I lindur e i zhvarrosur nën një pemë Naimiane!

[adidu]

Lexoj, lexoj, lexoj tema pa fund per dashurine. Te bukura, te bukura deri ne lodhje, deri ne zvjerdhje. A thua se jeta eshte vetem dashuri mes sekseve te kunderta dhe nuk ka ndjenje tjeter, pervec saj. A thua se jemi kombi me i perkedhelur i botes dhe nuk kemi asgje per te hedhur ne vargje, vec dashurise sentimentale, me tradhetira dhe pa tradhetira, me perkushtime deri ne vdekje dhe vdekje te perkushtuar. Harrojme(ose fshehim me snobizem) se jemi ne nje udhekryq te tmerrshem si komb dhe fqinjet duan te na hane te gjalle. Harrojme se kemi eksportuar heronj tek fqinjet qe ata i nderojne si te tyret dhe po fqinjet zhvarrosin kriminelet e tyre ne token tone dhe i kthejne ne heronj. Pa paragjykuar askend qe shkruan per dashurine, mendoj se kemi nevoje te "gervishtim" pak ndjenjen tone dhe ti japim pak vend dashurise per token ku kemi lindur. Tokes qe luftoi per lirine e Greqise dhe bashkimin e Italise me heronjte e saj dhe si shperblim mori zjarr e flake dhe viktima nga fqinjet. Cifutet nuk i harrojne viktimat e tyre(dhe mire bejne), ndersa ne harrojme viktimat, heronjte, madje...edhe prinderit tane.
Ju pershendes me keto rradhe poetike, qofte edhe po te me gjykoni qe ju prisha vazhden e temave dashuroro - erotiko - tradhetoro - romantike.




Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane u linda,
I burgosur në Shqipërinë e lirë nga mitra e gjakosur mëmësore shpërtheva,
Veten, fëmijë mes lodra shpatash heronj filmash të huaj e binda,
Të jetoj me dashuri për atdheburgun e lirë në patriotizëm fars mbërtheva.


Në Shqipërinë eshtër heronjsh të tradhtuar e të mohuar u rrita,
Në gegë e toskë zakonendarë - fepërzier - gjuhëpërcarë jug e veri,
Në luftë klasash spiunllëqe - pabesi e besë e shtirë u zgripa,
Pa ndjerë dashurinë e mirë për atdheun e mpirë, në të bukurën rini.

I pjekur e djegur nga atdheu u volla në dhe të huaj,
Legjenda heronjsh të paqënë dëgjova në vendin komshi,
E për heronjtë eshtrashitur në vendin tim kokëulur vuaj,
Që jetën dhanë e shtrihen në varrin pa varr nën shi.


Burrë i ri,mjekërr bardhë kockë - shpirt rrëgjuar u ktheva në atdhe,
Me dashuri të mirë për Shqipërinë e nxirë me përcudni,
Legjenda heronjsh të paqënë kujtova se pas i lashë tej si një re,
Por në dheun tim i gjeta tek eshtra shqiptarësh zhvarrosnin me përdhuni.

Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane do vdes,
Me gegë e toskë që kurrë luftë nuk bëmë mes tonë,
E pa luftë veten shesim zakonendarë, fepërzier e gjuhëpërcarë cdo mëngjes,
Tek të huaj heronjsajuar që eshtrat tona si legjendë të tyre i thonë.

Mos vallë gegë e toskë Shqipërinë me luftë duhej të shpëtonim ?
E ciftelinë në jug e isot në veri me gjak ti dërgonim,
Që heroj të sajuar të mos nderonim,
Të tradhtuarit heronj të vërtetë në piedestal ti madhëronim?

[mondishall]

Dheu im

Aty kam qejf te kthehem
Ndonese s'me pret qejfi
Ne dheun tim te prehem
Ne dheun pe verteti.

Dhe kur me pluhuros
Ja njoh eren e thate
Pale kur me baltos
E ndjej ne trup te gjalle.

Keshtu u rritem bashke
Si camarroke mehalle
Une shpirtin tim i dhashe
Ai krenarine shqiptare.

Dhe kur penguar eca
Dhe kur kembet gervishta
Me trim veten e ndjeva
Pa te kllengjo do isha.
* * *
--------------------------------------------------------------------------
S'KA MEKAT ME TE RENDE SE ZBUKURIMI I TE SHEMTUARES
DHE SHEMTIMI I TE BUKURES!

[bili99]

Lexoj, lexoj, lexoj tema pa fund per dashurine. Te bukura, te bukura deri ne lodhje, deri ne zvjerdhje. A thua se jeta eshte vetem dashuri mes sekseve te kunderta dhe nuk ka ndjenje tjeter, pervec saj. A thua se jemi kombi me i perkedhelur i botes dhe nuk kemi asgje per te hedhur ne vargje, vec dashurise sentimentale, me tradhetira dhe pa tradhetira, me perkushtime deri ne vdekje dhe vdekje te perkushtuar. Harrojme(ose fshehim me snobizem) se jemi ne nje udhekryq te tmerrshem si komb dhe fqinjet duan te na hane te gjalle. Harrojme se kemi eksportuar heronj tek fqinjet qe ata i nderojne si te tyret dhe po fqinjet zhvarrosin kriminelet e tyre ne token tone dhe i kthejne ne heronj. Pa paragjykuar askend qe shkruan per dashurine, mendoj se kemi nevoje te "gervishtim" pak ndjenjen tone dhe ti japim pak vend dashurise per token ku kemi lindur. Tokes qe luftoi per lirine e Greqise dhe bashkimin e Italise me heronjte e saj dhe si shperblim mori zjarr e flake dhe viktima nga fqinjet. Cifutet nuk i harrojne viktimat e tyre(dhe mire bejne), ndersa ne harrojme viktimat, heronjte, madje...edhe prinderit tane.
Ju pershendes me keto rradhe poetike, qofte edhe po te me gjykoni qe ju prisha vazhden e temave dashuroro - erotiko - tradhetoro - romantike.




Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane u linda,
I burgosur në Shqipërinë e lirë nga mitra e gjakosur mëmësore shpërtheva,
Veten, fëmijë mes lodra shpatash heronj filmash të huaj e binda,
Të jetoj me dashuri për atdheburgun e lirë në patriotizëm fars mbërtheva.


Në Shqipërinë eshtër heronjsh të tradhtuar e të mohuar u rrita,
Në gegë e toskë zakonendarë - fepërzier - gjuhëpërcarë jug e veri,
Në luftë klasash spiunllëqe - pabesi e besë e shtirë u zgripa,
Pa ndjerë dashurinë e mirë për atdheun e mpirë, në të bukurën rini.

I pjekur e djegur nga atdheu u volla në dhe të huaj,
Legjenda heronjsh të paqënë dëgjova në vendin komshi,
E për heronjtë eshtrashitur në vendin tim kokëulur vuaj,
Që jetën dhanë e shtrihen në varrin pa varr nën shi.


Burrë i ri,mjekërr bardhë kockë - shpirt rrëgjuar u ktheva në atdhe,
Me dashuri të mirë për Shqipërinë e nxirë me përcudni,
Legjenda heronjsh të paqënë kujtova se pas i lashë tej si një re,
Por në dheun tim i gjeta tek eshtra shqiptarësh zhvarrosnin me përdhuni.

Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane do vdes,
Me gegë e toskë që kurrë luftë nuk bëmë mes tonë,
E pa luftë veten shesim zakonendarë, fepërzier e gjuhëpërcarë cdo mëngjes,
Tek të huaj heronjsajuar që eshtrat tona si legjendë të tyre i thonë.

Mos vallë gegë e toskë Shqipërinë me luftë duhej të shpëtonim ?
E ciftelinë në jug e isot në veri me gjak ti dërgonim,
Që heroj të sajuar të mos nderonim,
Të tradhtuarit heronj të vërtetë në piedestal ti madhëronim?

Te lumt adidu per temen,
U kenaqa duke lexuar kete shkrim tendin...kenaqesi dhe emocion te vecant kam ndjere...nje tribut i realitetit te dhimbshem shqiptar..qe me kesi soj shkrimesh te fuqishme nga nje shpirt i vertete shqiptari do te nderrojne realitetin e e dhimbshem shqiptar....Tash vjen nje kohe tjeter qe lumturia eshte ne perspektive per shqiptaret ...dhe vetem lumturia....liria e mendimit dhe veprimit ka cliruar nje kapacitet te pakufijshem te njeriut shqiptar..ne te gjitha dimenzionet e jetes dhe zhvillimit ne pergjithesi...dhe se shqiptaret jane nga me te zotet ne Ballkan une nuk dyshoj ...pak kohe duhet ...qe te nderrohet nje realitet i hidhur dhe i ndrydhur me dekada......

Bashke me shkrimin dhe vargjet e shpirtit adidu...mondishall me vargjet perkushtuar nga zemra vendlindjes, me nxitet te postoj ketu nje perkushtim qe une i kam bere qytetit tim te lindjes ne vargje....shpresoj se zen vend ketu.....

**VENDLINDJA**

Vendi vogel,
Zemer madh.
Ne te lam,
Por, jo per krejt.
Ty sot ne te kujtojme,
O Trungu yne Ilir,
Ne Bote vendi me i mire.

Bijte tu mergimtaret,
Djerse e lot margaritaret.
Larg ne dhe te mergimit,
Shtruam sofren e bashkimit.
Dhe s'ka sofer me bujare ,
Se "Sofra Kercovare"

Kercove ,Uskane n'Iliri,
Vend i vjeter ,vend i ri.
Vetem ti s'na mban meri,
Per ate qe kemi gabuar.
Edhe kur te kemi tradhetuar.

Sa do qe jemi tjetersuar,
Ne kete toke Amerike.
Rri si shpuze me hi mbuluar,
Vetem nje dashuri fisnike.
Vec per Ty, per ke tjeter?
Vend i ri, o vend i vjeter.

C'do me pyesish ,une e di;
Biri im , a do te vi?

Zemren dhembja ma shterngon,
Kete pyetje kur ndegjon.

Per nje lis e te babes plis,
Dhe nje lot qe rrokullis,
mbi faqen e Nenes time.
Per njerezit e vendit tim,
per pleq te ri dhe femije.
Oh..., dhe per te vdekurit e mi,
Do te vi ,po si s'do te vi...
........................
Nje gje sot une e di,
Vendlindje je si magji.
Kudo vemi e ku do t'shkojme,
tek ti do te aterojme.
Ne kete bote ,o ne bote tjeter;
Te gjalle apo te vdekur.
Vec tek ti do te gjejme qetesi,
Vend i vjeter...o, Vend i Ri.............



Me nderime per adidu, mondin dhe Vendlindjen,

bili99,USA

[adidu]

Te faleminderit edhe ty Bili99, por sic e sheh edhe vete, megjithese kane kaluar me shume se dy dite askush nga shqiptaret pervec teje dhe mondishall nuk eshte interesuar per kete teme. Nuk dua te paragjykoj askend, por nje dicka e tille u duk edhe tek homazhet(ditet e fundit) qe i bene camerit te pareve te tyre, viktima te represionit te napoleon zerves. Nuk jam Cam, nuk jam antigrek, nuk jam aspak shovinist, por te "pakten" jam shqiptar qe dhemb, si per heronjte arvanitas qe dhane jeten per lirine e greqise, e si per viktimat qe napoleon zerva na i "dhuroi" si shperblim. E pikerisht se jam shqiptar me erdhi keq qe homazhi per viktimat came u kalua si nga shoqeria, e aq me teper nga politika, ne heshtje te turpshme. Te nderosh viktimat e popullit tend eshte me minimalja, te kerkosh qe agresoret te kerkojne falje eshte atdhedashuri dhe humanizem, eshte investim shpirteror per te mbijetuar pasardhesit tane ne trojet tona. Ne kemi harruar edhe viktimat e serbeve, per te mos thene qe as i kujtojme viktimat dibrane, te bullgareve dhe serbeve ne fillim te shekullit te kaluar. Kemi harruar dibranet e mjere qe u masakruan dhe gjeten vend ne Tirane ne ate kohe. Jemi te etur per te krijuar dhe nderuar heronj te rreme, duke lene ne balte heronjte e vertete. Nuk arrijme te kuptojme se heronjte e vertete kane lindur nga dhembja qe kane ndjere per viktimat e pafajshme dhe heronjte e rreme jane ata qe nuk duan t'ja dine per viktimat.

Vargan, vargan,
Dibrane, Cam e Kosovare,
bariten gjunj e zemerkeputur,
neper arteriet,
drejt zemres se nenes Shqiperi.

Zemra i kish mbetur kesaj viganeje mjerane,
gjymtyre shqyer - keputur.

Neper arteriet - rruge,
gjakun e derdhur ne zemer mblodhi,
gjakun e mbetur nga derdhja,
prej tehut te ftohte te shpates,
e nxehtesise se plumbit,
te fqinjeve,
qe me gjirin e qumeshtit te saj,
heronj rriti dhe lirine ju dha.

Fqinj te lire,
lirine fituat me qumeshtin e gjirit te mjeranes vigane,
lirine gezuat derdhtas gjakun e bijve te saj,
si shperblim per gjirin qe ju rriti.

Bij te sotem te gjakut te zemres se mjeranes,
kujtoni qumeshtin qe nena dha per lirine e te tjereve,
kujtoni gjakun e viktimave,
qe i thane gjirin dhe lotet.

[Çaushi]

Lexoj, lexoj, lexoj tema pa fund per dashurine. Te bukura, te bukura deri ne lodhje, deri ne zvjerdhje. A thua se jeta eshte vetem dashuri mes sekseve te kunderta dhe nuk ka ndjenje tjeter, pervec saj. A thua se jemi kombi me i perkedhelur i botes dhe nuk kemi asgje per te hedhur ne vargje, vec dashurise sentimentale, me tradhetira dhe pa tradhetira, me perkushtime deri ne vdekje dhe vdekje te perkushtuar. Harrojme(ose fshehim me snobizem) se jemi ne nje udhekryq te tmerrshem si komb dhe fqinjet duan te na hane te gjalle. Harrojme se kemi eksportuar heronj tek fqinjet qe ata i nderojne si te tyret dhe po fqinjet zhvarrosin kriminelet e tyre ne token tone dhe i kthejne ne heronj. Pa paragjykuar askend qe shkruan per dashurine, mendoj se kemi nevoje te "gervishtim" pak ndjenjen tone dhe ti japim pak vend dashurise per token ku kemi lindur. Tokes qe luftoi per lirine e Greqise dhe bashkimin e Italise me heronjte e saj dhe si shperblim mori zjarr e flake dhe viktima nga fqinjet. Cifutet nuk i harrojne viktimat e tyre(dhe mire bejne), ndersa ne harrojme viktimat, heronjte, madje...edhe prinderit tane.
Ju pershendes me keto rradhe poetike, qofte edhe po te me gjykoni qe ju prisha vazhden e temave dashuroro - erotiko - tradhetoro - romantike.




Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane u linda,
I burgosur në Shqipërinë e lirë nga mitra e gjakosur mëmësore shpërtheva,
Veten, fëmijë mes lodra shpatash heronj filmash të huaj e binda,
Të jetoj me dashuri për atdheburgun e lirë në patriotizëm fars mbërtheva.


Në Shqipërinë eshtër heronjsh të tradhtuar e të mohuar u rrita,
Në gegë e toskë zakonendarë - fepërzier - gjuhëpërcarë jug e veri,
Në luftë klasash spiunllëqe - pabesi e besë e shtirë u zgripa,
Pa ndjerë dashurinë e mirë për atdheun e mpirë, në të bukurën rini.

I pjekur e djegur nga atdheu u volla në dhe të huaj,
Legjenda heronjsh të paqënë dëgjova në vendin komshi,
E për heronjtë eshtrashitur në vendin tim kokëulur vuaj,
Që jetën dhanë e shtrihen në varrin pa varr nën shi.


Burrë i ri,mjekërr bardhë kockë - shpirt rrëgjuar u ktheva në atdhe,
Me dashuri të mirë për Shqipërinë e nxirë me përcudni,
Legjenda heronjsh të paqënë kujtova se pas i lashë tej si një re,
Por në dheun tim i gjeta tek eshtra shqiptarësh zhvarrosnin me përdhuni.

Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane do vdes,
Me gegë e toskë që kurrë luftë nuk bëmë mes tonë,
E pa luftë veten shesim zakonendarë, fepërzier e gjuhëpërcarë cdo mëngjes,
Tek të huaj heronjsajuar që eshtrat tona si legjendë të tyre i thonë.

Mos vallë gegë e toskë Shqipërinë me luftë duhej të shpëtonim ?
E ciftelinë në jug e isot në veri me gjak ti dërgonim,
Që heroj të sajuar të mos nderonim,
Të tradhtuarit heronj të vërtetë në piedestal ti madhëronim?

adidu i nderuar !!!!

Si nje shqiptar i thjesht te falenderoi shume per temen e paraqitur, shume teme me vler dhe fjalet e juaja te vendosura ketu me ngjallen emocione shume !!!
Me kenaqesin me te madhe do te percjell dhe do lexoi brenda kesaj teme ...
Pajtoi plotesisht me mendimin tend ....perveq se rrethohemi nga sllavet qe historikisht neper shekuj na coptuan dhe futen brenda nesh virusin perqares qe i ka katandise ne kete menyre shqiptaret siq jane katandise qe eshte per te ardhur shume keq pse jemi siq jemi ....pse nuk vlersojne me teper tonen se te huajen....??pse hudhim gjithe balte mbi nje te kaluar tonen ...??qe me dijen apo mos dijen e tyre na mesuan shkrim lexim ....!!! por askend smund ta fajsojme me shume se veten tone gjykoi une ,pse jemi ardhe ne kete gjendje te tille ....une nuk njoh akoma Lider shqiptar qe erdhi ne pushtet dhe mori timonin pa hudhur gjithe te zezat dhe pa lene asgje te bardhe , per udheheqjen e me parshme !! me gjithe se eshte historia ajo qe me se miri i jep faktet per periudha te caktuara kohore se nje udheheqje ka vetem te zeza apo ka ndonje te bardhe ....me gjithe ate i nderuar edhe historia te ne shqiptaret mjerisht po shkruhen ne baze te njerzve te caktuar e jo siq eshte realja jo rralle here shkruhet shtrebet !!!
Po e perfundoje duke te falenderuar per ngjalljen e ndjenjes nacionale pa e shkelur aske por per ta mbrojtur tonen fort .
ASKUSH NUK ESHTE ME TEPER SKLLAV SE SA AI QE MENDON SE ESHTE I LIRE PA QENE I LIRE!

Pershendetje dhe pergezime per temen !
Miqesisht

[mondishall]

Korca ime

Ne s'me mbajte dot moj Korce
Une te morra pas me vete
S'ma ndryshoi dot kjo bote
Korcarllekun neper deje.

Korca ime, dhimbja ime
Enderr lene ne mes te udhes
Shprese prere neper vite
S'te harroj kurren e kurres!

Ti askujt fajin s'ja pate
Te tjere paten per ty faj
Pak shtepi mbushen me halle
Pak shemtuan cdo sokak?

Pak te preken bukurine
Pak te plaken para kohe
Pak degdisen nuserine
Nder te huaj sherbetore?

Pak t'i vrane serenatat?
Pak kulturen syrgjynosen?
Ne liri t'i vune prangat
Ne te gjalle te varrosen!

Pak te zhvaten, te rrembyen
Lakuriq te lane ne rruge
Dhe paturpesisht u kthyen
Me te ndershem se nje kurve?

Pak...
Pak...

Lerme aman, mos them akoma
Se akoma kam c'te them
Ti per mua mbetesh KORCA
Ata "Pak", shkofshin ne ferr!!!
* * *
-----------------------------------------------------
SHIKOJ DHE NUK BESOJ ATE QE SHIKOJ
BESOJ DHE NUK SHIKOJ ATE QE BESOJ!

[Palma]

E vleresoj edhe une, vecanerisht kete teme. Pergezime per vargjet e mesiperme.


DUA NATYREN TIME
----------------------

Dua ta hedh në varg natyrën,
Qiellit vrenjtësine t´ja humbas
Ajrin me parfum t´a lyej
E pastaj, fuqishëm të thërras.

Të thërras, sa zëri të më ngjiret
E ngadalë e tëra të shterem,
Dua të hedh në varg natyren
Nën kundërmim të saj të endem.

Dua të hedh në varg natyrën,
Të vetmen, që me rilind mua
Po ku ta gjej te bukurin vend?
Ndaj mbeta, poete e dështuar.

[mondishall]

Me prane...

Bukurise s'dua t'i ngjas
Sot ne poezi
Se shemtia ka len' pas
Dhimbje e merzi.

C'do te thote vendaliu
Per nje kurbetlli?
"Kthehu shpinen edhe iku
Per qejfin e tij!"

Kur t'i shkruaj per natyren
Si dikur Naimi
Kur ai jeton menxyren
Pa kurfare gezimi.

Kur t'i bej moral jetese
Si dikur dikushi
Kur as vete s'di ku vete
Dhe digjem si prushi.

Kur t'i flas e s'me pergjigjet
Se shpirti ja di
Kur me flet, pena me dridhet
Nga renkimi i tij.

Kur e shoh edhe me sheh
Cfare kembejme valle?
Lot i jap e lot me jep
Per te qene me prane.
* * *

[shoku_tanku]

Dashuri heroike..

Toke e ashper..e kuqe
Male kryelarte,kercenues"
Njerezi kokeshkrete,me huqe
shpirt gjithnje i zjarrte,percellues..

Vrull' i historise arberore
drite lashtesie,e harruar
ne ceremoni paramortore'
vaj per Ilirine e mohuar..

Fqinjesi e helmur,ziliqare
vjell persiper vrerin shekullor
hije e djallezore,perdhos varre

fjete ne harrese,o deshmor"


Ngrehu, ti' me vrullin e dikurshem!
ngjalle dashurine heroike
shkrehe dhe nje here dyfekun bujshem'
zgjim per c'do Shqiptar nga enderr frike..

[bili99]

Sa po i lexova te gjitha postimet ketu...c'te them u kenaqa...Caushi me pershendetje vellazerore gjithnje dhe ne cdo teme ku ka emocion kombetare..atdhedashuri,
Palma me vargjet e bukura...ka shtuar kuvendin ,ka zbukuruar temen..
Mondi si gjithmone..por,kete here edhe me me shume domethenje per mua si mergimtare...u kenaqa.

Por, kur e pashe shoku tankun ketu.....ky tanku pse eshte special? ndoshta pse ka shpirt te madh.ndoshta......hej more patriot ke shkruar vargje qe prekin ne tel : "Zgjim per cdo shqiptar nga enderr frike"...te lumt ..dhe frika per shqiptaret shkoft ne theqafje....

Keni nderuar adidu dhe temen...dhe vehten...u dua shume te gjithe juve...

bili99