Pėrse shpresojm, kur mundėsit (nga ku lindin dhe forcohen shpresat), kanė vdekur?!
A ėshtė e drejtė shpresa?
Pėrse shpresojm, kur mundėsit (nga ku lindin dhe forcohen shpresat), kanė vdekur?!
A ėshtė e drejtė shpresa?
Esht e vetmja gje qe njeriun e mban gjall edhe pse ne shumicen e rasteve e dim qe ska asnje mundesi te ndodh , por kot sthon shpresa vdes e fundit , dhe shpresa mban njeriun gjall , esht dicka normale nje rutin e te gjitheve pa te cilen secet perpara .
Kot nuk thuhet se shpresa vdes e fundit edhe pse ajo shpres ndonjeher eshte e pamundshme mirepo ajo na mban ne kembe dhe per at luftojme.
Sui generis
per mendimin tim seshte e drejt
S |< R /\ p /\ |_ |
Skrapali.Babuc.Pianec.Do.Me.Se.Kam.Sa.Te.Duash
Me pare do pyes ty cfare eshte shpresa?????Postuar mė parė nga _JuSt_Me_
ne se kupton ketenuk do pyesesh me "a eshte e drejt shpresa?"
Pa deshiren kurajon =shpresen asnjer njeriu nuk do te kishte ecje para.
{Deshira+besimin}+kurajon per keto dy te parat jep ke personi SHPRESEN
Ate pa te cilen askush nga ne smund te jetoje ,pra shpresa eshte ajo qe ne duam dicka me te mire ,mendojm se ne te ardhmen do jet me mire (ne cdo drejtim)pra duam deshirojm per te ardhmen(per dashurin tone,per nje te semurin ton,per nje studim,per karier,per nje shtepi,per nje viz).Te gjitha ato qe jetojm per momentin me ndjenjen e shpreses per te ardhmen i japin kuptimin e vertet jetes,dhe lind ajo qe ne themi shpesh" shpresoje..............(ato qe ne duam te behen me mire sec jan sot)................" ,pra eshte kjo ndjenj qe na ben te shofim jeten me te mire ne te ardhmen.Kjo ndjenj jeton bashk me ne (ka brenda saj gjithe endrat dhe deshirat tona),vdes kure vdes njeriu.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga bebushja : 07-06-2007 mė 04:39
Asgje nuk e tradheton me teper karakterin e nje njeriu se sa gjerat me te cilat ai tallet.
Analiza juaj ėshtė shumė e qartė dhe me vlerė, e nderuar Bebushja.
Faleminderit qė u pėrgjigjėt, dhe t'iu them tė drejtėn, prisja pėrgjigje prej jush.
Nė fakt, vėrtet, ēdo gjė qė lind, lind bashkė me shpresėn, dhe poashtu, vdes bashkė me "atė".
Por, personalisht, (pikėrisht pėr kėtė gjė) do e quaja tė padrejt (dhe ashtu e quaj "atė"), pėrderisa, shpesh herė, "ajo" ėshtė e kot!
(Pamvarsisht se na mbanė gjallė!)
Faleminderit tė gjithėve pėr pėrgjigjet!
Jo jo serish ia fute kot.Postuar mė parė nga _JuSt_Me_
Je ti ai qe e mbane ate gjalle dhe jo ajo ty nuk je ti prodhim i sja por ajo prodhim i yti dhe ajo do te jeteoje vetem per aq kohe sa do ta ushqesh, ti dhe rrethanat e jashtme. Nuk ka se si te te mbaje ty gjalle shpresa sepse shpresa eshte paragjykim nuk eshte faktor fizik ajo praktikisht nuk ekziston ne i kemi vene emer kesaj ndjenje sepse te kunderten e shpreses e kemi quajtur zhgenjim dhe pesimizem pragjykimin e kundert me ate qe e perkufizojme si shprese.
Si optimizmi si pesimizmi jane paragjykime subjektive ndaj ardhmerise, vetem se njera paragjykon suksesin tjetra mosuksesin. Themi se jane subjektive per arsye se nuk mbeshteten ne rrethanat dhe situaten faktike por ne paragjykim supersticion dhe projeksion personal ne lidhje me deshirat dhe qellimet tona per dhe ndaj botes.
Ka shume njerez qe jetojne pa asje shprese ne kete bote por qe nuk jane as pesimiste as optimiste, -jane raliste!
Nuk shpresojne as keq, as mire, por bejne ate qe bejne dhe presin rezultatet. Pra presin cfare u sjell veprimi qe kan bere por nuk e paragjykojne rezultatin. Ata ose e dije se cfare do t'jus sjell e nesermja e atij mundimi ose nuk e dijne dhe thjeshte presin cfar do t'u vije.
Mendoj kjo do te duhej te ishte psikoplogjia e njeriut te shekullit qe po merr hov edhepse mendoj se kjo nuk do te arrihet edhe per 500 vjete te ardheshme.
Por eshte ekstremisht e palogjikshme te thuash se shpresa eshte e padrejte, kur ti vet je ajo shprese, eshte ne doren tende a do ta humbesh shpresen apo t'i vajtosh gjerat para se te deshtojne?
Zgjidhja eshte kryekeput ne duart tuaja. (tona).
Por te fajsosh dicka abstrakte sikur te ishte ajo nje gje qe mbane pergjegjesi eshte vertete e palogjikshme. Bile nuk qendron as si figure poetike.
Apo mos ndodhe qe une kam nje vetedije krejtesisht ndryshe nga pjesa tjeter e njerezimit dhe nuk e kuptoj pyetjen tende si te cendrueshme ndaj logjikes se shendoshe dhe realitetit objektiv.
Mund te ndodhe edhe kjo. ka kohe qe nuk kam komunikuar ne menyre kaq te drejteperdrejte me qenie njerezore.
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
... qe urtesia e gjithe botes permblidhet ne fjalet "Duro dhe Shpreso"!
Aeneas Dardanus
Lavdi, pasthirrme fosilesh, germadhash e rrenojash vershelluese. -Eja pas meje!...
Arsyetimi, (nė njė farė mėnyre) ėshtė i duhur dhe i pėrshtatshem!
Por…
Nuk jemi ne qė e ushqejm shpresėn, ėshtė dikush mbrapa saj qė e krijon atė dhe na e ofron, pra, janė tė tjerėt qė na ushqejn ne me tė!
Ndėrsa, ne jemi krijim i shpresave tė dikujt tjetėri!
“Ajo” lind dhe vjen si pasoj e njė veprimi tė njė personi kundrejt nesh( nė tė shumtat e rasteve!)qoftė ai veprim pozitiv apo negativ.
Ajo qė unė them se mė mban gjallė (na mbanė gjallė) ėshtė ajo anė pozitive e saj.
Unė, mund tė jem prodhues i saj pėr dikė tjetėr dhe jo pėr veht vehten time, pra, me veprimet e mia, mbaj dikė gjallė duke i dhėn shpresa pėr diēka!
Me thėnien tuaj se, “ka shumė njerėz qė jetojn pa shpres dhe kėta janė realistėt” nuk pajtohem, pasi mendoj se nuk ka njeri nė kėtė botė qė tė bėj diēka dhe tė mos shpresojė se do tė marri njė frut prej saj(qoftė pozitiv apo negativ) diēka shpreson! Por, sesa realizohet, kjo varet prej mundėsive qė paraqiten nė terren!
Zgjidhja sigurisht qė ndodhet nė duart tona gjithmonė, por,
shpresa ngelet e padrejt nga unė, kėtu futet dhe ai person i cili ta jep atė…
Nuk e di se sa serioz mund tė jeni kur thoni se, “keni kohė pa komunikuar me qėnie njerėzore nė mėnyrė kaq tė drejtpėrdrejt”, por, sidoqė tė jet, mendoj se e dini fare mirė se ēfarė bėni dhe thoni gjithashtu.
Faleminderit pėr mendimet tuaja.
Shpresa eshte deshira jone per jeten.Postuar mė parė nga _JuSt_Me_
MQs e duam jeten jemi te denuar te jetojme bashke me shpresen perkrahe.
Kur jam rrethuar nga njerėz tė vegjėl s'ndjej madhėshti, por mjerim! M.Roēi
Krijoni Kontakt