Dosja antishqiptare e Greqisë, 1912-2007

[Hyllien]

KISHA GREKE = POLITIKE



Kisha greke kundër pranimit të Turqisë në BE

ATHINE - Kreu i Kishës Ortodokse Greke, arkipeshkvi Hristodullos, deklaroi dje se ishte kundër pranimit të Turqisë në Bashkimin Evropian. Sipas Hristodullosit, vendimi i BE-së që ta mbështesë anëtarësimin e ardhshëm të Turqisë do të ishte “gabim i madh”. Partitë dhe politikanët grekë shprehën mospajtim me qëndrimin e arkipeshkvit. Eurodeputeti grek, Stavros Dimas i shprehu mbështetje politikës së jashtme të vendit, lidhur me ndihmën për ardhmërinë evropiane të vendeve të rajonit.


***Gazeta Shqiptare, 01/03/2006

[Hyllien]

Vdekje e mistershme, si shume te tjera.


AKSIDENTOHET NE GREQI, VDES EMIGRANTI 33 VJECAR

MIRDITE Listes se gjate te emigranteve mirditore te cilet kthehen te pajete ne vendlindje, i eshte shtuar edhe nje i ri nga fshati Shengjin i komunes se Fanit. 33 vjecari Dritan Nikolli, i cili prej shume vitesh gjendej ne emigracion ne shtetin fqinj, Greqi, ka humbur jeten ne nje aksident ne Athine, dy net me pare. Te afermit e viktimes konfirmojne se Nikolli po kthehej nga nje lokal per ne banesen e tij, duke udhetuar me nje motor sebashku me nje person tjeter, emri i te cilit per momentin nuk behet i ditur. Ndonese ende nuk ka konfirmime te sakta per shkaqet e aksidentit, nga disa burime konfirmohet se vetem pak minuta me pas, organet e policise greke kane mberritur ne vendngjarje ku edhe kane konstatuar se Dritan Nikolli kishte nderruar jete ne vend, ndersa shoqeruesi i tij, ne gjendje tejet te rende per jeten, eshte transferuar ne nje spital te Athines. Burime prane familjes konfirmojne se viktima ka qene tejet i demtuar fizikisht dhe vetem organet e specializuara te mjekesise kane mundur ta sistemojne ne mjetin e transportit per ne morg. Dritan Nikolli eshte nga fshati Shengjin i komunes se Fanit ne Mirdite dhe ndodhej familjarisht ne Greqi. Ne ditet ne vazhdim pritet qe te behet i mundur kthimi i trupit te pajete ne fshatin e tij te lindjes, Shengjin, ku do te kryhet edhe ceremonia e varrimit.

1 Mars 2006

[Hyllien]

HAPJA E SHKOLLES GREKE NE HIMARE ESHTE NJE NGA TURPET E RADHES PER QEVERITE SHQIPTARE

Fillohet me pyetje: Ku jane tokat e Thesproteve, Kaoneve, Molloseve? Ku eshte toka e Aleksander Mollosit, Pirro Burrit, toka te cilat ata vete dikur diten jo vetem t’i mbronin me dinjitet, por dhe ti madheronin ne tere boten antike? Ku eshte “Dodona dimerkeqe” qe permend Omiri tek Iliada, e cila ishte dikur qendra teogonike e botes se lashte parahelene? Ku eshte Moreja, vendlindja e perandoreve Paleologe, Moreja e perandoreve te medhenj shqiptare te Bizantit? Ku eshte Cameria jone e bukur? Nuk jane. Jane, por jo me tonat. Dhe a e dini se pse nuk jane tonat? Sepse jane te grekeve? Dhe a e dini se pse i muaren greket? Sepse greket u bene shtet perpara nesh.E pse u bene shtet perpara nesh? Sepse vete ne shqiptaret i beme shtet.
Per ironi te historise, ishim ne qe i beme shtet, packa se suliotet dhe Marko Bocari luftuan per tokat e te pareve te tyre. Mbreteria greke qe doli nga revolucioni i vitit 1821, revolucion qe sic thote i madhi Robert D’Anzheli s’ishte gje tjeter vecse lufte mes shqiptareve prô perandorise turke dhe shqiptareve kundershtare te saj, nuk ishte gje tjeter vecse nje grumbull guresh. Nje shkrimtar francez, Shatobriani, me sa me mbaj mend, gjate nje vizite ne Athine, shkruan ne ditarin e tij: “Athina, ky fshat i piste shqiptaresh!”.
Pra, i piste, dakord, por shqiptaresh ama! Mandej Greqia u be. U be duke zhbere shqiptaret. U be duke vjedhur fundekreje historine tone.
Studiues te ndryshem neper bote pohojne se Omiri (Homeri) ishte pellazg, kurse ky i fundit pohon se se kryeheronjte e Iliades ishin po te tille, pra pellazge, johelene: Akili, Agamemnoni, Ajaksi, Odiseu e me radhe. Armiku me i madh i greqise eshte Homeri. Ai e padit keqas ardhacakerine e tyre. Ai nuk e permend kurrkund Delfin e tyre te vone, por Dodonen tone pellazgjike!
Nejse, kjo eshte teme tjeter. Pra, greket vodhen historine tone. Pasketaj, gjithcka e paten fare me te lehte. Nese ata u bene shtet, u bene prej ne shqiptareve dhe prej mahnitjes qe zgjonte qyteterimi i lashte helenik ne perfytyrimin e fuqive te medha. Te huajt e keqkuptuan perkatesine e ketij qyteterimi, ngaterruan autoresine e qyteterimit te lashte te Egjeut. Pra, duke na marre historine, ata i dhane vetes tager edhe mbi tokat shqiptare. Ne realizimin e synimeve te tyre ata perdoren mjete dhe arme te te gjitha llojeve. Armet me te rrezikshme ishin religjoni dhe shkolla. Sidomos shkolla, sepse edhe religjoni vete u vu ne funksion te pengimit te shkollave shqipe dhe perhapjes se shkollave greke neper tokat shqiptare.
Po, shkolla. Shkolla eshte arma me e efektshme qe kane perdorur greket ne zgjerimin e tyre territorial. Shkolla eshte shfaqur madje me e efektshme se edhe cetat e andarteve qe masakruan te ndritshmin Papa Kristo Negovani, per te cilin po neper shkolla thuhet se na e paskeshin vrare “tradhetaret” e kombit shqiptar!. Nese te medhenje e dikurshem te Heladhes e perdoren shkollen per te perhapur dije, greket e sotem e perdorin per te zgjeruar territorin e tyre.
Ata po hapin ende sot shkolla greke ne Jug te Shqiperise, por refuzuan historikisht te hapnin shkolla shqipe per Arvanitasit, e refuzojne po sot te hapin shkolla per peseqind mije emigrantet shqiptare qe banojne ne Greqi. Interesante, por shkollat pelqejne t’i hapin ne Jug, Korce, Himare e gjetke.
Nuk kerkojne t’i hapin ne Puke shkollat, sepse s’u ben pune, jo ne Shkoder sepse s’u ben dobi, jo dhe ne Kukes sepse eshte larg. Meqe ne shqiptaret kemi fatin e keq te udhehiqemi prej qeverish te semura nga kompleksi i inferioritetit, nga qeveri qe s’ia kane dale as edhe nje here te realizojne marredhenie te barazvlefshme me greket, nga qeveri qe s’kane mundur te jene qofte dhe nje here partnere te barabarte me keta fqinj te babezitur, eshte me udhes t’u propozojme grekeve kater shkolla greke ne veri sesa nje ne jug. Sepse Veriut s’kane c’i bejne, ndersa Jugun e kane tek porta. Por jo, grekeve u interesojne vetem shkollat ne Jug, vetem ne Jug te Shqiperise.
Prandaj ne Shqiptaret duhet te reshtim me ne fund se qeni syleshe, e te kujtohemi se ne Jug ishte dikur edhe Cameria jone e bukur e sa e sa toka te tjera te mbjella me historine tone. Me qelloi te degjoja dike, nje shqiptar, tek thoshte se s’i duhet dhene rendesi faktit se ne Himare u hap nje shkolle greke, dhe se ky fakt eshte i barazvlefshem me hapjen e nje shkolle amerikane, angleze ose franceze. Kjo eshte tamam koketrashesi: amerikanet, anglezet apo francezet as kane e as kane per te patur kane synime territoriale ne Shqiperi. Greket po! Kane patur (shembujt jane te pafundem!), kane e do te kene. Sepse ata nuk dine te bejne tjeter vecse jene te babezitur.
Ca shqiptare te “kulturuar”, ca klubselanikas te shpifur na kujtojne here mbas here Karten e te Drejtave te Njeriut, Karten e Helsinkit e sa e sa karta te tjera, prej te cilave, cuditerisht, perfitojne vetem greket!
Dihet tashme, se ne raport me vendasit autoktone, minoritaret greke ne Shqiperi kane jetuar si veshka mes dhjamit. Edhe po t’i rreshqase kemba duke ecur nje minoritari, ngrihet me kembe e tere Greqia zyrtare. Edhe po te vriten pese shqiptare ne Greqi, Shqiperia zyrtare nuk ben asnje gjest qe do t’ia lartesonte dinjitetin. Nese nje shqiptar flet apo shkruan gjera qe “shqetesojne” greket, ketu behet nami sepse akuzohet se po tenton te prishe marredheniet e mira mes dy popujve miq. Por nese qarqet greke, zyrtare ose, jo bejne te njejten gje, shqiptaret vecse zgerdhihen. Nese nje shqiptar flet kunder grekeve duke qene ne Greqi, edhe mund ta hedhe, por nese e ben kete ne Shqiperi eshte vertete i rrezikuar.
Hapja e shkolles greke ne Himare eshte nje nga turpet e radhes per qeverite Shqiptare! Opozita nuk reagon. Nuk reagon sepse edhe ajo, kur ishte ne pushtet, lejoi te hapej nje shkolle greke! Edhe ky eshte nje turp. Por, kot e po e bejme kaq te madhe: tashme jemi mesuar me turpin. Ne keto kushte, pse nuk i heqim fare shkollat shqipe dhe i kembejme me ato greke?
Fundja c’e keqe do na vinte sikur te beheshim te gjithe greke?! Cinike, por tere keto fjale qe po i shkruaj me deshperim, ndoshta nje dite mund te behen realitet, keshtu sic po shkojne punet me keto shkolla greke po na mbijne si kepurdhat!

Shpetim Kelmendi


***Koha Jonë, 03/03/2006

[Hyllien]

Shoqata "Laberia": Ne Himare po sajohet minoritet grek

E Premte, 03 Mars 2006
Shoqata Kulturore Atdhetare "Laberia", vlereson se ne Himare po sajohet minoritet grek. Ne nje leter te hapur, drejtuar Presidentit Alfred Moisiu, kjo shoqate reagon ndaj hapjes se nje shkolle private ne Himare, ku pritet te perfshihet edhe gjuha greke. "Njohim dhe respektojme te gjitha marreveshjet nderkombetare qe Qeveria Shqiptare eshte pale, per trajtimin e venien ne jete te te drejtave te pakicave te ndryshme kombetare ne trojet shqiptare, perfshire edhe minoritetin grek. Por ne Himare po sajohet nje minoritet i tille", thuhet ne letren e hapur. Drejtuesit e Shoqates "Laberia" kerkojne nderhyrjen "funksionale kushtetuese" te Kreut te Shtetit, duke vene ne dukje se menyra e perurimit te shkolles ne fjale, teresisht e fshehte, ka krijuar rritim dhe ishte jashte cdo etike institucionale. Pjesemarrja e nje personaliteti qeveritar grek dhe te disa personave te ashtuquajtur 'vorio-epirote', te njohur per trazira antishqiptare ne qytetin e Himares, sipas shoqates, flasin qarte per papergjegjshmerine e autoriteteve shqiptare per mbrojtjen e interesave kombetare. Ne letren e hapur, ceremonia e disa diteve me pare ne Himare, konsiderohet si "veprimtari provokuese dhe cenim i drejtperdrejte i dinjitetit dhe ndjenjave kombetare ne troje teresisht shqiptare, duke cenuar njekohesisht edhe qetesine sociale".
***Korrieri, 03/03/2006

[Hyllien]

Ju fanatiket me larte, qe po analizoni dosjen antishqiptare te Greqise, analizoni pak dhe kete gazete me poshte.

Edhe pse eshte e vitit 1880 (pra akoma Lidhja e Prizrenit ishte e gjalle), pra eshte jashte kufirit qe keni vene 1912-2007, mendoj se dicka do tregoje per 'fanatizmin antishqiptar' dhe perallat me mbret.

Vini re titullin e gazetes


Dua te di cili do jete ai trimi i cili do perktheje ndonje pjese nga faqja e gazetes...

Hap teme tjeter per ket pune, dhe perkthehe vet.
Kur im gjysh ne nje takim me intelektualet me te medhenj grek dhe me Andreas Papandreu (perpara se te vdiste e kishte enderr te shkelte ne fakt ne Greqi dhe nje here dhe takonte miqte e tij - flas diku nga vitet 80), e pyet se perse ekziston ligji i luftes me Shqiperine, nuk merr kurre pergjigje mbrapsht, por vec nje buzeqeshje.

Aq fanatik jam une, saqe vendi i pare perendimor qe kam shkelur kur u hap shqiperia(ne fakt kam qene dhe diku tjeter por shtet komunist gjithsesi) ka qene Greqia, te takoj njerezit e mij, dega e fisit tim, dhe jam pritur si mos me mire, dhe vazhdoj te pritem ashtu. Gjithsesi nuk mund te toleroj kurre ate cfare ata kane bere me vone me shqiptaret e tjere, sidomos me muslimanet. Prej kendej gur gur behet kala, dhe je i detyruar ti hedhesh nje sy dashje padashje historise me te lashte, per te pare aresyet e kesaj urrejtjeje patologjike.

Terminologjine ushtarake dhe kalorsiake-hamshoriake je i lutur ta mbash larg forumit intelektual te historise nese pretendon debat te drejte.

[Hyllien]

"Operacioni" Himara

Nëpër faqet e axhedës greke. Ceremonia e para disa ditëve e inaugurimit të shkollës greke në Himarë u zhvillua sipas një skenari dhe me një pjesëmarrje të përzgjedhur me kujdes. Nuk munguan provokimet, ndarjet e tensionet, nuk mungoi në Himarë as figura tragjike e radhës, që kësaj here ishte i keqpërdoruri dhe i keqtrajtuari zëvendësministër shqiptar i Integrimit. Një ëngjëll shpëtimtar i kishte sygjeruar zëvendësministrit tjetër, atij të Energjetikës, të largohej në kohë nga Himara e të mos merrte pjesë në ceremoninë e hapjes së shkollës greke. Të paktën iu shpëtoi fyerjeve dhe poshtërimeve, që me sa u pa, ishin pjesë e skenarit.

Prof. Pëllumb Xhufi

Ngjarja e javës, hapja e shkollës greke në Himarë, nxori në pah kujdesin e tepëruar që treguan qoftë pala shqiptare e qoftë pala greke, për të kaluar sa më "butë" një ngjarje, që gjithsesi paraqet ndjeshmëri të lartë si për publikun shqiptar, ashtu edhe për atë grek. Çdo gjë u bë sipas stilit të "grushtit" të 2 gushtit 1992, kur gjatë një ceremonie me pjesëmarrje të zgjedhur e me ritëm të përshpejtuar, u krye mu në mes të Tiranës kurorëzimi i një prelati grek si kryetar i Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare. Edhe në atë rast (dhe President i vendit ishte Berisha) shqiptarët u ndodhën përpara një fait accompli. Atmosfera e komplotit shquhej qartë edhe në çehren e prishur të prelatëve e të diplomatëve grekë, edhe në fytyrën e shqetësuar të përkthyesit të ri Vangjel Dule, teksa përpiqej të mbyste me zë koke protestat e "fanolistëve" e t’i jepte fund një ceremonie të mundimshme, që mund të dështonte nga çasti në çast.

Në mënyrë të ngjashme, ceremonia e para disa ditëve e inaugurimit të shkollës greke në Himarë u zhvillua sipas një skenari dhe me një pjesmarrje të përzgjedhur me kujdes. Nuk munguan provokimet, ndarjet e tensionet, nuk mungoi në Himarë as figura tragjike e radhës, që kësaj here ishte i keqpërdoruri dhe i keqtrajtuari zëvendësministër shqiptar i Integrimit. Një ëngjëll shpëtimtar i kishte sygjeruar zëvendësministrit tjetër, atij të Energjitikës, të largohej në kohë nga Himara e të mos merrte pjesë në ceremoninë e hapjes së shkollës greke. Të paktën iu shpëtoi fyerjeve dhe poshtërimeve, që me sa u pa, ishin pjesë e skenarit.

Një ditë para vizitës së zv/ministrit të Jashtëm të Greqisë, Stilianidhis, gazetat greke njoftonin se ky i fundit do të nisej më datën 26 shkurt për Tiranë, ku do nënshkruante me palën shqiptare një marrëveshje dy-palëshe për parandalimin e trafikimit të fëmijve. Asnjë fjalë për Himarën. Ishte ditë e diel dhe qeveritarët gëzonin pushimin e merituar. Me përjashtim të Atij, kryeministrit, që kishte zgjedhur pikërisht ditën e diel për të organizuar një konferencë të zhurmshme kundër opozitës, a thua se donte të ngrinte një re pluhuri për të larguar vëmendjen nga ato çka ndodhnin në Himarën e largët. Çdo gjë u rregullua që edhe të dërguarit e qeverisë, dy zvendësministrat e parrahur me intriga të tilla bizantine, të ndodheshin si rastësisht në Himarë, njëri për të inauguruar një ujësjellës (z. Bojaxhi). Tjetri (z. Gajo) ishte dërguar të priste në kufi e të shoqëronte në rrugën e mundimshme drejt Himarës zvëndësministrin grek. Prania e zvendësministrit shqiptar të Integrimit fitonte një vlerë simbolike: integrimi i Shqipërisë në Evropë varej pikërisht nga hapja e kësaj shkolle greke në Himarën shqiptare. Një gjë të tillë e tha shkoqur z. Stilianidhis dhe e belbëzoi përzieshëm zvendësministri ynë, që u gjend krejt i papërgatitur përpara një skenari të stisur enkas për të demonstruar para kamerave greke e para atij vetë se sa i huaj dhe i padëshërushëm është në Himarën "greke" një përfaqsues i shtetit dhe i qeverisë shqiptare! Në gjithë këtë histori, ku u përdhos keq dinjiteti i shtetit shqiptar, i himariotëve dhe i gjithë shqiptarëve, nuk mund të mos binte në sy "diskrecioni" i pazakontë i mediave greke, që përndryshe ishin me bollëk në vendin e ngjarjes. Ato që zakonisht nuk lënë rast a incident të ndodhur a të provokuar në "Vorio-Epir" pa ua përcjellë me nota patetike shikuesve greke, kësaj radhe kanë treguar një "indiferencë" e heshtje të pashëmbullt. Ishte edhe kjo e kalkuluar, ishte edhe kjo pjesë e mizanskenës së të Djelës së Karnavaleve? Ka shumë të ngja rë. Në fund të fundit, përvoja e këtyre viteve të fundit ka treguar se pala greke dhe ajo shqiptare kanë mundur t’i zgjidhin më së miri disa çështje të mbetura pezull në marrëdhëniet shqiptaro-greke, duke vepruar larg syrit e veshit të opinionit publik. Kështu ndodhi për shëmbull, gjatë qeverisjes së Nanos, kur ende pa u nënshkruar marrëveshjet përkatëse, në zonën e Dropullit u shfaqën tabela rrugore në gjuhën greke, në grykën e Këlcyrës u ngrit një kompleks memorialo-fetar për nder të ushtarëve grekë të rënë gjatë Luftës Italo-Greke, më 1940. Ushtarë të rënë "për çlirimin e atdheut dhe për mbrojtjen e tokës së tyre", do t’i thoshte zv/ministrit të Jashtëm shqiptar, sekretari i Përgjithshëm i MPJ greke, Kostantin Georgios, gjatë bisedimeve në Tiranë, në prill të vitit 1995, kur Athina e ngriti për herë të parë, si çështje të "top-axhendës greke", problemin e ngritjes së varrezave monumentale në Bularat, Këlcyrë e Korçë. Pra, në vijën e "Vorio-Epirit". Krejt në heshtje, pa zhurmë e pa bujë, u realizua bashkërisht nga Athina e Tirana zyrtare edhe një tjetër prioritet i "top-axhendës" greke, hapja e shkollës greke në Korçë, në 17 prill të vitit 2005. Ç’është e vërteta, edhe në atë rast, si para do ditësh në Himarë, zv/ministri i Jashtëm grek, që ishte pikërisht i njëjti Evripid Stilianidhis, nuk e përmbajti dot veten pa deklaruar se "me hapjen e shkollës greke në Korçë, realizohej një nga ëndrrat më të zjarrta të helenizmit". Dhe u lëshua aq vërtik, saqë i klasifikoi korçarët si "omogenoi", dmth. bashkëpatriotë, dmth. grekë. Edhe në atë rast, përfaqsuesit e qeverisë shqiptare, që ndodhi të ishin socialistë, nuk bëzajtën, përkundrazi i duartrokitën mekanikisht deklaratat e zv/ministrit grek. Ndoshta nuk e kuptuan, ose bënë sikur nuk e kuptuan thelbin e tyre. Ndoshta në shek. XXI, pretendime të tilla, siç janë ato greke për "Vorio-Epirin", dikujt mund t’i duken si reminishenca të padëmshme të një kohe të shkuar, folklor nacionalist i kapërcyer. Çështja është se t ë tjerët nuk i shohin kështu gjërat, dhe vjen një ditë, kur e sheh veten të detyruar t’i provosh botës se Gjirokastra, Himara apo Korça nuk janë greke, por shqiptare.

Por, nëse qeveria Nano bëri një sërë lëshimesh, duke ndjekur taktikën e faktit të kryer (fait accompli), ajo që bëri përshtypje në rastet e sipërpërmendura ishte heshtja olimpike që mbajti ndaj tyre opozita, posaçërisht z. Berisha. A thua se marrëdhëniet me Greqinë në frymën e lëshimeve të njëanshme, ishin një nga pikat themelore të marrëveshjes së papritur e gjithmonë sekrete Nano-Berisha, të vitit 2002.



Fillimi i ri i Berishës

Në fakt, nëse Sali Berisha i shekullit të XXI ka ndryshuar ndonjë grimë nga Sali Berisha i shekullit të XX, ky ndryshim duket se ka të bëjë vetëm me përqasjen e tij të re ndaj fqinjit tonë jugor, Greqisë. Në një rrëfim autokritik të tij, në prag të fushatës elektorale të vitit 2005, Sali Berisha pranoi me përdëllim si gabim të vetëm të tij (!) në periudhën 1992-1997, mos-menazhimin si duhet dhe acarimin e panevojshëm të marrëdhënieve me Greqinë. Gabim, që do të ndreqej sapo ai dhe PD të fitonin zgjedhjet e radhës. Por edhe pa bërë këtë premtim elektoral, Berisha kishte dhënë prova bindëse se kishte reflektuar (e qysh!) ndaj përvojës së pafat të marrëdhënieve me Greqinë. Pas zgjedhjeve lokale të vitit 2000, ai dërgoi një dosje të tërë në Këshillin e Evropës, për të denoncuar "dhunimin e zgjedhjeve në zonën minoritare të Himarës" nga qeveria socialiste e Ilir Metës. Ishte rasti i parë, kur kryetari zëmërak i PD i shkeli syrin Athinës, duke e joshur atë të përfshihej drejtpërsëdrej ti në "mbrojtjen e të drejtave të minoritetit grek të Himarës". Sigurisht, i bindur se një përfshirje e tillë do t’i shërbente edhe luftës së tij kundër "armiqve" socialistë. E njëjta skemë u përsërit edhe gjatë zgjedhjeve të përgjithshme të vitit 2001 dhe zgjedhjeve lokale të vitit 2003, kur në Himarë nuk munguan incidentet, si gjithnjë të ideuara e të importuara nga larg. Kësaj radhe kryeministri grek, Jorgos Papandreu, ndjehej në të drejtën e tij të ligjshme të deklaronte kërcënueshëm se "Greqia do të vendoste veton e saj në bisedimet Shqipëri-Bashkim Evropian në rast se të drejtat e minoritetit grek të Himarës nuk do të respektoheshin". Shumëkujt i kujtohet se sufleri më entuziast i kërcënimeve të tilla në Shqipëri ishte një "demokrat", "patriot" e "nacionalist" i rënë nga vafti: Sali Berisha. Tashmë zaret ishin hedhur. Dhe Sali Berisha diti të mbajë një heshtje shëmbullore, kur në vijën e "Vorio-Epirit" filluan të lartësohen monumentet-piramidë për nder të ushtarëve helenë të rënë "për mbrojtjen e atdheut të tyre", kur qeveria e Fatos Nanos hapi në mënyrë klandestine një shkollë greke në qytetin bastion të Rilindjes e të arsimit shqip, në Korçë…Kreu i opozitës, Sali Berisha, i la pa mend të gjithë kur në fillim të vitit elektoral 2005 u bë ithtari më i zjarrtë i idesë për krijimin e një zone elektorale në shtrirjen Delvinë-Himarë, të cilën ai njëlloj si Nikolas Gaxojanis e Vangjel Dule e pagëzoi si një "zonë të pastër minoritare"(!)



Të jesh apo të mos jesh… skeptik

Jep një leksion të çmuar tolerance e evropianizimi gazetari Mentor Beqja në gazetën "Standard" të datës 28 shkurt. Sipas tij, "reagimet apriori kundër hapjes së shkollës greke në Himarë tregojnë ende për mëndësinë e vjetëruar të segmenteve të caktuar të shoqërisë në perceptimin real të kohëve në të cilat jetojmë". Dhe akoma më tej: "Në bazë të kësaj logjike, i bie që kolegjet turke në Tiranë, Durrës e Shkodër të mbyllen, sepse synojnë turqizimin e hapësirave shqiptare e po ashtu të mbyllen shkollat amerikane, sepse aty mësimi bëhet anglisht, gjë që mund të çojë në amerikanizimin e hapësirave tona kulturore". I admirueshëm pathosi evropeist i z. Beqja. Por krahasimet janë fare të pagjetura. Afërmendsh, çështja për të cilën flasim është tepër serioze dhe delikate, dhe të qenit gazetar dhe europeist nuk mjafton për të marë qasjen e duhur. Problemi është që në raportet me Shqipërinë, por jo vetëm me të, Greqia shfaq disa reminishenca atavike me frymëzim të qartë megalideist, që nuk i shkojnë për shtat një vendi të zhvilluar, antar i BE dhe i NATO-s. Fjala është për ushtrimin e presioneve e të shantazhit në funksion të arritjes së objektivave kombëtarë. Vetëm një naiv nuk e kupton se anulimi i njëanshëm i takimit Papulias-Moisiu, paralajmërimet e Presidentit Papulias se "rruga e Shqipërisë për në Evropë kalon nëpërmjet minoritetit grek", ishin një formë e qartë presioni mbi qeverinë shqiptare për të bërë lëshimin e radhës, dmth. për të lejuar hapjen e shkollës greke në Himarë. Një ditë, kur të hapen arkivat, njerëzit do të mësojnë se çfarë presionesh janë bërë mbi qeveritë shqiptare të pas viteve ’90 për të bërë "lëshimin e lëshimeve", për të lejuar që një prelat grek të bëhej kryetar i Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare. Pa mohuar vlerat intelektuale e humane të Fortlumturisë së Tij, vënia në krye të kishës ortodokse shqiptare të një personi me kombësi greke përfaqsonte një shok kombëtar. Sillte, veç të tjerash, një keqkuptim tragjik: atë të njësimit të ko munitetit ortodoks të Shqipërisë me një përkatësi të paqenë greke. Fortlumturia e Tij ka shumë të drejtë kur deklaron se pjesëmarrja e tij në aktivitete të shumta ndërkombëtare i bën nder emrit të Shqipërisë, pasi ai paraqitet aty si Kryepeshkop i Shqipërisë. Dakord, por çështja është se mu për shkak të tij, brenda dhe jashtë forumeve e konferencave ndërkombëtare ku ai merr pjesë, janë gjithnjë e më të shumtë ata që besojnë se ortodoksët e Shqipërisë janë me origjinë etnike greke, siç është grek edhe Kryepeshkopi i tyre. Aq më shumë që për të hedhur farët e një keqkuptimi të tillë ka punuar për 5 shekuj Perandoria Osmane dhe për dekada të tjera kisha ortodokse e Greqisë dhe vetë politika greke. Në Konferencën e Paqes në Paris, në vitin 1919, kryeministri grek Venizellos e konsideronte të drejtë që t’i aneksohej Greqisë çdo fshat e çdo qytet shqiptar ku kishte një kishë ortodokse. Apo edhe një shkollë greke, pavarësisht nga fakti se qoftë njëra e qoftë tjetra ishin ngritur në kohë t ë dyshimta, kur Shqipëria dergjej nën zgjedhën otomane dhe kur Porta e Lartë ia kishte lejuar Patrikanës së Stambollit (sigurisht kundrejt shërbimeve të caktuara) privilegjin e ngritjes së kishave e të shkollave greke në zonat me popullsi ortodokse shqiptare.

Por e keqja më e madhe është se gjëra të tilla nuk i përkasin thjesht historisë. Sot e gjithë ditën, mjetet e informimit, librat e shkollës e personalitete politike të vendit fqinj e konsiderojnë dhe e paraqesin Korçën, Gjirokastrën, Himarën dhe krejt Shqipërinë e Jugut ("Vorio-Epirin") si një tokë greke. Është diçka që duhet t’i përkiste historisë Ligji i Luftës me Shqipërinë i vitit 1940. Por ja që një ligj i tillë mbahet sot e kësaj dite në fuqi nga qeveria greke, duke i dhënë ngarkesë negative (ndjesi "pushtimi") çdo ngjarjeje dhe çdo episodi në marrëdhëniet shqiptaro-greke. Greqia, vendi që ka një rol të pazvendesueshëm në ruajtjen e paqes e në zhvillimin e bashkëpunimit në rajonin e Ballkanit, nuk pranon të nënshkruajë me Shqipërinë dy marrëveshjet-bazë të detyrueshme për vendosjen e fqinjësisë së mirë, duke garantuar njohjen e kufijve dhe të integritetit territorial të shteteve fqinje. Fjala është për Marrëveshjen mbi Parandalimin e Incidenteve Kufitare dhe Marrëveshjen p ër Mirëmbajtjen e Riparimin e Shënjave Kufitare. Edhe ky është një "ekskluzivitet" tjetër, që Greqia e ruan vetëm në marrëdhëniet me Shqipërinë. Dhe nëse kemi parasysh këto fakte, nëse kemi parasysh një mori precedentësh, dhe nëse marrim në konsideratë faktin që po jetojmë kohë të turbullta e të pasigurta, çdo skepticizëm ndaj "episodeve", si ky i Himarës, është gjithsesi i përligjur.



Kur flitet për parime…

Kur pas rënies së diktaturës së kolonelëve, më 1974, Greqia filloi të bëjë demarshet e para për t’u futur në Komunitetin Evropian, shumëkush në Evropë dyshonte për qëndrimin e saj ndaj fqinjëve. Jo më kot, gjatë një takimi me Kostantin Karamanlis (xhaxhai i kryeministrit aktual), premieri britanik Harold Uillson e pyeti bashkëbiseduesin e tij se "cili do të ishte qëndrimi i Greqisë në rast se Turqia do të bënte edhe ajo kërkesë për të hyrë në KE". Sigurisht Karamanlisi, që e ndjente afër aromën e Evropës, u përgjegj se Greqia nuk do vendoste asnjë pengesë për fqinjin e saj. Por sikur të jetonte sot, Karamanlisi plak do të shihte se si qeveria e drejtuar nga nipi i tij e përdor anëtarësinë e Greqisë në BE për të promovuar interesat greke në marrëdhënie me fqinjët, qoftë edhe duke i kërcënuar me votën kundër të Greqisë për hyrjen e tyre në BE. Një gjë të tillë Kosta Karamanlis e ka bërë me Turqinë për çështjen e ishujve të Egjeut, me Maqedoninë për çështjen e emrit të këtij shteti , dhe sigurisht me Shqipërinë për çështje që kanë të bëjnë me top-axhendën e komplikuar greke ndaj këtij vendi.

Në rastin tonë, me të drejtë a pa të drejtë, Greqia insiston kryesisht në shtrirjen e të drejtave të minoritetit grek në Shqipëri, ashtu si parashikon Konventa Kuadër e Këshillit të Evropës. E pra, Greqia është i vetmi vend në rajon që nuk e ka ratifikuar konventën në fjalë. Pardon, jo i vetmi. Këtë rekord negativ ajo e ndan pikërisht me rivalen e saj, Turqinë. Mu për këtë arsye, të dy vendet kanë qenë objekt kritikash të ashpra në Këshillin e Evropës, siç ndodhi së fundi edhe gjatë mbledhjes së Komitetit për Çështje Ligjore të Asamblesë Parlamentare të KE, në 22 nëntor 2005. Kryetari i këtij Komiteti, Dick Marty, gjeti mënyrën për të ironizuar këtë lloj aleance të pazakontë turko-greke në mosnjohjen e të drejtave të minoriteteve, aleancë, që sipas tij, "do ishte mirë ta shihnim në fusha të tjera". Përfaqësuesi grek Georgios Ayfantis, i mbështetur fort nga kolegu i tij turk, Murat Mercan, pretendoi edhe në atë rast se çdo vend ka të drejtë të adoptojë qëndrimin e vet ndaj Konven tës në fjalë. Sipas tij, "Greqia e konsideron Konventën Kuadër të KE për Minoritetet si një instrument që rezultoi efikas për shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik dhe për rrëzimin e regjimin e Milosheviçit". Përndryshe, sipas tij, Greqia e konsideron thjesht një çështje "akademike e teologjike" debatin mbi atë se çka duhet konsideruar minoritet. "Në Greqi askush nuk dëshiron të bëhet anëtar i një minoriteti, përderisa të bëhesh anëtar i një minoriteti do të thotë ta emargjinalizosh veten". Akoma më tej, Ayfantis i zbuloi kartat kur deklaroi hapur se "sovraniteti grek është i pandashëm dhe minoritetet historikisht janë përdorur për të shpërbërë shtete, siç është rasti i Jugosllavisë…Ndaj Greqia nuk e ratifikon Konventën në fjalë. Por edhe sikur ta ratifikonte atë, kjo nuk do të sillte ndonjë përmirësim të gjendjes së qytetarëve të saj: do të sillte vetëm më shumë punë për Greqinë në Këshillin e Evropës"(!)



Ç’vjen pas?

Në Kongresin e Federatës Panepirote, mbajtur në muajin gusht 2005 në qytetin e Janinës, midis kryetarit të PBDNJ, Vangjel Dule, dhe të kudogjendurit Nikolas Gaxojanis u diskutua mbi një të ashtuquajtur marrëveshje Dule-Berisha, posaçërisht mbi afatet e zbatimit të klauzolave të veçanta të saj. Kjo marrëveshje është mbajtur sekret për opinionin nga kryeministri Berisha, dhe kjo është arsye e mjaftë për t’u alarmuar: zakonisht z. Berisha fsheh pazare të pista. Tashmë është e qartë që hapja e shkollës greke në Himarë ishte një ndër pikat e kësaj marrëveshje. Me sa duket, Berisha i kishte shkelur afatet e premtuara, ndaj Presidenti Papulias vendosi t’i dërgojë një sinjal të parë Tiranës duke anuluar takimin e programuar me homologun shqiptar, presidentin Moisiu, e më tej, duke paralajmëruar Tiranën se "rruga e Shqipërisë për në Evropë kalon nëpërmjet minoritetit grek". Gjë që ka filluar ta besojë seriozisht edhe z. Dule, teksa e përsërit me vend e pa vend një sentencë të tillë. Gjit hsesi, për çështjen e shkollës greke të Himarës, pala greke e humbi aq keq durimin, saqë vendosi ta marrë këtë objektiv "me sulm", në një ditë të bukur karnavalesh, pa respektuar as më të voglëm procedurë normale. Me sa duket, rreziku i reagimit nga qeveria Berisha ishte zero. Grekët e dinë që kryeministri shqiptar është burracak e në raste të tilla fsheh kokën si struci ose i gjen vetes ndonjë punë tjetër, si psh. organizon konferenca shtypi anti-opozitare, pavarësisht ditës së diel.

Flitet gjithashtu për një pikë tjetër të marrëveshjes-fantazmë mes Dules (dmth.Athinës) e Berishës dhe që ka të bëjë me ndarjen e re administrative, ku rrethet e Gjirokastrës, Delvinës e Sarandës do mund të bashkohen në një qark të vetëm. Këtë hap qeveria Berisha duket se do ta bëjë më me ngé. Ajo çka, me sa duket, qëndron në rend të ditës pas shkollës së Himarës, është regjistrimi i popullsisë sipas përkatësisë etnike e fetare, për të cilin Athina dhe PBDNJ kanë filluar prej kohësh aksionin "sensibilizues" pranë kancelerive e kryeqyteteve evropiane. Berisha e ka deklaruar tashmë vullnetin e tij për të proceduar në kohë sa më të shpejta për realizimin e këtij regjistrimi. Mbetet të shihet se cila do të jetë metodologjia e metodika e tij. Në kohë të largëta, kur vendosej për kufijtë jugorë të Shqipërisë, kryeministri grek Venizellos këmbëngulte që kombësia e banorëve të Shqipërisë së jugut të përcaktohej thjesht mbi bazën e deklarimit individual. Në kushtet kur Athina luan me *** ta të tilla, si pensionet e pleqërisë, vizat, kartat e identitetit, kreditë preferenciale për të ashtuquajturit "vorio-epirotë", regjistrimi i besimit dhe i kombësisë mbi bazën e deklarimit individual (që në kushte të tilla nuk është spontan, por i kushtëzuar) do të shpërfytyronte hartën etnografike të Shqipërisë. Një regjistrim i tillë, që të jetë real, duhet të bëhet veçse mbi bazën e të dhënave anagrafike shumëvjeçare. Por le të shohim se ç’do të vendosë qeveria Berisha. Nuk përjashtohet që edhe kësaj here z. Berisha të bëjë zgjedhjet e tij, duke na vënë të gjithëve përpara faktit të kryer.



Në kohë të largëta, kur vendosej për kufijtë jugorë të Shqipërisë, kryeministri grek, Venizellos këmbëngulte që kombësia e banorëve të Shqipërisë së Jugut të përcaktohej thjesht mbi bazën e deklarimit individual. Në kushtet kur Athina luan me karta të tilla, si pensionet e pleqërisë, vizat, kartat e identitetit, kreditë preferenciale për të ashtuquajturit "vorio-epirotë", regjistrimi i besimit dhe i kombësisë mbi bazën e deklarimit individual (që në kushte të tilla nuk është spontan, por i kushtëzuar) do të shpërfytyronte hartën etnografike të Shqipërisë




Vetëm një naiv nuk e kupton se anulimi i njëanshëm i takimit Papulias-Moisiu, paralajmërimet e Presidentit Papulias se "rruga e Shqipërisë për në Evropë kalon nëpërmjet minoritetit grek", ishin një formë e qartë presioni mbi qeverinë shqiptare për të bërë lëshimin e radhës, dmth për të lejuar hapjen e shkollës greke në Himarë. Një ditë, kur të hapen arkivat, njerëzit do të mësojnë se çfarë presionesh janë bërë mbi qeveritë shqiptare të pas viteve ’90 për të bërë "lëshimin e lëshimeve", për të lejuar që një prelat grek të bëhej kryetar i Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare.



Greqia insiston kryesisht në shtrirjen e të drejtave të minoritetit grek në Shqipëri, ashtu si parashikon Konventa Kuadër e Këshillit të Evropës. E pra, Greqia është i vetmi vend në rajon që nuk e ka ratifikuar konventën në fjalë. Pardon, jo i vetmi. Këtë rekord negativ ajo e ndan pikërisht me rivalen e saj, Turqinë. Mu për këtë arsye, të dy vendet kanë qenë objekt kritikash të ashpra në Këshillin e Evropës, siç ndodhi së fundi edhe gjatë mbledhjes së Komitetit për Çështje Ligjore të Asamblesë Parlamentare të KE, në 22 nëntor 2005



ABC nr.26-Prof. Pëllumb Xhufi
03.03.2006

[Hyllien]

Percarja qe kane sjellur Greket dhe nderhyrja e nevojshme nga ana e Laberise:


LETER PRESIDENTIT TE REPUBLIKES SE SHQIPERISE, ZOTIT ALFRED MOISIU “TE RESPEKTOHET NDJENJA KOMBETARE”

Zoti President, Shoqata kulturore atdhetare “Laberia”, kerkon nderhyrjen tuaj funksionale kushtetuese, sa me poshte:
1. Me daten 26 shkurt 2006, ne qytetin e Himares, sikurse u vu ne dukje nga media, u organizua nje ceremoni inaguruese e nje shkolle greke. Ne vemendjen e shqiptareve dhe posacerisht te komunitetit lab dhe te shoqates sone, kjo veprimtari e perseritur nga e kaluara, edhe pse ne forma te tjera, ka krijuar irritim.
Se pari, menyra teresisht e fshehte e organizimit te veprimtarise, ne treven e Laberise eshte jashte cdo etike institucionale.
Se dyti, pjesemarrja e nje personaliteti qeveritar grek (zevendesminister) dhe te disa personave te ashtuquajtur “vorioepirote” (keta te fundit te njohur per trazira antishqiptare ne qytetin e Himares, te pare e te gershetuara keto me orkestrimin e valevitjes vetem te flamujve greke dhe te shoqeruar me parulla flagrante antishqiptare, antikushtetuese e pro greke, na fyejne dinjitetin dhe integritetin tone.
Se treti, kundershtite ne deklarimet e qeveritareve per inagurimin e kesaj shkolle krijojne konfuzion ne mbare opinionin shqiptar.
Keto e te tjera dukuri flasin qarte per:
a. Papergjegjshmeri te autoriteteve shqiptare per mbrojtien e interesave kombetare dhe mbajtjen e qendrimeve dinjitoze ne pershtatje me marreveshjet nderkombetare ku ne jemi pale;
b. Veprimtari provokuese dhe cenim te drejtperdrejte te dinjitetit dhe te ndjenjave tona kombetare ne troje teresisht shqiptare, duke cenuar edhe qetesine sociale.
2. Shoqata kulturore atdhetare “Laberia”, mbeshtetur ne traditat etnokulturore shumeshekullore te treves se Laberise, te ruajtura e te transmetuara me fanatizem deri ne ditet tona, mbeshtetur ne fatin dhe ne historine e perbashket e gjithnje ne krah te njeri?tjetrit (ne te mira e ne fatkeqesi) te gjithe krahinave te treves sone, etj., ka vleresuar e vlereson nje realitet te padiskutueshem se Himara dhe fshatrat e saj kane qene dhe jane Laberi e Shqiperi, jo Greqi, se himariote, bregas, kurveleshas, dukatas, smokthinjote, vlonjate, tepelenas, gjirokastrite, delvinjote e sarandiote, etj., ne gjithe rrjedhat e koherave, edhe kur viheshin ne pikepyetje, deri edhe me forcen e armeve, fatet e teresise se territoreve shqiptare apo te nje pjese te kesaj treve, sikurse eshte edhe Himara me rrethina, nga politika dhe veprimet deri te armatosura te shtetit shoven grek ne te kaluaren, vecanerisht nga gjysma e dyte e shekullit XIX e deri ne shpalljen e pavaresise dhe ne perfundim te Luftes se Pare Boterore, kane qene rreshtuar teresisht krah njeri?tjetrit e si vellezer te nje gjaku per te mos lejuar prekjen e trojeve te te pareve tane.
Ashtu ata kane qene edhe kane mbetur e do te jene edhe ne te ardhmen ndaj synimeve moderne me “mantelmarzo 4, 2006_ropian te segmenteve te caktuara te shoqerise greke e madje deri te qeverise se saj per te realizuar “endrrat e vjetra”, sikurse e deklaroi me plot gojen zevendesministri grek, por tashme duke nderruar forme e menyra veprimi, duke ju dhene atyre “permbajtje evropiane”, per te na detyruar neve te bejme shurdhmemecin ne tokat e te drejtat tona.
3. Njohim e respektojme gjithe marreveshjet nderkombetare qe qeveria shqiptare eshte pale, lidhur me trajtimin e venien ne jete te te drejtave te pakicave te ndryshme kombetare ne trojet shqiptare, perfshi minoritetin grek. Por ne Himare po sajohet minoritet grek.
Ne Shqiperi e posacerisht ne treven e Laberise nuk jane percmuar e aq me teper nuk jane denigruar pakicat kombatare. Madje, ne varferine e ngushtesine tone, madje edhe duke na rene me qafe “shtetet e tyre komb” ne i kemi respektuar ata. Eshte fakt i njohur historik se kjo treve ka qene model i marredhenieve ne mes te komunitetit lab dhe te komuniteteve te tjera.
Ndaj ato, per asnje rast, jo vetem nuk i jane kundervene njera?tjetres, por kane qene gjithnje ne harmoni e ne mirekuptim te plote mes tyre, kemi festuar me ta, kemi marre pjese bashkarisht ne gezime e hidherime, kemi lidhur miqesira familjare te ndersjella, pa me te voglin paragjykim.
Ndaj pyesim: Kush ka interesa qe te ngacmoje keto marredhenie te ngrohta miqesore?! Eshte kjo ne hulline e ecurive evropiane?
Ne keto kushte, Shoqata Kulturore Atdhetare “Laberia” kerkon, qe me autoritetin e funksionit te larte e te nderuar qe mbani mbi shpatulla, ne rruge institucionale, t’u prisni rrugen ketyre shfaqjeve qe neperkembin dinjitetin tone kombetar, prekin qetesine sociale.
Vecanerisht subjektet politike shqiptare qe kerkojne te perfitojne per interesa te tyre elektorale apo edhe te mbrapshta ne kurriz te mirekuptimit te komuniteteve qe jetojne ne treven e Laberise, por edhe vete shtetit shqiptar, duhet t’u japin fund ketyre veprimeve qe cenojne rende unitetin e popullit shqiptar dhe mirekuptimin tradicional me pakicat e ndryshme, duke krijuar edhe premisa qe ato t_i kundervihen njera?tjetres.
Me ndjenjen e respektit per funksionin dhe personin Tuaj te larte, shprehim besimin ne ndermarrjen e veprimeve perkatese per te nxjerre pergjegjesite (qe nga pushteti vendor e deri te ai qendror provokues qe neperkemb kombin tone) dhe t’u pritet rruga institucionalisht, njehere e pergjithmone, dukurive te tilla shqetesuese per opinionin mbarekombetar shqiptar.
Per kryesine e Shoqates Kulturore Atdhetare ”LABERIA”

Sekretari i Pergjithshem Kryetari
Xhemil Celi Prof.dr. assoc. Ago Nezha



***Koha Jonë, 04/03/2006

[Hyllien]

Nje tjeter vdekje enigme 4 dite pas asaj me siper :


Gjendet i vrarë emigranti shqiptar, dyshohet se u grabit

Gjergj Marku

MIRDITË-Një ngjarje e rëndë është njoftuar dje në mbrëmje nga komuniteti i emigrantëve mirditorë në Greqi. Sipas tyre është vrarë me armë zjarri një 28-vjeçar, i cili është gjetur i vdekur në makinën e tij, në një prej rrugëve të kryeqytetit grek. Aleks Simoni, 28 vjeç, ndodhej në Greqi prej shumë vitesh. Lindur në Vaushkjezë në Rubikut, ai është njëri prej katër djemve të Preng Simonit të cilët kanë emigruar në shtete të ndryshme, në Amerikë në Greqi, prej 15 vitesh. 28-vjeçari Simoni është gjendur nga policia, ndërsa ende nuk është konfirmuar shkaku i vdekjes. Të afërmit e tij që janë në Greqi, me gjithë përpjekjet e tyre, ende nuk kanë mundur të mësojnë për arsyen e kësaj vrasjeje. Besohet se mund të jetë vrarë për t’u grabitur pasi ai ishte i punësuar si roje në disa lokale në Athinë.
Familjarët kanë nisur përpjekjet për sjelljen e trupit të pajetë në fshatin e tij të lindjes.
***Shekulli, 04/03/2006



EMIGRANTET MIRDITORE, DY VIKTIMA NE 3 DITE

Mirdite Bilanc tragjik ne komunitetin e emigranteve mirditore ne harkun kohor te tri diteve. Dritan Nikolli dhe Aleks Simoni jane emrat e viktimave te radhes, te cilet ende pa i mbushur te tridhjetat, kane qene te detyruar te rikthehen ne vendlindje duke shkatuar lote dhe dhimbje tek te afermit.
Dritan Nikolli ka humbur jeten duke u kther nga puna gjate udhetimit me nje motociklete te drejtuar nga nje shok i tij nga Spaci i Mirdites. Ne rrethana te pasqaruara ende, nje Benx i drejtuar nga nje grua greke ka bere qe motori te fluturoje ne ajer duke shkaktuar vdekjen e menjhershme te Nikollit dhe plagosjen e rende te drejtuesit te motorit.
Ende pa kaluar dy dite, te afermit e Nikollit kane mundur qe te sjellin trupin e pajete te emigrantit per ne fshatin e tij te lindjes, Shengjin i Fanit. Nje numer i konsiderueshem banoresh dhe te afermish kane marre pjese ne kete dhimbje ndersa me te rende duket se e ka pasur vajza e tij 5 vje`e e lindur ne Athine.
Nena e saj duket se e ka pasur te veshtire te komunikoje me Danielen e vogel dhe per kete ka kerkuar nje psikologe greke, e cila ka marre persiper komunikimin me vajzen e vogel.
Pasi e ka bindur ate se babai i saj tashme gjendej ne qiell dhe se ne fshatin e tij te lindjes gjendej nje vend ku njerezit vendosin lule dhe luten per te, e vogla pasi ka paketuar tufa te shumta me lule ka marre rrugen nga Athina per ne fshatin e thelle malor te komunes se Fanit. Vetem tre dite pas varrimit, vajza e vogel ka mundur qe te vendose tufat e luleve prane varrit te babait te saj qe pas dhjete vjeteve ne emigracion kthehet i pajete ne vendlindje.

A. Ndoja
***Koha Jonë, 07/03/2006

[Hyllien]

HIMARA, “KESHTJELLA” E POLITIKES ETNIKE GREKE.

Himara shpesh here eshte perdorur si “kali i Trojes” nga politikat etnike helene, per te provokuar apo ndezur nje debat nacionalist ne Shqiperi. Nje qytet i lashte i cili permendet nga te gjithe per vlerat e tij kombetare, si nje keshtjelle e pamposhtur nga pushtuesit e huaj apo dhe nga sundimtaret shqiptare te viseve jugore.
Por nga vitet ’90, Himara dhe disa fshatra rreth saj tashme jane kthyer ne “kalin e Trojes” te nje politike e cila gjithmone e me shume kerkon te “vertetoje” se banoret dhe trojet ku ata jetojne jane toke helene e mbetur ne kufijte shqiptare. Ne Himare shpesh here kemi degjuar te hidhen parulla antishqiptare e antikombetare, madje idhtaret e kesaj politike kane arritur te shprehin dhe kerkesa per ndryshim kufijsh apo per vendosjen e nje protektorati brenda kufijve shqiptare.
Dhe argumenti qe shpesh here perdoret nga mbrojtesit e tezes “Himara, toke greke” eshte se popullsia e kesaj qyteze bregdetare flet gjuhen e “nenes”, greqishten. Madje kete e loxova dhe ne shkrimin e nje gazetari, i cili duke perdorur prejardhjen e tij dilte ne perfundimin se himariotet, banoret e palases na qenkan teresisht greke, dhe terthorazi na tregonte se kjo toke na gjendej brenda territorit shqiptar.
Ne opinionin e tij, permendte hapjen e nje shkolle e cila sipas tij nuk perbente asnje problem, por harronte te thoshte se hapja e saj eshte ne kundershtim me procedurat qe parashikohen nga ligjet e shtetit shqiptar.
Asnje banor i globit, dhe kete e them me plot bindje, nuk do te dilte kunder hapjes se nje institucioni kaq te larte, shkolles, por gjithashtu shpreh bindjen time se asnje prej tyre nuk do te pranonte qe kjo shkolle te hapej ne kundershtim me rregullat dhe procedurat e parashikuara ne shtetet e tyre. Pra dhe shkolla greke ne Himare nuk eshte kundershtuar sepse eshte ne gjuhen greke, por per faktin se ajo shkolle nuk disponon dokumentacionin perkates te kerkuar nga ligjet shqiptare per te funksionuar si e tille.
Dhe ndodh qe per te larguar vemendjen nga thelbi i problemit, apostujt e politikave te mbrapshta e fusin prblemin ne analet e nacionalizmit, duke “uleritur” se shqiptaret jane nacionaliste ekstremiste dhe se minoriteti grek duhet te gezoje te drejtat e tij.
Ashtu sic ben dhe gazetari, i cili e fillon me Himaren, me “greket” qe jetojne aty dhe me pas del tek shkolla duke e shitur si nje problem nacionalist. Himara asnjehere nuk eshte perdorur nga shqiptaret per qellime nacionaliste, por perkundrazi, jane individe dhe qarqe te caktuara greke, te cilet duke organizuar autobuse me ithtare te helenizmit ekstremist, e perdorin ate sa here si “kalin e Trojes”, njelloj sic e perdoren kalin greket e lashte ndaj trojaneve.

Alvi Bega

***Koha Jonë, 05/03/2006

[Hyllien]

MONOPOLI shkatrrimtar i rrjetit te telfonise i cili sjell fitime qindramilionedollarshe ne xhepat e grekeve.



DREJTORI I AMC, STEFANO OKTAPODAS TREGON PRAPASKENAT E MARREVESHJES SE INTERKONJEKSIONIT

Albtelekom ka perfituar miliona euro nga marreveshja e interkonjeksionit me kompanine e telefonise se levizshme AMC, duke shkelur kushtet e kontrates. Ka qene vete Drejtori i Pergjithshem i kompanise celulare AMC, Stefanos Oktapodas, i cili e deklaroi dje nje gje te tille para gazetareve. Oktapodas beri me dije se Albtelekom ka perfituar 30 milione euro me shume se sa marreveshja e lidhur ne vitin 2000. “Mosmarreveshjet per kete ceshtje kane nisur qe ne vitin 2000, kohe kur nisi privatzimi i AMC?se prej nesh. Nje nder ceshtjet qe duhet te binim dakord, ishte edhe ajo e marreveshjeve te interkonjeksionit, pasi telefonia fikse e kishte te pamundur te bente matjet e tregut. U ra dakort te merrnim nje cmim mesatar dhe do te ndaheshin te ardhurat. Por ne gjithe keto vjet kjo nuk u zbatua dhe fale nesh, Albetlekom perfitoi shuma te medha”, u shpreh Drejtori i AMC?se, Oktapodas. Ai beri me dije se Albtelekom ka perfituar shuma te medha nga mosrespektimi i kushteve te kontrates per marreveshjen e interkonjeksionit. “Avantazhi i telefonise fikse ishte gjigand ndaj telefonise mobile. Albtelekom perfitoi prej nesh 30 milione euro. Nese Albtelekomi do te kishte respektuar marreveshjen, ne do te perfitonim 85 leke nga 90 leke per thirrjet ne rrjet. Por ne keto vite, ne na ka paguar me 50 per qind e shumes se nenshkruar ne kontrate, duke perfituar fale nesh ne shifra shume te larta”, theksoi Oktapodas. Nder te tjera, ai tha se me kompanine Hermes “kemi patur lidhje indirekte. Por ne cdo moment “Hermes” ka qene e favorizuar nga Albtelekom, duke na krijuar ne probleme me kete kompani”.

Te dhenat ne 5 vitet e fundit te AMC?se
Numri total i klienteve (31.12.2005) 781.486 abonente
Mbulimi i popullsise 95 per qind
Investime te drejtperdrejta rreth 300 milione euro
Kontributet per taksa dhe TVSH 155 milione euro
Kontributi social/sponsorizim 5 milione euro
Numri i punonjesve 400
Shpenzime per trajnim punonjesish 2 milione euro

Tarifat e AMC?se nuk jane me te lartat ne rajon

Oktapodas nuk ka pranuar faktin se tarifat e AMC?se jane te larta krahasuar me vendet e tjera te rajonit. Drejtori hedhi poshte akuzat se ne Shqiperi, tarifat e telefonise celulare jane me te larta se ne vendet fqinje, ku Cosmote Group, operon ne tregun e telefonise se levizshme.
“Tarifat e telefonise celulare te kompanise AMC nuk jane me te larta ne Shqiperi, ne raport me vendet e tjera ku “Cosmote” afron sherbimet e saj, si ne Greqi, Maqedoni, Rumani dhe Bullgari”, theksoi Oktapodas. Sipas tij, Cosmote Gruop operon me tarifat me te uleta, ne gjithe rajonin perfsi ketu edhe Shqiperine.
“Ne ne tregun shqiptar nuk kemi monopol, pasi ne kete treg operon edhe nje shoqeri tjeter”, theksoi Oktapodas. Ai nenvizoi se ne politikat e AMC?se dhe te Cosmote Gruop, synimi kryesor eshte ulja e tarfiave te bisedave ne vazhdimesi.



Konkurenca te jete barabrate per gjithe lojtaret ne treg

Hyrja ne treg e nje operatori te trete celular per drejtorin e AMC?se do te thote te rritet rivaliteti, por qe sipas tij kjo duhet te ndodhe ne kushte te barabarta konkurrence. Oktapodas nuk e shqeteson aspak hyrja ne treg e operatorit te trete celular “Eagle Mobile”. “Eagle Mobile”, e ka rrugen e hapur te hyje ne cdo cast ne treg. Ne e kemi blere licencen 85 milione dollare ne vitin 2000, nderkohe qe “Eagle Mobile”, ka paguar shume pak per te marre licencen, ky fakt i jep nje avantazh per te hyre ne treg ketij operatori. Gjithsesi, rivaliteti eshte nje menyre per t’u rritur. Ky rivalitet na ka bere te rritemi ne treg dhe ne e mirepresim rivalitetin ne kushte te barabarta per te gjithe lojtaret ne treg”, nenvizoi Oktapodas.

Investimi ne 2006, 40 milione euro

AMC ka menduar te investoje ne vitin 2006 nje vlere te konsiderueshme, kryesisht per t’u shtrire ne zonat te cilat ende nuk mbulohen prej saj. “Plani i investimeve per vitin 2006, eshte rreth 40 milione euro. Ky investim konsiston ne mbulimin e zonave qe aktualisht jane jashte rrjetit tone, ne do permiresojme teknologjine duke permiresuar cilesine e rrjetit”, deklaroi Oktapodas.
Drejtori Oktapodas, prezantoi dje arritjet gjate 5 viteve te fundit te kompanise se telefonise celulare, AMC, pjese e “Cosmote Group”, qe nga koha kur filloi punen ne Shqiperi, pas privatizimit te se vetmes kompani publike celulare, ne vitin 2000.
Oktapodas tha se ka arritur ne 781.486 numri i abonenteve qe perdorin sherbimin e kompanise AMC. Investimet e kryera per fuqizimin e rrjetit gjate 5 viteve te fundit, arrijne ne 300 milione euro. Buxheti i shtetit ka perfituar gjate ketyre viteve shumen prej 155 milione euro si taksa dhe TVSH, duke e renditur AMC?ne, ne kompanine kryesore per kontributin ne te ardhurat ne buxhetin e shtetit. Kompania sipas tij, ka sponsorizuar per aktivitete te ndryshme sociale?kulturore dhe sportive shumen prej 5 milione euro, si dhe per trajnimet e stafit, 2 milione euro.
“Gjate 5 viteve, AMC eshte kompania e pare qe ka sjelle ne tregun shqiptar sherbime te reja, si “Albakarta” ne vitin 2000, “Albakarta Roaming” ne vitin 2002, sherbimet e tjera si Internet GPRS, tarifa nderkombetare, SMS, MMS, SMS box etj, duke synuar ne vazhdim te fuse te tjera sherbime”, tha Oktapodas. Ne fund te vitit 2005, AMC siguroi 137 milione euro te ardhura, me nje rritje nga nje vit me pare prej 13.5%.
Numri i klienteve u rrit me 22%, ndersa fitimi neto, me 41.5%. “Cosmote Group” eshte e shtrire ne 5 vende, me nje popullsi totale prej 45,6 milione banore dhe numeron 8,3 milione abonente. Ky grup, privatizoi ne vitin 2000 kompanine publike te telefonise celulare ne Shqiperi, AMC ne vitin 2000. AMC u krijua ne vitin 1996 nga qeveria shqiptare, fale fondit prej 10 milione USD te BERZH?it. Ne vitin 2000, ne kohen kur u ble nga “Cosmote Group”, AMC kishte vetem 11.000 kliente dhe mbulonte rreth 4,9% te tregut shqiptar.



***Koha Jonë, 05/03/2006