Poet i mundur po largohem prej ketej,
si shume perpara meje shkuan,
me fyerjen vellozeze qe zgjatet tej,
me zemer vrare nga ata qe me zbuan.
Ca vargjejete bli-lotuar po le pas,
gjethet pranver keputur nga shpirti im,
n' flatra shpendi i shendroj me britme kelthas,
mos i harroni e shkelni... gjer ne amshim.
Dikur do kthehem si feniks ne fluturim,
prej hirit te kujteses tuaj do ngjallem,
Jo aspak ketu ne faqet e pengut tim,
n'blerimin e poezis tuaj do permallem.
Poet i mundur po largohem prej ketej,
lavdine shterpesise harbute ja le,
te gezoje qe shume deboi tej,
vetzhgerrimtas ne antipatriotizmin ple.
Kjo eshte tema e fundit qe une hap dhe ju falenderoj te tereve si moderatore dhe si antare per mbushjen shpirterore qe me dhate gjate kesaj kohe qe bera pjese ne kete forum. Nuk perjashtoj ne falenderim edhe ata qe kam debatuar, madje i falenderoj vecanerisht, sepse duartrokitjet jane kenaqesia e vleres qe jep, ndersa kundershtite jane radiografia e vetvetes.
p.s kush ka mbetur i fyer nga une i kerkoj falje, megjithese thjesht kam dhene mendimin tim, duke mos u nisur aspak nga mania per ti fyer, sic bejne rendom disa me harbuteri.
Ja kalofshi mire dhe gjithmone do te hap kete kete forum per ta lexuar si lexues i thjeshte, sepse me mbushni shpirterisht.
Postuar mė parė nga adidu
Krijoni Kontakt