Dosja antishqiptare e Greqisë, 1912-2007

[Hyllien]

Edhe pse kane nje rekord te jashtzakonshem ne kolonizimin e tyre ekonomik te shqiperise, perseri jane kundra cdo lloj projekti madhor qe do fuste shqiperine ne tavoline, ashtu si dhe me korridorin 8, keshtu dhe me AMBO-n(qe mesaduket do ta shikoj driten si projekt, do apo nuk do pala Greke)

GREQI, Mediat shkruajne se egzistojne gjasa te vogla per ndertimin e naftesjellesit AMBO
*
ATHINE (31 Dhjetor2004) - Shtypi grek shkruan se ekzistojne gjasa minore per ndertimin e naftesjellesit AMBO qe permes Maqedonise duhet t'i nderlidhe portet Burgas, ne palen bullgare, dhe Vloren ne palen shqiptare. "Jane shume te vogla gjasat per ndertimin e naftesjellesit Burgas - Vlore, pike se pari me qe behet fjale per projekt shume te shtrenjte - shkruan gazeta e Athines "Apogevmatini". Duke iu referuar burimeve ne Ministrine greke te Zhvillimit, gazeta ben te ditur se naftesjellesi AMBO, nuk mund t'i konkurroje naftesjellesit Burgas-Aleksandropolis, me qe per ndertimin e tij nevojiten 1.2 miliarde dollare, gjegjesisht 400 milione dollare me shume sesa per naftesjellesin bullgaro-grek. "Apogevmatini" vlereson se Memorandumi per ndertimin e AMBO-s, qe para dy diteve ne Sofje, e nenshkruajti Shqiperia, Bullgaria dhe Maqedoni, nuk do te ndikoje mbi planet per ndertimin e naftesjellesit greko-bullgar dhe se dokumenti ka pase karakter politik. Nenshkrimi qe Bullgaria e vendosi ne Memorandumin per AMBO eshte me qellim qe te terhiqen dividenda politike, duke marre parasysh rejtingun e ulet te kryeministrit bullgar Simeon Saksoburgotski dhe zgjedhjeve te ardhshme parlamentare ne Bullgari, shkruan e perditshmja athinase Apogevmatini". Naftesjellesin Burgas-Vlore duhet ta ndertoje kompania amerikan AMBO. Kryetari i saj Edvard Ferguson ne Sofje deklaroi se realizimi i projektit mund te filloje per nje vjet . db/db (MakFaxBalkanWeb)*

[Hyllien]

Emigrant ne Greqi, si perballesh me padrejtesite*
*
*Ngjarje nga jeta e perditshme e emigranteve shqiptare ne shtetin fqinje. Incidente per te cilat "haraci", shpesh eshte i ekzagjeruar". Perballje te shqiptareve me ngjarje qe shumekujt mund t'i duken te pabesueshme, por qe jane mese te verteta. Si deperton "racizmi" edhe pas miratimit se fundit te ligjit kunder tij dhe si talentet e huaja, shmangen nga meritat
ATHINE - Jane te paret per denoncim ne krime te ndryshme. Identifikohen me patjeter si autore edhe pse shpesh, as qe jane te dyshuar. Trumbetohen si keqberes aq sa publikisht behet thirrje qe te hipet maleve per t' perzene. Dhe sigurisht, fjala eshte per emigrantet shqiptare, ne Greqi. shpesh, te merituar per ate c'ka u etiketohet, emigrante shqiptare ne vendin fqinje, perballen perdite me nje realitet aspak "vellazeror", si ne politiken e dy vendeve. Perkundrazi, shpesh deri racist. Gazeta "Tribuna" e cila botohet ne Athine, ne numrat e saj te diteve te fundit, boton shume episode shpesh te dhimbshme, ku emigrantet shqiptare perballen me nje realitet te eger mbijetese ne vendin helen. "Tribuna" permend raste flagrante si shqiptareve u mohohen te drejta ose ne rastin me te keq, denohen me bollek.

*"Tribuna", vlereson se, nese do te veprohej me te gjithe emigrantet e tjere, sic veprohet me shqiptaret, atehere Greqise patjeter i duhet qe te ndertoje me dhjetra burgje. Kjo, ne nje kohe kur dihet se 50% e emigranteve ne pergjithesi jane ilegale dhe kjo padyshim vjen nga burokracia e vete ketij vendi, si edhe nga indiferentizmi i shtetit shqiptar i cili problemin e emigracionit ende nuk e sheh si nje problem mbarekombetar. Dihet se 65% te gjithe emigracionit ne Greqi e perbejne shqiptaret, por kjo nuk do te thote qe askush te mos interesohet per padrejtesite dhe fatin e tyre ne vend te huaj ne nje kohe kur ne kete vend sapo ka dale edhe ligji antiracist. Ne keto kushte, "Tribuna", pyet: "A eshte e gatshme kjo shoqeri qe emigrantet te integrohen ne jeten e tyre te perditeshme, te mos jene te ligjshem vetem per te punuar ne "punera te zeza" per afendikojte (pronaret) dhe te paligjshem pas pune kur kthehen per ne shtepite e tyre".

**Korrieri,* 31 dhjetor 2004






-----------------------


Artan Kaculi, i kthyer tre ditë më parë, rrëfen dhunën e policisë greke dhe mjerimin që e shtyu për të kaluar kufirin
Emigranti: Policët grekë, dhunë barbare ndaj meje

DURRËS- Me kokën dhe njërin krah të fashuar, me dhimbje të forta në këmbë, Artan Kaculi, 23-vjeçari i dhunuar nga policia greke në tentativë për të kaluar kufrin tashmë është kthyer në familjen e tij të varfër në fshatin Rushkull të rrethit të Durrësit. Ende ndien dhimbje në kokë dhe në trup, ndërsa nuk ngurron të tregojë ekskluzivisht për gazetën “Shekulli” atë që ai e quan dhunë barbare dhe një racizëm të hapur të policisë greke ndaj shqiptarëve. I keqtrajtuar, Artani, ka mbërritur pranë familjes së tij në lagjen Perlat të fshatit Rrushkull, në orën 23:00 të së martës. Në udhëtimin e tij nga Korça deri në Durrës shqërohej nga vëllai, Emriu. Të dy së bashku kishin ndërmarrë udhëtimin në Greqi, po Emriu mundi t’i shpëtonte keqtrajtimit të policisë greke.
Një fis me 50 anëtarë, në mjerim
Burrat e familjes Kaculi ishin të parët që na pritën në oborrin e shtëpisë, në lagjen Perlat. Teksa u njohën me qëllimin e vizitës ata menjëherë shprehën revoltën për atë që i ka ndodhur djalit të tyre. Jo vetëm për dhunën fizike por dhe për fyerjen e rëndë që i është bërë Artanit. Burrat e fisit nuk pranuan që Artani të qëndronte shtrirë në krevat, teksa të tregonte për gazetën dhunën e policisë greke. “Artani do të flasë në këmbë në oborrin e shtëpisë që ata që e goditën djalin tonë ta kuptojnë se ai dhe ne do të jemi në këmbë”,- u shprehën të afërmit e emigrantit të keqtrajtuar. Janë plot 50 anëtarë të fisit Kaculi të cilët që para 13 vjetësh janë shpërngulur nga Shtiqni i Kukësit në Durrës, për një jetë më të mirë. Por në fakt janë përballur me mjerimin, papunësinë. I papunë ishte dhe Artani vetëm 23 vjeç, ndaj ditë më parë vëndosi të kalonte ilegalisht kufirin, për të siguruar bukën e 6 anëtarëve të familjes së tij, që jeton në varfëri të tejskajshme. Por në këtë tentativë ai u përball me shkopinjtë, grushtat, shkelmat dhe përbuzjen e policisë greke të Follorinës.
Rrëfimi i Artanit
Ka qënë data 30 shtator kur Artani së bashku me vëllanë e tij u nisën nga Durrësi në Korçë, me qëllimin për të kaluar në tokën greke. Familja e tij jeton në mjerim. Asnjë prej 6 anëtarëve të familjes së Artanit nuk punon ndaj ky i fundit së bashku me të vëllanë ndërmorrën udhën e emigrimit ilegal. “Vizë nuk mund të siguronim, pasi s’kishim para, kështu që vendosëm që të kalojmë kufirin në këmbë.E dinim që ishte një gjë e vështirë, por nuk kishim rrugë tjetër”, të thotë Artani. Në kufi ka arritur së bashku me vëllanë në orën 19:00 të datës 30 shtator. Më pas kanë hyrë në thellësi të tokës greke, por shumë shpejt kanë kuptuar se po ndiqeshin nga policia. “Filluam të vraponim, por ata na u vunë pas me motorë dhe xhipa. U ndamë me vëllanë dhe ecëm në drejtime të ndryshme duke vrapuar fushave”,- kujton Artani, i cili është ndaluar nga policia greke aty rreth orës 23:00. I riu shqiptar ka kujtuar se policia greke do ta shoqëronte, por siç shprehet ai “sikur të isha një kafshë policët grekë më goditën me grushta dhe me shqelma në kokë, trup dhe fytyrë”. Artani që kupton greqisht pasi nuk është hera e parë që shkon atje, rrëfen më tej se policët grekë i janë drejtuar me fjalët "kriminel, nxir pistoletën, granatën dhe çfarë ke me vete” dhe më pas sërish e kanë goditur duke i thënë "ti shqiptar i mallkuar, ne do të vrasim". Ai kujton se gjatë dhunës që ushtrohej mbi të ka dëgjuar emrin Jani. “Emër tjetër nuk më kujtohet”, thotë Artani. Ashtu i keqtrajtuar është izoluar në një burg, ku e kanë kërcënuar se do ta mbanin 4 vjet aty. “Në dhonat e izolimit ishin dhe 10 shqiptarë të tjerë të cilët më ndihmuan që të kaloj gjendjen e rëndë shëndetësore, për shkak të dhunës. Policia greke nuk më dha një gotë ujë të pija”, - rrëfen 23-vjeçari. Të nesërmen me një furgon burg, ku përveç disa shqiptarëve të tjerë ndodhej dhe Emriu, Artani është sjellë në kufirin shqiptar të Kapshticës, ku dhe ka bërë denoncimin. Artani është i vendosur që të denoncojë patrullën greke për keqtrajtimin që i ka bërë. Ndonëse nuk di emrat e policëve që e qëlluan, Artani shprehet se mban mend emrin e njërit prej tyre, Janisit. “Pse duhej të më keqtrajtonin. Unë nuk jam kriminel, jam vetëm hallexhi që u detyrova të kaloj kufirin për të nxjerrë bukën e gojës. Përse duhej të më fyenin. Unë e kam për nder që jam shqiptar. Le të dënoheha për shkelje kufiri”,- thotë më tej ai .Kur e pyet se a do të shkoj sërish në emigracion ai të përgjigjet se nëse nuk gjen punë do të ikë sërish. “Si mund të qëndroj këtu kur nuk ka punë, kur familjet tona nuk marrin asnjë përkrahje sociale, sado të vogël, kur nuk kemi një copë tokë për të siguruar bukën e përditshme”, përfundon 23-vjeçari, djali i madh i familjes Kaculi.Llambi Kallço
Artani 20 km rrugë në këmbë për në shtëpi
Në 2 tetor, pas ndihmës mjekësore të marrë në spitalin e Korçës, 23-vjeçari së bashku me vëllanë e tij është shoqëruar nga policia e Korçës deri tek furgonat e Tiranës. Të dy së bashku kanë zbritur në Tiranë dhe më pas kanë marrë një automjet deri në Sukth. “Nuk kishim lekë me vete dhe së bashku me vëllanë bëmë rreth 20 km rrugë në këmbë për të arritur deri në shtëpi”, thotë Artani. Ata mbërritën në banesë pak para mesnatës duke u gdhirë dita e djeshme, ndërsa familjarët ishin në ankth për shëndetin e tyre. Nëna e tij, Faria, me lot në sy të thotë se "djalin e kam rritur me njëqind halle dhe ata ma kanë goditur barbarisht .E kam pritur me zemër të ngrirë gjithë natën dhe kur erdhi në shtëpi thashë shyqyr që është gjallë. A kanë fëmijë ata që i godasin njerëzit kështu”, përfundon nëna e Artanit.

Shekulli, 04/11/2004

[Hyllien]

Nga ana tjeter, edhe pse kundra futjes se Shqiperise ne Europe, qe gjasme duhet te "rrespektoj" te gjitha traktetet, Greqia eshte futur ne traktatet e fundit dhe me te rendesishme ne Europe duke manipuluar cdo bilanc te sajin. Ky artikull edhe pse jashte temes, nuk eshte jashte kontekstit me te gjere, dhe mendoj se ja vlen te vendoset ketu per ti dhene bagazhin e duhur te njohurive lexuesit, se si behet politika ne Europe, kur DO TE BEHET, dhe si nxirren probleme(si ne rastin e Kosoves apo minoriteteve ne Shqiperi) kur nuk duan qe te behet.



Greece, deficit

Saturday, September 25 2004 @ 03:38 PM Central Daylight Time

ATHENS Greece confessed Wednesday to having been in breach of European Union budget deficit rules since 2000, leading to suggestions that it may not have been entitled to join the common currency after all.

Finance Minister George Alogoskoufis blamed the previous Socialist government, ousted in March, for what he termed "creative accounting" and for misleading EU statisticians.
.
"The problem would not be so serious if it had happened only one year," Alogoskoufis said during a parliamentary debate. "The fiscal derailment is due to actions and omissions by the previous government and we cannot hide behind our little finger anymore."
.
The admission came a day after the EU's executive commission announced that Greece had revised its debt and deficit figures to correct errors in data sent to Brussels in recent years.
.
Eurostat, the EU's statistics agency, will release its official figures, based on those revisions, by next week.

Greece, the EU's poorest member at the time, failed to join the euro with the first wave of nations in 1999 because of a high budget and rising inflation. Two years of stringent economic reforms, including a 14 percent depreciation of the drachma, got it into the club in January 2001, a year before the euro currency began circulating.
.
The revelations this week have raised questions not only about whether skeptics were right, but also about the accuracy of EU statistics, which rely on data from member states. Appearing before the European Parliament in Brussels, the European Central Bank president, Jean-Claude Trichet, described the situation as "a real enormous problem," according to news agency reports.
.
"We have to be sure that the figures which are presented are reliable and pertinent," he said.
.
While Greece is not the only member state to have breached the budget cap, it is the first to admit to hiding the truth. With 10 new EU countries, many with messy finances, lining up to join the euro, economists said the EU may have to adopt tighter controls before allowing them in - a sentiment echoed by Trichet in Brussels.
.
"We must absolutely be sure that an independent institution, body, entity would guarantee, if I may, that we can rely on the figures which are presented," Trichet was quoted as saying.
.
Under EU rules, members must keep budget deficits to 3 percent of gross domestic product.
.
A review of state accounts ordered by Greece's new government shows Athens repeatedly broke that ceiling. In 2000, the year the country's finances should have met the criteria for joining the euro, Greece's budget deficit was 4.1 percent of GDP, the new calculations showed, far higher than the 2 percent reported by the previous government.
.
For 2001 and 2002, the revised deficits hit 3.7 percent, more than twice the originally reported figure.
.
Greece had already revised upward its figures for 2003 and 2004, largely due to the costs of holding the Olympic Games.

Greece, the EU's poorest member at the time, failed to join the euro with the first wave of nations in 1999 because of a high budget and rising inflation. Two years of stringent economic reforms, including a 14 percent depreciation of the drachma, got it into the club in January 2001, a year before the euro currency began circulating.
.
The revelations this week have raised questions not only about whether skeptics were right, but also about the accuracy of EU statistics, which rely on data from member states. Appearing before the European Parliament in Brussels, the European Central Bank president, Jean-Claude Trichet, described the situation as "a real enormous problem," according to news agency reports.
.
"We have to be sure that the figures which are presented are reliable and pertinent," he said.
.
While Greece is not the only member state to have breached the budget cap, it is the first to admit to hiding the truth. With 10 new EU countries, many with messy finances, lining up to join the euro, economists said the EU may have to adopt tighter controls before allowing them in - a sentiment echoed by Trichet in Brussels.
.
"We must absolutely be sure that an independent institution, body, entity would guarantee, if I may, that we can rely on the figures which are presented," Trichet was quoted as saying.
.
Under EU rules, members must keep budget deficits to 3 percent of gross domestic product.
.
A review of state accounts ordered by Greece's new government shows Athens repeatedly broke that ceiling. In 2000, the year the country's finances should have met the criteria for joining the euro, Greece's budget deficit was 4.1 percent of GDP, the new calculations showed, far higher than the 2 percent reported by the previous government.
.
For 2001 and 2002, the revised deficits hit 3.7 percent, more than twice the originally reported figure.
.
Greece had already revised upward its figures for 2003 and 2004, largely due to the costs of holding the Olympic Games.
.
Prime Minister Kostas Karamanlis has accused the Socialist government of deliberately underreporting spending related to the Olympics and the military.
.
The Socialists say the conservative government was fudging budget figures itself to tarnish the credit the Socialists won for securing Greece's admission to the euro zone in 2001.
.
Alexander Radwan, a spokesman for the center-right bloc of the European Union's economic and monetary committee, on Tuesday called on the European Commission to re-examine Greece's economic data for 1998 and 1999 - the years its fitness for joining was assessed. Greece's entry to the euro zone was "perhaps premature," he said, although it was unclear what the fallout would be, if any.
.
Greece has until November to draft a plan to get its finances in order by next year.
.
"Conditions for the continuation of the economic recovery remain in place," he told the European Parliament's economic affairs committee. He added that high oil

prices do not yet pose a risk of inflation in the euro area, although they could "dampen somewhat" economic growth. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BRUSSELS After forcing Greece to admit that it had massaged its economic statistics around the time the country qualified to join the euro zone in 2001, the European Commission said Thursday that it was sending a team to Athens to check national deficit and debt figures from earlier years.
.
The commission, which is charged with enforcing Europe-wide laws, said that it might take legal action against Greece for not obeying the rules, but added that Greece's membership in the euro zone was not in doubt.
.
"The decision to admit Greece was based on the best information available at the time," said Gerassimos Thomas, the commission's spokesman for economic affairs. "That decision won't change."
.
The new investigation, however, will check the data from years including 1997-1999 - the relevant period for Greece's application. The Greek finance minister, George Alogoskoufis, disclosed Wednesday that his country's budget deficit had exceeded the permitted limit of 3 percent of gross domestic product since 2000.
.
He blamed the previous Socialist government, which left office this year. Eurostat, the statistics office of the European Union, confirmed the new figures with its own revised data Thursday, which showed that the deficit in 2000 was more than twice the 2 percent reported at the time by the Greek government.
.
Eurostat said Athens had underestimated military spending, as well as the amount of interest it was paying on its debt, and overestimated a surplus in social security payments.
.
"The revisions are of a size and scope that is causing real worries," said the EU commissioner for economic and monetary affairs, Joaquín Almúnia.
.
The European Central Bank president, Jean-Claude Trichet, expressed similar concerns Wednesday about the Greek figures.
.
Eurostat also has concerns about data submitted by Ireland and Belgium, said a spokesman, Philippe Bautier, but he added that the problems there are not as serious as the statistics problem in Greece.
.
"There is no problem with these two countries' deficit and debt figures," he said, although he could not immediately say what was wrong with their figures.
.
Greece's bookkeeping was one of the topics discussed by euro zone finance ministers at their meeting this month in Scheveningen, the Netherlands. They urged Greece to improve the quality of its statistics, but agreed that national statistics offices throughout Europe were preferable to establishing a centralized statistics-gathering agency.
.
Eurostat revised Greece's deficit in 2000 to 4.1 percent from 2 percent. In 2001 and 2002 the deficits have been revised to 3.7 percent from 1.4 percent previously. The 2003 deficit has risen to 4.6 percent from 3.2 percent.
.
Similarly, Greek debt was revised up to 114 percent of GDP in 2000 compared with an earlier estimate of 106.2 percent. Debt in 2001, was 114.7 percent of GDP compared with 106.9 percent, and the 2002 debt figure was raised to 112.5 percent from 104.7 percent, Eurostat said.
.
In addition to the deficit cap of 3 percent, countries were supposed to have total debt levels no higher than 60 percent of GDP. In practice, countries that had higher levels, like Italy and Belgium, were allowed in as long as the debt was going down.
.
Eurostat normally trusts member states' statistical submissions, which it uses to compile twice yearly snapshots of the European economy. However, doubts about figures provided by Greece prompted Eurostat to take a closer look. "Given the uncertainty about some figures from Greece," a new mission will be sent to check pre-2000 figures, said Eurostat's general director, Michel Vanden Abeele.
.



International Herald----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BRUSSELS, Sept. 23 -- The European Commission, the executive arm of the European Union (EU), joined on Thursday the chorus of condemnation regarding Greece's false presentation of its economic data.

The Commission's statistical office, Eurostat, confirmed in statement that huge upwards revisions for the Greek budget deficit in 2000 - 2003, pushing the country above the EU's 3 percent limit for these three years.

And EU Economics and Monetary Affairs Commissioner Joaquin Almunia said in a comment, "the revisions are of a size and scope that is causing real worries in the Commission."

However, Greece's "suitability" to be a member of the euro zone is not being called into question.

Almunia's spokesman told a daily press conference that "the decision was made with the best data available at the time ... I don't think there is envisaged any kind of possibility to reopen these kinds of decisions."

The Greek government admitted on Wednesday that it was in breach of the euro rules at the time it joined euro, the single currency used in 12 EU countries. The revised figures show that Greece - which joined the single currency in 2001 - had a budget deficit of 4.1 percent in 2000, revised up from 2 percent.

Under EU rules, a country attempting to join the euro must have a deficit under 3 percent before it is permitted to join the currency.

The President of the European Central Bank, Jean-Claude Trichet, has described the issue as "a really enormous problem." ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Statement by Commissioner Joaquín Almunia on the revision of Greek deficit and debt data

The Commission takes note of the new Greek deficit and debt data published today by Eurostat. The revisions are of a size and scope that is causing real worries to the Commission.

In line with the ECOFIN Council statement issued on the occasion of its informal meeting on 10/11 September, the Commission reiterates that the compilation and reporting of budgetary statistics is of vital importance to the credibility of the budgetary surveillance. Eurostat had consistently raised questions about the quality of the Greek data in the past and the new information justifies this insistence. Eurostat will now look at the possible implications of these revisions for the years before 2000. A Eurostat mission will be sent to Greece to that effect. Moreover, Eurostat will look into the possibility of starting an infringement procedure against Greece for non compliance with the Regulation 3605/93 and ESA95.

In our EMU architecture, statistics are, and will remain under the new Constitution, a national responsibility. It is therefore of outmost important that the independency, integrity and accountability of the Member States’ national statistical institutions be reinforced in the future. As highlighted in our Communication of economic governance and in line with the ECOFIN conclusions of 2 June, the Commission will make proposals to that effect soon. -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Hyllien]

DUKE SHFLETUAR VËLLIMIN ANTISHQIPTAR TË BOTUAR NË GREQI ME TITULL “VENDET E DHIMSHME TË GREQISË.-DËSHMITARËT E VORIO-EPIRIT DHE TË VLLEHËVE”// TË MOS HARROJMË ATË QË NA KANË BËRË DHE ATË QË PO NA BËJNË GREKËT// NGA KASTRIOT DERVISHI



Natyrisht nuk është ndonjë gjë e re të thuash se në Greqi u botua ky apo ai libër kundër Shqipërisë, apo u mbajt kjo ose ajo veprimtari antishqiptare. E themi këtë sepse në antishqiptarizmin e tyre grekët janë sistematikë, konstantë dhe përherë e më shumë arrogantë.
Në Greqi ka një aparat vërtetë të mirëorganizuar* “vorioepirot” që lufton me pushkë e penë, ditë e natë kundër Shqipërisë si shtet dhe kundër shqiptarëve si komb. Vazhdimisht punishtja antishqiptare e këtij aparati e paraqitur haptazi dhe qartazi si prodhimtare aktesh terroriste, nxjerr në treg një numur të madh botimesh të saj, ku angazhohen mjaft historianë, politikanë, shkrimtarë, gazetarë, priftërinj etj.
Më i fundit botim është ai i shtëpisë “Ekzdhoseis Kesopulos” të Selanikut me titull “Vendet e dhimbshme të Greqisë-dëshmitarët e Vorio-Epirit dhe vllehëve”, i cili siç thuhet në parathënie është nga dhjetë botimet që i kushtohen “Idesë së Madhe”, greke.
Në faqen e parë të këtij libri gjenden vargjet e një “kënge të vjetër greke për Vorio-Epirin”, nga ata këngë që sajohen vit mbas viti. Ja teksti i kësaj “këngë”:
Është një motër
Vërtetë e bukur
E quajnë Vorio-Epir
Dhe e dua shumë
Botimi luksoz prej 400 faqesh është profilizuar në tre çështje është pregatitur nga mbi 35 vetë dhe Greqia ka angazhuar këtu historianë, politikanë, gazetarë, shkrimtarë etj, të drejtuar nga Kostandin Vakapulos{për çështjet historike}, Nikos Maxhupulos {për çështjet politike} dhe Aristidhis Kesopulos {për problemet e së ardhmes}. Ata që kanë kontribuar për këtë libër janë:
-Vllasis Anxhidhis, pedagog i universitetit “Aristotel” të Selanikut.
-Jorgos Anastariaridhis, historian dhe lektor në A.P.F.
-Arqileas Anthemidhis, bashkëpunëtor shkencor.
-Perikli Vakufaris, mësimdhënës historie.
-Maria Vergeti, lektore historie në A.P.F.
-Fanuris Voros, mësues filozofie dhe historie.
-Jorgos Janakopulos, politolog.
-Stathis Enstulaidhis, shkrimtar.
-Athanas Karathanos, mësimdhënës në A.P.F.
-Aleksandros Kariotoglu, mësimdhënës.
-Janis Ksirotorus, pedagog në universitetin “Makedonia”.
-Stathis Pelajadhis, mësimdhënës në A.P.F.
-Janis Tarnaridhis, teolog në A.P.F.
-Kostas Fotjadhis, pedagog historie në A.P.F.
-Evangjelos Hekimoglu, gazetar dhe pedagog i jashtëm në A.P.F.
-Dhimitrios Athanasidhis, liceist.
-Krisa Aropoglu, gazetare.
-Dhimitris Garufias, avokat.
-Thanas Georgiadhis, historian dhe gazetar.
-Spiro Zeherlis, gazetar.
-Ana Theofilaktu, mjeke.
-Kostas Ianidhis, shkrimtar.
-Aristotel Kristopulos, shkrimtar.
-Jorgos Logothetis, gazetar.
-Nikolaos Berxhas, gazetar.
-Janis Bitos, pedagog ushtarak.
-Apostol Panajopulos, historian dhe shkrimtar.
-Stelios Papathemelis, shkrimtar dhe ministër në qeverinë greke.
-Jorgos Raptis, shkrimtar dhe historian.
-Jorgo Skiadhis, gazetar.
-Timotheo Timotheadhis, mjek, shkrimtar dhe historian{?}.
-Aristarkos Taxhmalidhis, mjek.
-Harris Gjirkinidhis, studiues historie.
-Vana Harallambiu, gazetare.
-Joana Harriviadhu, filologe.
-Mihal Krisanthopulo, gazetar e teolog.
E bëmë këtë përshkrim të këtyre personave për disa arsye.
-Së pari për të njohur se cilat janë ata që kanë bërë këtë “vepër”.
-Së dyti për të kujtuar se disa prej tyre kanë ardhur edhe në Shqipëri ku kanë folur për “miqësi midis dy popujve”.
-Së treti për të kujtuar se midis një universiteti në Shqipëri dhe universitetit “Aristotel” të Selanikut ka një marrëveshje binjakëzimi.
-Së katërti për të kujtuar se është angazhuar drejtpërdrejt edhe një anëtar i qeverisë greke si Stelis Papathemelis. Jo se nuk njihet puna e qeverisë greke në raste të tilla, por ka domethënie përzierja e drejtpërdrejtë dhe publike e një ministri në një “vepër” të tillë.**
Libri i në fjalë i takon serisë “B”. Seria paraardhëse “A” ka pasur këtë përmbajtje:
-Historia troket në portën tonë.
1-Jo atdhe të ndarë.
2-Grekët nuk harrojnë kurrë të shkuarën e tyre{ ndërsa shqiptarëve iu thuhet se duhet ta harrojnë-shënim}.
3-Si arritëm në ndarjen e atdheut.
4-E kaluara dhe e ardhmja.
Në vijim të këtij botimi seria “B” ka këtë përmbajtje:
5-Dëshmitarët e Vorio-Epirit dhe vllehëve {libri që po analizojmë -shënim}.
6-Maqedonia e Epërme dhe historia e 6 popujve.
7-Traka, Kostandinopoja, Rumelia.
8-Vendet greke në Kaukaz.
9-Të emigruarit.
10-Mikrovia.
Në këtë mënyrë duke llogaritur që një libër mund të ketë deri në 400 faqe, do të thotë që rreth 4 mijë faqe propagandë shoviniste janë përgatitur nga “profesorët” dhe politikanët grekë për propagandimin e qëllimeve të tyre. Për të qenë realistë dhe të kthjellët në gjykime duhet të themi se grekët ndonëse kanë pretendime me të gjithë fqinjët e tyre, të rrezikuar drejtpërdrejt dhe seriozisht janë vetëm shqiptarët. Kjo sepse grekët e “mundin” për shembull Turqinë vetëm me libra dhe me ndonjë hartë që e paraqesin si të vjetër. Ata as që guxojnë që ta provojnë “heroizmin” e tyre me Turqinë.
Duke marrë parasysh të vërtetën e madhe se midis Shqipërisë dhe Greqisë ka ekzistuar gjithmonë një gjendje lufte për faj të kësaj të fundit dhe nisur nga fakti se Greqia ka ushtruar krime të vazhdueshme ndaj shqiptarëve në vite të ndryshme dhe ka organizuar vrasje e djegie të përmasave të mëdha të jugut të Shqipërisë në vitet 1912, 1913, 1914, 1941, 1997 etj, na del detyrë ne shqiptarëve që të mos harrojmë kurrë atë që na kanë bërë grekët. Dhe përderisa grekët janë këmbëngulës në mos harrimin e historisë sipas versioneve të tyre, jo më pak këmbëngulës duhet të jemi ne shqiptarët në këtë drejtim.
1. Pretendimet territoriale greke si vazhdim të “Megali Idea”-s
Qysh prej vitit 1844, kur kryeministri i atëhershëm grek Janis Kolcki, shpalli idenë e madhe të quajtur “Megali Idea”, që do të thoshte kryesisht shtrirjen e Greqisë në territorin e dikurshëm bizantin. Vit pas viti dhe në kohë të ndryshme në Greqi është punuar për të vënë në jetë* projektin “Kolcki”, i cili është një projekt tipik shovinist që synon një Greqi të Madhe. Në librin e sipërpërmendur por edhe në botime të posaçme vihet re se pretendimet greke mund të klasifikohen si më poshtë:
-Vorio-Epiri .
-Maqedonia e Epërme{që do të thotë jugu i FYROM-it}.
-Thraka Lindore{Turqia evropiane}.
-Rumelia Lindore{që do të thotë jugu i Bullgaria}.
-Territore ku jetojnë grekët e vjetër{ku futen edhe pretendimet greke ndaj Italisë si Siçila, Kalabria etj}.
-Kaukazi{kufiri turko-gjeorgjian}.
-Territori ku jetojnë “grekët e vjetër” në mes të Turqisë, ose zona e quajtur prej tyre si “Pontos”.
-Mikrasia{Turqia e sotme}.
Në kohë dhe vite të ndryshme Greqia duke vepruar me ndihmën e ushtrisë, kishës greke dhe politikave konjukturale të kohës, ka realizuar atë territor që ka sot kryesisht në kurriz të tokave shqiptare dhe në kurriz të territoreve bullgare të Egjeut. Për t`u kujtuar janë kryesisht dy luftrat ballkanike të viteve 1912-1913, Lufta e Parë Botërore dhe përfitimet e Greqisë pas kësaj lufte. Ndërkaq ndër disfatat kryesore të grekëve renditet lufta greko-turke e viteve 1921-1922, e cila i dha fund çdo ëndrre territoriale të Greqisë në dëm të Turqisë.
Sakaq duket që më e rrezikuara nga planet greke është Shqipëria për shkakun e thjeshte se ajo ka qenë vazhdimisht në luftë me grekët dhe nuk i ka dhënë atyre atë përgjigje që duhej dhënë. Grekët i kanë marrë Shqipërisë një ndër krahinat më të pasura të saj si Çamëria dhe zonën e Kosturit dhe Follorinës. Përveç kësaj ata kanë kryer sistematikisht pastrim etnik ngaj shqiptarëve dhe kanë në fuqi një ligj që e quan Shqipërinë vend armik. Në vend që të ketë pretendime me të drejtë Shqipëria për territoret që ia ka marrë padrejtësisht Greqia, ndodh pikërisht e kundërta. Greqia i kërkon Shqipërisë gjysmën e territorit të saj të cilën e konsideron idiotësisht si “Vorio-Epir”. Dhe për të kompletuar pretendimet greke ndaj Shqipërisë përkushtohen deri në verbëri historianë, priftërinj, politikanë, artistë, shkrimtarë, sportistë etj. Për të qenë të besueshëm ata e marrin shqyrtimin e çështjes qysh në lashtësi. Kjo do të thotë që grekët falsifikimet i nisin qysh me lashtësinë dhe i vazhdojnë me kohën e sotme. Në fakt vetë ata që quhen grekë janë një racë bastarde që me të drejtë studiuesi Robert Kaplan e ka cilësuar “një përzierje grekësh, turqish, shqiptarësh, rumunësh, sllavësh të zgjedhur dhe të tjerë …”{shih R.K. “Greqia: Dashnorja e Perëndimit, Gruaja e Lindjes” faqe 31}.
Në vazhdim të pretendimeve të tyre shoviniste, grekët janë insistues dhe falsifikatorë në këtë pika kryesore:
-Lashtësia “vorio-epirote”.
-Qëndresa e “vorio –epirotëve” në shekuj.
-Vendosja e gabuar e kufjve në vitin 1913.
-Justifikimi i terrorizmit grek si “lëvizje nacional-çlirimtare”.
-Mohim i problemit çam dhe cilësimi i çamëve si “terroristë”.
-Theksimi se ortodoksët e Shqipërisë janë grekë sipas kriterit se “çdo ortodoks është grek”. Në këtë kuadër roli i kishës ortodokse të Shqipërisë, shihet si i lidhur me kishën greke. Grekët haptazi pranojnë se qëllimet e tyre janë që kisha ortodoksë të jetë një mjet i fuqishëm për helenizimin e shqiptarëve.
-Reklamimi i një ashtuquajturi “persekutim të përhershëm të minoritetit grek nga shqiptarët” në kohra dhe vite të ndryshme,etj.***
2. A i intereson grekëve të vetëquhen “barbarë” ?
Është e provuar tashmë se midis grekëve të lashtësisë dhe këtyre të sotmëve, nuk asnjë lloj lidhje genetike. Bastardizimi i racës greke është i atillë sa i ka shndërruar grekët në një rrëmujë genetikë që s`merret vesh se cilin gen ka më me shumicë. Nga kjo pikpamje nuk dihet me saktësi apo nuk mund të merret me mend se ç`farë gjaku mund të rrjedhë në dejet e tyre.
Mjafton të shikosh fytyrat deri evgjitërore të grekëve, për të krijuar një bindje të çastit se sa kot janë ato krenari false të grekëve për trashëgiminë e tyre helene.
Robet Kaplan ka shkruar se një politikan grek si Sotiris Papapulitis i ka thënë atij këto fjalë:
“Unë e urrej termin grek. Ai është shtembërim i fjalës turke qen ose sllav….”.
Mirëpo ata që quhen sot grekë{sipas përcaktimit të Papulitis-it} janë të fantaksur fare pas asaj që ata e quajnë “lashtësi” e tyre. Kapitulli i lashtësisë i librit që po analizojmë është shkruar nga* Jorgo Skiadhi që siç merret vesh në fillim të librit është gazetar. Shkrimi i tij është më tepër i një karakteri politik sesa* historik apo arkeologjik. Gazetari në fjalë nënvizon se paskemi “2500 vjet histori të Epirit grek”. Ndërkohë dihet që historianët e lashtë grekë, ndër të cilët edhe Herodoti i quanin “barbarë” të gjithë ata që nuk ishin helenë si epirotët, maqedonasit, ilirët etj. Grekët kanë qejf që patjetër t`i quajnë “helenë” epirotët pa e mbështetur gjëkundi këtë gjë. Duke marrë parasysh atë që thonë vetë historianët e lashtë helenë, i bie që grekët e sotëm kanë dëshirë nga e keqja të vetëquhen automatikisht “barbarë”.
Përsa i takon lashtësia së racës shqiptare në trevat e njohura tashmë mund të themi se kjo lashtësi njihet qysh prej shekullit të 10-të Para Krishtit.
Përveç kësaj grekët duan të bëhen të besueshëm me reklamimin e ndonjë kolonie helene. Kjo nuk mund të përbëjë ndonjë gjë të madhe pasi dihet që helenët vazhdimisht emigronin nëpër zona bregdetare të veçuara dhe asnjëherë në brendësi të territorit të një vendi. Duke vepruar kështu ata mbeteshin vazhdimisht si periferikë.
Jorgo Skiadhi në shkrimin e tij përmend ndër të tjera se në vitin 1997 në Butrint etj u bënë shkatërrime të mëdha nga “vandalët në dëm të kulturës grekë”, duke përfshirë edhe vjedhjen e antikave. Mirëpo Skiadhi nuk thotë asgjë nga e vërteta që në qendrat muzeale të Shqipërisë u vodhën në vitin 1997, pikërisht ato antika që i përkisnin periudhës parahelene. Natyrisht kjo gjë nuk mund të bëhej nga vjedhës të zakonshëm dhe nuk është rastësi që vazhdimisht është goditur kjo kulturë.
Mund të shtojmë gjithashtu se kur shohim që edhe organizata famëkeqe “vorio-epirote” SFEVA merret me arkeologji, kuptohet se sa e lartë mund të jetë besueshmëria në këto raste.
Mund të diskutonim e të shkruanim shumë më tepër për periudhën e lashtësisë, por duke qenë të bindur se midis helenëve të lashtësisë dhe racës së atyre që quhen sot “grekë” nuk ka asnjë lidhje, kjo gjë bëhet më e panevojshme. Grekët do të bënin mirë të provonin më parë se ç`farë janë ata vetë para se t`i hyjnë historive të vjetra me shkëputje të gjatë në mes.
*3. Edhe Skënderbeu shpallet grek
Ndër falsifikimet e librit dhe autorit Jorgo Skiadhis, renditet edhe deklarimi i Gjergj Kastriotit si grek. Për Skiadhis-in “Jorgo Kastriotis ishte i gatshëm për çështjen greke”. Për hir të kësaj “çështjeje”, sipas Skiadhis-sit ai kishte marrë edhe emrin Aleksandër {Skënder}. Për autorin grek, babai i Skënderbeut quhej Janis Kastiotis dhe ishte martuar me “princeshën serbe Vojsava”. Shtembërimi tjetër* është ai sipas të cilit Skënderbeu “luftoi nën flamurin e Bizantit që të krijojë shtetin e Epirit”. Këtu duhet thënë se asnjëherë nuk ka qenë fjala për ndonjë Epir grek dhe se Skënderbeu vërtet e ka quajtur veten princ i Epirit, por jo i ndonjë Epiri grek.
Ndërsa Jorgo Skiadhis bëhet më qesharak kur Krujës i thotë “Kreas” dhe Lezhës “Leçe”.
4. “Epirotët” që* studiuan në Rusi në shekullin e 19-të
Hapja e shkollave greke jashtë territorit etnik grek ka qenë një mjet i fuqishëm në strategjinë e helenizimit të territoreve kufi me Greqinë . Në fillim të viteve `70-të të shekullit të 19-të, numuri i shkollave greke në Shqipëri erdhi duke u shtuar ditë pas dite. Veprimtaria e kombinuar kulturore ,laike ose fetare , me përkrahjen e gjithanshme të Patriarkanës së Stambollit si dhe me shpërndarjen e subvencioneve financiare të shtetit dhe diasporës greke , ndikoi në shtimin e madh të institucioneve arsimore duke marrë si kriter fenë dhe jo kombësinë. Një rol të posaçëm patën në këtë proces edhe grekët që u çuan për studime në Rusi dhe që në librin në fjalë për të rritur vlerën e tyre cilësohen si “epirotë”. Mirëpo po të shikosh mbiemrat e tyre do të vesh re se askush nga ata nuk është nga jugu i Shqipërisë por vetëm mund të kenë shërbyer si mësues të greqishtes në shkollat e jugut të Shqipërisë.Të tillë janë për shembull Janis Bubukis në Janinë, Jorgos dhe Anastas Gorgolis, e Dhimitër Gavelkos në Meçovë, Nikolas dhe Mihal Zosimas në Grebenë, Janis Koritiotis në Korçë, Jorgo Theofanis në Prevezë, Anastas dhe Nikolas Marolis në Paramithi, etj. Ndër studentët më të njohur të kontigjentit që ka studiuar në Rusi, të shoqëruar* me foto janë Nikolaos Zosimas që ka shërbyer në Grebenë dhe mbahet si studiues i madh; Jorgos Rizaris dhe Jorgo Averof që ka shërbyer në Meçovë dhe mbahet nga grekët si historian. Përveç kësaj mund të kujtojmë se në Greqi disa nga ish-studentët që patën studiuar në Rusi, dhanë shuma të mëdha për kishën dhe shkollën greke. Mbetet të diskutohet në ishin që më parë pasanikë apo u bënë të tillë pas ardhjes nga Moska. Gjithsesi ndër dhuruesit më të mëdhenj renditet Janis Dobolis{për universitetin e Athinës}, Jorgo Sivas{për akademinë e Athinës}, Mihalis Togjicas{për shkollën teknike}, Jorgo Rizaris{për kishën greke}, Jorgo Averof{për politeknikumin e Athinës} etj. Vlera e këtyre dhuratave shkon deri në 8 milion dhrahmi për një person.
Në librin në fjalë jepen të paktën 50 emra që kanë studiuar në Rusi duke treguar kështu një bashkëpunim të suksesshmëm greko-rus kundër shqiptarëve fill pas kongresit pansllavist që u mbajt në Moskë më 1867. Roli i Rusisë pas këtij kongresi ishte vërtet i madh. Në Serbi, Bullgari, Mal të Zi, etj filluan të veprojnë komitete revolucionare si iniciatore të kryengritjeve të ardhëshme antiosmane. Siç duket nuk është lënë pas dore as roli kuadrit klerikal ortodoks dhe ai i kuadrit arsimor grek. Duke fuqizuar këto dy elementë rritej ndjeshëm edhe fuqia asimiluese e dëshiruar. Ata grekë që kanë studiuar në Rusi kanë qenë profilizuar si mësues dhe klerikë. Gjithashtu ka pasur rëndësi sjellja e librave nga Rusia, ndihma ekonomike etj. Nga ana tjetër është për t`u çuditur që ndonëse Rusia dhe Greqia nuk kanë qenë aq afër, janë kryer edhe martesa për interesa politike dhe shumë vajza greke janë martuar me rusë. Këtij fakti i është dhënë rëndësi e posaçme në librin në fjalë. Pas studimeve në Rusi, kontigjenti i grekëve të arsimuar atje luajti rolin që edhe pritej. Ai bashkëpunoi ngushtë edhe me shoqatat e krijuara posaçërisht për helenizimin e shqiptarëve.*
Një nga shoqatat që vepronte me agresivitet në jug të Shqipërisë ishte edhe “Shoqata për përhapjen e kulturës greke” me qendër* në Athinë. Ajo kishte për qëllim ngritjen e ndërtesave të reja shkollore, furnizimin me tekste leximi për të mbjellë farën e helenizmit, për të ç`kombtarizuar popullsinë ortodokse shqiptare etj. Këto tendenca përfshinin territoret shqiptare deri në Durrës , ku vepronin 320 shkolla greke.* Përmasa të gjera mori dhe invadimi* i institucioneve arsimore greke veçanërisht në Gjirokastër , Janinë , Delvinë , Berat , Vlorë , Durrës , etj. Ndonëse formalisht programi i tyre ishte edhe laik , këto shkolla ishin nën mbikqyrjen e rreptë të klerikëve grekë , duke pasur si veçori parësore intolerancën e thellë fetare. Në mënyrë të hapët bëhej infiltrimi i elementeve të lutjes fetare. Për klerin grek shqiptarët ortodoksë duhej të cilësoheshin vetëm grekë dhe asgjë tjetër.
Është për t`u kujtuar gjithashtu se “Vëllazëria Qendrore Kulturore” ishte themeluar në më 1867 dhe “Sillogu Kulturor Epirot” më 1871{pas kongresit pansllavist të vitit 1867} i themeluar edhe ky në Stamboll. Sillogu në fjalë ngriti një mori shkollash fetare* pranë mitropolive e peshkopatave* në jugun e Shqipërisë. Është pikërisht kjo kohë që “rastis” me ngritjen e shumë shkollave greke në jugun e Shqipërisë.
Sponsor për ngritjen e këtyre shkollave u bënë fatkeqësisht edhe disa renegatë shqiptarë pasanikë të mëdhenj shqiptarë si Vangjel Zhapa* nga Labova e Lunxhërisë , Apostol Arsaqi i njohur nga grekët si Apostolos Arsakeos* nga Hotova e Përmetit,* Pano Duri nga Lunxhëria etj.
Për të kufizuar veprimtarinë e tyre bënë përpjekje sa mundën edhe rilindasit e tanë. Megjithatë lloji i këtyre shërbëtorëve e rriti shumën kolosale në shërbim të ç`kombëtarizimit të bashkëatdhetarëve të tyre.
5. Roli i grekomanëve shqiptarë Arsaqi, Zhapa, Zografi etj në dobi të Greqisë dhe në dëm të Shqipërisë.
Për grekët një kategori pasnikësh që ata i quajnë “vorio-epirotë”, kanë pasur një rol të madh në realizimin e projekteve helenizuese. Për fat të keq të gjithë këta kanë qenë të gjithë shqiptarë të udhëhequr nga ndjenja grekomane. Ndërsa grekët këmbëngulin se këta pasanikë kanë qënë nga “Vorio-Epiri”.
Apostol Arsaqi ishte njëri nga grekomanët që i shërbeu verbërisht Greqisë. Ai ishte nga Hotova e Përmetit. Babai i Apostolit është larguar nga Hotova e Përmetit për në Rumani ku ka ushtruar edhe profesionin e tij të mjekut popullor. Këtu ai ka tërhequr më vonë edhe birin e tij Apostolin, të cilin e dërgoi me studime për mjekësi. Apostoli ka lindur më 1792. Pas mbarimit të shkollës më 1813 u mor më shumë me tregëti dhe arriti të verë shpejt pasuri. U integrua në jetën politike rumune aqsa arriti të bëhej edhe ministër i jashtëm i këtij shteti më 1860. Mirëpo antivlerat e vërteta të tij ai i shfaqi në dobi të Greqisë, për të cilën investoi jo pak. Kështu ai ngriti në Athinë shkollën pedagogjike për vajza të emërtuar “Arsakeio”. Ai dhuroi shuma mjaft të mëdha në dobi të interesave greke, e veçmas në funksion të përforcimit të një shkolle greke ashpërsisht antishqiptare. Llogaritet që shumat e dhuruara nga Arsaqi në dobi të Greqisë janë relativisht të mëdha duke përfshirë edhe ato të lëna pas vdekjes. Një pjesë e madhe e tyre u përdor edhe për të ndërtuar shkolla greke në Shqipërinë e jugut e cila konsiderohej nga grekët si e tyre.Sipas librit që po analizojmë, në vitin 1871, Arsaqi organizoi një mbledhje në fshatin e tij Hotovë, ku themeloi edhe një shkollë mësuesish.
*“Sillogu Kultutor Epirot i Stambollit” me paratë e Vangjel Zhapës, Pano Durit, Kristaq Zografit, Apostol Arsaqit etj, e kishte orientuar tehun e aksioneve në dobi të hapjes së shkollave greke sidomos nga lumi Shkumbim e poshtë , gjithmonë në lidhje të ngushtë me kishën greke. Për fat të keq renegatët e sipërpërmendur shqiptarë u bënë edhe idhtarë dhe fanatikë të “Megali Idea”{“Ideja e Madhe”}, duke propagandur se meqë shqiptarët dhe grekët kishin origjinë të përbashkët pellazgjike, ata duhej të konvertoheshin në grekë.
Apostol Arsaqi ka vdekur më 1874.Grekët kanë ditur që edhe sot të përkujtojnë veprën e tij antishqiptare kur kanë hapur “kolegjin Arsekeo” në mes të Tiranës. Cermonia zyrtare e përurimit të këtij “kolegji” është zhvilluar më 20 tetor 1998 në ndërtesën e marrë me qera në Tiranë dhe në vitin e parë janë regjistruar 80 fëmijë të moshave7-8 vjeç. Kjo “ngjarje” është pasqyruar edhe në revistën “Albanohellenica” nr.1, e cila për ironi të mëtejshme të fatit është shtypur në shtypshkronjën e Janullatosit “Ngjallja” në Tiranë. Revista në fjalë, botim i Lidhjes Filologjike shqiptaro-greke, në numurin e vetëm të saj që përfshin materiale për vitin 1999 lajmëron në dy gjuhë se në Tiranë qenka përuruar “Kolegji Grek Arsekeo”, në të cilin nxënësit do të bëkan plot 9 orë në javë greqisht.
Ndërsa sot ka filluar ndërtimi i një kompleksi të ri në një vend të lakmueshëm në Tiranë me një sipërfaqe shumë të madhe ku pretendohet sa për të hedhur hi në sytë e shqiptarëve se këtej e tutje do të ndërtohet një kolegj “greko-shqiptar”. Shfaqja e simboleve fetare greke në tabelën pranë kompleksit dhe përzierja e kishës greke të Janullatosit në të, janë tregues të qartë se kemi të bëjmë me një institucion të helenizmit në Shqipëri. Gjithë ajo hapësirë për grekët* s`do të jetë gjë tjetër përveçse një vatër agjenturore speciale e stacionuar këtu edhe ligjërisht. Dhe historia na mëson se gjithmonë grekët kanë punuar kundër Shqipërisë me kryq, shkollë greke dhe andartë. Në këto vite duket se kishin mbetur disi prapa planeve të tyre përsa i takon shkollave greke në Shqipëri, gjë të cilën po përpiqen ta bëjnë me të shpejtë tani. Për më tepër nuk është e rastit që emri i grekomanit renegat Apostol Arsaqi të simbolizojë një “vepër” të tillë. Kujtojmë gjithashtu se në Athinë ka një rrugë me emrin e Apostol Arsaqit.
Vangjel Zhapa është një tjetër grekoman i vënë në shërbim të Greqisë. Ai ka lindur në Labovë të Madhe në Gjirokastër më 1800. Ky qysh në moshë të vogël punoi si bari i familjes së tij dhe tegoi një kujdes për bimët mjekësore. Rreth moshës 13 vjeçare, Zhapa u largua nga fshati i tij për në Janinë ku punoi bashkë me bashkëfshatarin e tij Vangjel Meksi si mjek popullor.
Më 1821, Zhapa lufton bashkë me Marko Boçari për lirinë e Greqisë. Më 1830 ai u largua nga Greqia për në Rumani ku ushtroi zanatin e mjekut popullor. Këtu ai arriti të shërojë nga një sëmundje e pashërueshme një anëtar të familjes mbretërore rumune dhe për këtë gjë u shpërblye mjaft mirë nga kjo familje.
Zhapa bleu prona të shumta në Rumani Në këtë mënyrë duke vazhduar kështu Zhapa arriti të pasurohet dhe të vërë pasuri të shumta. Duhet thënë se në Rumani Vangjelin e shoqëroi edhe kushëriri i tij Kostandin Zhapa {1813-1892}. Edhe ky veproi si kushëriri i tij dhe fotoja e tij gjendet në botimet “vorio-epirote”.
Pas disa kontributeve në Rumani, Vangjel Zhapa u kthye në Greqi. Më 1859 ai sponsorizoi lojrat olimpike të zhvilluara në Athinë. Me pasurinë e tij u ndërtuan mjaft objekte publike me përmasa të mëdha. Zhapa për faqen e tij të zezë kontriboi për ngritjen e shkollave greke, gjë të cilën e filloi nga fshati i tij Labovë, fshat ku askush nuk flet greqisht.
Vangjel Zhapa ka vdekur më 1865.*
Një tjetër grekoman ishte dhe Kristaq Zografit{1820-1896}. Origjina e Zografëve është nga fshati Qestorat i Gjirokastës. Kristaqi ishte një pasanik që për shumë vite kishte qenë bankier në Stamboll. Ai i shërbeu grekëve duke i bërë mjaft dhurata atyre si shkolla, bibloteka, etj. Për shërbimet e shquara Kristaq Zografi u quajt nga kisha greke si “Udhëheqës i madh i kishës”.
Në rrugën e këtij grekomani eci edhe biri i tij Jorgji* Zografi {1863-1920}, i cili studioi për shkenca politike dhe ekonomike. Ai kishte një llogari bankare në Stamboll dhe drejtonte sillogun e Stambollit që përgatiste kuadro politikë dhe arsimorë për çështjen greke. Është aktiv sidomos pas vitit 1897. Në vitin 1909 ishte ministër i Punëve të Jashtme të Greqisë. Në vitin 1914 ishte “kryeministër i qeverisë së Vorio-Epirit”.*
Është për t`u kujtuar se rrugët e Athinës mbajnë emrat e të gjithë grekomanët* si Zhapa, Arsaqi, Zografi etj.
6. Cili është “i shenjti Shën-Kozma” dhe pse është i rëndësishëm ai për planet helenizuese të grekëve
Në librin që po analizojmë një vend “nderi” i është lënë edhe njërit prej antishqiptarëve më të zellshëm të kohrave, të quajtur Kozma Etoliani{1714-1779}. I “pagëzuari” nga kisha greke si “Shën Kozmai”, ishte një prift nga armata e priftërinjve që dërgoheshin në Shqipëri nga kisha greke për të mbajtur gjallë frymën helenizuese që e karakterizonte dhe e karakterizon këtë kishë. Qëlloi që Kozmai u vra për punët e poshtra që ai kreu kundër shqiptarëve. Për të mos u harruar punët e tij të poshtra kundër shqiptarëve ai u bë shenjtor nga grekët. Në librin që po analizojmë potreti i “Shën Kozmait” dhe shkrimi i tij janë në venë në ballinën e librit. Kjo është një domethënie e madhe. Gjithashtu nuk është pa rëndësi të thuhet që kapitulli i librit “Kisha dhe pedagogjia në Vorio-Epir” hapet më historinë e Kozma Etolianit.
Këtë kapitull e ka marrë përsipër “gazetari” Jorgo Skiadhi.
Sipas tij, Kozma Etoliani është veshur prift në vitin 1759 në Stamboll. Shërbesat e tij ndahen në “katër periudha”:
-Periudha e parë kur ka punuar në Stamboll.
-Periudha e dytë kur ka punuar në Dhitiki-Sterea{Greqi}.
-Periudha e tretë kur ka punuar në Egje.
-Periudha e katërt kur ka punuar në Selanik, Korçë, Voskopojë dhe Epir.
Kudo ku shkoi, Etoliani ishte një misionar i përkushtuar i kishës greke si të gjithë klerikët tjerë të kasaj kishe. Për grekët, Etoliani kishte pengesën e vazhdueshme të hebrejve dhe të njerëzve pasurve.
Etoliani e kreu misionin e tij helenist në jugun e Shqipërisë, periudhë e cila sipas historiografisë greke quhet “periudha e katërt e tij”, duke predikuar vazhdimisht se gjuha shqipe ishte gjuhë e djallit dhe se gjuha e vërtetë për ortodoksët ishte vetëm greqishtja. Një propagandë të tillë pseudoprifti Kozma nuk e bënte vetëm me shqiptarët por edhe me vllehët. Në të gjitha meshimet e tij theksohej se raca shqiptare ishte racë greke prandaj ajo duhej “të kthehej në origjinë”. Nisur nga kjo edhe një historian grek si Vasilis Krapsiti në librin e tij “Historia e Paramithisë” e quan me të drejtë Kozmain “luftëtar të vendosur të helenizmit”. Ndër të tjera Krapsiti thotë:
“Shën-Kozmai zgjonte ndërgjegjen etnike të helenëve të vuajtur duke ngritur male rezistence për grekët…Puna e Shën-Kozmait me Sulin ishte një detyrë e pastër dhe etnike….Ai u përpoq t`i bindte suliotët që të largoheshin nga çdo veprim i armatosur..”.
Kozma Etoliani propagandonte vazhdimisht në trevat shqiptare se kisha ortodokse ishte një kishë vetëm greke. Është për t`u përmendur gjithashtu se në meshimet e tij ai i kërkonte të pranishmëve që jo vetëm në kishë por as në shtëpi të mos flisnin shqip se “vetëm greqishtja është gjuhë e Zotit” dhe se vetëm duke folur greqisht “laheshin mëkatet e bëra në këtë botë”. Kjo veprimtari e Etolianit pati suksesin e duhur tek një pjesë e vllehëve të cilët u greqizuan.*
Për shkak të përkushtimit të tij ndaj greqizmës, Kozma Etoliani ai u prit kudo keq nga shqiptarët dhe pasi u përzu nga shumë treva shqiptare, fundin e pati të merituar.
Sipas librit që po komentojmë, “arrestimi i Shën-Kozmait u bë në Berat nga Kurt Pasha”, duke e paraqitur këtë arrestim si martirizim të tij. Është për t`u vënë në dukje se marrëdhëniet e Patriarkanës së Stambollit me pushtetin osman nuk kanë qenë kurrë të këqija dhe nuk kishte shkak që ky pushtet të tregonte forcën individualisht vetëm me një prift nën nivelin mesatar të formimit si Kozma Etoliani. Për t`u veçuar nga libri janë dy fjalime të Kozma Etolianit, njëri nga të cilët në Himarë pak ditë para vdekjes. Do ishte me interes të dinim se çdo të thonin “miqtë e shën-Kozmait” për këto fjalë të idhullit të tyre. Më konkretisht në takimin e parë të Himarës Etoliani ndër të tjera ka thënë:
“..Vëllezër, të ndihmoni të gjithë për çështjen e shkollave greke, sepse kështu i ndihmoni çështjes së helenizmit”. {faqe 181}
Ndërsa në fjalimin tjetër në një vend të Shqipërisë që nuk jepet konkretisht Etoliani ka thënë:
“…Vëllezër, 40 vjet luftova për t`i mësuar të tjerëve germat e gjuhës greke. Mësoini pra fëmijëve këto germa të helenizmit. …Nëqoftëse nuk mësoni greqisht vëllëzërit e mi, nuk mund të kuptoni çështjet e kishës. Më mirë të keni një shkollë greke në vendet tuaja sesa të keni ujë dhe bukë në shtëpi. Kush i mëson fëmijëve gjuhën greke, ai quhet njeri. Shkolla dhe gjuha greke hap kishën dhe ndriçon njerëzit…”{faqe 183}.*
Etoliani u vra nga shqiptarët më 24 gusht 1779, pikërisht për punët e tij të pista kundër kombit shqiptar dhe në mënyrë urretje simbolike trupi iu hodh në lumin e Osumit. Megjithatë akush nuk ndaloi varrosjen e tij në kishën e Panagjias. Fundi i Etolianit ishte jo vetëm i merituar por edhe i logjikshëm, pasi ai kudo u prit keq në Shqipëri.
Më 20 prill 1961 në mbledhjen e 260-të Sinodit të Shenjtë grek, ndër të tjera për Kozma Etolianin u tha:
“…Ka luftuar për çështjen e helenizmit…”.
Po ashtu në mjaft aktivitete “vorio-epirote” në Greqi, në mjaft parrulla shkruhet se “Shën-Kozmai ishte një luftëtar i vendosur i çështjes së Vorio-Epirit”. Në librin në fjalë jepet edhe një foto e një aktiviteti të zhvilluar në Konicë nën drejtimin e mitropolitit Sebastianos me temën “Vorio-Epiri dhe Shën-Kozmai”. Në këtë takim kanë marrë pjesë të gjitha shoqatat “vorio-epirote” dhe politikanë të lartë grekë.
7. Reliket kozma-iste në Shqipëri
Do të bënin mirë idhtarët e “Shën-Kozmait”, të na tregonin se kush e lejoi ndërtimin e kishës me emrin e tij në fshatin Kolkondas të Fierit, përderisa ata thonë se Kozmai ishte viktimë e pushtetit të atëhershëm osman. Ja pra që del fare lehtë se Kozmai u vra nga shqiptarët si shpërblim për punët e tij kundër shqiptarëve. Është për t`u habitur që ky objekt kulti shpëtoi pa u prishur në epokën e ateizmit komunist kur shumë pak objekte kulti shpëtuan nga shkatërrimi.
Pikërisht qenia e kësaj kishe është rast i mirë për grekët të na tregojnë “historitë e martirit të madh Shën-Kozma” siç dinë grekët t`i tregojnë.
Më 24 korrik deri më 5 gusht 1995 erdhi në Shqipëri një grup arkeologo-priftëror i cili kreu një ekspeditë në rrethin e Fierit ku ndodhet kisha e quajtur “shën Kozmai”,në fshatin Kolkadas{që për grekët është “Kolikonaq”}.
Gjatë gjithë kohës që ata qëndruan këtu u morën me gërmime në themelet e kishave të Fierit, për të provuar “rrënjët greke” të këtyre kishave. Në përfundim të misionit u duk se gërmuesit nuk kishin gjetur atë që shpresonin dhe që mendonin të reklamonin me të shpejtë.
8. Intermexo janullatiste
S`kishte aspak dyshim se me një njeri si Anastasios Janullatos, në krye të KOASH-it, edhe Kozma Etoliani do të quhej “martir i madh”. Kisha e drejtuar nga ky eksark grek* ka organizuar vazhdimisht aktivitete në reklamimin e “shenjtorit Kozma”. Ekziston sakaq një organizatë e quajtur “Miqtë e Shën Kozmait”, e cila emrin më të mirë mund ta kishte “Armiqtë e Shqipërisë”. Sipas gazetës “Ngjallja”, mars 1994, Anastasios Janullatos është anëtar nderi i lidhjes ortodokse “Miqtë e Shën-Kozmait”.
Ndërsa në muajin gusht 2001 gazeta “Ngjallja”, lajmëronte se ishte gjetur “lipsani i martirit të madh Shën-Kozma”{ një kockë e krahut të tij}. Kjo gjë u bë e ditur në Konferencën Kleriko-Laike të KOASH-it të mbajtur në “Shën Vlash” të Durrësit më 31 korrik-2 gusht 2001. Në lidhje më këtë çështje, Janullatos sipas gazetës ka thënë:
“Po ju sjell një lajm të gëzuar, që kisha jonë arriti të ketë përsëri Lipsanin e Shenjtë të Shën-Kozmait. Në kutinë që mbaj në duar ndodhet një pjesë nga dora e shenjtit. Tani të gjithë do të kemi bekimin e madh që t`i falemi Lipsanit të Hirapostullit Kozma, i cili në një periudhë kritike punoi për ruatjen e besimit ortodoks..”.
Pas këtij veprimi të gjithë priftërinjtë janë falur para kockës së “martirit të madh” që qëllim të vetëm të jetës së tij pati asimilimin e shqiptarëve dhe vrasjen e gjuhës shqipe.
Ndërsa në shtator 2001, gazeta “Ngjallja”, njoftoi se më 24 gusht 2001, u kthye në kishën e fshatit Kolkondas, “një pjesë e Lipsanit të çmuar të Shenjtorit të madh”, i cili gjoja në kishte humbur në vitin 1994{vit i shënuar ky}. Këtu Janullatosi ka zhvilluar një aktivitet masiv, ku është kujtuar siç dinë të kujtojnë grekët “punët e mira” të “martirit të madh”.
Në vijim të aktiviteteve “kozma”-iste, më 13-14 tetor 2001 u zhvillua në Tiranë i ashtuquajturi “Festival i Rinisë Ortodokse”, ku gati të gjitha grupet këndonin këngë për “martirin e madh” Kozma Etoliani. Si përherë grekët dinë t`i bëjnë mirë punët e tyre djallëzore siç dinte t`i bënte dikur Kozmai i tyre dhe shokët e tjerë të tij.
Të quash sot Kozma Etolianin “martir”, është në një fare mase njësoj sikur të shkosh në Kosovë dhe t`i thuash shqiptarëve që për shembull Vasa Çubrilloviçi i ka dashur shumë shqiptarët.
9. Roli antishqiptar dhe helenizues i kishës greke dhe ndërhyrja e saj në çështjet e brendshme të kishës në Shqipëri.
Ishte e kuptueshme që pas fjalëve “të mëdha”* dhe qarjeve të pamata për “martirin” antishqiptar Kozma Etoliani, në librin në fjalë do t`i vinte radha edhe historikut të kishës ortodokse në Shqipëri, që siç shihet nga libri grekët nuk e ndajnë këtë kishë nga ajo greke. Pra për grekët kisha ortodokse në Shqipëri konsiderohet si një kishë greke apo shtojcë e kësaj kishe. Në funksion të kësaj prej tyre është parë me vend që antishqiptarët më të mëdhenj të hynë në listën e figurave apo të martirëve të kishës greke.
Për grekët të gjithë ortodoksët e Shqipërisë janë të grekë ose kriptogrekë.
Është mjaft domethënëse që në hapje të librit, pas portretit karnavalor të Kozma Etolianit, shfaqet peshkopi Sebastianos dhe një ushtar grek duke puthur dorën e tij, shoqëruar kjo me këto fjalë:
“Kisha dhe ushtria janë dy kolona ku qëndron helenizmi në të gjithë periudhën historike të kombit”.
Që prej shumë kohësh ne e njohim rolin antishqiptar të klerikëve grekë që kanë vepruar në Shqipëri, të favorizuar nga shkaqe të ndryshme. Në thelb puna e priftërinjve grekë që kanë shërbyer në Shqipëri ka qenë një veprimtari asimiluese dhe antishqiptare. Sidomos pas formimit të shtetit grek, kjo veprimtari e klerit grek u forcua edhe më shumë.
Puna e klerikëve greke ka qenë kaq e poshtër, saqë njihen edhe disa përfundime logjike të tyre. Kështu për shembull në shtator 1906, çeta e Çerçiz Topullit vrau peshkop Fotin që shërbente në Korçë. Edhe ky peshkop mbahet si “maritir” nga grekët ngaqë të gjithë ata që punojnë kundër shqiptarëve kështu cilësohen.
Nga ana tjetër është për t`u kujtuar se peshkopët Spiridon, Germanos dhe Vasilios spikatën si asnjëherë tjetër me antishqiptarizmin e tyre kur u bënë anëtarë të “qeverisë vorio-epirote” së renegatit Jorgji Zografi, duke udhëhequr në këtë mënyrë aksionet terroriste të andartëve grekë në jugun e Shqipërisë.
Pas vitit 1913, kur u njoh pavarësia e Shqipërisë nga Fuqitë e Mëdha në ato përmasa që tashmë njihet, pritej që të zbatohej parimi “vend i pavarur-kishë e pavarur”. Sipas këtij parimi kisha e Rusisë ishte autoqefale që prej vitit 1720, ajo e Austrisë që prej vitit 1873, ajo e Bukovinës që prej vitit 1873, ajo e Greqisë që prej vitit 1833, ajo e Rumanisë që prej vitit 1856, ajo e Serbisë që prej vitit 1880 dhe ajo e Bosnjë-Hercegovinës që prej vitit 1908.
Mbetej që ky parim të zbatohej edhe në Shqipëri. Mirëpo për shkak të rrethanve jo të favorshme pas vitit 1913 dhe ndërhyrjes flagrante të Greqisë në punët e shtetit shqiptar, ky proces nuk u mundësua dot në kohën e duhur.*
Ajo që i dallon grekët nga herët e tjera në librin në fjalë është se ata kërkojnë të falsifikojnë edhe procesin e autoqefalisë të Kishës Ortodokse Shqiptare. Kështu ndërsa pranohet procesi i nisur nga Fan Noli në mars 1908 në Boston të SHBA-së jepet përshtypja se një gjë të tillë e kanë komanduar grekët. Ndërsa një grekoman si Vasil Kondi në librin e tij “Greqia dhe Shqipëria në shekullin e XX”, e kritikon atë që ai e quan “shqiptarizim të kishës ortodokse”. Për të Vasil Marko, Vangjel Çamçe dhe klerikët e tjerë “shpallën në mënyrë puçiste autoqefalinë e Kishës Ortodokse të Shqipërisë” në Berat më 10 shtator 1922. Kuptohet që përherë Greqia ka dashur një proces të kontrolluar prej saj ose moszhvillimin e këtij procesi dhe mbikqyrjen e plotë të kishës ortodokse të Shqipërisë nga ajo. Nga kjo kohë e më pas nuk rreshtën përpjekjet e të dërguarve të Patriarkanës për të mos e nxjerrë këtë kishë nga ndikimi grek. Këtu mund të përmendim peshkopët Jerotheu, Kristofor, Trapezuntas etj. Ky i fundit ka ardhur tre herë në Shqipëri, ishte përpjekur për ruajtjen e gjuhës greke dhe në fund fare për të gjitha këto ishte përzënë nga qeveria shqiptare si shumë kolegë të tij.
Autoqefalia e Kishës Ortodokse Shqiptare u sanksionua përfundimisht në Kongresin e Dytë Ortodoks të zhvilluar në Korçë në fund të qershorit 1929, nga ku doli edhe statuti i kësaj kishe. Gjithashtu Vissarion Xhuvani u zgjodh kryepeshkopi i parë i KOASH-t. Për grekët Xhuvani ishte njeri i padëshirua dhe njihej{sipas tyre} me “tre emra”: Petros Xhovanis, Pjer Xhuvani dhe Petros Joanidhis.
Sipas librit në fjalë, autoqefalia e Kishës Shqiptare ishte realizuar nga “ndikimi i dy pakteve italo-shqiptare të viteve 1926 dhe 1927” dhe jo nga një proces i natyrshëm.
Është për t`u nënvizuar se përsa i takon kishës ortodokse në Shqipëri, grekët nuk thonë asnjë fjalë për kryepeshkopin Kristofor Kisi apo “pasuesin” e tij Pashko Vodica i njohur si Paisi.
Ndërsa nuk harrohet t`i kushtohet rëndësi e madhe “persekutimit të grekëve në kohën e Enver Hoxhës”, {sikur ky persekutim të ishte vetëm për greqishtfolësit dhe jo për të gjithë shtetasit e Shqipërisë}, “kujtohet” kontibuti i “kryepeshkopit Janullatos” në rindërtimin e “kishës greke në Shqipëri”.
10. Modeli i prifit grek është Sebastianos
Nëse dikush kërkon të gjejë një model të priftit grek, mjafton të mos kërkojë shumë në histori por vetëm të shikojë “punën” dhe “veprën” e një prifti si Sebastianos. Të gjithë priftërinjtë në Greqi mundohet t`i ngjajnë atij. Prandaj në të gjitha botimet “vorio-epirote”, ndër luftëtarët më të flaktë të “Vorio-Epirit”, kanë Sebastianosin. Ky i fundit ka lindur më 1922 dhe ka ngordhur më 1994. Tërë jetën e tij lehu dhe volli helm e vrer kundër shqiptarëve më tepër se çdo guerrilas apo fondamentalist, aqsa një ditë në parlamentin grek tha se të gjitha topat e Greqisë duheshin drejtuar kundër Shqipërisë. Nisur nga kjo, të krijohet bindja se priftërinjtë grekë për çdo gjë mund të jenë por vetëm për punë të zotit nuk munt të jenë. Ata më tepër duken luftëtarë me nuanca rrebeli, të fantaksur nga mbyllja në muret e gurta e të ftohta* të kishave e manastireve, sesa si njerëz që pretendojnë se drejtojnë delet e perëndisë. Në fund të fundit nuk kemi se ç`farë presim më tepër, kur ta zemë para kryepeshkopit të Athinës Kristodhulos, paraqitet forca nga ushtria sikur ai të ishte shef i shtabit të përgjithshëm të ushtrisë.
Por ajo që vlen të theksohet me të madhe, është fakti se modeli i priftit grek, është mbrujtur sistematikisht në vite me urrejtje kundër shqiptarëve në atë mënyrë saqë grekëve po t`u heqësh këtë urrejtje nuk do të dinë se me ç`farë të merren.


------------

PJESA E II
PJESA II// - ROLI I GREKOMANËVE SHQIPTARË ARSAQI, ZHAPA, ZOGRAFI ETJ NË DOBI TË GREQISË DHE NË DËM TË SHQIPËRISË.Për grekët një kategori pasnikësh që ata i quajnë “vorio-epirotë”, kanë pasur një rol të madh në realizimin e projekteve helenizuese. Për fat të keq të gjithë këta kanë qenë të gjithë shqiptarë të udhëhequr nga ndjenja grekomane. Ndërsa grekët këmbëngulin se këta pasanikë kanë qënë nga “Vorio-Epiri”.
Apostol Arsaqi ishte njëri nga grekomanët që i shërbeu verbërisht Greqisë. Ai ishte nga Hotova e Përmetit. Babai i Apostolit është larguar nga Hotova e Përmetit për në Rumani ku ka ushtruar edhe profesionin e tij të mjekut popullor. Këtu ai ka tërhequr më vonë edhe birin e tij Apostolin, të cilin e dërgoi me studime për mjekësi. Apostoli ka lindur më 1792. Pas mbarimit të shkollës më 1813 u mor më shumë me tregëti dhe arriti të verë shpejt pasuri. U integrua në jetën politike rumune aqsa arriti të bëhej edhe ministër i jashtëm i këtij shteti më 1860. Mirëpo antivlerat e vërteta të tij ai i shfaqi në dobi të Greqisë, për të cilën investoi jo pak. Kështu ai ngriti në Athinë shkollën pedagogjike për vajza të emërtuar “Arsakeio”. Ai dhuroi shuma mjaft të mëdha në dobi të interesave greke, e veçmas në funksion të përforcimit të një shkolle greke ashpërsisht antishqiptare. Llogaritet që shumat e dhuruara nga Arsaqi në dobi të Greqisë janë relativisht të mëdha duke përfshirë edhe ato të lëna pas vdekjes. Një pjesë e madhe e tyre u përdor edhe për të ndërtuar shkolla greke në Shqipërinë e jugut e cila konsiderohej nga grekët si e tyre.Sipas librit që po analizojmë, në vitin 1871, Arsaqi organizoi një mbledhje në fshatin e tij Hotovë, ku themeloi edhe një shkollë mësuesish.
*“Sillogu Kultutor Epirot i Stambollit” me paratë e Vangjel Zhapës, Pano Durit, Kristaq Zografit, Apostol Arsaqit etj, e kishte orientuar tehun e aksioneve në dobi të hapjes së shkollave greke sidomos nga lumi Shkumbim e poshtë , gjithmonë në lidhje të ngushtë me kishën greke. Për fat të keq renegatët e sipërpërmendur shqiptarë u bënë edhe idhtarë dhe fanatikë të “Megali Idea”{“Ideja e Madhe”}, duke propagandur se meqë shqiptarët dhe grekët kishin origjinë të përbashkët pellazgjike, ata duhej të konvertoheshin në grekë.
Apostol Arsaqi ka vdekur më 1874.Grekët kanë ditur që edhe sot të përkujtojnë veprën e tij antishqiptare kur kanë hapur “kolegjin Arsekeo” në mes të Tiranës. Cermonia zyrtare e përurimit të këtij “kolegji” është zhvilluar më 20 tetor 1998 në ndërtesën e marrë me qera në Tiranë dhe në vitin e parë janë regjistruar 80 fëmijë të moshave7-8 vjeç. Kjo “ngjarje” është pasqyruar edhe në revistën “Albanohellenica” nr.1, e cila për ironi të mëtejshme të fatit është shtypur në shtypshkronjën e Janullatosit “Ngjallja” në Tiranë. Revista në fjalë, botim i Lidhjes Filologjike shqiptaro-greke, në numurin e vetëm të saj që përfshin materiale për vitin 1999 lajmëron në dy gjuhë se në Tiranë qenka përuruar “Kolegji Grek Arsekeo”, në të cilin nxënësit do të bëkan plot 9 orë në javë greqisht.
Ndërsa sot ka filluar ndërtimi i një kompleksi të ri në një vend të lakmueshëm në Tiranë me një sipërfaqe shumë të madhe ku pretendohet sa për të hedhur hi në sytë e shqiptarëve se këtej e tutje do të ndërtohet një kolegj “greko-shqiptar”. Shfaqja e simboleve fetare greke në tabelën pranë kompleksit dhe përzierja e kishës greke të Janullatosit në të, janë tregues të qartë se kemi të bëjmë me një institucion të helenizmit në Shqipëri. Gjithë ajo hapësirë për grekët* s`do të jetë gjë tjetër përveçse një vatër agjenturore speciale e stacionuar këtu edhe ligjërisht. Dhe historia na mëson se gjithmonë grekët kanë punuar kundër Shqipërisë me kryq, shkollë greke dhe andartë. Në këto vite duket se kishin mbetur disi prapa planeve të tyre përsa i takon shkollave greke në Shqipëri, gjë të cilën po përpiqen ta bëjnë me të shpejtë tani. Për më tepër nuk është e rastit që emri i grekomanit renegat Apostol Arsaqi të simbolizojë një “vepër” të tillë. Kujtojmë gjithashtu se në Athinë ka një rrugë me emrin e Apostol Arsaqit.
Vangjel Zhapa është një tjetër grekoman i vënë në shërbim të Greqisë. Ai ka lindur në Labovë të Madhe në Gjirokastër më 1800. Ky qysh në moshë të vogël punoi si bari i familjes së tij dhe tegoi një kujdes për bimët mjekësore. Rreth moshës 13 vjeçare, Zhapa u largua nga fshati i tij për në Janinë ku punoi bashkë me bashkëfshatarin e tij Vangjel Meksi si mjek popullor.
Më 1821, Zhapa lufton bashkë me Marko Boçari për lirinë e Greqisë. Më 1830 ai u largua nga Greqia për në Rumani ku ushtroi zanatin e mjekut popullor. Këtu ai arriti të shërojë nga një sëmundje e pashërueshme një anëtar të familjes mbretërore rumune dhe për këtë gjë u shpërblye mjaft mirë nga kjo familje.
Zhapa bleu prona të shumta në Rumani Në këtë mënyrë duke vazhduar kështu Zhapa arriti të pasurohet dhe të vërë pasuri të shumta. Duhet thënë se në Rumani Vangjelin e shoqëroi edhe kushëriri i tij Kostandin Zhapa {1813-1892}. Edhe ky veproi si kushëriri i tij dhe fotoja e tij gjendet në botimet “vorio-epirote”.
Pas disa kontributeve në Rumani, Vangjel Zhapa u kthye në Greqi. Më 1859 ai sponsorizoi lojrat olimpike të zhvilluara në Athinë. Me pasurinë e tij u ndërtuan mjaft objekte publike me përmasa të mëdha. Zhapa për faqen e tij të zezë kontriboi për ngritjen e shkollave greke, gjë të cilën e filloi nga fshati i tij Labovë, fshat ku askush nuk flet greqisht.
Vangjel Zhapa ka vdekur më 1865.*
Një tjetër grekoman ishte dhe Kristaq Zografit{1820-1896}. Origjina e Zografëve është nga fshati Qestorat i Gjirokastës. Kristaqi ishte një pasanik që për shumë vite kishte qenë bankier në Stamboll. Ai i shërbeu grekëve duke i bërë mjaft dhurata atyre si shkolla, bibloteka, etj. Për shërbimet e shquara Kristaq Zografi u quajt nga kisha greke si “Udhëheqës i madh i kishës”.
Në rrugën e këtij grekomani eci edhe biri i tij Jorgji* Zografi {1863-1920}, i cili studioi për shkenca politike dhe ekonomike. Ai kishte një llogari bankare në Stamboll dhe drejtonte sillogun e Stambollit që përgatiste kuadro politikë dhe arsimorë për çështjen greke. Është aktiv sidomos pas vitit 1897. Në vitin 1909 ishte ministër i Punëve të Jashtme të Greqisë. Në vitin 1914 ishte “kryeministër i qeverisë së Vorio-Epirit”.*
Është për t`u kujtuar se rrugët e Athinës mbajnë emrat e të gjithë grekomanët* si Zhapa, Arsaqi, Zografi etj.
Cili është “i shenjti Shën-Kozma” dhe pse është i rëndësishëm ai për planet helenizuese të grekëve?
Në librin që po analizojmë një vend “nderi” i është lënë edhe njërit prej antishqiptarëve më të zellshëm të kohrave, të quajtur Kozma Etoliani{1714-1779}. I “pagëzuari” nga kisha greke si “Shën Kozmai”, ishte një prift nga armata e priftërinjve që dërgoheshin në Shqipëri nga kisha greke për të mbajtur gjallë frymën helenizuese që e karakterizonte dhe e karakterizon këtë kishë. Qëlloi që Kozmai u vra për punët e poshtra që ai kreu kundër shqiptarëve. Për të mos u harruar punët e tij të poshtra kundër shqiptarëve ai u bë shenjtor nga grekët. Në librin që po analizojmë potreti i “Shën Kozmait” dhe shkrimi i tij janë në venë në ballinën e librit. Kjo është një domethënie e madhe. Gjithashtu nuk është pa rëndësi të thuhet që kapitulli i librit “Kisha dhe pedagogjia në Vorio-Epir” hapet më historinë e Kozma Etolianit.
Këtë kapitull e ka marrë përsipër “gazetari” Jorgo Skiadhi.
Sipas tij, Kozma Etoliani është veshur prift në vitin 1759 në Stamboll. Shërbesat e tij ndahen në “katër periudha”:
-Periudha e parë kur ka punuar në Stamboll.
-Periudha e dytë kur ka punuar në Dhitiki-Sterea{Greqi}.
-Periudha e tretë kur ka punuar në Egje.
-Periudha e katërt kur ka punuar në Selanik, Korçë, Voskopojë dhe Epir.
Kudo ku shkoi, Etoliani ishte një misionar i përkushtuar i kishës greke si të gjithë klerikët tjerë të kasaj kishe. Për grekët, Etoliani kishte pengesën e vazhdueshme të hebrejve dhe të njerëzve pasurve.
Etoliani e kreu misionin e tij helenist në jugun e Shqipërisë, periudhë e cila sipas historiografisë greke quhet “periudha e katërt e tij”, duke predikuar vazhdimisht se gjuha shqipe ishte gjuhë e djallit dhe se gjuha e vërtetë për ortodoksët ishte vetëm greqishtja. Një propagandë të tillë pseudoprifti Kozma nuk e bënte vetëm me shqiptarët por edhe me vllehët. Në të gjitha meshimet e tij theksohej se raca shqiptare ishte racë greke prandaj ajo duhej “të kthehej në origjinë”. Nisur nga kjo edhe një historian grek si Vasilis Krapsiti në librin e tij “Historia e Paramithisë” e quan me të drejtë Kozmain “luftëtar të vendosur të helenizmit”. Ndër të tjera Krapsiti thotë:
“Shën-Kozmai zgjonte ndërgjegjen etnike të helenëve të vuajtur duke ngritur male rezistence për grekët…Puna e Shën-Kozmait me Sulin ishte një detyrë e pastër dhe etnike….Ai u përpoq t`i bindte suliotët që të largoheshin nga çdo veprim i armatosur..”.
Kozma Etoliani propagandonte vazhdimisht në trevat shqiptare se kisha ortodokse ishte një kishë vetëm greke. Është për t`u përmendur gjithashtu se në meshimet e tij ai i kërkonte të pranishmëve që jo vetëm në kishë por as në shtëpi të mos flisnin shqip se “vetëm greqishtja është gjuhë e Zotit” dhe se vetëm duke folur greqisht “laheshin mëkatet e bëra në këtë botë”. Kjo veprimtari e Etolianit pati suksesin e duhur tek një pjesë e vllehëve të cilët u greqizuan.*
Për shkak të përkushtimit të tij ndaj greqizmës, Kozma Etoliani ai u prit kudo keq nga shqiptarët dhe pasi u përzu nga shumë treva shqiptare, fundin e pati të merituar.
Sipas librit që po komentojmë, “arrestimi i Shën-Kozmait u bë në Berat nga Kurt Pasha”, duke e paraqitur këtë arrestim si martirizim të tij. Është për t`u vënë në dukje se marrëdhëniet e Patriarkanës së Stambollit me pushtetin osman nuk kanë qenë kurrë të këqija dhe nuk kishte shkak që ky pushtet të tregonte forcën individualisht vetëm me një prift nën nivelin mesatar të formimit si Kozma Etoliani. Për t`u veçuar nga libri janë dy fjalime të Kozma Etolianit, njëri nga të cilët në Himarë pak ditë para vdekjes. Do ishte me interes të dinim se çdo të thonin “miqtë e shën-Kozmait” për këto fjalë të idhullit të tyre. Më konkretisht në takimin e parë të Himarës Etoliani ndër të tjera ka thënë:
“..Vëllezër, të ndihmoni të gjithë për çështjen e shkollave greke, sepse kështu i ndihmoni çështjes së helenizmit”. {faqe 181}
Ndërsa në fjalimin tjetër në një vend të Shqipërisë që nuk jepet konkretisht Etoliani ka thënë:
“…Vëllezër, 40 vjet luftova për t`i mësuar të tjerëve germat e gjuhës greke. Mësoini pra fëmijëve këto germa të helenizmit. …Nëqoftëse nuk mësoni greqisht vëllëzërit e mi, nuk mund të kuptoni çështjet e kishës. Më mirë të keni një shkollë greke në vendet tuaja sesa të keni ujë dhe bukë në shtëpi. Kush i mëson fëmijëve gjuhën greke, ai quhet njeri. Shkolla dhe gjuha greke hap kishën dhe ndriçon njerëzit…”{faqe 183}.*
Etoliani u vra nga shqiptarët më 24 gusht 1779, pikërisht për punët e tij të pista kundër kombit shqiptar dhe në mënyrë urretje simbolike trupi iu hodh në lumin e Osumit. Megjithatë akush nuk ndaloi varrosjen e tij në kishën e Panagjias. Fundi i Etolianit ishte jo vetëm i merituar por edhe i logjikshëm, pasi ai kudo u prit keq në Shqipëri.
Më 20 prill 1961 në mbledhjen e 260-të Sinodit të Shenjtë grek, ndër të tjera për Kozma Etolianin u tha:
“…Ka luftuar për çështjen e helenizmit…”.
Po ashtu në mjaft aktivitete “vorio-epirote” në Greqi, në mjaft parrulla shkruhet se “Shën-Kozmai ishte një luftëtar i vendosur i çështjes së Vorio-Epirit”. Në librin në fjalë jepet edhe një foto e një aktiviteti të zhvilluar në Konicë nën drejtimin e mitropolitit Sebastianos me temën “Vorio-Epiri dhe Shën-Kozmai”. Në këtë takim kanë marrë pjesë të gjitha shoqatat “vorio-epirote” dhe politikanë të lartë grekë.
Reliket kozma-iste në Shqipëri
Do të bënin mirë idhtarët e “Shën-Kozmait”, të na tregonin se kush e lejoi ndërtimin e kishës me emrin e tij në fshatin Kolkondas të Fierit, përderisa ata thonë se Kozmai ishte viktimë e pushtetit të atëhershëm osman. Ja pra që del fare lehtë se Kozmai u vra nga shqiptarët si shpërblim për punët e tij kundër shqiptarëve. Është për t`u habitur që ky objekt kulti shpëtoi pa u prishur në epokën e ateizmit komunist kur shumë pak objekte kulti shpëtuan nga shkatërrimi.
Pikërisht qenia e kësaj kishe është rast i mirë për grekët të na tregojnë “historitë e martirit të madh Shën-Kozma” siç dinë grekët t`i tregojnë.
Më 24 korrik deri më 5 gusht 1995 erdhi në Shqipëri një grup arkeologo-priftëror i cili kreu një ekspeditë në rrethin e Fierit ku ndodhet kisha e quajtur “shën Kozmai”,në fshatin Kolkadas{që për grekët është “Kolikonaq”}.
Gjatë gjithë kohës që ata qëndruan këtu u morën me gërmime në themelet e kishave të Fierit, për të provuar “rrënjët greke” të këtyre kishave. Në përfundim të misionit u duk se gërmuesit nuk kishin gjetur atë që shpresonin dhe që mendonin të reklamonin me të shpejtë.
Intermexo janullatiste.*
S`kishte aspak dyshim se me një njeri si Anastasios Janullatos, në krye të KOASH-it, edhe Kozma Etoliani do të quhej “martir i madh”. Kisha e drejtuar nga ky eksark grek* ka organizuar vazhdimisht aktivitete në reklamimin e “shenjtorit Kozma”. Ekziston sakaq një organizatë e quajtur “Miqtë e Shën Kozmait”, e cila emrin më të mirë mund ta kishte “Armiqtë e Shqipërisë”. Sipas gazetës “Ngjallja”, mars 1994, Anastasios Janullatos është anëtar nderi i lidhjes ortodokse “Miqtë e Shën-Kozmait”.
Ndërsa në muajin gusht 2001 gazeta “Ngjallja”, lajmëronte se ishte gjetur “lipsani i martirit të madh Shën-Kozma”{ një kockë e krahut të tij}. Kjo gjë u bë e ditur në Konferencën Kleriko-Laike të KOASH-it të mbajtur në “Shën Vlash” të Durrësit më 31 korrik-2 gusht 2001. Në lidhje më këtë çështje, Janullatos sipas gazetës ka thënë:
“Po ju sjell një lajm të gëzuar, që kisha jonë arriti të ketë përsëri Lipsanin e Shenjtë të Shën-Kozmait. Në kutinë që mbaj në duar ndodhet një pjesë nga dora e shenjtit. Tani të gjithë do të kemi bekimin e madh që t`i falemi Lipsanit të Hirapostullit Kozma, i cili në një periudhë kritike punoi për ruatjen e besimit ortodoks..”.
Pas këtij veprimi të gjithë priftërinjtë janë falur para kockës së “martirit të madh” që qëllim të vetëm të jetës së tij pati asimilimin e shqiptarëve dhe vrasjen e gjuhës shqipe.
Ndërsa në shtator 2001, gazeta “Ngjallja”, njoftoi se më 24 gusht 2001, u kthye në kishën e fshatit Kolkondas, “një pjesë e Lipsanit të çmuar të Shenjtorit të madh”, i cili gjoja në kishte humbur në vitin 1994{vit i shënuar ky}. Këtu Janullatosi ka zhvilluar një aktivitet masiv, ku është kujtuar siç dinë të kujtojnë grekët “punët e mira” të “martirit të madh”.
Në vijim të aktiviteteve “kozma”-iste, më 13-14 tetor 2001 u zhvillua në Tiranë i ashtuquajturi “Festival i Rinisë Ortodokse”, ku gati të gjitha grupet këndonin këngë për “martirin e madh” Kozma Etoliani. Si përherë grekët dinë t`i bëjnë mirë punët e tyre djallëzore siç dinte t`i bënte dikur Kozmai i tyre dhe shokët e tjerë të tij.
Të quash sot Kozma Etolianin “martir”, është në një fare mase njësoj sikur të shkosh në Kosovë dhe t`i thuash shqiptarëve që për shembull Vasa Çubrilloviçi i ka dashur shumë shqiptarët.
Roli antishqiptar dhe helenizues i kishës greke dhe ndërhyrja e saj në çështjet e brendshme të kishës në Shqipëri.
Ishte e kuptueshme që pas fjalëve “të mëdha”* dhe qarjeve të pamata për “martirin” antishqiptar Kozma Etoliani, në librin në fjalë do t`i vinte radha edhe historikut të kishës ortodokse në Shqipëri, që siç shihet nga libri grekët nuk e ndajnë këtë kishë nga ajo greke. Pra për grekët kisha ortodokse në Shqipëri konsiderohet si një kishë greke apo shtojcë e kësaj kishe. Në funksion të kësaj prej tyre është parë me vend që antishqiptarët më të mëdhenj të hynë në listën e figurave apo të martirëve të kishës greke.
Për grekët të gjithë ortodoksët e Shqipërisë janë të grekë ose kriptogrekë.
Është mjaft domethënëse që në hapje të librit, pas portretit karnavalor të Kozma Etolianit, shfaqet peshkopi Sebastianos dhe një ushtar grek duke puthur dorën e tij, shoqëruar kjo me këto fjalë:
“Kisha dhe ushtria janë dy kolona ku qëndron helenizmi në të gjithë periudhën historike të kombit”.
Që prej shumë kohësh ne e njohim rolin antishqiptar të klerikëve grekë që kanë vepruar në Shqipëri, të favorizuar nga shkaqe të ndryshme. Në thelb puna e priftërinjve grekë që kanë shërbyer në Shqipëri ka qenë një veprimtari asimiluese dhe antishqiptare. Sidomos pas formimit të shtetit grek, kjo veprimtari e klerit grek u forcua edhe më shumë.
Puna e klerikëve greke ka qenë kaq e poshtër, saqë njihen edhe disa përfundime logjike të tyre. Kështu për shembull në shtator 1906, çeta e Çerçiz Topullit vrau peshkop Fotin që shërbente në Korçë. Edhe ky peshkop mbahet si “maritir” nga grekët ngaqë të gjithë ata që punojnë kundër shqiptarëve kështu cilësohen.
Nga ana tjetër është për t`u kujtuar se peshkopët Spiridon, Germanos dhe Vasilios spikatën si asnjëherë tjetër me antishqiptarizmin e tyre kur u bënë anëtarë të “qeverisë vorio-epirote” së renegatit Jorgji Zografi, duke udhëhequr në këtë mënyrë aksionet terroriste të andartëve grekë në jugun e Shqipërisë.
Pas vitit 1913, kur u njoh pavarësia e Shqipërisë nga Fuqitë e Mëdha në ato përmasa që tashmë njihet, pritej që të zbatohej parimi “vend i pavarur-kishë e pavarur”. Sipas këtij parimi kisha e Rusisë ishte autoqefale që prej vitit 1720, ajo e Austrisë që prej vitit 1873, ajo e Bukovinës që prej vitit 1873, ajo e Greqisë që prej vitit 1833, ajo e Rumanisë që prej vitit 1856, ajo e Serbisë që prej vitit 1880 dhe ajo e Bosnjë-Hercegovinës që prej vitit 1908.
Mbetej që ky parim të zbatohej edhe në Shqipëri. Mirëpo për shkak të rrethanve jo të favorshme pas vitit 1913 dhe ndërhyrjes flagrante të Greqisë në punët e shtetit shqiptar, ky proces nuk u mundësua dot në kohën e duhur.*
Ajo që i dallon grekët nga herët e tjera në librin në fjalë është se ata kërkojnë të falsifikojnë edhe procesin e autoqefalisë të Kishës Ortodokse Shqiptare. Kështu ndërsa pranohet procesi i nisur nga Fan Noli në mars 1908 në Boston të SHBA-së jepet përshtypja se një gjë të tillë e kanë komanduar grekët. Ndërsa një grekoman si Vasil Kondi në librin e tij “Greqia dhe Shqipëria në shekullin e XX”, e kritikon atë që ai e quan “shqiptarizim të kishës ortodokse”. Për të Vasil Marko, Vangjel Çamçe dhe klerikët e tjerë “shpallën në mënyrë puçiste autoqefalinë e Kishës Ortodokse të Shqipërisë” në Berat më 10 shtator 1922. Kuptohet që përherë Greqia ka dashur një proces të kontrolluar prej saj ose moszhvillimin e këtij procesi dhe mbikqyrjen e plotë të kishës ortodokse të Shqipërisë nga ajo. Nga kjo kohë e më pas nuk rreshtën përpjekjet e të dërguarve të Patriarkanës për të mos e nxjerrë këtë kishë nga ndikimi grek. Këtu mund të përmendim peshkopët Jerotheu, Kristofor, Trapezuntas etj. Ky i fundit ka ardhur tre herë në Shqipëri, ishte përpjekur për ruajtjen e gjuhës greke dhe në fund fare për të gjitha këto ishte përzënë nga qeveria shqiptare si shumë kolegë të tij.
Autoqefalia e Kishës Ortodokse Shqiptare u sanksionua përfundimisht në Kongresin e Dytë Ortodoks të zhvilluar në Korçë në fund të qershorit 1929, nga ku doli edhe statuti i kësaj kishe. Gjithashtu Vissarion Xhuvani u zgjodh kryepeshkopi i parë i KOASH-t. Për grekët Xhuvani ishte njeri i padëshirua dhe njihej{sipas tyre} me “tre emra”: Petros Xhovanis, Pjer Xhuvani dhe Petros Joanidhis.
Sipas librit në fjalë, autoqefalia e Kishës Shqiptare ishte realizuar nga “ndikimi i dy pakteve italo-shqiptare të viteve 1926 dhe 1927” dhe jo nga një proces i natyrshëm.
Është për t`u nënvizuar se përsa i takon kishës ortodokse në Shqipëri, grekët nuk thonë asnjë fjalë për kryepeshkopin Kristofor Kisi apo “pasuesin” e tij Pashko Vodica i njohur si Paisi.
Ndërsa nuk harrohet t`i kushtohet rëndësi e madhe “persekutimit të grekëve në kohën e Enver Hoxhës”, {sikur ky persekutim të ishte vetëm për greqishtfolësit dhe jo për të gjithë shtetasit e Shqipërisë}, “kujtohet” kontibuti i “kryepeshkopit Janullatos” në rindërtimin e “kishës greke në Shqipëri”.

-----

PJESA III
Pjesa III: MODELI I PRIFIT GREK ËSHTË SEBASTIANOS
Nëse dikush kërkon të gjejë një model të priftit grek, mjafton të mos kërkojë shumë në histori por vetëm të shikojë “punën” dhe “veprën” e një prifti si Sebastianos. Të gjithë priftërinjtë në Greqi mundohet t`i ngjajnë atij. Prandaj në të gjitha botimet “vorio-epirote”, ndër luftëtarët më të flaktë të “Vorio-Epirit”, kanë Sebastianosin. Ky i fundit ka lindur më 1922 dhe ka ngordhur më 1994. Tërë jetën e tij lehu dhe volli helm e vrer kundër shqiptarëve më tepër se çdo guerrilas apo fondamentalist, aqsa një ditë në parlamentin grek tha se të gjitha topat e Greqisë duheshin drejtuar kundër Shqipërisë. Nisur nga kjo, të krijohet bindja se priftërinjtë grekë për çdo gjë mund të jenë por vetëm për punë të zotit nuk munt të jenë. Ata më tepër duken luftëtarë me nuanca rrebeli, të fantaksur nga mbyllja në muret e gurta e të ftohta* të kishave e manastireve, sesa si njerëz që pretendojnë se drejtojnë delet e perëndisë. Në fund të fundit nuk kemi se ç`farë presim më tepër, kur ta zemë para kryepeshkopit të Athinës Kristodhulos, paraqitet forca nga ushtria sikur ai të ishte shef i shtabit të përgjithshëm të ushtrisë.
Por ajo që vlen të theksohet me të madhe, është fakti se modeli i priftit grek, është mbrujtur sistematikisht në vite me urrejtje kundër shqiptarëve në atë mënyrë saqë grekëve po t`u heqësh këtë urrejtje nuk do të dinë se me ç`farë të merren.*
Pse Anastasios Janullatos citohet, repektohet e nderohet nga të gjitha organizatat famëkeqe “vorio-epirote” në Greqi ?*
Eksarku grek Anastasios Janullatos ka ardhur në Shqipëri më 16 korrik 1991, pas një kompromisi të bërë në Korfuz më 2 korrik 1991 midis ministrave të jashtëm të Shqipërisë dhe Greqisë, përkatësisht Muhamet Kapllani dhe Antonios Samaras. Mbi bazën e këtij kompromisi, u lejua që* në kundërshtim me statutin e KOASH-it të vitit 1929, ai{Janullatos} të drejtojë përkohësisht me cilësinë e eksarkut këtë kishë. Vetë Anastasios Janullatos pak ditë para ardhjes në Shqipëri, i dërgoi më 3 qershor 1991 Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Ramiz Alia këtë letër:
“Shkëlqesia juaj!
Do* të doja t`ju paraqisja ju shkëlqesi çështjen e Kishës Autoqefale Ortodokse të Shqipërisë dhe të zhvillimit të saj në konteksin e ndryshimeve institucionale.
……Dihet mirë se Kisha Ortodokse e Shqipërisë është një institucion në shkallë botërore në shkallë botërore me traditën dhe rregullat e saj të pranuara universialisht, dhe asnjë kishë ortodokse nuk mund të ekzistojë, dhe më tepër të organizohet, pa një peshkop që të ketë pasues apostolik. Përderisa në të gjithë botën sot nuk ka një peshkop ortodoks për të marrë përgjegjësinë e riorganizimit të kishës në Shqipëri, Patiarkana Ekumenike e Kostandinopojës, që është froni i parë i njohur zyrtarisht nga të gjitha kishat ortodokse që i përkasin institucionit në shkallë botërore të ortodoksisë {ruse, serbe, rumune, bullgare, greke, shqiptare}, mori iniciativën e emërimit tim për të ardhur në vendin tuaj të dashur si një patriark eksark.
1-Të komunikoj me autoritetet e duhura të qeverisë shqiptare dhe me pëlqimin e tyre dhe ku të jetë nevoja, me bashkëpunimin e tyre, të hyjë në kontakt me priftërinjtë ortodoksë ekzistues dhe besimtarët ortodoksë atje, pavarësisht nga origjina dhe gjuha amtare.
2-Të merrem me punën organizative kishtare në nivelin primar, mbas zhvillimeve të fundit dhe vendimit për t`i dhënë liri fetare Shqipërisë.
3-Krijimin e kushteve, në një kohë sa më të shpejtë që Kisha Ortodokse Autoqefale e Shqipërisë të vetëdrejtohet; me bindjen se riorganizimi i Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë duhet të përfundohet në bashkëpunim me ortodoksët e interesuar.
Unë tashmë kam kontaktuar me Lartësinë e tij Metropolitanin Theudosiun, Primati i Kishës Ortodokse në Amerikë dhe me rev. Artur Liolin, kancelar i kryedioqezës shqiptare në Amerikë, dhe ne ramë dakort plotësisht të bashkëpunojmë, në kuadrin e objektivave të lartpërmendura, për të mirën e ortodoksisë në Shqipëri dhe të gjithë qytetarëve të saj.
Si një peshkop ortodoks dhe si një studiues, dua t`ju siguroj ju shkëlqesi, në mënyrën më të dukshme, se misioni i patriarkut eksark në Shqipëri kërkon ekskluzivisht t`i shërbesh me sinqeritet popullit të dashur shqiptar në këtë kohë kritike dhe të ndihmohet për të çuar përpara çështjen e paqës dhe të mirëkuptimit vëllazëror në Evropë dhe në botë”.
Në kundështim me këtë premtim, Janullatos vazhdoi të qëndrojë në Shqipëri, madje më 2 gusht 1992 ai u vetshpall kryepeshkop i KOASH-it. Në këtë mënyrë Janullatos na tregoi një rast tjetër se si di ta mbajë fjalën një grek.
Duke marrë parasysh dhe të kaluarën e marrëdhënieve shqiptaro-greke, praktikisht nuk mund të lejohej që qoftë edhe i përkohshëm, një grek s`mund të ishte në krye të KOASH-it.
Njëri nga përkrahësit më të mëdhenj të Janullatosit në Shqipëri, z.Ylli Popa në një intervistë dhënë revistës “Klan” datë 15 korrik 2001, në lidhje më çështjen “Janullatos” thotë se në fillim të vitit 1991, ai së bashku me disa persona, ndër të cilët edhe një i panjohur deri atëherë si Kosta Makariadhi {të cilit z.Popa i thotë gabimisht deputet, në një kohë që i tillë ai është bërë pas një viti}, ka shkuar në Athinë dhe e ka takuar Janullatosin në shtëpinë e tij. Natyrisht që këto punë nuk janë aq të rastësishme sa përpiqet t`i bëjë zoti Popa, aq më tepër kur ai thotë “na çuan në banesën e peshkopit”. Më tej zoti Popa thotë:
“Tashmë kanë kalur 10 vjet që Kisha Ortodokse Autoqefale e Shqipërisë drejtohet nga kryepeshkopi Janullatos, i cili e ringjalli atë nga pluhuri i rrënojave ku e kishte katandisur diktatura komuniste. Është meritë e kryepeshkopit Janullatos që duke rimëkëmbur Kishën Ortodokse, kontriboi shumë në rivendosjen e ekuilibrit dhe të harmonisë midis besimeve në vendin tonë..”.
Do të bënte mirë zoti Popa të shikonte dhe të lexonte gazetat dhe botimet “vorio-epirote” në lidhje me vlerësimet e tyre për Janullatosin para se të na japë këtë entuziazëm të pabazuar gjëkundi. Mua si shqiptar, të paktën nuk më vjen mirë për shembull që organizata MAVI, që vrau dy ushtarakë shqiptarë më 10 prill 1994 në Peshkëpi të Gjirokastrës, sponsorizon aktivitetet e Janullatosit.
Gjithashtu nuk është normale që në Greqi, Janullatosi të marrë pjesë në mbledhje të organizatave “vorio-epirote”, të quhet “mbrojtës i helenizmit grek në Shqipëri” dhe nga ana tjetër ta quajmë si diçka normale këtë gjë. Nuk duhet të harrojmë se Janullatos vjen nga vendi që i ka marrë Shqipërisë Çamërinë, nga vendi që ka djegur disa herë jugun e Shqipërisë dhe nga vendi që i ka shpallur luftë Shqipërisë* që prej vitit 1940.
Për të tilla çështje natyrisht mund të ishte përgjigjur edhe kreu i Akademisë më të paaftë të Shkencave që mund të ketë pasur ndonjëherë Shqipëria në këto vite të saj. Dhe me ç`duket akademikët tanë nuk janë më shumë se disa pensionistë që flenë vetëm për të marrë ndonjë rrogë nga shteti.
Për t`u kujtuar është gjithashtu se* At Artur Liolini në një intervistë që i jep gazetës “Koha Jonë”, datë 20 shtator 1994 ndër të tjera ka thënë:
“Të gjithë e dimë që Janullatosi erdhi në Shqipëri si misionar i përkohshëm….E theksoj ai erdhi me një kusht: si i përkohshëm”.
Në librin objekt të polemikës sonë, Anastas Janullatosi ka një vend nderi dhe mbahet si “shpëtues i helenizmit grek në Shqipëri”. Gjithashtu ajo që ja vlen të diskutohet është fakti se si ka mundësi që organizata terroriste dhe kriminale si ato të ashtuquajtura “vorio-epirote”, flasin e shkruajnë mjaft mirë për Janullatosin e mjaft keq për shqiptarët. Logjika më e thjeshtë të çon në përfundimin se Janullatos i ka shërbyer me përkushtim interesave greke në Shqipëri në drejtim të greqizimit të KOASH-it. Për më tepër në mjaft botime “vori-epirote”, theksohet me të madhe se një ndër financueset e kishave greke në Shqipëri është organizata famëkeqe SFEVA.
Nëse do të gruponim drejtimet e punës se Janullatosit sot në Shqipëri më kryesoret do të ishin:
-Ngritja e një strukture kishtare që t`i përgjigjet interesave të Greqisë.
-Theksimi se të gjithë ortodoksët e Shqipërisë janë grekë ose kriptogrekë.
-Përdorja e greqishtes në ceremonitë fetare.
-Marrja e financimeve edhe nga organizatat “vorio-epirote” për të ndërtuar kisha sipas një stili grek.
-Reklamimi si “shenjtorë” i tipave të tillë si Kozma Etoliani, që në thelb kanë punuar kundër gjuhës shqipe.**
Për këto arsye ka mjaft rëndësi autoqefalia e kishës ortodokse shqiptare. Nuk është hera e parë që kjo autoqefali të jetë rrezikuar nga kisha greke.
Natyrisht që më gjerë për problemet e kishës shqiptare kemi shkruar edhe herë të tjera, por ajo që duam të theksojmë me forcë në këtë shkrim është mesazhi:
Janullatosi mbështetet haptazi nga të gjitha organizatat terroriste “vorio-epirote”, si ENVI, SFEVA, MAVI, etj.
Jo se nuk njihet përkrahja e shtetit grek për të, por përkrahja e segmenteve më kriminale të shoqërisë greke tregon edhe më mirë se ç`farë misioni ka pasur dhe ka Janullatos në Shqipëri. E ç`mund të jetë një “kryepeshkop” që përkrahet nga këto organizata të terrorit? Kujt mund t`i shërbejë tjetër ai?
*“Lufta për Vorio-Epirin” sipas mitropolitit të Konicës Andrea
Mitropoliti i Konicës, dmth pasardhësi i Sebastianosit, njëfarë Andreas, në faqet e fundit të librit objekt polemike, ka shkruar kapitullin “lufta e Vorio-Epirit dhe qëllimi ynë”. Ashtu siç edhe pritej nga kleriku guerrilas Andreas janë thënë po ato gjëra që i kemi dëgjuar me qindra herë nga klerikët, politikanët apo andartët grekë të kohrave të ndryshme. Mitropoliti Andreas në fillim të shkrimit të tij thotë:
“Kur ne themi Vorio-Epiri, kërkojmë jo pak për dropullitët dhe nuk themi më tepër. Jo kur themi Vorio-Epir kuptojmë edhe Gjirokastrën, Delvinën, Himarën dhe Korçën. Këto janë qytete të pastra greke”.
Se ku vërteton këtë “pastërti”, mitropoliti guerrilas refuzon ta thotë, apo ta vërtetojë qoftë edhe sipas formulave shekullore të gënjeshtrave greke.
Andreas nga ana e tij shtron edhe disa probleme që duhen pasur parasysh nga “veprimtarët grekë”. Sipas tij çështjet më themelore janë:
“-Të ndihmohet puna e peshkopit Anastasios Janullatos në Shqipëri. Nën drejtimin e tij është bërë mjaft punë.{Mitropoliti Andrea e quan Janullatosin “peshkop” ngaqë Kishën Ortodokse të Shqipërisë e koncepton si pjesë të kishës greke të drejtuar nga kryepeshkopi Kristodhulos. Gjithashtu mitropoliti Andrea ve në dukje se “puna” e Janullatosit triumfoi edhe mbi atë që ai e quan “propagandë rumune”. Sipas tij qysh në mars 1992 Janullatos paska fituar “betejën” me kryepeshkopin e Rumanisë Kalinio, i cili ka kërkuar mosgreqizimin e vllehëve të Shqipërisë -shënim}.
-Të hiqet dorë nga ndjekja e mësuesve që studiojnë në Akademinë e Gjirokastrës.{Në fakt kurrë nuk ka pasur ndjekje për ata që përgatiten si mësues të gjuhës greke në Gjirokastë. Natyrisht që s`kemi të bëjmë as me “akademi” në këtë qytet-shënim}
-Të ndihmohet “Omonia” në detyrën e saj{Në fakt “Omonia” nuk ka se për çfarë të ndihmohet më, se s`ka ngelur gjë pa u bërë. –shënim}.
-Të ndalohet popullimi i Vorio-Epirit me shqiptarë nga Vora dhe nga Kosova. Rrezik përbën gjithashtu edhe prania e 250 mijë emigrantëve shqiptarë në Greqi.{Sipas kësaj pikpamje Andreas kërkon t`i imponojë shtetit shqiptar politikat që kanë të bëjnë me popullsinë. Për më tepër kurrë nuk ka pasur ndonjë projekt në 50-të vitet e fundit që të bëjë të mundur atë që thotë kleriku guerrilas grek.-shënim}”.
Në pikët e tjera të fjalimit të mitropolitit Andreas, vihet re se “çështja epirote” quhet e barabartë me çështjet e tjera të “grekëve” në Maqedoni, Qipro, Turqi etj.
Ai si të gjithë klerikët e tjerë grekë, vazhdimisht këmbëngul që të përdoren armët për të siguruar atë që ai e quan “autonomi të Vorio-Epirit”, nën shembullin e asaj të vitit 1914, duke marrë si shembull punën e guerrilasve priftërinj si Spiridon, Vasiliev dhe Germanos, që siç dihet kanë qenë edhe “ministra” të “qeverisë” së Zografosit.
Për Andreasin, qëllimi arrihet “vetëm nëse luftojmë bashkë”. Ai këmbëngul se “çështja e Vorio-Epirit nuk ka mbaruar me vdekjen e Sebastianosit”.
Pas ardhësi i tij më këtë mënyrë tregohet në lartësinë e detyrës dhe si trashëgimtar i denjët i tij.
Ilustrimrekët nuk urrejnë vetëm shqiptarët
Kisha Ortodokse greke nuk është e drejtuar me propagandën e saj vetëm kundër shqiptarëve por edhe kundër të tjerëve. Për të lustruar me diçka këtë kemi cituar diçka nga një libër që është botuar në shqip në vitin 1993, nga njëfarë Magdalena Igumeni, që siç thuhet në kapak të këtij libri “banon” në manastirin femëror “Analipsos” të Kozanës në Greqi. Ky libër është përkthyer nga njëfarë Stavros Dajos, që ka mundësi duke u nisur edhe nga mbiembri të jetë ndonjë renegat shqiptar me mbiemrin “Daja”.
Në këtë libër, Magdalena përveç shpifjeve të zakonshme kundër shqiptarëve dhe historisë së tyre, sulmon pa përjashim edhe hebrenjtë, papën dhe masonët.
Nga Magdalena Igumeni dhe manastiri i vetëquajtur “i shenjtë” me emrin “Analipeos” në Kozanë, janë botuar deri në vitin 1993, 153 libra të tjerë.
Pjesë nga libri i Magdalena Igumenit “666 Antikrishti dhe skllevërit e tij” {Hebrenjtë-Papa-Masonët}:*
“Fatkeqësisht Papa me maninë e tij* të vjetër të futë nën zgjedhën e tij shqiptarët për t`i kthyer ata në katolikë, për të shfrytëzuar portet e atdheut të tyre të bukur, ndërmerr një pushtim të ri. Kësaj rradhë është Papa Inoçenti i 12-të. Me pushtimin e Shqipërisë nga ai fillon vdekja e ortodoksëve dhe latinizimi i tyre.
Ai kërkon që shqiptarët të mohojnë besimin ortodoks dhe të bëhen papistë, qoftë edhe përdhunisht.
Shqetësimi i parë i Papës, është mohimi i alfabetit grek dhe i gjuhës.
Së dyti ndalon rreptësisht çdo lloj botimi në shqip. Me urdhër të tij latinishtja imponohet edhe në shkollë. Shqiptarët i rezistojnë dhunës së shfrenuar, mijra e mijra flihohen në këtë luftë legjendare për tokën e tyre martire. Tani brenda në Shqipëri ndihet një kaos fetar dhe si rezultat, shumë gjunjëzohen para dhunës së antikrishtit për të shpëtuar jetën nga gjërat më të çmuara. Në këtë atmosferë kalojnë gati 150 vjet, derisa shqiptarët fshehtas nga pushtuesit arrijnë të botojnë fjalorin e parë greqisht-vllahisht-shqip, me ndihmën e Teodor Kavaliotit që mban emrin “Protopiria”.
Papistë kërcëllejnë dhëmbët, grumbullojnë fjalorët dhe djegin të gjitha librat e predikuesit Teodor. Ky inkuzicion ç`njerëzor, sipas librave të shenjtë, shënohet në Albanopol, në Elbasanin e sotëm.
Dhe internimet, burgosjet, vrasjet e shqiptarëve vazhdojnë. Por ata rezistojnë tmerrësisht, e megjithatë Papa fiton. Më 1881 në Shqipëri përfundimisht sundom shkrimi papik dhe imponohet alfabeti latin….”.{Pjesë nga kapitulli i tretë me titull: “Perandorët e Bizantit, mbrojtës të vërtetë të interesave të shqiptarëve faqe 15-16}
*“Shën Kozmai” sipas Magalena Igumenit
Natyrisht që meritohet që shkruhet përherë e më tepër për Kozma Etolianin dhe ndikimin që ai ka në planet e Janullatosit në Shqipëri.
Kjo figurë antishqiptare, e nderuar dhe e respektuar edhe nga Patriku Ekumenik Vartolomeu gjatë vizitës që ky kreu në vitin 1999 në Shqipëri, trajtohet edhe në librin e Magdalenës. Versionin e saj e sjellim përpara lexuesit{ pa koment sepse komentet i kemi bërë herë të tjera} nëpërmjet radhëve të mëposhtme:
“Shën Kozmai lindi në një fshat të Etolisë me emrin Megadhendro. Gjyshi ishte epirotis{Nuk ka qenë “epirotas”-shënim}. I ati kishte profesion endjen. Shën Kozmai kishte një mësues epirot, dhjak me emrin Anania dhe një farë Evgjenos Vulgaris.
Shën Kozma-Etolosi, me origjinë epirote, që në moshë të re u ngujua në Manastirin e Filotheosit në Ajo Oros ku bëhet shenjtor. Teksa shikonte popullin e vet të përvuajtur e të pushtuar….braktisi jetën e qetë dhe të ëmbël si i vetmuar dhe sulet si drer i etur për të shpëtuar shpirtrat që po gllabëronte edhe Papati ditë pas dite.
Arrin në Shqipëri ku njerëzit vdisnin të papagëzuar dhe varroseshin si qenër pa prift. Anembaanë nuk gjeje kisha dhe shkolla…
Dhe ai nisi nga shkollimi i i të vegjëlve dhe predikimi i ngrohtë duke zgjuar në shpirtin e ortodoksëve të dikurshëm shqiptarë, dëshirën e Zotit…Të respektoni pushimin e së dielës, shkoni në kisshë dhe mos preferoni “pazaret” e hebrenjve që organizojnë enkas të dielave. Mos pini raki të prodhuar në fabrikat e Evropës, sepse me atë hebrenjtë lajnë të vdekurit e tyre që t`ju ndotin.
Hebrenjtë janë padronët e antikrishtit.
Këto e shumë të tjera predikonte e profetizonte për lavdi të Zotit, ndaj edhe populli e donte me gjithë zemër. Në një letër që Shën Kozmai i dërgontë të vëllait, Krisanth-pedagog në Fakultetin Patrikan të Kostandinopojës shënonte:
“10 mijë të krishterë më duan* dhe një më urren, 10 mijë turq më duan dhe një më urren, mijëra hebrenj më urrejnë e asnjë s`më do”.
Predikimet e tij hyjnore arritën në cepin tjetër të Shqipërisë duke shpëtuar kështu nga ferri mijëra shpirtra. Më shumë predikoi në Durrës dhe në Krujë, madje edhe në Dalmaci.
Hebrenjtë e Epirit të tërbuar nga inati, e akuzuan Shën Kozmain tek pashai i Beratit si kryengritës, duke i dhënë sakaq pashait flori me grushta që të lëshonte fermanin e dënimit të tij. Dhe pashai dha urdhërin e arrestimit të Shën Kozmait, urdhëroi ta çojnë në vendin e ekzekutimit afër lumit Osum pranë Beratit.
Shën Kozmai si u fal duke falenderuar Zoton që do t`i falte kurorën martire, bekoi katër cepat e Ruzullimit dhe u dha si qengj i urtë në duat e turqve të cilët e varën në degën e një peme. Dita e flijimit të martirit Shën Kozma, mbeti 24 gushti i vitit 1779.
Paçim bekimin e tij!”.{Kapitulli i tretë faqe 20 –21}
Magdalena kundër Tregut të Përbashkët Evropian
Ndër fjalët më qesharake të Magdalenës kundër Tregut të Përbashkët Evropian{të cilin ajo e quan “fole të demonëve”, “vatër dinakësh”, “shpellë banditësh” etj}* renditen edhe këto të mëposhtmet:
“Vëlla! TPE është qendra e forcave të fshehta të hebrenjve.TPE është çarku që kap jo minjtë por shpirtrat e njerëzve që diskreditohen duke qenë lidhur kokë e këmbë me antikrishtin, në mënyrë që t`i falen atij si zot. Ç`kujton? Kaq bujare na qenka kjo TPE-ja duke shpërndarë pa karakter pasuritë hebreje, të cilat hebrejtë i fituan me kaq dinakëri duke u thithur gjakun* njerëzve në fillin e kohrave. Ç`farë gjaku? Sidomos atë të krishterëve duke ua thithur si vampir. Ç`farë janë vampirët?-Janë lakuriq nate në Brazil që jetokan duke pirë gjak njerëzor”. {Kapitulli i shtatë me titull: “Kartë elektronike ose letërnjoftim ose shenjë është e njejta gjë..”, faqe45}

[riu]

Keto gjera (qe s'kane per te perfundu ndoi moment se shpejti) kane ndodh 10 vitet e fundit. Dmth ne shek 21. ne pamje te plote te mediave dhe opinionit boteror dhe pa dridhjen me te vogel te qerpikut.

Tani perfytyroni se c'ka bo "Kisha Ortodokse" = "Greqia" gjate shekujve te kaluar sidomos pas 1821 kur i kishte te gjitha "mediat" ne dore edhe nxirrni vete perfundimet.

[Tannhauser]

PJESA II// - ROLI I GREKOMANËVE SHQIPTARË ARSAQI, ZHAPA, ZOGRAFI ETJ NË DOBI TË GREQISË DHE NË DËM TË SHQIPËRISË.

As grekomane, e as shqiptare.

Ishin greke dhe sigurisht do luftonin ne dobi te atdheut ty tyre.

[riu]

Jo or ti, se nuk ishin jevgj ata. Ishin shqiptare ortodokse, pra grekomane.

[Hyllien]

Ne goditje te biznesit shqiptar dhe individeve. Goditje kjo, qe do conte ne marredhenie lufte kedo shtet me cilindo shtet, por jo shqiperine e akademikeve dhe politikaneve te shitur.

11 Shkurt 2005-15 shkurt

INTERVISTE/ Flet marinari Kostaq Kaçorri: Na qëlluan mbi 50 plumba

“Si shpëtuam nga plumbat e anijes kufitare greke”

“Grekët qëlluan drejtëpërdrejt mbi ne, me qëllim për të na vrarë. Por deshi zoti që shpëtuam”. Këtë përfundim nxjerr marinari i anijes “Tre vëllezërit”, Kostaq Kaçorri.

Ai thotë se, skafi i policisë greke është afruar shumë drejt tyre, pavarësisht se ndodheshin në ujërat tona territoriale, duke gjuajtur shumë herë me armë zjarri drejt anijes. Bashkë me motorristin Dritan Çela dhe kapitenin e njëkohësisht pronarin e anijes, Kreshnik Çela, ka dalë mesditën e së enjtes në ujërat e detit Jon e pikërisht në kanalin e Korfuzit, 600 m larg bregut. Por, vetëm manovrimi i shpejtë i anijes dhe thirrja për ndihmë e policisë shqiptare ka bërë që atyre t’u shpëtohet jeta. Motoristi Dritan Çela, thotë se tmerri ka zgjatur 20 minuta, derisa ata kanë mundur të mbërrijnë në breg. Gjatë një interviste për gazetën, peshkatari Kaçorri rrëfen çastet e ankthit që ka përjetuar përballë plumbave të rojeve kufitare greke.

Si ndjehesh pas incidentit?
Shyqyr zotit jemi gjallë.

Kur jeni nisur për peshkim?
Jemi nisur në mëngjesin e ditës së enjte, aty rreth orës 5 nga Saranda. Madje, si gjithmonë, kemi njoftuar edhe kapitenerinë e portit për vendin se ku do të shkonim.

Ku shkuat për të peshkuar?
Në kuadratin C. Kishim hedhur rrjetat në formë rrethore, si i themi ne, në gjuhën e peshkatarëve. Punuam deri në orën 14.00, dhe më pas, pak pas kësaj ore, mblodhëm materialet tona dhe u nisëm për t’u kthyer në mol. Kur papritur na vjen një skaf i policisë kufitare greke.

Në çfarë vendi ndodheshit?
Ishim në ujërat tona dhe pikërisht drejt me vendin e quajtur Bukë e Vivarit, në Butrint.

A mund të na thoni sipas jush, sa metra larg bregut ishit?
Me syrin tim, që nuk më gënjen, ishim një milje larg nga bregu. Ata na thanë që të ndalonim, se, “keni shkelur ujërat dhe do të vini me ne”. Ne iu përgjigjëm se jemi në ujërat tona. “Jo, këmbëngulnin ata, do të vini me ne”. Por ne vazhduam rrugën. Atherë ata na prenë rrugën. Qëlluan njëherë në ajër, pastaj filluan të qëllonin direkt mbi ne në varkën tonë, kuptohet për të na vrarë. Qëlluan drejtëpërdrejtë në kabinë ku ishim. Një shok e kishim nxjerrë përjashtë për të komunikuar qetësisht me ta. Ai u shtri përdhe dhe ne vazhduam rrugën.

Sa zgjati kjo?
Them se kjo zgjati rreth 20 minuta, që ata na qëllonin. Ata hidh plumba e ne vazhdonim rrugën. Na vunë ne mes në formë rrethore dhe pastaj u larguan. Atëherë ne menjëherë njoftuam kapitenerinë këtu, pastaj policinë dhe sa erdhi skafi i policisë ata kishin ikur.

Sa plumba e kanë zënë varkën tuaj ?
Gjithsej, po të vësh re me vëmendje, mund të jenë mbi 50 plumba. Njerëzit shpëtuan mirë për fat. Kjo që na ndodhi dhe që shpëtuam ishte një jetë e dytë për ne, se kemi parë vdekjen me sy.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Policia kërkon takim me palën greke

SARANDE - Shefi i Komisariatit të Policisë në Sarandë, Gjon Suli thotë se, menjëherë pas ngjarjes u është kërkuar autoriteteve policore të Korfuzit një takim, për të zbardhur shkaqet e incidentit të ndodhur në mesditën e së enjtes me anijen tonë të peshkimit. Por, sipas tij, deri dje nuk është konfirmuar se kur do të zhvillohet ky takim. Ndërsa kryetari i Shoqatës së Peshkatarëve të Sarandës, Fatmir Ruçi u shpreh se, nuk është hera e parë që ndodhin incidente të tilla me ta. “Arsyeja e këtij incidenti ka qenë dëshira e keqe e grekëve që ne të mos peshkojmë në atë zonë, e cila është e mbushur me lloje të ndryshme peshku, dhe tjetra xhelozia e tyre për gjithë komunitetin e Sarandës që shkon deri te reagimi edhe i organeve policore. Jemi një shoqatë me 60 anëtarë, të pajisur me gjithë dokumentacionin e duhur dhe që paguajmë çdo detyrim ndaj shtetit. Pikërisht për këtë kërkojmë mbrojtjen nga shteti”, deklaron ai.
**Shpresa Dine / Sarandë (Panorama), 11 shkurt 2005

==================================================

Ju rrëfejmë 20 minutat e tmerrit nën breshërinë e armëve të kufitarëve grekë, në ujërat tona territoriale

"Kufitarët grekë donin të na vrisnin"

SARANDË- “Ata qëlluan për të na vrarë". Kështu shprehen në një intervistë për gazetën “Shekulli” tre peshkatarët sarandiotë të peshkarexhës “Tre vëllezërit”, të cilët dy ditë më parë u qëlluan me breshëri arme, në ujërat tona territoriale, nga kufitarët grekë. Vëllezërit Kreshnik e Dritan Çela, pronarë të peshkarexhës dhe peshkatari Kostaq Kacorri, siç tregojnë, ishin duke bërë gjuetinë e radhës në afërsi të Vivarit në Butrint, zonë ku ata gjuajnë zakonisht. Ata thonë se rreth 20 minuta ishin nën breshërinë e zjarrit të tyre, gjë që ka zgjatur deri sa u afruan rreth 500 metra nga bregu ynë. "Zjarri ka ndalur, kur u lidhëm me kapitenerinë, me policinë tonë kufitare dhe kapitenin e saj Asim Canaj",- thotë Dritan Çela. Peshkarexha ka marrë rreth 50 plumba, të cilat e dëmtuan në pjesën fundore. Plumbat e dëmtuan atë poshtë tek vija e ujit, me qëllim që ne të mbyteshim, tek direku, në frigorifer, si dhe tek radari. Për fat, nuk u plagos njeri, dhe ata e quajnë një fat të madh që mbërritën në mol pa marrë plagë në trup. Dritan Çela, një nga pronarët e peshkarexhës, ka dhënë këtë intervistë për gazetën.

Cfarë lloj peshkimi bënte kjo varkë?
Kjo bën peshkim me tratë ose peshkim fundor. Varka është e licensuar me të gjithë dokumentacionin e rregullt. Ne kemi 3 vjet që punojmë me të. Varka është blerë në Greqi dhe e kemi lënë me atë emër që e kemi blerë atje, "Tris adherfia", që do të thotë “Tre vëllezërit”, se dhe ne tre vëllezër jemi. Por në fakt, nga sot, nuk i vlen ai emër. Kemi lënë emrin grek për të parandaluar incidente të tilla, por ata prapë vijnë e na ngacmojnë në punën tonë. Në qoftë se nuk merr ndonjë masë shteti, ne do t'u kundërpërgjigjemi siç na u përgjigjën ata.

Pse mendoni që këta janë nga Korfuzi?
Nuk ka dyshim që ishin nga Korfuzi. Na kanë qëlluar për të na vrarë drejtpërdrejt dhe për të mbytur varkën, sepse kanë qëlluar në vijën e ujit të varkës.

Keni ndonjë dyshim se nga vjen ky inat?
Ky inat vjen nga peshkatarët e grekut, nga xhelozia profesionale e tyre për ne. Ata duan që ta kenë vend të tyre gjuetie këtë dhe nuk na lejojnë ne të gjuajmë. Ne gjuajmë ditën, ata futen natën gjuajnë për hesap të tyre në ujërat tona. Kjo vjen nga që ne nuk kemi mjete për t'i ruajtur ato. Kemi thjesht dy kamardare.

Ju kishit armë me vete?
Ata pandehën kështu. Grekët vinin për të na qëlluar neve dhe ne ua drejtonim në drejtim të kundërt varkën, Po ata trembeshin se mos kishim edhe ne armë, ndaj dhe nuk na ndoqën. Ligji nuk na lejon të mbajmë armë dhe ne e respektojmë atë. Por nëse shteti nuk bëhet i gjallë, do të detyrohemi të blejmë armë nga më të sofistikuarat.

Ka ndodhur tjetër herë një ngjarje e tillë?
Ky është një incident që ndodh gjithnjë mes nesh dhe atyre. Me aq vite sa kam unë në det, kjo mund të jetë dhe hera e 50 që ndodh kështu. Jo vetëm me ne, por edhe me peshkatarë të tjerë. Vetëm një javë më parë i njëjtti skaf goditi disa herë në ajër me armë duke terrorizuar peshkatarët pak metra më larg nga vendi ku ndodhi incidenti i dy ditëve më parë.

Çfarë kërkoni nga shteti shqiptar?
Kërkojmë marrjen e masave nga qeveria shqiptare, pasi jemi të rrezikuar dhe të pambrojtur në ujërat tona dhe përsëritja e rasteve të tilla po kthehet në një pushtim që po i bën peshkimit policia detare e Korfuzit.
Ata duhet të penalizohen, pasi kanë shkelur në ujërat tona në kuadratin C. Ata meritojnë të penalizohen edhe për dëmtimin e varkës, që llogaritet në të paktën 10 milionë lekë.
**Thoma Nika (Shekulli), 12/02/2005



========================================

Një ditë pasi skafi grek goditi peshkarexhën shqiptare, policia kërkon takim me homologët e Korfuzit

"Grekët qëlluan për të na vrarë"
Sarandë, flet peshkatari: Kufitarët, 20 minuta luftë

SARANDE - Për afro 20 minuta kanë parë tmerr me sy, ndërsa tani falënderojnë Zotin që janë gjallë. Megjithëse kanë kaluar më tepër se 24 orë nga incidenti me anijen shqiptare të peshkimit "Tris adherfi" (Tre vëllezërit) në kanalin e Korfuzit, ende ekuipazhi i saj e quan me fat që janë gjallë, duke e konsideruar këtë "një jetë të dytë". Anija, sipas marinarëve shqiptarë, gjuante me tratakoca në kuadratin C, rreth 600 metra larg brigjeve shqiptare, por sipas rojeve bregdetare greke ajo kishte shkelur ujërat territoriale të Greqisë dhe duhej të shkonte në Korfuz për t'u bllokuar e penalizuar nga shteti helen. Ndërkohë dje prokuroria e Sarandës ka nisur hetimet dhe ka bërë edhe këqyrjen e anijes, e cila i ka të dukshme gjurmët e plumbave të mitralozit të rojeve bregdetare greke në trupin e saj, në xhamat e kabinës dhe në pajisjen e radarit, e cila ka dalë jashtë përdorimit. Pas këtij incidenti, policia e Sarandës ka bërë të ditur se me kërkesën e saj do të zhvillojë një takim me policinë e Korfuzit, për të sqaruar rrethanat e ngjarjes. Ndërkohë, kryetari i Shoqatës së Peshkimit në Sarandë, Fatmir Ruçi, ka bërë të ditur se do t'i dërgojë një letër të hapur Presidentit Moisiu, ministrit të Rendit e atij të Jashtëm, të cilëve do t'u kërkojë dhënien fund të këtyre incidenteve. Po dje, në një intervistë për Gazetën, motoristi i peshkatores "Tre vëllezërit" Dritan Çela ka treguar incidentin dhe rrezikun për t'u vrarë apo mbytur nga mitralozi i anijes kufitare greke.

Kur u nisët për peshkim?
U nisëm në orën 05.00 të së enjtes dhe për këtë njoftuam kapitenerinë e portit të Sarandës, si dhe për vendin ku do të peshkonim. Ky vend është në kuadratin C, fare pranë gjirit të Butrintit, pranë Bukës së Vivarit.

Çfarë ndodhi më pas?
Pasi kishim bërë rrethimin e vendit me rrjeta fundore dhe po bëheshim gati të mblidhnim rrjetat, na u afrua një motoskaf grek i rojeve bregdetare. Ata erdhën një metër larg nga anija jonë dhe na kërkuan të shkonim me ta, "sepse kishim hyrë në ujërat territoriale greke". Ne dhe të tjerë peshkatarë nuk është hera e parë që peshkojmë në kuadratin C në ujërat tona. Grekëve u thamë se "nuk shkonim me ta, pasi ne jemi në ujërat tona". Ata na bënë presion dhe erdhën rrotull anijes sonë. Pastaj qëlluan në ajër. U trembëm, por më shumë u tmerruam kur ata qëlluan drejtpërdrejt në anije për të na vrarë. U shtrimë menjëherë dhe vetëm fati na ka shpëtuar nga plumbat e mitralozit.

Si vepruat pasi u hap zjarr kundër jush?
Kapiteni, vëllai im, Kreshnik Çela, hyri menjëherë brenda dhe u lidh fillimisht me kapitenerinë e Sarandës për t'u komunikuar me radio se çfarë po ndodhte. Njoftuam menjëherë Policinë tonë Kufitare, së cilës i thamë të njëjtën gjë dhe i kërkuam ndihmë. Skafi grek, pa parë se çfarë shkaktoi, të vdekur apo të plagosur, u largua pas një "lufte" prej 20 minutash. Vetëm në kabinë janë gjurmët e të paktën 6 plumbave të mitralozit.

Si ndiheni tani?
Jemi të kërcënuar. Them që e kemi një jetë të dytë. Por, shteti duhet të vërë dorë një herë e mirë. Ç'rrugë na mbetet neve? Ose të bëjmë luftë edhe ne me armë në ujërat tona, ose të rrimë pa punë në shtëpi.
**Ani Mile (Gazeta Shqiptare), 12 shkurt 2005

==========================

Rojet greke qellojne anijen shqiptare

Nje incident i rende ka ndodhur dje, 600 metra ne brendesi te ujerave territoriale shqiptare, pasi nga nje motoskaf i rojes bregdetare te shtetit fqinje, ka qelluar me arme zjarri kunder motopeshkatores "Tre vellezerit" ne grykederdhjen e lumit Pavllo, prane fushes se Vrines. Kronologjia e ngjarjes dhe pohimet e autoriteteve te policise shqiptare

SARANDE - Nje incident ka ndodhur pasditen e djeshme ne kanalin e Korfuzit, kur nje motoskaf i rojes bregdetare greke ka qelluar me arme ndaj nje motopeshkatoreje shqiptare. Shefi i komisariatit te Policise se Shtetit te rrethit te Sarandes, Gjon Suli, tha se "rreth ores 14.15, nje motoskaf i rojes bregdetare te Greqise eshte afruar prane motopeshkatores shqiptare "Tre vellezerit", qe ndodhej ne ujrat territoriale shqiptare, ne grykederdhjen e lumit Pavllo, prane fushes se Vrines".
Sipas Sulit, i cili i referohet thenieve te anetareve te ekuipazhit (kapitenit Kreshnik Cela, dhe marinareve Kostandin Kacorri e Dritan Cela), nga motoskafi i rojes bregdetare greke eshte bere thirrje me megafon qe motopeshkatorja shqiptare "te paraqitet prane autoriteteve portuale greke", pasi po peshkonte "ne ujrat e shtetit grek".
Tre marinaret e kane refuzuar kete kerkese, duke thene se ndodheshin ne ujrat teritoriale shqiptare. Ne kete moment nga ekuipazhi i motoskafit eshte qelluar me arme zjarri, fillimisht ne ajer dhe me pas ne drejtim te kabines se motopeshkatores. "Ne motopeshkatore u gjenden gjurme plumbash", deklaroi komisari i policise, Suli.
Ne vendngjarje ka shkuar edhe nje motoskaf i rojes bregdetare shqiptare. Shefi i policise kufitare te rrethit te Sarandes, Asim Canaj, beri te ditur se "nga kqyrja e vendit te ngjarjes rezultoi se motopeshkatorja, ne kohen e incidentit, ka qene duke peshkuar ne ujrat teritoriale shqiptare".
Ai shton se "ka qene motoskafi ushtarak grek qe kishte hyre rreth 600 metra ne ujrat territoriale shqiptare". Sipas tij, kete fakt e vertetojne edhe matjet e treguara nga radari kufitar. Te dhenat rreth kesaj ngjarjeje perkojne edhe me ato te marra ne rruge zyrtare nga Policia e Shtetit.
Sipas Canajt, menjehere nga prokuroria e rrethit te Sarandes ka filluar ceshtja penale rreth kesaj ngjarjeje, ndersa diten e neserme nje komision lokal nderkufitar do te verifikoje faktet rreth ketij incidenti.

**ATSH, 11 shkurt 2005

======================================
======================================
Grupi hetimor nga Tirana në Sarandë për ngjarjen. Ekspertiza: Anija është qëlluar katër herë

Anija greke nën akuzë për vrasje

Në bazë të provave të siguruara, konfirmohet fakti se ka qëlluar me dashje

Sulmi me mitraloz ndaj peshkarexhës shqiptare në ujrat tona territoriale, nga një anije greke, do të klasifikohet si vrasje e mbetur në tentativë.

Prokuroria e Përgjithshme, në bazë të dëshmive të marra dhe prova të siguruara në anijen e sulmuar, ka vendosur të nisë hetimet me një akuzë të tillë për anijen greke, ndonëse ajo nuk është e identifikuar. Sipas ekpertizës, por edhe dëshmive, ekuipazhi grek ka qëlluar me dashje dhe në drejtim të zonës së populluar me peshkatarë të peshkarexhës. Në drejtim të Sarandës dje është nisur një grup i posaçëm hetimi, i cili do të analizojë të gjitha detajet e ngjarjes. Edhe vetë peshkatarët këmbëngulin në dëshmitë e tyre, se fjala është për një sulm me qëllimin e vetëm për t’i goditur me plumbat e mitralozit.

Hetimi
Zyrtarët e Prokurorisë së Përgjithëshme menjëherë pas ngjarjes në fjalë kanë kontaktuar me zyrën e Sarandës, ku janë informuar lidhur me atë çfarë kishte ndodhur. Fill pas kësaj, dje, në drejtim të skajit më jugor të vendit, është nisur një grup special hetimi i cili ka nisur menjëherë nga puna së bashku me kolegët sarandiotë. Zyrtarisht akuza e ngritur për anijen greke është ajo e tentativës së vrasjes, por priten ende të dhëna të tjera për të vendosur përfundimisht nëse kjo akuzë do t’i përcillet për hetim edhe palës greke, pasi anija që ka qëlluar konfirmohet nga peshkatarët se ka qënë me flamur grek. “Provat e deritanishme janë të mjaftueshme për të ngritur një akuzë të tillë, megjithatë është duke u kontaktuar edhe me palën greke, që një ngjarje e tillë e rëndë të zbardhet sa më shpejt”. Nga ana e tyre peshkatarët vazhdojnë të këmbëngulin në të tyren, duke deklaruar se ata kanë qënë në ujrat shqiptare, dhe janë qëlluar pa asnjë paralajmërim nga grekët.

Provat
Edhe provat e mbledhura nga agjentët e policisë gjyqësore dhe hetuesit tregojnë se situata është në favor të peshkatarëve dhe se ata kanë të drejtë në deklarimin e tyre. Sipas hetuesve në pjesën anësore të peshkarexhës “Tre vëllezërit” janë gjetur katër shenja plumbash dhe predhat e tyre, ku duket qartë se është qëlluar nga një distancë jo shumë e largët. Nga ekspertiza mësohet se plumbat janë të një arme mitraloze, e cila ka shkaktuar një shpim shumë të madh të pjesës së anijes. Në listën e provave është edhe dëshmia e peshkatarëve të cilët thonë se kanë qënë pïkërisht në atë anë të anijes kur janë qëlluar dhe se grekët janë përpjekur t’i qëllojnë për t´i vrarë e jo thjesht sa për t’i trembur. Provat e gjetura do të dërgohen me urgjencë për ekspertizë nga e cila pritet të zbardhen disa enigma, por që gjithsesi nuk ndryshojnë momentalisht akuzën e vrasjes së mbetur në tentativë, ndaj anijes enigmatike greke.

Ngjarja
Ngjarja ndodhi tri ditë më parë kur një anije greke qëlloi gjashtë herë me armë zjarri në drejtim të peshkarexhes “Tre vëllezërit”, ndërsa peshkonte në ujrat territoriale shqiptare. Për fat të mirë, nga ky sulm me armë, nuk janë shënuar viktima, pasi peshkatarët tregojnë se janë shtrirë. Menjëherë ata u kthyen në port ku kërkuan ndihmën e policisë, por në moment grekët janë larguar, duke humbur të gjitha gjurmët. Për momentin anija mbetet enigmatike dhe kërkohet ndihma e palës greke për identifikimin e saj, por deri tani një gjë e tillë nuk është bërë e mundur.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Peshkatarët kërcënojnë: Të zgjidhet problemi ose bllokojmë portin

Goditja e anijes shqiptare nga ajo greke nuk ka shpëtuar pa reagimin e peshkatarëve të qytetit bregdetar. Madje, ata kanë kërcënuar se nuk do tëlejojnë të gjitha anijet greke të hyjnë në Sarandë, duke sjellë kështu edhe pezullimin e lëvizjes së trageteve në këtë port shumë të rëndësishëm. Një reagim i tillë i ashpër erdhi pas indiferencës së hasur për bashkëpunim nga pala greke, ndërkohë që edhe shteti shqiptar sipas peshkatarëve nuk ka regauar aq sa duhet. Pas goditjes së peshkarexhës shqiptare “Tre vëllezërit”, në ujrat tona territoriale, Shoqata e Peshkatarëve Sarandë, që ka në gjirin e saj rreth 80 peshkatarë, ka protestuar ditën e djeshme, në molin e këtij qyteti, për të sensibilizuar autoritetet shtetërore. Sipas tyre, në rast se autoritetet shtetërore nuk do të reagojnë, atëherë anëtarët e shoqatës së peshkatarëve do të bllokojnë me varkat të gjitha tragetet greke, duke mos i lejuar ato që të ankorohen në portin e Sarandës. Sipas protestuesve kjo është një histori e përsëritur, dhe për këtë duhen marrë masa srioze, e jo thjesht nota proteste që nuk merren për bazë nga askush. Peshkatarët kanë deklaruar se ky është paralajmërimi i fundit dhe në të kundërt, ata do të bllokojnë portin, duke mos lejuar në mënyrë kategorike hyrjen e anijeve dhe trageteve greke në të. “Do të krijojmë një rreth të gjerë me varkat tona dhe do të pengojmë grekët që të futen me tragetet e tyre në portin tonë. Ky nuk është një kërcënim, por thjesht një kërkesë për të zgjidhur problemin tonë, pasi në disa raste peshkatarët kanë qenë viktima të çmendurisë së anijeve helene”. Kështu ka deklaruar njëri prej anëtarëve të shoqatës, ndërkohë që kërkesa për të marrë masa ka shkuar edhe në mënyrë zyrtare në strukturat e shtetit shqiptar.

Provat

Dëshmia e peshkatarëve
Shenjat e plumbave në varkë
Predhat e plumbave të gjetura në varkë
Ekspertiza e peshkarexhës
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Peshkatarët: Jemi të rrezikuar

Për peshkatarët sarandiotë kjo nuk është hera e parë që gjenden përballë një sulmi të tillë. Madje, në disa raste ata kanë rrezikuar jetën e tyre. Disa prej tyre tregojnë se gjatë peshkimit janë sulmuar shpesh herë me armë zjarri, dhe kjo ka qenë edhe me pasoja. Një banor i Sarandës tregon se me barkën e tij “Eleni” është goditur tri herë nga plumbat e rojës bregdetare greke, teksa ka qenë duke peshkuar në ujrat tona territoriale në kanalin e Korfuzit. Raste të tilla numërohen me dhjetra, ndërkohë që masat e marra kanë qënë shumë të pakta, qoftë nga pala shqiptare, e aq më pak nga pala greke, e cila as që ka vënë para përgjegjësisë ushtarët e saj.
**Panorama, 13 shkurt 2005



==============
==============
==============

Dhe mbasi kapiteni i Sarandes, Kosta Dhima kerkohet nga Greket per takim per te zbardhur ngjarjen, duke premtuar se do vinin dhe ne sarande ndodh ajo qe pritej:


"Do takohemi në det, ku skafi qëlloi peshkarexhën"

Incidenti, grekët s'vijnë në Sarandë

SARANDE - Policia e Sarandës i ka kërkuar, të nesërmen e incidentit me anijen shqiptare të peshkimit, një takim dypalësh policisë kufitare greke të ishillit të Korfuzit. Burime nga policia në Sarandë sqaruan për Gazetën se "kërkesa për takim zyrtar i është përcjellë policisë së Korfuzit të nesërmen e ngjarjes së rëndë, kur një skaf i rojes bregdetare të Korfuzit ka hapur zjarr ndaj anijes së peshkimit "Tre vëllezërit", në afërsi të Gjirit të Butrintit, në ujërat shqiptare". Shefi i komisariatit të policisë në Sarandë, komisar Gjon Suli, bëri të ditur se "deri më sot nuk kemi konfirmim nga pala greke për takimin". Suli shtoi se "takimi pritet të zhvillohet në Sarandë, sipas kërkesës sonë, por asnjë njoftim zyrtar për datën e këtij takimi nuk kemi deri më sot që jemi në pritje". Burime të kapitenerisë së Portit të Sarandës thanë për Gazetë se "Pala greke ka konfirmuar me radio se është dakord me takimin, por ky të zhvilohet fillimisht në vendin e ngjarjes, pranë Gjirit të Butrintit dhe pastaj bisedimet dypalëshë të zhvillohen në Korfuz". Ky fakt nuk pranohet nga pala shqiptare e policies, e cila është në pritje të përgjigjes zyrtare nga pala greke. Të kontaktuar nga Gazeta në telefon, burime të policisë greke të portit (Limenarqia) pohuan se "në mungesë të komandantit të policisë së portit në Korfuz, nuk mund të japim ndonjë konfirmim".
**Gazeta Shqiptare, 17 shkurt 2005

[Hyllien]

As grekomane, e as shqiptare.

Ishin greke dhe sigurisht do luftonin ne dobi te atdheut ty tyre.

Ti je i ftohur ne ....

[BARAT]

As grekomane, e as shqiptare.
Ishin greke dhe sigurisht do luftonin ne dobi te atdheut ty tyre.

..o ti i atyre...i thone nje llafi ketej nga ne:
Nuk lahet m*i me sh**e
Ti perpiqesh te besh rolin e te drejtit apo te minoritarit te ofenduar, kur e di edhe vete qe je ne faj, kur e di edhe vet qe s ke rruge tjeter pervecse ti thuash te zezes se bardhe, kur e di edhe vete qe nuk ka asnje rast qe Shqiperia te kete sulmuar Greqine apo te kete hyre ne toke te saj per te vrare shtetas grek (asnjehere dhe jemi krenare per kete), kur e di edhe vete qe nese ben nje raport ne 15 vitet e fundit ku te shohesh shqiptaret e vrare ne Greqi-krahasuar me greket e vrare ne Shqiperi, apo qofte edhe minoriteret e keqtrajtuar, ti nuk do kesh FARE FARE se c te thuash sepse shqiptaret kane qene e jane shume shume te duruar me mosmirenjohjen (meqe je edhe qelflli lezimi dhe besoj se je orthodoks...mosmirenjohja eshte akti me i rende)...pra si te thashe...nuk ka goje askush qe te beje nje raport me baze krahasimin e te drejtave te njeriut, mes Shqiperise e Greqise, sepse Greqia eshte nje shtet talebano-ortodoks i cili ndihmoi serbine ne masakrat ballkanike (dhe per kete gje ka dokumente), sepse Greqia eshte nje shtet qe kur NATO parandaloi spastrimin etnik me te eger qe nga koha e Hitlerit (dhe ndoshta edhe te Zervas). ..spastrtimin e shqiptareve te Kosoves....kisha/shteti i kalbur/mykur grek bente mbledhje ndihmash ne favor te serbeve...akuzonte NATO-n edhe pse ishte pjesmarrese....etj etj
Po s ke goje as ti e askush tjeter qe debatoje ne kete drejtim pasi greket ne tere historine e tyre, si te vetmen vlere kane pasur HILEN...dhe si fjale te urte perkufizuese kane pasur :
Hane buken e te permbysin kupen....
...genjeni ke te doni ne bote...por neve qe jemi me te vjeter se ju dhe qe jemi ketu qer pa lere hena fare...s na genjeni dot...edhe pse jemi me te varfer momentalisht