Dosja antishqiptare e Greqisë, 1912-2007

[BARAT]

Shefi i zyrës EU-CAFAO-ALBANIA, Vito Malanga:
Gjithashtu, po ju rrëfej se nga Kosova dhe Mali i Zi hyn për në drejtim të Shqipërisë një sasi cigaresh që mund të konsiderohet edhe si e papërfillshme në raport me atë që hyn në fakt nga Greqia dhe Maqedonia. Ato që hyjnë nga veriu i Shqipërisë janë sasi të vogla që u përkasin kontrabandistëve udhëtarë ose tregtarë të vegjël, me sasi minimale ose me disa kuti kartoni të fshehura nëpër makina. ....Pra, unë them se duhet të kthejmë sytë nga Greqia dhe Maqedonia, aty ku po futet sasia më e madhe e paketave kontrabandë.[SIZE="5"]

....dhe mbi te gjitha nga GREQIA vjen duhan RADIOAKTIV



-----------------------------------------------------------------

“Shërbimet Sekrete të Europës, në Shqipëri për të hetuar kontrabandën”


Shefi i “Antikontrabandës Europiane” (EU-CAFAO-ALBANIA), Vito Malanga, rrëfen punën e tij dhe të stafit “si roje” i ngarkuar nga Europa për doganat shqiptare. Ai tregon se si futen kontrabandë cigaret dhe mallra të tjera në Shqipëri.

Ervin Koçi

Pas disa shkrimeve në gazetën “Albania” lidhur me zhdoganimin e ulët të cigareve në doganat shqiptare, si dhe me shtimin e nivelit të kontrabandës së këtij produkti, ka ardhur edhe reagimi i ndërkombëtarëve mbi këtë çështje. Shefi i zyrës EU-CAFAO-ALBANIA, Vito Malanga, ka pranuar për gazetën faktin e ekzistencës së kontrabandës së cigareve në kufirin shqiptar me vendet fqinjë. Sipas tij, është konstatuar jo vetëm prej misionit që ai drejton, por edhe prej vetë doganave shqiptare, ekzistenca e kontrabandës, e cila bëhet kryesisht me vendet e rajonit duke parë dhe nivelin e lartë të konsumit të duhanit në Shqipëri. Ai e ka vënë theksin sidomos në rezultatet më të fundit të raportuara prej doganave shqiptare, ku sipas tij është bërë një punë e mirë në zhdoganimet sidomos me mallrat e akcizës. Por, gjithsesi, edhe për përfaqësuesit e EU-CAFAO-ALBANIA mbetet shqetësues niveli i lartë i kontrabandës, e cila shihet jo vetëm nga rastet e kapura nga policia, por edhe nga sasia e cigareve pa pullë që qarkullojnë në tregun shqiptar. Për këtë, shefi i EU-CAFAO, Malanga, ka vlerësuar punën e deritanishme të bërë nga Doganat Shqiptare dhe krerët e saj në luftën kundër krimit ekonomik dhe kontrabandës, për të cilën ai ka thënë se “po kryhet me ritme më korrekte edhe falë sistemit informatik të montuar në pikat doganore”. Megjithatë, mosrënia e nivelit të kontrabandës, gjë që është theksuar edhe në mjaft raste në shtypin shqiptar, për ekspertët ndërkombëtarë që punojnë në monitorimin e Doganave Shqiptare përbën një precedent, i cili nuk duhet toleruar por në të kundërt kërkon një angazhim serioz nga i gjithë shteti shqiptar.

Kohët e fundit është vënë re një shtim i kontrabandës së cigareve, kryesisht nga kufiri me Kosovën, Malin e Zi, por edhe me Greqinë. Njëkohësisht kemi edhe një ulje të sasisë së zhdoganimeve për mallrat e akcizës, kryesisht të cigareve, për muajt e fundit. Si e konsideroni këtë bilanc që favorizon kontrabandën?

Keni vendosur pikërisht “gishtin në plagë”. Është i vërtetë një fakt i tillë dhe ky përbën argumentin më të fortë, për të cilin shoh se mediat janë në dijeni të fakteve. Por edhe pse kjo gjë mendoja se përbënte një sekret të punës sonë, gjithsesi nuk më vjen keq. Është një çështje për të cilën ne jemi mbledhur edhe gjatë ditëve të fundit me përfaqësues të qeverisë suaj, me përfaqësues të tatimeve, doganave dhe të policisë kufitare, ku kemi diskutuar pikërisht këtë problem. Në të njëjtën kohë mund t’ju them se kemi kërkuar edhe mbështetjen e shërbimeve inteligjente si atyre shqiptare, por edhe të vendeve të rajonit, përfshi këtu edhe të Italisë. E kemi bërë këtë edhe sepse kemi patur informacione që këto vende mund të jenë vendnisjet e këtij lloj malli për në Shqipëri. Ju sapo më përmendët në pyetjen tuaj disa vende që unë ua konfirmoj se janë vende ku bëhet një kontrabandë e tillë, por që nuk sjell sasinë më të madhe të cigareve në Shqipëri. Nga këto vende (Kosova dhe Mali i Zi) mund t’ju them se hyn vetëm një pjesë e vogël e cigareve kontrabandë, gjë që është pasqyruar edhe në media. Gjithashtu, po ju rrëfej se nga Kosova dhe Mali i Zi hyn për në drejtim të Shqipërisë një sasi cigaresh që mund të konsiderohet edhe si e papërfillshme në raport me atë që hyn në fakt nga Greqia dhe Maqedonia. Ato që hyjnë nga veriu i Shqipërisë janë sasi të vogla që u përkasin kontrabandistëve udhëtarë ose tregtarë të vegjël, me sasi minimale ose me disa kuti kartoni të fshehura nëpër makina. Megjithatë, ato sjellin prishje ekuilibrash për tregun vendas. Por unë do të qëndroja te fakti shqetësues që pjesa më e madhe e kontrabandës po bëhet aktualisht nga kufijtë tuaj të jugut dhe juglindjes, nëpërmjet mjeteve si kamionë ose autobusë, por edhe nëpërmjet anijeve që ankorohen ose jo në portet tuaja. Pra, unë them se duhet të kthejmë sytë nga Greqia dhe Maqedonia, aty ku po futet sasia më e madhe e paketave kontrabandë.

Çfarë po bëni për ta shmangur këtë?

Është disi e vështirë, por jemi duke u lidhur me shtetet fqinje dhe me vendet europiane për këtë qëllim. Jemi lidhur me shërbimet e Greqisë, por edhe të Italisë, prej të cilave kemi marrë informacione të volitshme dhe po punojmë mbi to. Informacione mjaft të detajuara po i përdorim dhe kemi vënë në dijeni edhe doganat shqiptare dhe krerët e qeverisë shqiptare për faktin që në një farë mënyre janë treguar aktivë për ta rregulluar këtë problem. Megjithatë, neve nuk na kanë kaluar pa na rënë në sy statistikat që ju iu referoheni, ku kemi konstatuar shifra jo të kënaqshme zhdoganimesh. Në lidhje me këtë kemi kërkuar më shumë shpjegime dhe në të njëjtën kohë kemi sinjalizuar edhe autoritetet shqiptare për artikuj të ndryshëm si për shembull, cigare të markës “Karelia” shumë të përdorura në Shqipëri, të cilat qarkullojnë të tregjet tuaja pa pulla fiskale, pra që nuk i janë nënshtruar taksës së akcizës. Ne jemi koshientë për këtë problem dhe shpresojmë që në të njëjtën mënyrë të jenë edhe autoritetet tuaja shtetërore, edhe pse mund të them se hetimet janë akoma duke u zhvilluar. Për këtë, unë shpresoj që në këtë xhiro kontrabande të mos jenë të përfshirë edhe kësaj here autoritete të larta shtetërore ose zyrtarë doganash si në të kaluarën, megjithatë nuk e përjashtojmë një mundësi të tillë. Gjithsesi, për një gjë të tillë po mbledhim informacione ekstra dhe po ndërmarrim hetime tepër delikate, ku në rast të konstatimeve do të vëmë në dijeni për këtë autoritetet tona mbikëqyrëse, por edhe ato më të larta të Bashkimit Europian, si dhe do të propozojmë edhe masa sanksionesh të forta.

Nga investigimet më të fundit të “Albania”-s janë parë në treg edhe te grosistë të ndryshëm sasi të mëdha paketash të ndryshme pa pullën e akcizës. A mendoni se këto sasi të mëdha vijnë të organizuara edhe nëpërmjet kamionëve të mëdhenj?

Apsolutisht po. Për këtë ne jemi plotësisht të sigurt. Kjo pasi sasia e cigareve që konsumohet në tregun shqiptar është padyshim mjaft e madhe dhe nuk mund të mendohet që tregu të ngopet vetëm nga ato sasi modeste që janë zhdoganuar kohët e fundit. Këtë mund ta themi me qartësinë më të madhe, pasi dihet që sasia e duhanit që pihet dhe e duhanpirësve këtu konsiderohet nga më të mëdhatë në rajon. Me këto ritme është dhe kontrabanda. Por unë po jua përsëris se puna që ne po bëjmë për ta ndalur këtë është mjaft e madhe dhe ne po lëvizim të gjithë për të marrë rezultate. Duke u nisur dhe nga rezultatet më të fundit, unë përjashtoj faktin se kjo punë mund të jetë thjesht dhe vetëm punë diletantësh ose njerëzish të paorganizuar, ashtu sikundër nuk dua të mendoj se pas shpatullave tona këtë e organizojnë njerëz me pushtet apo funksione brenda doganave apo edhe më lart. Për këtë, ne po bëjmë një punë mjaft delikate duke mbikëqyrur jo vetëm pika të caktuara doganore, por edhe elementë të caktuar brenda tyre. Por, fatkeqësisht, konstatoj se tashmë këto cigare kontrabandë janë hedhur brenda tregut shqiptar dhe po konsumohen mjaft. Nga ana tjetër, kontrabandistët që janë të organizuar hedhin në popullatë edhe opinionin se cigaret kontrabandë, pra pa pullën e akcizës, janë më të mira duke i shitur edhe më shtrenjtë. Unë dua të them jo. Janë më të këqija, të pasigurta dhe vrasin më shpejt.

Cili do të jetë reagimi juaj, pra i CAFAO-ALBANIA-s, në rast se konstatohen shkelje ose në rast se korrupsioni me cigaret kap nivelet më të larta brenda Doganave Shqiptare?

Ne nuk qëndrojmë indiferent apo duarkryq kur vihemi në dijeni për raste të ndryshme kontrabande apo korrupsioni në sistemin doganor shqiptar. Ne gjithmonë ndërhyjmë si edhe në rastin kur u vumë në dijeni për kontrabandën e cigareve. Kjo veprimtari ishte për ne mjaft e qartë dhe për këtë ne u vumë menjëherë në aksion si një pjesë aktive e sistemit doganor. Për këtë ne vumë në dijeni edhe krerët e administratës doganore shqiptare, si dhe u sugjeruam atyre se si duhet të veprojnë. Në të njëjtën kohë, ne menjëherë vumë në dijeni edhe autoritetet më të larta të Bashkimit Europian. Këtë e bëmë si për vendin tuaj duke iu drejtuar Delegacionit Europian dhe zyrës së ambasadorit Rohan, po kështu edhe Komunitetit Europian dhe zyrës sonë në Paris. Këtë e bëmë pasi jemi të detyruar të informojmë për çdo muaj mbi aktivitetet e ndryshme që zhvillohen, si dhe për të vënë në dukje të metat apo problemet që ekzistojnë në sistemin e vendit tuaj.

Në Shqipëri ekziston mendimi se “ata që punojnë në dogana janë patjetër të korruptuar ose janë atje për të bërë para”, cili do të ishte mendimi juaj për këtë?

Po, këtë e kam dëgjuar dhe është një mendim shumë i përhapur te të gjithë në vendin tuaj. E dëgjoj te policia, e dëgjoj te të huajt, e dëgjoj në media, pra kudo. Por nuk mendoj se kjo mund të jetë apsolutisht e vërtetë, pasi në mjaft raste bëhen të ashtuquajturat “tam-tame” për të bërë vetëm zhurmë dhe sensacione. Edhe pse është ky “besim” popullor, për këtë nuk mund të akuzohen persona të caktuar pa prova. Por unë nuk e përjashtoj mundësinë që mund të ketë edhe elementë të tillë, edhe pse duhet thënë se situata në dogana është përmirësuar mjaft. Këtë ndryshim e kam parë që në kohën kur unë kam punuar këtu si një ekspert i thjeshtë, por situata ka ndryshuar edhe më tej me vënien në përdorim të sistemit informatik “ASIKUDA”, që ka informatizuar doganat shqiptare. Kjo ka shndërruar komplet punën tani në dogana, ku puna e një doganieri është bërë më e sigurt dhe më e kontrollueshme. Në këtë mënyrë është ulur ndjeshëm edhe mundësia që doganierët të bëjnë korrupsion, kjo pasi një pjesë e madhe e mallrave dhe kamionëve që kalojnë në dogana tani kontrollohen nga ky sistem kompjuterik dhe jo më nga individët. Kontrollet i kemi evidentuar edhe nëpërmjet ekspertëve tanë të CAFAO-s në doganat shqiptare ku vetëm gjatë kohëve të fundit kemi bërë rreth 200 inspektime të tilla. Por një gjë të tillë nuk mund ta them për disa vite më pare, kur doganat kishin në dorë fuqi të mëdha dhe në të njëjtën kohë toleronin dhe një korrupsion më të madh. Megjithatë, nuk mund të përjashtoj mundësinë që shumë marifete si dikur vijojnë të bëhen edhe sot, edhe pse me një ritëm më të zvogëluar.

Si i konsideroni raportet më të fundit zyrtare të dala nga Doganat Shqiptare në lidhje me një numër të lartë shkarkimesh në radhët e zyrtarëve, një pjesë e të cilëve edhe për favorizimin e korrupsionit dhe kontrabandës?

Është e vërtetë kjo që ju thatë. Por unë shoh që në doganat shqiptare tani po lëvizet disi për të eliminuar personat e njollosur me korrupsion apo ata që favorizojnë kontrabandën duke përfituar nga detyra. Nga faktet që unë kam di që vitin e kaluar u lëvizën rreth 75-80 për qind e të gjithë personelit nga administrata doganore, çka kishte të bënte pikërisht me faktin se një pjesë ishin të akuzuar edhe më parë si favorizues të korrupsionit dhe kontrabandës. Duke parë që motivacioni i pjesës më të madhe të të shkarkuarve ishte për korrupsion, atëherë mund të besojmë për një vullnet të mirë të krerëve të doganave, por edhe për një prerje të fijeve të atyre që kanë patur lidhje me kontrabandën dhe krimin ekonomik. Këtë gjë ne e kemi monitoruar dhe kemi konstatuar se janë bërë mjaft hapa pozitive.



Cili është aktiviteti i EU-CAFAO-ALBANIA

Aspekti operativ i EU-CAFAO-ALBANIA në Shqipëri është: “I lindur rreth 10 vjet më pare, pra në 1997-n, si një institucion i një aksioni asistence europine pranë qeverisë shqiptare, CAFAO ka modifikuar aktivitetin e tij këtu gjatë viteve në vazhdim duke u marrë edhe me sektorin financiar shqiptar dhe kryesisht me atë të tatim-taksave. Aktualisht kjo strukturë ka në shërbim rreth 40 persona dhe rreth 20 ekspertë ndërkombëtarë. Kjo tashmë është kthyer në një veprim dhënieje asistence në kuadrin qeveritar dhe fiscal, por që ndahet nga ai që ka qenë një aksion operativ që zhvillonte CAFAO gjatë kohës kur e drejtonte dr. Natalia, ku i referohemi viteve të para 1997-1998 deri në 2003-shin. Por qëllimi ynë u modifikua pasi kështu e kërkoi Bashkimi Europian. Pra EU-CAFAO jep asistencë në disa sektorë me rëndësi ku ndihma kërkohet sidomos nga qeveria shqiptare ose nga administrata doganore shqiptare. Lidhur me këtë, EU-CAFAO propozon sektorë të rinj dhe i referohet në vazhdimësi Bashkimit Europian dhe zyrës superiore në Paris, duke njoftuar për progreset që po bën në vijim sistemi doganor shqiptar lidhur me detyrat e ngarkuara. Kjo do të shërbejë edhe në të ardhmen kur ky institucion do të largohet nga Shqipëria kur ajo të jetë pjesë e BE-së dhe kur institucionet e saj të kontrollojnë sigurinë e produkteve që do të hyjnë në territorin e BE-së”.


30 Qershor 2007-gazeta albania

[BARAT]

Greqia legalizon 250 mijë minoritarë

Lajmi më i fundit për afrimin e datës së dhënies të së drejtës së votimit për të gjithë minoritarët me banim ose jo në Greqi, që do të thotë fitimi automatik prej tyre i pasaportës greke, tregon më së miri dy arsyet kryesore të “nxitimit” të Karamanlisit për t’i pagëzuar grekë edhe me “vulë” këta të fundit: Arsyeja e parë është shpresa e tij në votën e tyre për të rimarrë pushtetin aq shumë të diskutuar së fundi kur “frymëmarrja” e PASOK-ut po ndihet përherë e më pranë. Arsyeja e dytë është shpallja tanimë edhe zyrtarisht nga ana e diplomacisë greke e ekzistencës së një numri të konsiderueshëm të minoritetit grek në Shqipëri. Ndonëse në pamje të parë duket se arsyeja e parë është ndoshta edhe më e forta, kryesorja që e detyroi kryeministrin grek të marrë një vendim të tillë, rritja artificiale e qytetarëve me kombësi greke në Shqipëri ndoshta është edhe më e rëndësishme për të në një moment kur me sa duket edhe opozita greke po pajtohet në heshtje me vendimin e Karamanlisit, edhe pse ai mund t’i kushtojë rikthimin në pushtetin e humbur tre vjet më parë. Historikisht minoriteti grek në Shqipëri nuk e ka kaluar kurrë numrin e 60 mijë vetave, por, me sa duket, ky numër nuk i ka mjaftuar Athinës zyrtare, e cila kërkon tanimë ta rrisë artificialisht minoritetin grek në Shqipëri për arsye që dihen mirë. Gjithsesi, është ende shpejt për të nxjerrë përfundime përderisa projektligji nuk ka arritur ende në Parlamentin Grek, por kur ai të marrë formën e ligjit, i takon pastaj diplomacisë shqiptare për të reaguar ndaj “lojërave” të kolegëve të tyre jugorë, të njohur tanimë historikisht për “lëshime kuajsh” që rrëzojnë brenda një nate atë çka nuk mund ta rrëzonte shpata për vite me radhë…



12 Korrik 2007-gazeta albania

[BARAT]

Une se marr vesh pse ankohen kur i rreh pa arsye policia greke. Llogarit sikur polici grek te bente dashuri me ta (edhe kete e kane bere po pak me rralle)....
BARAT

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Grekët ndalojnë dhe keqtrajtojnë shoferin shqiptar

Altin Petro

Athinë - Ndalohet nga policia me makinën e tij pa asnjë shkak, shoqërohet në postën e policisë, ku dhe dhunohet fizikisht shqiptari.
Rikthehet edhe një herë problemi aq shqetësues i dhunës policore pa asnjë shkak ndaj emigrantëve të huaj në Greqi.
Një i ri shqiptar, i cili ka hapur tanimë proces gjyqësor ndaj dy policëve, është ndaluar ditën e diel në fshatin Ierriso të Selanikut në veri të Greqisë.
Sipas dëshmisë së tij, tek udhëtonte me makinën e tij, të dielën pasdite është ndaluar nga dy punonjës policie për kontroll. Pa asnjë shkak, vetëm kur kanë parë se patenta e tij ishte shqiptare, ai është arrestuar dhe është shoqëruar për në rajonin e policisë. Sipas 23–vjetarit, të gjithë policët e ndodhur në rajon e kanë goditur dhe ofenduar, ndërsa një tjetër polic i ka kërkuar të holla në shkëmbim të lirisë. Shqiptari i shtruar tanimë në Spitalin e Poligjëroses në gjendje të rëndë shëndetësore, ka kërkuar ndjekje penale ndaj dy policëve. Tashmë, për këtë çështje ka filluar një hetim i hollësishëm nga Zyra Qendrore e Policisë së Maqedonisë Qendrore. Ngjarja në fjalë, ka shtuar edhe më shumë shqetësimin e shqiptarëve që rrojnë e punojnë në Greqi, për problemin e patentave shqiptare. Prej kohësh nga të dyja shtetet nuk po jepet një vendim i prerë për vlefshmërinë e patentave shqiptare në Greqi. Sipas drejtuesve të lartë në Policinë Greke të Qarkullimit, patentat shqiptare, për faktin se vendi ynë nuk është bërë ende anëtar me të drejta të plota i BE, nuk janë të vlefshme në vendin fqinj, e si rrjedhojë, të gjithë shtetasit shqiptarë duhet të pajisen me patenta greke. Pra, me pak fjalë, edhe 1000 euro të tjera për person të derdhura në arkat e buxhetit grek nga emigrantët shqiptarë. Por, ajo që të tërheq vëmendjen në këtë rast është rreptësia e tepruar që tregojnë shumë herë efektivat e policisë greke me emigrantët shqiptarë, në ndryshim me emigrantët e tjerë. Kanë qenë jo të pakta rastet kur këta të fundit janë ndaluar e janë gjobitur me shumën minimale për mungesë patente (16 euro), ndërkohë që për shqiptarët kjo shumë shkon mbi 65 euro si dhe ndjekje penale, e në qoftë se deri në ditën e zhvillimit të gjyqit emigranti nuk është pajisur me patentë greke, dënimin mund të kthehet edhe me burg ose dëbim nga Greqia. Pra, megjithëse janë të shumtë emigrantët e pajisur me patentë shqiptare prej më shumë se 10-15 vjetëve, ata janë të detyruar të kalojnë në prova teorike e praktike të njëjta me një 18–vjeçar që merr sot për herë të parë patentë. Gjithsesi, ajo çka është më shqetësuesja në këtë problem është fakti që paligjshmërinë e patentave shqiptare shteti grek e cilëson menjëherë si çështje penale, ndërsa shkeljet e rënda të të drejtave të njeriut nga ana e tij në dhënien e lejeve të qëndrimit për emigrantët në momentin që është i vetmi shtet-anëtar i BE-së, që kërkon shuma të tilla të hollash për pajisjen me to, i quan tejet të ligjshme. Si mund të pajiset një shtetas shqiptar me një patentë greke kur atij nuk i është dhënë e drejta e qëndrimit të përhershëm në Greqi? Po sikur një moment, për një arsye ose një tjetër, nuk mund të merret më leje-qëndrimi, çfarë ta bëjë këtë dokument? Në Shqipëri ajo nuk është e vlefshme në qoftë se personi vendos qëndrimin e përhershëm atje, pra në këtë rast emigrantit i bie të zgjedhë: ose të jetojë në Greqi pa leje-qëndrimi, por me patentë greke, ose të emigrojë në një vend tjetër të BE-së, ku dokumenti i shtetit grek, si vend anëtar i BE-së, është i vlefshëm. E si zakonisht në raste të tilla, qeveria shqiptare, ndonëse e bazuar tërësisht në djersën e gjakun e emigrantëve, hesht ose më saktë, hesht sepse është tërësisht e paaftë të kërkojë të drejta të tilla të ligjshme për qytetarët e saj jashtë vendit, të cilët, për fat të keq, duhet se janë përfshirë prej kohësh në listën e të harruarve...


22 Maj 2007-gazeta albania

[BARAT]

Dita
Degjova dje intervisten me prof. Delvinen qe e kishe sjelle disa postime me perpara BARAT. Tek pjesa e dyte profesori tregon si fakt qe znj.Hillary Clinton e ka ngritur si teme ne Kongresin Amerikan ceshtjen e Camerise dhe se ka patur me kete rast debat per kete. Kerkova ne vazhdim ne internet, po mberrita tek ca njoftime gazetash nga 2002 qe benin me dije vec kete gje, qe ka pasur nje debat, por jo me shume. Ke ndonje material te shkruar nga ky debat? Flm.

Ky do te jete lajmi qe eshte dhene dhe qe ke gjetur dhe ti, por aty citohet edhe emri i debatuesit. Mbase gjej me vone ndonje gje me me te zgjeruar ne lidhje me kete ceshtje, por sidoqofte nuk eshte disinformim, sepse ka ndodhur realisht nje perplasje e tile mendimesh
BARAT

-----------

Kongresi amerikan debaton me greket ceshtjen Came

"Ceshtja Came eshte karte e shtetit shqiptar sa here qe tensionohet situata me Greqine", ka qene justifikimi mbrojtes i zedhenesit te Helsinkit grek, Panajot Dimitras gjate nje debati te Kongresit amerikan mbi ceshtjen came, te kerkuar nga Hillary Clinton. Sipas njerit prej televizioneve, "Top Channel", Dimitras ka deklaruar se nje nga arsyet qe Athina mban nje te ashtuquajtur gjendje lufte me Tiranen, eshte per te menjanuar qe keto ceshtje t'i nenshtrohen Gjykates. Duke shfrytezuar faktin qe ne kufirin mes dy vendeve prej me shume se 6 ditesh eshte bllokuar kalimi i shtetasve shqiptare, edhe pse te pajisur me leje te rregullta, per shkak te veshtiresive te nxjerra nga autoritetet greke, zyrtari grek ka kembengulur se zyrtaret shqiptare po shfrytezojne situaten. "Ne muajt e mjaltit kjo ceshtje harrohet, ndersa sa here acarohet situata qeveria shqiptare kujtohet te nxjerre nga menga asin cam" ka pohuar sipas te njejtit burim. Ai kishte dhene pak informacione rreth problemit duke argumentuar se informimi i tyre rreth kesaj ceshtjeje ishte i paket, pasi sipas nuk kishte nje shoqate qe te mbronte te drejtat e cameve. Keshilltari i Komisionit Amerikan te Helsinkit ne Kongres, Chadwik Gore, ka deklaruar se "Athina nuk i ka kushtuar aspak vemendje ceshtjes came". "Eksperienca me kete grup etnik eshte unike me debimin e tyre ne vitet '40 dhe pamundesine e e tyre ne rikthimin e tyre ne Greqi dhe te drejten e rikthimit te pronave" ka thene keshilltari. Sipas grekeve, Ceshtja Came, eshte pare si nje ceshtje e nacionalizmave dhe jo si e te drejtave te njeriut.


Korrieri, 08/25/2002

[agimial]

Nje ballafaqim ne studion televizive mbi qendrimet shqiptaro-greke.

http://video.google.ca/videoplay?doc...13930620693173

[Dita]

Po, kete artikull kisha gjetur dhe une BARAT. Nga kerkimi ne google une s'po gjej gje me shume, por nese gjen ti, te lutem sille ne kete teme. Flm.

[BARAT]

Interviste me Mentor Nazarko

Borxhet që fshihen në sirtarët e Greqisë

Alda Bardhyli

Lufta nuk është një marrëdhënie e një njeriu me një tjetër, por e një shteti, kundrejt një shteti tjetër, në të cilën njerëzit janë armiq rastësisht dhe jo si njerëz apo si qytetarë, por si ushtarë. Shtetet mund të kenë armiq vetëm shtetet, posaqë nuk mund të ketë një marrëdhënie të vërtetë midis gjërash të natyrave të ndryshme". Rouseau i shpjegon kështu konfliktet mes shteteve të ndryshme, duke u rrekur të rrëfejë filozofinë e të gjitha lëvizjeve që sjellin pasoja negative në të tashmen... Por, ndërsa kjo është thjesht një fjali nga mijëra të tilla, që mund t‘i gjejmë në të gjitha studimet apo librat historikë të vendeve të ndryshme, ajo që sot përjeton Ballkani duket se i ka rrënjët pikërisht tek e shkuara. Vite pas ngjarjeve të mëdha me pasoja për shumë vende, shtetet që mbajtën në kurriz këto pasoja nuk kanë mundur të bëjnë kompromise me të shkuarën, apo qoftë ta shërojnë atë... Historia e çamëve të Shqipërisë është një histori e ngjizur fort me të kaluarën, ku rikthimi në të, jo vetëm nga dy shtetet që mbartin këtë konflikt të vjetër, por dhe nga historianët apo studiuesit sa vjen e bëhet më e vështirë. Mentor Nazarko, një emër i njohur në publicistikën shqiptare, u gjend në këtë pjesë ende të lënduar të historisë shqiptare, teksa ndërtonte një ese kërkimore, të cilën e paraqiti për herë të parë në Universitetin e Perugias. Në studimin e tij fillestar ai u udhëhoq nga ekspertë të njohur italianë, si dhe profesoresha Paola Anna Pillitu. Por, ashtu si ai rrëfen, faktet më të mira i ka gjetur nga hulumtimet e studiuesve grekë.

Sigurisht që moria e fakteve që dilnin gjatë këtij kërkimi, e bënë të mos e shmangte dot natyrën e tij prej hulumtuesi, duke vazhduar të ecte në tunelin e errët të kësaj historie për të dalë prej aty me fakte të reja.

Teksa në Shqipëri kjo çështje çdo ditë e më shumë kërkon t‘i rikthejë vëmendjen qeverisë për të proceduar për zgjedhje, Nazarko nxjerr nga arkivat e tij disavjeçare të gjitha materialet për t‘i sjellë në një libër. "Lufta e fundit", libri, botim i Universitetit Evropian të Tiranës, ka vetëm pak javë që ka dalë në libraritë tona dhe duket se ka një shitje të konsiderueshme. Ky libër kërkon ta trajtojë kryesisht në planin juridik çështjen e pasurive të shqiptarëve në Greqi dhe këtu është e reja kryesore e tij. Ai përfaqëson kështu një tekst tipik të një avokati, që në një gjyq ndërkombëtar do të pretendonte rikthimin e pronave të shqiptarëve në Greqi te të zotët... I ndjeshëm dhe i saktë në çdo perceptim të kësaj historie, Nazarko kërkon të rrëfejë gjithçka duke iu referuar jo vetëm historisë, por edhe fakteve. Për analistin, tashmë ka ardhur koha për të mos qenë inferior ndaj kësaj çështjeje, por ai jep një udhëzues ndihmës për politikën shqiptare, që të dijë të kërkojë borxhet që na kanë dhe jo vetëm të lypë borxhet e përdorura keq. Ashtu siç thotë edhe gazetari i njohur grek, Tasos Teloglu, "borxhin e madh që mbetet dhe për pak kohë në sirtar, nuk keni ditur ta kërkoni". Prekja e problemeve të tilla delikate mes dy vendeve vjen në një formë të analizuar me kujdes, duke ofruar pas çdo shpjegimi dhe zgjedhjen. Në morinë e librave të botuar për këtë çështje, botimi i Nazarkos merr një tjetër përmasë, pikërisht për mprehtësinë e trajtimit të çështjes në të gjitha aspektet, duke iu referuar jo vetëm historisë dhe fakteve, por duke rrëmuar edhe në mendimin e historianëve grekë...

Nazarko ka prekur thelbin e një çështjeje, duke rrëfyer në një farë mënyre se nuk është asnjëherë vonë për t‘i dhënë fund një kapitulli të errët në historinë e dy vendeve dhe që bashkëjetesa në të ardhmen mund të jetë më e mirë nëse mbyllen hesapet e së shkuarës...



Ka pak kohë që keni botuar një libër mbi pronat e shqiptarëve në Greqi. Mund të na rrëfeni diçka më tepër për këtë hulumtim tuajin për të sjellë dhe njëherë në vëmendje një nga çështjet më të ndërlikuara mes Greqisë dhe Shqipërisë?


Ky libër është një kërkim mbi problemin më të madh që mendoj unë se shqetëson marrëdhëniet shqiptaro-greke: problemi i pasurive të shqiptarëve në Greqi.
Ky problem është krijuar më së shumti si pasojë e ndarjes së Perandorisë Otomane, kalimit të një pjese të madhe të tokave dhe shtetasve shqiptarë në Greqi, toka që iu nënshtruan konfiskimit, sekuestrimit apo kompensimit të papërfillshëm. Problemi në fjalë
është thelluar më shumë, si pasojë e konfliktit të dytë botëror, ku midis Italisë dhe Greqisë pati një konflikt luftarak, pati gjendje lufte dhe ku u implikua edhe Shqipëria. Si pasojë e kësaj gjendjeje, pasuri të rëndësishme të shqiptarëve u vendosën në sekuestro konservative (në një masë ruajtje të përkohshme, e cila do të duhej të mbaronte me mbarimin e luftës). Kjo gjë nuk ka ndodhur: këto pasuri gjenden ende nën zotërimin e privatëve dhe të shtetit grek. Vlera e tyre është e madhe, rreth disa miliarda euro. Dhe libri tenton të ndriçojë fatin e këtyre pasurive dhe perspektivat e zgjedhjes së këtij problemi.


Tentoni të shpjegoni një çështje, e cila ka vite që ka ndodhur dhe ku në të dyja anët e kufirit ka një realitet politik, që kërkon ta shmangë këtë. A nuk është disi e vështirë të rimarrësh faktet historike?

Këto nuk janë thjesht fakte historike, por brenda tyre implikohen të drejta pasurore. Ka manipulime të mëdha historike të grekëve, që me shumë gjasa janë të pakthyeshme, por me të drejtat pasurore është diçka krejt tjetër. E drejta pasurore ka një veti, është e përjetshme. Në këtë kuptim dhe shpresa për t‘i marrë, për t‘u kompensuar, për ta nuk vdes kurrë, megjithëse koha e vështirëson procesin e zgjidhjes. Ndërkohë që nuk duhet të mohojmë që ka pasur përpjekje për t‘i marrë ato, me gjithë vullnetin e palës greke për t‘i vënë një kapak të madh problemit të pasurive. Si ju thashë, problemet e trashëguara me pasuritë shqiptare janë të disa periudhave të ndryshme dhe në periudha të ndryshme ka
pasur qasje të ndryshme për zgjidhjen e tyre. Mund t‘ju them se edhe në kohën e Zogut ky ishte një problem i madh. Me një lloj keqardhjeje e pranoj se qeveria e Zogut bëri shumë më shumë sesa qeveritë e sotme shqiptare. E ngriti këtë problem në Lidhjen e Kombeve. E dyta nuk pranoi kompensime të pjesshme të këtyre pasurive që ishin konfiskuar deri atëherë, pra deri në 1939-ën. Dhe ajo çfarë është më e rëndësishmja (për të bërë një paralelizëm më të plotë historik) është fakti se qeveria e Zogut nuk pranoi kompensimin e plotë të këtyre pasurive në këmbim të dhënies dorë të lirë shtetit grek për të emëruar kryepeshkopin e kishës autoqefale. Kurse sot situata është e kundërta. Jo vetëm që nuk merremi me pasuritë, por i kemi dhënë dorë të lirë Greqisë në emërimin e Kishës Autoqefale, Sinodit dhe të gjithë hierarkisë së kishës ortodokse. Ndërkohë, në kohën e komunizmit ka pasur përpjekje, por të zbehta, jo të fuqishme, kryesisht nëpërmjet shoqërisë komisionere, një shoqëri që merrej me trajtimin e pasurive shqiptare jashtë. Dhe në kohët e tranzicionit këto 17 vjet ka pasur përpjekje të zbehta, gjithashtu për ta zgjidhur problemin, por që nuk ka dhënë asnjë rezultat deri në heshtjen e plotë në periudhën e deritanishme. Duhet pohuar se dobësimi i pozitës ndërkombëtare të Shqipërisë me ngjarjet e vitit 1997 ka qenë një goditje e rëndë për shpresat e zgjidhjes së këtij problemi.


Ju e njihni mirë këtë pjesë të historisë. Pse asnjëherë nuk ka pasur tentativa serioze për ta zgjidhur këtë çështje?


Faktori i parë që pengon është pabarazia në marrëdhëniet ndërkombëtare. Greqia është një shtet i fuqishëm, anëtar i Bashkimit Evropian, i NATO-s dhe që është pozitë superioriteti ndaj Shqipërisë. Kjo ka bërë që klasa jonë politike e sotme, e nënshtruar ndaj këtij shteti, të mos e ngrejë problemin me forcën e duhur. Në disa raste janë dhënë premtime se do të krijohen komisione të përbashkëta, që do të merren me çështjen e pasurive, por këto premtime nuk janë mbajtur. Pra, arsyeja e parë është pabarazia. Arsyeja e dytë është që kjo pabarazi është thelluar më shumë, për shkak se Shqipëria e humbi rëndësinë e saj si shtet me ngjarjet e 1997-ës, kur humbi forcën, autoritetin dhe dinjitetin në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe ky është një konkludim, jo thjesht i imi, por edhe i ekspertëve grekë, që intervistohen në libër. Ndërkohë, po ashtu edhe pesha e marrëdhënieve të tjera të vendosura midis dy vendeve, marrëdhënieve ekonomike, depërtimi i kapitalit grek këtu ka bërë që klasa jonë politike të jetë më e nënshtruar se sa do të ishte po të ishte në kushte të tjera. Sikur të mos mjaftonin këto që thashë, pabarazia në kushte ndërkombëtare - një shtet 10 milionësh me një shtet 3 milionësh - ngjarjet e 1997-ës, ngjarje të tjera me pasoja në marrëdhëniet ekonomike dhe financiare midis dy vendeve kanë krijuar një varësi të tillë të Shqipërisë ndaj Greqisë dhe e kanë bllokuar përkohësisht zgjedhjen e kësaj çështjeje.

Ju thoni përkohësisht... Si e shihni të ardhmen e këtij problemi?

Për të kuptuar të ardhmen e këtij problemi do duhet që të bëjmë paralele historike. Dhe paralelet historike janë qoftë të lidhura me vetë Greqinë, qoftë me vende të tjera që kanë probleme të tilla të ngjashme, të cilat nuk janë mbyllur kurrë. Pse me grekët? P.sh., problemi më i rëndësishëm me të cilin mund të bëhet një lloj paralelizmi në pikëpamje juridike, është ai që lidhet me fatin e pasurive të greko-qipriotëve në pjesën turke të mbetur, në atë që sot është pjesa turke e ishullit (e pushtuar nga turqit), për të cilat Greqia ngriti padi ndërkombëtare në Gjykatën e Strasburgut. Fitoi. Qytetarët greko-qipriotë, që kishin lënë pasurinë, pasi i kishin dëbuar me forcë nga pjesa turke, i kërkuan këto pasuri në Gjykatën e Strasburgut dhe arritën të fitonin kompensim. Greqia, shkaktarja e këtij problemi, na jep modelin e zgjedhjes. Ndërkohë, ky model i zgjedhjes nëpërmjet Gjykatës së Strasburgut që unë e eksploroj në libër është një model vështirësisht i ndjekshëm, pasi ka shumë pronarë, - në libër është një listë prej 700 pronarësh - dhe të arrish që t‘i sinkronizosh përpjekjet e tyre individuale për t‘i çuar në një padi është diçka e vështirë. Perspektiva e integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian hap mundësi të reja për zgjedhjen e kësaj çështjeje, të lidhur me të drejtën e pronave që është një e drejtë e përjetshme. Mendoj se hapësira e zgjedhjes lidhet më së shumti me negociatat politike dypalëshe dhe ndërkombëtarizimin e problemit, në kushtet kur pozita e shqiptarëve po forcohet, kujtoni vizitën e Bushit këtu. Ka edhe një rrugë të tretë, përveç Strasburgut dhe negociatave diplomatike, që është paditja e Greqisë në Gjykatën e Hagës. Por kjo është tepër e vështirë dhe s‘mund ta imagjinosh që Shqipëria do të ketë ndonjëherë forcën apo jo që të realizojë një operacion të tillë juridik. Ndërkohë, mund t‘ju them se përveç modelit të qeverisë së Zogut, që është një model pozitiv, kemi edhe modelin e qeverisë maqedonase, që dëften shumë më tepër dinjitet në marrëdhëniet me Greqinë. Dhe maqedonasit i kanë përzënë në fund të luftës, por ata janë më shumë të organizuar, qoftë vetë shteti maqedonas, qoftë maqedonasit që kanë mbetur atje dhe që pretendojnë të shpallin veten e tyre si maqedonas, edhe pse Greqia nuk e pranon ekzistencën e minoriteteve në tokën e vet. Ata e kanë ndërkombëtarizuar problemin, kanë kërkuar rezoluta në Këshill të Evropës etj. Kjo është një çështje e cila nuk do të vdesë ndonjëherë. Sigurisht ajo që më nxiti mua ishte heshtja dhe heshtja e gjatë që ekziston ndaj këtij problemi.

Ju keni bërë studime mbi këtë çështje. Mund të na tregoni se si shihet kjo çështje nga studiuesit dhe historianët grekë?

Një nga shtysat që unë u mora me studimin e kësaj çështje ishte fakti se ekspertët grekë që janë marrë me këtë çështje (dhe unë u referohem atyre), madje njëri prej tyre ka bërë një studim në 2006-ën, e konsiderojnë këtë si një problem që duhet zgjedhur domosdoshmërisht, pasi Shqipëria do ta fitojë betejën nëpërmjet rrugëve diplomatike ose juridike në gjykata ndërkombëtare. E drejta, sipas tyre, qëndron në krahun e shqiptarëve. Në momentin kur ekzistojnë studime të tilla me përfundime të kësaj natyre nga grekët, nuk mund të mos ekzistonin studime shqiptare për këtë problem. Kjo ishte një nga shtysat kryesore që unë nisa të shkruaj këtë libër. Nga ideja ime fillestare për studimet juridike vendosa të shtoja elemente të tjera, dokumente, kërkime publicistike etj., për të dhënë formën përfundimtare të librit dhe për ta bërë atë më të tretshëm.


----------------------------------------------------------------------------------------

Shqiptarët, pronarë tokash të paluajtshme në territorin grek

...Një nga problemet e para që i është dashur shtetit shqiptar të përballojë qysh në fillim ka qenë ai i pasurisë shqiptare në Greqi. Shqiptarët kanë qenë pronarë dhe të mjaft pronave të paluajtshme të ndodhura në territorin grek. Me reformën agrare, që bëri Greqia në vitet ‘20, u shpronësuan shumë shqiptarë, të cilët do të shpërbleheshin me letra me vlerë, por zhvlerësimi i dhrahmisë bëri që ata të mos marrin praktikisht asgjë. Përveç tokave bujqësore që mori reforma agrare, mbetën dhe shumë pasuri të tjera të paluajtshme, prona shqiptarësh, e midis tyre 65 mijë hektarë pyje, 108 mijë hektarë kullota, mbi 300 shtëpi etj. Në çastin që Italia i shpalli luftë Greqisë, kjo e fundit vuri nën sekuestër konservative edhe të gjitha pasuritë shqiptare me pretekstin se Shqipëria ishte palë në këtë konflikt e pra ishte në gjendje lufte. Pavarësisht nga fakti, Shqipëria nuk kishte asnjë përgjegjësi për këtë luftë, sepse ajo vetë ishte e pushtuar dhe nuk kishte personalitet juridik ndërkombëtar, Greqia nuk e ka ndryshuar këtë qëndrim, as sot e kësaj dite dhe pasuritë shqiptare janë ende nën sekuestër konservative. Megjithëse midis Shqipërisë dhe Greqisë janë lidhur marrëdhënie diplomatike, Greqia asnjëherë nuk është deklaruar se midis dy vendeve nuk ka ekzistuar gjendja e luftës...


*Pjesë nga letra që z. Agim Tartari i dërgon më 27 korrik 2000 ish-kryeministrit të asaj kohe, Ilir Metës, ku e informon mbi gjendjen reale të këtij problemi mes Shqipërisë dhe Greqisë.

[BARAT]

Ceshtja shqiptare dhe padrejtesite e bera ndaj shqiptareve, te pasqyruara nga
"New York Times" dhe nga gazeta te tjera te rendesishme amerikane.

pjese te shkeputura nga libri

Çeshtja Shqiptare ne Analet Diplomatike Amerikane ne Vitet 1918-1945
nga Masar Kodra

[BARAT]

Ceshtja shqiptare dhe padrejtesite e bera ndaj shqiptareve, te pasqyruara nga
"New York Times" dhe nga gazeta te tjera te rendesishme amerikane.

pjese te shkeputura nga libri

Çeshtja Shqiptare ne Analet Diplomatike Amerikane ne Vitet 1918-1945
nga Masar Kodra

[BARAT]

Ceshtja shqiptare dhe padrejtesite e bera ndaj shqiptareve, te pasqyruara nga
"New York Times", gazeta te tjera te rendesishme amerikane si dhe dokumente arkivore

pjese te shkeputura nga libri

Çeshtja Shqiptare ne Analet Diplomatike Amerikane ne Vitet 1918-1945
nga Masar Kodra

[/QUOTE]