Dardania. SHQIM
Le të ngadhënjen liriA, liri.

EKZEKUTO KRIMIN, KOSOVË

Nuk mundem ta nderoj
grigjën tënde miope Kosovë.

Bisha të gjalla, gjithfarë bërllogësh,
Me titull e pa titull, shkencëtarë,
Dhe këta që kanë ardhur në mërgim,

As për roje vdekurish nuk bëjnë.
Ç’fatkeqësi për fëmijët e Kosovës

Medet, o medet, për poetin e mërgimit.




NË KËRKIM TË DIELIT 21

As gazetat e tua në liri,
s’e thonë të vërtetën Kosovë!
Nuk mund të shohësh dritë,
po nuk e bëre ndyshimin e shpirtit Kosovë.
Në pasqyrën e kohës, le ta njohë bota!
Thuaje të mirën dhe të keqen tënde.
Ekzekuto krimin.
PASTROHU KOSOVË.

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA



GJUHA SHQIPE

Gjuha shqipe
Është melodi
Ka fjali
Për çdo njeri.

05.Korrik.2005.N.J.USA.


REPUBLIKË

Andej këndej.
REPUBLIKË
Ju me grejza e ju me miza
Ju të bardhë e ju të zinjtë
Ju zuzar e Ju kërthiza
Ju të Jugut e ju të veriut
MitroPod.
VuGjiGja,VuGjiGja
KaPri Draga
No.
Dr.Prish
RakRun Gura
Isto Friz
SkeTheSrb Deqan
LePe, LePe, LePeKom
Bre.Viti. Daradan.
Shti e Shtrr. Shti e Shtrr
O.të zi shqiptar
O.shqiptar të mjerë
KliZu Sadllar
MaliRa. Lyp E Han
Shqiptar të ndarë
UDB-ashi.Me gjak të përzier
TRATHËTAR shqiptar.
Flori Dushan Maxhun Bruqi
Nuk është kombëtar.
Fusha Tokë Kot
“Ju marroftë i madhi Zot”(Atë Gjergj Fishta)
SHQIPËTAR katundar e qytetar
Zgjohuni o të vdekur,
Zgjohuni o të gjallë. ?!

15.Prill.2008

NË KËRKIM TË DIELLIT

Kryeministër folë ,folë më shumë
Të gjithë anmiqët futi në gjum
Shkije e shkina shtini me fjet
A e dini çka kemi hjek
Si n”Kosove,si n”gyrbet.
Liria nuk vjen vet.

30.Prill.2008.

“Ju marroftë i madhi ZOT” është vargu i Atë Gjergj Fishtes,

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA,

REPUBLIKA –II-
Andej kendej

Andej kendej
Republika
Shekull që flet me eshtra
Qëndresë e shqiptarit
Rrugëngecje LIRIA
Arat me lugje, brimë e viktimë
Lutja festë në Xhamia e Kisha
Të tjerët zhytur në aventura DRURI
Toka mbushur me bisha
Uj mashkull shqiptarë
O Atë e Atllar
Të zezës fundi i ka ardhë !

Jeta vazhdon në SHARRË
E nga brigjet ushton jehona
Suhadoll,fshat pa ujë
Qetë qetësi,Qetë qetësi Qetë qetësi
ARB-en a ke MUR ?!
Zbret me krenari
Me Bjeshkë e GURË
Kështjella jonë me URË !!!
Kosova e larë me gjak
Burra ka pak

vicë, ujevë,
shtrrilan,shtrrikovë,
Xirrrrrrxë, qan ik,qan ik,
Fushë Kosovë
zë ren,zë ren,
sh.
BE.
shtine, Enas,
osh, ik,osh, ik,
koc,g, koc,g,
aj,
nder aj,
rand,
gjak serrbi
po sa viq,je, ?!
o ran,o viç, o viç,
Mje pcë,mje pcë,
Të liq,-ne të liqit, në,
O, Kastriot,
NE
ni po tokë,
shevëhovec,shevëhovec,
O shqiptar,
lufto or Bubavec
Atë e Atllar,
janë shqiptar, janë, Krusha Madhe,
leze Hanë,
Ja njeve, Ja njeve,
gjallë,gjallë,gjallë
uji mashkull shqiptar
Te pa vdekshumë “Feniks të Lirisë”
Me Atë e Atllar,
“Jam den babaden” krenar
Zgjohuni o të vdekur,
Zgjohuni o të gjallë. ?!
Të zezës fundi i ka ardhë !

15. KORRIK. 2008.

NË KËRKIM TË DIELLIT

Folë or Kryeministër folë
N’ Odë të Loxhës,
Washington,- në shtëpi të Bardhë
UÇK, mirë se ke ardhë

18. korrik . 2008

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA,

OJ KOSOVË MBRETRËSHË ME PËRRALLA

“ZOT I MADHI JAM TUJ TU LUT” me gishta
“SE I JEMI PO MA FUT” ka thënë FISHTA

“Kosovarjot” ju shërbëtorë
Qeveritarë,ju ministra, ju shkrimtarë e ju këshilltar,
Ju drejtorë,ju sheaf,e ju kryetarë, e ju shkenctarë,
Ju doktorë,ju Çobanë, ju bisnismena, e ju gugjar,
Ju pidhuca t’katit të pare
Ju gazetar, ti President dhe JU DEPUTETË
A PO VINI MË MA PREKË.

Sa të vini në mëngjes,
Ta pini nga një kafe për mua.
Lutem gjumin të mos ma prishni.
NËN GJU HËNA MË KA PRARUAR.

Në qëndrimin të bashkuar
Mendjen rrit e rritë
Më kujto kur të jem I harruar
Hi syve nuk duroj për më m’u qit.
NË BJESHKË E NË VËRRI DO TË BËJ DRITË

O KOSOVË MBRETRËSHË ME PËRRALLA

Shpirti im Yll dhe vaj
Dërrasë dephane do të bëhem
Të mos më ndjek hije e saj.

“Kosovarjot” ju shërbëtorë
Qeveritarë,ju ministra, ju shkrimtarë e ju këshilltar,
Ju drejtorë,ju sheaf,e ju kryetarë, e ju shkenctarë,
Ju doktorë,ju Çobanë, ju bisnismena, e ju gugjar,
Ju pidhuca t’katit të pare
Ju gazetar, ti President dhe JU DEPUTETË
A po vini më ma prekë.
REALITETIN E HIDHUR TA BËJM JETË

“U SHKU DREQI MË U DHI NË PRRU” në drishta
“E KA FËSHI BYTHËN ME MU” ka thane FISHTA

Liri me të drejtë shqiprimi
Prioritetet para dashurisë
Sa i këndshëm qenka TYMI
Pse të mos buzëqesh biri i lirisë !

Lot e shi Mërgimi – Lan
Detyrim kulturën e kam
Në sy të botës pse të mos jam
Kryqin në mish të trupit e kam
ME TË VËRTETËN –MBI TË VËRTETËN JAM

OJ KOSOVË MBRETRËSHË E PËRRALLA

Shqiptarët tu lara –lara
Kush më shumë e kush më pak
Ekulibri i tyre me arra
Urdhëroni – për ju kam edhe gjak

Më është thyerë jeta në kalim
Pse në planprojektet e kulturës në refuzim
Me lirinë NE nuk jam rritur
Pse të mos jam i mirëpritur

I përmbledhur jam në qytetrim
Do të ju njoh me pasqyrim
Mërgimtar emrin e kam
E në vujtje pse të jam

Shqiptar në një letër të kam thënë :
Në mes të hujave shqiptar jam
Në sytë e mi botën e kam
Gojetë e luleve të ndalur s’kan
Për dashuri dhe “ARBANI-A” i çmendur jam
KËSAJ KOSOVE SHQIPËRI I THËM

UDHTO SHPIRTI IM UDHTO
SEPSE BOTA TY TË DO
SEFA HE SEVDA – SEFA HE SEVDA
PAQIT KU ME RA

“Kosovarjot” ju shërbëtorë
Qeveritarë,ju ministra, ju shkrimtarë e ju këshilltarë,
Ju drejtorë,ju sheaf,e ju kryetarë, e ju shkenctarë,
Ju doktorë,ju Çobanë, ju bisnismena, e ju gugjar,
Ju pidhuca t’katit të parë
Ju gazetar, ti President dhe JU DEPUTETË
A PO VINI MË MA PREKË.


PRISHTINË,Shkurt.2005.

[Bahtir Hamza]

SA PER NJOFTIM.

Shqiptar te nderuar

Tani se shpejti në Prishtinë dele nga shtypi libri im me i ri, me titull
MOS U FSHEH PAS EMRIT,UDB-ashi Kosoves,
Flori DUSHAN ( Maxhun ) Bruqi, nga Isaniqi I Deqanit. Pjesa e pare.

Ja shiqoni ballinat,
Libri ka 340.faqe, I punura me leter pa acid.

Te gjithe shqiptareve iu uroje mirseardhje ne PROMOVIM te librit, aty ne Biblioteken kombetare ne Prishtinë, ne R.Kosoves.

Data e PER-URIMIT(Promovimit) do te behet e njohur nepermes mediave elektronike, mediave FOLESE dhe mediave te shkruara (gazeta) të Prishtinës.

Ja,Keshtu vriten UDB-ashet.

Pershendetje shqiptare

Bahtir Hamza, poet,editor,artist.

[Bahtir Hamza]

BAHTIR HAMZA

REAGIM PUBLIK

Të kauzojnë poezitë e mia Sabit Geci
Përse s’iliron vallë
Ti shpirt i humbur i çmendur
A e mban mend takim e parë në vitin 1990.
Tek ai kiosku i Hapbanchowit Zurich,
Unë me “Kosovaren” në dorë
Me besim i more poezitë e mia
Dhe humbe si era me fortunë

E pashë se e kishe humbur dhe drejtpeshimin
Duke u endur kot Zvicrës
Me INTRIGANTËT si NAIM KELMENDI,.......
Një “poet “ i shpifur i letrave
Harruake vallë ç’bëtë me librin
“Kuq e ZI” të Gani Xhafollit
Duke e shitur në tregun e plaçkave
E ai iku për Kosovë pa një metalik

Dhe ti o tregtar i turpit
M’i liro ato poezi lidhur me pranga
Mos harro dashurinë që kam për to
Se hija ime do te ndjekë për ditë
E më kot do klithësh
MË KOT DO TA FSHEHËSH TË VËRTETËN.

Poezi nga libi im “JETA NE PESHOJE” 2002 Prishtinë.

[Bahtir Hamza]

Bahtir Hamza

TE VARRI I NENES

Guri bën gjumin e jetes së qetë
Te fshati I të vdekurve
Unë,qetësisht përulem para këtij guri
Shenjë ë peindërve të mi që më thërrt
Të vij sa më shpesh këtu
Të mos lejoj kush
E t’ia prish qetësinë fshatit
Të të vdekurve në amshim.

Ai është vendi ku takohen
Të gjallët me të vdekurit
Privilegj që nuk e ka fshati I të gjallërve
Ndaj shkoj shpesh aty
Te Varri I nënës Fahrije
Prehem për liri.

25.Maj.2000.

[Bahtir Hamza]

TI MË TËRHJEK VETË

Ti që më jepë NDERIN
Më mbushë më të vertetën kohore
Më sundon në çdo ditë jete genin
Më pretmton për çdo fitore

Ti që më frenonë e edhe zëmrimin tim
Shkelqenë në çdo sy të botës
Dhe mburrem më pamjen në ngjyrim
Je e paharruara e kohës

Ti rrallë dukësh të shqiptarët e mijë.
Dikush nuk dinë të të çmojen ty oj Dritë
E as të mirën e atdheut LIRI
Ata që më shekuj janë të kërrysur në shpirt

Ti pasqyrë e çdo shpirti që prekë kohë
Unë nuk durojë të më sodisë askush
Je vetë e verteta e kohëse
E jeta është bari dhe dushk

Ti jeton n’ harmoni më zërin e shpirtit
Ti më tërhjek vetë në shiqim
E pastër në mua e unë i pastër më ty
Udhëtojem rrugesë së jatëse pa mbarim

NË KËRKIM TË DIELLIT

Je vetem ti
Thanë e theshme që nuk i duron
As kush nuk mundet të të genjenë
Ti dhe vetem TI
Më epë çmimin e jetës DASHURI

PRISHTINË.03.prill.2005.

Bahtir Hamza,letrar
bahtirhamza@yahoo.com

[Agim Metbala]

TI MË TËRHJEK VETË

Ti që më jepë NDERIN
Më mbushë më të vertetën kohore
Më sundon në çdo ditë jete genin
Më pretmton për çdo fitore

Ti që më frenonë e edhe zëmrimin tim
Shkelqenë në çdo sy të botës
Dhe mburrem më pamjen në ngjyrim
Je e paharruara e kohës

Ti rrallë dukësh të shqiptarët e mijë.
Dikush nuk dinë të të çmojen ty oj Dritë
E as të mirën e atdheut LIRI
Ata që më shekuj janë të kërrysur në shpirt

Ti pasqyrë e çdo shpirti që prekë kohë
Unë nuk durojë të më sodisë askush
Je vetë e verteta e kohëse
E jeta është bari dhe dushk

Ti jeton n’ harmoni më zërin e shpirtit
Ti më tërhjek vetë në shiqim
E pastër në mua e unë i pastër më ty
Udhëtojem rrugesë së jatëse pa mbarim

NË KËRKIM TË DIELLIT

Je vetem ti
Thanë e theshme që nuk i duron
As kush nuk mundet të të genjenë
Ti dhe vetem TI
Më epë çmimin e jetës DASHURI

PRISHTINË.03.prill.2005.

Bahtir Hamza,letrar
bahtirhamza@yahoo.com

Z. Bahtir, komplimente për për këto dy poezi, artistikisht shumë të fuqishme...