Dosja antishqiptare e Greqisë, 1912-2007

[BARAT]

100 euro për një të zhvarrosur

Policia e Përmetit nis hetimin për zhvarrimet

Artan Hoxha

Identifikimi i numrit të saktë të ushtarëve grekë të vrarë në Luftën e Dytë Botërore në territorin e Shqipërisë si dhe zbulimi i vendndodhjes së eshtrave të tyre është marrë përsipër nga shoqata e ish-ushtarakëve të liruar minoritarë me qendër në Gjirokastër. Në këtë shoqatë bëjnë pjesë ish-oficerë të Ushtrisë gjatë rregjimit komunist, ish-punonjës të Sigurimit të Shtetit dhe ish-efektivë të policisë që kanë punuar në të ashtuquajturën Vorio-Epir apo Epiri i Veriut. Kjo shoqatë ka publikuar një raport me të dhënat e ushtarëve grek të vrarë gjatë Luftës së Dytë Botërore, ku numri i të vrarëve të dhënë prej saj, është shumë herë më i lartë se numri i ushtarëve grekë të vrarëve që dihen zyrtarisht nga autoritetet shqiptare. Pjestarë të veçantë të kësaj shoqate, persona të afërt me priftin e Përmetit Vasil Thomollari, si dhe punëtorë të paguar prej tyre, kanë marrë pjesë kohët e fundit në zhvarrosjen e disa varreve në fshatrat e Përmetit. Eshtrat e zhvarrosura në varret e vjetra të fshatrave të zonës janë ambalazhuar në qese plastike për tu vendosur më pas në varrezën mauzeleum në Manastirin e Shën Kollit, që ndodhet në Grykën e Këlcyrës. Në këtë varrezë pretendohet se do të vendosen eshtrat e 630 ushtarëve grekë të vrarë në Luftën e Dytë Botërore. Ndërtimit pa leje nga autoritetet lokale i varrezës mauzeleum të manastirit të Shën Kollit tashmë i është shtuar edhe dyshimi se në të nuk do të vendosen eshtrat e ushtarëve grekë të vrarë në luftë, por eshtrat e varreve të vjetra të fshatrave të zonës përreth. Dje pasdite policia e Përmetit ka nisur hetimin në lidhje me zhvarrimet e bëra në varrezën e vjetër të fshatit Kosinë për të zbardhur qëllimin e një veprimi të tillë. Ekspertët e policisë kanë bërë kqyrjen e varreve të hapura dhe kanë marrë në pyetje banorë të fshatit për të mësuar se kush e ka bërë një veprim të tillë. Gazetari dhe kameramani i televizionit lokal AOS TV, që disa ditë me pare bënë kronikën për zhvarrimet në fshatin Kosinë janë çkisheruar nga prifti i Përmetit Vasil Thomollari.

Varret
"Gazeta Shqiptare" ka siguruar fakte dhe dëshmi të banorëve të zonës për afro 6 muaj me radhë, të cilat provojnë se në varrezën mauzeleum të Grykës së Këlcyrës, bashkë me eshtrat e ushtarëve grekë po tentohet të vendosen dhe eshtrat e varreve të vjetra të fshatrave të Përmetit. Banorë të zonës thanë për "Gazetën" se në afërsi të Grykës së Këlcyrës kanë qenë vetëm 36 varre të ushtarëve grekë të vrarë në betejën e malit të Golikut nga trupat e batalionit Italian, Ujqërit e Toskanës(Lupi di Toskana). Ish-shefi i policisë së Tepelenës gjatë viteve 1992-1996, Demir Zeka, tashmë mësues historie në Dragot, ku ka qenë varreza e ushtarëve grekë tha se "varret e 36 ushtarëve grekë kanë qenë në Sajmol, një vendbanim i lashtë ilir. Ushtria Italiane varrosi bashkë me 2000 ushtarët e saj të vrarë në betejën e malit të Golikut dhe 36 ushtarë grekë. Asnjë nga varret e tyre nuk ka patur emër. Eshtrat e tyre janë zhvarrosur disa muaj më parë dhe janë çuar me arka të vogla druri në kishën e Këlcyrës, në pritje për tu vendosur në Manastirin e Shën Kollit". Në një parcelë të papunuar prej kohësh, që ndodhet në të djathtë të rrugës Dragot-Përmet, duken ende grupat e hapura të varreve të ushtarëve grekë. Pranë tyre qëndron ende një kryq prej hekuri afro 3 metra i lartë.

Pagesa
"Për një varr të hapur në fshatrat e komunës së Sukës, më kanë paguar 40 mijë lekë të vjetra. Por unë kam punuar dhe me dy persona të tjerë, kështu që i bie për çdo palë eshtra të nxjerra nga dheu, të paketuara në qese plastike, na janë dhënë 120 mijë lekë të vjetra ose 100 euro", thotë për "Gazetën" një 32-vjeçar, banor i zonës së Këlcyrës. Ai nuk do të identifikohet pasi u trembet pasojave që mund të ketë nga të afërmit e të zhvarrosurve, por tregon se kanë punuar në disa fshatra të komunës së Sukës dhe komunës së Piskovës. "Përveç nesh kanë punuar për zhvarrime në disa raste dhe të afërm të priftit të Përmetit, Vasil Thomollari, si dhe disa persona të ardhur nga Gjirokastra. Personat që na paguanin na thoshin gjithmonë që të mos flisnim për punën që bënim. Më vonë morëm vesh se eshtrat që nxirrnim nga varret e vjetra do të vendoseshin në varrezën e ushtarëve grekë në Manastirin e Shën Kollit. Nuk e kuptoj si mund të vendosen aty eshtrat e fshatarëve të Përmetit varrosur para 100 apo 200 vitesh, apo të grave dhe fëmijëve të cilat i kemi zbuluar nga varset dhe veshjet që mbanin", thotë 32 vjeçari i cituar nga "Gazeta". Eshtrat e varreve të hapura pranë kishës Bizantine të shekullit të 12 në Kosinë, në Kutal, Kaludh apo në disa fshatra të zonës së Sukës e Ballabanit duket se i pret një e ardhme e "lavdishme", pasi do të nderohen si heronj të Luftës së Dytë Botërore, vrarë në betejat kundër fashizmit.

[BARAT]

Banorët e Kosinës, protestë për zhvarrimet

Sot pasdite fshatarët e Kosinës në komunën e Piskovës, do të zhvillojnë një protestë për hapjen e disa varreve dhe zhvarrosjen e eshtrave në varrezën e vjetër të fshatit. Sipas banorëve të Kosinës, ka qenë prifti i kishës së Përmetit, Vasil Thomollari ai që ka drejtuar zhvarrimin e disa varreve të vjetra pranë kishës së fshatit. Dëshmitarë okularë por dhe fshatarë që janë paguar për të kryer zhvarrimet, kanë deklaruar se eshtrat e zhvarrosura kanë qenë të disa varreve mbi 100 vjeçare, madje ka patur dhe eshtra grash dhe fëmijësh. Këto eshtra janë futur më pas në qese plastike dhe janë çuar për tu vendosur në varrezën mauzeleum të ushtarëve grekë, të vrarë në Luftën e Dytë Botërore në manastirin e Grykës së Këlcyrës. Banorët e Kosinës pretendojnë se varret e hapura u përkasin paraar-dhësve të tyre dhe nuk kanë asnjë lidhje me ushtarët helenë të vrarë në luftën Italo-Greke.

[BARAT]

Altin Ballabani: "Më kanë shpërthyer portën e shtëpisë, morën gurin e varrit që datonte në vitin 1871"

Vjedhja e eshtrave, kërcënohet punëtori që i denoncoi

"Zvprokurori më tha se nëse eshtrat tregojnë se janë varre të ushtarëve grekë, mua do të më arrestojnë"

Entela Bani

Përmet- Persona të paidentifikuar kanë shqyer portën e shtëpisë së personit që denoncoi skandalin e hapjes së varreve dhe kanë vjedhur një gur varri që datonte në vitin 1871, i cili shërbente si provë, për të treguar se varret nuk ishin të ushtarëve grekë. Altin Ballabani, i cili denoncoi i pari ngjarjen, tregon për "Shekulli"-n se ka pasur telefonata kërcënuese ndaj tij, menjëherë pasi ka denoncuar zhvarrosjen e eshtrave në fshatin Kosinë. Altini thotë se ka marrë zile dhe telefonata të shpeshta nga numra anonimë, që e kanë kërcënuar. Nisur nga kjo, babai i dy fëmijëve, tregon se ka nevojë për mbështetjen e shtetit në këtë çështje, për ta siguruar se nuk do t'i ndodhë asgjë e papëlqyeshme. Në një intervistë për gazetën "Shekulli" ai tregon zanafillën dhe vijimësinë e historisë së zhvarrimeve në fshatin Kosinë.

Ju jeni i përfshirë drejtpërdrejt në çështjen e zhvarrimeve të bëra. A mund të na tregoni, kur ka filluar historia?
Rreth një muaj më parë. Prifti, Vasil Thomollari, kërkoi në fshat katër punëtorë që do ta ndihmonin për të zhvarrosur eshtrat, që sipas tij do rivarroseshin në kishë. Pranova të punësohesha unë dhe tre të tjerë nga fshati. Dy ditët e para, prifti nuk erdhi të na shikonte fare, kur punonim dhe ne vepruam sipas porosisë që na kishte dhënë. I nxirrnim eshtrat dhe i vendosnim në ca qese të bardha plastike me numra. Një ditë, gjetëm nja dy gëzhoja, që mund të gjenden në çdo vend dhe atëherë prifti na tha se këto ishin varret e ushtarëve grekë.

Si vepruat pas këtij pohimi?
Shkova në shtëpi dhe i thashë babait, i cili më tha që varret ishin të të parëve tanë dhe jo të ushtarëve grekë. Vetëm nga fisi ynë, Ballabani, ka të varrosur në shtatë breza. Pastaj gjetëm edhe një gur varri, që kishte të gdhendur vitin 1871 dhe ky numër s'mund të ishte varr i një ushtari grek. Më tej, të varrosur njëri pas tjetrit, kanë qenë tre fëmijë, ndërsa në varre të tjera janë gjetur dy varëse, një kurorë nusesh, unaza dhe një palë këpucë grash. Nuk di që gratë të kenë qenë në luftë. Pas kësaj njërën prej varëseve, që kishte një medaljon dhe një kryq, ia dhashë priftit dhe një tjetër e mbajta për vete, pasi i përket tezes së babait tim, që është vrarë vajzë e re nga një cifël predhe. Ajo është varrosur ende pa i dalë shpirti se arritën gjermanët në fshat. Prifti më kërkoi edhe varësen e dytë dhe kur nuk ia dhashë, më përzuri nga puna, se gjoja i kisha fshehur varësen dhe më tha se do më denonconte në Prokurori.

Sa varre janë hapur gjatë kohës që ti punoje?
Ditët e para punuam fare "të zbuluar" si i thonë, pa dorashka, pa maska dhe pa asnjë masë tjetër mbrojtëse. Tani prifti mund të thotë çfarë të dojë, po e vërteta është kjo. I kapnim eshtrat me dorë. Mamaja më sillte shpesh raki për dezinfektim. Na u tha që do të merrnim 1500 lekë të reja për hapjen e një varri, ne hapnim 12-13 varre në ditë. Deri në momentin që unë ika nga puna, ishin hapur 74 varre, kurse gjithsej janë hapur 137 varre.

Jeni i bindur se aty nuk ka ushtarë të varrosur?

Dëshmitë e gjalla të banorëve të vjetër tregojnë se aty nuk ka ushtarë grekë, po janë varret e banorëve të hershëm të krishterë të Kosinës. Nëse prifti do të gjejë eshtrat e ushtarëve grekë, le t'i gjejë aty ku kanë rënë dhe jo këtu, ku kanë dalë edhe eshtra fëmijësh.

I kanë marrë të gjithë eshtrat?
Po, të gjitha eshtrat janë futur në qeska të bardha me numra dhe se ku i kanë çuar, nuk e di. Janë marrë edhe gjërat që janë gjetur brenda në varre, madje janë marrë edhe eshtrat e një fëmijë. Dy varret e tjerë të fëmijëve, janë hapur dhe janë mbuluar prapë.

Përveç debateve me priftin, ju ka hapur probleme të tjera kjo histori?
Në dijeni të kësaj çështjeje kanë qenë të gjithë, kryetari i komunës, kryeplaku, por vetëm unë e hapa këtë histori se ishin hapur e marrë eshtrat në 100 varre, dhe asnjë nuk po reagonte. Prifti kishte vetëm një letër të firmosur për këtë punë dhe nuk ka marrë leje nga asnjë. Erdhën dje nga policia dhe Prokuroria dhe kam pasur edhe një debat me policët, që morën me vete edhe varësen e gjetur në varr. Zëvendësprokurori më tha se eshtrave do t'u bëhet analiza e ADN-së dhe nëse janë të ushtarëve grekë, mua do më arrestojnë. Jam dakord që të bëhet AND-ja, po ajo e kockave që u gjetën këtu dhe nuk dihet se ku vajtën, dhe jo e kockave që mund të jenë marrë në ndonjë vend tjetër. Unë nxorra në dritë një të vërtetë dhe vetëm kaq.

Kanë reaguar të tjerë veç jush?
Tani që e hapa unë këtë mesele, kanë reaguar të gjithë. Dje në darkë është shqyer porta dhe është marrë guri i varrit. Kam marrë edhe telefonata anonime, madje dhe kërcënime dhe kërkoj përkrahjen e shtetit, se këtë skandal e denoncova unë. Tani në dorë e ka drejtësia që të hetojë dhe të vërë para përgjegjësisë, fajtorët.
(shekulli)

[BARAT]

Debat ne Kuvend për trafikun e eshtrave, deputeti i Permetit, Hoxha: Të zbardhet trafiku

Trafiku i eshtrave është kthyer ne objekt debati ne seancen e sotme te Kuvendit. Ka qenë deputeti i Permetit, Flamur Hoxha, ai qe ka kërkuar zbardhjen sa me pare te këtij trafiku, ndërkohë qe i ka bërë thirrje prokurorise te reagoje sa me pare.
Rreth kësaj ceshtjeje është shprehur dhe deputeti i Levizjes Socialiste për Integrim, Sabit Brokaj. Perfaqesuesi i LSI-se ka kërkuar sqarime rreth ekzistencës ose jo te një marrevshjeje mes pales shqiptare dhe asaj greke për zhvarrimin e keture eshtrave, ndërsa ka kërkuar berjen e një ligji për fetë. Ndërkaq edhe deputeti demokrat Blerim Cela i ka bërë thirrje institucioneve te reagojne për zhvarrimin e eshtrave.

Ora 18:05- Konfirmohet prania e eshtrave brenda kishes se voges te fshatit Kutal ne Permet. Gazetari i tv NEWS24 Aristomen Mandi është futur brenda ne kishe dhe ka mundur t'i shohe dhe madje edhe t'i fotografoje ato. Verifikimi i eshtrave ne kishe është bërë vetëm pas hapjes se saj dhe hyrjes ne te te Konsullit grek te Gjirokastres Kristo Mandella, perfaqesuesve te mitropolise dhe prifti ortodoks Ikonom Vasil Thomollari.

Banoret e zones kanë denoncuar se këto eshtra te fshehura ne kishen e vogël te fshatit Kutal te Permetit do të viheshin ne varret bosh te ushtareve grek ne varrezat e manastirit te Permetit. Ne kishe ndodhen 69 arka me eshtra te vendosura ne një vend te dukshëm ndërsa qëndronin te mbyllura. Pasi ka hyrë ne kishe prifti ka mbajtur një meshe jashtë programit. Ai gjithashtu tha se policia kishte dhunuar kishen pasi nuk e kishte lejuar te hynte brenda saj.

Prifti Thomollari gjatë qendrimit te tij ne kishe ka qenë i shoqëruar nga konsulli grek ne gjirokaster Kristo Mandella. Ndërkohë policia gjatë gjithë kohës ka qëndruar jashtë kishes madje dhe jashtë oborrit te saj. Ndërkohë forcat e policise ne orët e pasdites kanë shtuar pranine e tyre ndërkohë qe pritet një vendim i prokurorise qe do të lejonte me pas forcat e policise te hynin brenda kishes.

Pasi ka mbaruar mesha autoritetet fetare e ambasadori grek janë larguar ndërsa kisha është mbyllur sërish. Banoret e fshatrave Kutal dhe Kosine kanë kanë denoncuar zhvarrosjen e mbi 100 varreve shumë vjeçare te banoreve te këtyre zonave. Ata janë shprehur se eshtrat e zhvarrosura do të sherbejne për te mbushur varret bosh te varrezes se ushtrave greke brenda manastirit te grykes se Kelcyres ne Permet.

Dje pasdite policia ka zbuluar vendodhjen sekrete të eshtrave të 137 varreve të zhvarrosura që nga 29 prilli në fshatin Kosinë dhe në zonat përreth. Varret ishin zhvarrosur me pretendimin se në to gjendeshin eshtrat e ushtarëve grekë të vrarë që në kohën e luftës italo-helene. Policia ka marrë në pyetje në lidhje me një ngjarje të tillë 6 persona, 4 nga punëtorët që zhvarrosnin varret, kryekomunarin dhe kryeplakun e fshatit Kosinë. (News24/Balkanweb)

[BARAT]

Në Kosinë të Përmetit, aty ku një muaj më parë u hapën 100 varre. Flasin banorët

Eshtrat, varret, mallkimet dhe figura e një prifti që prishi qetësinë e fshatit Kosinë. Mungon vetëm shiu dhe plaka Nicë. Nuk është një nga pjesët e romanit "Gjenerali i ushtrisë së vdekur", por një realitet që ndesh në fshatin me 600 banorë të komunës së Piskovës. Kur një muaj më parë, Ikonom Vasil Themollari, Alqi Kasa si drejtues i ish-ushtarakëve minoritarë dhe 5 punëtorë varrmihës nisën gërmimet e para për nxjerrjen e eshtrave në varrezën pranë kishës së Shën Mërisë. Askush nuk e shkoi në mend rrjedhën që do merrnin ngjarjet.
Në fshatin e madh rreth 1 km larg rrugës nacionale Këlcyrë -Përmet nuk flitet për gjë tjetër, veçse si eshtrat e banorëve u adoptuan në ato të ushtarëve grekë. Këtu jetojnë në harmoni mes tyre myslimanë e të krishterë, gati-gati në numër të barabartë mes tyre. Përkatësinë në njëren apo tjetrën fe e kupton nga reagimi që kanë në lidhje me ngjarjen. Myslimanët preferojnë të mos përzihen në këtë çështje. Ngrenë supet dhe thonë se nuk dinë asgjë. Të krishterët jetojnë në lagjet më të vjetra, rreth kishës dhe flasin me indinjatë për këtë veprim.
Spiro Zhaka, kryeplaku i fshatit tregon si nisën gërmimet dhe pse puna shkoi deri këtu. "Në 20 a 22 prill erdhi At Themollari dhe më tha se ka dokumente e skica se këtu kishte ushtarë grekë, veç banorëve të fshatit. Do fillonin gërmimet për t'i nxjerrë që t'i çojnë tek manastiri i Këlcyrës", thotë Spiroja. "Iu thashë që po të ishin në rregull le të punonin", vijon ai.
Pjesa më e madhe mbrojnë një tjetër variant të ngjarjes. Kujtim Ballabani shprehet se, "At Themollari na tha se do t'i heqim varret këtej e do t'i çojmë në oborr të kishës. Kemi hapur dhe vendin për këtë, se do rregullojmë kishën e mos t'i shkelim me makinë". Më vonë prifti solli qese i futi eshtrat brenda dhe ato u dërguan në kishën e fshatit Kutal nga është prifti. Pas zënkës me njërin nga varrmihësit, Altin Ballabani, e vërteta del në shesh. Eshtrat e të parëve të këtij fshati po merreshin si të ishin eshtra të ushtarëve grekë.

Historia
Ngjitur me kishën bizantine të Kosinës që thuhet se është nga më të vjetrat në Ballkan, e daton vitin 1200, në një copë të vogël toke, jo më shumë se 10 metër katrorë kanë qenë varret e vjetra të fshatit. Varreza e vjetër nuk ka asnjë mur rrethues, asnjë kryq, asnjë gur të dukshëm. Vendi sapo është mbuluar, pas gërmimeve që janë kryer për të nxjerrë eshtrat e të vdekurve. Në sipërfaqe të zë syri copëra eshtrash të shpërndara gjithandej. Banorët thonë se janë mbetjet e eshtrave të nxjerra ditë më parë. Ndërsa dallojnë fare qartë gjurmët e lëna nga rrotat e një makine që ka shkelur gjithë vendin. Deri në vitin 1934 varreza ka qenë funksionale, aty varroseshin të vdekurit e krishterë. Këtë fakt e dinë të gjithë banorët e zonës. Brenda oborrit të kishës, në vitin 1940 është varrosur një gjeneral grek. Rreth viteve '75-'77, motra e tij erdhi dhe i mori eshtrat, ku vendin e gjeti në bazë të skicave dhe dokumenteve që solli me vete nga Ministria greke e Mbrojtjes.
Banorët thonë të sigurt se aty nuk ka ushtarë të vrarë grekë. "Varret e ushtarëve kanë qenë poshtëë dhe janë marrë dy vjet më parë për t'u çuar në manastirin e Këlcyrës, këtu janë të parët tanë", thotë Pavllo Goga. Sipas tij, ai është i sigurt për këtë pasi i ati ia ka treguar të saktë vendndodhjen e varreve të grekëve. Në varret e zbuluara varrmihësit tregojnë se në asnjë rast nuk janë gjetur medalione ushtarësh, por flokë të gjata, këpucë, varëse e zbukurime grash.

Meshë e çuditshme në Kutal
Eshtrat e grumbulluara nga hapja e rreth 100 varreve janë çuar në kishën e fshatit Kutal, që është i vendosur 5 km larg Kosinës. Aty janë krijuar 69 skelete të plota, që janë mbyllur në arka të vendosura brenda kishës. Sipas dëshmive të banorëve, para se eshtrat të futeshin në arka janë larë me verë, që ka shërbyer si dezinfektues në këtë rast. Kisha e Kutalit, një ndërtesë e re e ndërtuar gjatë këtyre viteve, në pjesën e poshtme të fshatit ka qenë nën vëzhgimin e forcave të policisë gjatë 24 orëve të fundit. Kur pritej që policia të hynte për të sekuestruar eshtrat, aty ia ka behur Ikonomat Vasil Themollari, Konsulli i Përgjithshëm i Greqisë në Gjirokastër, Kristo Mandelos dhe përfaqësues të Mitropolisë së Gjirokastrës. Arsyeja e vizitës së tyre të papritur në orën 16:30 minuta ka qenë mbajtja e një meshe bekuese për eshtrat që ndodheshin në kishë. Themollari dhe Mandelos kanë qëndruar përreth gjysmë ore në kishë dhe më pas janë larguar pa pranuar të flasin për mediat. Pasdite ka folur zëdhënësi i konsullatës, z. Vasil Kuço i cili ka deklaruar për median se konsulli Mandelos ka qenë për humanizëm në fshat. "Kisha ka ndjeshmëri historike për popullin grek", ka deklaruar Kuço. Konsullata greke thotë se ka rënë dakord me autoritetet për eshtrat. Ndërkohë megjithëse policia ka kërkuar të bëjë një mbikëqyrje të kishës dhe skeleteve që ndodheshin aty, prifti sapo mbaroi mesha është larguar duke i vënë kyçin derës kryesore të kishës.

At'Themollari: Asgjë s'është e vërtetë

Ndërsa kishin nisur hamendjet për arratisjen apo fshehjen e Ikonom Themollarit, ai shfaqet papritur në kishën e fshatit të tij. Mban një meshë për eshtrat e ushtarëve të mbledhur dhe largohet qetësisht, madje nuk e ka humbur sesnin e humorit. Banorët ortodoksë të zonës shprehen se mbajtja e një kishe ditën e hënë e për më tepër pasdite, është e çuditshme, nuk është e zakontë. Por askush nuk di të shpjegojë këtë veprim. As At'Themollari nuk i jep përgjigje. Lidhur me akuzat që janë bërë në drejtim të tij, Themollari i përgjigjet se asgjë nuk është e vërtetë. Gazetarët kanë mbajtur qëndrim të njëanshëm dhe nuk kanë folur drejt. Sipas tij mbi të është ushtruar presion psikologjik nga policia dhe është dhunuar kisha ku mbahen eshtrat e mbledhura.

"çështja është në fazën e verifikimeve"

Që prej ditës së premte, në Komisariatin e Policisë në Përmet është ngritur një grup hetimor për të zbardhur krejt ngjarjen. Shefi i Komisariatit Përmet, Petrit Halo, thotë se janë marrë deklarime të të gjithë personave që janë në dijeni të ngjarjes dhe po bashkëpunohet me policinë për të bërë verifikimet e më pas mënyrën si do veprohet. Sipas tij, "nuk kemi asnjë denoncim të banorëve për zhvarrime të eshtrave të të afërmve të tyre", ndërsa ata janë në pritje të udhëzimeve dhe vendimeve që do jepen nga prokuroria. Ndërsa kryetari i komunës, Karafil Pasha, thotë se "kam bërë denoncim në prokurori në lidhje me zhvarrimet e bëra në fshatin Kosinë, është një vepër e turpshme dhe do kërkojmë nga policia që fajtorët do të dënohen. Duam t'i shkohet deri në fund problemit", shprehet Pasha. Ndërsa thotë se gërmimet për hapjen e varreve janë bërë pa dijeninë e komunës së Piskovës.

Flamur Hoxha: Prokuroria të zbardhë ngjarjen

Deputeti i Përmetit, Flamur Hoxha, ka kërkuar në seancën e djeshme të Parlamentit që prokuroria dhe Ministria e Brendshme të zbardhin ngjarjen e trafikut të eshtrave në fshatin Kosinë. Hoxha ka akuzuar edhe strukturat e qeverisjes për "servilizëm ndaj shtetit grek dhe paaftësi në kryerjen e detyrave". Sipas tij ngjarja e pashembullt duhet të ishte parandaluar dhe organet kompetente duhet të kishin marrë masat. Gjithashtu, deputeti socialist i Përmetit vuri theksin në shkeljen e të gjitha ligjeve shqiptare nga ana e personave që kanë ndërmarrë zhvarrosjen e eshtrave. "Minimalisht personat që kanë kryer një veprim të tillë duhet të merrnin leje pranë organeve të pushtetit vendor, dhe qeveria duhet të kishe bërë më parë një marrëveshje me shtetin grek", tha ai.

Brokaj: Vendi nuk ka sovranitet

Edhe më alarmante e ka cilësuar këtë ngjarjen e Përmetit kryetari i Grupit Parlamentar të Lëvizjes Socialiste për Integrim, Sabit Brokaj. Gjatë seancës së djeshme në Parlament, Brokaj u shpreh se një akt i tillë i trafikut të eshtrave tregon se vendi nuk ka sovranitet. "Është jashtë çdo koncepti njerëzor zhvarrimi i eshtrave të grave dhe fëmijëve të fshatit Kosinë, dhe etiketimi i tyre si eshtra të ushtarakëve grekë që janë vrarë në vitet '40 gjatë luftimeve italo-greke", tha Brokaj. Ndërkohë Brokaj ka kërkuar që organet e drejtësisë duhet të ishin vënë në lëvizje për këtë çështje. Sipas tij janë shkelur ligjet e shtetit shqiptar dhe ato ndërkombëtare. Edhe deputeti i Partisë Demokratike, Baki Shehu, kërkoi nga qeveria dhe prokuroria të merren me hetimin e ngjarjes.

[BARAT]

TJETËR FAQE E TRADHTISË KOMBËTARE PUSHTETARE

Pak ditë më parë, përmes shtypit të shkruar dhe kronikave
televizive, u përhap lajmi për ndërtime varrezash në disa
zona të Shqipërisë së Jugut, në të cilat do t'u "strehokan"
eshtra ushtarësh grekë, të vrarë gjatë Luftës Italo-Greke
të fundit të vitit 1940 dhe të fillimit të vitit 1941.
Asokohe Shqipëria ishte një vend i pushtuar nga Italia
fashiste dhe agresioni që kjo e fundit ndërmori kundër
Greqisë nga territori shqiptar ishte i barasvlershëm me një
agresion që fashizmi italian mund të kishte ndërmarrë
kundër territorit grek edhe drejtpërdrejt nga territori
italian. Prandaj shpallja e Shqipërisë si shtet agresor nga
ana e shtetit shovinist grek ishte një poshtëërsi greke,
tipike për një pabesi bizantine, e cila ka përbërë dhe
vazhdon të përbëjë themelin kryesor, mbi të cilin
mbështetet që prej gati dy shekujsh politika e shovinizmit
grekomadh në qëndrimin ndaj kombit shiptar, politikë kjo që
u konkretizua në vitin 1940 me aprovimin nga ana e
parlamentit grek të Ligjit të Luftës me Shqipërinë dhe që
vazhdon të jetë në fuqi edhe sot e gjithë ditën.
Nga shtypi mësojmë ca çudira që të bëjnë të vësh duart në
kokë: "Ne po ikim, por luftën po ua lëmë këtu". "Profecia"
e njërit prej kolonelëve grekë, thënë banorëve të fshatit
Bubës, në rrethin e Përmetit gjatë çasteve të largimit në
mesin e vitit 1941, duket se ka dalë e vërtetë. Eshtrat e
një pjesë të mirë të ushtarëve të rënë gjatë Luftës
Italo-Greke kanë dalë shpesh në sipërfaqe gjatë punimeve të
ndryshme, ndërsa shpërthimet në vite të predhave kanë
shkaktuar mjaft viktima" (Entela Bani, "Në manastir, mes
varreve që po hapen për ushtarët grekë". Gazeta "Shekulli",
14 maj 2006, f.8).
Nga praktika botërore dimë që eshtrat e ushtarëve të një
ushtrie agresore që janë vrarë në tokë të huaj, shteti
përkatës i ka tërhequr në vendin e tij. Kështu veproi
shteti italian me eshtrat e ushtarëve të ushtrisë fashiste
italiane që u vranë në Shqipëri gjatë luftës antifashiste
të popullit shqiptar. Historia e tërheqjes së këtyre
eshtrave, me sa jemi në dijeni, u mbyll që në vitin 1962.
Nuk kam të dhëna se si veproi shteti gjerman pas luftës për
tërheqjen e eshtrave të ushtarëve pushtues nazistë nga
vendet e Evropës Lindore. Por dihet që në Parkun e Madh të
Tiranës, bash në vendin ku qenë prehur për shumë vjet me
radhë eshtrat e dëshmorëve tanë, ish-pushtetarët socialistë
të Tiranës lejuan ngritjen e një memoriali për nder të
ushtarëve gjermanë, të vrarë në territorin shqiptar gjatë
Luftës Antifashiste. Ish-pushtetarët socialistë të Tiranës,
si gjithmonë të zhytur deri në fyt në batakun e tradhtisë
kombëtare, nuk duhej të lejonin ngritjen e një memoriali të
tillë që poshtëëron sakrificat e popullit shqiptar në luftën
kundër nazifashizmit. Servilizmi pështirosës i
ish-pushtetarëve socialistë të Tiranës ndaj shteti gjerman
dhe heshtja neveritëse e opozitës së atëhershme, poshtëëron
mbarë kombin shqiptar, sidomos me simbolikën e ngritjes së
memorialit të lartpërmendur pikërisht në ish-varrezat e
dëshmorëve të kombit. Por rrjedha e ngjarjeve vërtetoi në
praktikë se ngritja e memorialit për "nder" të ushtarëve
gjermanë, të vrarë në Shqipëri, në të vërtetë, paska qenë
një parainvestim dhe një shfajësim për përnderimin e
paskëtajshëm të eshtrave të ushtarëve agresorë grekë, të
vrarë në territorin shqiptar gjatë të ashtuquajturës Luftë
Italo-Greke. Shovinizmi grekomadh dhe kisha shoviniste
greke pretendokan se ushtarët grekë të vrarë në atë luftë
në territorin shqiptar na qenkan "dëshmorë" që meritokan,
demek, në Shqipëri varreza madhështore, memoriale dhe
manastire të stilit grekobizantin! Por e vërteta është se
ata ushtarë grekë që u vranë në atë luftë në territorin
shqiptar, kanë qenë ushtarë pushtues, agresorë, që
meritonin të pushkatoheshin paraprakisht nga vetë populli
shqiptar, i cili e pati të pamundur ta bënte një gjë të
tillë, meqenëse vetë ishte i pushtuar nga Italia fashiste.
Pushteti i komunistëve shqiptarë, menjëherë pas
konsolidimit të tij në vitet e pasluftës, duhej t'i kishte
kërkuar Athinës zyrtare tërheqjen e eshtrave të ushtarëve
agresorë grekë nga territori shqiptar, sepse pikërisht ato
eshtra përbënin një burim të përhershëm rrezatimi shovinist
grek. Por shteti komunist shqiptar nuk e ndërmori një hap
të tillë, sepse mbijetesën e vet ai e shikonte në lidhjet e
ngushta me politikën ortodokse sllave, simotrën e
ortodoksisë greke.
Në një emision të paradokohshëm të kanalit TV Klan ndoqa
intervistën e kryetarit të bashkisë së Këlcyrës, i cili
shprehte befasinë e vet për ngritjen e varrezave për
eshtrat e ushtarëve grekë, për ndërtimin e manastirit të
Shënkollit, rreth 6 kilometra larg qytetit, ku do të prehen
këto eshtra. Më pas ndoqa edhe intervistën e një fshatari
të fushës së Dragotit, ku paska varre të ushtarëve grekë.
Gazetarja e lartpërmendur, Entela Bani, vazhdon
reportazhin e saj: "Megjithëse Këlcyra është një qytet
mjaft i vogël që nuk numëron më shumë se pesë mijë banorë e
ku lajmet "marrin dhenë", Agroni, shoferi i autobusit me të
cilin udhëtohet drejt manastirit, nuk e di se në Shënkoll,
rreth gjashtë kilometra larg qytetit, janë ngritur varrezat
për të rënët grekë. "Ma zuri pak veshi në lajme dje këtë
njoftim, por nuk e dija se bëhej fjalë për manastirin afër
Këlcyrës. Jo se është ndonjë gjë e madhe, por më shumë më
vjen çudi se si nuk e kemi marrë vesh…" Ndërkaq, makina
kalon urën e Dragotit… dhe bashkëbiseduesi tregon varrezën
ekzistuese, një parcelë toke, e cila prej banorëve është
cilësuar dhe konsiderohet si e shenjtë. "Banorët e kësaj
zone i kanë ruajtur varrezat me gjithçka kanë pasur
mundësi. Edhe pas viteve 1990, kur tokat e kooperativës iu
ndanë atyre, këtë pjesë nuk e mori asnjë, por qëndroi
varrezë, për të respektuar në këtë mënyrë të rënët", -
vazhdon më tej Agroni" (po aty).
Nga ky reportazh i gazetares Entela Bani rezulton se
shovinizmi grekomadh, i përfaqësuar nga pararoja e tij
ogurzezë në Shqipëri, alias guvernatori Janullatos, e ka
vazhduar i qetë punën e vet në territorin shqiptar për
ngritjen e varrezave, të kishës në qytetin e Këlcyrës dhe
për ndërtimin e manastirit në Shënkoll në respekt të
ushtarëve grekë që janë vrarë në territorin shqiptar në
përleshje me trupat italiane. Por në ato përleshje
pushtuesish në një territor të huaj, janë vrarë edhe
ushtarë italianë. Tani lind pyetja: këta banorët e
Këlcyrës, të Dragotit apo të Përmetit, a kanë vallë kujtesë
"historike"? A e dinë ata vallë se eshtrat e ushtarëve
italianë që u vranë në territorin shqiptar, qoftë në
përpjekjet me trupat pushtuese greke gjatë periudhës nëntor
1940 – prill 1941, qoftë në përpjekjet e mëvonshme me
brigadat tona partizane, shteti italian i tërhoqi pas
luftës në atdheun e vet? A e dinë ata vallë që shteti
shovinist grek asnjëherë nuk kërkoi tërheqjen e eshtrave të
ushtarëve të tij agresorë që u vranë në tokën shqiptare?
Dhe a e dinë ata vallë që shteti shovinist grek nuk e
kërkoi një gjë të tillë vetëm e vetëm që eshtrat e
ushtarëve të tij agresorë t'i përdorte paskëtaj si "gozhdën
e Nastradinit" në Shqipëri? Ore shqiptarë të Këlcyrës, të
Dragotit dhe të Përmetit! Po si mund t'u quaka e shënjtë
ajo parcelë e territorit shqiptar ku prehen eshtrat e
ushtarëve agresorë grekë? Po a kini dijeni ju, ore të
bekuar, se cilët kanë qenë ata ushtarë agresorë grekë,
eshtrat e të cilëve sot plehërojnë parcelat tuaja që i kini
gëzuar si të tilla brez pas brezi? Fytyrën e vërtetë prej
shovinistësh të kulluar të ushtarëve agresorë grekë na e
zbulon prof.dr. Beqir Meta në veprën e tij monumentale me
titull "Tensioni greko-shqiptar (1939-1949)". Shtëpia
Botuese GEER, Tiranë, 2002. Ja çfarë shkruan profesori i
nderuar nacionalist: "U vërtetua një veprim sistematik dhe
i qëllimshëm i shkatërrimit të kishave dhe të xhamive të
shqiptarëve në zonat ku u fut ushtria greke. U dëmtuan dhe
u shkatërruan të dyja kishat ortodokse shqiptare në Rehovë,
kishat në Selenicë, në Mileci, në Plasë, në Ersekë, në
Boboshticë, në Dardhë, në Kapshticë, në Voskop, në Turan,
Katedralja Ortodokse, kisha e Shën Trinisë dhe Pallati i
priftërinjve katolikë në Korçë, katedralja e Shën Marisë
dhe kisha e Shënkollit në Drenovë; kuvendi Shën Ilia në
Vloçisht dhe 11 kisha ortodokse në Voskopojë. Grekët
shkatërruan edhe xhamitë e Ersekës, të Vloçishtit, të
Pogradecit, të Turanit, të Leskovikut, të Mborjes, të
Floqit, të Zvezdës dhe të Gjonomatit. Kjo e fundit u
shndërrua nga grekët në stallë kuajsh" (f.50-51).
Pikërisht eshtrat e këtyrë ushtarëve të vrarë grekë, apo
të shokëve të tyre agresorë në Shqipërinë e Jugut që kanë
kryer krime të tilla të përbindshme kundër trashëgimisë
kulturore dhe fetare të kombit shqiptar, shteti shovinist
grek i rivarros po në territorin shqiptar, duke ngritur për
ta memoriale, kisha dhe manastire të posaçmë me simbolikë
greke! Mjerë Shqipëria ku është katandisur! Mjerë ky vend
që po poshtëërohet çdo ditë e më shumë nga shovinizmi
grekomadh dhe pushtetarët servilë të Tiranës! Po a kanë
mbetur vallë ndopak shqiptarë me dinjitet kombëtar në
Shqipërinë e Jugut, sidomos në zonën e Tepelenës, të
Përmetit, të Korçës dhe të Gjirokastrës? Në këto zona a ka
shqiptarë që hanë për të rrojtur, apo paskan mbetur vetëm
shqiptarë që rrokan për të ngrënë? A thua t'i ketë
katandisur vallë politika deri në këtë derexhe? Me siguri
që shqiptarët e këtyre zonave zvarriten pas politikës
tradhtare që ndjekin neokomunistët demokratosocialistë në
marrëdhëniet me shtetin shovinist grek. Ndryshe s'ka se si
të shpjegohet fakti që shovinizmi grekomadh dhe kisha
shoviniste greke sillen në Shqipërinë e Jugut si në një
stan pa zot!
Politikanët neokomunistë demokratosocialistë që hipin e
zbresin nga pushteti në Tiranë me uratën e Evropës, sipas
një rituali zgjedhor formal, kanë të shtrenjtë vetëm
"shenjtërinë" e pushtetit personal, aq më tepër kur ky i
fundit sigurohet me sponsorizmin e drejtpërdrejtë të
Athinës. Prandaj atyre u duken atavike terma të tillë si
"komb shqiptar", "dinjitet kombëtar", ndjenjë kombëtare",
"çështje çame" etj. Pas rebelimit grekolabokomunist të
vitit 1997, neokomunistët socialistë të Tiranës qenë të
parët që ia hapën portat kat e kat shovinizmit ekonomik
grekomadh në Shqipëri, shovinizëm ky që u konkretizua me
hapjen e shumë bankave në vendin tonë dhe të bizneseve të
panumërta greke. Mjafton të kujtojmë dy vampirët grekë të
telefonisë celulare në Tiranë për të kuptuar se deri në
ç'shkallë ka arritur grabitja e qytetarit të thjeshtë
shqiptarë nga ana e shtetit shovinist grek. Po të bësh një
shëtitje nëpër qytetet tona, gjithandej do të lexosh:
"Mobilje greke", "Farmaci greke", "Furrë greke", "Naftë
greke"… Prite kur ndonjë ditë të lexojmë në ndonjë qoshe të
fshehtë edhe shpalljen "Femra greke", të cilat do të
shërbejnë për "kryqëzimin" ca nga ca të racës shqiptare.
E, pra, në kushtet kur politika e Tiranës zyrtare i ka
tradhtuar interesat e Shqipërisë Londineze dhe të krejt
kombit shqiptar, atëherë ç'i mbetet të bëjë shtetasit të
thjeshtë, qoftë në qytet, qoftë në fshat? Kur njerëzit
braktisen në mëshirën e varfërisë, atëherë ata domosdo që
do të shndërrohen në skllevër të politikës dhe politikanët
do t'i vështrojnë në dritën e syrit. Sikur politika
shqiptare të kërkonte me ngulm nga shteti grek që t'i
tërheqë brenda një afati të caktuar eshtrat e ushtarëve
grekë nga Shqipëria, meqenëse gjatë Luftës Italo-Greke,
sapo kaluan kufirin tonë shtetëror, ata populli shqiptar i
konsideronte pushtues, atëherë, me siguri që edhe ai
fshatari i thjeshtë i Dragotit të Tepelenës atë ngastrën e
tokës së vet që vazhdojnë t'ia mbajnë "të pushtuar" eshtrat
e ushtarëve agresorë grekë, do të kërkonte që ta "çlironte"
prej tyre një sahat e më parë.
Varret e ushtarëve agresorë grekë, kishat dhe manastiret
greke në Shqipërinë e Jugut janë investime që shteti
shovinist grek po bën për një periudhë të mëvonshme, për
t'iu rikthyer përsëri aneksimit të Shqipërisë së Jugut në
një kohë që do ta quajë të përshtatshme. Dhe para opinionit
ndërkombëtar do të ketë se me çfarë t'i argumentojë
pretendimet e veta shoviniste: me varrezat e ushtarëve të
rënë për "çlirimin" e "Epirit të Veriut", me simbolikën e
kishave dhe të manastireve greke në mbarë Shqipërinë e
Jugut, me listat e pensioneve të majme që u paguan sa e sa
shqiptarëve në krejt trevat e jugut, duke i konsideruar ata
qytetarë grekë. Kur të kujtohen shqiptarët e Shqipërisë së
Jugut për pabesinë shumëvjeçare që ka përdorur shovinizmi
grekomadh dhe kisha shoviniste greke për t'i helenizuar,
atëherë do të jetë vonë, do të kërkohen shumë sakrifica,
deri edhe në derdhjen e gjakut, për mbrojtjen e identitetit
shqiptar. Pikërisht atëherë shqiptarët e Shqipërisë së
Jugut do t'i kujtojnë fjalët e dikurshme profetike të zotit
Baleta se sulmi grek do të përballohet me një kosto shumë
të lartë.
Një tjetër fakt tronditës të bën shumë përshtypje në këtë
mes. Mbarë shtypi shqiptar dhe kanalet televizive nuk bënë
asnjë koment për ndërtimin e varrezave për ushtarët e vrarë
grekë. Heshtën analistët dhe komentatorët "e famshëm",
madje heshtën në një mënyrë paradoksale. Dhe heshtën sepse
nuk mund të vepronin ndryshe. Ata heshtën sepse heshti
politika, heshtën politikanët. Madje politikanë, si puna e
Mediut dhe e Musta(Fajit), dhanë madje bekimin e tyre për
ngritjen e objekteve të tilla. Dhe politikanët e të gjitha
ngjyrave nuk mund të mos heshtnin se ata janë të parët që i
kanë tradhtuar interesat e vendit tonë në marrëdhëniet që
kanë ndërtuar me shtetin shovinist grek, se Shqipërinë ata
e kanë kthyer në një shtojcë të ekonomisë greke. Pra,
politikanët tanë të shitur kanë bërë që në Shqipëri të
lindë një shtyp i shitur, të krijohet një rrjetë i gjerë
kanalesh televizive të shitura, të dalin në skenë një
lukuni komentatorësh të shitur. Kjo është një fatkeqësi e
rëndë kombëtare që rrezikon të zvetënojë vetëdijen tonë
kombëtare. Nuk e besoj se mund të gjendet në botë një shtet
i tillë, si Shqipëria, ku politikanët të tradhtojnë
interesat e larta kombëtare, ku shtypi dhe mjetet e
propagandës pamore të tradhëtojnë interesat e larta
kombëtare, ku taborret e analistëve dhe të komentatorëve
të tradhtojnë interesat e larta kombëtare.
Për ndërtimin e varrezave dhe të përmendoreve për ushtarët
pushtues grekë, të vrarë në territorin shqiptar, hesht
Akademia e Shkencave. Dhe Akademia e Shkencave nuk mund të
mos heshtë se ajo ka kohë që i shkon për hullie shovinizmit
serbogrekomadh (për çka është folur me fakte në faqet e
gazetës së respektuar "Rimëkëmbja").
Për ndërtimin e varrezave dhe të përmendoreve për ushtarët
pushtues grekë, të vrarë në territorin shqiptar, heshtin
intelektualët shqiptarë, madje heshtin intelektualët e
shquar shqiptarë! Po heshtin zoti Kadare dhe zoti Agolli!
Kur është fjala për shtatoren e Sulejman Pashës, të ngritur
në qendër të Tiranës, zoti Kadare shkruan: "Vetëm një
popull që nuk e meriton lirinë mund t'i ngrejë shtatore
pushtuesit të vet" ("Identiteti evropian i shqiptarëve",
ONUFRI, 2006, f.52).
Së pari, zoti Kadare nuk ka pse i turret popullit shqiptar
dhe ta ngatërrojë atë me politikanët, se shtatoren e
Sulejman Pashës nuk e ka ngritur populli shqiptar pas
ndonjë referendumi mbarëpopullor. Ajo shtatore është
ngritur me ndonjë vendim të politikanëve dhe populli
shqiptar nuk ka punë në këtë mes. Së dyti, nuk kam dëgjuar
që Akademia e Shkencave të dilte me ndonjë përkujtesë, ku
t'u tërhiqte vëmendjen politikanëve të Tiranës se shtatorja
e Sulejman Pashës nuk duhej të ngrihej në qendër të
Tiranës, meqenëse figura në fjalë nuk e meritonte një
nderim të tillë.
Populli shqiptar nuk ka punë as me ngritjen e varrezave për
eshtrat e ushtarëve agresorë grekë në Shqipërinë e Jugut,
as me ndërtimin për nder të tyre të kishave dhe të
manastireve me simbolikë greke, të cilat janë shumë më
madhështore se shtatorja e pluhurosur e Sulejman Pashës në
qendër të Tiranës. Po në këtë rast zoti Kadare pse nuk po e
ngre zërin dhe të thotë se "vetëm një popull që nuk e
meriton lirinë mund t'u ngrejë varreza, kisha dhe manastire
pushtuesve të vet"? Apo sepse këta pushtues grekë i
përkasin botës së krishterë, për të cilën zoti Kadare po
përgjërohet aq shumë që kur u arratis drejt Francës në
nëntor të vitit 1990? Është mjerim i madh për kombin
shqiptar që një intelektual i tillë i madh, si zoti Kadare,
u përmbahet dy standarteve në vlerësimin e pushtuesve të
territoreve shqiptare. Në librin e sipërcituar zoti Kadare
i turret me tërë mllefin e vet Perandorisë Otomane për të
zezat që i paska punuar popullit shqiptar. Por a është vetë
ky zoti Kadare që pikërisht atë Perandorinë Otomane dikur e
pati vlerësuar asisoj, duke thënë se ajo, në të vërtetë,
përfaqësonte Shtetet e Bashkuara të Amerikës në mesjetë?
Në përkujtesën e Shoqërisë Shqiptare "Drita" të
Bukureshtit, të botuar në gazetën "Shqiptari" të datës 14
gusht 1888, shkruhet:
"…Mos harroni, vëllezër shqiptarë, se Zoti i krijoi kombet
përpara fesë, pra, kombi është përpara gjithçkaje. Le të
bashkojmë trupat dhe shpirtrat tanë me Perandorinë Otomane,
duke parë se vetëm prej saj mund të ruajmë jetën e kombit
tonë të dashur përkundër së ashtuquajturës Ortodoksi e
Grekëve" (Citohet sipas: Zhan Klod Faveirial. Historia (më
e vjetër) e Shqipërisë. Plejad, 2004, f.533).
Pra, ngritja në Shqipërinë e Jugut e varrezave, kishave
dhe manastireve nga ana e shtetit shovinist grek, në nderim
të ushtarëve pushtues grekë, të vrarë në territorin
shqiptar, është një poshtëërim shumë i rëndë që i bëhet
Shqipërisë dhe mbarë kombit shqiptar, meqenëse ata ushtarë
të vrarë vinin nga një vend agresorë, si Greqia, e cila,
bashkë me kishën e saj shoviniste, gjithmonë ka synuar
zhbërjen e kombit shqiptar në Evropën Juglindore. A duhet
të heshtë zoti Kadare para një fakti të tillë flagrant? Apo
atij, si një të strehuari tashmë mes botës së krishterë në
Përëndim, i interesoka mprehja e pallës së publicistikës
vetëm kundër Perandorisë Otomane, e cila asnjëherë nuk pati
synuar zhbërjen e kombit shqiptar?
Për ngritjen në Shqipërinë e Jugut të varrezave, të
kishave dhe të manastireve për ushtarët agresorë grekë, të
vrarë në territorin shqiptar, po hesht (vetëm me ndonjë
përjashtim të rrallë) mbarë inteligjencia universitare! Dhe
ky është një turp i madh!
Para një fakti të tillë tronditës pse po hesht Shoqata
Atdhetare "çamëria". Nuk e di se cila është arsyeja që kjo
shoqatë nuk ngrihet të pushtojë sheshet e qyteteve
shqiptare kundër një dhunimi të tillë të territoreve të
Shqipërisë së Jugut me varreza, kisha dhe manastire greke,
a thua se kjo pjesë e territorit tonë qenka kthyer
faktikisht në pjesë të territorit të shtetit shovinist
grek?!
Po pse nuk i ndihet zëri shoqatës "Labëria"? Ku janë
drejtuesit e saj, pse nuk kërkojnë të dalin nëpër studiot e
televizioneve dhe të protestojnë me forcë kundër politkës
tradhtare që ndjekin politikanët neokomunistë
demokratosocialistë të Tiranës në marrëdhëniet e tyre me
shtetin shovinist grek?
Pse s'po dëgjohet më zëri i Frontit për Bashkim Kombëtar?
Pse po hesht ai për varrezat, kishat dhe manastiret me
simbolikë greke në Shqipërinë e Jugut, për ndërtimin e të
cilave në nderim të ushtarëve agresorë grekë, të vrarë në
territorin shqiptar, shteti shovinist grek e subvensionon
me miliona euro kishën shoviniste greke? Apo Fronti për
Bashkim Kombëtar është duke ecur në gjurmët e Ali Ahmetit,
i cili para do kohësh ka deklaruar se, me integrimin në
Evropë, atdheu ynë fillon në Strugë dhe mbaron në
Norvegji?!
Këtu e quaj me vend të falënderoj me gjithë zemër të
gjithë ata që janë shprehur publikisht kundër dhunimit të
territorit shqiptar me ndërtime varrezash, kishash dhe
manastiresh me simbolikë greke, me sponsorizime të
drejtpërdrejta të shtetit shovinist grek për kishën
shoviniste greke, në nderim të ushtarëve agresorë grekë, të
vrarë në territorin shqiptar. Para së gjithash, e meriton
të falënderohet At Nikolla Marku (shih reagimin e tij me
titull: "Pushtuesit grekë nuk duhet të nderohen në
Shqipëri", të përcjellë nga dr. Dhimitër Paparisto në
gazetën "Sot", 16 maj 2006, f.3), i cili po qëndron me
stoicizëm në mbrojtje të vetësisë shqiptare të Kishës
Ortodokse Shqiptare, duke e mbajtur të ndezur polemikën
kundër uzurpatorit të kreut zyrtar të kësaj Kishe, Anastas
Janullatosit, që, faktikisht, ka ngritur në Tiranë një
filial të Kishës Ortodokse Greke dhe po kontribuon me të
gjitha forcat për helenizimin e Shqipërisë së Jugut, duke
ecur në gjurmët e Shën(djall) Kozmait (1714-1779), se ky
"nuk ishte vetëm një misionar i ortodoksisë fanariote, por,
siç e pranojnë historianët e sotëm grekë, mbi të gjitha,
një flamurtar i flaktë i helenizmit" (Prof. Kristo
Frashëri. "Himara dhe përkatësia etnike e himarjotëve.
Bisedë me historianët grekë. TOENA, Tiranë, 2005, f.85).
Falënderimet më të ngrohta dëshiroj të shpreh për prof.dr.
Rami Memushaj, pedagogun e mirënjohur të gjuhës shqipe në
Fakultetin e Historisë dhe të Filologjisë, të vetmin
përfaqësues të inteligjencies universitare, i cili në
artikullin e tij, të titulluar "Mos po humbim kujtesën
historike?" (gazeta "Shekulli", 20 maj 2006, f.14),
analizon bukur pikëpamjet e tij lidhur me sa më lart.
Shumë përshtypja më ka bërë edhe artikulli boll bindës i
zonjës (apo zonjushës, se nuk e njoh) Albana Berberi me
titull "Pse (s) duhet ngritur varreza e ushtarëve grekë"
(gazeta "Ballkan", 21 maj 2006, f.9), në të cilin, me
faktet që sjell, në të vërtetë, zbulon politikën servile,
të paparim, që ndjekin pushtetarët e Tiranës në
marrëdhëniet e tyre me shtetin shovinist grek, duke dëmtuar
rëndë interesat e vendit tonë dhe dinjitetin e popullit
tonë, prandaj ajo e meriton të falënderohet në faqet e
gazetës "Rimëkëmbja" që është e vetmja gazetë që, me
kontributin e drejtpërdrejtë, para së gjithash, të zotit
Baleta po qëndron e papërkulur në mbrojtje të çështjes
kombëtare shqiptare.

Eshref Ymeri

[BARAT]

SHQIPERIA NEPER SHEKUJ
VRARE E PRERE POR KURRE VDEKUR (APO DJEGUR?)
VRARE E PRERE POR VDEKUR KURRE
LUMENJ GJAKU PER FLAMUR

SI NUK HUMBI PYETI BOTA
PRERE ME SHPATE E DJEGUR ME TOPA
JO MOR JO, S'HUMBET SHQIPTARI
E PROVON ÇELIKUN ZJARRI

[BARAT]

Filmi “300” dhe videoja e ushtarëve grekë

Friday, 23 March 2007
Nga Kastriot Myftaraj -
Filmi i ri i Hollywood «300», që ka filluar të shfaqet këto ditë dhe që tregon për luftën greko-persiane të shekullit V para Krishtit, saktësisht për betejën e Termopileve ku 300 spartanë (në fakt edhe 700 thespianë) përballuan derisa u vra dhe i fundit prej tyre, ushtrinë pushtuese persiane në mënyrë që ushtria greke të tërhiqej në pozicione më të mira, ka krijuar një entuziazëm të madh në Greqi.Filmi është duke u konsideruar nga grekët e sotëm si një publicitet i mirë që i bëhet kombit të tyre në Përëndim, duke evokuar momentet e lavdishme të historisë së grekëve të lashtë, trashëgimtarë të së cilëve e mbajnë veten grekët e sotëm, dhe trashëgimtarë të rolit të grekëve antikë si mbrojtës të qytetërimit europian përballë dyndjeve barbare aziatike, gjë për të cilën grekët e sotëm mendojnë se Përëndimi duhet t’i mbështesë në pretendimet e tyre ndaj Turqisë, por edhe Shqipërisë. Në fakt, asgjë të vërtetë nuk ka në këtë pretendim të grekëve të sotëm të të qenit trashëgimtarë të grekëve të lashtë. Grekët e sotëm nuk janë pasardhës të grekëve të lashtë dhe për këtë gjë ka shumë prova racore, kulturore, mentale dhe një provë shtesë është videoregjistrimi i fundit skandaloz me ushtarët grekë që këndonin këngë antishqiptare. Grekët e sotëm nuk kanë ndonjë lidhje me grekët e vjetër, veç ndoshta asaj që kanë vjedhur gurët e ndërtesave antike për të ndërtuar kishat, tavernat dhe shtëpitë e tyre. Që nuk ka lidhje midis grekëve antikë dhe grekëve të sotëm, kjo u duk dhe në Olimpiadën e vitit 2004, që u zhvillua në Athinë, kur të gjitha vajzat greke që mbanin në tabaka medaljet që u jepeshin fituesve, ishin veshur nga organizatorët vetëm me kostume të periudhës bizantine e tutje, me fytyra të mbuluara dhe me funde të gjatë, si fshataret dropullite dhe asnjëra nuk u paraqit e veshur si femrat greke antike të kohës kur bëheshin Olimpiadat në Antikitet, me kiton (fustan) të shkurtër, të ngjashëm me minifundet e sotme. Historianët kanë vërtetuar se grekët antikë të Greqisë, një popullsi e vogël, u shpërndanë në gjithë Imperatorinë Romane ose u përmbytën në detin e skllevërve të ardhur nga gjithë Mesdheu, që fituan lirinë, si dhe të popullsive aziatike të vendosura në këtë territor në kohën bizantine dhe që u bënë greqishtfolëse pasi greqishtja u bë lingua franca e Mesdheut lindor, duke qenë kështu grekët e sotëm më tepër trashëgimtarë të njerëzve të ushtrisë persiane, të mobilizuar në gjithë Lindjen e Mesme, deri në Indi, si dhe në një pjesë të Afrikës veriore ku shtrihej Imperatoria Persiane. Ata kanë të drejtë të pretendojnë për trashëgiminë e grekëve antikë, aq sa arabët e Egjiptit të tashëm kanë të drejtë të pretendojnë për trashëgiminë e Egjiptit antik. Për këtë mjafton të shikosh tiparet dhe ngjyrën e fytyrës të shumësisë së grekëve të sotëm dhe që nuk kanë asnjë afërsi me grekët antikë, që siç na i përshkruajnë autorët e vjetër kanë qenë racë bionde, siç tregohet dhe në poemat e Homerit, ndërsa grekët të sotëm ngjajnë më tepër me arabët, madje me persianët. Ambasadori i sotëm grek në Tiranë, Kokosis mund të shërbejë fare mirë si sozia e Presidentit të Iranit (Persia e dikurshme) Ahmadinexhadit. Është ironi e madhe të dëgjosh grekët e sotëm të krenohen kur shfaqet filmi «300», duke e parë ngjarjen e përshkruar atje si një trashëgimi historike greke me të cilën ata kanë të drejtë të mburren. Për fatin e keq të grekëve të sotëm, në të njëjtën kohë me filmin «300» doli videoregjistrimi ku paraqiteshin ushtarë grekë, të cilët gjatë stërvitjes këndonin një këngë të vjetër të ushtrisë greke ku ushtarët grekë që shkojnë në luftë kundër turqve dhe shqiptarëve betohen se do të bëjnë litar me zorrët e shqiptarëve dhe opinga me lëkurën e turqve. Kjo tregon se sa larg janë në mentalitet grekët e sotëm me grekët e lashtë, për të cilët bëhet fjalë në filmin «300». Grekët e kohës për të cilën tregohet në filmin «300», edhe pse i përbuznin invaduesit persianë dhe shprehnin urrejtje për ta, asnjëherë nuk thanë për persët gjëra si ato që përmenden në videon e ushtarëve grekë, pasi i quanin ato të turpshme dhe veprime barbarësh. Të treqind spartanët që mbrojtën Termopilet, u bënë të famshëm për përgjigjen lakonike «Eja t’i marrësh!» që u dhanë persëve që u kërkuan të dorëzojnë armët dhe jo për fantazi kanibalësh, për gjërat që do të bënin me zorrët dhe lëkurën e armiqve të vrarë. Nëse spartanët që luftuan në Termopile do të dëgjonin këngën e ushtarëve të sotëm grekë të paraqitur në videon skandaloze, ata do t’i kishin quajtur barbarë këta grekë të sotëm dhe do të talleshin me pretendimin e tyre për të qenë pasues të grekëve antikë. Si për ironi të historisë grekët e përgënjeshtruan trashëgiminë e tyre të supozuar nga grekët antikë, pikërisht në Termopile, 25 shekuj pas betejës së famshme antike dhe pikërisht në Luftën Italo-Greke të viteve 1940-1941, me të cilën grekëve u pëlqen të krenohen aq shumë, duke qenë se dita e fillimit të saj është festë zyrtare në Greqi. Në kohën e Luftës Italo-Greke Britania e Madhe duke e konsideruar Greqinë si një pikëmbështetje për hapjen e një fronti jugor anti gjerman, i ofroi Athinës ardhjen e 100.000 trupave britanikë në Greqi. Britania e Madhe, që atëherë luftonte e vetme kundër Gjermanisë, besonte se mund të krijonte një front efikas jugor antigjerman ku do të merrte pjesë dhe Turqia e mbase Jugosllavia, që kërcënoheshin nga agresioni gjerman. Turqia, e cila kishte një pakt ushtarak me Britaninë e Madhe, e kishte mbështetur Greqinë në fillim të luftës, duke dislokuar 38 divizione në kufirin turko-bullgar, si presion për Bullgarinë që kjo të mos bashkohej me Italinë në luftën kundër Greqisë. Greqia kishte 21 divizione dhe Londra mendonte se forcat e këtyre vëndeve, me ndihmën e aviacionit britanik, duke përfituar dhe nga terreni i thyer që pengonte lëvizjen e tankeve, që qe elementi kryesor i luftës rrufe gjermane, do të mund ta përballonin agresionin gjerman, së paku gjatë vitit 1941, duke i dhënë kohë Britanisë së Madhe të marrë frymë. Në 21 shkurt 1940, në Athinë u arrit një akord greko-britanik, sipas të cilit në Greqi do të zbarkonin 100.000 trupa britanike që do të dislokoheshin në kufirin greko-bullgar. Greqia nga ana e saj, pranoi kërkesën britanike që t'i jepej përparësi këtij fronti për shkak se atje do të luftohej kundër gjermanëve dhe forcat greke, që qenë vendosur kryesisht në Shqipëri, të tërhiqeshin nga ky front dhe të dislokoheshin në kufirin bullgar, nga ku tashmë pritej me siguri të plotë invadimi gjerman, pasi në 1 mars 1941 Bullgaria aderoi në paktin trepalësh të Boshtit dhe forcat gjermane hynë në Bullgari, duke qënë përballë Greqisë. Britanikët e filluan zbarkimin e forcave të tyre në Greqi, në 5 mars 1940, 5 ditë pasi forcat gjermane kishin hyrë në Bullgari. Në 6 prill 1941, kur Gjermania e sulmoi Greqinë, në këtë vend kishin arritur 74.000 trupa britanike. Në mars në Bullgari u dislokuan 5 divizione gjermane, gjë që i nxiti britanikët t'u kërkojnë grekëve të tërheqin forcat kryesore nga Shqipëria dhe ti dislokojnë në vijën e re ku pritej sulmi gjerman. Britanikët përcaktuan si vijë mbrojtjeje atë që u quajt vija “Aliakmon”, që fillonte nga deti Egje, arrinte tek Mali Olimp dhe përfundonte në kufirin greko-jugosllav. Por ky plan dështoi sepse grekët qenë të obseduar pas Vorio-Epirit dhe donin që të bënin litar me zorrët e shqiptarëve. Greqia kishte në Shqipërinë e Jugut 14 divizione, forcat e saj më të mira, ndërsa në vijën Aliakmon Greqia kishte vetëm tre divizione të tjera greke të dobëta e të pajsura keq qenë në kufirin greko-jugosllav dhe atë greko-bullgar. Për habinë e britanikëve, shefi i Shtabit të Përgjithshëm Grek, Gjenerali Papagos, që u bë kryeministër pas Luftës së Dytë Botërore, refuzoi t'i tërhiqte pjesën më të madhe të divizioneve greke nga Shqipëria, siç ia kërkuan britanikët. Papagos nuk e pranoi sugjerimin britanik se grekët duhet të linin në Shqipëri pak forca të angazhuara në luftime mbrojtëse përballë forcave italiane, ndërsa forcat kryesore të zhvendosnin drejt Vijës Aliakmon. Papagos u tha britanikëve se strategjia e Shtabit të Përgjithshëm Grek ishte që 14 divizionet greke, që përbënin forcat kryesore, të qëndronin në Shqipëri dhe të vazhdonin mësymjen për pushtimin e territoreve të reja. Duket se edhe Papagos ishte një nga ata që këndonte se do të bënte litar me zorrët e shqiptarëve. Për Britanikët kjo qe çmenduri përveç se qe thyerje e akordit por Papagos ia kishte vënë syrin Vlorës dhe donte që ta pushtonte atë me çdo kusht. Ai e pohon këtë në ditarin e vet. (Alexandros Papagos: "The Battle of Greece 1940-1941", Athens 1949, f.263). Papagos e dinte se po të pushtonte Vlorën, duke i pasur forcat greke në lartësitë e Skraparit, ultësira e Myzeqesë do të binte deri në Shkumbin do të binte lehtë nën kontrollin e ushtrisë greke. Papagos ia pohoi atasheut ushtarak britanik në Athinë se "në rast se sulmi gjerman kundër Greqisë do të ndodhte para se situata në Shqipëri të përcaktohej, kjo do të qe një katastrofë". (Foreign Office 371/29818). Pra grekët me vetëdije të plotë po e rrezikonin duke e lënë Greqinë të pambrojtur përballë sulmit gjerman, për hirë të Vorio-Epirit. Por më e çuditshmja do të vinte pasi Gjermania e sulmoi Greqinë në 6 prill 1941. Edhe pas fillimit të sulmit gjerman, Gjenerali Papagos nuk e dha urdhrin për tërheqjen e divizioneve nga Shqipëria edhe pse trupat greke në Shqipëri rrezikonin të mbeteshin të rrethuara nga që gjermanët, të cilët në të njëjtën ditë me Greqinë kishin sulmuar edhe Jugosllavinë, po marshonin nëpërmjet kufirit bullgaro-jugosllav për të kaluar kufirin jugosllavo-grek dhe për të realizuar pikërisht këtë gjë. Kjo do të thoshte se britanikët duhet të mbronin Greqinë, ndërsa ushtria greke pushtonte Vorio-Epirin! Në këto rrethana, britanikët me gjasë të penduar që u kishin ardhur në ndihmë grekëve, i tërhoqën forcat e tyre në një vijë të shkurtër mes malit Olimp dhe Detit Egje, për të bërë atje një qëndresë që do t'u jepte mundësi të prisnin ardhjen e divizionev greke nga Shqipëria. Mbi të ashtuquajturën “Vijë Metaxa” të mbrojtjes greke që përbëhej nga pak divizione të pajisura keq ra furia e 5 divizioneve gjermane të motorizuara dhe e 3 divizioneve tankiste. Vija Metaxa i rezistoi vetëm tre ditë sulmit gjerman. Në 12 Prill më në fund gjenerali Papagos, urdhëroi divizionet greke që gjendeshin në Shqipëri të zhvendoseshin drejt frontit të luftës me gjermanët por ky urdhër, i dhënë 6 ditë pas sulmit gjerman dhe tre ditë pas thyerjes së Vijës Metaxa, qe shumë i vonuar. Aq shumë qe mbërthyer lidershipi grek nga paranoja e marrjes së Vorio-Epirit, sa priti 3 ditë pas rënies së Vijës Metaxa për ta dhënë këtë urdhër. Por tashëm forcat greke që qenë në Shqipëri nuk mund të vendoseshin në Greqinë Qëndrore për të krijuar një vijë të re mbrojtjeje së bashku me britanikët. Forcat greke, që lëviznin në këmbë dhe me kuaj kishin nevojë për rreth dy javë për ta bërë këtë zhvendosje. Por kolonat tankiste gjermane lëviznin më shpejt se ato dhe në 20 prill ato hynë në Janinë, duke u prerë rrugën divizioneve greke që po tërhiqeshin nga Shqipëria. Shtabi i Forcave Britanike që gjendeshin në rajonin e Olimpit komunikonte çdo ditë me shtabin e forcave greke të Shqipërisë, që qe tërhequr në Janinë, për të mësuar se deri ku kishte arritur tërheqja. Në 20 prill britanikët morën një përgjigje në gjermanisht: "Hier ist das deutsche Herr" (Këtu është ushtria gjermane zotëri). Tash për britanikët u bë e qartë se "Beteja për Greqinë", siç do ta quante Papagos në kujtimet e veta, kishte marrë fund. Të nesërmen në 21 prill qeveria britanike urdhëroi evakuimin e trupave të veta nga Greqia. Që prej datës 12 prill forcat britanike qenë të vetmet forca në Greqi që po u bënin qendresë gjermanëve. Po në 21 prill 1941 Gjenerali Tsolakoglu, Komandant i korpusit II të Armatës të Maqedonisë, nënshkroi para Feldmareshallit gjerman Von List, kapitullimin e ushtrisë greke. Forcave greke që tërhiqeshin nga Shqipëria u prisnin rrugën gjermanët, të cilët u kërkonin që të dorëzonin armët para se të vazhdonin rrugën sipas marëveshjes së kapitullimit. Ushtarët grekë dorëzonin armët dhe vazhdonin rrugën për në shtëpitë e veta. Forcat kryesore të ushtrisë greke, të dislokuara në Shqipëri, as që patën rasti të merrnin pjesë në luftën kundër gjermanëve. Tash të vetmit që luftonin në Greqi qenë divizionet britanike që mbronin tërheqjen e tyre. Si për të bërë më të madh turpin e grekëve, që i kishin tradhëtuar aleatët e vet britanikë, për hirë të paranojës së Vorio-Epirit, në ditët kur Greqia kapitullonte, u përsërit edhe një herë në mënyrë tragjikomike episodi i lavdishëm i historisë antike greke, ai i Luftës së Termopileve. Që të mund të mbulohej tërheqja e forcave britanike drejt portit ku i prisnin anijet duhej ndaluar avancimi i gjermanëve nëpër shtegun historik të invadimit të Greqisë nga Veriu, Grykën e Termopileve. Këtë detyrë e mori përsipër divizioni neozelandez i ekspeditës britanike, i cili zuri pozicion në Termopile po në të njëjtin vend ku në vitin 480 para Krishtit 300 spartanë, por edhe dhe 700 thespianë, nën komandën e mbretit Leonida luftuan kundër ushtrisë përse derisa u vra edhe i fundit prej tyre, për t’i dhënë mundësi ushtrisë greke të tërhiqej për të zhvilluar më pas betejat fitimtare kundër persianëve. Rreth 25 shekuj më vonë përsëri Greqia po sulmohej nga një ushtri pushtuese dhe përsëri po luftohej në Termopile. Por si për ironi të historisë këtë herë Termopilet i mbronin neozelandezët, ushtarë që patën ardhur nga një vend rreth 20.000 milje larg Greqisë, ndërsa ushtria tërheqjen e së cilës ata e mbronin qe ajo britanike. Grekët nuk qenë atje. Ata i kishin humbur Termopilet për Korçën dhe Himarën. Ata e kishin humbur dhe Greqinë për Vorio-Epirin. Në atë kohë gjermanët nuk munguan t’u thoshin me megafonë neozelandezëve të pozicionuar në Termopile se nuk u takonte atyre të bënin atë që nuk po e bënte ushtria greke. Britanikët humbën 26.000 ushtarë në fushatën e Greqisë, të vrarë, të humbur dhe robër, një humbje e kotë kjo për shkak të atij që britanikët e quanin një tradhti greke. Britania e Madhe bëri një sakrificë të madhe, duke çuar në Greqi 74.000 ushtarë, në një kohë që vetë ishujt britanikë qenë të kërcënuar nga invazioni gjerman dhe kur Britania e Madhe qe duke përballuar dhe një luftë në Afrikë me Boshtin. Sakrifica britanike nuk vleu sepse grekët shkelën zotimet. Sot traditën e spartanve që mbrojtën Termopilet 25 shekuj më parë, kanë të drejtë ta quajë si trashëgimi të vetën Zelanda e Re, djemëtë e së cilës përsëritën heroizmin e spartanëve në Luftën e Dytë Botërore, se grekët. Tek e fundit, neozelandezët biondë që luftuan në 1941 në Termopile ishin shumë më të ngjashëm se grekët e sotëm me grekët antikë. Videoja e publikuar e ushtarëve grekë tregon se sot ushtria greke ka trashëguar jo etosin ushtarak të luftëtarëve antikë grekë, por etosin e barbarëve, madje një etos aq barbar sa e përbuznin dhe persianët antikë. Ne shqiptarët, duke parë videon e shtarëve grekë, kemi të drejtë t’i themi NATO-s se, duke qenë se ushtria greke është në NATO, a mos janë këto që tregohen në video standardet që duhet të arrijë ushtria shqiptare për të hyrë në NATO?

[BARAT]

Media Greke: “Myslimanët shqiptarë janë turq”

Që ndokush në Greqi, pavarësisht nga cilido skaj ekstremizmi nacional ngjyroset, të bëjë fjalë për tokë greke në Jug të Shqipërisë nuk përbën ndonjë risi. I çuditshëm është fakti që televizioni shtetëror grek “NET”, në reportazhin e tij të para disa ditëve nga Shqipëria, bën fjalë për toka ku jetojnë homogjenët grekë në Shqipëri dhe i quan “toka greke”. Kjo është jo vetëm propagandë shoviniste, por shpreh vetë politikën zyrtare të shtetit grek. Sepse, pavarësisht cili e shpreh atë ide shoviniste, qytetar i thjeshtë e jopolitikan, derisa televizioni shtetëror grek “NET” e shpreh të mirëqenë, do të thotë që kjo është vetë politika e shtetit grek. Ja si e hap reportazhin gazetarja greke nga Kakavija. ”Ndodhemi sot në pikën e kalimit kufitar ndërmjet 2 vendeve tona. Prej gati 15 vjetësh, në Greqi kanë ardhur e punojnë mjaft emigrantë shqiptarë. Ata kanë ndërtuar shumë nga shtëpitë ku ne jetojmë. Kanë ndërtuar shumë rrugë e ura, ku ne kalojmë me makinat tona. Punojnë nëpër hotele e restorante duke na shërbyer. Pastrojnë shtëpitë e mbajnë fëmijët tanë. Po kush janë këta? Ku jetojnë e nga vijnë? Keni pyetur ndonjëherë? Pra ne vendosëm të shkojmë në vendin e tyre dhe të shikojmë se si jetojnë atje. Shkojmë....” Dhe gazetarja greke shkon në fshatrat e Dropullit, Derviçan dhe Bularat. Fillimisht bashkëbisedon me fshatarë (tashmë edhe me shtetësinë greke), të cilët i deklarojnë kameras së televizionit shtetëror grek ....që asnjëherë nuk e kishin fshehur se ishin grekë e nuk ishin përzier me turqit që jetojnë më në veri të vendit. Që nuk e kishin fshehur që janë grekë ( e thonë tani që janë ...grekë , se deri tani ishin minoritarë grekë), edhe kjo nuk është risi, sepse edhe regjimi i Enverit u kishte dhënë kombësinë greke. Por që nuk janë përzier me turqit që jetojnë më në veri, kjo është çudi historike! Vetëm grekët duan të besojnë që në Shqipëri jetojnë turq dhe jo myslimanë. Dhe kjo politikë greke “vërtetohet “ me ndonjë thënie të ndonjë fshatari nga Derviçani....Ja si deklaron pronari i një dyqani në Derviçan në reportazhin e televizionit shtetëror grek “NET”: “Jam krenar që jam grek dhe kam lindur në tokën greke, e cila iu dha Shqipërisë pas Luftës së Dytë Botërore. Problemi ynë është se duhet të mbrojmë pasurinë, si edhe traditat e zakonet nga fshati gjiton i Lazaratit, i cili është vetëm me turq. Ata e kanë pushtuar Lazaratin që nga koha e otomanëve dhe ruajnë akoma zakonet e tyre fetare, duke mbuluar me ferexhe femrat edhe sot e kësaj ditë....” Gazetarja greke, së bashku me shoqëruesin e saj, Panajot Barka, “pafajësisht” këto fjalë të një fshatari të “rastësishëm” i japin në emisionin e televizionit shtetëror “NET” më 18 dhjetor 2006. Kjo është politika greke, ajo shoviniste. Kjo është politikë pa maskën e diplomacisë. Për ta bërë më të besueshëm këtë politikë, reportazhi vijon edhe në fshatin Dhivër, ku edhe këtu fshatarët thonë që janë grekë në tokën greke. Dhe thua se i referohen arkeologjisë, televizioni shtetëror grek “NET” pasqyron edhe varrezat e fshatit, ku varret kanë gërmat greke. Asgjë nuk është e ...rastësishme. Dhe as edhe ndonjë gabim gazetaresk. Edhe pse, siç e përmendëm, gazetarja kërkon të bëjë reportazh për emigrantët shqiptarë që punojnë, që pastrojnë shtëpitë e grekëve, në vendlindjen e tyre, në Shqipëri, kamera interviston (VETËM) disa fshatarë që vetëdeklarojnë jo vetëm që janë grekë, por që jetojnë në tokën greke. Në fshatrat e Gjirokastrës e të Sarandës! Që kjo tokë greke iu dha Shqipërisë pas Luftës së Dytë Botërore! Një televizion shtetëror grek të pohojë një falsifikim të tillë historik, a është vetëm një lajthitje gazetareske? Dhe kush? Greqia?! Greqia me nacionalizmin e saj, shumë herë, që në vitet 90 , është përpjekur t i vërë zjarrin Ballkanit. Kujtojmë këtu embargon shtetërore që Andrea Papandreu, kryeministri grek në vitet 1993, ndërmori kundër Maqedonisë, për hakmarrje që ky shtet i ri mori emrin e lashtë Maqedoni! Vetëm një emër, cilësimi Maqedoni, edhe sot është një problem ndërkombëtar ku akoma as OKB-ja , BE-ja e SHBA-ja nuk mund ta zgjidhin, sepse reagon Greqia. Kujtojmë sa agresive është Greqia ndaj minoritetit mysliman që jeton në Thraqi të Greqisë, kur këta vetë duan të cilësohen turq! Dhe Greqia, që për të tjerët falsifikon vetë historinë, për të kultivuar ambiciet e saj shoviniste. Kështu vepron gazetarja greke derisa interviston disa “fshatarë” minoritarë grekë në Derviçan, që thonë që disa kilometra më tutje, në fshatin Lazarat, kanë gjitonë turq. Që këta gjitonë turq që e kanë pushtuar tokën që nga koha e Otomanisë!!! Gazetarja greke, edhe pse ishte pak km larg, nuk e mori mundimin të shkelte edhe fshatin “turk” Lazarat (sipas fshatarit ...grek në Derviçan) që të shikonte edhe ....ferexhetë e femrave që i mbajnë edhe ...sot!!! Edhe sikur gratë të mbajnë ferexhetë, kjo nuk është provë që ato janë turkesha. Pastaj, cilat gra mbajnë në Lazarat ferexhe? Kaq e ulët është gënjeshtra! Po kaq shumë u duhej (grekëve) që ta përmendnin në reportazhin e televizionit grek për provë të ekzistencës turke në Shqipëri!!! Dhe nuk është se gazetarja greke është e paditur. Ka me vete edhe Panajot Barkën. Dhe as rastësi është që përkthyesi është Panajot Barka. Ai ka botuar në gazetën në shqip që botohet vetëm në Athinë “Tribuna”, më date 10 nëntor 2006, një shkrim me titull “Kush trembet nga një copëz BE në Shqipëri”, ku hapur thotë që në Shqipëri tashmë ka një copëz greke dhe jo vetëm në fshatrat ku është minoriteti etnik grek, por kudo në Shqipëri ku ka mërguar ky minoritet etnik grek. Vetëm një gazetë si “Tribuna” ( fatkeqësisht, që kjo botohet në shqip) mund të botojë të tilla antishqiptarizma. Dhe këto ide të Panajot Barkës ( dhe jo vetëm ) i ilustron gazetarja greke e televizionit shtetëror grek “NET” në reportazhin e saj. Jo rastësisht, të gjitha këto, tani që minoritarët grekë shqiptarë që punojnë dhe jetojnë në Greqi do të marrin edhe shtetësinë greke. Cilat politika kultivohen kësisoj dhe nga kush, dhe kujt i shërbejnë, është e tepërt ta përmendim. Derisa të tilla reportazhe shoviniste dhe nacionaliste jepen në televizionin shtetëror grek “NET”, këto nuk janë thjesht dhe vetëm reportazhe televizive. Janë edhe përçuese të vetë politikës së shtetit grek.

Ky lajm është publikuar: 17/01/2007 GazetaBallkan

[BARAT]

Vasil Bollano: Himara është minoritet grek !

Kandidati i PBDNJ-së për Bashkinë e Himarës, Vasil Bollano, ka deklaruar dje në mënyrë të beftë se Himara është minoritet grek.
Deklarata e tij e bërë dje në mbrëmje në emisionin "Opinion Plus" pritet të sjell mjaft polemika dhe reagime, nisur nga fakti se Himara edhe për nga lidhjet e saj historike me Greqinë, njihet si komunitet greqisht-folës dhe jo si minoritet grek.
I pyetur se a është Himara një minoritet grek, Bollano u shpreh fillimisht se është në ndërgjegjen e gjithsecilit vetdeklarimi i identitetit.
Menjëherë, kandidati i PBDNJ-së për Bashkinë e Himarës është shprehur konkretisht se, "Himara është minoritet grek".
Bollano kandidon për një mandat të dytë në Himarë, ndërkohë që pas deklaratës së tij për Himarën, ai është pyetur edhe për një fakt të dukshëm, që lidhet me shpërndarjen në mënyrë jo të drejtë të investimeve mes fshatrave shqip-folëse dhe atyre greqisht-folëse në këtë bashki.
Bollano është përgjigjur se një gjë e tillë nuk është e vërtetë dhe se investimet më të mëdha, sipas tij, janë kryer pikërisht në fshatin e Qeparo dhe Kudhes.
Megjithatë, burime nga njerëzit që jetojnë pikërisht në këto fshatra thonë se nuk ka investime konkrete.
Kandidati për Bashkinë e Himarës është pyetur dje edhe për çështjen e ndarjes së pronave.
Bollano tha se tokat në Himarë janë ndarë sipas ndarjes së vjetër, që ka ekzistuar para viteve '46.
Sipas tij, tokat janë në administrim, por pa dokumentacion.
Mos-shitjen e tokave, ai e lidhi me traditën e këtyre njerëzve për tokën dhe prodhimet bujqësore.
Kandidati i PBDNJ-se ka falënderuar dje edhe qeverinë Berisha për ndërtimin e një shkolle, ku mësohet dhe flitet greqisht. Sipas tij, ngritja e kësaj shkolle ka qenë kërkesë e komunitetit.
"Kjo shkollë ka qenë e ngritur po në atë vend deri në vitin '46 dhe e mbylli qeveria komuniste",- shtoi ai.
Bollano tha se në këtë shkollë ka edhe fëmijë shqipfolës, por distance nga fshatrat ka bërë që ajo të mos jetë shumë e frekuentuar.
Lobi Sa i përket lobingjeve, kandidati Bollano ka deklaruar se një lob i fortë himariot ekziston edhe në SHBA, një përfaqësues i të cilit, sipas tij, është edhe Xhorxh Tenet.
I pyetur konkretisht për këtë të fundit, Bollano tha se edhe Tenet kishte ndikimin e tij.
Më tej, Bollano ka folur për arsyet se pse vendosi të kthehej në Himarë si dhe për projektet e tij të ardhshme, duke kundërshtuar turizmin gjigant në fshatrat turistike.

Shekulli/ G.S.