Ekspozita ēame, pasuria e mbijetesės
Premtimi: Pavijon i veēantė nė Muzeun Historik Kombėtar
Nė masakrėn e Paramithias, bandat e Napoleon Zervės vranė dhe therėn nė mėnyrė ēnjerėzore mbi 600 gra, burra dhe fėmijė. Filat: Masakra e parė. 24 shtator 1944. U therėn dhe u vranė 259 veta, ndėrsa nė fshatin e madh, Spatar, tė njėjtin fat pėsuan 157 tė tjerė. Filat: Masakra e dytė. Mars 1945. Mbetėn tė vrarė 70 veta.
Lista vazhdon... Tė vrarė dhe tė humbur 2300 veta, nga tė cilėt 214 gra dhe 128 fėmijė. Tė vdekur gjatė emigracionit 2400 veta.
Shtėpi tė shkatėrruara dhe tė djegura mbi 5800. Objekte kulti tė shkatėrruara mbi 80. Lista vazhdon dhe zgjatet sėrish...
Janė kėto disa nga statistikat e viteve 1944-1945, qė ngrihen mbi gjakun, vuajtjet dhe dhimbjet e popullsisė ēame, qė historia e la nėn tehun e urrejtjes dhe lakmisė greke pėr pronat dhe jetėt e tyre. Nė njė ekspozitė tė ēelur dje, nė ambientet e Muzeut Historik Kombėtar, ėshtė jetėsuar masakra historike dhe gjenocidi i pashembullt grek ndaj popullit shqiptar tė krahinės sė Ēamėrisė, qė as filloi e as mbaroi nė Luftėn II Botėrore.
Kalvari i dhimbjes ēame ngrihet qė mė 1913-ėn, kur Fuqitė e Mėdha e ndanė nga territori kombėtar pėr tė kėnaqur pangopėsinė pėr troje shqiptare tė fqinjėve grekė. Dhe trofeu i luftės u bė fli, por nuk humbi. Mbijetoi pėr tė dėshmuar edhe sot vullnetin e mbijetesės sė njė populli, qė pėrjetoi egėrsinė shoviniste greke.
Stendat me pjesė tė veēanta tė historisė ēame, njerėzve tė shquar tė kėtij populli, qendrave mė tė zhvilluara tė saj, dokumenteve historike qėndrojnė tė fiksuara nė hollin kryesor tė Muzeut Historik Kombėtar. Tė punuara me kujdes dhe me pėrkushtim tė veēantė ato flasin pėr atė, qė grekėt nuk deshėn ta njohin kurrė, por qė nuk mundėn ta zhdukin edhe pas vrasjeve, therjeve e dėbimeve tė dhunshme.
Dėshmitė
Qendrat urbane, si Konispoli, Paramithia, Filati, Margėllėēi, Parga, Preveza, Gumenica e tė tjera bėjnė qėndresė tė fiksuara nė fotot e realizuara nė pjesėn mė tė madhe nga fotografi Skėnder Beqiri, por tė mbledhura e tė dhuruara nga tė gjithė pasardhėsit e Ēamėrisė.
Veshjet nė linja elegante femėrore, plot ngjyra tė forta, zbukuruar nga punime nė ar dhe ornamente floriri pasurojnė Muzeun Kombėtar me bukurinė e traditės dhe folkut origjinal tė kėsaj treve, dikur tė pasur e tė zhvilluar, njė ndėr epiqendrat e tregtisė sė mallrave shqiptare me botėn. Teksa shėtit nga njėra stendė nė tjetrėn, syri prek lehtė jelekėt e qėndisur, shallet e praruara nė mėndafshe e tafta, mbulesat e punuara me motive tradicionale, qė identifikojnė menjėherė origjinėn e tyre.
Mė pas, nga bukuria e stilit dhe pasuria e materialeve nuk mbeten as zejet shtėpiake dhe ato tė punėve tė pėrditshme. Bronz, bakėr, e metale tė shtrenjta pėrthyhen e marrin forma nė enėt dhe vazot e mbartura mundimshėm nė rrugėtimin e gjatė tė 62 viteve mė parė.
Kjo ėshtė vetėm njė pjesė e pasurisė kulturore dhe historike tė komunitetit ēam. Ajo mė e madhja mbetet atje nė vendlindjen e tyre, tashmė e populluar nga grekė qė "bujtėn" tė paftuar. Avdyl Sulejmani, 76 vjeē, kujton me hidhėrim sesi u largua nga toka e tij qėkur ishte 13 vjeē. Kureshtja dhe dashuria e shtynė qė nė vitin 1993 tė hynte fshehurazi nė territorin ku ka pronat, shtėpinė dhe varret e tė parėve tė tij. "Kalova kufirin nė mėnyrė ilegale dhe u drejtova pėr nga shtėpia ime nė fshatin Varfanj, qė gjendet rreth 8 kilometra larg Gumenicės", tregon ai. Moment shumė i vėshtirė pėr tė ishte kur trokiti nė portėn e dashur tė shtėpisė dhe derėn e hapi njė greke krejt e panjohur. "Kisha frikė tė tregoja se kush isha dhe qė ajo ishte shtėpia ime, pasi nuk kisha dokumente tė rregullta, ndaj u solla si njė emigrant i zakonshėm nė kėrkim tė tim biri", vijon rrėfimin e tij, Avdyli. Ai shton se ka shumė dėshirė tė kthehet dhe tė vdesė atje ku ka lindur, nė trojet e tij. "Dua tė shkoj qė tė vendos lule edhe nė muzeun e Ali Pashait nė Janinė. Por, asgjė nuk mė pengon qė tė bėj po kėshtu edhe nė varret e ushtarėve grekė, qė luftuan kundėr pushtuesve", shprehet me fisnikėri 76-vjeēari, qė ende shpreson se njė ditė do tė kthehet nė vendlindje.
Kontraste
"Mbi shkrepat e Sulit dhe gjatė brigjeve tė Pargės jetojnė burra qė vetėm nėnat e vjetra dorike lindėn. Ndodhen pastaj edhe disa familje, qė do tė thosha se zbresin nga fisi i Heraklideve". Ėshtė ky pėrshkrimi i kujtimeve tė Bajronit pėr suljotėt, pėr tė cilėt ai shkruan se ishin shqiptarė tė krishterė nga fisi i ēamėve. Kėtyre pohimeve u shtohen pėrshtypjet e mrekullueshme pėr bukurinė e trevave tė Ēamėrisė, edhe nga dashamirėsja e shqiptarėve, Edith Durham.
Por, ndryshe nga letėrsia, tejet kontraktuese dhe e padrejtė ėshtė treguar me ta historia. Mohimi i tė drejtave tė njeriut pėr kėtė trevė nuk ka harruar tė shkruajė njėra pas tjetrės dėshmitė e gjenocidit grek. Nė rravgimin e mundimeve tė tyre tė shėnjuara nė njėrėn prej stendave tė ekspozitės, thuhet se: Qeveria greke i hoqi tė drejtėn popullsisė myslimane nė Ēamėri pėr tė votuar; ēamėt nuk lejoheshin tė shėrbenin si ushtarė tė rregullt, por nė ushtri ngarkoheshin me punė tė rėndomta; Greqia nuk respektoi tė drejtėn tonė fetare; ajo nuk lejoi hapjen e asnjė shkolle shqipe; qeveria greke dhunoi pronat e popullsisė ēame myslimane.
Persekutimi dhe shkelja e kėtyre tė drejtave tashmė janė depozituar edhe nė Gjykatėn Ndėrkombėtare tė tė Drejtave tė Njeriut nė Strasburg nga ana e shoqatės "Ēamėria". Nga arkivat e historisė, kjo shoqatė, organizuese edhe e kėsaj ekspozite, ka nxjerrė njė seri dokumentesh zyrtare. Nė njėrin prej tyre citohet letra e Bepo Izet Kushit, dėrguar Presidentit tė SHBA-sė, Uillson, nė emėr tė shoqėrisė "Ēamėria", nė tė cilėn ai shprehet kundėr vendimeve tė padrejta tė Konferencės sė Londrės sė vitit 1913.
Kujtesa
Ekspozita, edhe nė qytete tė tjera tė vendit
Kjo kujtesė e historisė sė vuajtjeve tė ēamėve, por edhe e pasurisė sė tyre tė traditave kulturore dhe folkloristike, do tė shėtisė edhe nė qytete tė tjera. Drejtori i Muzeut Historik Kombėtar, Beqir Meta, si dhe drejtues tė shoqatės "Ēamėria", shprehen se me kėtė pasuri duhet tė njihen edhe qytetarėt e tjerė tė vendit. Mė pas, ajo do tė qėndrojė nė njė pavijon tė posaēėm, qė do tė krijohet nė hapėsirat e Muzeut Historik Kombėtar, si pjesė natyrale e trupit kombėtar.
Deklarata
Ligji i luftės, absurdi i Greqisė evropiane
Nė hendekun qė mban shumė nga ēėshtjet e mbetura pezull mes Shqipėrisė dhe Greqisė, ndėr mė absurdėt ėshtė ai i ligjit tė luftės. Ėshtė ky pėrkufizimi qė sjell historiani Beqir Meta.
Sipas tij, shteti grek vazhdon ende tė mbajė nė fuqi njė ligj tė tillė, edhe pse pati disa tentativa pėr ta shfuqizuar atė. Kjo ndodh, pohon Meta, pasi vetėm kėshtu grekėt mund tė ndalojnė kthimin e pronave tė Ēamėrisė zotėruesve tė tyre tė vėrtetė. Ndėrkohė qė e konsideron tė pakonceptueshėm faktin e ekzistencės sė njė ligji tė tillė pėr njė vend anėtar tė Bashkimit Evropian.
Rrėfimi
Behije Memko: E kam trashėguar prej gjyshes nga paja e blerė nė Janinė
Dhurata, boksha 200-vjeēare e punuar nė ar
"Kjo ėshtė historia e dhimbjes sime. Nuk kam dėshirė pėr hakmarrje, kam vetėm dhimbje pėr nėnėn qė ma varėn pėrpara syve dhe babanė qė ma pushkatuan me pjesėtarėt e tjerė tė familjes sonė tė madhe". Janė kėto fjalėt qė thuhen me vėshtirėsi pėrmes lotėve tė 71-vjeēares Behije Memko. Ajo qėndron nė njėrėn nga stendat e ekspozitės sė sapoēelur me kulturėn, traditat dhe historinė e kėtij populli, qė i ka mbijetuar masakrės greke tė pas Luftės sė Dytė Botėrore. Nė stendėn e xhamtė qėndron plot stoicizėm njė boksha (mbulesė pėr tė mbledhur veshje e tė linjta) e qėndisur me fije ari nė njė fushė blu tė thellė. E moshuara e pėrkėdhel dhe pėrhumbet sikur prek me duar njė kujtim tė shtrenjtė. Dhe i tillė ėshtė. Qėndisma me lule tė arta plot 200- vjeēare qė daton nga viti 1800 ėshtė trashėgimi, qė ajo e ka marrė nga gjyshja e saj. "Ėshtė pjesė e pajės sė nėnės sė nėnės sime. E ka blerė nė Janinė kur ėshtė martuar", tregon Behija, tashmė me flokė tė zbardhur nga mosha, por me njė kujtesė qė nuk ka humbur asgjė nga e kaluara.
Ėshtė zbuar dhunshėm nga shtėpia nė zonėn e Paramithias. Ishte vetėm 9 vjeēe kur mori rrugėn e gjatė, bashkė me mijėra tė tjerė bashkėpatriotė drejt viseve mė veriore shqiptare. Masakra e Napoleon Zervės nuk ka kursyer asnjė nga njerėzit e saj tė dashur. "Nuk na lejuan tė hynim nė Shqipėri nga Konispoli, qė e kishim mė afėr. U detyruam qė tė ecnim pėr ditė tė tėra nė kėmbė nga Qafė-Bota. E filluam gjithēka nga e para", tregon Behija, qė ende ka mall tė rikthehet qoftė edhe njė herė nė shtėpinė e saj, dashuria pėr tė cilėn nuk i ka ndryshuar kurrė.
gazeta shqip- 28/06/2007
Krijoni Kontakt