Shqiperia dhe Kosova

[darwin]

Qerim, ti merresh me zgjedhjet apo me pyetjen?

Sa eshte Shqiperia e pergaditur per ndihme ndaj Kosoves?!

- - - - - -


Fatkeqsisht, nga ana materiale jo shumë. Dmth, nuk mund të ndihmojë në fushën e investimeve dhe të krijimit të mundësive financiare për zhvillimin ekonomik të Kosovës (në sensin e tanishëm, kur janë të dyja entitete, hë për hë, të ndara). Gjithashtu politikanët e Shqipërisë janë të dyshimtë sa u përket çështjeve të aspiratave tona kombëtare.

Fushat ku Shqipëria mund dhe DUHET patjetër të ofrojë mbështetje janë fusha politike, e transportit, e arsimimit (kjo është thelbësore), etj që nuk më vijnë ndër mend tani. Medoemos duhet të ngrihen grupe të përbashkëta për të studiuar mundësitë e "bashkëpunimit" në mënyrë që përgatitjet për bashkim të jenë të kryera kur rrethanat politike ta bëjnë të mundur këtë gjë (pas 10-15 vjetësh, po themi).

[Avduli]

Per kosoven flitet shume keto kohe, po me shume se cdo kush flasin shqiptaret kudo ,e kane ne zemer kosoven shqiperine ,
per kosoven e degjoj kete kengen ..
Mbahu nene e mos ki frike se ke djemte ne Amerike bite e beses skenderbeut qe i dalin zot atdheut .

[antikonformisti]

Para 1912 Kosova ishte një krahinë shqiptare. Pasi kosova u anjektua nga Serbia, politika serbe u përpoq të krijonte përshtypjen se koncepti kosovar kishte një përkufizim të ndryshëm nga ai shqiptar. Kjo është një nga aritjet më të mëdha të propagandës sërbe. Ndarja e kosovarve nga shqiptarët. Premis që të çon në sintetizimin e mendimit se Kosova dhe Shqipëria nuk mund të baskohen.

[Qerim]

Ndihma e Shqiperise per Kosoven do te jete ne kuadrin e BE-se, ashtu sic ishte edhe ndihma e ish-Gjermanise Perendimore per ish-Gjermanine Lindore, pra nje ndihme pan-evropiane.
Ndertimi i superstrades deri ne Morine drejt Prishtines, eshte nje ndihme e madhe qe i behet Kosoves.Sipas studimit te fizibilitetit te ketij segmenti, nje rruge komode,e shafer me dy korsi do ti pergjigjej nevojave per te lidhur Shqiperine me Kosoven ,Serbine apo zona te tjera te varfera te ketij rajoni.Kjo rruge do te behet me 4 korsi, pra 2 korsi jane thjesht nje perkushtim patriotik.
Gjithashtu ndihma logjistike nuk besoj se i mungon Kosoves nga Shqiperise.
Me realizimin e rruges Durres -Prishtine ,Shqiperia do te hape tregjet e veta per mallrat nga Kosova.
Investimet direkte varet nga interesi konkret dhe jo nga bamiresia.Por jam i sigurte se Shqiperia e ka potencialin ekonomik te investoje ne fusha te ndryshme ne Kosove.Per kete Kosova ka ende pune per te bere ne procesin e demokratizimit dhe krijimit te nje klime te pershtatshme per investimet e huaja.

[drity]

edhe nje here per ata qe e duan me te zeza

Fushat ku Shqipëria mund dhe DUHET patjetër të ofrojë mbështetje janë fusha politike, e transportit, e arsimimit (kjo është thelbësore),

Duke filluar qe neser

Medoemos duhet të ngrihen grupe të përbashkëta për të studiuar mundësitë e "bashkëpunimit" në mënyrë që përgatitjet për bashkim të jenë të kryera kur rrethanat politike ta bëjnë të mundur këtë gjë (pas 10-15 vjetësh, po themi).

[fisniku-student]

kosova konsiderohet njeri nder vendet me te pasura ne rajon me pasuri natyrore,keshtu qe ka resurse qe ta mbaj veten ,por e dhe vllzerit shqiptar,qe realisht vonë e kan zbuluar pasurin e detit...

po te ishin me te shkathet detaret shqiptarë,tash do konkuronim me "Palma de majorka"

[ajzberg]

Resurset e Kosoves jane te shumta ,une do te permendja qymyrgurin .Ndertimi i TECve per prodhimin e energjise elektrike jane ndihme e madhe jo vetem per ekonomine e Kosoves por edhe per Shqiperine qe nuk ka sy per qabe qe ti ndertoje.

[antikonformisti]

Ndertimi i rruges Durres-Kukes eshte nje aventure e Qeverise Shqiptare dhe vecanerisht e z Sali Berisha. Eshte provuar nga F.M.N. se kjo rruge nuk i nevoitet tani per tani Shqiperise. Investimet qeveria duhet it drejoje ne kahe te tjera. Persa i perket bashkimit me Kosove, Shqiperise nuk i nevoitet nje ashkim i tille, p-asi prej 1912 Shqiperia ka zhvilluar nje art, kulture dhe politik te dryshme ga Kosova. E vetmja gje qe mud te ej politika e Shqiperise eshte te pershpejtoi procesi e pavarsise te Kosoves. Sic po e Kryemiistri z Sali Berisha, me politike e tij agresive persa i perket ceshtjes se Kosoves.

[trucker]

Menyra me e mire per te ndihmuar Kosoven do te ishte nje Shqiperi e stabilizuar,qe do te ishte nje ze i forte ne arenen nderkombetare ne keto dite vendimtare per te.Por fatkeqsisht kjo nuk po ndodh dhe fajtore jane politikanet Shqiptare.Menyre tjeter do ishte ndertimi i rruges Durres Morine,apo dhenja e portit te Shengjinit,per te cilat ka vetem llafe e asgje tjeter.Pozitive do ishte hapja e kufirit per shkembime te shume llojshme.Duhet marre eksperienca e bashkimit te dy gjermanive dhe te aplikohet ne kete rast,por me mendjet e mykura ne te dy anet e kufirit kjo gje nuk ka gjasa te behet.

[Rina_87]

Kujt i foli Xhorxh Bush?!

Agim Popoci

Pas deklaratave të Presidentit amerikan, Xhorxh Bush, në Tiranë, të gjithë shqiptarët kudo që janë e kuptuan se Kosova shumë shpejt do të bëhet e pavarur. Por takimi i Presidentit amerikan me zyrtarët më të lartë shqiptarë, la të kuptohej që do të jetë Tirana zyrtare ajo që do të koordinojë punët me klasën politike kosovare, deri në përfundim të procesit të përcaktimit të statusit të Kosovës. Por çfarë ndodhi pas kësaj vizite historike? Ku janë Presidenti dhe Kryeministri i Shqipërisë, ku është ministri i Jashtëm, Parlamenti, Komisioni i Jashtëm dhe Komisioni Parlamentar i Integrimit dhe ku është opozita shqiptare?

Epiqendra e shqiptarëve

Pas deklaratës historike të Presidentit amerikan, Xhorxh Bush, të gjithë shqiptarët brenda dhe jashtë Shqipërisë e kuptuan se epiqendra e shqiptarëve është Tirana. Por këtë nuk e kuptuan liderët politikë shqiptarë, të cilët vetëm për pak ditë harruan se ekziston Kosova dhe vetëm me një takim të nivelit të lartë në Kukës mbyllën etapën mbështetëse për Kosovën.

Shqiptarët e Kosovës, përkundër faktit se e kishin kuptuar qartë mesazhin e Bushit, nga dita në ditë e shohin se si Beogradi zyrtar ka kohë të merret me serbët në Kosovë, Republikën serbe të Bosnjës, atë të Kroacisë e madje edhe me ca studentë serbë që kishin vajtur në SHBA për të gjetur punë, por ishin mashtruar nga një agjenci. Dhe për çudi, pas çdo prononcimi qeveritar pason një prononcim opozitar dhe pas çdo prononcimi rutinë vend zë Kosova.

Fjala është për Beogradin! Në Tiranë, me javë të tëra jemi duke dëgjuar negociata dhe akuza lidhur me këto negociata për Presidentin. Me një klasë politike të këtij lloji, kur nuk çan kokën për Kosovën në momentet edhe më kritike, krijohet ideja se nuk ka kush të merret me këtë punë. Por, ky lloj shteti ka Presidentin dhe Kryeministrin, që nuk dëgjohen për asnjë zhvillim politik në Kosovë, nuk japin as mesazh paqeje dhe as urrejtjeje, as vetëpërmbajtjeje dhe as inkurajimi për luftë, sepse cilido qoftë mesazhi i tyre, do të nënkuptohej si recetë amerikane. Për fat të keq, mungoi.

Në këtë shtet shumë të brishtë shqiptar ekziston edhe ministri i Jashtëm dhe dy komisione parlamentare që merren me diplomaci, ose më mirë të thuhet paguhen që të merren me këtë punë. Komisioni i Jashtëm Parlamentar i KE dhe BE, KS e OKB dhe Grupi i Kontaktit kanë debatuar disa herë për Kosovën që nga vizita e Presidentit Bush dhe janë prononcuar për këtë çështje, por jo klasa politike shqiptare. Janë bërë disa projekt-rezoluta për Kosovën, Tirana hesht, por jo edhe Beogradi.

Ministri i Jashtëm i Shqipërisë mund të zhvillojë me mijëra dreka dhe darka punë, si dhe telefonata me zyrtarët e lartë kosovarë, por mungon mesazhi publik për ata, që vlen shumë më shumë se Presidenti dhe Kryeministri i Kosovës apo qytetarët. Komisioni i Jashtëm dhe ai Parlamentar i Integrimit nuk ngritën zërin të thonë se nëse liderët Berisha e Rama nuk gjejnë kompromisin për Presidentin, qoftë edhe për çështje parimore, duhet ta kenë parasysh se gjithçka lidhet me Kosovën dhe përcaktimin e statusit të saj. Shqipëria në NATO ndoshta nuk ka rëndësi për një ligjvënës aktual apo të ardhshëm, por për të gjithë shqiptarët që janë në integrim e sipër dhe kanë shumë çështje të pazgjidhura si qytetarë të shteteve të huaja, kjo ka shumë rëndësi. Nëse të gjitha këto hallka shtetërore dështojnë, duhet të jetë opozita ajo që duhet të ngrejë zërin, për t‘i bërë me dije, të paktën popullit, se kjo klasë politike këtë punë nuk e bën dot.

Nëse liderët shqiptarë e kanë ngatërruar Presidentin Bush me Javier Solanën, atëherë kjo edhe mund të kuptohet, por rasti që iu desh Tiranës zyrtare të luajë rolin e transmetuesit mbarëshqiptar nuk do të përsëritet më, dhe siç duket do të jetë Prishtina zyrtare ajo që do të kujdeset për shqiptarët në Luginën e Preshevës, Maqedonisë dhe Malit të Zi.

Rëndësia e Presidentit

Shumë deklarata shqetësuese u bënë rreth procesit të përcaktimit të statusit të Kosovës, por Tirana zyrtare duket se nuk shef dhe nuk ndien se çfarë po ndodh rreth saj. Dhe që kjo e keqe të bëhet edhe më madhe, edhe opozitës iu ka prish "saçi" politik shqiptar. Zgjedhja e Presidentit të Shqipërisë i ka futur një bërryl goxha të rëndë çështjes së Kosovës, madje politika shqiptare nuk u shqetësua as pas deklaratave mbi shtyrjen e përcaktimit të statusit dhe asaj të Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s, Shefer, mbi mundësinë e shpërthimit të dhunës në Kosovë. Nëse edhe i vëmë në peshoren politike shqiptare, pa kërcënim, dhunë ose shtyrje të statusit të Kosovës, Shqipëria mund të mbetet pa President edhe deri në përfundim të përcaktimit të statusit të Kosovës, dhe nuk dihet se çfarë do t‘i mungojë këtij vendi. Ndërsa shtyrja e këtij procesi për katër ose gjashtë muaj shtetit të brishtë shqiptar do t‘i kushtojë shumë, shpërthimi i mundshëm i dhunës dhe aventurat e të gjithë atyre që përkundër ushtrisë së Millosheviçit qëndruan në Kosovë në vitin 1999, do të krijojnë një realitet të ri. Mosangazhimi i politikës shqiptare dhe mungesa e komunikimit të drejtpërdrejtë me qytetarët e Kosovës, do të krijojë një situatë ku shqiptarët nuk do të presin ndihmë nga KFOR-i, sepse edhe ai vetë është deklaruar i pasigurt. SHPK-ja nuk i ka kompetencat për një gjë të tillë. Dhe ata, tek të cilët ka besuar dhe beson populli, UÇK-ja tashmë është e çarmatosur, përkundër propagandës së fortë serbe mbi armatimin e paparë shqiptar.

Pra, një milion të dëbuarit e vitit 1999 do të jetë një shifër e papërfillshme në krahasim me atë që mund të ndodhë edhe me një "konflikt fundjave" shqiptaro-serbe, sepse askujt në Kosovë nuk i ka ngelur peng se cili ishte President i Shqipërisë në vitin 1999, por pse qëndruan në shtëpitë e tyre në Kosovë dhe ngelën pa të afërmit e tyre. Sot, procesit të përcaktimit të statusit të Kosovës i duhet qetësi në Shqipëri dhe jo Presidenti, një klasë e shëndoshë politike shqiptare dhe jo zgjedhjet. Ky proces do të përfundojë vetëm një herë, si dhe kur, me ose pa dashje, varet nga Shqipëria.