ZHUAN FALUN-Ligji i Buddhës, si shkenca me komplekse ne bote

[BARAT]

Fashen



Pse ka një fushë rreth statujës së Buddhës? Shumë njerëz nuk e shpjegojnë dot këtë. Disa njerëz thonë: “Një statujë Buddhe ka fushë për arsye se murgjit i këndojnë shkrimet e shenjta asaj.” Me fjalë të tjera, fusha vjen ngaqë murgjit praktikojnë kultivim para saj. Nëse është nga praktika kultivuese e murgjëve apo të tjerëve, kjo energji duhet të jetë e shpërndarë dhe jo e drejtuar. Dyshemeja, tavanet dhe muret e tërë tempullit duhet të kenë të njejtën fushë. Atëhere pse është fusha e statujës së një Buddhe kaq e fuqishme? Veçanërisht një statujë Buddhe në male të largëta, në shpella, apo mbi shkëmbinj zakonisht ka fushë. Pse gjendet kjo fushë atje? Disa njerëz kanë dhënë shpjegime nga më të ndryshmet por megjithatë asnjë nuk mund ta shpjegojë atë në mënyrë të qartë. Në fakt, një statujë Buddhe ka fushë sepse ajo ka Fashen e një Qënieje të Shumëlartësuar. Për shkak se Fashen e një Qënie të Shumëlartësuar është atje, ajo ka energji.

Nëse ishte Sakyamuni apo Bodhisattva Avalokitesvara[85], nëse ata kanë ekzistuar me të vërtetë në histori, pa mendojeni pak të gjithë, a nuk ishin edhe ata praktikues gjatë kohës së praktikës së tyre kultivuese? Kur një person praktikon kultivim në nivel shumë të lartë të Ligj-Përtej-Botës-Trefishe, ai ose ajo do të zhvillojë Fashen. Fashen lind në dantian të personit dhe përbëhet prej Fa dhe gong. Ai shfaqet në dimensione të tjera. Fashen ka të njëjtën fuqi me atë të personit, por mëndja dhe mendimet e tij kontrollohen nga personi. Megjithatë, vetë Fashen është gjithashtu një jetë e plotë, e pavarur dhe reale. Prandaj, ai mund të bëjë çdo gjë vetë në mënyrë krejt të pavarur. Fashen bën pikërisht atë që i kërkon të bëjë Shpirti Kryesor i personit. Nëse një person bën diçka në një mënyrë të caktuar, Fashen i saj apo i tij do ta bëjë atë njësoj; kjo është Fashen të cilës i referohemi ne. Kur unë dua të bëj diçka, ajo mund të bëhet nga Fashen i im, si për shembull të përshtas trupat e praktikuesve të vërtetë. Për shkak se Fashen nuk ka trup njeriu, ai shfaqet në dimensione të tjera. Trupi i tij nuk është i palëvisshëm dhe i pandryshueshëm; përkundrazi ai mund të zmadhohet ose svogëlohet. Ngadonjëherë, ai bëhet shumë i madh, kaq i madh sa nuk mund t’i shikosh dot kokën. E ngandonjëherë ai bëhet shumë i vogël, më i vogël sesa një qelizë.




Ceremonia e Bekimit



Një statujë Buddhe e bërë në një fabrikë është vetëm një objekt arti. “Ceremonia e bekimit” ka për qëllim të ftojë Fashën e një Buddhe në statujë që do të adhurohet pastaj si objekt konkret nga njerëzit. Në praktikën kultivuese, kur një praktikues ka në zemër respekt, Fashen në statujën e Buddhës do të ruajë Ligjin për këtë person duke u kujdesur dhe mbrojtur atë. Ky është qëllimi i vërtetë i ceremonisë së bekimit. Kjo mund të kryhet vetëm me mendime të sinqerta të shprehura në ceremoninë formale të bekimit, ose nga Qënie të Shumëlartësuara të niveleve të larta, ose nga kultivues të një niveli shumë të lartë që kanë këtë fuqi.

Një tempull kërkon që statuja e Buddhës të kalojë një ceremoni bekimi dhe njerëzit thonë se pa bekim një statujë Buddhe nuk vlen për asgjë. Sot në tempuj nuk ka më nga ata mjeshtrit e vërtetë e të mëdhej midis murgjëve, ata kanë vdekur të gjithë. Që nga Revolucioni i Madh Kulturor, disa nga ata murgjit e rinj të cilët nuk kanë marrë ndonjë mësim të vërtetë janë bërë kryemurgj. Shumë gjëra nuk janë transmetuar. Nëse ju pyesni ndonjë prej tyre: “Cili është qëllimi i ceremonisë së bekimit?” Ai do të thotë: “Statuja e Buddhës do të veprojë pas bekimit.” Ai nuk mund të shpjegojë pse është ajo veçanërisht e domosdoshme, kështu që ai vetëm mban ceremoninë. Ai do të vendosë një shkrim të shënjtë Buddhist brenda statujës së Buddhës. Pastaj ai do ta mbyllë statujën me letër dhe i këndon asaj shkrimin e shenjtë. Ai e quan këtë bekim, por a u arrit qëllimi i bekimit? Kjo varet nga si e këndon ai shkrimin e shenjtë. Sakyamuni pat thënë që personi duhet ta këndojë shkrimin e shenjtë me një mëndje të virtytshme dhe me vëmendje të palëkundur me qëllim që të tundë parajsën e praktikës së tij kultivuese. Vetëm atëherë mund të ftohet një Qënie e Shumëlartësuar. Dhe vetëm kur Fashen e një Qënieje të Shumëlartësuar arrin në statujën e Buddhës, mund të arrihet qëllimi i bekimit.

Ndërsa këndojnë shkrimet e shenjta aty, disa murgj mendojnë: “Pas bekimit, sa para do të më paguajnë?” Apo ndërsa këndon shkrimet e shenjta, dikush mendon: “Filani më trajton kaq keq.” Ata kanë gjithashtu konflikte personale. Tani është Periudha e Fund-Dharmës. Nuk mund të mohohet që ky fenomen ekziston. Ne nuk po kritikojmë Buddhizmin këtu. Disa nga tempujt nuk janë fare të qetë në Periudhën e Fund-Darmës. Nëse mëndja e personit është e mbushur me këto gjëra dhe shpreh mendime të tilla të këqija, si mundet që një Qënie e Shumëlartësuar të vijë? Qëllimi i bekimit atëhere nuk mund të arrihet kurrsesi. Por kjo nuk është absolute, sepse ka disa tempuj dhe manastire Taoiste të mira.

Në një qytet, pashë një murg që i kishte duart shumë të zeza. Ai e futi shkrimin e shenjtë brenda statujës së Buddhës dhe e vulosi atë pa kujdes. Pasi mërmëriti disa fjalë, proçesi i bekimit përfundoi. Pastaj ai mori një statujë tjetër Buddhe dhe përsëri mërmëriti disa fjalë. Ai merrte dyzet yuan për çdo bekim. Në ditët e sotme, murgjit e kanë kthyer në tregti bekimin dhe nxjerrin para prej tij. Pasi i hodha një sy, unë konstatova që bekimi nuk ishte arritur sepse ai nuk mund ta bënte atë aspak. Në ditët e sotme murgjit bëjnë edhe gjëra të tilla. Çfarë kam parë tjetër unë? Një person që dukej se ishte Buddhist i thjeshtë, jo murg, po kryente bekimin e një statuje Buddhe në një tempull. Ai mbante një pasqyrë nga dielli që të reflektonte rrezet e diellit mbi statujën e Buddhës. Pastaj ai pretendoi se bekimi u krye. Është kthyer në kaq qesharake! Sot, Buddhizmi ka arritur në këtë pikë dhe këto fenomene janë shumë të zakonshme.

Një statujë Buddhe e madhe prej bronxi u bë në Nanjing dhe u vendos në ishullin Lantau në Hong Kong. Është një statujë Buddhe gjigande. Shumë murgj nga e gjithë bota erdhën për të kyer bekimin e saj. Njëri nga murgjit mbajti një pasqyrë nga dielli për të reflektuar rrezet e diellit mbi fytyrën e statujës së Buddhës dhe e quajti këtë bekim. Në një ceremoni kaq madhështore si kjo, mund të ndodhë dhe një veprim i tillë. Mua më duket shumë për të ardhur keq! Nuk është për t’u habitur që Sakyamuni pat thënë: “Në Periudhën e Fund-Dharmës, murgjit do e kenë të vështirësi të shpëtojnë veten, jo më pastaj të shpëtojnë të tjerët.” Për më tepër, shumë murgj i interpretojnë shkrimet e shenjta në bazë të të kuptuarit të tyre. Edhe shkrimi i shenjtë i Zonjës së Madhe Mbretëreshë është futur në tempuj. Shumë gjëra që nuk janë materiale klasike Buddhiste kanë hyrë gjithashtu në tempuj, duke i bërë këto vende mjaft konfuze dhe lëmsh e li. Natyrisht, ka murgj që akoma praktikojnë kultivim me sinqeritet dhe janë mjaft të mirë. Bekimi është në fakt të ftosh Fashen e një Qënie të Shumëlartësuar që të qëndrojë në statujën e Buddhës. Ky është bekimi.

Kështu nëqoftëse kjo statujë Buddhe nuk ka kaluar nëpër ceremoninë e bekimit me sukses, asaj nuk duhet t’i falet njeri. Nëqoftëse falen tek ajo, do të ketë pasoja serioze. Cilat janë këto pasoja serioze? Sot ata që studjojnë trupin e njeriut kanë zbuluar që veprimtaria jonë mendore apo mendimet e njeriut mund të prodhojnë një substancë. Nga nivele shumë të larta ne kemi zbuluar që është me të vërtetë një substancë, por kjo substancë nuk është në formën e valëve të trurit siç është zbuluar nga kërkimet e sotme. Por ka formën e një truri të plotë njeriu. Në mënyrë tipike, kur një njeri i zakonshëm mendon për diçka, ajo që ai prodhon është diçka në formën e trurit. Për shkak se nuk ka energji, ajo do të shpërndahet menjëherë më pas. Nga ana tjetër energjia e një praktikuesi mund të ruhet shumë më gjatë. Kjo nuk do të thotë që kjo statujë Buddhe ka një mëndje pasi të prodhohet në fabrikë. Jo, nuk ka. Disa statuja Buddhe nuk kanë kaluar nëpër ceremoninë e bekimit dhe as që u arrit qëllimi i bekimit pasi ato u dërguan në tempuj. Nëse bekimi u krye nga një mjeshtër qigongu i rremë ose nga një person prej një praktike të ligë, do të jetë akoma më e rrezikshme, pasi një dhelpër apo nuselale do të futet fshehurazi në statujën e Buddhës.

Kështu një statujë Buddhe që nuk ka kaluar nëpër ceremoninë e bekimit, nëse ju i faleni asaj, do të jetë shumë e rrezikshme. Sa e rrezikshme do të jetë? Unë e kam thënë që njerëzimi ka arritur në një pikë ku çdo gjë po prishet. E tërë shoqëria dhe gjithçka në gjithë universin po korruptohen vazhdimisht. Çdo gjë që i ndodh njerëzve është shkaktuar nga ata vetë. Është shumë e vështirë të gjesh një rrugë të vërtetë ose të ndjekesh një rrugë të virtytshme, për shkak të ndërhyrjes nga burime të ndryshme. Dikush don ti lutet Buddhës por kush është Buddhë? Është shumë e vështirë të gjesh një që t’i lutesh. Nëse ju nuk e besoni, me lejoni që ta them hapur. Do të jetë e tmerrshme kur personi i parë t’i falet një statuje Buddhe që nuk ka kaluar nëpër ceremoninë e bekimit. Sa njerëz i falen sot Buddhës që të arrijnë Shkallën e Duhur në kultivim? Ka tepër pak njerëz të tillë. Cilat janë motivet e shumicës së njerëzve për t’ju falur Buddhës? Ata kërkojnë që të zhdukin hallet, të zgjidhin problemet dhe të vejnë pasuri. A janë këto gjëra nga shkrimet e shenjta Buddhiste? Ato nuk përmbajnë aspak gjëra të tilla.

Supozojmë që një adhurues i Buddhës që është i dhënë pas parave përkulet me nderim para një statuje të Buddhës apo asaj të Bodhisattva Avalokitesvarës apo një Tathagate dhe thotë: “Të lutem më ndihmo të bëj ca para.” Një mëndje e plotë do të formohet. Përderisa kjo kërkesë iu bë një statuje të Buddhës, ajo në çast do të projektohet mbi statujën e Buddhës. Në një dimension tjetër, një gjë mund të bëhet e madhe apo e vogël. Kur ky mendim arrin tek ajo, statuja e Buddhës do të këtë një tru dhe mëndje por jo një trup. Njerëz të tjerë gjithashtu vijnë për t’ju falur statujës së Buddhës. Me këtë falje, ata gradualisht do t’i japin asaj një sasi energjie. Do të jetë akoma më e rrezikshme nëse një praktikues i falet asaj, pasi falja do t’i japë asaj gradualisht energji dhe do të bëjë të mundur që ajo të formojë një trup të prekshëm. Megjithatë ky trup i prekshëm është formuar në një dimension tjetër. Pasi të jetë formuar, ai ekziston në një dimension tjetër dhe gjithashtu mund të mësojë disa të vërteta të universit. Prandaj, ai mund të bëjë disa gjëra për njerëzit. Në këtë mënyrë, ai gjithashtu mund të zhvillojë pak gong. Por ai i ndihmon njerëzit me kusht dhe me një çmim. Ai lëviz lirisht në një dimension tjetër dhe mund t’i kontrollojë njerëzit e zakonshëm me shumë lehtësi. Ky trup duket krejtësisht i njëjtë me statujën e Buddhës. Pra është adhurimi i njerëzve që krijon një Bodhisattva Avalokitesvara apo një Tathagata të rremë, që ngjan plotësisht me statujën e Buddhës dhe ka pamje Buddhe. Por mëndja e Buddhës apo Bodhisattvës së rreme është jashtëzakonisht e keqe dhe është e dhënë pas parave. Meqenëse është krijuar në një dimension tjetër dhe ka mëndje, ai njeh pak të vërteta dhe nuk guxon të bëjë të këqija të mëdha, por ai guzon që të bëjë disa të këqija të vogla. Ndonjëherë ai gjithashtu ndihmon njerëzit; përndryshe do të ishte krejtësisht i lig dhe do të vritej. Si i ndihmon ai njerëzit? Kur dikush lutet: “Buddha, të lutem me ndihmo sepse dikush në shtëpi është sëmurë,” atëherë ai do t’ju ndihmojë. Do t’ju bëjë të dhuroni para në kutinë e dhurimit pasi mëndja e tij është e dhënë pas parave. Sa më shumë para fusni ju në kutinë e dhurimit, aq më shpejt do të shërohet sëmundja. Përderisa ka energji, ai mundet që nga një dimension tjetër, të manipulojë një njeri të zakonshëm. Do të ishte veçanërisht e rrezikshme nëse një praktikues do i falej statujës. Për çfarë lutet një praktikues? Para. Pa mendojeni pak, të gjithë: Pse duhet një praktikues të jepet pas parave? Të luturit për të eliminuar fatkeqësitë dhe sëmundjet për anëtarët e familjes është një dëshirë sentimentale ndaj familjes. A doni ju të ndryshoni fatin e njerëzve të tjerë? Secili ka fatin e vet! Nëse ju i faleni asaj dhe mërmëritni: “Të lutem më ndihmo të bëj ca para,” epo, do t’ju ndihmojë. Ai don që ju të shkoni më shumë pas parave sepse sa më shumë i doni ju ato, aq më shumë gjëra ai do të marrë prej jush. Ky është këmbim i barabartë. Adhuruesit e tjerë kanë futur plot para në kutinë e dhurimit dhe ai do t’ju lejojë juve të merrni ca. E si bëhet kjo? Ju mund të gjeni një kuletë pasi të dilni nga dera, apo puna mund t’ju japë ndonjë shpërblim. Sidoqoftë, do ta rregullojë që ju të merrni para. Si mund t’ju ndihmojë juve pa kushte? Po nuk humbe, nuk fiton. Ai do të marrë pak nga gongu juaj nëse i duhet apo do t’ju marrë danin që keni kultivuar. Ai don këto gjëra.

Këto Buddha të rremë janë shpesh shumë të rrezikshëm. Shumë nga praktikuesit tanë që kanë Syrin Qiellor të hapur mendojnë se kanë pare një Buddhë. Dikush mund të thotë që një grup Buddhash erdhi në këtë tempull sot, me një Buddhë që quhej kështu apo ashtu që udhëhiqte grupin. Ky person do të përshkruajë si ishte grupi dje, si ishte grupi sot dhe sapo që ikën një grup, vjen një tjetër. Kush janë këta? Ata thjesht i përkasin kësaj kategorie—ata nuk janë Buddha të vërtetë, por të rremë. Rastet e tilla janë të shumta.

Është akoma më e rrezikshme nëse një gjë e tillë ndodh në tempuj. Nëse murgjit i falen atij, ai do t’i marrë nën kontroll: “A nuk po më faleni ju mua? Dhe po e bëni këtë me mëndje të kthjellët! Epo, a nuk doni ju që të praktikoni kultivim? Unë do të kujdesem për ju dhe do t’ju tregoj si të praktikoni kultivim.” Ai do të bëjë plane për ta. Ku do të shkoni ju nëse përfundoni kultivimin? Përderisa praktika kultivuese u organizua prej tij, asnjë shkollë praktike e nivelit të lartë nuk do t’ju pranojë. Përderisa ai ka organizuar gjithshka për ju, juve do t’ju duhet të ndiqni atë në të ardhmen. A nuk do të shkonte dëm kultivimi juaj? Unë e kam thënë se tani është shumë e vështirë për njerëzimin të arrijë Shkallën e Duhur në kultivim. Ky fenomen është tepër i shpeshtë. Shumë prej jush kanë parë dritë Buddhe në malet e famshme përgjatë lumejve të mëdhej. Shumica e tyre i përket kësaj kategorie. Ai ka energji dhe mund ta manifestojë veten. Një Qënie e Shumëlartësuar e vërtetë nuk e shfaq veten sipas dëshirës.

Në të kaluarën, ka pasur relativisht më pak të ashtuquajtur Buddha dhe Tao tokësorë. Ndërsa tani ka shumë. Kur ata bëjnë të këqija, jetët e larta do t’i vrasin ato. Kur kjo është gati të ndodhë, ata do të vrapojnë dhe do të futen në statujat e Buddhës. Zakonisht, një Qënie e Shumëlartësuar nuk ndërhyn shkarazi në parimet e njerëzve të zakonshëm. Sa më i lartë të jetë niveli i një Qënie të Shumëlartësuar, aq më pak ai apo ajo do të ndërhyjë në parimet e njerëzve të zakonshëm, as edhe pak. Në fund të fundit, kjo qënie e lartë nuk do të rrënojë papritur një statujë Buddhe me rrufe, sepse ai apo ajo nuk do e bënin një gjë të tillë. Qëniet e larta do t’i lënë kështu ato nëse ato futen në statuja Buddhe. Ata e dinë kur janë për tu eliminuar, prandaj ata do të përpiqen që të shpëtojnë. Për pasojë, është ajo që ju shihni Bodhisattva Avalokitesvara e vërtetë? A është ai që ju shihni një Buddha i vërtetë? Është e vështirë ta dallosh.

Shumë prej jush mund të keni menduar për këtë çështje: “Çfarë duhet të bëjmë ne me statujat e Buddhës që kemi në shtëpi?” Ndoshta shumë prej jush u ka shkuar mëndja për mua. Me qëllim që të ndihmojmë praktikuesit në praktikën kultivuese, unë po ju them se ju mund të veproni kështu: Duke mbajtur statujën e Buddhës në dorë, ju mund të merrni librin tim (sepse libri ka fotografinë time) ose një fotografi timen. Pastaj ju bëni Shenjën e Madhe të Lotusit me duar dhe i bëni mësuesit një kërkesë për bekim, njësoj sikur të ma kërkonit mua. Do të bëhet menjëherë. Më lejoni t’ju them të gjithëve, se kjo mund të bëhet vetëm për praktikuesit tanë. Ky bekim nuk vepron për të afërmit apo miqtë tuaj sepse ne kujdesemi vetëm për praktikuesit. Disa njerëz thonë se ata marrin foton time në shtëpinë e të afërmëve apo miqve të tyre për të larguar shpirtërat e këqinj. Unë nuk jam këtu për të larguar shpirtërat e këqinj për njerëzit e zakonshëm—ky është mosrespekti më i madh kundrejt Mësuesit.

Meqë po flasim për Buddhat dhe Taot tokësorë, ekziston dhe një çështje tjetër. Në Kinën e lashtë, ka patur shumë njerëz që praktikonin kultivim në malet e largëta dhe pyjet e thella. Pse nuk ka ndonjë sot? Në fakt, ata nuk janë zhdukur. Ata vetëm nuk lejojnë që njerëzit e zakonshëm ta dinë dhe asnjë prej tyre nuk mungon. Këta persona kanë të gjithë aftësi supernormale. Nuk është se ata nuk janë rrotull gjatë kohëve të fundit, ata janë akoma të pranishëm. Ekzistojnë akoma disa mijëra prej tyre në botë sot. Relativisht ka më shumë prej tyre në vendin tonë, sidomos në ato malet e lartë e të famshëm dhe përgjatë lumenjve të mëdhej. Ata janë gjithashtu të pranishëm në disa male të lartë, por ata i mbyllin shpellat e tyre dhe fuqi supernormale kështu që ju nuk mund t’i shihni. Përparimi i kultivimit të tyre është relativisht i ngadaltë dhe metodat e tyre janë relativisht të ngadalta sepse ata nuk kanë arritur të kuptojnë thelbin e kultivimit. Ne, nga ana tjetër, synojmë drejtëpërdrejt mëndjen e secilit dhe praktikojmë kultivim në përputhje me karakteristikën më të lartë të universit dhe formën e tij. Natyrisht, gongu rritet shumë shpejt. Kjo për arsye se rrugët e praktikës kultivuese janë si një piramidë; vetëm shtegu i mesit është rruga kryesore. Në shtegjet anësore dhe të vogla, niveli i karakterit në praktikën kultivuese mund të mos jetë i lartë. Dikush mund të arrijë lartësimin shpirtëror pa arritur një nivel të lartë kultivimi. Këto, megjithatë, janë shumë më inferiore në krahasim me rrugën kryesore të një praktike të vërtetë kultivuese.

Dikush nga një shkollë e tillë praktike merr gjithashtu dishepuj. Meqenëse kjo praktikë mund të arrijë vetëm një nivel kaq të lartë kultivimi dhe niveli i karakterit të individit mund të rritet në po atë nivel, të gjithë dishepujt praktikojnë kultivim vetëm drejt këtij niveli. Sa më afër një praktikë e rrugëve anësore është me skajet e jashtme të kultivimit, aq më shumë kërkesa do të ketë dhe aq më shumë e ndërlikuar do të jetë praktika kultivuese e saj, përderisa ajo nuk mund të kuptojë thelbin e kultivimit. Në kultivim, çdo njeri duhet kryesisht të kultivojë karakterin e vet. Ata akoma nuk e kuptojnë këtë dhe besojnë se ata mund të praktikojnë kryesisht duke vuajtur vështirësi. Prandaj, pas një periudhe të gjatë kohe dhe pasi kanë praktikuar kultivim për disa qindra vjet ose për më shumë se njëmijë vjet, ata kanë arritur veçse pak gong. Në fakt, nuk është se e kanë arritur gongun nëpërmjet vuajtjeve. Si e kanë marrë atë? Kjo ngjan me shembullin e një njeriu të zakonshëm: Një person ka shumë dëshira në rini, por me kalimin e kohës njeriu plaket dhe e ardhmja i duket e pashpresë. Këto dëshira braktisen dhe hiqen natyrshëm. Këto praktika të rrugëve anësore përdorin gjithashtu këtë metodë. Ata kanë zbuluar se mund të rrisin gongun kur meditojnë ulur dhe në kllapi dhe kur vuajnë vështirësi gjatë përparimit në kultivim. Megjithatë ata nuk e dinë që dëshirat e tyre prej njerëzish të zakonshëm konsumohen gradualisht gjatë një periudhe të gjatë dhe të egër kohe dhe është nëpërmjet heqjes dorë dalëngadalë prej këtyre dëshirave që gongu rritet.

Praktika jonë ka një fokus dhe me të vërtetë nxjerr në pah veset. Duke i braktisur ato, personi do të përparojë shumë shpejt në kultivim. Unë kam qenë në disa vende, ku shpesh u ndesha me ata njerëz që kanë praktikuar kultivim për shumë vite. Ata më thanë: “Askush nuk e din që ne jemi këtu. Përsa i përket, asaj që po bën ti, ne nuk do të ndërhyjmë apo shkaktojmë ndonjë shqetësim.” Këta njerëz i përkasin rangut të atyre që janë relativisht të mirë.

Ka patur gjithashtu edhe disa të këqinj me të cilët na është dashur të merreni. Për shembull, kur unë dhashë një klasë në Guizhou për herë të parë, dikush erdhi të më takojë gjatë mësimit dhe më tha që mjeshtri i tij i madh donte të më takonte. Ai më tregoi për mjeshtrin e tij dhe se si ai kishte praktikuar kultivim për shumë vite. Unë pashë që ky person mbarte qi negative dhe dukej shumë i keq me një fytyrë të zbehtë. Unë i thashë që nuk kisha kohë ta takoja dhe e refuzova atë. Për rrjedhojë, mjeshtri i tij u zemërua dhe filloi të më hapë telashe, duke insistuar të më shqetësonte çdo ditë. Unë jam një njeri që nuk më pëlqen të luftoj me të tjerët dhe as që ia vlente të luftoja me të. Sa here që ai sillte probleme për mua, unë thjesht i mënjanoja ato. Më pas unë vazhdoja leksionin tim.

Ishte një Taoist në Dinastinë Ming[86] i cili ishte zotëruar nga një gjarpër në kohën e kultivimit të tij Taoist. Më pas, ky Taoist vdiq pa e përfunduar kultivimin. Gjarpri e uzurpoi trupin e tij dhe kultivoi një formë njeriu. Mjeshtri i madh i atij personit ishte ky gjarpër me formë njeriu. Ngaqë natyra e tij nuk kishte ndryshuar, ai e transformonte veten në një gjarpër të madh që të me sillte mua telashe. Unë mendova që ai po e tejkalonte cakun, kështuqë e kapa në duart dhe përdora një gong shumë të fuqishëm të quajtur “gongu shpërbërës” për t’ja shkrirë pjesën e poshtme të trupit dhe për ta kthyer në ujë. Pjesa e sipërme e trupit të tij u kthye me vrap në shtëpi.

Një ditë, drejtuesi vullnetar i qëndrës së mësimit në Guizhou u kontaktua prej dishepullit të këtij personi, I cili i tha se mjeshtri i tij i madh donte ta takonte atë. Drejtuesi shkoi atje dhe hyri në një shpellë të errët ku ajo nuk mund të shihte asgjë përveç një hijeje të ulur atje me sytë që ndriçonin dritë jeshile. Kur ai hapte sytë, shpella ndriçohej. Shpella do të errësohej përsëri nëse ai mbyllte sytë. Ai tha me një dialekt lokal: “Li Hongzhi do të vijë përsëri dhe asnjë nga ne nuk do të shkaktojë më ato trazira. Unë e kisha gabim. Li Hongzhi vjen për t’u afruar njerëzve shpëtim.” Dishepulli i tij e pyeti: “Mjeshtër i Madh, të lutem ngrihu në këmbë. Çfarë të ka ndodhur me këmbët?” Ai u përgjigj: “Unë nuk mund të ngrihem më sepse këmbët më janë dëmtuar.” Kur u pyet se si i ishin dëmtuar, ai filloi të përshkruante telashet që më kish sjellë. Më 1993, në Expozitën Shëndetësore Orientale në Beijing, ai përsëri më ndërhyri. Për arsye se ai gjithmonë kryente vepra të këqija dhe ndërhynte me mësimin tim të Dafës, unë atëhere e eliminova atë plotësisht. Pas eliminimit të tij, motrat dhe vëllezërit e tij të gjithë deshën të hakmerreshin. Atëhere unë u thashë nja dy fjalë. Ata u shtangën dhe u frikësuan kaq shumë sa asnjë prej tyre nuk guxonte të bënte gjë. Ata më në fund e kuptuan çfarë po ndodhte. Disa prej tyre ishin komplet njerëz të zakonshëm megjithëse kishin kultivuar për një kohë të gjatë. Këto janë disa shembuj që ju dhashë përsa i përket çështjes së bekimit.




Disiplina e Magjisë



Çfarë është disiplina e magjisë? Në komunitetin e kultivuesve, gjatë mësimit të qigongut shumë njerëz e mësojnë atë si një kategori kultivimi. Në fakt, nuk është diçka që i përket kategorisë së praktikës kultivuese. Ajo është mësuar në formën e aftësive, e lutjeve dhe teknikave. Ajo përdor forma vizatimi të simboleve, djegje ere të mirë, djegje letrash, këndim lutjesh etj. Ajo mund të shërojë sëmundje dhe metodat e kurimit të saj janë shumë të veçanta. Për shembull, nëse dikush ka një lungë të fryrë në fytyrë, praktikuesi do të vizatojë një rreth në tokë me një pendë të lyer me bojë dhe vizaton një kryq në mes të rrethit. Ai do t’i kërkojë personit që të qëndrojë në qëndër të rrethit. Pastaj ai do të fillojë të këndojë lutjet. Ai vazhdon të vizatojë derisa bën një pikë mbi lungë me pendë dhe këndimi i lutjeve mbaron aty. Ai do t’i thotë asaj se tani e ka mirë. Kur ajo e prek lungën, kjo do të jetë me të vërtetë më e vogël dhe nuk i dhëmb më, sepse kjo mënyrë mund të ketë efekt. Ai mund të shërojë sëmundje të vogla por jo të mëdha. Çfarë do të bëjë ai nëse ju dhemb krahu? Ai do të fillojë të këndojë lutje, ndërkohë ju kërkon që të ngrini krahun. Ai do të fryjë në pikën hegu[87] të kësaj dore dhe do e nxjerrë atë nga pika hegu e dorës tjetër. Ju do të ndjeni një rrymë ajri dhe kur ju të prekni krahun tuaj, nuk do të ndjeni më dhimbje si më parë. Përveç kësaj, disa njerëz përdorin metodat e djegjes së letrave, vizatimit të simboleve, vendosjes së simboleve, etj. Ata bëjnë gjëra të tilla.

Praktikat e njohura të rrugëve anësore të Shkollës Tao nuk kultivojnë jetë. Ato i dedikohen kryesisht kallëzimit të fatit, fengshui[88], largimit të shpirtrave të këqinj dhe shërimit të sëmundjeve. Shumica e këtyre përdoren nga praktikat tokësore të rrugëve anësore. Ato mund të shërojnë sëmundje por metodat e përdorura nuk janë të mira. Ne nuk do të tregojmë se çfarë përdorin ata për të shëruar sëmundjet por praktikuesit e Dafës sonë nuk duhet t’i përdorin ato përderisa ato mbartin mesazhe shumë të ulëta dhe të këqija. Në Kinën e lashtë, metodat e shërimit ishin ndarë në disiplina si metoda e rregullimit të frakturave, akupunktura, masazhi, kiropraktika[89], shtypja me duar, shërimi qigong, kurimi me bimë mjekësore, e kështu me radhë. Ato klasifikoheshin në shumë ndarje. Çdo metodë shërimi quhej një disciplinë. Kjo disiplina e magjisë është klasifikuar si disiplina e trembëdhjetë. Prandaj, emri i saj i plotë është “Disiplina e Trembëdhjetë e Magjisë.” Disiplina e Magjisë nuk është diçka brenda kategorisë sonë të kultivimit, për arsye se nuk është gong i arritur nëpërmjet praktikës kultivuese. Përkundrazi është një lloj teknike.

[BARAT]

LEKSIONI I GJASHTË

Marrosja nga Kultivimi



Në komunitetin e kultivuesve ekziston ky term i quajtur “marrosje nga kultivimi”. Ai ka lënë një përshtypje shumë të madhe tek njerëzit. Në veçanti, disa individë e kanë përhapur atë kaq shumë sa që disa njerëz kanë frikë që të praktikojnë qigong. Kur njerëzit dëgjojnë që praktika qigongut mund të çojë në marrosje nga kultivimi, ata do të kenë frikë për ta provuar. Në fakt, me lejoni t’ju them që marrosja nga kultivimi nuk ekziston aspak.

Plot persona janë zotëruar nga shpirtra apo kafshë sepse mëndjet e tyre nuk janë të pastra. Shpirtrat Kryesorë të tyre janë të paaftë të kontrollojnë veten dhe megjithatë i duket sikur kanë gong. Trupat e tyre kontrollohen nga shpirtrat apo kafshët zotëruese duke i bërë ata mendërisht të paqëndrueshëm apo duke i bërë ata të bërtasin apo ulërasin. Kur njerëzit shohin që praktika qigongut qenka e tillë, ata i zë frika për të praktikuar. Shumë prej jush mendojnë se ky është qigongu, por si mund të jetë kjo praktika e qigongut? Kjo është vetëm shkalla më e ulët për të mbajtur trupin të shëndetshëm dhe në formë megjithatë ajo është edhe shumë e rrezikshme. Nëqoftëse jeni mësuar me këtë mënyrë, Shpirti juaj Kryesor do të jetë gjithmonë i paaftë të kontrollojë veten. Atëhere trupi juaj mund të kontrollohet nga Shpirti juaj Ndihmës, mesazhe të huaja, shpirtrat apo kafshët zotëruese, etj. Ju mund të kryeni vepra të rrezikshme dhe t’i shkaktoni dëm të madh komunitetit të kultivuesve. Kjo shkaktohet nga mëndja imorale dhe dëshira për t’u dukur e personit—kjo nuk është marrosje nga kultivimi. Askush nuk e di se si disa njerëz janë bërë të ashtuquajtur mjeshtër qigongu, pasi ata gjithashtu besojnë në marrosjen nga kultivimi. Faktikisht, praktika e qigongut nuk mund të çojë në marrosje nga kultivimi. Shumica e njerëzve mësojnë këtë terminologji nga veprat letrare, novelat e arteve marciale e të tjera si këto. Po nuk besuat, ju mund të kontrolloni librat e vjetër apo librat e kultivimit, ku nuk ka gjëra të tilla. Si është e mundur të ekzistojë marrosja nga kultivimi? Është e pamundur që të ndodhë një gjë e tillë.

Besohet se marrosja nga kultivimi ka disa forma. Ajo që sapo përmenda është gjithashtu një nga këto forma. Për shkak se mëndja e dikujt nuk është e pastër, ai pushtohet nga shpirtrat apo kafshët zotëruese dhe ka mentalitete të ndryshme si insistimin për të arritur ndonjë gjëndje qigongu me qëllim për t’u dukur. Disa njerëz jepen pas aftësive supernormale ose praktikojnë qigong të rremë. Kur ata praktikojnë qigong, ata e kanë zakon ta braktisin Shpirtin e tyre Kryesor. Ata humbin vetëdijen dhe ua lënë trupin e tyre të tjerëve. Ata bëhen mendërisht të çorientuar dhe i lënë trupat e tyre të komandohen nga Shpirti Ndihmës apo mesazhe të huaja. Ata shfaqin disa sjellje të çuditshme. Një person i tillë do të hidhej nga një ndërtesë apo do të zhytej në ujë nëse i thonë të bëjë këtë. Ai vetë nuk don as të jetojë dhe do t’ja japë trupin e tij të tjerëve. Kjo nuk është marrosje nga kultivimi, por devijim në një rrugë të gabuar në praktikën e qigongut dhe ajo shkaktohet nga të verpruarit me këtë qëllim që në fillim. Shumë njerëz mendojnë se të lëkundurit e trupit në mënyrë të pavetëdijshme është praktikë qigongu. Në fakt, nëse një person praktikon vërtet qigong në këtë gjëndje, ajo mund të çojë në pasoja serioze. Ajo nuk është praktikë qigongu, por rezultat i veseve dhe përdjekjeve të qëllimshme të njerëzve të zakonshëm.

Një rast tjetër është kur në praktikën e qigongut dikush do të frikësohej kur qi bllokohet diku në trup apo kur qi nuk zbret dot poshtë nga maja e kokës. Trupi i njeriut është një univers i vogël. Veçanërisht në një praktikë Taoiste kur qi kalon në një pasazh, një individ do të ndeshet me këto probleme. Nëqoftëse qi nuk kalon dot në pasazh, ajo do të qëndrojë atje. Mund të ndodhë jo vetëm në kokë por edhe në pjesët e tjera të trupit, sidoqoftë, pjesa më e ndjeshme e njeriut është koka. Qi do të ngjitet në majën e kokës dhe me pas do të zbresë poshtë. Nëqoftëse qi nuk kalon dot nëpër një pasazh, individi do të ketë një ndjenjë sikur koka i është rënduar dhe enjtur sikur ka vënë një kapele të trashë prej qi-je, etj. Por qi nuk mund të kontrollojë asgjë dhe as mund të sjellë ndonjë shqetësim apo ndonjë sëmundje kurrsesi. Disa njerëz nuk e dinë të vërtetën rreth qigongut dhe bëjnë disa komente misterioze dhe kjo ka çuar në një situatë kaotike. Për pasojë, njerëzit mendojnë se nëqoftëse qi ngjitet në majë të kokës dhe nuk mund të zbresë poshtë, personi do të ketë marrosje nga kultivimi, mund të ketë marrë rrugë të shtrembur e kështu me radhë duke çuar në atë që shumë njerëz kanë frikë.

Nëqoftëse qi ngjitet në majë të kokës dhe nuk zbret poshtë, kjo është vetëm një gjëndje e përkohshme. Për disa njerëz kjo mund të zgjasë për një kohë shumë të gjatë apo gjysëm viti dhe përsëri nuk zbret poshtë. Nëse ndodheni para një rasti të tillë, personi mund të gjejë një mjeshtër të vërtetë qigongu për ta drejtuar qi-në poshtë dhe ajo mund të zbresë. Në praktikën e qigongut, ju qi-ja e të cilëve nuk kalon nëpër një pasazh apo nuk zbret poshtë, duhet të shikoni për shkakun në karakterin tuaj, për të parë nëse ju keni ngecur në atë nivel për një kohë të gjatë dhe nëse ju duhet të përmirësoni karakterin tuaj! Sapo ju të përmirësoni me të vërtetë karakterin tuaj, do të shikoni që qi do të zbresë poshtë. Ju nuk mund të kërkoni vetëm transformimin e gongut në trupin tuaj fizik pa theksuar përmirësimin e karakterit tuaj. Ai po pret që ju të përmirësoni karakterin tuaj—vetëm atëhere do të bëni ju një ndryshim tërësor. Nëqoftëse qi është bllokuar me të vërtetë, prapëseprapë ajo nuk do të shkaktojë ndonjë shqetësim. Zakonisht janë faktorët tanë psikologjikë që luajnë një rol. Përveç kësaj, një person do të frikësohej sapo të mësonte nga një mjeshtër i rremë qigongu që kur qi shkon në majë të kokës, personi do të shkojë dëm. Me këtë frikë në mëndje, ajo me të vërtetë mund t’i sjellë këtij personi shqetësime. Me t’u frikësuar ju do të keni ndjenjën e frikës. A nuk është dhe ky një ves? Sapo vesi juaj del në pah, a nuk duhet të hiqet ai? Sa më shumë frikë të keni, aq më i sëmurë ju do të dukeni. Ky vesi juaj duhet të hiqet. Pra, kjo ndodh që ju të nxirrni një mësim prej gjithë kësaj, kështu që frika juaj të mund të hiqet dhe ju të mund të përparoni.

Praktikuesit nuk do të ndjehen rehat fizikisht gjatë kultivimit në të ardhmen, pasi trupat e tyre do të zhvillojnë lloje të ndryshme gongu. Të gjitha këto janë gjëra shumë të fuqishme që lëvizin gjithandej nëpër trup; ato do t’ju bëjnë juve të mos ndjeheni rehat në një mënyrë apo një tjetër. Arsyeja për parehatinë tuaj është kryesisht se ju gjithmonë keni frikë se mos sëmureni. Në fakt, gjërat që zhvillohen në trupin tuaj janë kaq të fuqishme dhe ato janë të gjitha gong, aftësi supernormale dhe shumë qënie të gjalla. Kur ato lëvizin, ju do të ndjeni në trup kruajtje, dhimbje, siklete, etj. Ekstremet e sistemit nervor janë veçanërisht të ndjeshme dhe do të ketë nga të gjitha llojet e simptomave. Për aq kohë sa trupi juaj nuk është transformuar plotësisht në materie të energjisë së lartë, ju do të ndjeheni kështu. Gjithsesi duhet parë si një gjë e mirë. Si praktikues, nëqoftëse ju gjithmonë e trajtoni veten si një njeri të zakonshëm dhe gjithmonë mendoni se ju keni ndonjë sëmundje, si mund të praktikoni ju kultivim? Kur gjatë praktikës kultivuese ndesheni me vështirësi, nëse ju akoma e trajtoni veten si njeri të zakonshëm, unë do të thoja që karakteri juaj në atë moment do të binte në nivelin e njerëzve të zakonshëm. Të paktën përsa i përket këtij rasti të veçantë, ju keni rënë në nivelin e njerëzve të zakonshëm.

Si praktikues të vërtetë, ne duhet t’i shikojnë çështjet nga një nivel shumë i lartë, ndryshe nga prespektiva e njerëzve të zakonshëm. Nëse ju do të besoni se jeni i sëmurë, kjo mund të shkaktojë që të sëmureni me të vërtetë. Kjo ndodh për arsye se me të menduar se jeni sëmurë, karakteri juaj do të jetë aq i lartë sa ai i njerëzve të zakonshëm. Praktika e qigongut dhe praktika kultivuese e vërtetë nuk do të çojnë në sëmundje, veçanërisht nën këto kushte. Dihet që ajo që i bën njerëzit të sëmuren në fakt është shtatëdhjetë përqind psikologjike dhe tridhjetë përqind fiziologjike. Në mënyrë tipike, personi përjeton një krizë mendore, mëndja nuk mund ta përballojë më atë dhe ai pëson një peshë të madhe mendore para se gjendja e sëmundjes të keqësohet seriozisht. Zakonisht ndodh kështu. Më lejoni t’ju jap një shembull. Njëherë një person e kishin lidhur në një krevat. Ata i morren njërin krah dhe i thanë se do t’ja prisnin që t’i dilte gjak. Pastaj ata ia mbyllën sytë dhe e gërvishën njëherë tek kyçi i dorës. (Ai nuk ishte prerë aspak dhe as nuk po i rridhte gjak.) Një rubinet çezmeje u hap në mënyrë që ai të dëgjonte ujin që rridhte dhe të mendonte kështu se ishte gjaku i tij që po pikonte. Ky njeri vdiq menjëherë pas kësaj. Në fakt, ai as nuk ishte prerë dhe as që i rridhte gjak—ishte uji i rubinetit që rridhte. Ishin faktorët e tij psikologjikë që i shkaktuan vdekjen. Nëqoftëse ju gjithmonë besoni se jeni i sëmurë, ka shumë mundësi që ju ta sëmurni veten për rrjedhojë. Për shkak se karakteri juaj ka rënë në nivelin e njerëzvë te zakonshëm, ju do të sëmureni, pasi një njeri i zakonshëm natyrisht do të ketë sëmundje.

Si praktikues, nëse ju gjithmonë mendoni se është sëmundje, ju në fakt po e kërkoni atë vetë. Po e kërkuat sëmundjen, ajo do t’ju vijë në trup. Si praktikues, niveli i karakterit tuaj duhet të jetë i lartë. Ju nuk duhet të shqetësoheni që diçka është sëmundje, sepse frika e sëmundjes është një mendim për t’u braktisur dhe ai mund t’ju sjellë shqetësime. Në praktikën kultivuese, personi duhet të eliminojë karmën dhe kjo është e dhimbshme. Si mundet që të rritësh gongun ti duke qenë rehat? Si mundet ndryshe që secili të heqë veset e tij? Më lejoni t’ju tregoj një histori nga Buddhizmi. Ishte njëherë një person që ishte duke u bërë Arhat pas shumë përpjekjesh në kultivim. Ndërkohë që ai ishte në prag të arritjes së Shkallës së Duhur në kultivim dhe do të bëhesh Arhat, si të mos ishte ai i lumtur? Ai do të kalonte përtej Tre Hapësirave! Gjithësesi, ky emocion është një ves, vesi i kënaqësisë. Një Arhat nuk duhet të ketë vese, me nje zemër që nuk mund të preket. Por ai dështoi dhe kultivimi i tij shkoi kot. Përderisa ai dështoi, ai duhet ta fillonte përsëri nga e para. Ai e rifilloi kultivimin dhe pas shumë përpjekjeve të mundimshme përsëri arriti në fund të kultivimit të tij. Këtë herë ai u frikësua dhe me mëndje i tha vetes: “Unë nuk duhet të gëzohem. Përndryshe, do të dështoj përsëri.” Me këtë frikë ai përsëri dështoi. Frika është gjithashtu një lloj vesi.

Ka dhe një situatë tjetër: Kur një person bëhet psikopat, këtij personi i vihet damka sikur ka marrosje nga kultivimi. Ka disa njerëz që mandje presin që unë të trajtoj psikozat e tyre! Unë do të thoja që psikoza nuk është sëmundje dhe as që kam unë kohë të merrem me gjëra të tilla. Pse? Kjo është për arsye së një pacient me psikozë nuk ka ndonjë virus dhe trupi i tij nuk ka ndryshime pathologjike dhe as infeksione; nuk është problem shëndeti për mendimin tim. Psikozat ndodhin kur dobësohet ndërgjegja kryesore e personit. Sa e dobët mund të bëhet ajo? Është njësoj si një njeri që nuk e ka veten kurrë nën kontroll. Shpirti Kryesor i një të sëmuri mendor është pikërisht kështu. Nuk don të ketë më kontroll mbi trupin. Ai është gjithmonë i turbullt dhe nuk mund të bëhet i vetëdijshëm. Në këtë kohë, Shpirti Ndihmës apo mesazhe të huaja do të ndërhyjnë me personin. Ka kaq shumë nivele në secilin dimension. Gjitha llojet e mesazheve do ta shqetësojnë atë. Përveç kësaj, Shpirti i tij Kryesor mund të ketë bërë gjëra të këqija në jetët e mëparshme dhe kreditorët mund të duan ti bëjnë atij keq. Gjitha llojet e gjërave mund të shfaqen. Ne do të thonim që kjo është e gjitha përsa i përket psikozës. Si mund ta kuroj unë atë për ju? Unë do të thoja se ndodh pikërisht kështu që një njeri në fakt arrin në psikozë. Çfarë mund të bëhet me të? Të edukohet personi dhe të ndihmohet ai që të bëhet i vetëdijshëm—por është shumë e vështirë për ta bërë këtë. Ju do të shikoni që kur një mjek në një spital psikiatrik merr në dorë elektroshotin menjëherë pacienti do të frikësohej tej mase e nuk do të shqiptonte ndonjë marrëzi. Pse ndodh kjo? Në atë çast Shpirti Kryesor i këtij personi vjen në vete dhe ka frikë nga shoku elektrik.

Zakonisht, sapo një person fillon të praktikojë kultivim, ai do të dojë të vazhdojë. Çdo njeri ka natyrë Buddhe dhe dëshirën për kultivim. Prandaj, sapo e mësojnë atë, shumë praktikues do të praktikojnë kultivim gjatë gjithë jetës së tyre. Nuk ka rëndësi nëse ai e përfundon kultivimin apo mund të marrë Ligjin. Ky person megjithatë ka zemër për të ndjekur Taon dhe gjithmonë don ta praktikojë atë. Të gjithë e dinë që ky person praktikon qigong. Njerëzit në vendin e tij të punës e dinë, lagja, si dhe fqinjët. Pa mendojeni pak të gjithë: Përsa i përket praktikës së vërtetë kultivuese, kush e ka bërë një gjë të tillë vite më parë? Askush nuk e ka bërë. Vetëm nëse një person praktikon me të vërtetë kultivim mund të ndryshohet rrjedha e jetës së tij. Por ai është një njeri i zakonshëm dhe ai po praktikon qigong vetëm për të mbajtur trupin të shëndetshëm dhe në formë. Kush do ta ndryshonte rrjedhën e jetës së tij? Si njeri i zakonshëm, ai do të sëmurej një ditë ose do të ndeshej me ndonjë problem një ditë tjetër. Ai mund të bëhet psikopat ndonjë ditë apo dhe të vdiste në vend. Jeta e një njeriu të zakonshëm e tillë është. Megjithëse ju mund të shikoni një person që praktikon qigong në park, nuk do të thotë se ai praktikon me të vërtetë kultivim. Megjithëse ai dëshiron të praktikojë kultivim drejt niveleve të larta, ai nuk mund ta arrijë atë pa marrë mësime të vërteta. Ai ka vetëm dëshirën për të kultivuar kultivim drejt niveleve të larta. Ky njeri është akoma një praktikues qigongu i nivelit të ulët të mbajtjes së trupit të shëndetshëm dhe në formë. Askush nuk do ta ndryshojë rrjedhën e jetës së tij, kështu që ai do të ketë sëmundje. Nëqoftëse një person nuk vlerëson virtytin, as sëmundjet e tij nuk do të shërohen. Nuk është e vërtetë që sapo një njeri praktikon qigong, ai nuk do të ketë më sëmundje.

Një individ duhet të praktikojë kultivim me të vërtetë dhe t’i kushtojë vëmendje karakterit të vet. Vetëm duke praktikuar kultivim me të vërtetë, mund të zhduken sëmundjet e tij. Për shkak se qigongu nuk është një ushtrim fizik por diçka përtej njerëzve të zakonshëm, duhet të ketë një parim dhe standart më të lartë për praktikuesit. Një individ duhet të ndjekë ato në mënyrë që t’ja arrijë qëllimit. Por megjithatë shumë njerëz nuk veprojnë ashtu dhe vazhdojnë të mbeten njerëz të zakonshëm. Prandaj, ata përsëri do të sëmuren kur t’i vijë koha. Ky person mundet që një ditë papritur të pësojë trombozë cerebrale, papritur ta zërë kjo apo ajo sëmundje, apo të bëhet me psikozë. Të gjithë e dinë se ai praktikon qigong. Me t’u bërë psikopat, njerëzit do të thonë, “ai ka marrosje nga kultivimi,” dhe do ti vihet ky epitet. Pa mendoni pak, të gjithë: A është e llogjikshme të veprohet kështu? Njerëzit që nuk praktikojnë nuk e dinë të vërtetën. Është e vështirë edhe për profesionistët apo për shumë praktikues që të dinë të vërtetën. Nëqoftëse ky person bëhet psikopat në shtëpi, mund të ishte më pak problematike, megjithëse të tjerët përsëri do të thoshin se ai e pati nga praktika e qigongut. Nëse personi bëhet psikopat në vendin e ushtrimeve, kjo do të ishte shkatërruese. Një damkë e madhe do t’i vihej praktikës dhe do të ishte e pamundur për ta hequr atë, pavarësisht nga përpjekjet. Gazetat do të shkruanin se praktika e qigongut çoi në marrosje nga kultivimi. Disa njerëz i kundërvihen qigongut edhe pa e njohur atë: “Shiko, ai ishte mirë pak më parë duke bërë ushtrime qigongu dhe tani ai u bë i tillë.” Duke qenë një njeri i zakonshëm, çdo gjë që duhet t’i ndodhë atij, do të ndodhë. Ai mund të marrë sëmundje të tjera apo të ndeshet me probleme të tjera. A është llogjike të fajësosh qigongun për gjithshka? Është si puna e doktorit në një spital. Fakti që ai është doktor nuk do të thotë se ai nuk do të sëmuret kurrë gjatë jetës së vet—si mund të kuptohet kjo në këtë mënyrë?

Prandaj, mund të thuhet se shumë njërëz bëjnë komente pa vend pa njohur të vërtetën rreth qigongut apo parimeve prapa tij. Sapo del ndonjë problem, të gjitha llojet e epiteteve i ngjiten qigongut. Qigongu është bërë i njohur në shoqëri për një periudhë shumë të shkurtër kohe. Shumë njerëz janë kokëfortë dhe gjithmonë e mohojnë, shajnë dhe e kundërshtojnë atë. Asnjëri nuk e din çfarë lloj paragjykimi kanë këta njerëz. Ata e kanë kaq inat qigongun, sikur ai të kishte të bënte me ta. Sapo përmendet fjala qigong, ata do ta quajnë atë idealiste. Qigongu është shkencë, mandje një shkencë më e lartë. Kjo ndodh ngaqë mentaliteti i këtyre njerëzve është tepër kokëfortë dhe njohuritë e tyre janë tepër të cekëta.

Ekziston dhe një situatë tjetër e quajtur “gjëndje qigongu” në komunitetin e kultivuesve. Një person i tillë ka iluzione mendore dhe jo marrosje nga kultivimi. Një person në këtë gjëndje është jashtëzakonisht racional. Me lejoni më parë të shpjegoj se çfarë është “gjëndja qigongut”. Dihet që cilësia e lindur e personit luan një rol të rëndësishëm në praktikën e qigongut. Ka njerëz nga të gjitha vendet e botës që besojnë në fe. Për disa mijëra vjet ka pasur në Kinë njerëz që besonin në Buddhizëm dhe Taoizm. Ata besojnë që e mira shpërblehet me të mirë dhe e keqja shpërblehet me të keqe. Por disa njerëz nuk e besojnë këtë. Veçanërisht në kohën e Revolucionit të Madh Kulturor, kjo u kritikua dhe u quajt paragjykim. Disa njerëz konsiderojnë si paragjykim gjithshka që ata nuk kuptojnë, atë që nuk e kanë mësuar nga librat, atë që shkenca moderne nuk e ka arritur akoma dhe atë që ende nuk është arritur të kuptohet. Kishte plot njerëz të tillë pak vite me parë, por tani ka më pak. Megjithëse ju nuk mund t’i pranoni disa fenomene, ato faktikisht janë shfaqur tashmë në dimensionin tonë. Ju nuk guxoni t’i njihni ato, por tani njerëzit kanë kurajon të flasin hapur rreth tyre. Ata gjithashtu kanë mësuar disa fakte përsa i përket praktikës së qigongut duke dëgjuar rreth tyre apo duke i parë vetë ato.

Disa njerëz janë kaq kokëfortë saqë sapo t’ju përmendësh qigongun, ata do të qeshin me ju me të madhe. Ata mendojnë se ju po tregoheni supersticioz dhe shumë qesharak. Sapo t’ju flasësh për dukuritë në praktikën e qigongut, ata do t’ju konsiderojnë tepër të prapambetur. Megjithëse një njeri i tillë ka paragjykime, cilësia e tij e lindur mund të mos jetë e keqe. Nëse ai ka cilësi të mirë të lindur dhe dëshiron të praktikojë qigong, Syri i tij Qiellor mund t’i hapet në një nivel shumë të lartë dhe ai gjithashtu mund të ketë aftësi supernormale. Ai nuk beson në qigong por ai nuk mund të garantojë se nuk do të sëmuret. Kur ai të sëmuret, ai do të shkojë në spital. Kur doktorët e mjekësisë perëndimore nuk mund ta kurojnë dot, ai do të shkojë tek një doktor i mjekësisë kinese. Kur edhe doktori i mjekësise kineze nuk mund t’ja kurojë dot sëmundjen dhe kur asnjë lloj kure nuk i bën efekt, ai atëherë do të mendojë për qigongun dhe do thotë me vete: “Do të provoj fatin e të shoh mos e shëroj sëmundjen nëpërmjet qigongut.” Ai do të vijë me shumë hezitim. Për shkak të cilësisë së vet të mirë të lindur, sapo ai praktikon qigong, ai do të përparojë shumë mirë. Mbase ndonjë mjeshtër do të interesohet për të apo ndonjë qënie e lartë në dimensione të tjera do ta ndihmojë. Papritur Syri i tij Qiellor hapet ose ai është në një gjëndje të një lartësimi shpirtëror gjysëm të plotë. Me syrin e tij qiellor të hapur në një nivel shumë të lartë, ai papritur mund të shohë disa të vërteta të universit. Për më tepër ai do të ketë aftësi supernormale. A mendoni që kur një njeri i tillë shikon këtë lloj situate e beson atë? Në çfarë gjëndje mendore mendoni ju se do të jetë ai? Ajo që më parë ishte konsideruar nga të tjerët si supersticion, absolutisht e pamundur dhe qesharake, gjëndet në fakt pikërisht para syve të tij dhe ai është me të vërtetë në kontakt me të. Mëndja e këtij personi nuk do të mund ta përballojë këtë pasi presioni mendor është tepër i madh. Ato që ai thotë nuk do të kuptohen nga të tjerët megjithëse mëndja e tij është e kthjellët. Por thjesht ai nuk mund të balancojë lidhjen midis dy anëve. Ai ka zbuluar se ajo që bëjnë njerëzit është gabim, ndërsa ajo që bëhet në anën tjetër është zakonisht e drejtë. Nëqoftëse ai i bën gjërat në përputhje me mënyrën si bëhen atje, njerëzit do të thonë se ai e ka gabim. Ata nuk e kuptojnë atë, kështu që ata do të thonë që ai ka marrosje nga kultivimi.

Në fakt ky person nuk ka marrosje nga kultivimi. Shumë prej jush që praktikoni qigong nuk do të bëheni aspak kështu. Vetëm ata persona me shumë paragjykime do të pësojnë “gjëndjen qigong”. Shumë njerëz që janë të pranishëm këtu e kanë Syrin Qiellor të hapur—një numër i konsiderueshëm njerëzish. Ata me të vërtetë kanë parë gjëra në dimensione të tjera. Ata nuk janë të çuditur, ndjehen shumë mirë, mëndjet e tyre nuk janë të tronditura dhe as nuk janë ata në gjëndje qigongu. Pasi një person kalon në gjëndje qigongu, ai është shumë racional dhe flet me shumë arsye dhe logjikë. Është vetëm se njerëzit e zakonshëm nuk do ta besojnë atë që ai thotë. Ndonjëherë ai mund t’ju thotë se ka parë dikë që ka vdekur dhe se ky person i tha atij të bënte diçka. Si mund ta besojnë njerëzit e zakonshëm këtë? Me vonë, ky person e kupton se ai duhet t’i mbajë këto gjëra për vete në vend që të flasë për to. Pasi ai mund të dijë të kontrollojë marrëdhënien ndërmjet dy anëve çdo gjë do të jetë në rregull. Në mënyrë tipike, këta individë mbartin gjithashtu aftësi supernormale por edhe kjo nuk është aspak marrosje nga kultivimi.

Ka dhe një situatë tjetër e quajtur “marrosje e vërtetë” dhe kjo shihet rrallë. “Marrosja e vërtetë” të cilës i referohemi ne nuk ka të bëjë me një njeri që është me të vërtetë i marrë. Nuk është ky kuptimi por ajo do të thotë “kultivim i së vërtetës”. Çfarë është marrosja e vërtetë? Unë do të thoja që midis praktikuesve, një njeri i tillë shihet shumë rrallë, ndoshta një në njëqindmijë vetë. Si rezultat nuk është e zakontë dhe as nuk ka ndonjë pasojë në shoqëri.

Zakonisht, ka një kusht për “marrosjen e vërtetë”. Duhet që ky person të ketë cilësi të lindur jashtëzakonisht të mirë dhe duhet të jetë goxha i shkuar në moshë. Duke qenë në moshë të madhe, do të jetë tepër vonë për këtë person të praktikojë kultivim. Ata me cilësi të lindur jashtëzakonisht të mirë janë zakonisht me mision këtu dhe kanë ardhur nga nivele të larta; të gjithë kanë frikë të vizitojnë shoqërinë njerëzore, pasi personi do të jetë i paaftë të njohë cilindo pasi t’i jetë hequr kujtesa. Pasi një person vjen në këtë ambjent shoqëror të njerëzve të zakonshëm, ndikimi i njerëzve do ta bëjnë atë të jepet pas famës apo pasurisë dhe ai gradualisht do të bjerë në nivelin e njerëzve të zakonshëm. Nuk do të arrinte kurrë ajo ditë që ai të shpëtonte prej këtu. Prandaj, asnjeri nuk guxon të vijë këtu sepse të gjithë kanë frikë. Megjithatë ka pasur persona të cilët kanë ardhur këtu. Pasi vijnë, ata me të vërtetë nuk mund të sillen mirë midis njerëzve të zakonshëm. Ata me të vërtetë do të bien në nivele të ulëta dhe do të kryejnë shumë vepra të këqija gjatë jetëve të tyre. Kur një njeri jeton vetëm për të konkuruar për përfitim personal, ai kryen shumë vepra të këqija dhe i detyrohet shumë të tjerëve. Mjeshtri i tij shikon se ai është duke rënë poshtë. Megjithatë ai është dikush me Shkallë Arritjeje, kështu që mjeshtri nuk do ta lërë të bjerë poshtë kaq lehtë! Çfarë mund të bëhet në këtë rast? Mjeshtri i tij do të jetë shumë i shqetësuar dhe nuk ka mënyrë tjetër për ta lejuar atë të praktikojë kultivim. Ku mund të gjejë në këtë kohë ai një mjeshtër? Atij do t’i duhet të kthehet në origjinë duke filluar kultivimin nga fillimi. Por si mund të bëhet kjo kaq lehtë? Duke qenë i moshuar do të jetë tepër vonë për të që të praktikojë kultivim. Ku mund të gjejë ai një praktikë kultivuese të mëndjes dhe të trupit.

Vetëm nëse ai ka cilësi të lindur jashtëzakonisht të mirë dhe vetën nën një rrethanë të tillë të pazakontë mundet të aplikohet metoda e marrosjes së vërtetë për të. Me fjalë të tjera, kur nuk ka absolutisht asnjë shpresë që ky person të kthehet në origjinë me përpjekjet e veta, kjo metodë që e bën atë të marrë mund të përdoret. Disa funksione të trurit të tij do të kyçen. Për shembull, si qënie njerëzore ne kemi frikë nga të ftohtit dhe pisllëku, kështu ato pjesë të trurit që lidhen me frikën nga të ftohtit dhe pisllëku do të kyçen. Pasi disa funksione të trurit nuk punojnë, ai do të duket sikur ka probleme mendore dhe do të veprojë si një njeri me të vërtetë i marrë. Por ai zakonisht nuk bën ndonjë gjë të keqe dhe as nuk përbuz apo godet njeri. Përkundrazi, ai shpesh kryen vepra të mira por është shumë mizor me veten. Për shkak se ai është i pandjeshëm ndaj të ftohtit, në dimër ai do të vrapojë nëpër borë zbathur dhe veshur hollë. Këmbët e tij do të ngrijnë nga të ftohtit aq sa të gjakosen keq. Për shkak se ai është i pandjeshëm ndaj pisllëkut, ai do të guxojë të hajë jashtëqitje dhe të pijë urinë njeriu. Unë njëherë kam njohur një person të tillë që hante jashtëqitjen e kuajve sikur të ishte e shijshme, megjithese ishte gur e ngrirë. Ai mund të vuante vështirësitë që një njeri i zakonshëm nuk do të mund të vuante me një mëndje të kthjellët. Imagjinoni sa shumë e bënte të vuante marrëzia atë. Natyrisht, njerëz të tillë kanë aftësi supernormale; shumica e tyre janë gra të moshuara. Grave të moshuara ia lidhnin këmbët në të kaluarën, por ishte njëra që mund të kërcente pa mundim mbi një mur rreth dy apo më shumë metra. Kur familja e saj pa që ajo ishte marrosur dhe gjithmonë ikte nga shtëpia, ata e mbyllnin atë në shtëpi. Sapo anëtarët e familjes largoheshin, ajo do e hapte derën vetëm duke drejtuar gishtërinjtë nga çelësi i derës. Pastaj ajo ja mbathte. Më pas, ata do e mbërthenin atë me zinxhira hekuri. Kur të gjithë iknin nga shtëpia, ajo i shkunte zinxhirët pa mundim. Ishte e pamundur ta mbaje atë nën kontroll. Me këtë, ajo do të vuante shumë vështirësi. Për shkak se ajo vuante shumë dhe tepër mizorisht, ajo do të paguante shpejt detyrimet që kishte nga kur kish bërë keq. Do të duheshin maksimumi tre vjet dhe zakonisht vetëm një apo dy vjet sepse ajo lloj vuajtjeje ishte shumë e tmerrshme. Pas kësaj, ajo do të kuptonte menjëherë se çfarë kish ndodhur. Për shkak se ajo përfundoi kultivimin, asaj do t’i çlirohej gongu menjëherë i shoqëruar me një shumëllojshmëri fuqish hyjnore. Këto raste ndeshen shumë rrallë por kanë ekzistuar disa në histori. Njerëzit me cilësi të lindur mesatare nuk do të lejohen ta bëjnë kështu. Dihet që në histori janë dokumentuar me të vërtetë murgj apo Taoistë të marrë, si murgu i marrë që nxorri Qin Hui-n[90] nga tempulli me fshesë si dhe histori të tjera rreth Taoistësh të marrë. Ka shumë histori të tilla klasike.

Përsa i përket marrosjes nga kultivimi, ne mund të themi që ai përfundimisht nuk ekziston. Nëse dikush mund “të prodhojë zjarr”[91] dhe nëse është me të vërtetë i tillë, unë do të thoja që ky njeri është mjaft i zoti. Nëqoftëse një person mund të ndezë zjarr duke hapur gojën apo duke shtrirë dorën, apo të ndezë një cigare me një gisht, unë do ta quaja atë aftësi supernormale!




Ndërhyrja Demonike në Kultivim



Çfarë është ndërhyrja demonike në kultivim? Ajo është ndërhyrje me te cilën ne ndeshemi shpesh në praktikën e qigongut. Si ndodh që praktika e qigongut tërheq ndërhyrje demonike? Në fakt dalin shumë vështirësi kur një njeri don të praktikojë kultivim. Një person nuk do të mund t’ja arrinte kultivimit të vërtetë pa mbrojtjen e Fashenit im. Sapo ju dilni nga pragu i derës, jeta juaj mund të ishte në rrezik. Shpirti Primordial i personit nuk vdes. Atëhere, në aktivitetin tuaj shoqëror në jetët e shkuara, ju mund t’i keni hyrë në borxh të tjerëve, keqtrajtuar të tjerët apo të keni kryer vepra të tjera të këqija. Këta kreditorë do t’ju kërkojnë. Thuhet në Buddhizëm që një njeri jeton për shkak të shpagimit karmik. Nëse ju i detyroheni dikujt, ai do t’ju kërkojë për të marrë shpagimin. Nëse ai merr më shumë shpagim, atij do t’i duhet t’ju kthejë tepricën herën tjetër. Nëse një bir nuk respekton prindërit e tij, ata do të shkëmbejnë vendet në jetën tjetër. Kështu shkojnë gjërat rrotull. Por ne kemi vërejtur me të vërtetë ndërhyrje demonike e cila ju pengon juve të praktikoni qigong. Të gjitha ato kanë marrëdhënie karmike dhe nuk ekzistojnë pa shkak. Nuk do të lejoheshin të ekzistonin pa shkak.

Forma më e zakonshme e ndërhyrjes demonike ndodh si vijon. Para se të praktikoni qigong, ambjenti juaj është relativisht i qetë; tani që ju i keni mësuar ushtrimet, ju gjithmonë doni t’i praktikoni ato. Por sapo ju uleni për të filluar meditimin, papritmas fillon zhurma jashtë dhomës. Dëgjohen buri makinash, të ecura në koridore, biseda, përplasje dyersh dhe një radio nga jashtë. Nuk është më qetësi. Nëse ju nuk po praktikoni, ambjenti është mjaft i qetë, por sapo ju filloni të praktikoni ushtrimet, ndodh kështu. Shumë prej jush nuk e kanë menduar gjatë. Çfarë po ndodh me të vërtetë? Juve ju duket e çuditshme dhe ndjeheni mjaft të zhgënjyer që nuk mund të praktikoni qigong. Kjo “çuditje” do t’ju ndalojë të praktikoni. Është një demon që ju ndërhyn, pasi ai manipulon njerëzit që të shqetësojnë ty. Kjo është forma më e thjeshtë e ndërhyrjes dhe mund t’ja arrijë qëllimit që të ndalojë praktikën tuaj të qigongut. Nëqoftëse ju praktikoni qigong dhe arrini Taon atëhere si i bëhet për ato detyrimet e papaguara që ju i detyroheni të tjerëve? Ata nuk do ta lejojnë këtë, kështu që ata nuk do t’ju lënë të praktikoni qigong. Për më tepër, kjo është gjithashtu një tregues i një niveli të caktuar. Pas një periudhë kohe ky fenomen nuk do të lejohet të ekzistojë. Me fjalë të tjera, pasi këto borxhe të konsumohen, ato nuk do të lejohen të vijnë e ndërhyjnë përsëri. Kjo për arsye se ata që praktikojnë kultivim në Falun Dafën tonë bëjnë përparim të shpejtë dhe ata gjithashtu ngjiten shpejt në nivele.

Ka dhe një formë tjetër ndërhyrje demonike. Ju e dini që nëpërmjet praktikës së qigongut Syri ynë Qiellor mund të hapet. Me Syrin Qiellor të hapur disa njerëz mund të shohin skena ose fytyra të frikshme kur praktikojnë qigong në shtëpi. Disa kanë flokë të ngatërruar e të gjatë dhe disa duan të ndeshen me ju apo bëjnë lëvizje të ndryshme frikësuese. Ngandonjëherë dikush mund t’i shohë ato të zvarriten jashtë dritares me pamje shumë të frikshme. Si mund të ndodhë një situatë e tillë? Kjo është një formë ndërhyrjeje demonike. Sidoqoftë, në shkollën tonë të Falun Dafës ky rast ndeshet shumë rrallë. Mbase ndodh një në njëqind vetë. Shumica e njerëzve nuk do të ndeshen me këtë situatë. Ngaqë nuk ka asnjë përfitim për praktikën tuaj, nuk lejohet t’ju ndërhyjë kështu. Në praktikat e tjera konvencionale, kjo lloj ndërhyrjeje është fenomeni më i zakonshëm dhe ai zgjat për një periudhë mjaft të gjatë. Disa njerëz nuk mund të praktikojnë qigong sepse frikësohen pikërisht për këtë arsye. Dikush zakonisht zgjedh për të praktikuar qigong ambjentin e qetë të natës. Nëse ai do të shikonte dikë që qëndron përpara syve të tij me pamje gjysmë-fantazmë dhe gjysmë-njeri, ai do të ishte tepër i frikësuar për të praktikuar qigong. Zakonisht nuk ekziston një fenomen i tillë në Falun Dafën tonë. Por ka disa përjashtime tepër të rralla pasi disa njerëz kanë kushte shumë të veçanta.

Një lloj praktike tjetër është kultivimi i brendshëm dhe i jashtëm. Ajo kërkon praktikën e arteve marciale dhe kultivim të brendshëm. Kjo lloj praktike shihet zakonisht në Shkollën Tao. Sapo një person studjon këtë praktikë, ai do të ndeshet shpesh me një lloj ndërhyrje demonike që nuk ndeshet në praktikat e zakonshme, por ndodh vetëm në praktikat e kultivimit të brendshëm dhe të jashtëm, apo në ato të arteve marciale. Domethënë do të ketë njerëz që e kërkojnë atë për t’u ndeshur. Ka shumë praktikues Taoistë në botë; shumë prej tyre janë studentë të arteve marciale apo bëjnë kultivim të brendshëm dhe të jashtëm. Një student i arteve marciale mund të zhvillojë gjithashtu gong. Pse ndodh kjo? Nëqoftëse një person heq dëshirat e tjera si famën dhe përfitimin vetjak, ai gjithashtu mund të rrisë gong. Por dëshira e tij e konkurencës don kohë për t’u hequr dhe do të braktiset shumë ngadalë. Prandaj, ai do ta bëjë një gjë të tillë me lehtësi, gjë që mund të ndodhë edhe në nivele të caktuara. Ndërsa është ulur në meditim, ai e din se kush po praktikon arte marciale. Shpirti i tij Primordial do ta lërë trupin për të ftuar në ndeshje një person tjetër dhe për të parë se kush e ka artin marcial më të mirë dhe kështu shpërthen një dyluftim. Këto gjëra ndodhin në dimensione të tjera, ku dikush mund të vijë për të luftuar. Nëse ai refuzon, personi tjetër do ta vrasë atë me të vërtetë. Pra një luftim midis të dyve shpërthen. Sapo ky person bjen të flerë, dikush do ta kërkojë atë që të ndeshet dhe kjo e bën natën e tij pa prehje. Në fakt kjo është koha për të hequr dëshirën e tij të konkurencës. Nëqoftëse ky mentalitet konkurues nuk braktiset, ai nuk do të ndryshojë. Ndërsa koha kalon, ai akoma nuk mund të lëvisë përtej këtij niveli edhe pas disa vitesh. Ai do të bëhet i paaftë për të vazhduar praktikën e qigongut. Me kaq energji të konsumuar, trupi i tij fizik gjithashtu nuk mund të durojë më dhe mund të bëhet shpejt i paaftë. Kështu, në praktikat e kultivimit të brendshëm dhe të jashtëm, një njeri mund të ndeshet me një situatë të tillë dhe kjo është tepër e zakonshme. Në praktikën tonë të kultivimit të brendshëm nuk ka ndonjë situatë të tillë dhe as që lejohet ajo që të ndodhë. Këto forma të ndryshme që sapo diskutova ndodhin mjaft shpesh.

Ka edhe një formë tjetër ndërhyrjeje demonike që të gjithë, duke përfshirë dhe secilin në shkollën tonë të praktikës, do ta ndeshin: Ky është demoni i epshit. Kjo është diçka shumë serioze. Në shoqërinë njerëzore nëpërmjet martesës, njerëzimi mund të krijojë pasardhësit. Raca njerëzore zhvillohet në këtë mënyrë dhe sentimentalizmi është gjithashtu pjesë e shoqërisë njerëzore. Kështu, një gjë e tillë është plotësisht e justifikuar për njerëzit e zakonshëm. Përderisa njerëzit kanë emocione, të mërzitesh është emocion, po kështu janë lumturia, dashuria, urrejtja, të kënaqurit nga kryerja e një gjëje, marazi nga kryeja e një gjëje tjetër, të pëlqyerit e dikujt më shumë se një tjetër, qefet dhe pakënaqësitë—çdo gjë është emocion dhe njerëzit e zakonshëm jetojnë veç për të. Prandaj, si praktikues dhe si një njeri që ngrihet mbi çdo gjë, ju nuk duhet të përdorni këtë logjikë për t’i gjykuar gjërat dhe ju duhet të çliroheni prej tyre. Prandaj, përsa i përket gjithë dëshirave që vijnë nga emocioni, ne duhet t’i marrim ato lehtshëm dhe gradualisht t’i braktisim ato. Dëshirat, epshi dhe gjëra të kësaj natyre janë të gjitha vese njerëzore dhe të gjitha ato duhet të braktisen.

Shkolla jonë e praktikës, ose të paktën ajo pjesë që praktikon kultivim midis njerëzve të zakonshëm, nuk kërkon nga ju që të bëheni murgj apo murgesha. Praktikuesit e rinj duhet të kenë familje. Pra, si duhet të trajtohet kjo çështje? Unë kam thënë që shkolla jonë e praktikës synon direkt mëndjen e njeriut. Nuk ju bën juve që në fakt të humbni ndonjë gjë përsa i përket të mirave materiale. Përkundrazi, ju duhet të kalisni karakterin tuaj midis të mirave materiale të njerëzve të zakonshëm. Ai që përmirësohet në të vërtetë është karakteri juaj. Nëse ju mund të hiqni veset, ju jeni i aftë të braktisni çdo gjë; po t’ju kërkohet të heqni dorë nga të mirat materiale, ju me siguri do të jeni i aftë për ta bërë këtë. Nëse nuk i hiqni veset, ju nuk do të jeni në gjëndje të braktisni asgjë. Prandaj, qëllimi i vërtetë i kultivimit është që të kultivoni zemrën tuaj. Praktika kultivuese në tempuj ju detyron juve të humbni këto gjëra në mënyrë që të zhdukni veset tuaja. Duke mos ju lënë që të mendoni për to, ata ju detyrojnë që t’i refuzoni ato plotësisht; kështu ata kanë adoptuar një metodë të tillë. Por ne nuk kërkojmë nga ju që të veproni kështu. Ne kërkojmë që ju të tregoni më pak interes për të mirat materiale që gjenden para jush. Prandaj, ata që kultivojnë në shkollën tonë të praktikës janë shumë të qëndrueshëm. Ne nuk kërkojmë që ju të bëheni murgj apo murgesha. Pasi praktika jonë të përhapet më shumë në të ardhmen, praktikuesit tanë që praktikojnë kultivim midis njerëzve të zakonshëm nuk do të kthehen në gjysmë murgj. Nuk lejohet që çdo praktikues i Falun Dafës të bëhet i tillë. Gjatë praktikës, ne kërkojmë nga secili sa vijon: Nëqoftëse ju praktikoni dhe bashkeshorti (-ja) juaj nuk praktikojnë, nuk lejohet që ju të divorcoheni për shkak të praktikës. Me fjalë të tjera, ne duhet ta marrin atë lehtshëm dhe të mos i vëmë aq rëndësi sa i japin njerëzit e zakonshëm. Në veçanti, e ashtuquajtura liri seksuale dhe pornografia në shoqërisë e sotme u ndërhyjnë njerëzve. Disa njerëz janë shumë të interesuar në këto gjëra. Si praktikues, ne nuk duhet t’i kushtojmë rëndësi atyre.

Nga pikëpamja e një niveli të lartë, njerëzit po luajmë me baltë në shoqëri pa e kuptuar se ajo është e pisët. Ata po luajnë me baltë në tokë. Ne kemi thënë se ju nuk duhet të shkaktoni prishjen e harmonisë në familjen tuaj për shkak të kësaj çështje. Prandaj, në këtë fazë, ju duhet ta merrni atë lehtas. Është mirë të ruani një jetë martesore normale dhe të harmonishme. Në të ardhmen, kur ju arrini një farë niveli, do të keni gjendjen kultivuese të atij niveli. Tani për tani duhet të jetë kështu dhe jeni në rregull nëse i përmbaheni kësaj kërkese. Natyrisht, ju nuk duhet të shkoni pas gjërave që ndodhin sot në shoqëri. Si mund të lejohet kjo?

Një faktor tjetër ka lidhje me këtë çështje. Ju e dini që trupat e praktikuesve tanë kanë energji. Tashmë, tetëdhjetë deri në nëntëdhjetë përqind e njerëzve nga kjo klasë jo vetëm që do t’i shërohen sëmundjet por do të zhvillojnë gjithashtu gongun e tyre. Kështu, trupi juaj mbart energji shumë të fuqishme. Gongu dhe niveli i karakterit tuaj në këtë kohë nuk janë në proporcion të barabartë. Gongu juaj është përkohësisht më i lartë, pasi unë e rris menjëherë dhe tani ai pret që ju të përmirësoni karakterin juaj. Karakteri juaj do ta arrijë atë gradualisht. Është e garantuar që brenda kësaj periudhe kohe do ta arrijë. Kështu që ne e kemi bërë këtë para kohe. Me fjalë të tjera, ju keni një sasi energjie. Meqenëse energjia e kultivuar nga një rrugë e drejtë është plotësisht e pastër dhe dashamirëse, të gjithë ju që jeni ulur këtu ndjeni një atmosfere qetësuese dhe dashamirëse. Unë e kam kultivuar veten në këtë mënyrë dhe i mbart këto gjëra me vete. Të gjithë ju që jeni ulur këtu jeni në harmoni pa mendime të këqija dhe asnjeriu nuk i shkon mëndja për të pirë cigare. Në të ardhmen, ju duhet të ndiqni kërkesat e Dafës sonë dhe gongu që ju do të zhvilloni nëpërmjet praktikës kultivuese do të jetë i njejtë. Me fuqinë e gongut në rritje, energjia që shpërndahet nga gongu në trupin tuaj do të jetë gjithashtu e fuqishme. Edhe sikur të mos jetë aq e fuqishme, një njeri i zakonshëm brenda fushës tuaj të energjisë do të kufizohet. Ose nëse ju jeni në shtëpi, ju do të frenoni anëtarët e familjes suaj. Pse ndodh kështu? Juve nuk ju duhet të përdorni as mëndjen për ta bërë këtë. Kjo fushë është plot harmoni, dashamirësi dhe plot besim. Prandaj, njerëzit zor se do të mendojnë për gjëra të këqija apo kryejnë vepra të këqija. Ka këtë efekt.

Dje unë thashë që drita e Buddhës ndriçon kudo dhe korigjon të gjitha anomalitë. Me fjalë të tjera, energjia e shpërndarë nga trupi ynë mund të korigjojë të gjitha gjendjet anormale. Prandaj nën efektin e kësaj fushe, nëse ju nuk mendoni për këto gjëra, ju do të frenoni pa dashur edhe bashkëshortin (-ten) tuaj. Nëqoftëse ju nuk do të mendoni për to as bashkëshorti (-ja) juaj nuk do të mendojë për to. Por kjo nuk është absolute, pasi në ambjentin e sotëm ka nga të gjitha llojet e gjërave në televizor që po ta ndezësh, mund të nxisin dëshirat e njerezve me lehtësi. Por në kushtet normale ju keni këtë efekt frenues. Në të ardhmen kur ju te arrini nivele të larta në praktikën kultivuese, pa ju thënë unë, ju do të dini se çfarë të bëni. Në atë kohë do të ekzistojë një gjëndje tjetër për të siguruar një jetë me harmoni. Prandaj, ju nuk duhet të shqetësoheni shumë për këtë, pasi të jesh tëper i shqetësuar është gjithashtu një ves. Nuk ka problem epshi ndërmjet burrit dhe gruas, por ekziston problemi dëshirës. Për aq kohë sa ju mund ta merrni lehtshëm dhe e konsideroni të drejtë një gjë në mëndje, çdo gjë do të shkojë mirë.

Pra, me çfarë lloj demonësh të epshit do të ndesheni ju? Nëse aftësia juaj e përqëndrimit në meditim nuk është e mjaftueshme, ai do t’ju shfaqet në ëndërr kur flini. Kur ju jeni duke fjetur apo medituar, ai do të shfaqet papritur. Nëse jeni mashkull një bukuroshe do të shfaqet. Nëse jeni femër, burri i ëndrrave tuaja do të shfaqet. Dhe ata do të jenë lakuriq. Me t’u eksituar, ju do të vini dhe do e bëni realitet. Pa mendojeni pak të gjithë: Në praktikën tonë kultivuese, esenca e trupit përdoret për të kultivuar jetën; ju nuk mund të vini gjithmonë kështu. Ndërkohë, ju nuk e keni kaluar testin e epshit. Si mund të lejohet një gjë e tillë? Prandaj, unë po ju them se të gjithë do të ndesheni me këtë çështje—është e garantuar. Ndërkohë që po ju mësoj Ligjin, unë ju transmetoj një energji shumë të fuqishme në mëndjen tuaj. Ju mund të mos kujtoni me hollësi së çfarë kam thënë unë pasi të dilni nga kjo derë, por kur ju të ndesheni në fakt me këtë çështje, ju do të kujtoheni se çfarë kam thënë. Për aq kohë sa ju e konsideroni veten si praktikues, ju do ta kujtoni menjëhere dhe do të jeni të aftë ta përmbani veten dhe pastaj do të mund ta kaloni këtë test. Nëse ju e humbni testin herën e parë, do të jetë e vështirë për ta kaluar për herë të dytë. Por ka edhe raste kur një njeri që dështon herën e parë do të ndjejë keqardhje shumë të madhe kur të zgjohet nga gjumi. Ndoshta ky mendim dhe kjo gjëndje mendore do të përforcojë kujtesën tuaj në lidhje me të. Kur kjo gjë ndodh përsëri, ju do të jeni në gjëndje ta kontrolloni veten dhe ta kaloni testin. Nëse një njeri që e ka humbur testin nuk i bën përshtypje, do të jetë tepër e vështirë për ta kaluar atë më vonë. Është pa diskutim kështu.

Kjo formë ndërhyrjeje mund të vijë ose nga demonët ose nga mjeshtri, i cili transformon një objekt ne një tjetër për t’ju testuar. Të dyja format ekzistojnë pasi të gjithë duhet ta kalojnë këtë test. Ne e fillojmë praktikën kultivuese si njerëz të zakonshëm. Hapi i parë është ky test dhe çdo njeri do të ndeshet me të. Më lejoni t’ju jap një shembull. Kur po mësoja një klasë në Wuhan, atje ishte një djalë tridhjetë-vjeçar. Menjëherë sapo dhashë këtë leksion, ai shkoi në shtëpi dhe u ul të bënte ushtrimin e meditimit. Ai arriti të përqëndrohesh në meditim menjëherë. Pas kësaj, ai papritur pa Buddha Amitabhën të shfaqej në njërën anë dhe Lao Zi në anën tjetër. Këto ai i shkruajti në raportin e experiences së vet. Pasi u shfaqen, të dy e vështruan pa thënë asnjë fjalë dhe më pas u zhdukën. Më pas, Bodhisattva Avalokitesvara u shfaq me një vazo në duar nga e cila dilte një tym i bardhë. Ndërsa rrinte ulur aty dhe shihte çdo gjë sikur të ishte e gjallë, ai pati një kënaqësi të madhe. Papritur tymi u transformua në disa bukuroshe; bukuroshet janë ato vajzat fluturuese qiellore të cilat janë shumë magjepëse. Ato kërcyen për të me lëvizje shumë elegante. Ai tha me vete: “Ngaqë unë po praktikoj, Bodhisattva Avalokitesvara po me shpërblen duke transformuar disa bukuroshe që t’i shikoj unë dhe po dërgon vajzat fluturuese qiellore që të kërcejnë për mua.” Ndërsa ai po kënaqej nga ky mendim, këto bukuroshe papritur u zhveshën lakuriq dhe lëvizën drejt tij, duke iu afruar për ta përqafuar dhe përkëdhelur. Karakteri i këtij praktikuesi ishte përmirësuar shumë shpejt. Në atë çast, ai u alarmua menjëherë. Mendimi i parë që i erdhi në mëndje ishte: “Unë nuk jam një njeri i zakonshëm. Unë jam praktikues. Ju nuk duhet të më trajtoni në këtë mënyrë sepse unë jam një praktikues i Falun Dafës.” Sapo ky mendim u shfaq, çdo gjë u zhduk menjëherë përderisa ato ishin transformime gjithsesi. Pastaj Buddha Amitabha dhe Lao Zi u shfaqën përsëri. Lao Zi tregoi me gisht nga ky praktikues dhe i tha Buddha Amitabhës me një buzëqeshje: “Ky djalosh mund të mësohet.” Ai e kish fjalën se ky djalë është i mirë dhe se mund të mësojë.

Gjate gjithë historisë apo nga perspektiva e dimensioneve të larta, çështja e dëshirës dhe epshit kanë qenë shumë kritike në përcaktimin nëse një individ mund të praktikojë kultivim. Kështu që ne duhet me të vërtetë ti konsiderojmë këto gjëra me indiferencë. Sidoqoftë, ne praktikojmë kultivim midis njerëzve të zakonshëm, kështu që ne nuk ju kërkojmë të hiqni dorë plotësisht. Të paktën në stadin e tanishëm, ju duhet ta merrni lehtshëm dhe të mos i ngjani atij që ishit në të kaluarën. Si praktikues, ju duhet të jeni i tillë. Kurdo që ka ndërhyrje të çfarëdo lloji në praktikën kultivuese, ju duhet të shikoni për shkakun brenda vetes dhe të vendosni se çfarë ju nuk keni braktisur akoma.




Ndërhyrja Demonike nga Vetë Mëndja e Njeriut



Çfarë është “ndërhyrja demonike nga vetë mëndja e njeriut”? Trupi i njeriut ka një fushë materiale në çdo nivel dimensioni. Brënda një fushe të veçantë, çdo gjë në univers mund të reflektohet në fushën tuaj dimensionale si hije. Megjithëse janë hije ato kanë ekzistencë materiale. Çdo gjë brënda fushës suaj dimensionale diktohet nga mendimet në trurin tuaj. Pra, nëse ju me qetësi i shikoni gjërat me Syrin Qiellor dhe pa përdorur mëndjen, ajo që ju shikoni është e vërtetë. Nëse ju filloni sadopak të mendoni, ajo që shikoni do të jetë e rreme. Kjo quhet ndërhyrje demonike nga vetë mëndja juaj apo “transformim që ndjek mendimin.” Kjo ndodh sepse disa praktikues nuk e trajtojnë veten si praktikues dhe janë të paaftë ta trajtojnë veten ashtu siç duhet. Ata shkojnë pas aftësive supernatyrale dhe janë të dhënë pas gjërave të parëndësishme apo të dëgjojnë diçka nga dimensione të tjera. Ata jepen pas këtyrë gjërave. Është e lehtë që këta njerëz të zhvillojnë ndërhyrje demonike nga vetë mëndja e tyre dhe të bien në nivele të ulta. Pamvarësisht sesa i lartë është niveli kultivues i tij, sapo ndodh ky problem ai do të bjerë drejt e në fund dhe në këtë mënyrë të shkatërrohet—kjo është një çështje jashtëzakonisht serioze. Nuk është si rastet e tjera ku nëse një person dështon në një test të karakterit herën e parë, ai mund të ngrihet e të vazhdojë përsëri të kultivojë. Kjo nuk ndodh në rastin e ndërhyrjes demonike nga vetë mëndja e njeriut, pasi jeta e këtij personi do të shkatërrohet. Veçanërisht për ata praktikues me Syrin Qiellor të hapur në një farë niveli, ky problem mund të ndodhë lehtë. Gjithashtu, disa njerëz gjithmonë kanë ndërhyrje nga mesazhe të huaja në ndërgjegjen e tyre dhe ata besojnë çfarëdo që u thuhet nga këto mesazhe të huaja; ky problem mund t’u ndodhë dhe atyre gjithashtu. Prandaj, disa prej jush me Syrin Qiellor të hapur do të kenë ndërhyrje nga mesazhe të llojeve të ndryshme.

Më lejoni t’ju jap një shembull. Është shumë e vështirë për një njeri që të mbajë mëndjen pa ndërhyrje në një nivel të ulët kultivimi. Ju mund të mos jeni në gjëndje të shikoni qartë pamjen e mësuesit tuaj. Një ditë ju mund të shikoni papritmas një Qënie Qiellore të madhe dhe të lartë. Ai ju bën disa komplimente dhe ju mëson diçka. Nëse ju e pranoni atë, gongu juaj do të prishet. Sapo të ndjeheni i kënaqur dhe ta pranoni atë si mjeshtrin tuaj, ju do të shkoni me të. Por ai nuk ka arritur Shkallën e Duhur për vete. Në atë dimension trupi i tij mund të bëhet i madh apo i vogël. Me diçka të tillë para syve dhe duke parë këtë Qënie Qiellore, ju do të jeni me të vërtetë i emocionuar. Me këtë emocion, a nuk do të shkoni ju të mësoni prej tij? Është shumë e vështirë të shpëtosh një praktikues nëqoftëse ai nuk sillet ashtu siç duhet. Ai mund ta shkatërrojë veten me shumë lehtësi. Qëniet Qiellore janë të gjitha të pavdekshme, por edhe ato nuk kanë arritur Shkallën e Duhur dhe do të vazhdojnë t’i nënshtrohen ringjalljes njësoj si të tjerët. Nëqoftëse ju shkarazi e merrni një qënie të tillë për mjeshtrin tuaj dhe i shkoni atij nga pas, ku do t’ju çojë ai? Ai nuk mund të arrijë Shkallën e Duhur për vete. A nuk do të shkonte kot kultivimi juaj? Faktikisht, gongu juaj do të prishej. Është shumë e vështirë që një njeri ta mbajë mëndjen pa ndërhyrje. Unë po ju them të gjithëve që kjo është një çështje shumë serioze dhe shumë prej jush do ta kenë këtë problem më vonë. Unë ju kam mësuar juve Ligjin; varet nga ju nëse ju mund të silleni ashtu siç duhet. Kjo që diskutova është një nga situatat. Mos e lejoni mëndjen tuaj të shqetësohet kur ju shikoni një Qënie të Shumëlartësuar nga një shkollë praktike tjetër. Qëndro vetëm me një shkollë. Nëse është një Buddhë, një Tao, një Qënie Qiellore apo një demon, ata nuk duhet të të prekin në zemër. Duke u sjellë në këtë mënyrë, suksesi është i sigurt.

Ndërhyrja demonike nga vetë mëndja e juaj manifestohet edhe në forma të tjera. Ju mund të keni ndërhyrje nga një i afërm i juaj që ka vdekur i cili qan dhe ju lutet që të bëni këtë apo atë gjë. Gjëra nga më të ndryshmet mund të ndodhin. A do të qëndrojë mëndja juaj pa u lëkundur? Supozojmë që ju jeni shumë i dhënë pas një fëmije apo prindërve tuaj dhe ata kanë vdekur. Ata ju thonë që të bëni disa gjëra..., gjëra këto që ju nuk duhet t’i bëni. Nëqoftëse ju i bëni, do të jetë keq. Është tepër e vështirë të jesh praktikues. Është thënë që Buddhizmi është në kaos. Ka marrë gjëra madje dhe nga Konfucionizmi si respektin për prindërit dhe dashurinë për fëmijët. Buddhizmi nuk ka pasur përmbajtje të tillë. Çfarë do të thotë kjo? Përderisa jeta juaj e vërtetë është Shpirti Kryesor, ajo që i dha jetë Shpirtit Kryesor është nëna juaj e vërtetë. Gjatë ringjalljes ju keni patur nëna që kanë qenë njerëzorë dhe jonjerëzorë dhe aq shumë saqë nuk numërohen. Gjithashtu nuk numërohen edhe djemtë apo vajzat që ju keni patur gjatë jetëve të tjera. Kush është nëna juaj? Kush është djali apo vajza juaj? Asnjeri nuk e di pasi personi vdes. Ju përsëri duhet të paguani për atë që i detyroheni të tjerëve. Njerëzit jetojnë në mjergull dhe nuk mund të heqin dorë nga këto gjëra. Fëmijët e dikujt kanë vdekur dhe ata nuk i heqin nga mëndja djemtë apo vajzat e tyre dhe pretendojnë se ata ishin kaq të mire. Tjetri thotë se sa njeri i mirë është nëna e tij por më vonë edhe ajo vdes. Ky person dëshpërohet kaq shumë saqë don ti shkojë nga mbrapa. Pse nuk mendoni pak? A nuk janë ata këtu për t’ju munduar ? Ata përdorin këtë formë për ta bërë të pamundur që të jetoni rehat.

Mbase njerëzit e zakonshëm nuk e kuptojnë këtë: nëse ju jeni i dhënë pas këtyre gjërave, ju nuk mund të praktikoni kultivim aspak. Prandaj Buddhizmi nuk ka përmbajtje të tillë. Nëqoftëse ju doni të praktikoni kultivim, ju duhet të braktisni sentimentalizmin njerëzor. Natyrisht duke qënë se praktikojmë kultivim në shoqërinë njerëzore, ne duhet të respektojmë prindërit dhe të edukojmë fëmijët. Në të gjitha rrethanat, ne duhet të jemi të mirë dhe të sjellshëm me të tjerët, jo më pastaj me anëtarët e familjes. Ne duhet t’i trajtojmë të gjithë njësoj. Ne duhet të jemi të mirë me prindërit dhe fëmijët dhe ti trajtojmë të tjerët me respekt. Një zemër e tillë nuk është egoiste por është një zemër dashamirëse dhe mëshiruese. Sentimentalizmi është diçka e njerëzve të zakonshëm dhe ata jetojnë veç për të.

Shumë njerëz nuk sillen mirë dhe kjo u sjell vështirësi në praktikën kultivuese. Një person mund të pretendojë se një Buddha i ka thënë atij diçka. Veç nëqoftëse ju kanoset ndonjë rrezik për jetën dhe ju thuhet se si ta eliminoni, të gjithë ata që ju thonë se do të keni një problem sot apo që diçka do t’ju ndodhë së shpejti dhe se si t’i evitoni ato, ata që ju tregojnë çmimin e parë të llotarisë dhe ju thonë ta provoni dhe ata që duan të merrni gjëra të mira nga shoqëria, janë djaj. Nëqoftëse ju gjithmonë doni t’ja hidhni të tjerëve dhe nuk e kaloni këtë test, ju nuk do të përmirësoheni. Nëqoftëse ju jetoni shumë mirë midis njerëzve si mund të praktikoni ju kultivim? Si mund të transformohet karma juaj? Si do të keni ju një mjedis për të përmirësuar karakterin dhe transformuar karmën? Secili duhet ta ngulisë këtë në mëndje. Një djall mund t’ju lavdërojë dhe t’ju thotë se niveli juaj është kaq i lartë, apo se çfarë Buddha apo Tao i madh ti je dhe se mendon që ti je i mrekullueshëm—ata janë të gjithë të rremë. Si një njeri që praktikon vërtet kultivim drejt niveleve të larta ju duhet të hiqni dorë nga veset e ndryshme. Kur të ndesheni me këto probleme, ju duhet të jeni vigjilent!

Gjatë praktikës kultivuese, Syri juaj Qiellor do të hapet. Me Syrin Qiellor të hapur një njeri do të ketë vështirësitë e veta në kultivim. Me Syrin Qiellor të mbyllur një njeri përsëri do të ketë vështirësi në kultivim. Në të dyja rastet nuk do të jetë e lehtë të praktikosh kultivim. Pasi t’ju hapet Syri Qiellor, mesazhe të ndryshme do t’ju ndërhyjnë dhe do të jetë vërtetë e vështirë për ju që të silleni mirë. Në dimensionet e tjera çdo gjë është vezulluese për sytë, shumë e bukur dhe e mrekullueshme, të gjitha këto mund t’ju ndjellin në zemrën. Me t’ju prekur në zemër, ju mund të keni ndërhyrje dhe gongu juaj do të prishet—kështu ndodh zakonisht. Prandaj, kur një person që ka ndërhyrje demonike nga mëndja e vet nuk sillet ashtu siç duhet, një situatë e tillë do të ndodhë. Për shembull, sapo një njeri të krijojë një mendim të keq, do të jetë shumë e rrezikshme. Një ditë Syri i tij Qiellor hapet dhe ai i sheh gjërat shumë qartë. Ai mendon: “Në këtë grup praktikuesish vetëm Syri im Qiellor është hapur shumë mirë. Mbase unë jam një njeri i veçantë? Unë mund të mësoj Falun Dafën e Mësuesit Li dhe e kam mësuar atë kaq mirë, më mirë se të gjithë të tjerët. Ndoshta unë nuk jam një njeri i zakonshëm.” Ky mendim nuk është i drejtë. Ai do të pyesë veten: “Ndoshta unë jam një Buddha. Pa t’i hedh një sy vetes.” Kur ai shikon veten, atij do t’i duket vetja me të vërtetë Buddhë. Pse ndodh kjo? Arsyeja është se gjithçka brënda fushës së tij dimensionale rreth trupit të tij do të transformohet në përputhje me mendimet e tij, e cila quhet “transformim që ndjek mendimin”.

Çdo gjë që reflektohet nga universi do të transformohet në përputhje me mendimet e personit sepse çdo gjë brënda fushës së tij dimensionale është nën urdhërat e tij. Po kështu janë dhe imazhet e reflektuara të cilat janë gjithashtu diçka materiale. Ky njeri mendon: “Ndoshta unë jam një Buddha dhe mbase dhe rrobat që kam veshur janë si të Buddhës.” Pastaj ai do t’i hedhë një sy vetes dhe do të shohë që ajo që ka veshur është me të vërtetë një veshje Buddhe. “Uau, unë me të vërtetë qënkam një Buddha”. Ai do të gëzohet shumë. “Ndoshta nuk jam një Buddha i vogël.” Me një shikim tjetër vetes dhe atij do t’i duket vetja një Buddha i madh. “Ndoshta unë jam më i madh se Li Hongzhi!” Ai do ti hedhë përsëri një sy vetes: “Uau, unë jam me të vërtetë më i madh se Li Hongzhi.” Disa njerëz e dëgjojnë këtë dhe me veshë. Një djall do t’i ndërhyjë dhe thotë: “Ti je më i madh se Li Hongzhi. Shumë më i madh se Li Hongzhi.” Ai do ta besojë këtë. A keni menduar se si do të praktikoni kultivim në të ardhmen? A keni praktikuar ju ndonjëherë kultivim? Kush ju mësoi juve të kultivoni? Edhe kur një Buddha i vërtetë vjen këtu me mission, edhe atij i duhet të praktikojë kultivim nga fillimi. Atij nuk do t’i jepet gongu i tij original dhe vetëm se ai do të përparojë më shpejt në praktikën kultivuese. Kështu, me të ndodhur një gjë e tillë, do të jetë e vështirë për personin që të ndihmojë veten të dalë nga kjo; ai do të krijojë këtë dëshirë menjëherë. Pasi të krijohet një dëshirë e tillë ai do të guxojë të thotë gjithçka: “Unë jam një Buddha. Ju nuk keni pse të mësoni nga të tjerët. Unë jam Buddha kështu unë do t’ju them se çfarë duhet të bëni.” Ai do të fillojë të bëjë gjëra të tilla.

A nuk kemi një të tillë në Changchun? Në fillim ai ishte shumë i mirë. Më pas, ai filloi të bënte gjëra të tilla. Ai mendoi se ishte një Buddha. Në fund ai e konsideroi veten më të madh se çdo njeri tjetër. Kjo ndodhi sepse ai nuk u soll ashtu siç duhet dhe prej dëshirës që krijoi. Pse ndodh një fenomen i tillë? Buddhizmi mëson se pavarësisht nga çfarë shikoni ju duhet të mos i vini rëndësi, sepse është e gjitha një vegim demonik dhe se ju duhet vetëm të vazhdoni të përparoni në kultivim duke medituar. Pse nuk ju lejon që t’i shihni ato dhe të jepeni pas tyre? Të paralajmëron ndaj këtij problemi. Në praktikën kultivuese në Buddhizëm nuk ka ndonjë metodë kultivuese përforcuese dhe as udhëzime në shkrimet e saj se si të mënjanosh këto gjëra. Sakyamuni nuk mësoi një Darmë të tillë në atë kohë. Me qëllim që të mënjanojë problemin e ndërhyrjes demonike nga vetë mëndja e njeriut apo transformin që ndjek mendimin, ai i quajti të gjitha skenat që shihen gjatë praktikës kultivuese si vegime demonike. Kështu që sapo krijohet një ves, ai të çon në vegime demonike dhe është shumë e vështirë për dikë që të çlirohet prej tyre. Nëqoftëse nuk trajtohet siç duhet, personi do të rrënohet dhe ndjekë rrugën e djallit. Për shkak se ai e quajti veten Buddhë, ai e ka demonizuar tashmë veten. Në fund, ai mund të zotërohet nga shpirtrat e këqinj apo të kalojë gjëra të tjera dhe të rrënohet përfundimisht. Zemra e tij do të kthehet gjithashtu në të pamoralshme dhe ai do të rrënohet plotësisht. Ka plot njerëz të tillë. Edhe në këtë klasë, ka njerëz që kanë mendim të lartë për veten dhe flasin me mëndjemadhësi. Është tabu edhe në Buddhizëm për të ditur se kush je ti në të vërtetë. Ajo të cilën sapo e diskutova, është një formë tjetër e ndërhyrjes demonike e cila quhet “ndërhyrjre demonike nga vetë mëndja e njeriut” apo “transformim që ndjek mendimin”. Ka disa praktikues të tillë në Beijing si dhe në disa krahina të tjera. Për më tepër, ata kanë shkaktuar ndërhyrje shumë serioze tek praktikuesit e tjerë.

Dikush më pyeti: “Mësues, pse nuk e eliminoni ju këtë problem?” Pa mendoni të gjithë: Nëse ne heqim të gjitha pengesat në rrugën tuaj të praktikës kultivuese, si do të praktikoni ju kultivim? Duke qenë nën këto rrethana të ndërhyrjes demonike mundet ju të tregoni nëse mund të vazhdoni kultivimin tuaj, të arrini lartësimin shpirtëror në Tao, të mos ndikoheni nga ndërhyrjet dhe të jeni të vendosur në këtë shkollë praktike. Valët e mëdha e sitin rërën, e tillë është dhe praktika kultivuese. Ajo që mbetet në fund do të jetë ar i pastër. Pa ndërhyrjeje të formave të tilla, unë do të thoja se do të ishte shumë e lehtë për të praktikuar kultivim. Për mendimin tim, kultivimi juaj është shumë i lehtë. Qëniet e Shumëlartësuara të niveleve të larta mund të mendojnë se kjo nuk është e drejte: “Çfarë po bën? Kështu do t’i shpëtosh njerëzit? Nuk ka pengesa në rrugën e kultivimit të tyre dhe të gjithë mund t’ia dalin mbanë në kultivim. A është ky kultivim? Ndërsa dikush përparon në kultivim, ai e ka me të lehtë dhe nuk ka ndërhyrje. Si mund të lejohet kjo?” Kështu është puna dhe unë e kam menduar këtë gjithashtu. Në fillim, u mora unë me shumë nga këta djaj. Nëqoftëse unë e bëj këtë vazhdimisht, edhe mua nuk më duket e drejtë kjo. Mua gjithashtu më thanë: “Ju ja keni bërë kultivimin atyre shumë të lehtë. Njerëzit kanë shumë pak vështirësi për të kaluar vetë. Ata kanë vetëm shumë pak probleme midis tyre. Ata kanë shumë vese që akoma nuk i kanë braktisur! Çështja është nëse ata do të arrijnë të kuptojnë vetë Dafën tënde kur janë në mes të vështirësive dhe problemeve.” Kjo ka të bëjë me këtë çështje kështu që do të ketë ndërhyrje dhe teste. Sapo thashë që kjo është një formë e ndërhyrjes demonike. Është shumë e vështirë që me të vërtetë të shpëtosh një njeri, e megjithatë kaq e lehtë për ta rrënuar. Sapo mëndja juaj nuk është e drejtë, ju do të rrënoheni menjëhërë.




Ndërgjegja Kryesore Duhet të Mbizotërojë



Për shkak se njerëzit kanë bërë të këqija në jetë të ndryshme, kjo ka rezultuar në fatkeqësi për njerëzit dhe në pengesa karmike për praktikuesit. Prandaj, do të ketë lindje, plakje, sëmundje dhe vdekje. Këto janë karmë e zakonshme. Ekziston edhe një karmë tjetër e fuqishme që ndikon shumë tek praktikuesit—kjo quhet karmë mendimesh. Njerëzve u duhet të mendojnë gjatë jetës së tyre. Ngaqë njerëzit janë në mjergull në mes të njerëzve të zakonshëm, ata do të zhvillojnë mendime për famë, përfitime, dëshira, zëmërim etj. Gradualisht këto mendime kthehen në karmë të fuqishme mendimesh. Përderisa çdo gjë në dimensionet e tjera ka jetë edhe karma ka jetë. Kur dikush fillon të praktikojë kultivim në një rrugë të drejtë, ai duhet të eliminojë karmën e vet. Të eliminosh karmën do të thotë ta zhdukësh dhe ta transformosh atë. Natyrisht, karma do të rezistojë prandaj ju do të keni vështirësi dhe pengesa. Por karma e mendimeve mund t’i ndërhyjë drejtëpërdrejt mëndjes suaj. Kështu, mëndja e personit mbart mallkime për Mësuesin dhe Dafën dhe ai mund të ketë mendime të liga apo fjalë fyese. Si pasojë disa praktikues nuk dinë se çfarë po ndodh dhe mendojnë se këto mendime u vijnë nga mëndja e tyre. Disa njerëz gjithashtu mendojnë se ato ju vijnë nga kafshë apo shpirtra zotërues, por nuk është ashtu. Në fakt, ato vijnë nga reflektimi i karmës së mendimeve në mëndjen e njeriut. Disa njerëz nuk kanë Ndërgjegje Kryesore të fortë dhe pajtohen me karmën e mendimeve për të kryer gjëra të këqija. Njerëz të tillë do të rrënohen dhe do të bien poshtë nga niveli. Sidoqoftë, shumica e njerëzve mund t’i heqin ato dhe t’i rezistojnë atyre me mendime shumë të vendosura nga vetja (Ndërgjegje Kryesore të fortë). Kjo tregon se ky person mund të shpëtohet dhe mund të dallojë të mirën nga e keqja. Me fjalë të tjera, ky person ka cilësi ndriçimi shpirtëror të mirë. Fasheni im do t’ju ndihmojë të eliminoni shumicën e karmës së mendimeve. Kjo situatë ndodh shpesh. Me t’u shfaqur, një person do të vihet në provë për të pare nëse ai do të mund t’i mundë mendime të tilla të këqija vetë. Nëqoftëse një njeri është i vendosur, karma mund të eliminohet.

[BARAT]

Mëndja Juaj Duhet të Jetë e Pastër



Çfarë do të thotë të mos kesh mëndje të pastër? Kjo i referohet paaftësisë së një personi për ta trajtuar veten gjithmonë si praktikues. Një praktikues do të ndeshet me vështirësi në praktikën kultivuese. Kur një vështirësi shfaqet, ajo mund të manifestohet si një konflikt ndërpersonal. Do të ketë inskenime dhe gjëra të tjera si këto, të cilat do të ndikojnë drejtpërdrejt në karakterin tuaj. Do të ketë shumë raste të tilla. Çfarë gjërash të tjera do të ndeshni ju? Trupat tuaj papritur mund të mos ndjehen mirë. Kjo ndodh për shkak se shpagimi i karmës manifestohet në mënyra të ndryshme. Në një periudhë kohe të caktuar, do t’ju bëjmë të mos jeni në gjëndje të dalloni qartë nëse diçka është e vërtetë, nëse gongu juaj ekziston, nëse ju mund të praktikoni dhe t’ja dilni mbanë apo nëse Buddhat ekzistojnë me të vërtetë. Në të ardhmen, këto situata do të shfaqen përsëri që t’ju krijojnë juve përshtypje të rreme dhe t’ju bëjnë të mendoni se ato nuk ekzistojnë dhe se janë të gjitha të rreme—kjo është për të parë nëse ju jeni të vendosur. Ju thoni se jeni të vendosur dhe të sigurtë. Me këtë vendosmëri, nëse me të vërtetë qëndroni të palëkundur, natyrisht ju do të veproni siç duhet sepse edhe karakteri juaj do të jetë përmirësuar. Por ju akoma nuk jeni aq të vendosur në këtë kohë. Nëqoftëse ja u japim këtë problem menjëherë, ju nuk do ta kuptoni atë aspak dhe as që do të jeni të aftë për të praktikuar kultivim. Vështirësitë mund të jenë nga më të ndryshmet.

Gjatë praktikës kultivuese një individ duhet të praktikojë në këtë mënyrë që të ngjitet në nivele të larta. Kështu sapo disa prej jush nuk ndjehen mirë fizikisht, ata do të mendojnë se janë të sëmurë. Ju nuk arritët ta trajtonit veten si praktikues në të gjitha rastet, sepse kur diçka e tillë ju ndodh, ju e konsideroni atë si sëmundje. Pse dalin kaq shumë probleme? Më lejoni t’ju them se një pjesë shumë e madhe e vështirësive është eliminuar për ju dhe ato që kanë mbetur tashmë janë tepër të vogla. Po të mos ishin eliminuar ju mund të kishit vdekur në vend po t’ju kishte dalë ky problem. Ndoshta ju nuk do të ishit në gjendje të çoheshit më kurrë nga shtrati. Kur t’ju dalë një vështirësi sado e vogël, ju nuk do të ndjeheni rehat. E si mund të jetë e rehatshme? Për shembull, kur unë dhashë mësim në Changchun ishte një person me cilësi të lindur shumë të mirë i cili me të vërtetë kishte prespektivë të mirë. Ai mu duk shumë i mirë dhe unë ia shtova pak vështirësitë kështu që ai ta hiqte karmën shpejt dhe të lartësohej shpirtërisht—unë po e përgatisja në këtë mënyrë. Papritur një ditë u duk sikur ai pësoi trombozë celebrale dhe ra në tokë. Atij ju duk sikur nuk mund të lëvizte dhe sikur gjymtyrët i ishin paralizuar. Atë e dërguan urgjentisht në spital për ta shpëtuar. Më vonë ai mundi të ecë përsëri. Pa mendojeni të gjithë: Me trombozë celebrale, si ka mundësi që një njeri të ecë dhe të lëvizë të katër gjymtyrët kaq shpejt? Në vend që ta falëndëronte, ai fajësoi Falun Dafën për atë që ndodhi. Ai nuk mendoi se si mundi ta merrte veten kaq shpejt pasi pësoi trombozë celebrale. Po të mos kishte praktikuar Falun Dafën në atë kohë, ai mund të kishte vdekur në vend. Ndoshta mund të mbetej i paralizuar për gjithë jetën dhe me të vërtetë të kishte pësuar trombozë celebrale.

Kjo tregon se sa e vështirë është të shpëtosh një njeri. Kaq shumë u bë për të dhe përsëri ai nuk e kuptoi; përkundrazi ai tha gjëra të tilla. Disa praktikues veteranë thonë: “Mësues, pse kam kaq siklet në të gjithë trupin? Unë shkoj gjithmonë në spital dhe bëj gjilpëra por nuk më bëjnë efekt. Marrja e mjekimeve gjithashtu nuk ndihmon.” Si nuk u erdhi zor të ma thoshin këtë mua! Sigurisht që nuk do të bëjnë gjë. Ato nuk janë sëmundje. Si mund të të bëjnë efekt? Ju mund të shkoni dhe të bëni analiza mjekësore. Ju nuk keni asgjë, vetëm se nuk ndjeheni rehat. Ne kemi një praktikues i cili theu disa gjilpëra në spital. Më në fund ilaçi u derdh dhe gjilpëra prapseprapë nuk hynte. Ai e kuptoi: “Oh, unë jam praktikues dhe nuk duhet të bëj gjilpëra.” Ai e kuptoi se nuk duhet të bënte inxheksione. Prandaj, sa herë që ju ndesheni me vështirësi, kini kujdes që t’i kushtoni rëndësi kësaj çështjeje. Disa njerëz mendojnë se unë nuk i lejoj ata që të shkojnë në spital, kështu që ata thonë: “Nëse nuk më lejon të shkoj në spital, atëherë unë do të shkoj tek një mjeshtër qigongu.” Ata akoma e konsiderojnë atë si sëmundje dhe duan të shkojnë tek një mjeshtër qigongu. Ku mund të gjejnë ata një mjeshtër qigongu të vërtetë? Nëse gjejnë një të rremë, ata do të rrënohen menjëherë.

Ne kemi thënë: “Si mund të dalloni një mjeshtër qigongu të vërtetë nga një i rremë?” Shumë mjeshtër qigongu janë të vetëshpallur. Unë i jam nënshtruar eksperimenteve dhe kam vlerësimet nga institutet shkencore që i bëjnë ato. Shumë mjeshtër qigongu janë të rremë dhe të vetëshpallur. Ka shumë prej tyre që gënjejnë dhe mashtrojnë njerëzit. Një mjeshtër qigongu i tillë mund të shërojë sëmundje. Pse mund ta bëjë ai atë? Ai është i zotëruar nga shpirtrat apo kafshët pa të cilët ai nuk do të ishte i zoti të mashtronte njerëzit! Një shpirt i keq apo një kafshë zotëruese gjithashtu mund të çlirojë energji dhe të arrijë të kurojë sëmundjet. Duke qenë një formë energjie, ajo mund të frenojë njerëzit shumë kollaj. Por unë e kam thënë “Çfarë do t’ju japë ai shpirt i keq apo ajo kafshë zotëruese kur kuron sëmundjen tuaj?” Në nivelin më mikroskopik, ajo që ju jepet ka imazhin e shpirtit apo kafshës zotëruese. Çfarë do të bëni ju po t’ju transmetohet juve? Ekziston një thënie: “Është më e lehtë ta ftosh një shenjtor sesa ta largosh atë”[92] Ne nuk kemi pse shqetësohemi me njerëzit e zakonshëm, pasi ata veç duan të jenë njerëz të zakonshëm dhe kërkojnë lehtësim të përkohshëm. Ndërsa ju jeni praktikues. A nuk doni ju të pastroni vazhdimisht trupin tuaj? Nëse ajo ju ngjitet në trup, kur do të mund ta hiqni qafe ju atë? Për më tepër ajo ka një farë sasie energjie. Disa njerëz do të pyesin: “Pse e lejon Falun një gjë të tillë të vijë? A nuk kemi ne Fashen e Mësuesit që na mbron?” Ekziston një parim në universin tonë: Asnjënjeri nuk do të ndërhyjë nëse ju e kërkoni diçka vetë. Për aq kohë sa ju e kërkoni atë, askush nuk do të ndërhyjë. Fashen im do t’ju ndalojë dhe do ju japë shenja. Nëqoftëse sheh se ju nuk ndryshoni, ai nuk do të kujdeset më për ju. A mund të detyrosh një njeri të praktikojë kultivim? Ju nuk jeni të detyruar të praktikoni kultivim. Varet nga ju nëse doni me të vërtetë të përparoni. Askush nuk mund të bëjë gjë për ju nëqoftëse ju nuk doni të përmirësoni veten. Ne ju kemi mësuar parimet dhe Ligjin. Kujt do t’ja hidhni fajin nëqoftëse ju akoma nuk doni të përmirësoni veten? Përsa i përket asaj që ju doni, si Falun ashtu dhe Fasheni im nuk do të ndërhyjnë—kjo është e sigurt. Disa njerëz mandje kanë shkuar edhe në klasa të tjera qigongu dhe pasi u kthyen në shtëpi nuk u ndjenë mirë. Natyrisht që kështu do të ndodhë. Pse Fasheni im nuk ju mbrojti? Për çfarë shkuat ju atje? Duke shkuar për të dëgjuar, a nuk do të thotë se kërkonit diçka? A mund të futej në trupin tuaj nëqoftëse ju nuk e morët atë me veshë? Disa njerëz e kanë deformuar Falunin e tyre. Më lejoni t’ju them se ky Falun është më i çmuar se jeta juaj. Është një jetë më e lartë që nuk mund ta shkatërrosh sipas dëshirës. Tani ka shumë mjeshtër qigongu të rremë dhe disa prej tyre janë mjaft të mirënjohur. Unë u kam thënë administratorëve të Shoqatës së Kërkimeve Shkencore të Qigongut në Kinë që, në kohët e lashta oborri mbretëror ishte infektuar njëherë nga Da Ji[93]. Ajo dhelpër bëri shumë gjëra të liga por jo aq sa po bëjnë mjeshtrit e rremë qigong sot që po i sjellin dëm gjithë vendit. Sa njerëz kanë rënë viktima të tyre? Nga ana e jashtme duket si një gjë e mirë, por sa njerëz mbartin në trupat e tyre gjëra të tilla? Nëqoftëse ata jua japin juve, ju do e merrnit atë—ata janë tepër të përhapur. Prandaj, është e vështirë për një njeri të dallojë gjërat nga paraqitja.

Disa njerëz mund të mendojnë: “Pasi ndoqa këtë seminar qigongu dhe dëgjova atë që tha Li Hongzhi sot, kam kuptuar sa i madh dhe i thellë është qigongu! Nëqoftëse ka seminare të tjera qigongu do të shkoj të marr pjesë.” Unë do të thoja që ju absolutisht nuk duhet të shkoni atje. Nëqoftëse ju dëgjoni çfarë thuhet atje, gjëra të këqija do t’ju hyjnë në veshë. Është shumë e vështirë të shpëtosh një njeri dhe të ndryshosh mënyrën e tij të të menduarit. Të pastrosh trupin e një njeriu është gjithashtu e vështirë. Ka kaq shumë mjeshtër të rremë qigongu. Përsa i përket madje dhe një mjeshtri të vërtetë qigongu nga një praktikë e vërtetë, a është ai vetë me të vërtetë i pastër? Disa kafshë janë shumë të këqija dhe megjithëse ato nuk mund t’i ngjiten atij në trup, prapseprapë ai nuk mundet t’i përzërë ato. Ky person dhe veçanërisht nxënësit e tij, nuk e kanë aftësinë për të përballuar këto gjëra në një shkallë të madhe. Kur ai jep energji, bashkë me të çlirohen dhe gjëra të tjera të papastra. Megjithëse ai vetë mund të jetë shumë i ndershëm, nxënësit e tij nuk janë të virtytshëm dhe janë të zotëruar nga shpirtra apo kafshë të ndryshme—ka nga të gjitha llojet e tyre.

Nëqoftëse ju me të vërtetë doni të praktikoni kultivim në Falun Dafa, ju nuk duhet të shkoni dhe të dëgjoni ata. Natyrisht, nëqoftëse ju nuk doni të praktikoni kultivim në Falun Dafa dhe doni të praktikoni çdo gjë tjetër, shkoni dhe bëni ashtu; Unë nuk do t’ju ndaloj pasi ju nuk jeni dishepull i Falun Dafës. Po t’ju dalin probleme, mos u ankoni se ju erdhën nga praktika e Falun Dafës. Vetëm nëqoftëse ju ndiqni standartin e karakterit dhe praktikoni kultivim në përputhje me Ligjin e Lartë, jeni ju një praktikues i vërtetë i Falun Dafës. Dikush më pyeti: “A mund të shoqërohem me praktikues të praktikave të tjera qigong?” Më lejoni t’ju them se ata praktikojnë vetëm qigong ndërsa ju po praktikoni kultivim në Ligjin e Lartë. Pas mbarimit të kësaj klase, ju do t’i lini ata shumë prapa përsa i përket niveleve. Ky Falun është krijuar nëpërmjet praktikës kultivuese të shumë brezave dhe ka fuqi madhore. Sigurisht, kur ju jeni në kontakt me ta, nuk prish punë nëqoftëse nuk jepni apo merrni gjë prej tyre dhe thjesht jeni shokë. Nëqoftëse ata individë mbartin diçka në trupin e tyre, do të jetë shumë keq dhe është më mirë të mos keni kontakt fare me ta. Përsa i përket një çifti, unë mendoj se nuk prish shumë punë nëse bashkëshorti juaj ndjek një praktikë tjetër qigongu. Por ka një gjë: Përderisa ju praktikoni një rrugë të drejtë, praktika juaj do t’i sjellë përfitime të tjerëve. Nëqoftëse bashkëshorti juaj ndjek një praktikë të keqe, ai ose ajo mund të mbartë gjëra të këqija në trup. Me qëllim që t’ju sigurojmë juve, ai ose ajo gjithashtu do të pastrohet. Çdo gjë do të pastrohet për ju në dimensionet e tjera. Edhe ambjenti i shtëpisë suaj do të pastrohet. Nëqoftëse ambjenti juaj nuk do të pastrohej dhe ju keni gjëra nga më të ndryshmet që ju ndërhyjnë, si mund të praktikoni ju kultivim?

Megjithatë ekziston një situatë në të cilën Fasheni im nuk do t’ju ndihmojë në pastrimin e gjërave. Unë kam një nxënës i cili një ditë pa Fashen tim t’i vinte në shtëpi. Ai ishte shumë i emocionuar: “Fashen i Mësuesit është këtu. Mësues, hyr brënda të lutem.” Fasheni im tha: “Dhoma jote është tepër rrëmujë dhe ka shumë gjëra”. Pastaj u largua. Zakonisht, kur ka shumë shpirtra të këqinj në dimensione të tjera, Fasheni im do t’i pastrojë ato për ju. Ndërsa dhoma e tij ishte plot me libra të ndryshëm të këqinj qigongu. Ai më në fund e kuptoi dhe e pastroi atë duke i djegur apo shitur librat. Fasheni im u kthye pastaj. Këtë ma tha ai praktikuesi.

Ka gjithashtu nga ata që shkojnë të shohin fallxhorë. Dikush më pyeti: “Mësues, unë po praktikoj Falun Dafën tani por jam gjithashtu shumë i interesuar në Librin e Ndryshimeve apo në parashikimin e fatit. A mund t’i përdor ato akoma?” Po ja u shpjegoj kështu: Nëqoftëse ju mbartni një sasi të konsiderueshme energjie, çfarëdo gjë që thoni, do të ketë efekt. Nëse diçka nuk është ashtu por ju i keni thënë dikujt se është ashtu, ju mund të keni bërë një gjë të keqe. Një njeri i zakonshëm është shumë i dobët. Gjërat në jetën e tij janë të paqëndrueshme dhe mund të ndryshojnë. Nëqoftëse ju pa gajle i thoni atij diçka, ajo fatkeqësi mund të ndodhë me të vërtetë. Nëse ky person ka shumë karmë për të shlyer dhe ju vazhdoni t’i thoni se ai do të ketë mbarësi, si mund të lejohet një gjë e tillë kur ai nuk do të shlyejë karmën? A nuk po i bëni dëm ju atij? Disa njerëz nuk mund të heqin dorë nga këto gjëra dhe janë kaq të dhënë pas tyre sikur e kanë talent. A nuk është ky një ves? Përveç kësaj, edhe sikur ju ta dini të vërtetën, si praktikues ju duhet të ruani karakterin tuaj dhe jo t’i zbuloni shkarazi një sekret qiellor një njeriu të zakonshëm. Ky është parimi. Pavarësisht sesi një njeri e përdor Librin e Ndryshimeve për të parashikuar, disa nga gjërat e tij nuk janë më të vërteta. Parashikimi i një gjëje apo një tjetre me disa që janë të vërteta dhe disa që janë të rreme—kjo lejohet të ekzistojë në shoqërinë njerëzore. Përderisa ju jeni një njeri me gong të vërtetë, unë do të thoja që ju si praktikues duhet të ndiqni një standart me të lartë. Prapëseprapë disa praktikues do të kërkojnë njerëz të tjerë për t’i treguar atyre fatin dhe i pyesin ata: “A do të ma shohësh pak fatin për të parë si më shkojnë punët? Si po shkon praktika ime kultivuese? A do të kem ndonjë vështirësi?” Ata do të gjejnë të tjerë për t’ju parashikuar këto gjëra. Nëqoftëse një vështirësi ju tregohet, si do ta përmirësoni ju veten? E tërë jeta e një praktikuesi është ndryshuar. Leximi i dorës, leximi i fytyrës, të dhënat nga lindja dhe të gjitha mesazhet në trupin e tij apo të saj janë tashmë të ndryshme dhe janë ndryshuar. Nëqoftëse ju shkoni tek një fallxhore, ju do ta besoni atë. Ndryshe pse do të shkoni? Ato që mund të thotë ajo janë disa gjëra të përcipta nga e kaluara juaj. Sidoqoftë thelbi i tyre tashmë ka ndryshuar. Pra, pa mendojeni të gjithë: Nëqoftëse ju shkoni tek një fallxhore, a nuk do ta dëgjoni dhe besoni ju atë? Atëhere, a nuk krijon kjo një peshë psikologjike për ju? A nuk është ky një ves nëqoftëse ju i sillni vetes pengesa duke menduar për të? Pra si mund të hiqet ky ves? A nuk ia imponuat ju vetes një vështirësi tjetër? A nuk do t’ju duhet të vuani më shumë që të hiqni këtë ves? Çdo sprovë apo çdo vështirësi është e lidhur me progresin apo me regresin në kultivim. Është e vështirë kështu siç është, e ju shkoni e i shtoni vetes një vështirësi tjetër. Si do ta kapërceni ju atë? Ju mund të ndesheni me vështirësi apo probleme për pasojë të saj. Rruga juaj e ndryshuar e jetës nuk lejohet të shikohet nga të tjerët. Nëqoftëse shikohet nga të tjerët ose nëse ju thuhet se kur do të keni një sprovë, atëhere si do të praktikoni ju kultivim? Prandaj, nuk lejohet që të shikohet aspak. Askush nga shkolla të tjera praktike gjithashtu nuk lejohet ta shohë. As edhe dishepujt nga e njëjta shkollë praktike nuk lejohen ta shohin. Askush nuk mund t’i parashikojë gjërat me saktësi sepse një jetë e tillë është ndryshuar dhe është një jetë për praktikë kultivuese.

Dikush më pyeti nëse mund të lexonte libra të tjerë fetarë dhe libra qigongu. Ne kemi thënë se librat fetarë, veçanërisht ato Buddhiste, u mësojnë njerëzve si të kultivojnë karakterin e tyre. Ne jemi gjithashtu të Shkollës së Buddhës, pra nuk duhet të ketë ndonjë problem. Por duhet bërë e qartë një gjë: Shumë gjëra në shkrimet e shenjta janë përkthyer keq gjatë proçesit të përkthimit. Për më tepër shumë interpretime të shkrimeve të shenjta janë bërë nga prespektiva të niveleve të ndryshme dhe përkufizimet janë bërë sipas rastit. Kjo do të thotë të dëmtosh Dharmën. Ata njerëz që interpretuan shkrimet sipas rastit ishin tepër larg nga niveli i Buddhave; ata nuk e kuptonin përmbajtjen e vërtetë të shkrimeve të shenjta. Kështu, ata gjithashtu mund të kishin të kuptuar të ndryshëm të çështjeve. Nuk do të jetë e lehtë për ju t’i kuptoni ato thellë dhe ju nuk do të jeni të aftë për t’i kuptuar ato vetë. Por nëse ju thoni: “Unë thjesht jam i interesuar në shkrimet e shenjta,” dhe ju gjithmonë i lexoni ato, ju do të praktikoni në atë shkollë praktike sepse shkrimet kanë ndërthurur gongun dhe Ligjin e asaj shkolle praktike. Kur ju i studjoni ato është njësoj sikur të praktikoni praktikën e asaj shkolle. Kjo ka të bëjë me këtë çështje. Nëqoftëse e studjoni thellë dhe ndiqni atë shkollë praktike, ju mund të keni pranuar atë shkollë në vend të shkollës sonë. Gjatë gjithë historisë, në praktikën kultivuese, secilit i është kërkuar të mos ndërmarrë dy shkolla në të njëjtën kohë. Nëqoftëse ju doni me të vërtetë të praktikoni këtë shkollë, ju duhet të lexoni vetëm tekstet e kësaj shkolle.

Përsa i përket librave të qigongut, ju nuk duhet t’i lexoni ato nesë doni të praktikoni kultivim. Sidomos librat e qigongut që janë botuar kohët e fundit, ju nuk duhet t’i lexoni ato. E njëjta gjë duhet thënë për libra të tillë si Kryevepra e Perandorit të Verdhë të Alkimisë së Brëndshme, Udhëzues për të Gjetur Naturën dhe Jetëgjatësinë, apo Kanuni Taoist. Megjithëse ato nuk mbartin mezashe të këqija, ato përmbajnë mesazhe nga nivele të ndryshme. Ato janë vetë mënyra praktike kultivuese. Sapo ju t’i lexoni ato, ato do t’ju japin diçka dhe do t’ju ndërhyjnë. Nëqoftëse ju gjeni një fjali që ju pëlqen, diçka do të vijë dhe do t’i shtohet gongut tuaj. Megjithëse nuk është diçka e keqe, si mund të praktikoni ju kultivim kur papritur ju jepet diçka tjetër? A nuk do të sjellë ajo probleme? Nëqoftëse ju shtoni një pjesë tjetër elektronike brënda një televizori, çfarë mendoni ju se do të ndodhë me të? Do të dalë jashtë përdorimit në çast. Ky është parimi. Për më tëpër, shumë libra qigongu sot janë të rremë dhe mbartin një sërë mesazhesh. Ndërsa një praktikuesi ynë po kthente faqet e një libri qigongu, një gjarpër i madh doli nga libri. Natyrisht, unë nuk do të jaq hollësira për këtë. Këto që sapo kam diskutuar janë disa probleme që dalin nga paaftësia e praktikuesve për t’u sjellë ashtu siç duhet, pra këto probleme shkaktohen nga një mëndje jo e mirë. Është me vlerë që t’i vemë këto në dukje në mënyrë që të tjerët të përfitojnë dhe të dinë çfarë të bëjnë dhe si t’i dallojnë ato, kështuqë këto probleme të mos ndodhin në të ardhmen. Megjithëse nuk e theksova sa duhet këtë që sapo thashë, secili duhet t’i kushtojë vëmendje, sepse zakonisht dalin probleme mbi këtë çështje. Praktika kultivuese është jashtëzakonisht e vështirë dhe shumë serioze. Nëqoftëse ju tregoheni i pakujdesshëm për një çast, ju mund të pengoheni dhe rrënoheni menjëherë. Prandaj, mëndja juaj duhet të jetë e pastër.



Qigongu i Arteve Marciale



Përveç praktikës së kultivimit të brëndshëm, është edhe qigongu i arteve marciale. Ndërsa flas për qigongun e arteve marciale duhet të theksoj faktin që tashmë ka pretendime të shumë formave qigong në komunitetin e kultivuesve.

Tani kanë dalë disa lloje si të ashtuquajturit “qigong pikture”, “qigong muzike”, “qigong kaligrafie” dhe “qigong vallëzimi”—ka nga të gjitha llojet. A janë ato të gjitha qigong? Mua më duken shumë të habitshme. Unë do të thoja që është njësoj sikur ta poshtërosh qigongun. Jo vetëm ta poshtërosh por thjesht ta shkatërrosh atë. Cila është baza e tyre teorike? Thuhet që kur një njeri është duke pikturuar, kënduar, vallëzuar apo shkruar, ai duhet të jetë të kllapi apo siç quhet gjëndje qigongu. A është ky qigong? Nuk duhet të kuptohet kështu. A nuk do të thotë kjo ta shkatërrosh qigongun? Qigong është studimi i gjërë dhe i thellë i kultivimit të trupit të njeriut. Si mund të quhet të qenurit në kllapi qigong? Atëhere çfarë do të quhet nëqoftëse ne shkojmë në banjo në gjëndje kllapie? A nuk do të thotë kjo ta shkatërrosh qigongun? Unë do ta quaja ta sabotosh qigongun. Dy vjet më parë në Ekspozitën Shëndetësore Orientale ishte e pranishme dhe i ashtuquajturi qigong kaligrafie. Çfarë është qigongu kaligrafisë? Unë shkova atje për t’i hedhur një sy dhe pashë një njeri që po shkruante. Kur shkruante ai i jepte çdo fjale qi me duar dhe qi-ja e çliruar ishte e tëra e zezë. Mëndja e tij ishte e preokupuar për para dhe famë. E si mund të kishte ai gong? As qi-ja e tij nuk mund të ishte e mirë. Shkrimet e tij ishin të varura atje me çmime të larta. Por ato u shiteshin vetëm të huajve. Unë do të thoja se kushdo që i blen ato do të ishte fatkeq. Si mund të jetë e mirë qi-ja e zezë? Fytyra e atij njeriu ishte e tëra e zezë. Ai ishte i fiksuar pas parave dhe mendonte vetëm për para—si mund të kishte ai gong? Megjithatë kartëvizita e këtij personi kishte një tufë titujsh, si psh. e ashtuquajtura Qigongu Ndërkombëtar i Kaligrafisë. Unë pyes se si mund të quhet një gjë e tillë qigong?

Pa mendojeni pak të gjithë: Nga tetëdhjetë në nëntëdhjetë përqind e njerëzve nga kjo klasë jo vetëm që do të shërohen nga sëmundjet por gjithashtu do të zhvillojnë gong—gong të vërtetë. Ajo që trupi juaj mbart tashmë është mbinatyrale. Nëqoftëse ju do të praktikonit kultivim vetëm, as edhe një jetë e tërë nuk do të mjaftonte për t’i zhvilluar ato nëpërmjet kultivimit. Edhe sikur një i ri të fillonte praktikën në këtë moment, në këtë jetë të tij, ai nuk do të mundte të zhvillonte atë që unë ju kam dhënë dhe për më tepër ai do të kishte përsëri nevojë të udhëhiqej nga një mjeshtër i vërtetë dhe i mirë. Na janë dashur neve shumë breza për të formuar këtë Falun dhe këto mekanizma. Këto gjëra instalohen në trupin tuaj të gjitha në të njejtën kohë. Prandaj, unë po ju them që meqënëse i fituat lehtshëm të mos i humbisni lehtshëm. Ato janë jashtëzakonisht të çmueshme dhe nuk kanë çmim. Mbas kësaj klase, ajo që ju mbartni është gong i vërtetë, materie me energji të lartë. Kur të shkoni në shtëpi dhe të shkruani, pavarësisht se si është shkrimi juaj, ai mbart gong! Atëhere, a do t’i takonte secilit nga kjo klasë titulli “mjeshtër” dhe të bëheshit të gjithë mjeshtër qigongu në kaligrafi? Unë do të thoja se nuk duhet të kuptohet në këtë mënyrë. Si një person që mbart gong të vërtetë dhe energji, juve nuk ju duhet ta jepni atë me qëllim; ju do të leni energji në çdo gjë që prekni dhe ajo do të ndriçojë me shkëlqim.

Unë gjithashtu gjeta njëherë në një revistë një lajmërim mbi mbajtjen e një klase qigongu kaligrafie. E lexova shpejt që të shikoja se si do të mësohej. Aty thuhej se një njeri së pari duhet të rregullonte frymëmarrjen dhe të kontrollonte marrjen dhe nxjerrjen e frymës. Pastaj, ai duhet të ulesh nga pesëmbjëdhjetë deri në tridhjete minuta duke përqëndruar mëndjen tek qi në dantian dhe të imagjinonte sikur ngrinte qi-në nga dantian tek parakrahu. Pastaj, ai duhet të merrte penelin dhe ta lyente me bojë të zezë. Pas kësaj, personi duhet të çonte qi-në në majën e penelit. Kur përqëndrimi i mëndjes arrinte atje ai mund të fillonte të shkruante. A nuk do të thotë kjo të mashtrosh njerëzit? Pra nëse një njeri mund të lëvizë qi-në diku, kjo konsiderohet qigong? Nëse është ashtu, përpara se ne të ulemi për të ngrënë, ne duhet të ulemi në meditim për ca kohë. Pastaj do të marrim shkopat e ngrënies dhe lëvizim qi-në në majën e shkopave që të hamë. Kjo do të quhej qigong ngrënie apo jo? Ajo që do të hanim do të ishte gjithashtu energji. Thjesht po ilustroj këtë pikë. Unë e quaj këtë të sabotosh qigongun pasi ata e marrin qigongun diçka kaq të cekët. Prandaj njerëzit nuk duhet ta kuptojnë kështu këtë çështje.

Ndërsa përsa i përket qigongut të arteve marciale, ai mund të konsiderohet një praktikë e veçantë qigongu. Pse? Sepse ai ka një trashëgimi prej disa mijëra vjetësh, një sistem të plotë teorish kultivimi dhe një sistem të plotë metodash kultivimi—ai mund të konsiderohet si një sistem i plotë. Pamvarësisht nga kjo, qigongu i arteve marciale mbetet diçka e nivelit më të ulët në praktikat e kultivimit të brendshëm. Qigongu i Rëndë është një formë grumbulli energjie që shërben vetëm për gotitje dhe gjuajtje. Po ju jap një shembull. Pas mësimit të një klase të Falun Dafës, një praktikues në Beijing nuk mund të prekte dot asgjë me duar. Kur ai shkoi për të blerë një karrocë për fëmijë, ai u çudit që karroca u thye kur ai e provoi me duar për fortësi. Kur u kthye në shtëpi dhe u ul në karrike, ai nuk mund ta prekte se po ta prekte karrigja do të thyhej. Ai më pyeti se çfarë po ndodhte. Unë nuk i thashë gjë sepse nuk doja që ai të krijonte një dëshirë. Unë vetëm i thashë që ishte e natyrshme dhe mos t’i kushtonte rëndësi përderisa ishte diçka e mirë. Nëqoftëse ajo aftësi supernormale përdorej mirë, një copë guri mund të thërmohej vetëm me një shtrëngim të dorës. A nuk është ky Qigongu i Rëndë? Sidoqoftë ai kurrë nuk kishte praktikuar Qigongun e Rëndë. Në praktikat e kultivimit të brëndshëm, këto aftësi supernormale zakonisht mund të zhvillohen. Por, për shkak se është e vështirë të kontrollohet karakteri, një njeri zakonisht nuk lejohet t’i përdorë ato edhe sikur ato të jenë zhvilluar. Në veçanti, në nivelin e ulët të praktikës kultivuese, karakteri i personit nuk është përmirësuar. Prandaj, aftësitë supernormale që zhvillohen në nivelin e ulët nuk do të lejohen aspak. Me kalimin e kohës dhe rritjen e nivelit tuaj, këto gjëra nuk do të kenë ndonjë përdorim dhe nuk është nevoja që t’ju jepen.

Më konkretisht, si praktikohet qigongu i arteve marciale? Në praktikën e arteve marciale një njeri duhet të kontrollojë qi-në, por nuk është e lehtë që të kontrollosh qi-në në fillim. Megjithëse dikush do të donte të kontrollonte qi-në, ai mund të mos ishte i aftë për ta bërë këtë. Çfarë duhet të bëjë ai atëhere? Ai duhet të ushtrojë duart, kraharorin, shputat e këmbëve, këmbët, krahët dhe kokën. Si duhen ushtruar ato? Disa njerëz godasin pemë me duar apo pëllëmbët e duarve dhe disa godasin një gur me duart. Sa e dhimbshme duhet të jetë për kockat kur vijnë në kontakt me to sepse ato do të gjakosen edhe sikur të ushtrohet një sasi e vogël force! Përsëri qi nuk mund të kontrollohet. Çfarë duhet bërë? Personi do të fillojë të rrotullojë krahët që ta bëjë gjakun që të lëvizë mbrapsht, kështu krahët dhe duart e personit do të enjten. Ato do të enjten me të vërtetë. Pas kësaj, kur personi godet një gur, kockat do të mbrohen dhe nuk do të jenë direkt në kontakt me gurin. Kështu, ata nuk do të ndjejnë dhe aq shumë dhimbje. Ndërsa personi vazhdon të praktikojë, mjeshtri do ta mësojë atë. Me kalimin e kohës ai do të mësojë të kontrollojë qi-në. Megjithatë, aftësia për të kontrolluar qi-në nuk mjafton sepse në një ndeshje të vërtetë kundërshtari nuk do të presë për ju. Natyrisht kur një njeri mund të kontrollojë qi-në, ai është i aftë t’i rezistojë sulmeve dhe mund të mos ndjejë dhimbje kur goditet edhe me një shkop të trashë. Pasi e drejton qi-në tek krahët, ato do të enjten. Por fillimisht qi është gjëja më primitive dhe mund të transformohet në energji të lartë kur personi vazhdon të praktikojë. Kur transformohet në materie me energji të lartë, ajo gradualisht do të formojë një masë energjie me densitet të lartë dhe kjo masë energjie ka inteligjencë. Prandaj, ajo është edhe një masë aftësish supernormale apo siç quhet një lloj aftësie supernormale. Megjithatë, kjo aftësi supernormale është vetëm për goditje dhe mbrojtje nga goditjet. Nuk do të funksionojë për të shëruar sëmundje. Ngaqë kjo materie energjie të lartë ekziston në një dimension tjetër dhe nuk udhëton në dimensionin tonë, koha e saj është më e shpejtë sesa e jona. Kur ju goditni dikë, ju nuk keni nevojë të drejtoni qi-në apo të mendoni për të, sepse gongu do të ketë arritur përpara. Kur ju përpiqeni të mbroheni nga sulmi i dikujt, gongu përsëri do të ketë arritur atje. Pamvarësisht sa i shpejtë jeni kur godisni, ai do të shkojë më shpejt se ju sepse koncepti kohës është ndryshe në të dyja anët. Nëpërmjet praktikës së qigongut të arteve marciale një njeri mund të zhvillojë të ashtuquajturit Pëllëmbë të Hekurt, Pëllëmbë Mërkuri, Këmbë Diamanti dhe Këmbë Arhati[94]. Këto janë aftësi njerëzish të zakonshëm. Nëpërmjet praktikës një njeri i zakonshëm mund të arrijë këtë nivel.

Ndryshimi më i madh ndërmjet qigongut të arteve marciale dhe praktikës së kultivimit të brëndshëm është se qigongu i arteve marciale kërkon praktikë në lëvizje; qi-ja kështu lëviz nën lëkurë. Për shkak se kërkon praktikë në lëvizje, një njeri nuk mund të arrijë një gjëndje qetësie dhe qi nuk mund të hyjë në dantian. Qi-ja e personit do të lëvizë nën lëkurë dhe përmes muskujve. Prandaj, ai nuk mund të kultivojë as trupin dhe as aftësi të nivelit të lartë. Praktika jonë e kultivimit të brendshëm kërkon të praktikosh në një gjëndje qetësie. Praktikat tradicionale kërkojnë që qi të hyjë në dantian në pjesën e poshtme të barkut. Ato kërkojnë praktikë në një gjëndje qetësie dhe transformimin e bentit. Ato mund të kultivojnë trupin dhe të udhëheqin në praktikën kultivuese të niveleve më të larta.

Ju mund të keni dëgjuar nga novelat për teknikat e arteve marciale si për shembull, të ashtuquajturit Mburoja Këmbanës së Artë, Këmisha e Hekurt dhe goditja e një peme plepi nga njëqind hapa larg. Me artet marciale të lehta një njeri mund të kërcejë lart e zbresë poshtë nga lartësi. Disa mund të hyjnë edhe në dimensione të tjera. A ekzistojnë arte marciale të tilla? Sigurisht që po. Por ato nuk ekzistojnë midis njerëzve të zakonshëm. Ata që me të vërtetë kanë kultivuar arte marciale kaq të shquara nuk mund t’i shfaqin ato në publik. Ngaqë një person i tillë nuk praktikon thjesht artet marciale por është përtej nivelit të njerëzve të zakonshëm, ai duhet të praktikojë kultivim duke ndjekur një praktikë të kultivimit të brëndshëm. Ky person duhet të vlerësojë dhe të përmirësojë karakterin. Ai nuk duhet të tregojë interes për gjëra si interesat materiale. Megjithëse ai mund të kultivojë arte marciale të tilla, ai nuk mund t’i përdorë ato më pas shkarazi para njerëzve të zakonshëm. Lejohet që ai t’i përdorë ato kur nuk e shikon asnjeri. Kur lexoni ato novela, ju do të shikoni që një personash do të luftojë dhe vrasë për një manual arti shpate secrete, thesar apo për gra. Të gjithë përshkruhen sikur kanë aftësi të mëdha dhe lëvizin poshtë e lart në mënyrë misterioze. Pa mendojeni të gjithë: A nuk duhet të kultivojnë veten nëpërmjet praktikës së kultivimit të brëndshëm të gjithë ata individë që me të vërtetë kanë këto aftësi artesh marciale? Ata i fitojnë ato vetëm nëpërmjet kultivimit të karakterit dhe ata duhet që të kenë hequr dorë me kohë nga fama, përfitimi dhe dëshirat e ndryshme. Si mund të vrasin ata njerëz të tjerë? Si ka mundësi që ata të jenë të interesuar për para dhe pasuri? Është absolutisht e pamundur. Ato janë thjesht ekzagjirime artistike. Njerëzit shkojnë pas stimulimit emocional dhe do të bëjnë gjithçka për ta kënaqur atë. Autorët spekullojnë me këtë pikë dhe përpiqen me sa mundin që të shkruajnë çfarëdo që ju kërkoni dhe gjeni kënaqësi. Sa më të pabesueshme që janë shkrimet, aq më shumë ju doni t’i lexoni ato. Ato janë vetëm akzagjirime artistike. Ata që me të vërtetë i kanë këto aftësi artesh marciale nuk do të veprojnë ashtu. Veçanërisht, ata nuk do t’i demostrojnë ato në publik.




Mentaliteti për t’u Dukur



Për shkak se praktikojnë kultivim në mes të njerëzve të zakonshëm, mjaft nga praktikuesit tanë nuk mund të braktisin shumë prej veseve të tyre. Shumë vese tashmë janë bërë natyrë e dytë dhe vetë personi nuk mund t’i dallojë ato. Mentaliteti për t’u dukur mund të shfaqet në çdo situatë; mund të shfaqet edhe kur je duke kryer një vepër të mirë. Me qëllim që të fitojnë famë, fitim personal dhe pak përfitim, disa njerëz shpesh lavdërohen dhe mburren: “Unë jam shumë i aftë dhe i zoti.” Ne kemi gjithashtu raste të tilla ku ata që praktikojnë pak më mirë se të tjerët, shohin më mirë me Syrin Qiellor apo lëvizjet e ushtrimeve të të cilëve duken më mire u pëlqen që të mburren.

Dikush mund të pretendojë: “Unë kam dëgjuar diçka nga Mësues Li.” Njerëzit do ta rrethojnë atë dhe dëgjojnë se çfarë thotë ai. Ai do të transmetojë thashethemin duke e zbukuar me të kuptuarit e vet. Cili është qëllimi? Është thjesht për t’u dukur. Ka gjithashtu disa njerëz që përhapin thashesheme midis njeri-tjetrit me interes të madh sikur ata janë të mirë informuar apo sikur shumë nga praktikuesit tanë nuk kuptojnë apo nuk dinë aq shumë sa ata. Është bërë e natyrshme për këta dhe ndodhta ata vetë nuk e kuptojnë. Në ndërgjegje ata thjesht kanë mentalitetin për t’u dukur. Përndryshe, cila do të ishte arsyeja e qarkullimit të thashethemeve? Disa njerëz nxjerrin thashetheme sikur unë do të kthehem në male. Unë nuk jam nga malet. Pse duhet të kthehem në male? Të tjerë nxjerrin thashetheme sikur unë i kam thënë dikujt diçka në një ditë të caktuar dhe se unë e trajtoj atë njeri në mënyrë të veçantë. Çfarë të mire ka në përhapjen e gjërave të tilla? Ato nuk shërbejnë për asgjë. Sidoqoftë, ne kemi parë që ky është vesi i tyre—mentaliteti për t’u dukur.

Disa njerëz më kërkojnë autograf. Cili është qëllimi? Është zakon i njerëzve të zakonshëm që të mbajnë autografin e dikujt si kujtim. Nëqoftëse ju nuk praktikoni kultivim, autografi im nuk ju vlen për asgjë. Çdo fjalë në librin tim mbart imazhin tim dhe Falun dhe çdo fjali është thënë nga unë. Për çfarë e doni autografin tim? Disa njerëz pandehin: “Mesazhet e Mësuesit nëpërmjet autografit do të më mbrojnë.” Ata akoma besojnë në gjëra të tilla si mesazhet. Ne nuk na interesojnë mesazhet. Ky libër është i çmuar pa masë. Çfarë gjëjë tjetër kërkoni? Të gjitha këto janë pasqyrime të veseve tuaja. Gjithashtu, disa njerëz pasi shohin sjelljen e dishepujve që udhëtojnë me mua mundohen që t’i imitojnë ata pa e kuptuar nëse ato janë gjëra të mira apo të këqija. Në fakt, nuk ka rëndësi kush je, ekziston vetëm një Ligj. Vetëm duke vepruar në përputhje me Ligjin e Lartë, mundet një person të arrijë standartin e vërtetë. Njerëzit që udhëtojnë me mua nuk janë trajtuar në mënyrë të veçantë dhe janë njësoj si të tjerët; ata janë thjesht personel të Shoqatës Kërkimore. Mos krijoni vese të tilla. Shpesh, me të krijuar këto dëshira, ju padashje mund të luani një rol negativ ndaj Dafës. Thashethemi sensacional që ju shpikët mund të çojë madje dhe në konflikte apo të nxisë dëshirën e një praktikuesi për t’ju afruar Mësuesit me qëllim që të dëgjojë më shumë gjëra e kështu me radhë. A nuk janë këto e njejta gjë?

Ku mund t’ju çojë tjetër ky mentaliteti i mburrjes? Unë kam dhënë mësime të praktikës për dy vjet. Disa nga praktikuesit tanë veteranë të Falun Dafës mund të arrijnë shpejt gjëndjen e Çbllokimit të Gongut. Disa do të hyjnë në fazën e lartësimit shpirtëror gradual dhe papritur do ta arrijnë atë. Pse nuk i kishin ata aftësitë supernormale më parë? Kjo ndodh për arsye se, megjithëse unë ju kam shtyrë në nivele kaq të larta menjëherë, kjo nuk do të lejohej sepse veset tuaja prej njeriu të zakonshëm nuk janë eliminuar plotësisht. Natyrisht karakteri juaj është përmirësuar jashtë mase por megjithatë shumë vese akoma nuk janë hequr. Prandaj, ato aftësi supernormale nuk ju janë dhënë. Kur kjo fazë të kalojë dhe ju të jeni të qëndrueshëm, ju do të viheni menjëherë në një gjëndje lartësimi shpirtëror gradual. Në këtë gjëndje të lartësimit shpirtëror gradual, Syri juaj Qiellor do të hapet në një nivel shumë të lartë dhe ju do të zhvilloni shumë aftësi supernormale. Në fakt, më lejoni t’ju them se kur ju praktikoni kultivim me të vërtetë, ju keni zhvilluar shumë aftësi supernormale që në fillim. Ju tashmë keni arritur këtë nivel të lartë, kështu që keni shumë aftësi supernormale. Kjo situatë mund t’i ketë ndodhur shumë prej jush kohët e fundit. Gjithashtu ka njerëz që nuk mund të arrijnë një nivel të lartë në kultivim. Ajo që ata kanë fizikisht së bashku me durimin e tyre është e paracaktuar nga fati. Rrjedhimisht, disa persona do të përjetojnë Çbllokimin e Gongut apo do të lartësohen shpirtërisht plotësisht në një nivel shumë të ulët. Do të ketë njerëz të tillë.

Unë po ja u vë në dukje këtë çështje që secili ta dijë nëse ka një person të tillë ju nuk duhet ta konsideroni atë si një njeri të lartësuar shpirtërisht dhe të jashtëzakonshëm. Kjo është një çështje shumë serioze në praktikën kultivuese. Vetëm duke ndjekur Ligjin e Lartë mund t’i bëni ju gjërat siç duhet. Ju nuk duhet ta ndiqni apo ta dëgjoni atë për shkak se ai ka aftësi supernormale, fuqi mbinatyrale apo sepse ai mund të shohë ca gjëra. Ju do ta dëmtoni atë sepse ai do të zhvillojë vesin e zellit të tepruar dhe do të humbë gjithçka dhe aftësitë do t’i mbyllen. Së fundi, ai do të bjerë poshtë. Edhe një njeri që ka arritur gjëndjen e Çbllokimit të Gongut mund të bjerë poshtë. Nëqoftëse një njeri nuk sillet ashtu siç duhet, ai do të bjerë poshtë edhe sikur të jetë lartësuar shpirtërisht. Edhe një Buddha kur nuk sillet siç duhet mund të bjerë poshtë jo më pastaj një praktikues si ju midis njerëzve të zakonshëm! Prandaj, pamvarësisht nga sa aftësi supernormale ju keni zhvilluar, sa të mëdha janë ato apo sa të fuqishme janë fuqitë tuaja hyjnore, ju duhet të silleni ashtu siç duhet. Kohët e fundit, ne kishim këtu një njeri që mund të zhdukesh një çast dhe të shfaqesh përsëri më pas. Është pikërisht ashtu. Edhe aftësi supernormale akoma më të mëdha do të zhvillohen. Çfarë do të bëni ju? Si praktikuesit apo dishepujt tanë nëse këto gjëra ju ndodhin juve apo të tjerëve, në të ardhmen, ju nuk duhet t’i adhuroni ato apo të ndiqni këto gjëra. Sapo ju mendoni keq, do të jetë fundi dhe ju do të bini poshtë. Ndoshta ju jeni në një nivel më të lartë se ata, vetëm se fuqitë tuaja mbinatyrale nuk janë shfaqur ende. Të paktën ju keni rënë poshtë në këtë çështje. Për këtë arsye, secili duhet t’i kushtojë vëmendje të veçantë kësaj çështjeje. Ne e kemi konsideruar këtë një çështje me rëndësi shumë të madhe sepse një gjë e tillë do të ndodhë shpejt. Kur ajo të ndodhë është e papranueshme nëse ju nuk sillleni siç duhet.

Një praktikues që ka zhvilluar gong dhe ka arritur shkallën e Çbllokimit të Gongut apo është lartësuar shpirtërisht nuk duhet ta konsiderojë veten si të veçantë. Ato që ai shikon janë gjëra të kufizuara nga niveli i tij. Kultivimi i tij ka arritur këtë nivel sepse aftësia e lartësimit të tij shpirtëror, standarti i karakterit dhe mençuria e tij kanë arritur këtë nivel. Përsa i përket gjërave të një niveli më të lartë, ai mund të ketë dyshime. Pikërisht për shkak se ai nuk i beson ato, ai mendon se ajo që ai shikon është absolute dhe se ekzistojnë vetëm këto gjëra. Nuk është aspak ashtu sepse niveli i këtij personi ka arritur deri aty.

Disa njerëzve do t’u çbllokohet gongu në këtë nivel përderisa ata nuk mund të shkojnë me tej në praktikën kultivuese. Si rezultat, ata mund të kenë Çbllokimin e Gongut dhe të lartësohen shpirtërisht vetëm në atë nivel. Midis jush që do të përfundoni kultivimin në të ardhmen, disa do të lartësohen shpirtërisht në rrugë të vogla tokësore, disa do të lartësohen shpirtërisht në nivele të ndryshme dhe disa do të lartësohen shpirtërisht me Shkallë të Duhur. Vetëm personat e lartësuar shpirtërisht me Shkallën e Duhur do të arrijnë nivelet e tyre më të larta duke qenë të aftë të shohin gjëra dhe duke u shfaqur në nivele të ndryshme. Edhe ata që janë lartësuar shpirtërisht në rrugë të vogla tokësore të një niveli të ulët, do të jenë të aftë të shohin disa dimensione dhe disa Qënie të Shumëlartësuara dhe do të kenë gjithashtu mundësi të komunikojnë me to. Në atë kohë, ju nuk duhet të vetëkënaqeni sepse lartësimi shpirtëror në rrugët e vogla tokësore e nivelet e ulta nuk mund të arrijë Shkallën e Duhur—kjo është e sigurt. Çfarë mund të bëhet për këtë atëhere? Personi mund të qëndrojë vetëm tek ky nivel. Për të praktikuar kultivim drejt një niveli më të lartë, do të jetë një çështje e së ardhmes. Përderisa kultivimi i tij mund të shkojë deri këtu, ç’kuptim ka që t’ja mbash gongun të mbyllur? Megjithëse ju do të vazhdoni të kultivoni, kultivimi juaj nuk mund të përparojë më tej, kështu që juve do t’ju çbllokohet gongu, sepse ju keni arritur fundin e kultivimit tuaj; do të ketë shumë njerëz të tillë. Çfarëdo që të ndodhë, ju duhet të mbani një karakter të mirë. Vetëm duke vepruar në përputhje me Ligjin e Lartë mund të jetë një person me të vërtetë i mirë. Qoftë aftësitë supernormale, qoftë Çbllokimi i Gongut tuaj, ju i arritët ato vetëm duke praktikuar kultivim në Dafa. Nëse ju e vendosni Dafën në plan të dytë dhe vendosni fuqitë tuaja mbinatyrale në plan të parë, apo si një njëri i lartësuar shpirtërisht, ju besoni se në një mënyrë apo tjetrën, ajo që ju kuptoni është e saktë apo nëqoftëse ju e konsideroni veten si të madh dhe përtej Dafës, unë do të thoja se ju keni filluar të bini poshtë. Kjo do të ishte me rrezik dhe ju do të bëheshit akoma më i keq. Në atë kohë ju me të vërtetë do të keni probleme dhe kultivimi i juaj do të shkojë kot. Nëqoftëse gjërat nuk i bëni mirë, ju do të bini poshtë dhe do të dështoni në kultivim.

Më lejoni gjithashtu t’ju them se përmbajtja e këtij libri është kombinim i Ligjit që unë kam mësuar gjatë disa klasave. Çdo gjë është mësuar prej meje dhe çdo fjali ë shtë thënë prej meje. Çdo fjalë është marrë nga kaseta e rregjistruar dhe shkruar fjalë për fjalë. Dishepujt dhe praktikuesit e mi më ndihmuan që të shkruaja në tekst çdo gjë nga kasetat. Më pas, unë e kam rishikuar disa herë. Është i gjithi Ligji im dhe ajo që unë ju kam mësuar është vetëm ky Ligj.

[BARAT]

LEKSIONI I SHTATË

Çështja e Vrasjes



Çështa e vrasjes është shumë sensitive. Për praktikuesit, ne kemi vënë kërkesën e rreptë që ata nuk duhet të vrasin jetë. Qoftë Shkolla e Buddhës, Shkolla Tao, apo Shkolla Qimen, pamvarësisht se cila shkollë apo praktikë është, nëqoftëse janë praktika kultivuese të vërteta, do e konsiderojë këtë çështje shumë absolute dhe e ndalojë vrasjen—kjo është e sigurtë. Meqë pasojat e vrasjes së një jete janë kaq serioze, ne duhet ta sqarojmë atë në detaj. Në Buddhizmin origjinal, vrasja kryesisht i referohej marrjes së një jete njeriu, e cila konsiderohej vepra më serioze. Më pas, vrasja e kafshëve të mëdha, kafshëve të mëdha shtëpiake, apo kafshëve relativisht të mëdha konsideroheshin të gjitha si tepër serioze. Pse është konsideruar kaq serioze çështja e vrasjes në komunitetin e kuitivuesve? Në të kaluarën, Buddhizmi thoshte se jetët që nuk duhet të vdisnin po të vriteshin do të ktheheshin në shpirtra të vetmuar dhe fantazma pa shtëpi. Më parë, kryheshin rite për të çliruar shpirtrat e këtyre njerëzve nga vuajtjet. Pa këto shërbesa, këta shpirtra do të vuanin nga urija dhe etja, duke jetuar në një gjendje tepër të ashpër. Këtë thoshte Buddhizmi në të kaluarën.

Ne besojmë se kur dikush i bën keq dikujt tjetër, ai duhet të japë plot virtyt si kompensim. Këtu ne i referohemi zakonisht asaj kur dikush ka marrë gjërat që i takojnë njerëzve të tjerë etj. Ndërsa nëqoftëse një jetë merret papritur, qoftë kafshë apo krijesë tjetër, kjo do të krijojë plot karmë. Në të kaluarën, vrasja i referohej kryesisht marrjes së një jete njeriu që do të shkaktonte një sasi karme të madhe. Megjithatë vrasja e jetëve të tjera nuk është mëkat më i vogël, sepse ajo gjithashtu shkakton plot karmë. Veçanërisht për një praktikues, gjatë praktikës kultivuese juve ju jepen disa vështirësi në çdo nivel të ndryshëm. Ato shkaktohen të gjitha nga karma juaj dhe janë vështirësitë tuaja, të cilat vendosen në nivele të ndryshme në mënyrë që ju të përmirësoni veten. Po e përmirësuat karakterin tuaj, ju do të mundni t’i mposhtni ato. Por nëqoftëse ju papritmas merrni kaq shumë karma nga vrasja, si mundet t’i mposhtni ju ato? Me nivelin tuaj të karakterit ju nuk do mundni t’ja arrini aspak. Kjo mund ta bëjë të pamundur që ju të praktikoni kultivim.

Ne kemi parë që kur një njeri lind, lindin shumë prej tij njëkohësisht brenda një pjese të caktuar të hapësirës kozmike. Ata ngjajnë me njeri tjetrin, kanë të njejtin emër dhe bëjnë gjëra të ngjashme. Prandaj, edhe ata mund të quhen pjesë të qënies së tij të plotë. Kjo ka lidhje me çështjen që vijon: në rast se njeri prej tyre (kjo është e njejtë dhe për rastin e jetës së kafshëve të mëdha) vdes papritur ndërsa të tjerët në dimensione të ndryshme kanë akoma kohë për të përfunduar udhëtimin e tyre të jetës të paracaktuar nga fati dhe akoma kanë shumë vite për të jetuar, personi i vdekur do të jetë i pashtëpi dhe do të sorrollatet në hapësirën e universit. Thuhej në të kaluarën se shpirtrat e vetmuar dhe fantazmat pa strehë vuajnë nga urija, etja dhe vuajtje të tjera. Kjo mbase është e vërtetë. Por ne me të vërtetë kemi konstatuar gjendjen e tmerrshme në të cilën vuan një person ngaqë ai duhet të presë për fatin e tij përfundimtar ku çdonjeri prej tij në çdo dimension përfundon jetën e vet. Sa më gjatë të shkojë, aq më shumë vuan ai. Sa më shumë vuan ai, aq më shumë karmë e krijuar nga vuajtjet e tij do t’i shtohet trupit të vrasësit. Mendoheji pak: Sa shumë karmë mund të grumbulloni? Këtë kemi konstatuar ne nëpërmjet aftësive supernormale.

Ne gjithashtu kemi vënë re këtë situatë: Kur një person lind, një profil i tërë jetës së tij do të ekzistojë në një dimension të caktuar. Me fjalë të tjera, ku ai ndodhet në jetë dhe çfarë duhet të bëjë janë të tëra të përfshira në të. Kush e ka paracaktuar jetën e tij? Është bërë me sa duket nga një jetë më e lartë. Për shembull, në shoqërinë tonë njerëzore, pas lindjes dikush i përket një familjeje të caktuar, një shkolle të caktuar dhe pasi rritet një vendi pune të caktuar; kontakte të ndryshme në shoqëri vendosen nëpërmjet punës së personit. Domethënë, tërë përbërja e shoqërisë është rregulluar në këtë mënyrë. Megjithatë nëqoftëse një jetë vdes papritmas dhe jo sipas renditjes origjinale dhe specifike, apo nëqoftëse ndryshohen gjërat, jeta më e lartë nuk do t’ja falë prishësit. Pa mendojeni njëherë të gjithë: Si praktikues, ne duam të praktikojmë kultivim drejt niveleve të larta. Ajo jetë e nivelit të lartë nuk do t’ja falë vrasësit. A mendoni se ky person mund të praktikojë më kultivim? Nivelet e disa mjeshtërve nuk janë aq të lartë sa ajo jetë e lartë që ka bërë planifikimin. Prandaj, edhe mjeshtri i personit do të ndëshkohet dhe do të ulet në nivel të ulët. Veç mendojeni pak: A është kjo një çështje e rëndomtë? Kështu sapo një person të ketë bërë një gjë të tillë, do jetë shumë e vështirë për të që të praktikojë kultivim.

Në mes të praktikuesve të Falun Dafës mund të ketë disa që kanë luftuar në kohë luftërash. Ato luftëra ishin rrethana që u shkaktuan nga ndryshime kozmike më të mëdha në tërësinë e fenomeneve qiellore dhe ju ishin vetëm një element në ato rrethana. Pa pjesëmarrjen e njerëzve nën efektin e ndryshimeve kozmike, këto situata nuk do të ndodhnin në shoqërinë njerëzore dhe as do të quheshin ato ndryshime kozmike. Këto ngjarje u shkaktuan si pasojë e ndryshimeve më të mëdha dhe nuk ishin për fajin tuaj. Ajo që po diskutojmë këtu është karma që rezulton nga këmbëngulja e njeriut për të bërë gjëra të këqija kur kërkon fitim personal, të kënaqë interesin personal, apo kur preket interesi i tij. Për aq kohë sa kjo lidhet me ndryshimet e gjithë universit të pamasë dhe ndryshimet themelore në shoqëri, nuk është faji juaj.

Vrasja mund të sjellë karmë kolosale. Dikush mund të mendojë: “Ne nuk mund të vrasim jetë, por unë jam kuzhinieri në familje. Çfarë do të hajë familja ime nëqoftëse unë nuk vras dot? Kjo çështje specifike nuk më përket mua sepse unë po u mësoj Ligjin praktikuesve e nuk jam këtu duke ju treguar njerëzve të zakonshëm si të jetojnë. Në lidhje me çështjen si duhet të trajtoni ju çështje të veçanta, ju duhet të gjykoni sipas Ligjit të Lartë. Ju duhet të veproni si ta shihni të arsyeshme. Njerëzit e zakonshëm do të bëjnë çfarëdo që duan dhe kjo është puna e tyre; nuk është e mundur për çdo njeri të praktikojë kultivim me të vërtetë. Megjithatë, si praktikues, ju duhet të ndiqni një standart më të lartë, kështu unë këtu po parashtroj kërkesat për praktikuesit.

Përveç njerëzve dhe kafshëve, bimët kanë jetë gjithashtu. Jeta e çdo lloj materieje mund të manifestohet në dimensione të tjera. Kur Syri yt Qiellor arrin nivelin e Shikimit të Ligjit, ju do të zbuloni se gurët, muret, apo çdo gjë tjetër mund t’ju flasë dhe t’ju përshëndesë. Mbase dikush mund të mendojë: “Drithërat dhe zarzavatet që hamë janë gjithashtu jetë. Po ashtu ka miza dhe mushkonja në shtëpi. Çfarë të bëjmë? Nuk do ishte aspak e këndshme që të pickoheshe nga një mushkonjë në verë dhe një person do rrinte e vështronte si po pickohesh pa bërë gjë. Nëqoftëse dikush do shihte një mizë duke ndotur mbi ushqimin e tij, ai nuk do të mund ta vriste atë. Më lejoni t’ju them se ne nuk duhet të marrim jetë sipas dëshirës pa ndonjë arësye. Por as dhe nuk duhet të bëhemi njerëz me kujdes të tepruar, duke u përqëndruar gjithmonë tek vogëlsirat, apo duke kërcyer këtu e aty kur ecim nga frika se mos po shtypim mbi milingona. Do thoja se do jetonit kështu një jetë të lodhshme. A nuk do ishte ky dhe një ves? Edhe sikur duke kërcyer nuk do vrisje asnjë milingonë, ju prapseprapë mund të keni vrarë shumë mikroorganizma. Ka shumë jetë edhe më të vogla në nivel mikroskopik, duke përfshirë mikrobet dhe bakteriet; mbase ju keni shkelur dhe vrarë shumë prej tyre. Kështu, ne po ndalojmë më mirë së jetuari. Ne nuk duam të bëhemi njerëz të tillë, sepse kjo e bën praktikën kultivuese të pamundur. Njeriu duhet të ketë këndvështrim më të gjërë dhe të praktikojë kultivim në mënyrë të hapur dhe dinjitoze.

Si qënie njerëzore, ne kemi të drejtë të bëjmë jetë njerëzish. Prandaj, ambjenti ynë jetësor duhet të plotësojë nevojat e jetësës njerëzore. Ne nuk mund të dëmtojmë apo marrim jetë me qëllim, por ne as nuk duhet të shqetësohemi me tepri me këto gjëra të vogla. Për shembull, zarzavatet dhe drithërat që rrisim janë të gjitha jetë. Ne nuk mund të ndalojmë së ngrëni apo së piri për shkak se ato kanë jetë, sepse si mund të praktikojmë ne kultivim pastaj? Njeriu duhet të shikojë përtej këtyre gjërave. Për shembull, ndërsa ti je duke ecur, disa milingona apo insekte mund të bien nën këmbët e tua dhe të vriten. Mbase ato ishin për të ngordhur përderisa ti nuk i vrave ato me qëllim. Në botën e organizmave dhe mikroorganizmave, ekziston edhe çështja e ekuilibrit ekologjik—çdo lloj specie me tepricë do të ishte problematike. Ne duhet kështu të praktikojmë kultivim në mënyrë dinjitoze dhe të hapur. Kur mizat dhe mushkonjat janë në shtëpi, mund t’i nxjerrim ato përjashta apo të vendosim një rrjetë në dritare që të mos hyjnë brenda. Shpesh, ato nuk duan të dalin dhe në rast se shtypen, ashtu qoftë. Nëqoftëse do të pickonin apo dëmtonin njerëzit në vendin ku ata jetojnë, ne sigurisht duhet t’i nxjerrim ato përjashta. Nëqoftëse ato nuk nxirren dot jashtë, ti nuk mund të rridh e t’i shikosh ato kur pickojnë njerëzit. Si praktikues, ju nuk i kushtoni vëmendje atyre dhe nuk ju gjen gjë prej tyre, por pjesëtarët e familjes nuk praktikojnë kultivim dhe janë njerëz të zakonshëm që kanë problemin e sëmundjeve ngjitëse. Ne nuk mund të vëzhgojmë dhe të mos bëjmë asgjë kur një mushkonjë pickon një fëmijë në fytyrë.

Më lejoni t’ju jap një shembull. Ekziston një histori për Sakyamunin në vitet e tij të hershme. Një ditë Sakyamuni do të bënte banjë në një pyll dhe i kërkoi një dishepulli të pastronte vaskën. Dishepulli i tij shkoi tek vaska dhe e gjeti plot me insekte që ecnin gjithandej. Insektet do të vriteshin nëqoftëse ai pastronte vaskë. Dishepulli u kthye tek Sakyamuni dhe i tha: “Vaska është plot me insekte.” Sakyamuni ju përgjigj pa e parë: “Ti duhet të shkosh e të pastrosh vaskën.” Dishepulli u kthey tek vaska dhe nuk dinte si ta pastronte atë, sepse po të bënte ashtu do të vriste insektet. Ai u kthye përsëri tek Sakyamuni dhe i tha: “Mjeshtër, vaska ështe plot me insekte. Po ta pastroj, insektet do të vriten.” Sakyamuni e pa dhe i tha: “Ajo që të kërkova të bësh është të lash vaskën.” Dishepulli e kuptoi këtë herë dhe shkoi dhe e pastroi vaskën menjëherë. Kjo histori tregon një parim: Ne nuk duhet të ndalojmë së bëri banjo sepse ka insekte dhe as duhet që të gjejmë një vend tjetër të jetojmë sepse ka mushkonja. Ne po ashtu nuk duhet të qepim gojën e të mos hamë e pijmë sepse si drithërat dhe zarzavatet janë jetë. Nuk duhet të jetë kështu. Ne duhet ta zgjidhim këtë çështje siç duhet dhe praktikojmë kultivim në mënyrë dinjitoze. Nuk ka problem për aq kohë sa ne nuk dëmtojnë ndonjë jetë me qëllim. Ndërkohë, njerëzit gjithashtu duhet të kenë hapësirën dhe kushtet e jetesës dhe këto duhet gjithashtu të ruhen. Qëniet njerëzore kanë nevojë të vazhdojnë jetën dhe të jetojnë normalisht.

Në të kaluarën, disa mjeshtër të rremë qigongu thonin: “Mund të vrasësh jetë në ditën e parë dhe të pesëmbëdhjetë të çdo muaji të kalendarit hënor.” Disa prej tyre madje pretendonin se nuk ishte gjë e keqe të vrisje kafshë me dy këmbë sikur ato të mos ishin jetë. A nuk konsiderohen si marrje jete vrasjet që bëhen në ditën e parë apo të pesëmbëdhjetë? Pra kjo na qënka si të grish sallatë ë? Disa mjeshtër qigongu të rremë mund t’i tregosh nga fjalët dhe veprat, apo nga ajo që thonë dhe çfarë qëllimi kanë. Të gjithë ata mjeshtër qigongu që bëjnë deklarata të tilla zakonisht janë zotëruar nga shpirtra apo kafshë. Veç të shikoni se si një mjeshtër qigongu i zotëruar nga dhelpra ha mish pule. Kur ky person e kullufit atë, ai nuk i nxjerr jashtë as kockat.

Vrasja nuk shkakton vetëm shumë karmë, por ajo gjithashtu lidhet me çështjen e mëshirës. A nuk duhet të jemi ne mëshirues si praktikues? Kur mëshira jonë shfaqet, ne me siguri do të na duken të gjitha qëniet e gjalla dhe të gjithë njerëzit të vuajnë. Kjo do të ndodhë.




Çështja e Ngrënies së Mishit



Ngrënia e mishit është gjithashtu një çështje shumë sensitive, por të hash mish nuk do të thotë të vrasësh jetë. Megjithëse të gjithë ju keni studjuar Ligjin për kaq kohë, ne nuk ju kemi kërkuar të ndaloni ngrënien e mishit. Shumë mjeshtër qigongu ju thonë të ndaloni ngrënien e mishit sapo ju hyni në klasat e tyre. Ju mund të mendoni: “Unë nuk jam akoma i pregatitur mendërisht të ndaloj ngrënien e mishit menjëherë.” Ushqimi i servirur sot në shtëpi mund të jetë pulë e pjekur apo peshk i fërguar. Megjithëse ato kanë aromë shumë të mirë, juve nuk ju lejohet t’i hani ato. Kjo është e vërtetë dhe me praktikat kultivuese fetare që i detyrojnë njerëzit të mos hanë mish. Praktikat konvencionale në Shkollën e Buddhës dhe disa praktika në Shkollën Tao gjithashtu thonë të njejtën gjë dhe i ndalojnë njerëzit të hanë mish. Ne nuk ju kërkojmë juve këtu të bëni të njejtën gjë, por edhe neve na intereson kjo çështje. Atëhere, çfarë kërkojmë ne? Meqenëse në praktikën tonë është Ligji që kultivon praktikuesit, kjo do të thotë që disa gjendje do të lindin nga gongu dhe Ligji. Në periudhën e praktikës, nivele të ndryshme prodhojnë situata të ndryshme. Një ditë apo pas leksionit tim sot, disa njerëz mund të hyjnë në këtë gjendje: Ata nuk mund të hanë mish dhe nuk ja durojnë dot erën. Po të hanë mish, atyre do t’ju vijë për të vjellë. Kjo nuk vjen sepse ju detyron njeri dhe as sepse e detyroni ju veten të mos hani mish. Përkundrazi, kjo vjen nga mëndja juaj. Pas arritjes së këtij niveli, ju nuk do të jeni të aftë të hani mish, sepse është gongu juaj që e sjell këtë gjendje. Nëqoftëse e përcillni mishin, ju me të vërtetë do të villni.

Praktikuesit tanë veteranë të gjithë e dinë që kjo situatë do të ndodhë në praktikën kultivuese të Falun Dafës, sepse nivele të ndryshme sjellin gjendje kultivimi të ndryshme. Disa praktikues kanë një dëshirë të madhe dhe një ves të fortë ndaj ngrënies së mishit—ata zakonisht hanë shumë mish. Kur të tjerëve ju duket mishi shumë i pështirshëm, atyre nuk ju duket kështu dhe akoma mund ta hanë atë. Në mënyrë që t’ja heqim këtë ves, çfarë mund të bëhet? Ky person do të ketë dhimbje stomaku sapo të hajë mish. Kur nuk ha mish, ai apo ajo nuk do të ketë dhimbje. Kjo situatë do të ndodhë dhe do të thotë që personi nuk duhet të hajë mish. A do të thotë kjo se pas kësaj shkolla jonë e praktikës nuk do ketë të bëjë fare me mishin? Nuk është kështu. Si ta trajtojmë ne këtë çështje? Kur nuk je në gjendje të hash mish, kjo vjen nga brenda teje. Cili është qëllimi? Praktikat kultivuese në tempuj e detyrojnë personin të mos hajë mish. Si kjo ashtu dhe gjendja e të mos ngrënit mish që shfaqet në praktikën tonë, të dyja kanë për qëllim të heqin këtë dëshirë njerëzore apo vesit e të ngrënit mish.

Nëqoftëse nuk kanë mish në pjatë, disa persona thjesht nuk e hanë ushqimin e tyre. Kjo është një dëshirë prej njeriu të zakonshëm. Një mëngjes kur unë po kaloja në hyrjen e pasme të Parkut të Triumfit në Changchun, tre persona dolën nga hyrja e pasme duke folur me zë të lartë. Njëri prej tyre tha: “Çfarë lloj qigongu qenka ky që nuk të lejon të hash mish? Unë më mirë jap dhjetë vjet nga jeta ime se sa të lë mishin!” Çfarë dëshirë e fortë kjo! Mendojeni pak të gjithë: A nuk duhet të hiqet kjo dëshirë? Patjetër që duhet. Gjatë kursit të praktikës kultivuese, personi duhet të heqë dorë nga dëshirat dhe veset e ndryshme. Që ta themi hapur, nëqoftëse dëshira për të ngrënë mish nuk është hequr, a nuk do të thotë kjo që vesi nuk është braktisur? Si mundet personi ta përfundojë kultivimin? Prandaj për aq kohë sa një gjë është ves, ai duhet të hiqet. Por kjo nuk do të thotë se personi nuk do të ha më kurrë mish. Heqja dorë nga të ngrënit e mishit nuk është qëllimi. Qëllimi është të mos ju lejojmë juve të keni këtë ves. Nëqoftëse ju mund të hiqni dorë nga vesi gjatë kohës kur nuk mund ta hani mishin, ju mund të jeni në gjendje ta hani atë përsëri. Mishi atëhere nuk do t’ju mbajë erë të keqe apo të ketë shije të përshtirshme.

Kur ju mund të hani mish përsëri, si vesi dhe dëshira juaj për mish do të jenë zhdukur. Megjithatë, do të ketë një ndryshim të madh: mishi nuk do t’ju shijojë më. Nëse është gatuar në shtëpi, ju do e hani me familjen tuaj. Nëse nuk është gatuar në shtëpi, ju nuk do e ndjeni mungesën. Po ta hani atë, nuk do t’ju shijojë. Kjo gjë do të ndodhë. Por të praktikosh kultivim në mes të njerëzve është tepër e komplikuar. Nëqoftëse familja juaj gatuan gjithmonë mish, pas një periudhe kohe, juve do të fillojë t’ju shijojë përsëri. Të tilla kthime mbrapa do të ndodhin në të ardhmen dhe ato do të përsëriten disa herë gjatë gjithë periudhës së praktikës kultivuese. Ju mund të jeni në gjendje të hani mish përsëri papritmas. Ju nuk duhet ta hani kur nuk mundni ta hani dot. Ju me të vërtetë nuk do jeni në gjendje ta hani dhe me ta ngrënë ju do të villni. Pritni derisa të mund të hani mish përsëri dhe ndiqni rrjedhën e natyrshme të gjërave. Qëllimi nuk është të hash apo të mos hash mish—thelbi është të heqësh dorë nga vesi.

Shkolla jonë e Falun Dafës e aftëson personin të bëjë përparim të shpejtë. Për aq kohë sa ju përmirësoni karakterin tuaj, ju do të bëni kapërcime të shpejta në çdo nivel. Disa njerëz nuk janë të dhënë pas mishit dhe nuk duan t’ja dinë nëse ka mish në pjatat e tyre apo jo. Do i duhet atyre disa javë ta heqin këtë ves. Disa njerëzve mund t’ju duhet një, dy, apo tre muaj apo mbase gjysmë viti për ta arritur këtë. Përveçse në raste shumë të veçanta, një personi nuk do i duhet më shumë se një vit që të jetë në gjendje të hajë mish përsëri. Kjo ndodh ngaqë mishi është bërë tashmë ushqim i rëndësishëm për njerëzit. Pamvarësisht nga kjo, praktikuesit profesionistë në tempuj nuk duhet të hanë mish.

Le të flasim për atë se si e konsideron të ngrënët e mishit Buddhizmi. Buddhizmi origjinal më i hershëm nuk e ndalonte ngrënien e mishit. Kur Sakyamuni i mori dishepujt e tij në pyje të praktikonin kultivim përmes vështirësive, nuk kishte një rregull të tillë që ndalonte ngrënien e mishit. Pse nuk kishte? Kjo ndodhte ngaqë kur Sakyamuni u mësoi njerëzve Dharmën e tij 2500 vjet më parë, shoqëria njerëzore ishte shumë e pazhvilluar. Disa zona kishin bujqësi ndërsa të tjerat akoma nuk kishin gjë. Tokat e kultivuara ishin shumë të pakta dhe pyjet ishin kudo. Drithërat ishin të pakta dhe shumë të radha. Njerëzit sapo kishin dalë nga shoqëria primitive dhe jetonin kryesisht me gjueti; shumë zona ushqeheshin kryesisht me mish. Me qëllim që të braktisnin veset njerëzore sa më shumë që të ishte e mundur, Sakyamuni ia ndaloi dishepujve të tij të pasurit e pasurisë, gjërave materiale etj. Ai i mori dishepujt me vete për të lypur për ushqim. Ata hanin çfarëdo gjë që u jepej, sepse si praktikues ata nuk mund ta zgjidhnin ushqimin që i jepej që mund të kishte dhe mish.

Disa ushqime u quajtën tabu në Buddhizmin origjinal. Ky ndalim i disa ushqimeve erdhi nga Buddhizmi origjinal por tani thuhet se edhe të ngrënit e mishit është tabu. Në fakt, në atë kohë ndalimi i ushqimeve nuk i referohej mishit por gjërave si qepë, xhinxher[95] dhe hudhër. Pse konsideroheshin ato tabu? Në ditët e sotme, shumë murgjër gjithashtu nuk mund ta shpjegojnë këtë qartë. Ngaqë shumë prej tyre nuk praktikojnë kultivim me të vërtetë, ata nuk janë të qartë për shumë gjëra. Ajo që Sakyamuni u mësoi njerëzve përmblidhet në “kanun, samadhi, mençuri”. Kanuni i referohet braktisjes së të gjitha veseve të njeriut. Samadhi do të thotë që një praktikues praktikon kultivim duke qënë plotësisht në meditim në kllapi—personi duhet të jetë plotësisht i pandërgjegjshëm. Çfarëdo që do të ndikonte në meditimin në kllapi dhe kultivimin do të konsiderohej si ndërhyrje serioze. Kushdo që hante qepë, xhinxher apo hudhër do të kundërmonte erë të fortë. Në atë kohë, murgjit zakonisht qëndronin në pyje apo shpella. Shtatë apo tetë vetë rrinin ulur në rreth dhe formonin disa rrethe për të medituar. Nëqoftëse dikush i hante këto gjëra, ata do të lëshonin një erë shumë irrituese që do të ndikonte tek të tjerët që meditonin, duke ndërhyrë kështu seriozisht me praktikën e tyre. Kështu u vendos ky rregull; ushqime të tilla u konsideruan tabu dhe u ndaluan. Shumë prej qënieve të kultivuara nga trupi i personit u vjen ndot nga erëra të tilla të forta. Qepët, xhinxher dhe hudhrat gjithashtu mund të stimulojnë oreksin e personit. Nëse dikush i han ato me tepri, ai gjithashtu mund të obsesohet me to dhe kështu ato u konsideruan tabu.

Në të kaluarën, pasi arrinin nivele shumë të larta në kultivim dhe hynin në stadin e Çbllokimit të Gongut apo gjysmë Çbllokimi të Gongut, shumë murgj gjithashtu e kuptonin se këto rregulla nuk kishin shumë rëndësi gjatë kursit të praktikës kultivuese. Nëqoftëse hiqej dorë nga një ves, vetë materiali nuk kishte ndonjë efekt. Ajo që me të vërtetë ndërhyn tek personi është dëshira apo vesi. Prandaj, gjatë gjithë historisë murgjit që arritën të konsumohen gjithashtu kishin kuptuar se çështja nëse dikush han apo nuk han mish nuk është çështje kritike. Çështja kryesore është nëse vesi mund të braktiset. Nëqoftëse dikush nuk ka ndonjë dëshirë të tepruar për diçka, është normale të hajë çfarëdo që të jetë për të mbushur stomakun. Meqenëse praktikat kultivuese në tempuj e kishin vënë këtë rregull, shumë njerëz janë mësuar me të. Po ashtu, nuk është më thjesht një rregull, por një rregullore e institucionalizuar në tempuj sipas së cilës askush nuk mund të hajë mish fare. Kështu njerëzit janë mësuar me këtë mënyrë kultivimi. Le të flasim pak për Murgun Jigong[96] i cili u bë i famshëm nga veprat letrare. Murgjit nuk duhet të hanë mish, por ai hante mish dhe u bë kështu shumë i njohur. Në fakt, që kur ai u dëbua nga Tempulli Linguin, natyrisht ushqimi u bë problem i madh për të sepse mbijetesa ishte në rrezik. Për të mbushur stomakun, ai hante çfarëdo që ai gjente; kjo nuk kishte rëndësi sepse ai veç donte të mbushte stomakun dhe nuk kishte dëshirë për ndonjë ushqim të caktuar. Në atë nivel kultivimi, ai e kish kuptuar këtë parim. Në fakt, Jigong hëngri mish vetëm në një a dy raste. Me të dëgjuar për një murg që hante mish shkrimtarët u entuziazmuan. Sa më sensacional subjekti, as më shumë të interesuar do të ishin lexuesit. Veprat letrare bazohen në fakte nga jeta dhe pastaj shkojnë përtej tyre; kështu ai u publikua. Në fakt, nëse personi braktis dëshirën me të vërtetë, nuk ka rëndësi çfarë ai ha për të mbushur stomakun.

Në Azinë juglindore apo në krahinat jugore të Kinës si Guangdong dhe Guangxi, disa Buddhistë që nuk janë murgj nuk e quajnë veten Buddhistë në bisedë, sikur kjo të tingullonte jashtë mode. Ata thonë se hanë ushqim Buddhist apo se janë vegjetarianë, që sugjeron se ata janë Buddhistë vegjetarianë. Ata e marrin kultivimin e Buddhës si diçka kaq të thjeshtë. Si mund të qënit vegjetarian ta bëjë një person të kultivohet në Buddhë? Të gjithë e dinë se të ngrënit e mishit ështe veçse një ves dhe një dëshirë—ai është veçse një ves. Të qënit vegjetarianë heq vetëm këtë ves. Personit akoma i duhet të heqë dorë nga zilia, mentaliteti i konkurencës, zelli i tepruar, mentaliteti për t’u dukur dhe shumë vese të tjera; ekzistojnë vese të shumta njerëzore. Vetem duke i hequr të gjitha veset dhe dëshirat mundet një njeri të përfundojë praktikën kultivuese. Si mund të kultivohet në një Buddhë një person duke hequr dorë vetëm nga dëshira për të ngrënë mish? Kjo nuk mund të bëhet.

Përsa i përket ushqimit, përveç të ngrënit e mishit personi nuk duhet të jepet pas asnjë ushqimi tjetër. Kjo është e vërtetë dhe për çdo gjë tjetër. Disa njerëz thonë se atyre u pëlqen të hanë një ushqim të caktuar—edhe kjo është një dëshirë. Pasi arrin një nivel të caktuar në kultivim, një praktikues nuk do ta ketë këtë dëshirë. Sigurisht, Ligji ynë u mësohet njerëzve në nivel shumë të lartë dhe u mësohet duke integruar nivele të ndryshme. Është e pamundur që dikush ta arrijë këtë shkallë menjëherë. Ti pretendon se vetëm dëshiron të hash atë lloj ushqimi, por kur kultivimi juaj të arrijë kohën për të hequr dorë me të vërtetë nga ky ves, ju nuk do të jeni në gjendje ta hani atë. Nëqoftëse ju e hani atë, ai nuk do të ketë shije të mirë dhe mund t’ju duket si shija e çfarëdo gjëje tjetër. Kur unë shkoja në punë, menca e punës gjithmonë humbte para dhe më vonë u mbyll fare. Pasi u mbyll, të gjithë e sillnin drekën me vete. Ishte bela e madhe dhe goxha punë për të pregatitur ushqim në mëngjes. Ngandonjëherë, unë bleja dy kuleçë të gatuar në avull dhe një copë tofu[97] në salcë soje. Në teori, ky duhej të ishte ushqim shumë i lehtë, por të hash atë gjithmonë përsëri nuk ishte mirë sepse dëshira duhet të braktisej. Kështu sapo shihja tofu me sy, më vinte pështirë. Nuk e haja dot kur e provoja gjë që nuk më lejonte të zhvilloja vesin. Sigurisht, kjo do të ndodhë vetëm kur personi të ketë arritur një nivel të caktuar ne praktikën kultivuese. Nuk do të jetë kështu që në fillim.

Shkolla Buddhës nuk e lejon pirjen e alkolit. A keni parë ndonjëherë një Buddha duke mbajtur një shishe me verë? Kurrë. Unë kam thënë se një person mund të mos jetë në gjëndje të hajë mish, por pasi ai heq dorë nga vesi gjatë praktikës kultivuese në mes të njerëzve, nuk ka problem që ai ta hajë atë përsëri. Por pasi heq dorë nga pirja alkolit, një individ nuk duhet të pijë përsëri. A nuk ka një praktikues gong në trup? Forma të ndryshme gongu dhe disa aftësi supernormale shfaqen në sipërfaqe të trupit tuaj dhe ato janë të tëra të pastra. Sapo të pish alkol, ato do të largohen të gjitha nga trupi menjëherë. Për një sekondë dhe trupit tuaj nuk do t’i mbetet asgjë, sepse ato nuk e durojnë dot erën. Është shumë e pështirshme po të jepesh pas këtij zakoni, sepse pirja e alkolit mund ta bëjë personin të humbë arsyen. Pse disa praktika kultivuese Taoiste të Mëdha kërkojnë të pish alkol? Kjo ndodh sepse ato nuk kultivojnë Shpirtin Kryesor të personit dhe të pirët mund ta bëjnë Shpirtin Kryesor të humbë vetëdijen.

Disa njerëz e duan alkolin sa dhe jetën a tyre. Disa njerëzve u pëlqen të pinë alkol. Disa njerëz janë tashmë të helmuar nga pirja alkolit dhe nuk hanë asnjë ushqim pa pirë—ata nuk jetojnë dot pa pirë. Si praktikues, ne nuk duhet të jemi kështu. Pirja alkolit është pa dyshim një ves. Është dëshirë dhe stimulon nervat e vesit të personit. Sa më shumë një personi pin, aq më shumë jepet ai pas tij. Le të mendojmë pak: Si praktikues, a nuk duhet të heqim dorë ne nga ky ves? Ky është ves që duhet hequr. Dikush mund të mendojë: “Kjo është e pamundur sepse unë jam përgjegjes për të kënaqur klientët,” apo “Unë kam përgjegjësinë për të kryer kontaktet e biznesit. Nuk është e lehtë të bësh pazar pa pirë alkol.” Unë do të thoja se mund të mos jetë me të vërtetë ashtu. Zakonisht, në kryerjen e një marëveshjeje biznesi, veçanërisht në biznes me të huajt, ti mund të kërkosh një pije freskuese, ai apo ajo mund të kërkojë një ujë mineral dhe një person tjetër mund të kërkojë një birrë. Askush nuk do t’ju detyrojë të pini alkol. Ti e zgjedh vetë dhe pin aq sa don. Veçanërisht midis intelektualësh, një gjë e tillë ndodh rallë. Zakonisht është kështu.

Pirja e duhanit është gjithashtu një ves. Disa njerëz thonë se pirja e duhanit i shplodh, por unë e quaj këtë të gënjesh veten dhe të gënjesh të tjerët. Kur ndjehet i lodhur nga puna apo nga të shkruajturit e diçkaje, një personi mund të dojë të bëjë pushim duke pirë një cigare. Pasi pin cigaren, ai ndjehet i shplodhur. Në fakt, nuk është e vërtetë. Kjo ndodh ngaqë ai bëri pushim. Mëndja njerëzore mund të krijojë një ndjesi të rreme dhe iluzion që më pas mund të bëhet me të vërtetë koncept apo ndjesi e rreme se të pirit e duhanit të freskon. Ajo nuk e bën aspak këtë dhe as që mund të ketë këtë efekt. Pirja duhanit nuk i bën ndonjë të mirë trupit të njeriut. Nëqoftëse një person pin për një kohë të gjatë, në kohën e autopsisë një mjek do të gjejë që trakea dhe mushkëritë janë të komplet të zeza.

A nuk duam ne praktikuesit të pastrojmë trupat tanë? Ne duhet që vazhdimisht të pastrojmë trupat tanë dhe vazhdimisht të përparojmë drejt niveleve të larta. E megjithatë ti akoma i fut trupin tënd atë, a nuk po shkon ti kështu në drejtim të kundërt nga ne? Për më tepër, kjo është dhe një dëshirë e fortë. Disa njerëz e dinë që nuk është i mirë, por nuk e lënë dot. Në fakt, më lejoni t’ju them se ata nuk kanë mendime të drejta që të udhëheqin veten dhe nuk do jetë e lehtë për ta që të heqin dorë. Si praktikues, pse nuk e konsideron ti atë si ves që duhet të hiqet dhe të shikosh nëse mund ta heqësh? Ju këshilloj të gjithëve që nëse me të vërtetë doni të praktikoni kultivim ju duhet të leni duhanin që nga ky çast dhe është e garantuar se mund ta leni. Në fushën e kësaj klase, askujt nuk i shkon mëndja të pijë cigare. Nëse doni ta leni, është e garantuar se mund ta bëni këtë. Kur të pini përsëri cigare, ajo do të ketë shije të keqe. Po të lexoni këtë leksion në libër, do të ketë të njejtin efekt. Sigurisht, nëqoftëse nuk doni të praktikoni kultivim, ne nuk do të kujdesemi për ju. Unë mendoj se si praktikues, ju duhet të hiqni dorë. Unë kam përdorur këtë shembull më parë: A keni parë ndonjëherë një Buddha apo Tao me cigare në gojë? Si mund të jetë kjo e mundur? Si praktikues, cili është qëllimi juaj? A nuk duhet ta leni ju atë? Prandaj, unë kam thënë se nëse doni të praktikoni kultivim, ju duhet ta leni duhanin. Ai ju dëmton trupin dhe është gjithashtu një ves. Ajo është plotësisht e kundërta e asaj që duhet të bëjë një praktikues.




Zilia



Kur unë u mësoj njerëzve Ligjin, unë shpesh përmend çështjen e zilisë. Pse e bëj unë këtë? Sepse zilia është shumë e fortë në Kinë. Është kaq e fortë saqë është bërë e natyrshme dhe njerëzit as që e kuptojnë këtë. Pse kanë kinezët kaq zili të madhe? Kjo ka rrënjët e veta. Kinezët në të kaluarën janë ndikuar shumë nga Konfucionizmi dhe ata zhvilluan një temperament të mbyllur. Kur janë të zemëruar apo të gëzuar, ata nuk e shprehin këtë. Ata besojnë në vetkontroll dhe tolerancë. Ngaqë janë mësuar në këtë mënyrë, kombësia kineze në tërësi ka zhvilluar një temperament shumë të mbyllur. Sigurisht, kjo ka avantazhet e veta, sepse një person i tillë nuk mburret për fuqitë e brendshme. Por ka gjithashtu dhe disavantazhe dhe mund të sjellë efekte negative anësore. Veçanërisht në këtë Periudhë të Fundit-Dharmës, aspektet e saj negative kanë dalë më në pah dhe mund të inkurajojnë thellimin e zilisë së personit. Nëqoftëse dikush ka lajmet e mira dhe ja bën të ditur të tjerëve, të tjerët menjëherë do bëhen xhelozë. Disa njerëz kanë frikë të përmendin çmimet apo fitimet e tyre nga puna apo gjetkë, se mos të tjerët ndjehen keq pasi dëgjojnë lajmin. Perëndimorët e quajnë këtë “zili orientale” apo “zili aziatike”. I gjithë rajoni i Azisë është pak a shumë kështu, prej influencës së Konfucionizmit kinez. Veçanërisht në Kinë ajo shfaqet akoma më e fortë.

Kjo zili lidhet në një farë mënyre me barazinë absolute që ne praktikonim dikur: Nëqoftëse toka përmbyset, në fund të fundit, të gjithë do të vdesin; të gjithë duhet të marrin një pjesë të barabartë nëqoftëse ka ndonjë gjë të mirë; të gjithë duhet të marrin rritje të barabartë rroge, pamvarësisht nga përqindja e rritjes. Ky mentalitet duket sikur është i drejtë kur secili trajtohet i barabartë. Në fakt, si qenkan njerëzit të njejtë? Puna që bëjnë është e ndryshme, po ashtu dhe mënyra si i kryejnë ata përgjegjësitë e tyre. Ekziston një parim në këtë univers që quhet, “po nuk humbe nuk fiton”. Që të fitojë, njeriu duhet të humbë. Njerëzit besojnë se njeriu nuk fiton po nuk punoi për diçka. Sa më shumë punë, aq më shumë fitim, më pak punë do të thotë më pak fitim. Sa më shumë të përpiqet njeriu, aq më shumë fitim meriton. Barazia absolute e praktikuar në të kaluarën pretendonte se njerëzit kanë lindur të barabartë dhe është jeta pas lindjes që e ndryshon atë. Mua më duket kjo shprehje tepër absolute. Kur çfarëdolloj gjëje bëhet absolute, ajo bëhet e gabuar. Pse atëhere disa njerëz lindin meshkuj e disa femra? Pse nuk ngjajnë njësoj ata? Njerëzit nuk lindin të njejtë, sepse disa lindin të sëmurë e disa të shtrembëruar. Nga nivele të larta, ne shikojmë se e tërë jeta e një personi ekziston atje në një dimension tjetër. Si mund të jenë njerëzit të njejtë atëhere? Të gjithë njerëzit kanë dëshirë të jenë të barabartë. Nëqoftëse diçka nuk është pjesë e jetës së dikujt, si mund të bëhen ata të barabartë atëhere? Njerëzit nuk janë njëlloj.

Personalitetet e njerëzve nga vendet perëndimore janë relatisht më të hapur. Mund ta kuptosh kur ata janë të gëzuar apo kur janë të zemëruar. Kjo ka avantazhet e veta, por ka gjithashtu dhe disavantazhe dhe mund të rezultojë në mungesë vetpërmbajtjeje. Meqenëse dy temperamentet janë të ndryshme në mënyrën e të menduarit, ato sjellin dhe rezultate të ndryshme në kryerjen e gjërave. Nëqoftëse një kinez lavdërohet nga përgjegjësi apo i jepet ndonjë gjë e mirë, mëndjet e të tjerëve do humbin qetësinë. Kur ai merr një bonus më të madh, ai më mirë e fut në xhep fshehurazi pa ja treguar njeriu. Sot, është e vështirë të jesh punëtor i dalluar. “Ti je punëtor model. Ti je më i miri në punë. Ti duhet të vish herët në mëngjes dhe të ikësh natën vonë. Ti duhet ta bësh të gjithë punën meqenëse je i zoti. Ne nuk jemi kaq të mirë sa ty.” Njerëzit do bëhen sarkastikë dhe cinikë dhe kështu nuk është e lehtë as të jesh njeri i mirë.

Nëqoftëse kjo ndodh në vende të tjera, do ishte krejtësisht e kundërta. Nëqoftëse përgjegjësi do të shohë se ky punëtor bën punë të mirë, ai mund t’i japë atij një bonus më të madh. Ky i fundit me gëzim numëron paratë para të tjerëve: “Ej, kapo më dha gjithë këto para sot.” Ai gjithë gëzim i tregon të tjerëve për to pa ndonjë pasojë. Nëqoftëse kjo do ndodhte në Kinë që dikush të fitonte një bonus ekstra, përgjegjësi madje do t’i thonte personit që ta fshihte dhe të mos lejonte të tjerët që t’ja shihnin. Në vende të tjera, nëqoftëse një fëmijë merr njëqind pikë në një provim, ai do vrapojë për në shtëpi me gëzim duke thirrur: “Mora njëqind pikë sot! Mora njëqind!” Fëmija do vrapojë për në shtëpi gjithë rrugës nga shkolla. Një komshi do hapë deren dhe thotë: Hej, Tom, djalë i mbarë.” Një komshi tjetër mund të hapë dritaren: “Hej, Jack, të lumtë. Djalë i mbarë.” Po të ndodhte kjo në Kinë, do të ishte katastrofike. “Kam marrë njëqind, kam marrë njëqind.” Fëmija vrapon për në shtëpi nga shkolla. Që para se të hapte derën, një komshi do kish filluar të mallkonte nëpër shtëpi: “E ç’ka këtu për t’u mburrur që ke marrë njëqind? Mburravec! E kush nuk ka marrë njëqind!” Dy mentalitetet do sjellin rezultate të ndryshme. Kështu kjo mund të nxisë xhelozinë e të tjerëve, sepse kur dikujt po i ecën mbarë, në vend që të ndjehen të gëzuar për të, mëndja e njerëzve do fillojë të humbë qetësinë. Mund të sjellë pra këtë problem.

Pak vite më parë, praktikohej barazia absolute dhe kjo i ka prishur mëndjet dhe vlerat e njerëzve. Më lejoni t’ju jap nje shembull konkret. Në vendin e punës, një personi mund t’i duket se të tjerët nuk janë aq të zotë sa ai. Çfarëdo që ai bën, ai e bën mirë. Atij me të vërtetë i duket vetja i jashtëzakonshëm. Ai mendon me vete: “Jam i kualifikuar për t’u bërë drejtor fabrike apo përgjegjës, apo dhe një pozitë më të lartë. Mendoj se mund të bëhem edhe kryeministër.” Edhe përgjegjësi mund të thotë se ky person është me të vërtetë i aftë dhe mund të bëjë çdo gjë. Kolegët po ashtu mund të shprehen se ai është me të vërtetë i aftë dhe i talentuar. Por mund të jetë një person tjetër në të njejtin grup pune apo në të njejtën zyrë me atë i cili është i pazoti për të bërë gjë apo nuk ja thotë fare. Megjithatë një ditë ky person i paaftë ngrihet në përgjegjësi në vend të tjetrit madje bëhet dhe përgjegjësi i tij. Ai do preket në zemër dhe do i duket e padrejtë dhe ankohet tek shefi dhe kolegët me një ndjenjë zemërimi të madh dhe me mjaft xhelozi.

Unë po ju them këtë parim që njerëzit e zakonshëm nuk janë në gjendje ta kuptojnë. Ju mund të mendoni se jeni i mirë në çdo gjë, por nuk është fati juaj. Ai personi tjetër nuk është për asgjë, por është fati i tij dhe ai bëhet përgjegjës. Pamvarësisht se çfarë mendojnë njerëzit, kjo është vetëm pikëpamja e njerëzve të zakonshëm. Nga perspektiva e një jete më të lartë, zhvillimi i shoqërisë njerëzore ecën sipas një ligji specifik të zhvillimit. Prandaj, ajo që personi bën në jetë nuk përcaktohet në bazë të aftësive të personit. Buddhizmi beson në parimin e shpagimit karmik. Jeta e një personi përcaktohet sipas karmës së tij. Pamvarësisht sa i zoti je, po nuk pate virtyt, mbase ti nuk do të kesh asgjë në këtë jetë. Ti mendon se një person tjetër nuk është për asgjë, por ai ka plot virtyt. Ai mund të bëhet një ushtarak i lartë apo të bëjë pasuri të madhe. Një njeri i zakonshëm nuk e sheh këtë pikë dhe gjithmonë beson se ai duhet të bëjë atë që është i aftë të bëjë. Prandaj, ai konkuron dhe lufton tërë jetën e vet me zemër të lënduar keq. Ai mund të ndjehet shumë i zemëruar dhe lodhur, duke ju dukur gjërat gjithmonë të padrejta. Duke mos qënë në gjendje të hajë e flejë mirë, ai ndjehet i trishtuar dhe i zhgënjyer. Kur plaket, ai përfundon me shëndet të keq dhe të gjitha llojet e sëmundjeve do i shfaqen.

Kështu, praktikuesit tanë nuk duhet të jenë të tillë, sepse një praktikues duhet të ndjekë rrjedhën e natyrshme të gjërave. Nëqoftëse diçka ështe e juaja, ju nuk do ta humbni atë. Nëqoftëse diçka nuk është e juaja, ju nuk do ta merrni edhe sikur të luftoni për të. Sigurisht, kjo nuk është absolute. Po të ishte aq absolute, nuk do ekzistonte çështja e bërjes keq. Me fjalë të tjera, ekzistojnë disa faktorë të pastabilizuar. Por si praktikues, ju jeni në parim të mbrojtur nga Fashen i Mësuesit. Të tjerët nuk mund të marrin atë që është juaja edhe sikur të donin. Prandaj ne besojmë në ndjekjen e rrjedhës së natyrshme të gjërave. Shpesh, ju mendoni se diçka duhet të jetë e juaja dhe të tjerët gjithashtu ju thonë se ju takon. Në fakt, nuk është kështu. Ju mund të besoni se është e juaja, por në fund të fundit nuk është e juaja. Me anë të kësaj, do shihet nëse ju mund të hiqni dorë. Nëqoftëse nuk e lëshoni dot, kjo është dëshirë. Kjo metodë duhet përdorur për t’ju hequr dëshirën për interest personal. Kështu është çështja. Ngaqë njerëzit nuk e kuptojnë këtë parim, ata do të konkurojnë dhe luftojnë për fitim.

Në mes të njerëzve, zilia shfaqet haptas. Është shumë e dukshme edhe në komunitetin e kultivuesve. Nuk ka respekt në mes të praktikave të ndryshme të qigongut, si për shembull “praktika jote është e mirë” apo “praktika e tij nuk është e mirë”—bëhen si komente pozitive ashtu edhe negative. Sipas mendimit tim, ato të gjitha i takojnë nivelit të shërimit dhe mbajtjes së trupit në formë. Nga ato praktika që shajnë njëra tjetrën, shumica janë praktika kaotike, shpirtrash zotërues apo të krijuara në bazë të lëvizjeve të kafshëve dhe ato nuk duan t’ja dinë për karakterin. Një person mund të ketë praktikuar qigong për më shumë se njëzet vjet pa zhvilluar asnjë aftësi supernormale, ndërsa një person tjetër i merr ato sapo fillon praktikën. Ky person do ta shikojë këtë si të padrejtë: “Unë kam praktikuar për mbi njëzet vjet pa zhvilluar asnjë aftësi supernormale ndërsa ai i zhvillon ato menjëherë. Çfarë lloj aftësish supernormale ka marrë ai?” Ky person do të tërbohet: “Atë e ka zënë ndonjë shpirt apo kafshë zotëruese dhe po kalon në marrosje nga kultivimi!” Kur një mjeshtër qigongu mëson një klasë, dikush mund të ulet atje me mosrespekt: “Oh, e ç’mjeshtër qigongu është ky? As nuk jam i interesuar të dëgjoj çfarë thotë.” Mjeshtri qigongut me të vërtetë mund të mos jetë i aftë të flasë më mirë se ky person. Por ato që thotë mjeshtri i qigongut janë diçka nga shkolla e tij e praktikës. Ky person studjon çdo gjë dhe ka ndjekur klasat e çdo mjeshtri qigong me një tufë çertifikatash mbarimi kursesh. Me të vërtetë, ky person din plot gjëra më shumë sesa ky mjeshtër qigongu. Por për çfarë vlejnë ato? Ato janë të gjitha për shërim dhe mbajtje trupit në formë. Sa më shumë mbushet personi me to, aq më rrëmujë dhe komplekse bëhen mesazhet dhe aq më e vështirë do jetë që ai të praktikojë kultivim—është bërë lëmsh e li. Praktika kultivuese e vërtetë mëson se duhet të ndjekësh vetëm një mënyrë kultivimi dhe të mos shkosh në rrugë të gabuar. Ky fenomen gjithashtu ndodh edhe në mes të praktikuesve të vërtetë, sepse mosrespekti për njeri-tjetrin dhe mos eliminimi i dëshirës për të konkuruar mund të çojnë me lehtësi në zili.

Po ju tregoj një histori. Në librin Inaugurimi i Zotëve[98], Shen Gongbao[99]-s i dukej se Jiang Ziya[100] ishte si plak ashtu dhe i paaftë. Por Zoti Primordial i Qiellit i tha Jiang Ziya-së t’i vërë titujt Zotëve. Shen Gongbao-s ju duk kjo e padrejtë: “Pse iu kërkua atij t’i japë titujt Zotëve? E shikoni sa i zoti jam unë. Unë mund ta vendos kokën përsëri pasi të më jetë prerë. Pse nuk mu kërkua mua t’u jepja titujt Zotëve?” Ai u bë kaq shumë xheloz sa gjithmonë i krijonte trazira Jiang Ziya-së.

Buddhizmi origjinal i kohës së Sakyamunit i përmëndte aftësitë supernormale. Në Buddhizmin e ditëve tona, askush nuk guxon të përmëndë më aftësitë supernormale. Po të përmëndësh aftësitë mbinatyrale, ata do të thonë se ke marrosje nga kultivimi. “Çfarë aftësish supernormale?” Ata nuk i pranojnë ato aspak. Pse ndodh kjo? Në kohën tonë, as murgjit nuk dinë më çfarë janë ato. Sakyamuni kishte dhjetë dishepuj kryesorë meshkuj, nga të cilët Mujianlian mbahej prej tij si numër një në aftësi mbinatyrale. Sakyamuni gjithashtu kishte dhe dishepuj femra, mes të cilave Lianhuase ishte numër një në aftësi mbinatyrale. E njëjta gjë ishte e vërtetë kur Buddhizmi u prezantua në Kinë. Në histori ka pasur shumë murgj të arrirë. Kur Boddhidarma erdhi në Kinë, ai e kaloi lumin i hipur mbi një tufë kallamash. Megjithatë me kalimin e kohës, aftësitë mbinatyrale kundërshtohen gjithnjë e më shumë. Arësyeja kryesore është se persona si murgjit e vjetër, mbikqyrësit apo abotët në tempuj nuk kanë ndonjë cilësi të madhe të lindur. Megjithëse ata janë abotë apo murgj të vjetër, këto janë vetëm pozita njerëzish. Ata janë gjithashtu praktikues, veçse ata janë profesionistë. Ju praktikoni kultivim në shtëpi si amatorë. Nëse dikush arrin sukses në kultivim kjo varet plotësisht nga kultivimi i mëndjes. Kjo është e vërtetë për të gjithë dhe askush nuk mund të bie poshtë standartit sikur edhe pak. Por një murg i ri që gatuan ushqimet mund të ketë cilësi të lindur të mirë. Sa më shumë që murgu i ri vuan, aq më e lehtë është për të që ai të arrijë Çbllokimin e Gongut. Sa më rehat që jetojnë murgjit e vjetër, aq më e vështirë është për ta të arrijnë stadin e Çbllokimit të Gongut sepse ekziston çështja e transformimit të karmës. Murgu i ri punon gjithmonë shumë dhe pa u lodhur. Ai e ripagon karmën më shpejt dhe arrin lartësimin shpirtëror. Mbase një ditë ai arrin Çbllokimin e Gongut krejt papritur. Me këtë Çbllokim të Gongut, lartësim shpirtëror apo gjysmë-lartësim, aftësitë e tij mbinatyrale do të shfaqen të gjitha. Murgjit në tempull do vinë të gjithë t’i bëjnë pyetje dhe të gjithë do e respektojnë. Por aboti nuk do e duronte dot këtë: “Si mund të jem unë akoma abot? Çfarë lartësimi shpirtëror? Ai ka kaluar në marrosje nga kultivimi. Përzejeni prej këtu.” Kështu tempulli e përzen murgun e ri. Me kalimin e kohës, askush në Buddhizmin kinez nuk guxon më të përmendë aftësitë supernormale. Ju e dini sa i aftë ishte Jigong. Ai mund të lëvizte trungjet e pemës nga Mali Emei dhe mund t’i flakte ato trungje nga pusi[101] një nga një. Megjithatë në fund ai prapseprap u përzu nga Tempulli Lingyin.

Çështja e zilisë është shumë serioze sepse lidhet direkt me çështjen nëse ju do të mund ta përfundoni praktikën kultivuese. Nëse zilia nuk liqet, çdo gjë që keni kultivuar do bëhet e paqëndrueshme. Ekziston ky rregull: Nëqoftëse gjatë kursit të praktikës kultivuese nuk hiqet dorë nga zilia, personi nuk do të arrijë dot Shkallën e Duhur—absolutisht jo. Mbase keni dëgjuar më parë se Buddha Amitabha pat folur që mund të shkohet në parajsë me karmë. Por kjo nuk do të ndodhë pa hequr dorë nga zilia. Mund të jetë e mundur që dikush të ketë mangësira në disa anë të tjera dhe shkon në parajsë me karma për kultivim të mëtejshëm. Por është absolutisht e pamundur nëqoftëse nuk braktiset zilia. Sot unë u them praktikuesve se ju nuk duhet ta leni veten në errësirë pa e kuptuar këtë problem. Qëllimi që doni të arrini është të praktikoni kultivim drejt nivelesh të larta. Vesi i zilisë duhet hequr, kështu e kam veçuar këtë çështje në këtë leksion.

[BARAT]

Çështja e Trajtimit të Sëmundjeve



Përsa i përket trajtimit të sëmundjeve, unë nuk ju mësoj të trajtoni sëmundje. Asnjë dishepull i vërtetë i Falun Dafës nuk duhet të trajtojë sëmundjet e të tjerëve. Sapo të trajtosh një sëmundje, të gjitha gjërat në trupin tuaj nga Falun Dafa do t’ju merren mbrapsht nga Fashen e mi. Pse kjo çështje konsiderohet kaq serioze? Sepse është një fenomen që dëmton Dafën. Ju do të dëmtoni më shumë se shëndetin tuaj. Sapo disa persona do të shëronin një sëmundje, ata nuk do duronin e do e bënin përsëri. Ata do marrin këdo që do gjenin për t’i trajtuar sëmundjet dhe të mburreshin me aftësitë e tyre. A nuk është kjo një dëshirë? Kjo do e pengonte seriozisht praktikën kultivuese të personit.

Shumë mjeshtër qigongu të rremë kanë përfituar nga dëshira e njerëzve për të shëruar pacientë pasi mësojnë qigong. Ata do t’ju mësojnë juve këto gjëra dhe pretendojnë se duke lëshuar qi një person do të mund të shërojë sëmundje. A nuk është kjo për të qeshur? Ti ke qi dhe ai tjetri ka qi. Si mund ta trajtosh ti atë me qi-në tënde? Mbase qi-ja e tij do e mundë tëndin! Nuk ka kufizim ndërmjet një qi-je dhe një tjetër. Kur një person zhvillon gong në kultivim të nivelit të lartë, ajo që zhvillon ai është materie me energji të lartë që mund të shërojë, përmbajë dhe kontrollojë një sëmundje me të vërtetë, por nuk mund të heqë shkakun e sëmundjes. Prandaj, që të shërosh një sëmundje me të vërtetë dhe plotësisht duhen aftësi supernormale. Ekziston një aftësi supernormale e veçantë për të kuruar çdo sëmundje. Në lidhje me aftësitë supernormale për shërimin e sëmundjeve, unë do të thoja se janë mbi një mijë lloje dhe se ka aq aftësi supernormale sa dhe sëmundje. Pa këto aftësi supernormale është e kotë pamvarësisht sa i aftë të jetë trajtimi juaj.

Në vitet e fundit, disa njërez e kanë futur në kaos komunitetin e kultivuesve. Nga ata mjeshtër të vërtetë qigongu të cilët dolën në publik për të shëruar njerëzit dhe për t’i mbajtur trupin atyre në formë apo nga ata që hapën rrugën në fillim, cili prej tyre u mësoi njerëzve të trajtonin pacientë? Ose ishin ata që e shëronin sëmundjen tuaj, ose ju tregonin juve si të praktikoni kultivim dhe si të mbaheni vetë në formë. Ata ju mësuan një sistem ushtrimesh dhe pastaj ju mund të shëronit sëmundjet nëpërmjet praktikës suaj. Më pas, mjeshtër qigongu të gënjeshtërt dolën në publik dhe krijuan këtë rrëmujë. Kushdo që dëshiron të trajtojë pacientë me qigong do të tërheqë shpirtra apo kafshë zotëruese—është plotësisht kështu. Në kushtet e asaj kohe, disa mjeshtër qigongu trajtuan disa pacientë. Kjo ndodhi që të bashkëpunohej me klimën kozmike të asaj kohe. Megjithatë qigongu nuk është një aftësi e njerëzve të zakonshëm dhe ai fenomen nuk mund të vazhdonte përgjithmonë. Ai ishte rezultat i ndryshimeve të klimës kozmike të asaj kohe; ishte vetëm një prodhim i asaj periudhe kohe. Më pas, disa njerëz e specializuan veten që t’i mësojnë të tjerëve të trajtojnë sëmundje, duke krijuar kështu një kaos. Si mundet një person i zakonshëm të mësojë të trajtojë një sëmundje për tre apo pesë ditë? Dikush pretendon: “Unë mund të shëroj këtë sëmundje apo atë sëmundje.” Më lejoni t’ju them se këta njerëz të gjithë kanë shpirtra dhe kafshë zotëruese. A e dinë ata se çfarë i është ngjitur në kurriz? Ata kanë shpirt apo kafshë zotëruese, por ata as e ndjejnë dhe as e dinë këtë. E megjithatë ata mund të ndjehen shumë mirë dhe mendojnë se janë shumë të aftë.

Mjeshtrit qigong të vërtetë duhet të kalojnë shumë vite të vështira kultivimi në mënyrë që të arrijnë këtë qëllim. Kur ju trajtoni një pacient, a e keni menduar ndonjeherë nëse ju i keni apo jo ato aftësi supernormale të fuqishme për të eliminuar karmën e këtij personi? A keni marrë ndonjëherë mësime të vërteta? Si mund të mësoni ju si shërohen sëmundjet në tre apo pesë ditë? Si mund të shëroni ju një sëmundje me duart e një personi të zakonshëm? Një mjeshtër i tillë i rremë qigongu ka përfituar nga debulesa juaj dhe nga dëshirat njerëzore. A nuk kërkoni ju të shëroni sëmundje? E po mirë, ky person do të organizojë një klasë trajtimi që pikërisht ju mëson juve disa teknika shërimi, si për shembull gjilpërën prej qi-je, metodën e terapisë së dritës, zhkarkimin e qi-së, kompensimin e qi-së, të ashtuquajturin akupresion dhe të ashtuquajturën metodë të mbërthimit me dorë. Ka një variete metodash që synojnë të marrin paratë tuaja.

Le të flasim për metodën e mbërthimit me dorë. Ajo që kemi vënë re është situata e mëposhtme. Pse sëmuren njerëzit? Shkaku themelor i të qënit sëmurë dhe të gjithë fatkeqësive të tjera të personit është karma dhe fusha karmike e kësaj substance të zezë. Eshtë diçka negative dhe e keqe. Edhe qëniet e këqija që rrinë aty janë gjithashtu negative dhe të zeza. Kështu, ato vijnë në trupin tuaj ngaqë ky ambjent i përshtatet atyre. Kjo është arsyeja themelore e të qënit sëmurë të njeriut; ky është burimi më kryesor i sëmundjeve. Sigurisht, ka dhe dy forma të tjera. Njëra është një qënie shumë mikroskopike me densitet shumë të lartë që është si një grumbull karme. Forma tjetër është sikur karma vjen me tub, por kjo shihet rrallë; kjo e fundit është e gjitha e grumbulluar nga paraardhësit e personit. Ka gjithashtu dhe nga këto raste.

Le të flasim për sëmundjet më të zakonshme. Dikush mund të ketë në trup një tumor, një infeksion, një kockë të ngritur etj. Kjo ndodh ngaqë në një dimension tjetër gjendet një qënie në atë vend. Ajo qënie ndodhet në një dimension shumë të thellë. Një mjeshtër qigongu i zakonshëm apo një aftësi e zakonshme supernormale nuk është në gjendje ta diktojë atë; ata vetëm mund të shikojnë qi të zezë në trupin e personit. Është e drejtë të themi se kudo ku ka qi të zezë, ka sëmundje. Megjithatë qi-ja e zezë nuk është shkaku kryesor i një sëmundjeje. Kjo ndodh ngaqë gjendet një qënie në një dimension të thellë e cila lëshon këtë fushë. Kështu disa njerëz flasin për zhdukje dhe heqje të qi-së së zezë—shko dhe hiqe po të duash! Menjëherë pas kësaj, ajo do të rikrijohet përsëri sepse disa qënie janë shumë të fuqishme dhe mund të ritërheqin qi-në sapo ajo hiqet; ato mund ta rimarrin vetë. Trajtimet nuk bëjnë gjë pamvarësisht si aplikohen.

Sipas një personi që shikon me aftësi mbinatyrale, kudo ku ka qi të zezë, ai vend konsiderohet të ketë qi sëmundjeje. Një mjek i mjekësisë kineze do të shohë se kanalet e energjisë janë të bllokuara në atë vend, sepse qi dhe gjaku nuk qarkullojnë dhe kanalet e energjisë bllokohen. Për një mjek të mjekësisë perëndimore, ai vend jep simptomën e një ulçere, tumorri, dalje kocke apo infektioni etj. Kur shfaqet në këtë dimension, ka këtë formë. Pasi të hiqni qënien që është aty, ju do të shihni se nuk ka asgjë që nuk shkon me trupin në këtë dimension. Qoftë dalja e disqeve ndërvertebrare apo kocka e ngritur, pasi të jetë hequr ajo qënia dhe të jetë pastruar fusha, ju do të gjeni se është shëruar menjëherë. Mund të bëni një grafi tjetër dhe të shihni se kocka e ngritur ështe zhdukur. Arsyeja themelore është se kjo qënie e shkaktonte atë.

Disa njerëz pretendojnë se duke ju mësuar juve metodën e mbërthimit me dorë për tre apo pesë ditë, ju mund të kuroni sëmundje. Pa na e tregoni metodën tuaj të mbërthimit me dorë! Qëniet njerëzore janë më të dobtat ndërsa ajo qënia është tepër e frikshme. Mund të kontrollojë mëndjen tuaj dhe të të manipulojë me lehtësi sipas dëshirës. Madje mund t’i japë fund jetës suaj me lehtësi. Ti pretendon se mund ta kapësh atë. Si e kap? Ti nuk mund ta arrish me duart e tu prej njeriu të zakonshëm. Ti mund të kapësh më kot atje dhe ajo nuk do të të përfillë dhe do të qeshë me ty pas shpinës tënde—të kapësh ashtu me kot është për të qeshur. Nëqoftëse me të vërtetë mund ta prekësh atë, do të të dëmtojë duart menjëherë. Kjo do të jetë një plagë e vërtetë! Kam parë dikur njerëz dy duart e të cilëve dukeshin normalë në të examinuar. Si trupi ashtu dhe dy duart nuk ishin sëmurë, por ata nuk mund t’i ngrinin dot duart që u rrinin ashtu të varura. Kam hasur në pacientë të tillë: Ishte dëmtuar trupi i tyre në një dimension tjetër—në këtë rast një person do të ishte me të vërtetë i paralizuar. Nëqoftëse trupi juaj është dëmtuar, a nuk jeni paralizuar ju? Disa njerëz më pyesin: “Mësues, a do mund të praktikoj unë qigong? Kam pasur një operacion sterilizimi,” apo “Kam hequr diçka nga trupi.”Unë u them, “Nuk ka rëndësi përderisa trupi juaj në një dimension tjetër nuk ka patur ndonjë operacion dhe në praktikën e qigongut ai është trupi mbi të cilin veprohet.” Kështu, sapo thashë që kur ju mundoheni ta kapni atë qënien, ajo nuk do t’ja dijë nëse nuk e arrini dot. Nëse e prekni, mund t’ju dëmtojë duart.

Për të mbështetur një aktivitet të madh të organizuar nga shteti, unë mora me vete disa dishepuj për të marrë pjesë në Ekspozitat Orientale të Shëndetit në Beijing. Në të dyja Ekspozitat, ne ishim praktika më e dalluar. Në Ekspozitën e parë, Falun Dafa u nderua si “Shkolla Qigong me Yll”. Në Ekspozitën e dytë, vendi ku ishim ne ishte kaq plot sa ne nuk mund ta përballonim dot. Nuk kishte shumë njërëz në tavolinat e tjera, të dy tavolinat tona ishin plot me njerëz. Ishin tre radhë që pritnin: rreshti i parë ishte me ata që ishin rregjistruar herët në mëngjes për trajtimin e mëgjesit, rreshti i dytë priste të rregjistrohej për trajtimin e mbasditesdhe rreshti i tretë priste për autografin tim. Ne nuk trajtojmë sëmundje. Pse e bëmë ne këtë atëhere? Sepse kjo ishte për të mbështetur një aktivitet të rëndësishëm qigongu të organizuar nga shteti dhe për të kontribuar në këtë ngjarje, ne morëm pjesë në të.

Unë i shpërndava gongun tim dishepujve që kishin ardhur me mua. Secili mori një pjesë që ishte në formën e një grumbulli energjie e përbërë prej më shumë se njëqind aftësish supernormale. I vulosa duar e tyre me gong, por edhe kështu, duart e disave u kafshuan deri sa patën flluska apo gjak; kjo madje ndodhi shpesh. Qëniet ishin shumë të egra. A kujton ti se do guxosh t’i prekësh ato me duart e një njeriu të zakonshëm? Përveç kësaj, ti nuk i arrin dot ato. Metoda nuk do të funksionojë pa një lloj aftësie supernormale. Kjo ndodh sepse në një dimension tjetër ajo do të dijë çfarëdo që ti don të bësh sapo ti ta kesh menduar atë. Kur ti përpiqesh ta kapësh atë, ajo do t’ja mbathë. Sapo pacienti të dalë nga dera, ajo do të kthehet përsëri atje menjëherë dhe sëmundja do të përsëritet. Ta kapësh atë nevojitet një aftësi supernormale e tillë me të cilën personi zgjat dorën dhe “Fap!” e gozhdon atje. Me ta mbërthyer atje, ne kemi një aftësi tjetër supernormale që quhej njëkohë “Metoda e Madhe e Kapjes së Shpirtit” dhe kjo aftësi supernormale është akoma dhe më e fuqishme. Mund të nxjerrë jashtë Shpirtin Primordial të dikujt dhe në çast personi nuk do mund të lëvizë. Kjo aftësi supernormale e ka qëllimin në gjëra të caktuara dhe kur ne kapim me dorë atë qënien, piketojmë pikërisht ato gjera. Të gjithë e dinë se megjithëse Mbreti Majmun[102] ishte shumë i madh, Tathagata mund të përdorte tasin që kish në dorë për ta kthyer atë në një gjë tepër të vogël duke e mbuluar me tas. Kjo aftësi supernormale mund të sjellë këtë rezultat. Pamvarësisht sa e madhe apo sa e vockël që të jetë kjo qënie, ajo do të kapet në dorë menjëherë dhe bëhet shumë e vogël.

Po ashtu, nuk lejohet që dora e dikujt të gërmojë në trupin fizik të një pacienti dhe të nxjerrë diçka jashtë. Kjo do sillte konfuzion në mëndjen e njerëzve në shoqërinë njerëzore dhe kjo është absolutisht e ndaluar. Edhe sikur të ishte e mundur, nuk duhet të bëhet në këtë mënyrë. Dora me të cilën gërmohet është dora në një dimension tjetër. Supozojmë që dikush ka një sëmundje zemre. Kur kjo dorë lëviz drejt zemrës për të kapur qënien, dora në një dimension tjetër lëviz brenda trupit dhe do e kapë atë menjëherë. Ndërsa dora jashtë mbyllet, të dyja duart mbyllen dhe e kapin atë. Ajo është shumë e egër, shpesh lëviz në duart e tu dhe përpiqet t’i hapë ato duke kafshuar shpesh dhe ulëritur. Megjithëse duket shumë e vogël në duart e tu, ajo do të bëhej shumë e madhe nëse e lëshon nga duart. Ajo nuk është diçka që çdo njeri e prek. Pa aftësinë supernormale, personi nuk mund ta prekë atë. Është plotësisht ndryshe nga sa të thjeshtë mund ta mendojnë këtë njerëzit.

Sigurisht, kjo formë trajtimi qigongu mund të lejohet të ekzistojë në të ardhmen, sepse gjithmonë kishte ekzistuar në të kaluarën. Por duhet vënë një kusht: Ky person duhet të jetë praktikues. Gjatë kursit të praktikës kultivuese, nga dashamirësia e vet këtij personi i lejohet të bëjë këtë gjë për pak njerëz të mirë. Por ai nuk mund të eliminojë plotësisht karmën e tyre përderisa ai nuk ka virtyt të madh të mjaftueshëm. Prandaj, fatkeqësitë do të vazhdojnë të ekzistojnë për personin, ndërsa sëmundja në fjalë do të shërohet. Një mjeshtër i zakonshëm qigongu nuk është person që ka arritur Taon në praktikën kultivuese. Ai vetëm mund t’i shtyjë sëmundjet apo mbase t’i transformojë ato. Ai mund t’i transformojë ato në fatkeqësi të tjera, megjithatë ai, vetë, mund të mos e dijë këtë proçes shtyrjeje. Nëqoftëse praktika e tij kultivon Shpirtin Ndihmës, kjo bëhet nga Shpirti i tij Ndihmës. Praktikuesit në disa praktika duken sikur janë shumë të famshëm. Shumë mjeshtër të mirënjohur qigongu nuk kanë gong sepse gongu i tyre rritet në trupat e Shpirtit Ndihmës. Domethënë, disa njerëz lejohen të bëjnë gjëra të tilla gjatë kursit të tyre të praktikës kultivuese sepse ata vazhdojnë të qëndrojnë në të njejtin nivel. Ata kanë vazhduar të praktikojnë mbi një dekadë apo disa dekada dhe akoma nuk mund të shkojnë përtej këtij niveli. Kështu gjatë gjithë jetës së tyre ata gjithmonë shohin pacientë. Ngaqë ata vazhdojnë të mbeten në atë nivel, atyre u lejohet ta bëjnë këtë gjë. Praktikuesve të Falun Dafës u ndalohet rreptësisht të trajtojnë pacientë. Ju mund t’i lexoni këtë libër një pacienti. Nëqoftëse pacienti e pranon atë, sëmundja mund t’i shërohet. Por rezultati do të ndryshojë në varësi nga sasia e karmës së çdo personi.




Trajtimi në Spital dhe Trajtimi i Qigongut



Le të flasim për lidhjen ndërmjet trajtimit në spital dhe shërimit nëpërmjet qigongut. Disa mjekë të mjekësisë perëndimore nuk e kuptojnë qigongun dhe mund të themi se shumica e tyre janë si këta. Mendimi i tyre është se nëqoftëse qigongu mund të shërojë sëmundje, atëhere pse i duam ne spitalet? “Zëvëndësoni spitalet tona atëhere! Përderisa qigongu juaj mund të shërojë sëmundje me një dorë dhe pa përdorur inxheksione, ilaçe apo spital, a nuk do të ishte mirë sikur ju t’i zëvëndësonit spitalet tona?” Kjo thënie nuk është as racionale dhe as e arësyeshme; disa njerëz nuk e njohin qigongun. Në fakt, shërimi nëpërmjet qigongut nuk mund t’i ngjajë trajtimit të njerëzve të zakonshëm, sepse nuk është një aftësi e njerëzve të zakonshëm—është diçka mbinatyrale. Kështu si mund të lejohet diçka kaq mbinatyrale sa kjo t’i ndërhyjë shoqërisë njerëzore në shkallë kaq të gjërë? Një Buddha është i plotfuqishëm dhe ai mund t’i zhdukë të gjitha sëmundjet e njerëzimit me një të lëvizur të dorës. Pse nuk e bën ai këtë? Përveç kësaj, ka kaq shumë Buddha. Pse nuk e tregojnë ata mëshirën e tyre duke ju shëruar sëmundjet tuaja? Sepse shoqëria njerëzore supozohet të jetë në këtë mënyrë. Lindja, plakja, sëmundja dhe vdekja janë thjesht pjesë të jetës. Ato kanë të gjitha arësye karmike dhe ndodhin për shkak të shpagimit karmik. Ju duhet të paguani borxhet që keni.

Nëqoftëse ju shëroni sëmundjen e dikujt, do të jetë njësoj sikur të kishit shkelur këtë parim, sepse personi do të jetë në gjendje të kryejë vepra të këqija pa paguar për to. Si mund të jetë kjo gjë e mirë? Si individ që praktikon kultivim, kur ju nuk e keni atë aftësi të madhe për të zgjidhur problemin e karmës përfundimisht, juve ju lejohet të trajtoni një pacient në shenjë mëshire. Meqenëse mëshira juaj ka dalë në pah nëpërmjet kultivimit, juve ju lejohet ta bëni këtë. Por nëqoftëse ju mund ta zgjidhni këtë problem me të vërtetë, ajo nuk do të lejohej të bëhej në shkallë të gjërë. Në atë rast, ju do të dëmtonit në mënyrë serioze gjendjen e shoqërisë njerëzore—kjo nuk lejohet. Prandaj, zëvendësimi i spitaleve me qigong nuk do të funksiononte, sepse qigongu është Ligj mbinatyral.

Nëqoftëse spitale qigongu do të lejoheshin të hapeshin në Kinë dhe shumë mjeshtër të mëdhenj qigongu do dilnin të bënin shërime, si mendoni ju se do ishte kjo? Kjo nuk do të lejohej sepse ata të gjithë ruajnë kushtet e shoqërisë njerëzore. Nëqoftëse do të krijoheshin spitale qigongu, klinika qigongu, qendra mjekësore qigongu dhe qendra trajtimi, efikasiteti i shërimit i mjeshtërve qigong do të binte në mënyrë të konsiderueshme dhe rezultatet e trajtimeve nuk do të ishin më të mira. Pse ndodh kjo? Përderisa ata e bëjnë këtë gjë tek njerëzit e zakonshëm, Ligji i tyre duhet të jetë i lartë sa dhe ai i njerëzve të zakonshëm. Ata duhet të qëndrojnë në nivel të njejtë me njerëzit. Efikasiteti i shërimit të tyre duhet të jetë i njejtë me atë të spitalit. Kështu trajtimet e tyre nuk do të funksionojnë mirë dhe atyre do ju duhen disa të ashtuquajtura “sesione terapie” për të shëruar një sëmundje. Ndodh zakonisht kështu.

Me apo pa spitale qigongu, askush nuk mund ta mohojë se qigongu mund të shërojë sëmundje. Qigongu ka qënë popullor prej kaq kohësh. Shumë njerëz me të vërtetë kanë arritur qëllimin e shërimit të sëmundjeve dhe mbajtjes së trupit në formë nëpërmjet praktikës. Nëqoftëse sëmundja ishte shtyrë nga një mjeshtër qigongu apo sidoqë të ishte trajtuar, tashmë sëmundja është zhdukur. Me fjalë të tjera, askush nuk mund ta mohojë se qigongu mund të shërojë sëmundje. Shumica e njerëzve të cilët janë parë nga mjeshtër të qigongut janë ata me sëmundje të vështira e të komplikuara që nuk mund të trajtohen në spitale. Ata shkojnë tek mjeshtrit qigong për të provuar fatin dhe sëmundjet së fundi i janë shëruar. Ata që i shërojnë sëmundjet në spital nuk shkojnë të shohin mjeshtrit qigong. Veçanërisht në fillim, njerëzit të gjithë mendonin kështu. Qigongu pra mund të shërojë sëmundje veçse nuk mund të zbatohet si gjërat e tjera që bëhen në shoqërinë njerëzore. Ndërsa ndërhyrje në shkallë të gjërë nuk lejohen, ndërhyrje në një shkallë të vogël apo mbajtja e saj si një praktikë e kufizuar dhe e qetë është e lejueshme. Por kjo nuk do e shëronte sëmundjen plotësisht—kjo është gjithashtu e sigurtë. Mënyra më e mirë për të shëruar sëmundjet është të praktikosh vetë qigong.

Ka gjithashtu disa mjeshtër qigongu që pretendojnë se spitalet nuk mund të shërojnë sëmundje dhe se efikasiteti i trajtimeve në spitale është i tillë apo i atillë. Çfarë duhet të themi ne në lidhje me këtë çështje? Sigurisht, kjo ka lidhje me arsye nga shumë fusha. Sipas mendimit tim, arsyeja kryesore është se vlerat morale njerëzore kanë arritur një pikë të ulët duke çuar në një shumëllojshmëri sëmundjes të rralla që spitalet nuk i shërojnë dot. As marrja e ilaçeve nuk jep më rezultate. Ka dhe plot ilaçe të rreme. Kjo ndodh nga shkalla e korruptimit të shoqërisë njerëzore. Askush të mos fajësojë të tjerët për këtë sepse të gjithë i kanë shtuar benzinë zjarrit. Për pasojë, të gjithë do të kalojnë shqetësime në praktikën kultivuese.

Disa sëmundje nuk mund të zbulohen në spital, megjithëse njerëzit janë në fakt të sëmurë. Disa njerëz janë diagnostikuar me sëmundje që nuk kanë emra, sepse ato nuk janë parë kurrë më parë. Spitalet i quajnë ato “sëmundje moderne”. A mund të shërojnë spitalet sëmundje? Sigurisht që po. Nëqoftëse spitalet nuk do të mundnin të shëronin sëmundje, pse do të besonin njerëzit në to dhe shkonin për shërim? Spitalet janë akoma të afta për të shëruar sëmundje, por mënyrat e tyre të trajtimit i përkasin nivelit të njerëzve të zakonshëm ndërsa sëmundjet janë mbinaturale. Disa sëmundje janë tepër serioze dhe kështu spitalet kërkojnë trajtim të hershëm nëse dikush e ka këtë sëmundje. Nëqoftëse sëmundja bëhet tepër serioze, spitalet nuk do të kenë shpresa sepse dozat e tepërta të ilaçeve mund ta helmojnë personin. Trajtimet e mjekësisë së sotme janë në të njejtin nivel me shkencën dhe teknologjinë tonë—ato janë të gjitha në nivelin e njerëzve të zakonshëm. Kështu, ato kanë vetëm efikasitet shërimi të tillë. Një çështje që duhet sqaruar është se trajtimet tipike të qigongut dhe trajtimet spitalore vetëm i shtyjnë problemet që janë shkaku themelor i sëmundjeve në gjysmën tjetër të jetës apo për më vonë. Karma nuk zhduket aspak.

Le të flasim për mjekësinë kineze. Mjekësia kineze është shumë e ngjashme me shërimin nëpërmjet qigongut. Në Kinën e lashtë, aftësitë mbinatyrale ishin të zakonshme për pothuajse të gjithë mjekët kinezë, si për shembull ata shkencëtarët e mëdhenj në mjekësi: Sun Simiao, Huatuo, Li Shizhen dhe Bian Que[103]. Ata të gjithë kishin aftësi mbinatyrale që janë dokumentuar në tekste mjekësore. Megjithatë tani këto pjesë të shkëlqyera shpesh kritikohen. Ato që mjekësia kineze trashëgoi prej tyre janë vetëm receta apo eksperienca nga kërkimet. Mjekësia e lashtë kineze ishte shumë e përparuar dhe shkalla e zhvillimit të saj ishte jashtë shkencës së sotme mjekësore. Disa njerëz mund të mendojnë se mjekësia moderne është kaq e avancuar me CT skaner për të ekzaminuar brenda trupit të njeriut dhe me ultratinguj, fotografi e grafi. Megjithëse pajisjet moderne mund të jenë shumë të përparuara, sipas mendimit tim ato përsëri mbeten inferiore ndaj mjekësisë së lashtë kineze.

Huatuo pa një tumorr në trurin e Caocao-s[104] dhe donte t’ja operonte atij. Caocao mendoi se Huotuo donte ta vriste dhe kështu e burgosi Huatuo-n. Si resultat, Huatuo vdiq në burg. Kur sëmundja e Caocao-s u rishfaq, ai e mbajti mend Huatuo-n dhe e kërkoi atë, por Huatuo kishte vdekur tashmë. Me vonë, Caocao vdiq me të vëtetë nga kjo sëmundje. Nga e dinte Huatuo tumorrin? Ai e kish parë atë. Kjo është aftësi mbinatyrale e jona të cilën e kishin të gjithë mjekët e mëdhenj në të kaluarën. Pasi Syri Qiellor hapet, personi mund të shikojë nga një anë, katër anët e trupit të njeriut njëherësh. Personi mund të shikojë prapa, anën e majtë dhe të djathtë nga përpara. Ai mund të shikojë një shtresë pas tjetrës apo shikojë përtej këtij dimensioni shkakun themelor të një sëmundjeje. A munden mjetet moderne mjekësore ta bëjnë këtë? Aspak. Do të duhen dhe një mijë vjet të tjera! CT skaner, ultratingujt dhe grafitë mund të ekzaminojnë brendësinë e trupit njeriut, por pajisja është tepër e kabashme dhe këto gjëra të mëdha nuk janë të lëvisshme; dhe as mund të punojnë ato pa elektricitet. Megjithatë Syri Qiellor mund të shkojë kudo ku shkon njeriu dhe nuk ka nevojë për elektricitet. Si mund të krahasohen këto?

Disa njerëz thonë se sa e jashtëzakonshme ështe mjekësia moderne. Unë do të thoja se mund të mos jetë ashtu sepse barërat e lashta kineze mund të shëronin sëmundje me të vërtetë me t’u përdorur. Ka plot gjëra që nuk janë trashëguar por shumë nuk kanë humbur dhe përdoren akoma nga njerëzit. Kur jepja një klasë në Qiqihar, pashë një person që kishte një banak ambulatori në rrugë dhe shkulte dhëmbë për njerëzit. Mund të tregoje me lehtësi se ky person vinte nga Jugu sepse nuk ishte veshur si verilindor. Ai nuk kthente mbrapsht asnjë që i vinte. Ai do i shkulte dhëmbin kujtdo që vinte dhe kishte atje nje tufë me dhëmbë të shkulura. Qëllimi i tij nuk ishte të shkulte dhembë, por të shiste ilaçin e lëngshëm që kish sjellë. Lëngu ilaçit lëshonte një avull shumë të trashë të verdhë. Ndërsa shkulte një dhëmb, ai hapte shishen e ilaçit dhe e vendoste tek faqja e pacientit drejt vendit ku ishte dhëmbi i keq. Pacientit i kërkohej të thithte tymin e lëngut të verdhë i cili pothuajse nuk harxhohej fare. Shishja e ilaçit do të mbyllej dhe vendosesh mënjanë. Personi pastaj nxirrte një shkop shkrepseje nga xhepi. Ndërsa fliste për ilaçin e tij, ai e shtynte dhëmbin e prishur me shkrepësen dhe ai dilte. Nuk ishte e dhimbshme. Dhëmbi do kishte vetëm disa njolla gjaku por nuk kishte rrjedhje gjaku. Mendojeni pak të gjithë: Një shkop shkrepëseje mund të thyhet nëqoftëse përdoret me forcë, por ai e përdorte të shkulte një dhëmb me fare pak kontakt.

Unë kam thënë se në Kinë ka akoma disa gjëra që i janë kaluar njerëzve të cilat nuk mund të krahasohen me instrumentet e sofistikuara të mjekësisë perëndimore. Le të shohim cili trajtim është më i mirë. Shkopi shkrepëses së tij mund të shkulë një dhëmb. Nëqoftëse një mjek i mjekësisë perëndimore don të shkulë një dhëmb, mjeku së pari do t’i bëjë pacientit një gjilpërë mpirjeje. Inxheksionet janë mjaft të dhimbshme dhe personi duhet të presë derisa të fillojë të veprojë. Pastaj mjeku do të shkulë dhëmbin me një palë pinca. Pas goxha kohe dhe përpjekjesh, nëqoftëse mjeku nuk është i kujdesshëm, rrënja mund të thyhet brenda në nofull. Kështu mjeku do të përdorë çekiç dhe daltë që të gërmojë për ta nxjerrë, gjë që mund ta bëjë pacientin të dridhet nga frika dhe ankthi. Më pas ai do të përdorë një instrument të sofistikuar për të gërryer. Disa njerëz kanë kaq shumë dhimbje nga gërryerja sa ata për pak kërcejnë përpjetë. Dhëmbi do nxjerrë plot gjak dhe pacienti do pështyjë gjak për ca kohë. Trajtimi i kujt thoni ju është më i mirë? I kujt është më i përparuar? Ne nuk duhet të shikojmë vetëm pamjen e veglave, por edhe efektivitetin e tyre. Mjekësia e lashtë kineze ishte shumë e përparuar dhe mjekesia e sotme perëndimore nuk do e arrijë dot dhe për shumë vjet të tjera.

Shkenca e lashtë kineze është e ndryshme nga shkenca e sotme që kemi mësuar nga Perëndimi, sepse mori një drejtim tjetër që solli një situatë të ndryshme. Prandaj, ne nuk mund ta kuptojmë shkencën dhe teknologjinë e lashtë kineze me mënyrën tonë të tanishme të të kuptuarit. Meqenëse shkenca e lashtë kineze përqëndrohej direkt tek trupi i njeriut, jeta dhe universi dhe i studjonte këto subjekte drejtpërdrejt, ajo mori një mënyrë trajtimi të ndryshëm. Në atë kohë, kur nxënësit shkonin në shkollë, ata praktikonin meditimin dhe theksonin mbajtjen e pozicionit të trupit drejt. Kur e kapnin pendën, ata do të rregullonin frymëmarrjen dhe qi-në. Të gjitha profesionet besonin në zbrasjen e mëndjes dhe rregullimin e frymëmarrjes sepse kjo ishte situata në gjithë shoqërinë.

Dikush thotë: “A do kishim makina dhe trena po të kishim ndjekur shkencën e lashtë kineze? A do kishim modernizimin e sotëm?” Unë do të thoja se ju nuk mund të kuptoni kushte të tjera nga perspektiva e këtij ambienti. Duhet të ndodhë një revolucion në të menduarit tuaj. Pa televisorë, njerëzit do t’i kishin ato në ballë dhe do të mund të shikonin çdo gjë që dëshironin. Ata gjithashtu do të kishin aftësi supernormale. Pa trena dhe avionë, njerëzit do të mund të ngriheshin në ajër pa përdorur ashensorë. Kjo do të sillte një situatë të ndryshme zhvillimi shoqëror dhe nuk do të thotë të ishte e kufizuar në këto kufij. Disqet fluturuese të alienëve mund të fluturojnë me një shpejtësi të pa imagjinueshme dhe mund të zmadhohen e zvogëlohen. Ata kanë marrë një metodë alternative tjetër zhvillimi e cila është një mënyrë tjetër shkencore.

[BARAT]

LEKSIONI I TETË

Agjërimi Bigu[105]



Disa njerëz kanë ngritur çështjen e agjërimit bigu. Ekziston ky fenomen i quajtur agjërim bigu. Jo vetëm që ekziston në komunitetin e kultivuesve, por e kanë provuar edhe shumë njerëz në shoqëri. Disa njerëz nuk hanë apo pijnë për disa vjet apo për më shumë se një dhjetëvjeçar, megjithatë ata jetojnë shumë mirë. Ka njerëz që flasin për bigun sikur të ishte tregues i një niveli të caktuar, ndërsa të tjerë e marrin si shenjë të pastrimit të trupit. E akoma të tjerë pretendojnë se është pjesë e proçesit të kultivimit të niveleve të larta.

Në fakt, nuk është asnjë nga këto. Çfarë është atëhere? Bigu në fakt i referohet një metode kultivimi të veçantë në një ambjent special. Në cilat kushte përdoret ai? Në Kinën e lashtë para se të themeloheshin fetë, shumë praktikues përdornin formën e praktikës sekrete apo kultivimin e vetmuar në male të largëta apo shpella shumë larg nga vendbanimet e njerëzve. Me të zgjedhur këtë mënyrë, dilte problemi i furnizimit me ushqim. Nëqoftëse personi nuk do të përdorte metodën e bigut, ai nuk do të mund të praktikonte aspak kultivim dhe do të vdiste atje nga uria e etja. Unë shkova nga qyteti Chongqing deri në qytetin Wuhan për t’u mësuar njerëzve Ligjin dhe mora një anije që shkonte në lindje mbi lumin Jance. Pashë disa shpella në të dy anët e Tre Grykave në mes të maleve; edhe shumë male të tjera të mirënjohura i kanë ato. Në të kaluarën, pasi ngjitej në shpellë me ndihmën e një litari, një praktikues do e priste litarin për të praktikuar në shpellë. Nëqoftëse ky person nuk do kishte sukses në kultivim, ai do të vdiste brenda. Pa ushqim apo ujë, vetëm në këto kushte shumë të veçanta, ai do të zgjidhte këtë metodë kultivimi të veçantë.

Shumë praktika kanë kaluar një proçes trashëgimie të tillë dhe kështu ato përfshijnë bigun. Plot praktika nuk kanë bigu. Sot, shumica e praktikave që janë bërë publike nuk përfshijnë bigu. Kemi thënë se personi duhet të praktikojë vetëm një praktikë dhe se ju nuk duhet të bëni çfarëdo gjëje që dëshironi. Ju mund të mendoni se bigu është i mirë dhe mund ta bëni atë. Për çfarë e doni ju atë? Disa njerëz mendojne se është gjë e mirë dhe bëhen kureshtarë dhe mbase ata mendojnë që aftësitë e tyre janë goxha të mira aq sa të mburren me to. Ka njerëz me të gjitha llojet e mentaliteteve. Kur përdoret kjo metodë kultivuese, personi duhet të konsumojë energjinë e vet për të mbajtur trupin fizik. Prandaj, nuk ja vlen. Ju e dini se veçanërisht pas themelimit të feve, personi është furnizuar me ushqim dhe çaj gjatë periudhës së meditimit në kllapi apo kultivimit të vetmuar në një tempull. Pra kjo çështje nuk ekziston. Veçanërisht ne praktikojmë kultivim në mes të shoqërisë njerëzore dhe ju nuk duhet të përdorni aspak këtë metodë. Për më tepër nëqoftëse shkolla juaj e praktikës nuk e përfshin atë, ju nuk duhet ta bëni atë sipas dëshirës. Nëqoftëse me të vërtetë ju dëshironi të praktikoni bigu, shko e bëjeni atëhere. Me sa di unë, zakonisht kur një mjeshtër mëson një praktikë niveli të lartë dhe udhëheq një dishepull me vërtetësi dhe nëqoftëse ajo shkollë praktike e përmban bigun, ky fenomen mund të ndodhë. Megjithatë një person nuk mund ta përhapë atë në publik; ai në mënyrë tipike do ta merrte dishepullin me vete ta praktikonin atë fshehurazi apo vetëm.

Tani kanë dalë gjithashtu mjeshtër qigongu që mësojnë bigu. A ka pasur bigu sukses? Në fund të fundit, aspak. Kush ka pasur sukses me të? Kam parë shumë njerëz të shtruar në spitale dhe jeta e shumë njerëzve është vënë në rrezik. Atëhere pse ndodh kjo? A nuk ekzistoka ky fenomeni bigu? Po ekziston. Megjithatë, duhet vënë në dukje një pikë: Askujt nuk i lejohet të prishë sipas dëshirës gjendjen e shoqërisë sonë njerëzore—nuk lejohet t’i ndërhyhet asaj në këtë mënyrë. Le të mos përmendim pastaj sa njerez në gjithë vendin nuk do kishin nevojë të hanin dhe pinin. Unë do të thoja se do ishte shumë kollaj sikur njerëzit në zonat e Changchun të mos kishin nevojë të hanin e pinin! Nuk do të kishim nevojë të merakoseshim për të gatuar. Bujqit lodhen kaq shumë në fushë dhe tani askush nuk do të kishte nevojë të hante. Kjo me të vërtetë do t’i lehtësonte kaq shumë gjërat sepse njerëzit vetëm do të punonin pa ju dashur të hanin. Si mund të lejohej kjo gjë? A do të ishte kjo shoqëri njerëzore? Është plotësisht e ndaluar sepse një ndërhyrje e një shkalle kaq të gjërë në shoqërinë e zakonshme njerëzore nuk lejohet.

Kur disa mjeshtër qigongu u mësojnë njerëzve bigu, jeta e shumë njerëzve vihet në rrezik. Disa njerëz janë thjesht të dhënë pas bigut, megjithatë dëshirat e tyre njerëzore nuk janë braktisur—ka plot dëshira të tilla njerëzore pa u hequr. Goja e një personi të tillë do të lëngëzohej kur ai të shikonte ndonjë ushqim të shijshëm. Sapo i lind kjo dëshirë, ai nuk e kontrollon dot atë dhe nuk do i durohet sa të hajë ushqim. Sapo i hapet oreksi, ai do dojë të hajë; përndryshe ai do të ndjehet i uritur. Megjithatë, ai do të vjellë po të hajë. Ngaqë nuk han dot, ai do të bëhet nervoz dhe frikësohet shumë. Shumë njerëz shtrohen në spital dhe në fakt jeta e shumë vetëve vihet në rrezik. Ka njerëz që më kërkojnë mua dhe më kërkojnë të ndreq këto raste të vështira por unë nuk dua t’i marr ato përsipër. Disa mjeshtër qigongu thjesht bëjnë gjëra pa përgjegjësi. Askush nuk dëshiron të merret me këto probleme për ta.

Për më tepër, nëqoftëse ju keni probleme kur praktikoni bigu, a nuk vjen kjo nga përndjekja juaj e qëllimshme? Ne kemi thënë se ai ekziston, por ai nuk është e ashtuquajtura “gjendje e nivelit të lartë” apo të ashtuquajturit “reaksione speciale”. Është vetëm një metodë praktike e përdorur në kushte të veçanta kështu nuk mund të përhapet gjërësisht. Një numër njerëzish shkojnë pas bigut dhe e klasifikojnë atë si të ashtuqujturin bigu apo gjysmë-bigu dhe madje e radhisin atë në nivele të ndryshme. Disa njerëz pretendojnë se ata vetëm kanë nevojë të pinë ujë, ndërsa të tjerë pretendojnë se vetëm kanë nevojë të hanë fruta. Të gjitha këto janë bigu të rreme dhe me kalimin e kohës, të gjitha janë të destinuara të dështojnë. Një praktikues i vërtetë do të qëndrojë në shpellë pa pirë e ngrënë—ky është bigu i vërtetë.




Vjedhja e Qi-së



Kur flasim për vjedhjen e qi-së, disa njerëz do të zbehen nga tmerri dhe ata do të ishin shumë të frikësuar për ta provuar qigongun. Për shkak të thashethemeve mbi fenomenin e marrosjes nga kultivimi, vjelljes së qi-së e të tjera, në komunitetin e kultivuesve shumë njerëz janë tepër të frikësuar që të praktikojnë qigong apo t’i afrohen atij. Po të mos ishin këto thashetheme, mbase më shumë njerëz do të praktikonin qigong. Megjithatë ka mjeshtër qigongu me karakter të ulët të cilët i mësojnë këto gjëra me qëllim. Kjo sjell shumë rrëmujë në komunitetin e kultivuesve. Në fakt nuk është aq e tmerrshme sa thuhet. Ne kemi thënë se qi është vetëm qi, megjithëse ju mund ta quani “përzjerje qi-je fillestare” e kjo qi apo ajo qi. Për aq kohë sa trupi i një personi ka qi, ai është në nivelin e mbajtjes së trupit të shëndetshëm e në formë dhe nuk është akoma praktikues. Për aq kohë sa ai ka qi, do të thotë se trupi i tij nuk është pastruar thellësisht dhe prandaj ka akoma qi me bakterie—kjo është e sigurt. Personi që vjedh qi është gjithashtu në nivelin e qi-së. Nga praktikuesit tanë, kush do ta donte atë qi të papastër? Qi-ja në trupin e njeriut që nuk praktikon është mjaf e papastër, megjithëse mund të bëhet më e ndritshme nëpërmjet praktikës së qigongut. Kështu vendi i një sëmundjeje do të ketë një grumbull shumë të madh substance të zezë me densitet të lartë. Duke vazhduar praktikën, nëqoftëse personi me të vërtetë e ka shëruar sëmundjen dhe është bërë i shëndoshë, qi-ja e tij do të kthehet gradualisht në të verdhë. Po të vazhdojë të praktikojë më tutje, sëmundja do të shërohet me të vërtetë dhe po ashtu dhe qi-ja e tij do të zhduket. Ai do të hyjë në fazën e Trupit Qumësht të Bardhë[106].

Kjo do të thotë se nëqoftëse dikush ka qi, ai ka akoma sëmundje. Ne jemi praktikues—për çfarë e duam ne qi-në në praktikë? Trupat tanë duhet të pastrohen. Pse do e donim ne atë qi të papastër? Në asnjë mënyrë jo. Një person që dëshiron qi është akoma në nivelin e qi-së. Duke qënë në nivelin e qi-së, ai nuk mund të dallojë qi-në e mirë nga qi-ja e keqe, sepse ai nuk e ka akoma këtë aftësi. Qi-ja e vërtetë në dantian të trupit tuaj nuk mund të merret prej tij sepse ajo qi primordiale mund të hiqet vetëm nga dikush me aftësi niveli të lartë. Përsa i përket qi-së së papastër në trupin tuaj, lëreni ta vjedhë—nuk është ndonjë gjë e madhe. Gjatë praktikës, nëqoftëse unë dua ta mbush veten me qi, vetëm me një mendim dhe barku im do të mbushet me qi menjëherë.

Shkolla Tao mëson ushtrimin në këmbë të tianzi zhuang[107] ndërsa Shkolla Buddhës mëson hedhjen e qi-së mbi majën e kokës. Ka plot qi në univers që ju ta mbushni veten çdo ditë. Me pikën laogong dhe pikën baihui[108] të hapur, ju mund ta mbushni veten me qi me anë të duarve ndërsa fokusoheni në dantian. Ju do të mbusheni plot me qi brënda pak kohe. Pamvarësisht sa plot jeni mbushur me qi, ç’vlerë ka ajo? Kur disa njerëz kanë praktikuar shumë qi, ata i ndjejnë gishtërinjtë dhe trupat si të enjtur. Kur të tjerët i afrohen një personi si ky, ata do të ndjejnë një fushë rreth tij. “Uau, ti ke praktikuar kaq mirë.” Unë do të thoja se nuk është asgjë. Ku e ke ti gongun? Është akoma praktikë në qi, e cila nuk mund të zëvendësojë gongun pamvarësisht sa qi të ketë ai. Qëllimi i praktikës në qi është të zëvëndësojë qi-në brënda trupit të personit me qi të mirë nga jashtë dhe të pastrojë trupin. Pse grumbullon personi qi? Kur ti je në atë nivel dhe nuk ke kaluar përmes ndryshimesh themelore, qi nuk është akoma gong. Pamvarësisht sa qi ke vjedhur, ti nuk je gjë tjetër veçse një thes me qi. Për çfarë vlen ai? Ai nuk është transformuar akoma në materie të energjisë së lartë. Pra nga çfarë ke ti frikë? Lëre të vjedhë qi nëqoftëse ai don ta bëjë këtë.

Mendojeni pak të gjithë: Nëqoftëse trupi juaj ka qi, ai ka sëmundje. Atëhere, kur personi vjedh qi-në tënde, a nuk vjedh ai dhe qi-në me bakterie? Ai nuk mund të dallojë njërën nga tjetra, sepse një që don qi është gjithashtu në nivelin e qi-së dhe nuk ka ndonjë aftësi. Një person që ka gong nuk dëshiron qi—kjo është e sigurtë. Po nuk e besuat, mund të kryejmë një eksperiment. Nëqoftëse një person me të vërtetë dëshiron të vjedhë qi-në tënde, ju mund të qëndroni aty dhe ta lejoni atë ta vjedhë qi-në. Ju mund të përqëndroni mëndjen tuaj në mbushjen e trupit me qi nga universi këtu, ndërsa ai vjedh qi-në prapa jush. Ju do e shikoni sa pazar i mirë që është sepse do t’ju ndihmojë të përshpejtoni pastrimin e trupit tuaj dhe juve nuk do t’ju duhet të mbushni e zbrazni qi nga trupi juaj. Ngaqë ai ka një qëllim të keq dhe vjedh diçka nga të tjerët, megjithëse ka vjedhur diçka jo të mirë, ai prapseprap ka kryer një veprim që e bën të humbë virtyt. Prandaj, ai do t’ju japë juve virtyt. Kjo formon një sistem qarkullimi ku ndërsa ai merr qi-në tënde këtu, ai të jep ty virtyt atje. Personi që vjedh qi nuk e din këtë—po ta dinte, ai nuk do të guxonte ta bënte atë!

Të gjithë ata persona që vjedhin qi kanë fytyra verdhacake si të sëmurë dhe janë të gjithë ashtu. Shumë njerëz që shkojnë në parqe për të praktikuar qigong shpresojnë të shërojnë sëmundjet e tyre dhe ata kanë nga të gjitha llojet e sëmundjeve. Kur dikush po shëron një sëmundje, ai duhet të përpiqet të shkarkojë qi-në me bakterie. Ndërsa personi që vjedh qi nuk do të zbrazë qi por do të mbledhë të gjitha llojet e qi-ve me bakterie në gjithë trupin e tij. Edhe brenda trupit ai do bëhet i gjithi i zi. Ndërsa ai gjithmonë humb virtyt, pamja e tij bëhet e tëra e zezë. Me një fushë të madhe karme dhe humbje të madhe virtyti, ai do të nxihet brenda e jashtë. Sikur ta dinte personi që vjedh qi se po pësonte këtë ndryshim dhe të kuptonte se ai po i jepte të tjerëve virtyt duke bërë këtë budallallëk, ai nuk do ta bënte kurrsesi këtë.

Disa njerëz e kanë fryrë qi-në tej mase: “Kur unë lëshoj qi, ti mund ta marrësh atë dhe në Amerikë.” “Ti mund të presësh në anën tjetër të murit dhe mund të marrësh qi-në që lëshoj unë.” Disa njerëz janë shumë të ndjeshëm dhe mund ta ndjejnë qi-në kur lëshohet. Por qi nuk udhëton në këtë dimension. Ajo lëviz në një dimension tjetër ku nuk ka ndonjë mur. Pse nuk ndjeni gjë ju kur një mjeshtër qigongu lëshon qi në një vend të hapur? Ndodhet një ndarës atje në dimensionin tjetër. Kështu, qi-ja nuk ka kaq fuqi penetruese sa e kanë përshkruar njerëzit.

Ai që me të vërtetë ka efekt është gongu. Kur një praktikues mund të lëshojë gong, ai apo ajo nuk ka më qi dhe mund të rrezatojë lëndë të një energjie të lartë e cila shihet si dritë nga Syri Qiellor. Kur arrin tek një person tjetër, e bën atë person të ndjejë ngrohtësi; mund të kontrollojë një njeri të zakonshëm. Megjithatë akoma nuk mund të arrijë plotësisht qëllimin e shërimit të sëmundjeve, sepse ka vetëm efekt kufizues. Në mënyrë që me të vërtetë të shërosh sëmundje, ti duhet të kesh aftësi supernormale. Ekziston një aftësi supernormale e veçantë për secilën sëmundje. Në një nivel shumë mikroskopik, secila pjesëzë mikroskopike e gongut merr pamjen tënde. Ai mund të njohë njerëzit dhe ka inteligjencë sepse është materie energjie të lartë. Nëqoftëse dikush e vjedh atë, si mund të qëndrojë atje? Nuk do të qëndrojë atje e nuk mund të vendoset atje, sepse nuk është pronë e atij person. Përsa i përket gjithë atyre praktikuesve të vërtetë, pasi ata zhvillojnë gong ata mbrohen nga mjeshtrit e tyre. Mjeshtri jot sheh çfarë bën ti. Kur ti përpiqesh të marrësh gjëra nga një person tjetër, as mjeshtri i atij personit nuk do ta lejojë këtë gjë.




Mbledhja e Qi-së



Në mësimin e praktikës kultivuese të niveleve të larta, vjedhja dhe mbledhja e qi-së nuk janë çështje që ne do të ndihmojmë të zgjidhim për secilin. Po flas për to sepse unë akoma kam për qëllim të vë në vend emrin e praktikës kultivuese dhe të kryej vepra të mira. Unë do t’i nxjerr në shesh këto fenomene kaq të këqija, të cilat askush nuk i ka diskutuar në të kaluarën. Unë dua që ju të gjithë t’i dini këto, kështu që disa njerëz mos të kryejnë vepra të këqija dhe kjo do të ndihmojë disa njerëz që nuk e dinë të vërtetën e qigongut e kanë gjithmonë frikë kur flasin për të.

Ka plot qi në univers. Disa njerëz flasin për qi qiellore yang dhe qi tokësore yin. Meqenëse edhe ti je një element i universit, ti mund të mbledhësh qi. Por disa njerëz nuk e mbledhin qi-në nga universi. Ata specializohen dhe i mësojnë njerëzit të mbledhin qi nga bimët. Ata madje dhe e kanë përmbledhur eksperiencën e tyre: Si dhe kur të mbledhësh këtë lloj qi-je, qi-ja e plepit është e bardhë, apo qi-ja e pishës është e verdhë. Disa gjithashtu pretendojnë: “Ishte një pemë para shtëpisë sonë. U tha sepse unë i mblodha qi-në.” Çfarë lloj aftësie është kjo? A nuk është ky një veprim i keq? Dihet nga të gjithë se kur ne praktikojmë me të vërtetë kultivim, ne duam mesazhe pozitive dhe t’i asimilohemi karakteristikës së universit. A nuk duhet të praktikoni ju Shan (Mirësi)? Në mënyrë që t’i asimilohet karakteristikës së universit, Zhen-Shan-Ren (Ndershmëri-Mirësi-Tolerancë), një individ duhet të praktikojë Shan. Nëqoftëse ti gjithmonë kryen vepra të këqija, si mund ta shtosh ti gongun? Si mund të shërohen sëmundjet e tua? A nuk është kjo e kundërta e asaj që duhet të bëjnë praktikuesit tanë? Kjo do të thotë gjithashtu të vrasësh jetë dhe të kryesh vepra të këqija! Dikush mund të thotë: “Sa më shumë që thua aq më të ekzagjeruara duken—ti e quajte vrasjen e kafshëve të vrasësh jetë dhe tani e quan dhe vrasjen e bimëve gjithashtu të vrasësh jetë.” Në fakt kështu është. Buddhizmi flet për samsarën. Ju mund të keni qënë ringjallur në bimë gjatë samsarës. Kështu thuhet në Buddhizëm. Këtu ne nuk e themi ashtu por ne ju themi se pemët janë gjithashtu gjallë. Jo vetëm që ato kanë jetë, por ato kanë dhe activitet mendor të një niveli të lartë.

Për shembull, është njeri në Amerikë i cili është specializuar në studime elektronike dhe jep mësime mbi përdorimin e poligrafit.[109] Një ditë atij i lindi papritmas një ide. Ai ia vuri të dy elektrodat e poligrafit një luleje në vazo dhe i hodhi ujë rrënjëve të saj. Ai pa se gjilpëra e poligrafit vizatoi një hark. Ky hark ishte identik me atë të vizatuar kur truri njeriut prodhon një ngacmim të shkurtër apo gëzim. Në atë moment, ai u shtang. Si mundet që një bimë të ketë ndjenja? Ai për pak donte të ulërinte në rrugë: “Bimët kanë ndjenja!” I frymëzuar nga kjo ngjarje, ai e vazhdoi kërkimin në këtë fushë dhe kreu shumë eksperimente.

Një herë ai vendosi dy bimë bashkë dhe i kërkoi një prej studentëve të tij ta shtypte me këmbë njërën prej bimëve para tjetrës. Pastaj ai mori bimën tjetër në një dhomë dhe e lidhi tek poligrafi. Ai i kërkoi pesë studentëve të tij të hynin në dhomë me radhë nga jashtë. Bima nuk pati asnjë reagim kur katër studentët e parë hynë në dhomë. Kur studenti i pestë i cili kishte shkatërruar bimën tjetër hyri në dhomë, edhe para se t’i afrohej bimës, gjilpëra elektronike menjëherë vizatoi një hark që prodhohet vetëm kur një person është i frikësuar. Ai u shokua me të vërtetë! Kjo ngjarje nxjerr në pah një çështje të rëndësishme: Ne kemi besuar gjithmonë se njeriu është një jetë e nivelit të lartë me funksione ndjesie që mund të dallojnë gjërat dhe me një tru që mund të analizojë. Si mundkan bimët të dallojnë gjërat? A nuk tregon kjo se dhe ato kanë organe ndjesie? Në të kaluarën, nëqoftëse dikush do të thoshte se bimët kanë organe ndjesie, mëndje që mendojnë, ndjenja dhe mund të njohin njerëzit, ky person do të quhej supersticioz. Përveç këtyre, bimët duket se ja kanë kaluar njerëzve sot në disa aspekte.

Një ditë ai lidhi poligrafin tek një bimë dhe mendoi: “Çfarë eksperimenti të bëj? Po sikur t’i djeg gjethet me zjarr e të shikoj si do të reagojë.” Me këtë mendim, edhe përpara se të digjte gjethet, gjilpëra elektronike menjëherë vizatoi një hark të njejtë me atë që krijohet vetëm kur dikush thërret për ndihmë. Ky funksion super ndjesie që është quajtur telepati, është një funksion njerëzor i pazhvilluar dhe një aftësi e lindur. Por njerëzimi sot është në degjenerim. Që t’i rimerrni këto aftësi, ju duhet të praktikoni kultivim nga fillimi dhe të ktheheni në origjinë, në veten tuaj të vërtetë, në natyrën tuaj origjinale. E megjithatë bima i ka ato dhe din çfarë ke ti në mëndje. Duket tepër e pakonceptueshme, por ky ka qënë një eksperiment shkencor që ka ndodhur. Ai ka kryer eksperimente të ndryshme përfshirë testimin e aftësisë së kontrollit në distancë. Kur u publikuan, shkrimet e tij shkaktuan interes në gjithë botën.

Botanistët në vende të ndryshme përfshirë dhe ata në vendin tonë kanë filluar kërkimet e tyre në këtë fushë dhe kjo nuk konsiderohet më si diçka supersticioze. Dje unë thashë se ato që njerëzimi ynë ka dëshmuar, shpikur dhe zbuluar janë të mjaftueshme të ndryshojnë tekstet tona sot. Megjithatë për shkak të influencës së mentaliteteve konvencionale, njerëzit nuk duan t’i pranojnë ato. Dhe askush nuk po i organizon këto gjëra në mënyrë sistematike.

Në një park në verilindje, vura re se një grup pishash ishin tharë. Askush nuk e din çfarë lloj qigongu praktikonin disa njerëz aty: Ata rrokulliseshin mbi tokë dhe pastaj mblidhnin qi-në nga pemët me këmbë nga njëra anë dhe me duar nga ana tjetër. Menjëherë pas kësaj të gjitha pishat atje u zverdhën dhe u thanë. Ishe kjo që bënë ata një veprim i mirë apo i keq? Nga pikpamja e praktikuesve tanë, kjo është njësoj si të vrasësh jetë. Ti je praktikues. Kështu, në mënyrë që t’i asimilohesh gradualisht karakteristikës së universit dhe të heqësh ato gjërat e këqija që ke, ti duhet të bëhesh njeri i mirë. Edhe nga pikpamja e një njeriu të zakonshëm, ky ishte një veprim i dënueshëm. Është abuzim i pronës publike dhe prishje e gjelbërimit dhe ekuilibrit të sistemit ekologjik. Nuk është veprim i mirë ngado që ta marrësh. Ka plot qi në univers dhe ti mund të mbledhësh sa të duash. Disa njerëz kanë plot energji. Sapo praktikojnë në një nivel të caktuar, ata me të vërtetë mund të mbledhin qi-në e bimëve në një zonë të gjërë me një lëvizje të krahut. Megjithatë, ajo nuk është gjë tjetër veçse qi. Pamvarësisht sa një person mbledh nga ajo, ajo nuk vlen për asgjë. Kur disa njerëz shkojnë në park, ata nuk bëjnë gjë tjetër. Dikush pretendon: “Unë nuk kam nevojë të praktikoj qigong. Mjafton të mbledh qi kur eci rreth e rrotull dhe praktika time mbaron me kaq. Mjafton thjesht të marrësh qi.” Ata mendojnë se qi është gong. Kur njerëzit i afrohen këtij personi, ata do të ndjejnë se trupi i tij është i ftohtë. A nuk është qi-ja e bimëve prej natyre yin? Një praktikues duhet të ruajë ekuilibrin ndërmjet yin dhe yang. Megjithëse trupi i këtij personi vjen erë vaj pishe, ai mund të mendojë se po ecën mirë në praktikë.




Kush Praktikon Kultivim do të Marrë Gong



Çështja se kush praktikon gong dhe kush e merr gongun është shumë e rëndësishme. Kur më pyesin për avantazhet e Falun Dafës, unë u them se Falun Dafa mund të bëjë që gongu të kultivojë praktikuesit dhe kështu të shkurtojë kohën e praktikës. Kjo zgjidh problemin e mos pasjes kohë për praktikë dhe bën të mundur që të kultivosh në mënyrë të vazhdueshme. Po ashtu praktika jonë është kultivim i vërtetë i mëndjes dhe i trupit. Trupat tanë fizikë do të pësojnë ndryshime të mëdha. Falun Dafa ka dhe një avantazh tjetër, më të madhin prej tyre, të cilin nuk e kam përmendur më parë. Vetëm sot do ta zbulojmë sepse ai ka lidhje me çështje madhore me rëndësi historike dhe ka goxha ndikim në komunitetin e kultivuesve. Askush në histori nuk ka guxuar ta zbulojë atë dhe as që i lejohej kujt ta bënte këtë. Megjithatë unë nuk kam rrugë tjetër veçse ta bëj atë të njohur.

Disa dishepuj thonë: “Çdo fjali që thotë Mjeshtri Li Hongzhi është sekret qiellor dhe zbulim i sekreteve të qiellit.” Ne po i ngrejmë njerëzit me të vërtetë në nivele të larta që do të thotë t’i shpëtosh ata. Ne jemi përgjegjës ndaj secilit dhe ky është një detyrim që ne jemi të aftë ta mbajmë. Kështu, nuk është zbulim i sekreteve qiellore. Nëqoftëse dikush flet për të pa përgjegjësi, atëhere do të thotë të nxjerrësh sekrete qiellore. Sot do e bëjmë të njohur çështjen se kush praktikon gong dhe kush merr gong. Sipas mendimit tim, të gjitha praktikat sot, duke përfshirë gjatë gjithë historisë praktikat në Shkollën e Buddhës, Shkollën Tao dhe Shkollën Qimen, kanë kultivuar Shpirtin Ndihmës të personit dhe ishte Shpirti Ndihmës ai që e merrte gongun. Shpirti Kryesor që po përmendim këtu është mëndja e personit. Një person duhet të jetë i vetëdijshëm për çfarë po mendon apo bën—kjo është vetja juaj reale. Por ju nuk e dini aspak çfarë bën Shpirti juaj Ndihmës. Megjithëse ti dhe ai keni lindur në të njejtën kohë, me të njejtin emër, njejtën pamje dhe kontrolloni të njejtin trup, ai nuk është ti në kuptimin e ngushtë të fjalës.

Ekziston një parim në univers: Kushdo që humb fiton. Kushdo që praktikon kultivim merr gong. Gjatë gjithë historisë, të gjitha praktikat i kanë mësuar njerëzit të bien në kllapi gjatë praktikës dhe që të mos mendojnë për asgjë. Atëhere personi do të bjerë në një kllapi të thellë dhe së fundi do të humbë vetëdijen plotësisht. Disa njerëz rrinë ulur në meditim për tre orë sikur të kishte kaluar vetëm një sekondë. Të tjerët mund ta admirojnë aftësinë e këtij personi për të ndenjur në kllapi. A praktikoi ai në fakt? Ai vetë nuk e din këtë aspak. Në veçanti Shkolla Tao mëson se shishen[110] vdes dhe Shpirti Primordial lind. Çfarë ata quajnë “shishen” ne e quajmë “Shpirti Kryesor” dhe “Shpirti Primordial” i referohet asaj që ne quajmë “Shpirti Ndihmës”. Nëqoftëse Shpirti juaj Kryesor vdes, ti do të vdesësh me të vërtetë dhe ti nuk do të kesh Shpirt Kryesor. Dikush nga një praktikë tjetër më tha: “Mësues, kur unë praktikoj, unë nuk jam në gjendje të njoh njeri në shtëpi.” Ndërsa një person tjetër më tha: “Unë nuk do të praktikoj si të tjerët të cilët e bëjnë atë herët në mëngjes dhe vonë në darkë. Pasi shkoj në shtëpi, unë shtrihem në një divan dhe dal jashtë vetes për të praktikuar. Ndërsa jam i shtrirë atje shoh veten duke praktikuar.” Mua mu duk kjo shumë e trishtueshme, por në të njejtën kohë nuk ishte e trishtueshme.

Pse ata shpëtojnë Shpirtin Ndihmës? Lu Dongbin[111] bëri njëherë këtë deklaratë: “Më mirë të shpëtoj një kafshë sesa një njeri.” Me të vërtetë, është jashtëzakonisht e vështirë për njerëzit të arrijnë ndriçim shpirtëror ngaqë njerëzit janë të humbur në padijen e shoqërisë njerëzore. Me fitimet praktike përpara tyre, ata nuk mund të heqin dorë nga dëshirat. Po nuk e besuat, me të mbaruar kjo klasë, disa njerëz do të dalin nga ky auditor si njerëz të zakonshëm përsëri. Nëqoftëse dikush i ofendon apo përplaset me ta, ata nuk do e durojnë dot. Pas një periudhe kohe, ata nuk do të sillen aspak si kultivues. Shumë Taoistë në histori patën kuptuar këtë pikë: “Njerëzit janë shumë të vështirë për tu shpëtuar sepse Shpirti i tyre Kryesor është jashtëzakonisht i humbur. Disa njerëz kanë cilësi të kuptuari të mirë dhe do ta kuptojnë diçka menjëherë me një sugjerim. Disa njerëz nuk do t’ju besojnë pamvarësisht çfarë ju thoni. Ata mendojnë se po tregoni përralla me bisht. Ne po flasim kaq shumë për kultivimin e karakterit, e megjithatë ky person akoma sillet si më parë sapo është në mes të njerëzve. Ai mendon se përfitimet aktuale dhe të prekshme para tij janë praktike dhe ai do t’i shkojë atyre nga prapa; Ligji nga Mësuesi gjithashtu tingëllon i arsyeshëm, por nuk mund të ndiqet. Shpirti Kryesor njerëzor është më i vështiri për t’u shpëtuar, ndërsa Shpirti Ndihmës mund të shikojë skena në dimensione të tjera. Ata mendojnë për pasojë: “Pse duhet të shpëtoj Shpirtin tënd Kryesor? Shpirti jot Ndihmës është gjithashtu ti. A nuk është njësoj sikur të të shpëtoja ty? Është i njejtë me ty, prandaj kushdo që ta marrë do të jetë njësoj sikur ta kesh marrë ti.”

Më lejoni t’i përshkruaj në mënyrë më të detajuar metodat e praktikës së tyre. Nëqoftëse dikush ka aftësinë supernormale të shikimit në distancë, ai me siguri do të shihte këtë skenë: Kur ti ulesh në meditim, sapo futesh në kllapi, dikush me të njejtën pamje si tënden do të lërë menjëherë trupin tënd. Nëqoftëse ti përpiqesh t’i dallosh nga njëri tjetri, kush është vetja jote? Ti je ulur pikërisht këtu. Pasi ti shikon atë person të lërë trupin tënd, mjeshtri do ta marrë këtë person për të praktikuar kultivim në një dimension të transformuar nga mjeshtri. Ky mund të jetë në formën e një shoqërie të kaluar, shoqërie të sotme apo një shoqëri në një dimension tjetër. Personit do t’i mësohet praktika dhe do të kalojë përmes vështirësive të shumta për një apo dy orë çdo ditë. Kur personi kthehet nga praktika, ti zgjohesh nga kllapia. Kështu do të ndodhë për ata që mund të shikojnë.

Është akoma më për të ardhur keq nëqoftëse personi nuk mund të shikojë. Ky person zgjohet pas dy orësh ulur në kllapi duke mos ditur asgjë dhe me mëndje të turbullt. Si formë praktike, disa njerëz bien në gjumë për dy a tre orë dhe ja japin veten krejtësisht të tjerëve. Kjo bëhet me intervale me uljen në meditim për një periudhë të caktuar kohe çdo ditë. Një lloj tjetër përfundohet njëherazi. Ju të gjithë mund të keni dëgjuar për Boddhidarmën, i cili u ul para një muri për nëntë vjet. Në të kaluarën, ka pasur shumë murgj të cilët rrinin ulur për dekada të tëra. Në histori, rekordi për kohën më të gjatë të qëndrimit ulur është mbi nëntëdhjetë vjet. Disa madje kanë qëndruar më gjatë se kaq. Edhe me pluhur të trashë mbi qepalla dhe bar të mbirë mbi trupat e tyre, ata vazhdonin të qëndronin ulur. Edhe disa në Shkollën Tao e mësojnë këtë metodë. Veçanërisht disa praktika në Shkollën Qimen mësojnë gjumin si formë praktike. Një individ mund të flejë për dekada pa dalë nga gjendja e kllapisë dhe pa u zgjuar. Por kush ka praktikuar? Shpirti Ndihmës i personit ka dalë jashtë të praktikojë. Nëqoftëse është nga ata që shohin, ai do të shohë se mjeshtri e merr Shpirtin e tij Ndihmës për të bërë praktikë. Edhe Shpirti Ndihmës mund të ketë shumë karmë borxh dhe mjeshtri nuk ka aftësinë t’ja eliminojë të gjithë karmën. Prandaj, mjeshtri do t’i thotë atij: “Ti duhet të praktikosh mirë këtu. Unë do largohem dhe do kthehem pas pak. Ti më prit mua.”

Mjeshtri e din me saktësi çfarë do të ndodhë, por përsëri duhet ta bëjë në këtë mënyrë. Pastaj një djall do të vijë ta frikësojë personin apo do të transformohet në një bukuroshe që ta joshë atë—do të ndodhin lloj lloj gjërash. Djalli do e shohë se ai nuk preket fare nga këto. Kjo ndodh sepse është relativisht e lehtë për Shpirtin Ndihmës të praktikojë kultivim, sepse ai mund të dijë të vërtetën e gjërave. I dëshpëruar djalli do të bëjë një përpjekje për t’i marrë jetën për hakmarrje dhe me të vërtetë do ta vrasë atë. Me këtë borxhi i tij u ripagua menjëherë. Pas vdekjes, Shpirti Ndihmës do të dalë si shtëllungë tymi e sillet rrotull derisa të ringjallet në një familje shumë të varfër. Fëmija do të fillojë të vuajë që në moshë të hershme. Kur të rritet e maturohet, mjeshtri do të kthehet. Sigurisht, fëmija nuk mund ta njohë atë. Me anë të aftësive supernormale mjeshtri do të çbllokojë kujtesën e tij të ruajtur. Ai do të kujtohet menjëherë për çdo gjë. “A nuk është ky mjeshtri im?” Mjeshtri do t’i thotë: “Tani është koha për të filluar praktikën.” Kështu, pas shumë vitesh mjeshtri do t’i kalojë atij mësimet.

Pas mësimit, mjeshtri përsëri do t’i thotë: “Ti ke akoma shumë dëshira që duhen hequr. Dil e sillu rrotull për ca kohë.” Të sillesh rrotull në shoqëri është mjaft e vështirë. Duhet të lypë për ushqim dhe do të takojë tipa të ndryshëm njerëzish të cilët do ta qortojnë, tallin, apo përfitojnë prej tij. Mund të hasë nga të gjithë llojet e problemeve. Ai do ta trajtojë veten si kultivues dhe do të balancojë mirë marëdhëniet me të tjerët, gjithmonë duke mbajtur dhe përmirësuar karakterin. Nuk do të preket nga tundimet e përfitimeve të ndryshme në mes të njerëzve. Pas shumë vitesh, ai do të kthehet nga sjellja rrotull nëpër botë. Mjeshtri do t’i thotë: “Ti ke arritur tashmë Taon dhe ke përfunduar kultivimin. Po nuk pate gjë për të bërë, mund të bëhesh gati të largohesh. Nëqoftëse ke akoma ndonjë gjë për të bërë, shko e mbaroje atë punë prej njerëzish.” Pas shumë vitesh, Shpirti Ndihmës kthehet. Me t’u kthyer Shpirti Ndihmës, edhe Shpirti Kryesor del nga gjendja e kllapisë dhe personi zgjohet.

Megjithatë ky person në fakt nuk ka praktikuar kultivim. Shpirti Ndihmës i tij ka praktikuar, kështu Shpirti Ndihmës do të marrë gongun. Por edhe Shpirti Kryesor ka vuajtur. Në fund të fundit, personi ja dedikoi gjithë rininë e tij të qëndruarit ulur dhe kjo jetë si njeri i zakonshëm mori fund. Kështu çfarë do të ndodhë? Pasi zgjohet nga kllapia, ky person do ta ndjejë se ai ka zhvilluar gong nëpërmjet praktikës dhe ka marrë aftësi supernormale. Nëqoftëse ai dëshiron të shërojë një pacient apo të bëjë diçka tjetër, ai mund ta bëjë këtë sepse Shpirti Ndihmës do të përpiqet ta kënaqë atë. Sepse ky person është Shpirti Kryesor në fund të fundit dhe Shpirti Kryesor kontrollon trupin dhe merr vendimet. Po ashtu ai ka harxhuar kaq shumë vjet ulur aty sa kjo jetë i iku tashmë. Kur ky person vdes, Shpirti Ndihmës do të largohet. Secili do të shkojë në punë të vet. Sipas Buddhizmit, ky person përsëri do të kalojë nëpër samsara. Meqenëse një Qënie e Shumëlartësuar u kultivua me sukses në trupin e tij, ky person gjithashtu ka grumbulluar shumë virtyt. Kështu çfarë do të bëhet me të? Ai mund të bëhet një zyrtar i lartë apo mund të bëjë shumë pasuri në jetën tjetër. Mund të zgjidhet vetëm kështu. A nuk i shkoi kultivimi kot atij?

Na është dashur neve shumë mundim për të marrë leje dhe shprehur këtë çështje. Unë kam zbuluar misterin shekullor—ai ka qënë sekreti i sekreteve që absolutisht nuk duhej nxjerrë. Kam zbuluar thelbin e të gjitha praktikave të ndryshme të kultivimit në histori. A nuk ju thashë se ka lidhje të thella me historinë. Këto janë arsyet. Mendojeni pak: Cila praktikë apo shkollë nuk praktikon kultivim në këtë mënyrë? Ti praktikon e praktikon por pa marrë gong. A nuk është për të ardhur keq? Kush e ka fajin? Qëniet njerëzore janë kaq të humbura sa ato nuk arrijnë të ndriçohen shpirtërisht pamvarësisht nga sa shenja i jepen. Nëqoftëse diçka shpjegohet nga një pikëvështrim i lartë, atyre do t’u duket e pakonceptueshme. Nëqoftëse diçka shpjegohet nga një pikëvështrim i ulët, ata nuk mund të ndriçohen shpirtërisht për ç’ka është më lart. Edhe pasi e kam shpjeguar kaq qartë, disa njerëz akoma duan që unë t’u shëroj sëmundjet. Unë me të vërtetë nuk di si t’ja u them ndryshe. Ne ju mësojmë praktikë kultivuese dhe ne vetëm mund të kujdesemi për ata që praktikojnë kultivim drejt niveleve të larta.

Në shkollën tonë të praktikës, është Shpirti Kryesor ai që merr gongun. Atëhere a do marrë Shpirti Kryesor gong kur ti thua se e don? Kush e jep lejen? Nuk është ashtu, sepse duhet të plotësohet një kusht. Të gjithë e dinë se shkolla jonë e praktikës nuk i shmanget shoqërisë njerëzore gjatë praktikës kultivuese dhe as i shmanget apo largohet konflikteve. Në këtë mjedis kompleks të njerëzve të zakonshëm, ju duhet të keni mëndje të kthjellët dhe të humbni në interesa me vetëdije. Kur të tjerët ju dëmtojnë interesin personal, ju nuk duhet të shkoni e konkuroni apo luftoni për të si të tjerët. Me ndërhyrje të ndryshme që prekin karakterin, ju do të pësoni humbje. Në këtë ambjent të vështirë, ju do të kalisni vullnetin dhe do të përmirësoni karakterin tuaj. Nën ndikimin e mendimeve të ndryshme të këqija nga njerëzit e zakonshëm, ju do të jeni të aftë të dilni prej saj i paprekur.

Mendojeni pak të gjithë: A nuk jeni ju që vuani me vetëdije? A nuk është Shpirti juaj Kryesor që sakrifikon? Përsa i përket atyre që ti ke humbur në mes të njerëzve, a nuk i ke humbur ti ato me vetëdije? Atëhere ky gong duhet të të takojë ty sepse ai që humb, fiton. Prandaj, kjo është arsyeja që shkolla jonë nuk shmang praktikën kultivuese në këtë ambjent kompleks të njerëzve të zakonshëm. Pse zgjedhim ne të praktikojmë kultivim në një ambjen plot me konflikte njerëzish? Sepse vetë ne do të marrim gong. Praktikuesve profesionistë në tempuj në të ardhmen do t’u duhet të sillen rrotull në mes të njerëzve të zakonshëm.

Disa njerëz pyesin: “A nuk praktikojnë dhe praktikat e tjera në mes të njerëzve tani? Por ato praktika janë për shërim dhe mbajtje të trupit në formë. Askush nuk ka mësuar praktika të vërteta drejt niveleve të larta në publik përveç atyre që marrin privatisht një dishepull të vetëm. Ata që i mësojnë dishepujt me të vërtetë i kanë marrë ata tashmë mënjanë për t’u dhënë mësim privatisht. Gjatë viteve, kush ka folur për këto gjëra në publik? Askush nuk e ka bërë një gjë të tillë. Shkolla jonë e praktikës mëson në këtë mënyrë, sepse kjo është pikërisht mënyra si ne praktikojmë kultivim dhe pikërisht kjo është mënyra si ne marrim gong. Ndërkohë, shkolla jonë e praktikës i jep qindra e mijra gjëra Shpirtit tënd Kryesor që me të vërtetë të të aftësojë ty të marrësh gong vetë. Unë e kam thënë se kam bërë diçka të paparë dhe kam hapur derën më të gjërë. Disa njerëz i kanë kuptuar këto fjalë të miat, sepse ajo që them nuk është aspak e pakonceptueshme. Kam një zakon personal: Nëqoftëse kam një metër dhe ju tregoj vetëm një centimetër, ju prapseprapë mund të thoni se po mburrem, por ajo që kam thënë është në fakt vetëm një pjesëz e vogël. Për shkak të diferencës së madhe në nivele, nuk mund t’ju zbuloj as dhe një pjesë tjetër më të lartë nga Dafa.

Shkolla jonë praktikon kultivim në këtë mënyrë duke ju aftësuar juve vetë të merrni gong me të vërtetë. Kjo është e paparë që nga fillimi i qiellit e tokës—shkoni e kontrolloni historinë. Është e mirë sepse ju do të merrni gong vetë, por është gjithashtu shumë e vështirë. Në mes të ambjentit kompleks të njerëzve të zakonshëm dhe mosmarrëvedhjeve ndërmjet njerëzve, ti do të arrish të ngrihesh mbi të gjitha këto––kjo është gjëja më e vështirë. Është e vështirë sepse ti humb interesat e tua personale me vetëdije në mes të njerëzve të zakonshëm. A prekesh ti kur interesat e tua vetjake më të rëndësishme cënohen? A prekesh ti në mes të prapaskenave të njerëzve? A prekesh ti kur miqtë e familjarët e tu vuajnë? Si i shikon ti këto çështje? Është e vështirë të jesh kultivues! Dikush më tha: “Mësues, mjafton të jesh njeri i mirë në mes të njerëzve të zakonshëm. Kush mund të ketë sukses në kultivim?” Pasi dëgjova këtë, unë u ndjeva me të vërtetë i zhgënjyer! Unë nuk i thashë asnjë fjalë. Ka lloj lloj nivelesh karakteri. Secili kupton aq sa mundet; kushdo që arrin të kuptojë fiton.

Lao Zi pat thënë: “Tao është një shteg që mund të ndiqet, por nuk është një shteg i çfarëdoshëm.” Tao nuk do ishte i çmuar sikur kushdo ta merrte kudo dhe të arrinte të kultivonte me sukses. Shkolla jonë e praktikës të mëson ty si të arrish gong në mes të konflikteve. Prandaj, ne duhet të jemi konform mënyrës së njerëzve të zakonshëm sa më shumë të jetë e mundur. Nga ana materiale, ju nuk do të humbni gjë. Por në këtë ambjent material ju duhet të përmirësoni karakterin tuaj. Prandaj ky ambjent është i përshtatshëm. Shkolla jonë e praktikës është më e përshtatshmja, sepse personi mund të praktikojë në mes të njerëzve në vend që të bëhet murg apo murgeshë. Për shkak të kësaj është dhe më e vështira sepse personi do të praktikojë kultivim në këtë ambjent tepër kompleks të njerëzve të zakonshëm. Por në të njejtën kohë, për shkak të kësaj është dhe mënyra më e mirë sepse e aftëson personin ta mbajë gongun për vete. Kjo është pika më themelore e shkollës sonë të praktikës dhe sot unë e kam zbuluar atë për të gjithë. Sigurisht, kur Shpirti Kryesor merr gong, po ashtu merr dhe Shpirti Ndihmës. Pse ndodh kjo? Kur të gjitha mesazhet, qëniet e gjalla dhe qelizat në trupin tuaj po zhvillojnë gong, sigurisht edhe Shpirti Ndihmës do e merrë atë; megjithatë niveli i tij i gongut nuk do të jetë asnjëherë më i lartë se i juaji. Ti je ai që merr vendimet ndërsa ai është ruajtësi i Ligjit.

Me që ra fjala për këtë, do të doja të shtoja se ka plot njerëz në komunitetin e kultivuesve të cilët gjithmonë janë përkjekur të praktikojnë drejt niveleve të larta. Ata kanë shkuar gjithandej dhe kanë harxhuar gjithë ato para. Megjithatë nuk e kanë gjetur mjeshtrin e njohur që kërkonin edhe pasi kërkuan në të gjithë vendin. Të jesh i njohur nuk do të thotë se me të vërtetë i din gjërat mirë. Në fund të fundit, këta njerëz udhëtuan kudo, duke harxhuan shumë para dhe fuqi për asgjë. Sot po ju njohim me këtë praktikë të jashtëzakonshme. Ja u kam prurë në prag të derës. Varet nga ju nëse mund të praktikoni kultivim dhe në ja arrini atij. Nëqoftëse ju mund ta bëni këtë, atëhere vazhdoni kultivimin. Nëqoftëse nuk mund ta bëni apo nuk mund të praktikoni kultivim, që sot e tutje harrojeni praktikën kultivuese. Përveç djajve që do t’ju mashtrojnë, askush tjetër nuk do t’ju mësojë dhe në të ardhmen nuk do të mund të praktikoni kultivim. Nëqoftëse nuk mund t’ju shpëtoj dot unë, askush tjetër nuk do të mundte. Në fakt, të gjesh një mjeshtër të një praktike të vërtetë që të të mësojë është më e zorshme se sa të ngjitesh në parajsë. Askush nuk kujdeset më për këto gjëra. Në Periudhën e Fund-Dharmës, edhe nivelet shumë të larta janë në periudhën e tyre të fundit. Askush nuk po kujdeset për njerëzit. Kjo është shkolla më e përshtatshme për praktikë. Për më tepër, praktikohet drejtpërdrejt sipas karakteristikës së universit. Është shtegu më i shpejtë dhe më i drejtpërdrejtë dhe e vë theksin pikërisht tek mëndja e njeriut.

[BARAT]

Qarku Qiellor



Në Shkollën Tao, mësohen Qarku Qiellor i Madh dhe i Vogël. Le të shpjegojmë çfarë është “qarku qiellor”. Qarku qiellor të cilit i referohemi zakonisht është lidhja e dy kanaleve të energjisë[112] të ren dhe du. Ky qark qiellor është i cekët dhe nuk është për më shumë se shërim dhe mbajtje të trupit në formë. Ky quhet Qarky Qiellor i Vogël. Një tjetër qark qiellor që nuk quhet as “qark qiellor i vogël” dhe as “qark qiellor i madh” është një formë qarku qiellor për të praktikuar kultivim në meditim. Duke filluar brenda trupit, ai shkon rreth niwan dhe ulet poshtë deri në dantian ku kthehet përsëri dhe shkon lart. Ky është një qarkullim i brendshëm. Ky është Qarku i vërtetë Qiellor për të praktikuar kultivim në meditim. Pasi formohet ky qark qiellor, ai do të kthehet në një rrymë energjie shumë të fuqishme e cila pastaj do të vërë në lëvizje qindra kanale energjie nëpërmjet një kanali të vetëm energjie në mënyrë që të hapë të gjitha kanalet e tjera të energjisë. Shkolla Tao mëson Qarkun Qiellor ndërsa Buddhizmi nuk e mëson atë. Çfarë mëson Buddhizmi? Kur Sakyamuni përhapi Dharmën e tij, ai nuk shpjegoi praktikën e ushtrimeve dhe as i mësoi ai ato. Megjithatë praktika e tij ka gjithashtu formën e vet të transformimit në praktikën kultivuese. Si lëviz kanali energjisë në Buddhizëm? Ai fillon nga dhe shkon përmes pikës baihui. Pastaj shkon nga maja e kokës për në pjesën e poshtme të trupit në formë spirale dhe në fund nëpërmjet kësaj metode vë në lëvizje qindra kanale energjie duke i hapur ato.

Kanali qendror i energjisë në fenë Tantrike i shërben gjithashtu këtij qëllimi. Disa thonë se nuk ka kanal qendror energjie. Atëhere si munden njerëzit të zhvillojnë një kanal qendror energjie në fenë Tantrike? Në fakt kur të gjitha kanalet e energjisë në trupin e njeriut mblidhen së bashku, ato numërojnë në mbi dhjetë mijë në numër. Ato ndërthuren vertikalisht dhe horizontalisht tamam si enët e gjakut dhe madje numërojnë më shumë se enët e gjakut; nuk ka enë gjaku ndërmjet organeve të brendshme, por ka kanale energjie. Ato do të lidhen vertikalisht dhe horizontalisht nga maja e kokës deri në pjesët e ndryshme të trupit. Mbase ato nuk janë të drejta në fillim dhe do të hapen me qëllim që të lidhen me të tjerat. Ato pastaj do të zgjerohen gradualisht dhe dalëngadalë formojnë një kanal të drejtë energjie. Ai kanal energjie shërben si bosht dhe duke u rrotulluar vë në lëvizje shumë rrathë konceptualë në rrotullim horizontal. Qëllimi është të hapë të gjitha kanalet e energjisë në trup.

Praktika kultivuese në Falun Dafën tonë shmang përdorimin e kësaj metode të një kanali energjie që vë në lëvizje qindra kanale energjie. Që në fillim, ne kërkojmë që qindra kanale energjie të hapen dhe të bëjnë rrotullime të njëkohshme. Menjëherë ne praktikojmë në një nivel shumë të lartë dhe evitojmë gjërat e një niveli të ulët. Për disa njerëz, që ata të hapin qindra kanale energjie me një kanal të vetëm, edhe një jetë e tërë mund të mos ishte e mjaftueshme. Disa njerëz duhet të praktikojnë kultivim për dekada të tëra dhe kjo është shumë e vështirë. Shumë praktika thonë se një jetë nuk mjafton për t’ja arritur në kultivim, ndërsa ka shumë praktikues në praktika niveli të lartë të cilët mund ta zgjasin jetën e tyre—a nuk flasin ata për kultivimin e jetës? Ata mund ta zgjasin jetën e tyre në mënyrë që të praktikojnë kultivim që do të zgjasë një kohë shumë të gjatë.

Qarku i Vogël Qiellor është në fakt për shërim e mbajtje trupi në formë, ndërsa Qarku i Madh Qiellor është për të praktikuar gong—domethënë kur personi praktikon kultivim me të vërtetë. Qarku i Madh Qiellor që përmendet në Shkollën Tao nuk vjen aq i fuqishëm sa i joni që hap qindra kanale energjie menjëherë. Rrotullimi i Qarkut të Madh Qiellor në Shkollën Tao i referohet asaj kur shumë kanale energjie udhëtojnë nga kanalet Tre Yin dhe Tre Yang[113] të duarve të personit për në tabanin e këmbëve, në të dy këmbët, tek flokët dhe në të gjithë trupin. Ky është Qarku i Madh Qiellor në lëvizje. Sapo Qarku i Madh Qiellor vihet në lëvizje, kjo do të thotë se po praktikon gong. Prandaj, disa mjeshtër qigongu nuk e mësojnë Qarkun e Madh Qiellor sepse ajo që mësojnë ata është vetëm për shërim dhe mbajtje të trupit në formë. Disa njerëz flasin për Qarkun e Madh Qiellor, por ata nuk kanë vendosur ndonjë gjë në trupin tuaj dhe ju nuk mund t’i hapni ato vetë. Pa një sistem të instaluar, si mund të hapen kanalet kollaj duke u mbështetur vetëm në një mendim të qëllimshëm. Është njëlloj si të bësh akrobacira—si mund të hapen ato? Kultivimi varet nga përpjekjet e individit ndërsa transformimi i gongut bëhet nga mjeshtri. Vetëm pasi të është dhënë “mekanizmi” i plotë i brendshëm, mundet të arrihet ky rezultat.

Historikisht Shkolla Tao e ka konsideruar trupin e njeriut një univers të vogël: Ajo beson se pjesa e jashtme e universit është aq e madhe sa dhe pjesa e brendshme dhe se pjesa e jashtme duket e njejtë me atë të brendshme. Kjo pikëpamje duket e pakonceptueshme dhe jo aq e lehtë për t’u kuptuar. Ky univers është kaq i madh, si mund të krahasohet ai me një trup njeriu? Po sjellim këtë argument: Fizika e sotme studjon elementet e materies nga molekula, atomi, elektroni, protoni deri tek quarket e neutrinot. Por çfarë grimce është më tutje? Mikroskopi nuk mund ta zbulojë më. Kështu cila do të ishte pjesëza mikroskopike e radhës? Nuk dihet. Në fakt, ajo që kupton fizika jonë sot është kaq larg nga pjesëza më e vogël mikroskopike e universit. Kur dikush nuk ka këtë trup mishi, sytë e tij do të jetë të aftë të shikojnë gjërat me shikim të zmadhuar dhe do të shikojnë nivelin mikroskopik. Sa më i lartë niveli i tij, aq më i madh niveli mikroskopik që ai mund të shikojë.

Në nivelin e tij, Sakyamuni solli teorinë e tre mijë botëve që do të thotë se në Kashtën tonë të Kumtrit gjënden gjithashtu dhe njerëz me trupa prej mishi si ato të racës sonë njerëzore. Ai gjithashtu pat thënë se një grimcë rëre përmban tre mijë botë dhe kjo përputhet me të kuptuarit në fizikën tonë moderne. Cili është ndryshimi ndërmjet rrotullimit të elektronëve që rrotullohen rreth bërthamës dhe asaj të Tokës që rrotullohet rreth diellit? Prandaj, Sakyamuni pat thënë që në nivel mikroskopik, një kokrrizë rëre përmban tre mijë botë. Është pikërisht si një univers me jetë dhe materie brenda. Nëqoftëse kjo është e vërtetë, pa mendoni pak: A ka rërë në botët e kësaj kokrrizë rëre? Atëhere a nuk do të ndodhen tre mijë botë në secilën kokrrizë rëre të asaj rëre? Atëhere a nuk do të ketë rërë edhe në këto tremijë botë brenda secilës kokrrizë rëre të rërës? Është e pafund po të vazhdojmë kështu. Prandaj, edhe kur arriti nivelin e Tathagatës, Sakyamuni pat thënë: “Është kaq i pafund sa nuk ka kufi të jashtëm dhe kaq i vockël sa nuk ka kufi të brendshëm.” Është kaq i pamasë sa ai nuk mund të shihte perimetrin e universit, megjithatë kaq i vockël sa ai nuk mund të dallonte pjesëzën më mikroskopike të origjinës së materies.

Një mjeshtër qigongu pat thënë: “Gjendet një qytet i tërë në një pore trupi me trena dhe makina që lëvizin.” Kjo tingëllon krejt e pakonceptueshme, por ne na duket se ajo nuk është e pakonceptueshme po ta kuptojmë e studjojmë nga perspektiva shkencore. Kur fola për hapjen e Syrit Qiellor, shumë persona gjatë hapjes së Syrit Qiellor patën këtë eksperiencë: Ata panë sikur po vraponin përgjatë një tuneli në ballin e tyre dhe nuk arrinin dot fundin. Çdo ditë gjatë praktikës ata ndjenin sikur po vraponin gjatë një rruge me male dhe lumenj në të dy anët. Ndërsa vraponin ata kalonin përmes qytetesh dhe shikonin plot njerëz dhe mund të kujtonin se ishte vegim. Çfarë po ndodh? Ajo që shikohet është shumë e qartë dhe jo vegim. Unë e kam thënë se nëqoftëse trupi i njeriut është me të vërtetë aq i pafund në nivelin mikroskopik, atëhere nuk është vegim. Shkolla Tao e ka konsideruar gjithmonë trupin e njeriut një univers. Nëqoftëse është me të vërtetë një univers, distanca nga balli deri tek gjendra pineale do të ishte mijra kilometra. Ti mund të turresh drejt daljes por është distancë shumë e largët.

Nëqoftëse Qarku i Madh Qiellor është plotësisht i hapur gjatë periudhës së praktikës kultivuese, do t’i sjellë praktikuesit një aftësi supernormale. Cilën aftësi supernormale? Ju e dini që Qarku i Madh Qiellor quhet gjithashtu “qarku qiellor i meridianit”, “rrotullimi qiankun,[114]” apo “rrotullimi heche.[115]” Në nivel të ulët, rrotullimi i Qarkut të Madh Qiellor do të formojë një rrymë energjie e cila gradualisht do të bëhet më e dendur duke u transformuar drejt nivelesh më të larta dhe duke u bërë një brez i gjërë energjie me dendësi të lartë. Ky brez energjie do të bëjë lëvizje rrotulluese. Gjatë rrotullimit, ne mund të shohim me një Sy Qiellor niveli shumë të ulët se ai mund të bëjë që qi-ja të lëvizë nga një vend në tjetrin brenda trupit të personit. Qi-ja e zemrës mund të lëvizë në zorrë apo qi-ja e mëlçisë mund të shkojë në stomak … Në nivel mikroskopik ne mund të shikojmë që ajo që transportohet është diçka shumë e madhe. Nëqoftëse ky brez energjie çlirohet jashtë trupit të personit, atëhere kemi aftësinë e telekinesis: dikush me gong shumë të fuqishëm mund të lëvizë diçka shumë të madhe dhe kjo quhet Telekinesis i Madh; dikush me gong shumë të dobët mund të lëvizë diçka shumë të vogël dhe kjo quhet Telekinesis i Vogël. Këto janë dy tipet e telekinesis dhe si formohen ato.

Qarku i Madh Qiellor lidhet drejtpërdrejt me praktikimin për gong. Kështu, ai sjell gjëndje dhe forma të ndryshme gongu. Gjithashtu do të na sjellë dhe një gjendje shumë të veçantë. Çfarë gjendje? Të gjithë mund ta keni lexuar këtë shprehje të quajtur “ngritje në ajër në mes të ditës” (bairi feisheng) në libra të lashtë si Biografi e të Pavdekshmëve, Libri i Elikzirit, Kanuni Taoist, apo Udhëzues për të Gjetur Naturën dhe Jetëgjatësinë. Ajo do të thotë që personi mund të ngrihet në ajër në mes të ditës. Në fakt, po ju them se një person mund të ngrihet në ajër me t’ju hapur Qarku i Madh Qiellor—është kaq e thjeshtë. Disa njerëz mendojnë se ka disa njerëz Qarku i Madh Qiellor i të cilëve është hapur pas kaq vitesh praktike. Unë do të thoja se nuk është për t’u habitur që dhjetëra mijra vetë të kenë arritur këtë nivel sepse Qarku i Madh Qiellor është në fund të fundit vetëm hapi fillestar i praktikës kultivuese.

Atëhere, pse nuk i ka parë njeri ata duke u ngritur në ajër apo duke fluturuar? Gjendja e shoqërisë njerëzore nuk mund të prishet dhe as mund të ndërhyhet apo ndryshohet forma e saj sipas dëshirës. Si mund të lejohet që njerëzit të fluturojnë në ajër? A do të ishte kjo një shoqëri njerëzore? Ky është aspekti kryesor i çështjes. Nga një perspektivë tjetër, qëniet njerëzore nuk jetojnë në mes të njerëzve të zakonshëm për të qenë njerëz, por për t’u kthyer në origjinë, në veten e tyre të vërtetë. Kështu ekziston çështja e ndriçimit shpirtëror për ta kuptuar këtë. Nëqoftëse dikush sheh se me të vërtetë shumë njerëz mund të ngrihen në ajër, edhe ai do të dojë të praktikojë kultivim dhe nuk do të ekzistonte më çështja e zgjimit ndaj kuptimit të saj. Prandaj, nëqoftëse ju mund t’ja arrini të ngriheni në ajër nëpërmjet kultivimit, ju nuk mund t’ja tregoni të tjerëve ashtu shkarazi apo ta demostroni këtë para të tjerëve sepse dhe ata duhet të praktikojnë kultivim. Për pasojë, pasi Qarku juaj i Madh Qiellor hapet, ju nuk do të mund të jeni në gjendje të ngriheni në ajër nëqoftëse maja juaj e gishtit apo gishti këmbës apo ndonjë pjesë tjetër e trupit është kyçur.

Kur Qarku ynë i Madh Qiellor është gati të hapet, një situatë do të ndodhë ku disa njerëz do të përkulen përpara gjatë meditimit ulur. Meqenëse qarkullimi në kurriz është hapur më mirë, kurrizi do të ndjehet shumë më i lehtë ndërsa pjesa e përparme e trupit do të ndjehet e rëndë. Disa njerëz përkulen nga prapa dhe ndjejnë kurrizin të rëndë ndërsa pjesën e përparme të trupit më të lehtë. Nëqoftëse i tërë trupi juaj është hapur mirë, ju do të ndjeni sikur ju ngrejnë lart, sikur ngrihesh në ajër. Kur të ngriheni në ajër me të vërtetë, ju nuk do të lejoheni të ngriheni në ajër. Por kjo nuk është absolute. Ata që zhvillojnë aftësi supernormale janë zakonisht në dy ekstremet: Fëmijët nuk kanë dëshira dhe po ashtu dhe të moshuarit—veçanërisht gratë e moshuara. Ata mund ta zhvillojnë me lehtësi dhe mund ta ruajnë këtë aftësi. Për meshkujt, veçanërisht të rinjtë, me të zhvilluar këtë aftësi ata nuk do të mund ta heqin mëndjen nga të mburrurit. Në të njejtën kohë, ata mund ta përdorin atë si mënyrë për të konkuruar me njerëzit. Kështu ajo nuk lejohet të ekzistojë dhe do të kyçet sapo të zhvillohet gjatë praktikës. Nëqoftëse një pjesë e trupit është kyçur, ky person nuk do të mund të ngrihet në ajër. Kjo nuk do të thotë se ju jeni krejtësisht të ndaluar ta keni këtë aftësi. Ju mund të lejoheni ta provoni atë dhe disa njerëz janë të aftë ta mbajnë.

Këto situata ndodhin sa herë që jap leksione. Kur dhashë një klasë në Shangdon, aty ndodheshin praktikues nga qytetet e Beijing dhe Jinan. Dikush pyeti: “Mësues, çfarë po ndodh me mua? Ndërsa eci, ndjehem sikur po ngihem nga toka. Po ashtu dhe kur fle ndjej sikur po ngrihem në ajër. Edhe mbulesat e krevatit ngrihen lart si balonë”. Kur dhashë një klasë në Guiyang, ishte një praktikuese veterane nga Guizhou e cila ishte grua e moshuar. Ajo kishte dy krevate në dhomën e saj, njëri në një anë të murit dhe tjetri në anën tjetër të murit. Kur ajo ishte ulur në meditim mbi krevat, ajo ndjeu që u ngrit në ajër dhe kur hapi sytë e gjeti veten se kishte kaluar në krevatin tjetër. Ajo mendoi me vete, “Duhet të kthehem tek krevati im,” dhe kështu fluturoi mbrapsht tek krevati tjetër.

Ishte një praktikues në qytetin Qingdao i cili meditonte mbi një krevat gjatë pushimit të drekës kur asnjeri nuk ishte në zyrën e rojes. Sapo ulej aty ai ngrihej dhe lëvizte nja një metër lartësi lart e poshtë me forcë. Ai mund të ulej poshtë pasi ngrihej dhe kjo përsëritej. Mbulesat e krevatit i ranë poshtë. Ai ishte pak i gëzuar dhe paksa i frikësuar. Kjo lëvizje lart e poshtë zgjati gjithë kohën e drekës. Së fundi, zilja ra dhe ai mendoi me vete: “Nuk duhet ta shohin të tjerët këtë. Ata do mendojnë çfarë po ndodh. Duhet të ndaloj menjëherë.” Ai ndaloi. Kjo është arsyeja që ata me moshë të shkuar mund të sillen siç duhet. Nëqoftëse kjo do t’i kishte ndodhur një të riu, kur zilja e zyrës do binte ai do të mendonte: “Hajdeni të gjithë të më shikoni si ngrihem unë në ajër.” Kështu dikush do e kishte të vështirë të kontrollonte mentalitetin e të mburrurit: “Shikoni sa mirë kam praktikuar. Unë mund të ngrihem në ajër.” Sapo ai ta demonstronte, aftësia do t’i ikte sepse nuk lejohet të ekzistojë në këtë mënyrë. Ka plot raste të tilla mes praktikuesve kudo.

Ne duam që qindra kanale energjie të hapen që në fillim. Deri më sot, tetëdhjetë deri nëntëdhjetë përqind e praktikuesve tanë kanë arritur gjendjen ku trupat e tyre janë shumë të lehtë dhe pa sëmundje. Në të njejtën kohë, ne kemi thënë se në këtë klasë ne jo vetëm që ju ngrejmë në gjendjen ku trupi juaj është plotësisht i pastruar, por gjithashtu shumë gjëra ju vendosen në trup në mënyrë që ju të zhvilloni gong në këtë klasë. Është njësoj sikur unë t’ju kem ngritur juve lart dhe pastaj t’ju kem shtyrë përpara. Unë ja kam mësuar Ligjin secilit në këtë klasë dhe gjithashtu karakteri i secilit ka pësuar ndryshim të vazhdueshëm. Kur të dilni jashtë këtij auditori, shumë prej jush do të ndjehen njerëz të ndryshuar dhe pikëpamja juaj për botën është e garantuar që do të ndryshojë. Ju do të dini si të silleni në të ardhmen dhe ju nuk do të jeni si në mjergull si më parë. Është e garantuar që do të jetë kështu. Kështu, edhe karakteri juaj do të arrijë nivelin e trupit.

Meqë po flasim për Qarkun e Madh Qiellor, megjithëse juve nuk ju lejohet të ngriheni në ajër, ju do të ndjeni që trupi juaj është i lehtë sikur qëndron në ajër. Më përpara, ju lodheshit kur ecnit disa hapa, ndërsa tani e keni shumë të lehtë pamvarësisht sa larg ecni. Ju ndjeheni sikur ju shtyn njeri kur jeni me biçikletë dhe nuk jeni i lodhur kur hypni shkallët pamvarësisht sa kate të jenë. Është e sigurtë që do të jetë kështu. Ata që lexojnë këtë libër dhe praktikojnë kultivim vetë gjithashtu do të arrijnë atë nivel që u takon. Unë si person nuk them atë që nuk dua të them, por ajo që them duhet të jetë e vërtetë. Veçanërisht në këto kushte, nëqoftëse unë nuk them të vërtetën kur ju mësoj Ligjin, nëqoftëse bëj deklarata të pakonceptueshme apo nëqoftëse flas kot dhe pa kujdes, unë do t’ju mësoja një Ligj të shtrembër. Nuk është e lehtë që unë ta bëj këtë sepse i gjithë universi po vëzhgon. Nuk lejohet që të ketë devijim.

Një njeri i zakonshëm do të njohë vetëm këtë Qark të Madh Qiellor dhe kjo do të ishte e gjitha. Në fakt, kjo nuk është e mjaftueshme. Në mënyrë që trupi të zëvëndësohet dhe transformohet plotësisht nga materia me energji të lartë sa më shpejt, duhet të jetë dhe një qark tjetër qiellor që vë në lëvizje të gjithë kanalet e energjisë në trupin tuaj. Ky quhet Qarku Qiellor Maoyuo[116] dhe ai me siguri që njihet nga shumë pak njerëz. Ky term përmendet në libra me raste, por askush nuk ja u ka shpjeguar apo treguar juve. Diskutohet vetëm si teori sepse është sekreti i sekreteve. Ne do të zbulojmë çdo gjë mbi të këtu. Ai mund të fillojë nga pika baihui (apo dhe nga pika huiyin) dhe del jashtë duke lëvizur përgjatë kufirit të yin dhe yang. Pastaj lëviz nga veshi poshtë në shpatull, duke shkuar rreth e qark secilit gisht, anës së trupit dhe pastaj zbret poshtë në taban të këmbës. Pastaj ngjitet lart anës së brendshme të njërës kofshë dhe poshtë anës së brendshme të kofshës tjetër duke kaluar përmes tabanit të këmbës tjetër dhe duke u ngjitur lart anës tjetër të trupit. Përsëri lëviz rreth e rrotull secilit gisht dhe arrin majën e kokës duke përfunduar kështu një rreth të plotë. Ky është Qarku Qiellor Maoyou. Të tjerët mund të shkruajnë një libër për të, e unë e përmblodha në pak fjalë. Unë mendoj se nuk duhet të konsiderohet sekret qiellor, megjithatë të tjerët i konsiderojnë këto gjëra shumë të çmuara dhe nuk i diskutojnë ato veçse kur mësojnë dishepujt e tyre. Megjithëse unë e zbulova atë për ju, askush nuk duhet të përdorë mendimin me qëllim që ta udhëheqë apo kontrollojë atë gjatë praktikës. Nëqoftëse e bëni këtë, ju nuk po praktikoni Falun Dafën tonë. Praktika e vërtetë drejt niveleve të larta kryhet në gjendje wuwei dhe e çliruar nga çdo aktivitet mendor. Çdo gjë është e instaluar në trupin tuaj e gatshme. Ato formohen automatikisht dhe këto mekanizma të brendshëm ju kultivojnë; ato do të bëjnë rrotullime automatike kur t’ju vijë koha. Një ditë gjatë praktikës, koka juaj mund të shkojë nga një anë në tjetrën. Nëqoftëse koka juaj shkon në këtë anë, po rrotullohet në atë anë. Nëqoftëse koka lëkundet në anën tjetër, po rrotullohet në atë anë. Rrotullohet në të dyja anët.

Kur hapen Qarku i Madh apo i Vogël Qiellor, koka e personit do të ulet përpara gjatë meditimit ulur dhe kjo është shenjë që po kalon energji. E njejta gjë është e vërtetë me Qarkun Qiellor Falun që praktikojmë ne; ne thjesht praktikojmë në këtë mënyrë. Në fakt, kur ju nuk po praktikoni, ai rrotullohet vetë. Do të rrotullohet vazhdimisht përgjithmonë; kur ju praktikoni, ju përforconi mekanizmat. A nuk kemi thënë ne që Ligji kultivon praktikuesit? Normalisht, ju do të zbuloni se Qarku juaj Qiellor është gjithmonë në rrotullim. Megjithëse ju nuk jeni duke praktikuar, një radhë mekanizmash energjie të instaluara jashtë trupit tuaj, domethënë një radhë kanalesh të gjërë të jashtëm po e vënë trupin tuaj në praktikë—është e tëra automatike. Gjithashtu mund të rrotullohet në anë të kundërt sepse rrotullohet nga të dyja anët dhe është vazhdimisht duke hapur kanalet e tua të energjisë.

Kështu cili është qëllimi i hapjes së Qarqeve Qiellorë? Hapja e Qarqeve Qiellorë nuk është qëllimi i praktikës. Edhe pasi hapet Qarku juaj Qiellor, unë do të thoja se përsëri nuk është asgjë. Nëse praktika e personit vazhdon më tutje, nëpërmjet metodës së hapjes së Qarkut Qiellor synohet që të hapen qindra kanale energjie nëpërmjet një kanali energjie dhe kështu personi mund të hapë të gjitha kanalet e energjisë së trupit. Ne kemi filluar tashmë ta bëjmë këtë. Me praktikë të mëtejshme personi do të zbulojë se me rrotullimin e Qarkut të Madh Qiellor kanalet e energjisë do të bëhen të gjëra sa një gisht dhe mjaft të gjërë brenda. Meqenëse edhe energjia është bërë shumë e fuqishme, pasi të formohet rryma e energjisë, ato do të bëhen shumë Të gjërë dhe të ndritshëm. Kjo akoma nuk është ndonjë gjë e madhe. Kur do të jetë praktika optimale? Kur qindra kanale energjie të personit gradualisht bëhen më të gjëra, me energji që bëhet gjithmonë e më e fortë dhe më e ndritshme. Së fundi, mijra kanale energjie do të bashkohen me njeri tjetrin dhe do e kthejnë trupin e personit në një që nuk ka më kanale energjie apo pika akupunkture; ato do të bashkohen së bashku për të formuar një trup të plotë. Ky është qëllimi final në hapjen e kanaleve të energjisë. Qëllimi është të transformohet trupi njeriut plotësisht nga materia me energji të lartë.

Në këtë pikë, trupi i personit do të transformohet nga materie prej energjie të lartë. Me fjalë të tjera, personi ka arritur nivelin më të lartë në kultivimin e Ligjit-Në-Botën-Trefishe. Trupi njerëzor prej mishi do të jetë kultivuar në pikën përfundimtare. Në këtë kohë, personi do të kalojë në një gjendje tjetër. Çfarë gjendjeje? Ky person do të ketë zhvilluar gong shumë të pasur. Në kultivimin e trupit apo gjatë kultivimit në Ligjin-Në-Botën-Trefishe, të gjitha aftësitë supernormale e çdo gjë tjetër do të zhvillohen. Megjithatë, në praktikën në mes të njerëzve, shumica e tyre janë të kyçura. Po ashtu, kolona e gongut të personit do të jetë rritur shumë lart. Të gjitha format e gongut do të përforcohen nga gongu i plotfuqishëm duke u bërë akoma më të fuqishme. Megjithatë ato mund të funksionojnë në këtë dimensionin tonë dhe nuk mund të veprojnë mbi asgjë në dimensione të tjera ngaqë janë aftësi supernormale të kultivuara nga trupat tanë njerëzorë. Pamvarësisht nga kjo ato do të jenë shumë të pasura. Në dimensione të ndryshme dhe përsa i përket formave të trupit në dimensione të ndryshme, do të ketë plot ndryshime. Gjërat që mbart ky trup në çdo nivel të dimensioneve do të jenë tepër reale dhe duken shumë të frikshme. Disa njerëz kanë sy në gjithë trupin dhe të gjitha poret e djersës në trup do të kthehen në sy. Do të ketë sy brenda gjithë fushës dimensionale të personit. Meqenëse është gong nga Shkolla e Buddhës, disa njerëz do të kenë pamjen e Bodhisattvës apo Buddhës mbi gjithë trupin. Të gjitha format e gongut do të kenë arritur shkallë të konsiderueshme. Po ashtu, shumë qënie të gjalla do të shfaqen.

Në këtë kohë, do të shfaqet një gjendje e quajtur “tre lule mbi kokë”. Është një gjendje shumë e dukshme dhe gjithashtu është diçka që nuk mund t’i shpëtojë syrit. Mund të shihet dhe me Sy Qiellor të nivelit të ulët. Personi do të ketë tre lule mbi kokë. Njëra është lule lotusi por nuk është lotusi në dimesionin tonë fizik. Dy lulet e tjera gjithashtu janë nga një dimension tjetër dhe janë jashtëzakonisht të bukura. Këto tre lule rrotullohen me radhë mbi kokë. Ato do të rrotullohen në drejtim të akrepave të orës dhe në drejtim të kundërt të akrepave dhe po ashtu secila lule rrotullohet rreth vetes. Secila lule do të ketë një bosht të madh të gjërë sa dhe diametri i lules. Këto tre boshte arrijnë deri lart në qiell, por ato nuk janë kolona gongu. Ato janë thjesht në këtë formë dhe janë jashtëzakonisht të mrekullueshme. Sikur ti shihnit, ju do të mbeteshin gjithashtu të mahnitur. Kur kultivimi i dikujt arrin këtë shkallë, trupi i personit do të jetë i bardhë dhe i pastërt dhe lëkura do t’i bëhet e lëmuar dhe delikate. Në këtë kohë, personi do të ketë arritur formën me të lartë të kultivimit në Ligjin-Në-Botën-Trefishe, megjithatë kjo nuk është shkalla përfundimtare. Personi duhet të vazhdojë akoma të praktikojë kultivim dhe të përparojë.

Ndërsa ai përparon, ai do të hyjë në nivelin e ndërmjetëm midis Ligjit-Në-Botën-Trefishe dhe Ligjit-Përtej-Botës-Trefishe të quajtur Trup i Tej Pastërt[117] (gjithashtu i njohur si “trup si kristal”). Kur kultivimi i trupit fizik ka arritur formën më të lartë të Ligjit-Në-Botën-Trefishe, kjo do të thotë se vetëm trupi mishtor njerëzor është transformuar në formën më të lartë. Kur i gjithë trupi është me të vërtetë në këtë formë, ai është plotësisht i përbërë prej lënde energjie të lartë. Pse quhet ai Trup i Tej Pastërt? Sepse ky trup ka arritur tashmë pastërtinë absolute të shkallës më të lartë. Kur shihet me Syrin Qiellor, i gjithë trupi është transparent—tamam si qelq transparent. Kur e shikon nuk ka asgjë dhe ekziston në këtë mënyrë. Ta themi thjesht, ky trup është tashmë një trup Buddhe. Kjo ndodh ngaqë trupi i përbërë nga lëndë energjie të lartë është i ndryshëm nga trupat tanë fizikë. Në këtë kohë të gjitha aftësitë supernormale dhe cilësitë mbinatyrale do të braktisen menjëherë. Ato do të vendosen në një dimension shumë të thellë, sepse janë të pavlefshme dhe nuk shërbejnë më për ndonjë funksion. Një ditë, në të ardhmen, kur ju të keni arritur sukses në kultivim, ju mund t’i hidhni një sy të kaluarës dhe rishikoni udhën tuaj të praktikës kultivuese duke i nxjerrë ato jashtë për t’i parë. Në këtë kohë vetëm dy gjëra do të mbeten: Kolona gongut është akoma aty dhe Foshnja e Pavdekshme e kultivuar do të jetë rritur dhe bërë shumë e madhe. Megjithatë të dyja këto ekzistojnë në një dimension të thellë që nuk mund të shikohet nga njeri me Sy Qiellor të nivelit mesatar. E vetmja gjë që dikush mund të shohë është se trupi i këtij personi është transparent.

Meqenëse shkalla e Trupit të Tej Pastërt ështe vetëm një nivel i përkohshëm, me praktikë kultivuese të mëtejshme personi do të fillojë me të vërtetë kultivimin në Ligjin-Përtej-Botës-Trefishe i njohur gjithashtu si kultivim i një Trup-Buddhe. I tërë trupi do të jetë i përbërë prej gongu. Tashmë karakteri i personit do të jetë bërë i qëndrueshëm. Ai do të fillojë të praktikojë kultivim nga fillimi dhe do të zhvillojë nga e para aftësitë supernormale që nuk duhet të quhen më “aftësi supernormale.” Ato duhet të quhen “fuqi hyjnore të Ligjit të Buddhës”, sepse ato mund të veprojnë në të gjitha dimensionet me fuqinë e tyre të pakufishme. Ndërsa ju vazhdoni të praktikoni kultivim në të ardhmen, ju vetë do të dini gjëra të niveleve të larta, si të praktikoni kultivim dhe format e ekzistencës së praktikës kultivuese.


Vesi i Zellit të Tepruar



Unë do të trajtoj një çështje, atë të vesit të zellit të tepruar. Shumë njerëz kanë praktikuar qigong për një kohë shumë të gjatë. Ka gjithashtu njerëz që nuk kanë praktikuar kurrë, por që kanë kërkuar dhe janë munduar të kuptojnë të vërtetën dhe kuptimin e jetës njerëzore. Sapo ata mësojnë Falun Dafën tonë, ata do të kuptojnë menjëherë shumë pyetje në jetë që kishin dashur t’i kuptonin por që nuk mund t’i përgjigjeshin. Mbase me përmirësimin e mëndjes ata do të entuziazmohen së tepërmi—kjo me siguri që do të ndodhë. Unë e di që një praktikues i vërtetë do t’ja dijë rëndësinë dhe do ta vlerësojë atë. Megjithatë shpesh një problem ndodh: Për shkak të gëzimit njerëzor, personi do të zhvillojë zell të tepruar të panevojshëm. Kjo bën që ai të sillet anormal në veprimet e tij, në lidhje me të tjerët në shoqëri, apo në ambjentin e shoqërisë njerëzore. Unë them se kjo është e papranueshme.

Shumica e njerëzve në shkollën tonë do të praktikojnë kultivim në shoqërinë normale njerëzore, kështu ju nuk duhet ta distanconi veten nga shoqëria njerëzore dhe ju duhet të praktikoni kultivim me mëndje të kthjellët. Marëdhëniet me njeri tjetrin duhet të mbeten normale. Sigurisht, ju keni një nivel karakteri shumë të lartë dhe nje mëndje të ndershme. Ju do të përmirësoni karakterin dhe nivelin tuaj; ju nuk kryeni vepra të këqija dhe vetëm kryeni vepra të mira— ju duhet të jeni kështu. Disa njerëz sillen sikur ose janë mendërisht anormalë apo sikur i kanë parë të gjitha në këtë botë. Ata thonë gjëra që të tjerët nuk i kuptojnë. Të tjerët do thonë: “Si ka mundësi që një njeri që mëson Falun Dafën bëhet kështu? Duket se ka ndonjë problem mendor.” Në fakt nuk është kështu. Ai është thjesht tepër i entuziazmuar dhe kështu duket irracional dhe nuk vepron si normal. Mendojeni pak të gjithë: Të vepruarit kështu është gjithashtu i gabuar dhe ju keni shkuar në ekstremin tjetër—është prapseprap një ves. Ju duhet të hiqni dorë dhe të praktikoni kultivim ndërsa jetoni normalisht si gjithë të tjerët në mes të njerëzve. Nëqoftëse njerëzit e tjerët ju konsiderojnë të marrosur, ata nuk do të merren me ju dhe do t’ju qëndrojnë larg. Askush nuk do t’ju japë mundësi për të përmirësuar karakterin dhe as do t’ju trajtojnë si njeri normal. Unë do të thoja se kjo nuk është e pranueshme! Prandaj, secili duhet të sigurohet dhe të ketë mëndjen ndaj kësaj çështjeje dhe të sillet mirë.

Praktika jonë nuk është si praktikat e zakonshme që e bëjnë personin të humbë mëndjen, të bie në kllapi, apo të obsesohet. Praktika jonë kërkon që ju të kultivoni veten me vetëdije të plotë. Dikush më thosh gjithmonë: “Mësues, sapo mbydh sytë trupi fillon më kolovitet.” Unë do të thoja se nuk është e thënë të jetë kështu. Ti ke zhvilluar zakonin e braktisjes së Ndërgjegjes Kryesore. Sapo mbydh sytë ti do e vësh Ndërgjegjen Kryesore në gjumë dhe ajo do të zhduket. Ti ke zhvilluar tashmë këtë zakon. Ndërsa rrin ulur këtu, pse nuk kolovitet trupi jot? Kur ti mban gjendjen e njejtë me atë kur i ke sytë të hapura, a do të kolovitet trupi jot me sytë paksa të mbydhur? Jo aspak. Ti mendon se qigongu duhet të praktikohet në këtë mënyrë dhe ke formuar këtë koncept. Me të mbydhur sytë, ti do të zhdukesh pa e ditur se ku ndodhesh. Ne kemi thënë se Ndërgjegja juaj Kryesore duhet të jetë e vetëdijshme, sepse kjo praktikë kultivon veten tënde. Ju duhet të përparoni me mëndje të vetëdijshme. Ne gjithashtu kemi dhe një ushtrim meditimi. Si praktikojmë ne meditim? Ne kërkojmë nga secili që pamvarësisht nga sa thellë që meditoni, ju duhet të dini që jeni ju duke praktikuar aty. Ju jeni absolutisht të ndaluar të bini në një gjendje kllapie ku nuk dini asgjë. Më pas çfarë gjendje e veçantë do të shfaqet? Ndësa rrini i ulur aty, ju duhet të jeni në një gjendje të mrekullueshme dhe shumë të rehatshme sikur jeni ulur brenda një veze; ju do të jeni të vetëdijshëm se ju po praktikoni ushtrimet, por ndjeni se gjithë trupi nuk mund të lëvizë. Kjo duhet të ndodhë në praktikën tonë. Ka dhe një gjendje tjetër, ku ndërsa personi rrin ulur në meditim për ca kohë, atij i duket sikur i kanë ikur këmbët dhe nuk mund të mendojë dot se ku i shkuan; trupi gjithashtu i ikën; krahët i ikën; po ashtu dhe duart—mbetet vetëm koka. Ndërsa ai vazhdon praktikën, ai sheh se dhe koka i ikën duke lënë vetëm mëndjen e tij dhe pak vetëdije se ai po praktikon aty. Është e mjaftueshme nëqoftëse ju mund të arrini këtë gjendje. Pse? Kur dikush praktikon në këtë gjendje, trupi po i transformohet plotësisht dhe është gjendja më optimale. Kështu ne kërkojmë që ju të arrini këtë gjendje qetësie. Por ju nuk duhet të bini në gjumë apo të humbisni ndërgjegjen, përmdryshe dikush tjetër po i praktikon gjërat e mira.

Të gjithë praktikuesit tanë duhet të sigurohen që të mos sillen kurrë anormal mes njerëzve. Nëqoftëse jep shembull të keq në mes njerëzve, të tjerët mund të thonë: “Pse njerëzit që mësojnë Falun Dafën sillen të gjithë kështu?” Është njësoj sikur të sabotosh emrin e Falun Dafës, kështu sigurohuni t’i kushtoni vëmendje kësaj çështjeje. Në çdo gjë dhe gjatë praktikës kultivuese secili duhet të sigurohet që të mos zhvillojë vesin e zellit të tepruar. Ky mentalitet mund të shfrytëzohet me lehtësi nga djajt.




Kultivimi i të Folurit



Kultivimi i të folurit kërkohej dhe nga fetë në të kaluarën. Megjithatë, kultivimi i të folurit që kërkonin fetë i përkiste kryesisht disa praktikuesve profesionistë—murgjëve Buddhistë dhe Taoistë të cilët nuk do e hapnin gojën për të folur. Meqenëse ishin praktikues profesionistë, ata donin të braktisnin dëshirat njerëzore në një shkallë më të madhe. Ata besonin se me të krijuar një mendim, ai është karmë. Fetë e kanë klasifikuar karmën si “karmë të mirë” dhe “karmë mëkatare”. Pamvarësisht në është karmë e mirë apo mëkatare, si nga pikëpamja e zbrazëtisë në Shkollën e Buddhës apo të asgjësë që mësohet nga Shkolla Tao, karma nuk duhet të krijohet. Prandaj, ata thonin se nuk do të bënin asgjë meqenëse nuk mund të shikonin lidhjet karmike të gjërave, domethënë, nëse gjërat ishin të mira apo të këqija, apo çfarë lidhje karmike ekzistonte diku. Një praktikues i zakonshëm i cili nuk ka arritur ndonjë nivel të lartë nuk mund t’i shikojë këto gjëra, kështu ai do të kishte frikë se megjithëse diçka dukej e mirë në sipërfaqe, ajo mund të ishte diçka e keqe kur bëhej. Prandaj, personi duhet të bëjë çmos të praktikojë wuwei dhe të mos bëj asgjë në mënyrë që të evitojë prodhimin e karmës. Kjo ndodh sepse me t’u prodhuar karmë, ai duhet ta eliminojë atë dhe të vuajë për të. Për shembull, për praktikuesit tanë është e paracaktuar në cilin nivel do të arrijnë lartësimin shpirtëror. Nëqoftëse ju pa qenë nevoja fusni diçka në mes të rrugës së kultivimit, ajo do të shkaktojë vështirësi për gjithë praktikën tuaj kultivuese. Kështu personi praktikon wuwei.

Kur Shkolla Buddhës kërkon kultivimin e të folurit, do të thotë që të folurit e personit kontrollohet nga mëndja e tij dhe për pasojë të menduarit e personit ka qëllime. Nëqoftëse mëndja e dikujt dëshiron të mendojë sado pak, shprehë diçka, bëjë diçka apo të drejtojë organet e shqisave dhe katër gjymtyrët, kjo mund të përbëjë një dëshirë njerëzore. Për shembull, ekzistojnë konflikte mes njeri tjetrit, si “ti je i mirë, ndërsa ai nuk është”, apo “kultivimi jot është i mirë, por i tij nuk është”. Këto janë konflikte. Le të flasim për diçka që është e zakonshme, si “Unë dua të bëj këtë apo atë gjë”, apo “kjo gjë duhet të bëhet tani në këtë mënyrë apo atë mënyrë.” Mbase pa dashje ajo do të dëmtojë dikë. Meqenëse konfliktet ndërpersonale janë të gjitha shumë të ndërlikuara, personi mund të prodhojë karmë pa dashje. Si pasojë, ai do ta mbyllë gojën plotësisht dhe nuk do të thotë asgjë. Në të kaluarën, fetë e trajtonin kultivimin e të folurit si diçka shumë serioze dhe kjo është ajo që mësonin ato.

Shumica e praktikuesve tanë të Falun Dafës (domethënë përveç atyre praktikuesve profesionistë) praktikojnë kultivim në mes të njerëzve. Për pasojë ata nuk mund të evitojnë të bëjnë një jetë normale në shoqërinë njerëzore dhe të ndërveprojnë me shoqërinë. Secili ka një punë dhe duhet ta bëjë atë mirë. Disa njerëz duhet ta kryejnë punën nëpërmjet të folurit. Pra a nuk është ky një konflikt? Nuk përbën ndonjë konflikt. Pse jo? Kultivimi i të folurit që i referohemi ne është shumë i ndryshëm nga ai i të tjerëve. Për shkak të dallimeve në mënyrat e kultivimit dhe kërkesat janë të ndryshme. Ne duhet të gjithë të flasim sipas karakterit të një praktikuesi në vend që të krijojmë konflikte apo themi diçka të papërshtatshme. Si kultivues, ne duhet ta masim veten me standartin e Ligjit për të përcaktuar nëse duhet të themi diçka. Ajo që do të thuhet nuk do të sjellë probleme nëse personi është në përputhje me standartin e karakterit për një kultivues në përputhje me Ligjin. Po ashtu, ne duhet të flasim për të përhapur Ligjin, kështu është e pamundur të mos flasim. Kultivimi i të folurit që mësojmë ne i referohet: asaj që lidhet me famën dhe përfitimin personal të personit nga e cila ai nuk don të heqë dorë ndërsa është në shoqërinë njerëzore; ajo e cila nuk ka të bëjë aspak me punën aktuale të praktikuesve në shoqëri; thashethemet pa bazë në mes të praktikuesve në të njejtën shkollë kultivimi; dëshirat që e bëjnë dikë të mburret; shpërndarja e asaj që dëgjohet apo e thashethemeve; apo ato diskutime në rrethe shoqërore që e ngacmojnë personin. Unë them se të gjitha këto janë dëshira të njerëzve të zakonshëm. Unë mendoj se në këto raste ne duhet të kemi kujdes çfarë themi—ky do të thotë kultivim i të folurit për të cilin ne flasim. Murgjit në të kaluarën i merrnin këto gjëra shumë seriozisht sepse sapo dikush fillonte të mendonte ai do të krijonte karmë. Prandaj, ata kultivonin “trupin, të folurin dhe mëndjen”. Kultivimi i trupit për të cilin flisnin ata do të thoshte që dikush nuk duhej të kryente vepra të liga. Kultivimi i të folurit do të thoshte që dikush nuk do të fliste. Kultivim i mëndjes do të thoshte që ai as dhe nuk do të mendonte. Në të kaluarën, kishte kërkesa të rrepta për këto gjëra në kultivimin profesionist në tempuj. Ne duhet të sillemi sipas standartit të karakterit të një kultivuesi. Duhet të jemi në rregull për aq kohë sa ne kuptojmë çfarë duhet e çfarë nuk duhet thënë.

[BARAT]

LEKSIONI I NËNTË

Qigongu dhe Ushtrimet Fizike



Në një nivel të zakonshëm, njerëzit e marrin qigongun si diçka të lishur drejtpërdrejt me ushtrimet fizike. Sigurisht, në një nivel të ulët, qigong dhe ushtrimet fizike janë të njejta përsa i përket arritjes së një trupi të shëndoshë. Megjithatë metodat e saj specifike të ushtrimeve dhe mënyrat që ajo përdor ndryshojnë shumë nga ato të ushtrimeve fizike. Që ta bëjë trupin të shëndetshëm nëpërmjet ushtrimeve, një individ duhet të rrisë sasinë e ushtrimeve dhe intensifikojë stërvitjen fizike. Ndërsa praktika qigongut është krejt e kundërta, sepse ajo nuk kërkon që të lëvizësh. Nëqoftëse ka ndonjë lëvizje, ajo është e butë, e ngadaltë dhe e hijshme. Madje është dhe pa lëvizje apo e ngrirë—kjo ndryshon shumë nga ushtrimet fizike përsa i përket formës. Nga një perspektivë e lartë, qigongu nuk është i kufizuar vetëm me shërimin dhe mbajtjen e trupit në formë, sepse ai përfaqëson diçka të niveleve të larta dhe me përmbajtje më të thellë. Qigongu nuk është për ato gjërat e vogla në nivelin e njerëzve të zakonshëm. Ai është supernormal dhe ka manifestime të ndryshme në nivele të ndryshme. Është diçka që shkon përtej njerëzve të zakonshëm.

Përsa i përket natyrës së ushtrimeve, ato gjithashtu ndryshojnë thelbësisht. Për ta pregatitur trupin për nivelin modern të konkurencës dhe për të arritur ato kritere, një atleti, veçanërisht një atleti sot, i kërkohet që të rrisë sasinë e të ushtruarit. Prandaj, individi duhet ta mbajë trupin gjithmonë në formë perfekte. Për të arritur këtë qëllim, individi duhet të rrisë sasinë e ushtrimeve për ta bërë gjakun të qarkullojë siç duhet në trup, të përshpejtojë metabolizmin e tij dhe ta mbajë trupin gjithmonë në një gjendje që vjen duke u përmirësuar. Pse duhet të përshpejtohet metabolizmi? Sepse trupi i një atleti duhet të përmirësohet vazhdimisht dhe duhet të jetë në kushtet më të mira për konkurim. Trupi njeriut përbëhet nga qeliza të panumërta. Ato ndjekin të gjitha këtë lloj proçesi: Jeta e qelizës së sapo ndarë është shumë e fuqishme dhe qeliza shfaq një gjendje rritjeje. Kur rritet në pikën më të lartë, ajo nuk rritet më dhe veç mund të bie në pikën e vet më të ulët. Një qelizë e re do e zëvëndësojë atë pastaj. Për shembull, le të përdorim dymbëdhjetë orët e ditës për ta përshkruar këtë. Një qelizë ndahet në orën 6 të mengjesit dhe fillon të rritet. Kur arrin orën 8, 9 apo 10, këto janë të gjitha periudha të mira. Në kohën kur arrin dreka, ajo nuk mund të ngrihet më lart por vetëm mund të bjerë poshtë. Në këtë pikë, qelizës i ka mbetur akoma gjysma e jetës, por gjysma e mbetur është e papërshtatshme për gjendjen konkuruese të një atleti.

Çfarë duhet bërë atëhere? Individi duhet të intensifikojë stërvitjen dhe të rrisë qarkullimin e gjakut dhe pastaj qelizat e sapo ndara mund të zëvëndësojnë të vjetrat. Ndodh në këtë mënyrë. Kjo do të thotë se përpara se qeliza të mbaronte tërë kohën e saj apo kur vetëm të kishte jetuar gjysmën e jetës së saj, ajo do të zëvëndësohej. Trupi kështu do ta ruante gjithmonë fuqinë dhe do të bënte përmirësime. Megjithatë qelizat njerëzore nuk mund të ndahen kështu pafundësisht, sepse numri i ndarjeve të qelizës nuk është në pafundësi. Supozojmë se një qelizë mund të ndahet vetëm njëqind herë në jetën e një personi. Në fakt mund të ndahet më shumë se një milion herë. Dhe suppozojmë se kur qeliza ndahet njëqind herë për një person normal, ai mund të jetojë njëqind vjet. Por tani kjo qelizë ka jetuar vetëm gjysmën e jetës së saj, kështu ai mund të jetojë vetëm për pesëdhjetë vjet. Megjithatë ne nuk kemi parë ndonjë problem të madh t’u ndodhë atletëve, sepse atletët sot duhet të dalin në pension para moshës tridhjetë vjeç. Veçanërisht, tani niveli i konkurencës është shumë i lartë dhe numri i atletëve të dalë në pension është gjithashtu i madh. Kështu një atlet mund të vazhdojë një jetë normale dhe kjo nuk duket t’i ketë ndikuar shumë. Teorikisht, është në përgjithësi kështu. Ushtrimet fizike mund të aftësojnë një individ të mbajë një trup të shëndetshëm, por do t’i shkurtojnë jetën. Nga paraqitja, një atlet adoleshent duket si një në të njëzetat, ndërsa një në të njëzetat duket si një në të tridhjetat. Një atlet zakonisht duket sikur moshohet më shpejt. Nëqoftëse ka një avantazh nga njëra anë, nga një perspektivë tjetër është disavantazh. Në fakt kjo është rruga që ata marrin.

Praktika qigong është pikërisht e kundërta e ushtrimeve fizike. Ajo nuk kërkon lëvizje të sforcuara. Nëqoftëse ka ndonjë lëvizje, ajo është e butë, e ngadaltë dhe e hijshme. Është kaq e butë dhe e ngadaltë sa kthehet në pa lëvizje apo si e ngrirë. Ju e dini se metoda kultivuese e të qëndruarit në meditim kërkon arritjen e qetësisë. Çdo gjë, si për shembull rrahja e zemrës dhe qarkullimi i gjakut do të ngadalësohen. Në Indi, ka shumë mjeshtër Yoge të cilët mund të qëndrojnë në ujë apo të varrosur në tokë për ditë me rrallë. Ata mund ta bëjnë veten plotësisht si të ngrirë dhe madje të kontrollojnë rrahjet e zemrës. Të supozojmë se qelizat e një personi ndahen një herë në ditë. Një praktikues mund t’i bëjë qelizat e trupit të tij të ndahen një herë në dy ditë, një herë në javë, një herë në gjysmë muaji, apo madje dhe një herë për një periudhë më të gjatë. Atëhere ai e ka zgjatur tashmë jetën e tij. Kjo i referohet vetëm atyre praktikuesve që kultivojnë vetëm mëndjen pa kultivuar trupin sepse ata mund ta arrijnë këtë dhe të zgjasin jetën e tyre. Dikush mund të pyesë: “A nuk është jeta e personit e paracaktuar? Si mund të jetojë dikush më gjatë pa kultivuar trupin?” Kjo është e vërtetë. Nëqoftëse niveli i një praktikuesi arrin përtej Tre Hapësirave, jeta e tij mund të zgjatet por nga jashtë ai do të duket shumë i plakur.

Një praktikë e vërtetë që kultivon trupin do të grumbullojë vazhdimisht energji të lartë të mbledhur në qelizat e trupit dhe vazhdimisht do të rrisë densitetin e energjisë për të kontrolluar gradualisht dhe për të zevëndësuar ngadalë qelizat e personit. Në këtë kohë do të ndodhë një ndryshim cilësor dhe ky person do të qëndrojë përgjithmonë i ri. Sigurisht, proçesi i kultivimit është një proçes shumë i ngadaltë dhe gradual dhe personi duhet të sakrifikojë shumë. Nuk është shumë e lehtë për një person të kalisë veten fizikisht dhe mendërisht. A mundet ai të qëndrojë i qetë në një konflikt me të tjerët që vë në provë karakterin e tij? A do t’i mbetet atij zemra e patunduar kur interesat e tij personale të jenë në rrezik? Është shumë e vështirë për ta bërë këtë, kështu nuk është se kur dikush don që ta arrijë këtë, ai mund ta arrijë. Vetëm kur karakteri dhe virtyti juaj janë përmirësuar mundeni ju ta arrini këtë.

Shumë njerëz e kanë konsideruar qigongun të jetë një ushtrim i zakonshëm fizik, kur në fakt ndryshimi është jashtëzakonisht i madh; ato nuk janë aspak e njejta gjë. Vetëm kur praktikoni qi në nivelin më të ulët, që është për shërim dhe mbajtje trupi në formë dhe për të pasur një trup të shëndoshë, është ai i ngjashëm me ushtrimet fizike. Në nivel të lartë, ato janë plotësisht gjëra të ndryshme. Pastrimi i trupit në qigong ka gjithashtu qëllimin e tij dhe për më tepër, praktikuesve u kërkohet të ndjekin parime supernormale në vend të parimeve të njerëzve të zakonshëm. Ndërsa ushtrimet fizike janë diçka vetëm për njerëzit e zakonshëm.




Mendimet



Përsa i përket mendimeve, kjo i referohet aktiviteteve të mëndjes sonë njerëzore. Në komunitetin e kultivuesve, si shikohen aktivitetet mendore në tru? Si i shikojnë ata format e ndryshme të të menduarit të njeriut? Dhe si shfaqen ato? Shkenca moderne akoma nuk mund të zgjidhë shumë pyetje në studimin e vet të trurit njerëzor, sepse nuk është aq e lehtë sa studimi i sipërfaqes së trupave tanë. Në nivele më të thella, dimensione të ndryshme marrin forma të ndryshme. Por gjithashtu nuk është si thonë disa mjeshtër qigongu. Disa mjeshtër qigongu nuk e dinë as vetë çfarë ndodh dhe as nuk mund ta shpjegojnë ata atë qartë. Ata mendojnë se me të përdorur mëndjen e tyre dhe të kenë një mendim, ata do të mundin të bëjnë diçka. Ata pretendojnë se këto gjëra arrihen nga mendimet e tyre apo nga qëllimi që kanë në mëndje. Në fakt, ato gjëra nuk kryhen aspak nga mendimet e tyre.

Para së gjithash, le të flasim për origjinën e mendimeve të njeriut. Në Kinën e lashtë, ekzistonte shprehja “të mendosh me zemër”. Pse quhej se zemra mendon? Shkenca e lashtë kineze ishte shumë e përparuar sepse kërkimet e saj kishin për objekt studimi të drejtpërdrejtë gjëra të tilla si trupin e njeriut, jetën dhe universin. Disa njerëz me të vërtetë ndjejnë se mendojnë me zemer, ndërsa të tjerë ndjejnë se mendojnë me tru. Pse ndodh kjo situatë? Është shumë e arsyeshme kur disa njerez flasin për mendim që vjen nga zemra. Kjo ndodh ngaqë siç e kemi konstatuar ne, Shpirti Primordial i një personi është shumë i vogël dhe mesazhet nga truri njeriut nuk janë funksion i vetë trurit të njeriut—ato nuk prodhohen nga truri, por nga Shpirti Primordial i personit. Shpirti Primordial i personit nuk qëndron vetëm në Pallatin Niwan. Shkolla Taoiste quan Pallati Niwan atë që shkenca moderne e quan gjendër pineale. Nëqoftëse Shpirti Primordial i personit është në Pallatin Niwan, atij do t’i duket se është truri ai që mendon apo po dërgon mesazhet. Nëqoftëse Shpirti Primordial është në zemrën e personit, atij do t’i duket se është zemra që po mendon.

Trupi i njeriut është një univers i vogël. Shumë qënie të gjalla në trupin e një praktikuesi janë të afta të shkëmbejnë vendet. Kur Shpirti Primordial ndryshon vendin e vet, nëse zhvendoset në bark, personit do t’i dukej se është barku ai që mendon. Nëqoftëse Shpirti Primordial zhvendoset tek pulpa apo thembra, personit do t’i dukej sikur me të vërtetë po mendon me pulpë apo thembër. Është e garantuar të jetë kështu, megjithëse duket shumë e pabesueshme. Edhe kur niveli juaj i kultivimit nuk është dhe aq i lartë, ju do ta ndjeni kur kjo ndodh. Nëqoftëse trupi i njeriut nuk ka Shpirtin Primordial dhe gjëra si temperamentin, karakterin dhe personalitetin, është vetëm një copë mishi dhe jo një person i plotë me individualitet. Kështu çfarë funksionesh ka truri i njeriut? Po të më pyesni mua, në këtë dimension fizik, truri i njeriut është vetëm një fabrikë përpunuese. Mesazhi në fakt prodhohet nga Shpirti Primordial. Megjithatë, ajo që transmetohet nuk është gjuhë, por një mesazh që ka një kuptim të caktuar. Me të marrë këtë komandë, truri ynë do e përpunojë atë në gjuhën e tanishme apo në forma të tjera të shprehjes; ne e shprehim atë nëpërmjet lëvizjeve të duarve, kontaktit me sy dhe me gjithë lëvizjet e trupit. Truri bën vetëm këtë. Në fakt komandat dhe mendimet vijnë nga Shpirti Primordial i personit. Njerëzit zakonisht mendojnë se ato janë funksione të drejtpërdrejta dhe të pavarura të trurit. Në fakt, Shpirti Primordial ngandonjëherë është në zemër kështu disa njerëz me të vërtetë ndjejnë sikur mendojnë me zemër.

Në kohën tonë, njerëzit që kryejnë kërkime mbi trupin e njeriut besojnë se ajo që transmeton truri njeriut është diçka si një valë elektrike. Ne nuk do flasim tani për çfarë transmetohet faktikisht, por ata e kanë pranuar se është një lloj ekzistence materiale. Kështu, nuk është supersticion. Çfarë efekti ka ky material? Disa mjeshtër qigongu pretendojnë: “Unë mund të lëviz gjëra me forcën e mëndjes time.” apo “Unë mund të hap Syrin tuaj Qiellor.” apo “Unë mund të shëroj sëmundjet tuaja.” etj. Në fakt, përsa i përket disa mjeshtërve qigong, ata as vetë nuk e dinë dhe as janë të qartë se çfarë aftësish supernormale kanë. Ata vetëm dinë që mund të bëjnë çfarë të duan vetëm duke e menduar atë. Në realitet, është mëndja e tyre në punë: Aftësitë supernormale drejtohen nga qëllimi mendor dhe ato kryejnë veprime të caktuara nën komandën e mëndjes. Megjithatë mëndja nuk mund të kryejë gjë vetë. Kur një praktikues bën diçka specifike, janë aftësitë e tij supernormale që e kryejnë veprimin.

Aftësitë supernormale janë aftësi të mundshme të trupit të njeriut. Me zhvillimin e shoqërisë sonë njerëzore, mëndja njeriut po bëhet gjithnjë e më e komplikuar, duke i dhënë më rëndësi “realitetit” dhe duke u bërë më e varur nga të ashtuquajturat vegla moderne. Për pasojë, aftësitë e lindura njerëzore janë atrofizuar gradualisht. Shkolla Tao mëson kthimin në veten e vërtetë dhe origjinale. Gjatë kursit të praktikës kultivuese, ju duhet të kërkoni të vërtetën dhe në fund të ktheheni në origjinë, tek vetja tuaj e vërtetë dhe tek natyra juaj e brendshme. Vetëm atëhere mund t’i zbuloni këto aftësi të lindura tuajat. Sot, ne i quajmë ato “aftësi mbinatyrale” kur në fakt ato janë të gjitha aftësi të lindura njerëzore. Shoqëria njerëzore duket sikur ecën përpara, por në fakt po ecën prapa dhe po shkon më larg karakteristikës së universit. Dje përmenda se Zhang Guolao i jepte gomarit mbrapsht, por njerëzit mund të mos e kenë kuptuar çfarë do të thoshte kjo. Ai zbuloi se të ecësh përpara do të thotë të shkosh prapa dhe se njerëzimi është duke ju larguar akoma më shumë karakteristikës së universit. Gjatë kursit të evolucionit të universit dhe veçanërisht pas hyrjes në rrymën e madhe të ekonomisë materialiste, shumë njerëz janë bërë shumë të korruptuar moralisht dhe ata po shkojnë gjithnjë e më larg Zhen-Shan-Ren (Ndershmërisë-Mirësisë-Tolerancës), karakteristikës së universit. Ata që shkojnë me rrymën e njerëzve nuk mund ta kuptojnë shkallën e korrupsionit moral të njerëzimit. Kështu disa njerëz madje mendojnë se gjërat po shkojnë mirë. Vetëm ata njerëz, morali i të cilëve është ngritur nëpërmjet kultivimit, do kuptojnë se vlerat morale njerëzore janë prishur deri në këtë shkallë të tmerrshme.

Disa mjeshtër qigongu pretendojnë: “Unë mund të zhvilloj aftësi supernormale.” Çfarë aftësish supernormale mund të zhvillojnë ata? Pa energji, aftësitë supernormale të personit nuk do të kenë efekt. Si mund t’i zhvilloni ju ato pa energji? Kur aftësitë supernormale nuk formohen dhe mbështeten nga energjia juaj, si mund t’i zhvilloni ju ato? Është plotësisht e pamundur. Ajo që thonë ata, se mund të zhvillojnë aftësi supernormale, nuk është gjë tjetër veçse ata lidhin aftësitë e tua supernormale tashmë të formuara me trurin tuaj. Atëhere ato do të veprojnë nën komandën e trurit tuaj. Këtë bëjnë ata përsa i përket zhvillimit të aftësive supernormale. Në fakt, ata nuk kanë zhvilluar ndonjë prej aftësive tuaja supernormale, por veçse kanë bërë kaq pak gjë.

Për një praktikues, është mëndja ajo që i komandon aftësitë supernormale për të kryer veprime. Për një person të zakonshëm, mëndja drejton katër gjymtyrët dhe organet e shqisave, ashtu si një zyrë drejtuese në një fabrikë: Zyra drejtorit lëshon urdhërat për çdo repart me funksione të ndryshme për të kryer detyra të caktuara. Apo është si shtabi i një ushtrie që jep urdhërat dhe e drejton gjithë ushtrinë për të kryer një mision. Kur unë dilja jashtë qytetit për të dhënë leksione, unë shpesh e diskutoja këtë çështje me administratorët e shoqatave lokale të qigongut. Ata u habitën të gjithë: “Ne diskutojmë sa potencial energjie dhe vetëdijë ka mëndja njeriut.” Në realitet, nuk është ashtu. Ata ishin larg së vërtetës që në fillim. Unë kam thënë se që të studjojnë trupin e njeriut, njerëzit duhet të ndryshojnë të menduarit e tyre. Që të kuptojë gjërat supernormale, një person nuk mund të aplikojë metodat deduktive të njerëzve dhe mënyrat e tyre të të kuptuarit të gjërave.

Me që flasim për mendimet, ka dhe shumë forma të tjera. Për shembull, disa njerëz ngrenë çështjen e vetëdijes, të nën-ndërgjegjes, frymëzimit, ëndrrave, etj. Të flasim për ëndrrat, asnjë mjeshtër qigongu nuk don t’i shpjegojë ato. Kur ti linde, në të njejtën kohë, lindi një “ti” në shumë dimensione të universit dhe ata përbëjnë një qënie të plotë dhe të integruar dhe janë të ndërlidhur duke qënë mendërisht të lidhur. Po ashtu, në trup ju keni Shpirtin Kryesor, Shpirtin Ndihmës dhe qënie të tjera. Si forma ekzistence në dimensionet e tjera, çdo qelizë dhe të gjitha organet e tua të brendshme kanë mesazhin e imazhit tënd. Kështu, është jashtëzakonisht komplekse. Në ëndërr, gjërat janë kështu për një moment dhe ndryshe në një moment tjetër. Nga vijnë ato? Thuhet në mjekësi që kjo ndodh ngaqë korteksi cerebral i personit ka pësuar ndryshime. Ky është reaksion që manifestohet në këtë dimension fizik. Në fakt, ajo rezulton nga marrja e mesazheve nga një dimension tjetër. Prandaj, kur ëndërroni ju ndjeheni me kokë të turbullt. Kjo nuk ka fare të bëjë me ju dhe ju nuk keni pse i kushtoni vëmendje. Është një lloj tjetër ëndrre që ka lidhje direkt me ju. Ne nuk duhet ta quajmë një ëndërr të tillë “ëndërr”. Ndërgjegja juaj Kryesore apo Shpirti Kryesor mund të ketë parë në ëndërr që një pjesëtar i familjes ka ardhur tek ju, sikur ju keni pësuar diçka, apo sikur ju keni parë apo bërë diçka. Në këto raste, ndodh me të vërtetë që Shpirti juaj Kryesor ka bërë apo parë në fakt diçka në një dimension tjetër ndërsa ndërgjegja juaj ishte e qartë dhe reale. Këto gjëra ekzistojnë në fakt, veçse ato ndodhin në një dimension tjetër fizik dhe kryhen në një hapësirë kohore tjetër. Si mund ta quani ju atë ëndërr? Ajo nuk është ëndërr. Trupi juaj fizik është në fakt këtu në gjumë, kështu ju vetëm mund ta quani atë ëndërr. Vetëm ëndrra të tilla kanë të bëjnë direkt me ju.

Përsa i përket frymëzimit njerëzor, nën-ndërgjegjes, vetëdijes e kështu me radhë, unë do thoja se këto terma nuk janë krijuar nga shkencëtarët. Ato janë terma të sajuara nga shkrimtarë dhe bazohen në gjendjet mendore që njeh njeriu—ato nuk janë shkencore. Çfarë është “vetëdija” të cilës i referohen njerëzit? Ajo është e vështirë të shpjegohet qartë dhe është shumë e papërcaktuar meqenëse shumë mesazhe të ndryshme të njeriut janë komplekse dhe ato duken si copa kujtimesh të turbullta. Përsa i përket nën-ndërgjegjes së cilës i referohen njerëzit, ne mund ta shpjegojmë atë me lehtësi. Sipas përkufizimit të nën-ndërgjegjes, ajo i referohet zakonisht asaj kur një person bën diçka pa e ditur. Njerëz të tjerë do të thonë zakonisht se ky person e bëri këtë pa vetëdije dhe jo me qëllim. Nën-ndërgjegja është e njejtë me Ndërgjegjen Ndihmëse për të cilën kemi folur. Kur Ndërgjegja Kryesore e personit rilaksohet dhe nuk e kontrollon trurin, personi nuk ka ndërgjegje të qartë dhe është sikur ka rënë në gjumë. Në ëndërr, apo në një gjendje të pandërgjegjshme, personi do të kontrollohej lehtësisht nga Ndërgjegja Ndihmëse apo Shpirti Ndihmës. Në atë kohë, Ndërgjegja Ndihmëse është në gjendje të bëjë disa gjëra që do të thotë se ju do të bëni gjëra pa qënë i vetëdijshëm. Megjithatë këto gjëra shpesh kanë tendencë të bëhen shumë mirë, sepse Ndërgjegja Ndihmëse mund të shikojë nga një dimension tjetër esencën e materies dhe nuk do të gënjehej nga shoqëria jonë njerëzore. Prandaj, pasi individi sheh çfarë ka bërë, ai do e rishikojë e thotë: “Si e bëra kaq keq?” Nuk do ta kisha bërë kështu me mëndje të kthjellët.” Tani ti mund të thuash se nuk është e mirë, por kur e rishikon pas dhjetë ditësh apo gjysmë muaji më vonë ju do të thonit: “Uau! Qënka bërë kaq mirë! Si e bëra unë këtë atëhere?” Këto gjëra ndodhin shpesh. Ngaqë Ndërgjegja Ndihmëse nuk don t’ja dijë për rezultatin në atë moment, ajo do të ketë rezultat të mirë në të ardhmen. Ka gjithashtu disa gjëra që nuk kanë efekt në të ardhmen dhe vetëm kanë një farë efekti në atë moment. Kur Ndërgjegja Ndihmëse i bën këto gjëra, ajo mund të bëjë një punë shumë të mirë në atë kohë.

Ka dhe një formë tjetër: Domethënë, ata prej jush që kanë cilësi të lindur shumë të mirë mund të kontrollohen nga qënie të larta me lehtësi për të kryer gjëra. Sigurisht, kjo është një çështje tjetër dhe nuk do ta trajtojmë këtu. Ne kryesisht diskutojmë mendimet që vijnë nga vetja jonë.

Përsa i përket “frymëzimit’, edhe ky është një term i sajuar nga shkrimtarët. Në përgjithësi besohet se frymëzimi, si grumbullim i njohurive të personit gjatë gjithë jetës, shpërthen për një sekondë si një shkëndijë që shkëlqen. Unë do të thoja se sipas perspektivës materialiste, sa më shumë njohuri individi grumbullon në jetë, aq më shumë ai përdor mëndjen dhe aq më e mprehtë bëhet ajo. Në kohën kur personi e përdor mëndjen, ajo duhet të prodhojë në mënyrë të vazhdueshme dhe nuk duhet të ketë nevojë për frymëzim. Ajo që njerëzit quajnë frymëzim, kur vjen, nuk është në këtë formë. Zakonisht kur një person përdor mëndjen, ai vazhdon ta përdorë derisa atij i duket sikur i është sosur dija dhe sikur i janë shteruar mendimet. Ai do të jetë i paaftë të vazhdojë të shkruajturit, i janë shteruar idetë për të kompozuar një pjesë muzikore, apo do të jetë i paaftë të mbarojë një projekt kërkimi shkencor. Në këtë pikë, një person zakonisht ndjehet i lodhur me trurin të mpirë dhe bishta cigaresh të shpërndara në dysheme. Ai ka ngecur, ka dhimbje koke dhe akoma nuk i vjen ndonjë ide. Së fundi, në cilat kushte shfaqet frymëzimi? Nëqoftëse ai është i lodhur, ai do mendojë: “Harroje. Do bëj pak pushim.” Ngaqë sa më shumë që Ndërgjegja Kryesore kontrollon trurin e tij aq më pak qënie të tjera mund të ndërhyjnë, me këtë pushim dhe shplodhjen e mëndjes, menjëherë ai mund pa dashje të kujtojë diçka nga truri i tij. Shumica e frymëzimeve vjen kështu.

Pse vjen frymëzimi në atë kohë? Sepse kur mëndja individit kontrollohet nga Ndërgjegja Kryesore, sa më shumë ai e përdor trurin, aq më shumë kontroll ka nga Ndërgjegja Kryesore dhe aq më pak mundet Ndërgjegja Ndihmëse të ndërhyjë. Kur dikush po mendon, ka dhimbje koke dhe vuan, Ndërgjegja Ndihmëse gjithashtu vuan dhe ka një dhimbje koke shumë të madhe. Si pjesë e këtij trupi dhe i lindur në të njejtën kohë nga e njejta nënë, ai gjithashtu kontrollon një pjesë të këtij trupi. Kur Ndërgjegja Kryesore e personit rilaksohet, Ndërgjegja Ndihmëse do të projektojë çfarë din në tru. Meqenëse mund të shohë natyrën e materies në një dimension tjetër, puna do të bëhet siç duhet, artikulli do të shkruhet apo muzika do të kompozohet.

Disa njerëz do të thonë: “Në se është kështu, ne duhet ta fusim në punë Ndërgjegjen Ndihmëse.” Kjo është e njejtë me çfarë dikush sapo pyeti në një letër: “Si të komunikojmë me Ndërgjegjen Ndihmëse?” Ju nuk mund të kontaktoni me të sepse ju sapo keni filluar praktikën dhe ju nuk keni aftësi. Ju më mirë të mos e kontaktonit sepse qëllimi juaj me siguri do të jetë ndonjë dëshirë. Disa njerëz mund të mendojnë: A mund ta përdorim Ndërgjegjen Ndihmëse për të krijuar pasuri për ne dhe për të përshpejtuar zhvillimin e shoqërisë njerëzore?” Jo! Pse jo? Sepse atë që din Ndërgjegja juaj Ndihmëse është përsëri shumë e kufizuar. Me kompleksitetin e dimensioneve dhe kaq shumë nivele, struktura e universit është tepër komplekse. Ndërgjegja Ndihmëse mund të dijë vetëm ato që janë në dimensionin e vet dhe nuk do të dijë gjë jashtë atij dimensioni. Po ashtu, ka dhe shumë nivele dhe dimensione të ndryshme vertikale. Zhvillimi i njerëzimit mund të kontrohet vetëm nga jetët më të larta të një niveli shumë të lartësuar dhe përparon sipas ligjit të zhvillimit.

Shoqëria jonë njerëzore përparon sipas ligjit të zhvillimit të historisë. Ju mund të doni të zhvillohet në një mënyrë të caktuar dhe të arrini një qëllim të caktuar, por ato jetët e larta nuk e mendojnë ashtu. Pse nuk menduan njerëzit në kohë të lashta për avionët, trenat dhe biçikletat e sotme? Unë do të thoja se do ishte e pabesueshme që ata të mos i kishin menduar ato. Ngaqë historia nuk u zhvillua deri në atë shkallë, ata nuk mund t’i shpiknin ato. Në sipërfaqe, apo nga perspektiva e teorive konvencionale dhe njohuritë e sotme njerëzore, kjo ndodh ngaqë shkenca njerezore në atë kohë nuk e kishte arritur akoma këtë nivel dhe kështu ata nuk mund t’i shpiknin ato. Në fakt, si shkenca njerëzore duhet të zhvillohet është gjithashtu e caktuar sipas planit të historisë. Nëqoftëse ju dëshironi të arrini një qëllim të caktuar si njeri, ai nuk mund të arrihet. Sigurisht, ka njerëz Ndërgjegja Ndihmëse e të cilëve mund të luajë një rol me lehtësi. Një shkrimtar pretendon: “Unë mund të shkruaj dhjetëra mijra fjalë në ditë për librin tim pa u lodhur fare. Po të dua, unë mund të shkruaj shumë shpejt dhe të tjerët mund ta konsiderojnë shumë të mirë kur ta lexojnë.” Pse ndodh kështu? Ky është rezultat i përpjekjeve të përbashkëta të Ndërgjegjes së tij Kryesore me Ndërgjegjen Ndihmëse, sepse Ndërgjegja Ndihmëse e tij gjithashtu mund të marrë përsipër gjysmën e punës. Por nuk është gjithmonë kështu. Shumica e Ndërgjegjeve Ndihmëse nuk përzihen fare. Nuk është mirë nëqoftëse ju doni që të bëjë diçka sepse ju do të merrni rezultatet e kundërta.




Një Mëndje e Kthjellët dhe e Pastër



Shumë njerëz nuk mund të arrijnë të qetësojnë mëndjen gjatë praktikës dhe ata shkojnë kudo për të pyetur mjeshtërit qigong: “Mësues, nuk arrij dot qetësinë sido që të praktikoj. Sapo ulem, do filloj të mendoj për çdo gjë, përfshirë mendime dhe idera të kota.” Është njësoj sikur ke kthyer lumenj dhe dete përmbys dhe çfarë ishin poshtë, dalin sipër dhe personi nuk e arrin dot aspak qetësinë. Pse është një individ i paaftë të arrijë qetësinë? Disa njerëz nuk mund ta kuptojnë këtë dhe besojnë se duhet të ketë ndonje marifet sekret. Ata do të gjejnë mjeshtër të njohur: “Të lutem me mëso ndonjë mënyrë të përparuar që unë të arrij të kem mëndje të qetë.” Sipas mendimit tim, kjo do të thotë të kërkosh ndihmë nga jashtë vetes. Nëqoftëse dëshironi të përmirësoni veten, ju duhet ta kërkoni brenda vetes tuaj dhe të punoni fort me mëndjen tuaj—vetëm atëhere mundet që me të vërtetë të ngriheni lart dhe të arrini qetësinë në meditimin ulur. Aftësia për të arritur qetësinë është gong dhe thellësia e meditimit tregon nivelin tuaj.

Si mundet një njeri i zakonshëm të arrijë qetësinë kur të dojë? Personi nuk mund ta bëjë këtë aspak veçse nëqoftëse ai ka cilësi të lindur të mirë. Me fjalë të tjera, arsyeja kryesore pse dikush nuk arrin dot qetësinë nuk është çështje teknikash, por fakti se mëndja dhe zemra juaj nuk janë të pastra. Në shoqërinë njerëzore dhe në konflikte me të tjerët, ju konkuroni dhe luftoni për përfitim personal, mbi të gjitha llojet e sentimentalizmave njerëzorë dhe mbi përndjekjet tuaja për të plotësuar dëshira. Po nuk i latë këto gjëra dhe t’i merrni ato lehtas, si mund të arrini qetësinë me aq lehtësi? Ndërsa praktikon qigong, dikush thotë: “E pabesueshme. Më duhet të arrij qetësinë dhe të ndaloj mendimet.” Me të thënë këtë, gjithë llojet e mendimeve do dalin përsëri, sepse është mëndja juaj që nuk është e pastër. Prandaj ju nuk arrini të keni një mëndje të qetë.

Disa njerëz mund të mos jenë dakort me mua: “A nuk i mësojnë disa mjeshtër qigongu disa teknika njerëzve? Si personi mund të përqendrohet, vizualizojë diçka, të përqendrojë mëndjen në dantian, të shikojë nga brenda në dantian, të këndojë emrin e Buddhës e kështu me radhë.” Këto janë lloje teknikash. Megjithatë ato nuk janë vetëm teknika, por gjithashtu reflektime të aftësive të personit. Për pasojë, këto aftësi janë të lidhura direkt me kultivimin e karakterit dhe me nivelin e përmirësimit tuaj. Për më tepër, dikush nuk mund të arrijë qetësinë duke përdorur vetëm teknika të tilla. Po nuk e besuat ju mund ta bëni një provë. Me dëshira dhe vese të ndryshme të forta dhe duke mos qënë i aftë të hiqni dorë nga çdo gjë, ju mund ta provoni nëse mund të arrini qetësinë. Disa njerëz thonë se jep rezultat të këndosh emrin e Buddhës. A mund të arrish ti qetësinë duke kënduar emrin e Buddhës? Dikush pretendon: “Është e lehtë të praktikosh shkollën e praktikës së Buddha Amitabhës. Jep rezultat vetem duke kënduar emrin e Buddhës.” Pse nuk e provoni të këndoni? Unë do ta quaja atë aftësi. Ju thoni se është e lehtë, por unë them se nuk është e lehtë, sepse asnjë shkollë praktike nuk është e lehtë.

Të gjithë e dinë se Sakyamuni mësoi “samadhi”. Çfarë mësoi ai para samadhit? Ai mësoi parimet dhe braktisjen e të gjithë dëshirave dhe veseve derisa të mos mbetej asnjë—atëhere një person mund të arrinte qetësinë në meditim. A nuk është ky parimi? Por samadhi është gjithashtu dhe një aftësi, sepse ju nuk jeni në gjendje të arrini braktisjen e gjithë përndjekjeve tuaja menjëherë. Me braktisjen graduale të të gjithë gjërave të këqija, aftësia e personit për t’u përqëndruar në meditim gjithashtu do të përmirësohet nga e cekët në të thellë. Kur dikush këndon emrin e Buddhës, ai duhet ta bëjë atë pa asgjë tjetër në mëndje derisa pjesët e tjera të trurit të mpihen dhe ai bëhet i pavetëdijshëm për gjithshka me një mendim që zëvendëson njëmijë të tjerë, apo derisa çdo fjalë e “Buddha Amitabha” shfaqet para syve të tij. A nuk është kjo një aftësi? A mund ta bëjë dikush këtë që në fillim? Jo, ai nuk mundet. Nëqoftëse një person nuk mund ta bëjë këtë, ai sigurisht nuk do jetë i aftë të arrijë qetësinë. Po nuk e besuat bëjeni provë. Ndërsa këndoni emrin e Buddhës pa pushim me gojë, mëndja do të mendojë për çdo gjë: “Pse nuk më do fare përgjegjësi në punë? Shpërblimi për këtë muaj është kaq i vogël.” Sa më shumë mendon personi për këtë gjë, aq më i zemëruar bëhet ai, ndërsa goja e tij vazhdon të këndojë emrin e Buddhës. A mendoni se ky person mund të praktikojë qigong? A nuk është kjo çështje aftësie? A nuk është kjo çështje e të pasurit të një mëndjeje të papastër? Syri Qiellor i disa njerëzve është hapur dhe ata mund të shikojnë brenda trupit të tyre në dantian. Përsa i përket dan-it që grumbullohet në pjesën e poshtme të barkut të personit, sa më e pastër të jetë kjo lëndë energjie aq më e shkëlqyeshme bëhet ajo. Sa më pak e pastër që të jetë, aq më pa shkëlqim dhe e errët është ajo. A mundet dikush të arrijë qetësinë vetëm duke parë brenda dan-in në dantian? Ai nuk mundet. Nuk varet nga vetë teknika. Çelsi është se mëndja dhe mendimet e personit nuk janë të kthjella dhe të pastra. Kur ju shikoni brenda vetes në dantian, dan-i duket i ndritshëm dhe i bukur. Në sekond ky dan kthehet ne apartament: “Kjo dhomë do jetë për djalin kur të martohet. Ajo dhomë është për vajzën. Si çift i vjetër ne do jetojmë në dhomën tjetër dhe dhoma në mes do bëhet dhomë ndenje. Mrekulli! A do ma japin mua këtë apartament? Duhet të mendoj një mënyrë si ta marr. Çfarë duhet me bërë?” Njerëzit janë të dhënë pas këtyre gjërave. A mendoni se mund të arrini qetësinë në meditim në këtë mënyrë? Thuhet: “Kur vjen në shoqërinë njerëzore, është tamam sikur të zësh hotel për pak ditë. Pastaj ikën me nxitim.” Disa njerëz janë thjesht të obsesuar me këtë vend dhe kanë harruar shtëpitë e tyre të vërteta.

Në praktikën e vërtetë kultivuese personi duhet të kultivojë zemrën dhe vetveten e vet. Ai duhet të kërkojë brenda vetes e jo jashtë. Disa shkolla praktike thonë se Buddha është në zemrën e personit dhe kjo ka diçka të vërtetë. Disa njerëz e kanë keqkuptuar këtë thënie dhe thonë se ka Buddhë në zemrën e tyre, sikur ata vetë të ishin Buddhë apo sikur ka një Buddhë në zemrën e tyre—ata e kanë kuptuar atë kështu. A nuk është kjo e gabuar? Si mund të kuptohet ashtu? Ajo do të thotë se ju duhet të kultivoni zemrën tuaj nëse doni t’ja arrini në kultivim—tregon këtë parim. Si mund të ketë një Buddhë në trupin tuaj? Ju duhet të praktikoni kultivim që t’ja arrini.

Arsyeja që ju nuk arrini qetësinë në meditim është se mëndja e juaj nuk është bosh dhe ju nuk keni arritur atë nivel të lartë që mund të arrihet vetëm gradualisht. Kjo shkon dora dorazi me përmirësimin tuaj. Kur ju hiqni dorë nga dëshirat, niveli juaj do të ngrihet dhe aftësia juaj për t’u përqëndruar gjithashtu do të përmirësohet. Nëqoftëse dëshironi të arrini qetësinë gjatë meditimit nëpërmjet disa teknikave apo metodave, unë do ta quaja këtë të kërkosh ndihmë nga jashtë. Në praktikën qigong, njerëzit që kërkojnë ndihmë nga jashtë konsiderohen se kanë shkuar dëm dhe ndjekin një mënyrë të ligë. Në veçanti në Buddhizëm, nëse ju kërkoni ndihmë nga jashtë, thuhet se ju keni marrë rrugën e djallit. Në praktikën e vërtetë kultivuese personi duhet të kultivojë zemrën: Vetëm kur ju përmirësoni karakterin tuaj, mundeni ju të arrini një mëndje të kthjellët e të pastër dhe një gjendje të paqëllimshme (wuwei). Vetëm kur karakteri juaj përmirësohet mundet që ju t’i asimiloheni karakteristikës së universit dhe të hiqni dëshirat e ndryshme njerëzore, veset dhe gjëra të tjera të këqija. Vetëm atëhere do mundeni ju të braktisni gjërat e këqija në veten tuaj dhe të ngjiteni, kështu ju nuk do të kufizoheni nga karakteristika e universit. Atëhere substanca e virtytit mund të shndrrohet në gong. A nuk janë këto të ndërlidhura? Ky është parimi!

Kjo është arsyeja për praktikuesin pse ai nuk arrin dot qetësinë, sepse ai nuk arrin standartin e një praktikuesi. Përsa i përket faktorëve të jashtëm, ka tashmë një situatë që seriozisht ndërhyn me praktikën tuaj kultivuese drejt niveleve të larta dhe seriozisht ndikon tek praktikuesit. Ju e dini që me reformat dhe politikën e dyerve të hapura, ekonomia është ripërtërirë dhe politikat janë bërë më liberale. Shumë teknologji të reja janë futur dhe standartet e jetesës së njerëzve janë përmirësuar. Njerëzit mendojnë se kjo është një gjë e mirë. Por gjërat duhet të shihen nga të gjitha anët. Me reformat dhe hapjen, janë importuar dhe gjëra të këqija të formave të ndryshme. Nëse një pjesë letrare nuk shkruhet me përbërje pornografike, libri duket se nuk shitet dhe kjo do të lidhet me sasinë e shitjeve. Nëse filmat dhe programet televizive nuk tregojnë pamje me skena dhomash gjumi, askush nuk duket se i shikon ato dhe lind problemi i numrit të shikuesve. Përsa i përket artit, askush nuk e merr vesh nëse është art i vërtetë apo diçka tjetër. Nuk kishte gjëra të tilla në artet tona tradicionale të lashta kineze. Trashëgimia e popullit kinez nuk u shpik apo u krijua nga çfarëdolloj njerëzish. Kur fola për kulturën parahistorike, përmenda që çdo gjë ka origjinën e vet. Vlerat morale njerëzore janë shtrembëruar dhe ndryshuar. Standartet që përcaktojnë të mirën dhe të keqen kanë ndryshuar të gjitha. Kjo është situata me njerëzit. Megjithatë karakteristika e universit, Zhen-Shan-Ren (Ndershmëri-Mirësi-Tolerancë), mbetet e pandryshuar si kriteri i vetëm i dallimit të njerëzve të mirë e të këqinj. Si praktikues, nëse ju doni të ngriheni mbi çdo gjë, ju duhet të përdorni këtë kriter—jo standartin e njerëzve të zakonshëm—për të vlerësuar gjërat. Kështu, ekziston kjo ndërhyrje nga jashtë. Ka dhe gjëra të tjera, si homoseksualiteti, lirija seksuale e abuzimet me drogë.

Kur shoqëria njerëzore ka arritur në këtë pikë, mendojeni pak: Çfarë do të ndodhë nëqoftëse vazhdon kështu? A mund të lejohet të ekzistojë kështu përgjithmonë? Nëqoftëse njerëzimi nuk bën diçka për këtë, do ta bëjë qielli. Sa herë që njerëzimi kalon katastrofa, ato ndodhin gjithmonë në këto kushte. Në kaq shumë leksione, nuk e kam përmendur çështjen e katastrofave të mëdha të njerëzimit. Kjo pikë interesante është diskutuar nga fetë dhe nga shumë njerëz të tjerë. Po ja ngre këtë pyetje të gjithëve, kështu mendojeni pak: Në shoqërinë tonë njerëzore, standartet e moralit njerëzor kanë ndryshuar kaq shumë! Tensionet ndërmjet njerëzve kanë arritur këtë pikë! A nuk mendoni që ka arritur në një pikë të rrezikshme? Prandaj, ky ambjent i sotëm ndërhyn seriozisht tek kultivimi i praktikuesve tanë drejt niveleve të larta. Fotografi lakuriqe janë të vendosura kudo, e janë të vendosura në mes të rrugës. Me të ngritur kokën ju do i shihni ato.

Lao Zi pat thënë një herë: “Kur një njeri i mençur dëgjon Taon, ky person do ta praktikojë atë me zell.” Kur një person i mençur mëson Taon, ai mendon: “Më në fund kam marrë një metodë të vërtetë. Pse të pres dhe të mos filloj të praktikoj sot?” Ambjenti kompleks sipas mendimit tim, është një gjë e mirë. Sa me kompleks të jetë ai, aq më të mëdhenj njerëzit që do të nxjerrë. Nëqoftëse individi mund ta ngrejë veten mbi çdo gjë, kultivimi i tij do të jetë dhe më i qëndrueshmi.

Për një praktikues që është me të vërtetë i vendosur të praktikojë kultivim, unë do të thoja se do të ishte një gjë e mirë. Pa konflikte apo mundësira për të përmirësuar karakterin tuaj, ju nuk mund të përparoni. Nëse të gjithë janë të mirë me njeri tjetrin, si mund të praktikoni ju kultivim? Përsa i përket dikujt që është një praktikues mesatar, ai është “një njeri mesatar që dëgjon Taon,” dhe dikush që mund të praktikonte me hope; me siguri që ai do të dështojë në kultivim. Disa njerëzve, që po më dëgjojnë kur flas këtu, u duken këto çfarë thotë Mësuesi të arsyeshme. Por me t’u kthyer në shoqërinë njerëzore, ata do të mendojnë përsëri se përfitimet e menjëhershme janë më praktike dhe reale. Ato janë të vërteta. Jo vetëm ju, por edhe shumë milionerë perëndimorë dhe njerëz të pasur kanë zbuluar se nuk mbetet agjë pas vdekjes. Pasuria materiale nuk sillet me vete kur lind dhe as nuk vjen me ty kur vdes—të gjithë ata njerëz u ndjenë bosh brenda. Megjithatë pse është gongu kaq i çmuar? Sepse i bashkangjitet trupit të Shpirtit tuaj Primordial dhe vjen me ju në lindje dhe shkon me ju në vdekje. Ne kemi thëne se Shpirti Primordial i personit nuk zhduket dhe ky nuk është supersticion. Pasi qelizat në trupin tonë fizik vdesin, grimcat më të vogla sesa qelizat në dimensione të tjera fizike nuk janë zhdukur. Vetëm një guackë është hequr.

Të gjitha këto për të cilat sapo kam folur i përkasin çështjes së karakterit të personit. Sakyamuni pat thënë një herë, po ashtu dhe Boddhidarma: “Kjo toka orientale e Kinës është një vend ku mund të dalin njerëz me virtyte të mëdha.” Gjatë historisë, shumë murgjër and plot kinezë kanë qenë shumë krenarë për këtë; duket se sugjeron se ata mund të kultivojnë gong të nivelit të lartë dhe kështu shumë njerëz kënaqen dhe ndjehen të lavdëruar: “Bravo ne kinezët! Kjo toka e Kinës mund të nxjerrë njerëz me cilësi të mëdha të lindura dhe virtyt të madh.” Në fakt, shumë njerëz nuk e kanë kapur kuptimin prapa thënies. Pse nxjerr toka e Kinës njerëz me virtyt të madh dhe nivel gongu të madh? Shumë njerëz nuk e kuptojnë kuptimin e vërtetë të asaj që patën thënë këta njerëz të niveleve të larta dhe ata as nuk mund ta kuptojnë mëndjen e atyre njerëzve të niveleve të larta dhe në mbretëri sublime. Le të mos themi se çfarë do të thotë kjo. Mendojeni pak, të gjithë: Vetëm duke qënë në mes të grupit më kompleks të njerëzve dhe ne ambjentin më kompleks mundet që dikush të kultivojë gong të nivelit të lartë—do të thotë këtë.




Cilësia e Lindur



Cilësia e lindur e personit përcaktohet nga sasia e substancës së virtytit në një trup të tij në një dimension tjetër. Me më pak virtyt dhe me më shumë substancë të zezë, fusha karmike e personit do të jetë e madhe. Në këtë rast, personi është me cilësi të lindur të dobët. Me shumë virtyt apo substancë të bardhë, fusha e tij karmike do të jetë e vogël. Kështu, ky person është me cilësi të mirë të lindur. Substanca e bardhë dhe substanca e zezë mund të konvertohen në njëra tjetrën. Si konvertohen ato? Kur kryen vepra të mira merr substancën e bardhë, sepse substanca e bardhë merret nëpërmjet durimit të vështirësive, vuajtjeve apo nga kryerja e veprave të mira. Substanca e zezë krijohet kur i bën njerëzve keq dhe kur kryen vepra të këqija dhe ajo është karmë. Ndodh ky proçes transformimi. Ndërkohë, mund dhe të trashëgohet. Ngaqë shkojnë drejtpërdrejt pas Shpirtit Primordial të personit, nuk janë diçka vetëm nga një jetë por grumbullohen nga një kohë e largët. Prandaj, njerëzit flasin për akumulim karme dhe grumbullim virtyti. Po ashtu, ato mund të merren dhe nga paraardhësit. Shpesh, më kujtohet çfarë thonin kinezët e lashtë apo të moçmit: “Të parët e dikujt kanë grumbulluar virtyt, grumbullo apo humb virtyt.” Kjo që thuhej ishte shumë e saktë! Është shumë e drejtë me të vërtetë.

Cilësia e lindur e mirë apo e varfër e personit mund të përcaktojë nëse cilësia e tij e ndriçimit shpirtëror është e mirë apo e varfër. Cilësia e varfër e lindur e një personi mund ta bëjë dhe ndriçimin e tij shpirtëror shumë të varfër. Pse ndodh kjo? Ndodh sepse një person me cilësi të mirë të lindur ka plot substancë të bardhë që asimilohet në univers dhe në karakteristikën Zhen-Shan-Ren (Ndershmëri-Mirësi-Tolerancë) pa kurrfarë pengese. Karakteristika e universit mund të shfaqet direkt në trupin tuaj dhe të jetë në kontakt të menjëhershëm me trupin tuaj. Ndërsa substanca e zezë është pikërisht e kundërta. Meqenëse merret nga kryerja e veprave të këqija, ajo shkon në drejtim të kundërt nga karakteristika e universit tonë. Prandaj, kjo substancë e zezë ndahet nga karakteristika e universit tonë. Kur kjo substancë e zezë grumbullohet në një sasi të madhe, ajo do të formojë një fushë që e rrethon trupin e personit dhe e mbështjell atë nga brenda. Sa më e madhe fusha, aq më i madh densiteti dhe trashësia e saj dhe kjo do ta bëjë cilësinë e ndriçimit shpirtëror të varfërohet. Kjo ndodh ngaqë personi nuk është në gjendje të jetë në kontakt me karakteristikën e universit Zhen-Shan-Ren (Ndershmëri-Mirësi-Tolerancë), ngaqë ai e ka marre substancen e zezë nga kryerja e veprave të këqija. Zakonisht, është më e vështirë për një individ si ky të besojë në praktikën kultivuese. Sa më e varfër cilësia e tij e ndriçimit shpirtëror, aq më e madhe rezistenca karmike që ai do të gjejë. Sa më shumë vështirësi që ai kalon, aq më pak do ta besojë ai atë dhe aq më e vështirë do jetë për të që të praktikojë kultivim.

Është më e lehtë për dikë me shumë substancë të bardhë për të praktikuar kultivim. Kjo ndodh ngaqë gjatë kultivimit, për aq kohë sa ky person i asimilohet karakteristikës së universit dhe përmirëson karakterin të tij, virtyti i tij do të transformohet drejt e në gong. Por për dikë me shumë substancë të zezë ka një procedurë shtesë. Është si një produkt që bën fabrika: Të tjerët vijnë me material të gatshëm, ndërsa ky person vjen me lëndë të parë që duhet të përpunohet. Duhet të kalojë një proçes shtesë. Prandaj, ai duhet së pari të vuajë në vështirësi dhe të eliminojë karmë, në mënyrë që ta transformojë atë në substancë të bardhë dhe formojë këtë substancë virtyti. Vetëm atëhere mundet ai të zhvillojë gong të nivelit të lartë. Por një person si ky zakonisht nuk ka cilësi ndriçimi shpirtëror të lindur të mirë. Po t’i kërkohet që të vuajë më shumë, ai do e besojë atë më pak dhe do jetë më e vështirë për të ta durojë atë. Prandaj, është e vështirë për dikë me shumë substancë të zezë të praktikojë kultivim. Prandaj, Shkolla Tao apo një shkollë praktike që mëson vetëm një dishepull kërkonte që mjeshtri të kërkonte për një dishpull e jo e kundërta. Kjo përcaktohej nga sa nga këto gjëra kishte trupi i këtij dishepulli.

Cilësia e lindur përcakton cilësinë e ndriçimit shpirtëror të personit, por kjo nuk është absolute. Disa njerëz nuk kanë cilësi shumë të mirë të lindur, por ambjenti i tyre familjar është shumë i mirë; shumë pjesëtarë të familjes praktikojnë kultivim. Disa prej tyre janë gjithashtu besimtarë fetarë dhe besojnë shumë në praktikën kultivuese. Në këtë ambjent, personi mund të kthehet në besues dhe kjo e bën cilësinë e ndriçimit të tij shpirtëror të përmirësohet. Pra nuk është absolute. Disa njerëz kanë shumë cilësi të mirë të lindur, por për shkak të arsimimit me ato pak njohuri nga shoqëria dhe veçanërisht për shkak të metodave absolute të edukimit ideologjik pak vite më parë, ata janë bërë me mëndje shumë të ngushta dhe nuk do besojnë asgjë përtej njohurive të tyre. Kjo mund ta influencojë seriozisht cilësinë e tyre të ndriçimit shpirtëror.

Për shembull, unë mësova hapjen e Syrit Qiellor në ditën e dytë të një klase. Menjëherë, një personi me cilësi të mirë të lindur ju hap Syri Qiellor në një nivel shumë të lartë. Ai pa skena të shumta që shumë njerëz të tjerë nuk mund t’i shihnin. Ai i tregoi të tjerëve: “Uau, pashë Falun që binin si flokë bore mbi trupat e publikut në gjithë auditorin. Pashë si duket Trupi i Vërtetë i Mësuesit Li, aurorën e Mësuesit, si duken në të vërtetë Falunët dhe sa Fashen janë këtu.” Ai pa se Mësuesi po jepte mësime në nivele të ndryshme dhe se si Falunët po rregullonin trupat e praktikuesve. Ai gjithashtu pa se gjatë leksionit gongshen[118] të Mësuesit po jepnin mësime në çdo nivel të ndryshëm. Po ashtu ai pa bukuroshet qiellore që hidhnin lule rreth e rrotull e të tjera gjëra si këto. Ai pa disa gjëra kaq të mrekullueshme si këto, që tregonin se cilësia e tij e lindur ishte shumë e mirë. Ndërsa ai vazhdonte kështu e ashtu, së fundi ai tha: “Nuk i besoj këto gjëra.” Disa nga këto gjëra janë provuar tashmë nga shkenca dhe shumë gjëra gjithashtu mund të shpjegohen nga shkenca moderne; ne i kemi diskutuar disa prej tyre këtu. Kjo ndodh ngaqë ajo që mund të kuptohet nga qigongu është me të vërtetë përtej kuptimit të shkencës moderne—kjo është e sigurtë. Në bazë të kësaj, cilësia e lindur e dikujt nuk përcakton të gjithë cilësinë e ndriçimit shpirtëror të personit.

[BARAT]

Ndriçimi dhe Lartësimi Shpirtëror



Çfarë është “ndriçimi dhe lartësimi shpirtëror”? Ndriçimi dhe lartësimi shpirtëror janë terma nga fetë. Në Buddhizëm do të thonë të kuptuarit nga ana e një praktikuesi të Mësimeve Buddhiste, ndriçim shpirtëror në kuptimin e aftësisë për të kuptuar të vërtetat e Ligjit ndërsa lartësim shpirtëror do të thotë lartësimi shpirtëror përfundimtar apo arritja e mençurisë. Megjithatë, përdoren sot nga njerëzit e zakonshëm për të nënkuptuar që një person është shumë i zoti dhe mund të lexojë mëndjen e manaxherit të tij. Ai ja merr dorën gjërave shpejt dhe din si t’ja bëjë qejfin menaxherit të tij. Njerëzit e quajnë këtë cilësi të mirë të kuptuari dhe zakonisht kuptohet kështu. Megjithatë, sapo dikush ngrihet pak më lart se niveli i njerëzve të zakonshëm, ai do të kuptojë se parimet në këtë nivel siç kuptohen nga njerëzit janë zakonisht të gabuara. Kjo nuk është aspak aftësia për të kuptuar të cilës i referohemi ne. Përkundrazi, cilësia e ndriçimit shpirtëror të një personi të zotë nuk është diçka e mirë, sepse një person që është shumë i zoti do të bëjë vetëm punë sipërfaqësore në mënyrë që të vlerësohet nga menaxheri apo përgjegjësi i tij. Në këtë rast a nuk do të bëhej puna nga dikush tjetër? Kështu ky person do t’i detyrohesh të tjerëve. Ngaqë ai është i zoti dhe din si të kënaqë të tjerët, ai do të marrë më shumë përfitime ndërsa të tjerët do të pësojnë më shumë humbje. Ngaqë ai është i zoti, ai nuk do të pësojë humbje dhe ky person as nuk do të humbë kollaj gjëra të tjera. Për pasojë të tjerët duhet të pësojnë humbje. Sa më shumë që ai kujdeset për këtë pak përfitim praktik, aq më mëndje ngushtë bëhet ai dhe aq më shumë ai mendon se përfitimet materiale të njerëzve janë diçka që ai nuk mund t’i lejojë t’i ikin nga dora. Kështu ai do ta ndjejë veten se është shumë praktik dhe nuk do të pësojë humbje.

Disa njerëz madje e kanë zili këtë person! Po ju them të mos e keni zili atë. Ju nuk e dini sa jetë të lodhshme ai bën: Ai nuk ha apo fle mirë; ai ka frikë mos i dëmtohen interesat edhe në gjumë dhe ai bën çdo gjë për përfitim personal. A nuk do thonit dhe ju se ai bën një jetë të lodhshme sepse e tërë jeta e tij i është përkushtuar kësaj? Ne themi se kur ju bëni një hap mbrapsht në një konflikt, ju do të gjeni një det e qiell të pa kufi dhe patjetër kjo do të sjellë një situatë tjetër. Por një person si ai nuk do të heqë dorë dhe bën jetën më të lodhshme. Ju nuk duhet të mësoni prej tij. Thuhet në komunitetin e kultivuesve: “Një person i tillë është plotësisht i humbur. Ai është komplet i humbur në mes të njerëzve dhe përfitimeve materiale.” Nuk do jetë e lehtë për të që të ruajë virtyt! Po t’i thuash të praktikojë kultivim, ai nuk do t’ju besojë: “Të praktikoj kultivim? Si praktikues, ju nuk kundërpërgjigjeni kur ju godasin apo shajnë. Kur të tjerët ju sjellin probleme, në vend që t’i trajtoni në të njejtën mënyrë, ju madje duhet t’i falenderoni ata. Ju jeni bërë të tërë budallenj! Të gjithë jeni të sëmurë mendorë!” Një person si ky nuk mund ta kuptojë praktikën kultivuese në asnjë mënyrë. Ai do të thotë se ju jeni i paimagjinueshëm dhe i metë. A nuk do të thonit ju se ai është i vështirë për t’u shpëtuar?

Ky nuk është ndriçimi shpirtëror të cilit i referohemi ne. Përkundrazi, është ajo çfarë ky person e quan “budallallëk” përsa i përket interesit personal që quhet ndriçim shpirtëror nga ne. Sigurisht, një person i tillë nuk është me të vërtetë i metë. Ne thjesht e trajtojmë çështjen e interesave personale me indiferencë, ndërsa në aspektet e tjera ne jemi shumë të mençur. Përsa i përket kryerjes së projekteve kërkimore shkencore apo kryerjes së detyrave nga menaxherët apo detyra të tjera, ne jemi mëndje mprehtë dhe i kryejmë ato shumë mirë. Vetëm kur është fjala për përfitime personale apo për konflikte me të tjerët, ne nuk i vëmë atyre rëndësi. Kush do t’ju quaj juve të lënë nga mendtë? Askush nuk do të thotë se jeni të lënë nga mendtë—është e garantuar të jetë kështu.

Le të flasim për një person me të vërtetë të metë, sepse e vërteta e kësaj situate është plotësisht e kundërt në nivele të larta. Mundësia që një i metë të kryejë ndonjë vepër shumë të keqe në mes të njerëzve të zakonshëm është shumë e vogël dhe as nuk do të konkuronte apo luftonte ai për interes personal. Ai nuk kërkon famë e nuk humb virtyt, ndërsa të tjerët do t’i japin atij virtyt dhe kjo substancë është jashtëzakonisht e vlefshme. Në universin tonë, ekziston ky parim: pa humbje nuk ka fitim. Që të fitosh, duhet të humbësh. Kur të tjerët e shikojnë këtë person kaq budalla, ata do ta shajnë atë: “Ej budallë.” Me këto sharje, një copë virtyti do t’i jepet atij. Duke e marrë nëpër këmbë atë ju jeni pala fituese, kështu që ju duhet të humbni diçka. Nëqoftëse dikush shkon dhe e godet atë me shkelm: “Ti je idiot.” Epo mirë, një copë e madhe virtyti do t’i kalojë atij. Kur dikush e mërzit apo e godet atë, ai vetëm do buzëqeshë: “Jepini. Ju po më jepni mua virtyt dhe unë nuk do të refuzoj as dhe një copë prej saj!” Atëhere sipas parimeve të niveleve të larta, mendoje pak, kush është i mençur? A nuk është ky person i mençur? Ai është më i mënçuri sepse ai nuk humb virtyt. Kur ju i jepni atij virtyt, ai nuk e refuzon atë aspak. Ai do e marrë të gjithë atë dhe do e pranojë me një buzëqeshje. Ai mund të jetë i metë në këtë jetë, por jo në tjetrën—Shpirti i tij Primordial nuk është i metë. Thuhet nga fetë që kur ka shumë virtyt, një person do të bëhet zyrtar i lartë apo do të bëjë pasuri të madhe në jetën tjetër; këto shkëmbehen me virtytin tënd.

Ne themi se virtyti mund të transformohet direkt e në gong. A nuk varet lartësia nivelit të kultivimit tënd nga transformimi i këtij virtyti? Ai mund të transformohet direkt e në gong. A nuk transformohet gongu që përcakton nivelin e personit dhe fuqinë e gongut të tij nga kjo substancë? A nuk do të thonit ju se ai është shumë i vyer? Mund të vijë me ju kur lindni dhe ju shoqëron në vdekje. Thuhet në Buddhizëm se niveli juaj i kultivimit është Shkalla juaj e Arritjes. Sa më shumë që ju do të sakrifikoni, aq më e madhe është edhe ajo që do të fitoni—pikërisht, ky është parimi. Thuhet në fe se me virtyt, personi do të bëhet zyrtar i lartë apo do të bëjë pasuri të madhe në jetën tjetër. Me pak virtyt, ai do ta ketë të vështirë dhe për të lypur për ushqim sepse nuk ka virtyt për të shkëmbyer. Pa humbje nuk ka fitim! Kur nuk ka fare virtyt, personi do të zhdukej me trup e shpirt; ai do të vdiste me të vërtetë.

Në të kaluarën, ishte një mjeshtër qigongu niveli i të cilit ishte shumë i lartë kur ai doli në publik për herë të parë. Ky mjeshtër qigongu më vonë u dha pas famës dhe interesit personal. Mësuesi i tij ja mori Shpirtin Ndihmës meqenëse ai i përkiste atyre që kultivojnë Shpirtin Ndihmës. Kur Shpirti i tij Ndihmës ishte akoma i pranishëm, ky person kontrollohej nga Shpirti Ndihmës. Për shembull, një ditë vendi i tij i punës po shpërndante apartamente. Përgjegjësi tha: “Të gjithë ata që kanë nevojë për apartament të vijnë këtu të përshkruajnë kushtet e tyre dhe të shpjegojnë pse keni nevojë për apartament.” Të gjithë dhanë arsyet e tyre ndërsa ky person nuk tha asnjë fjalë. Së fundi, përgjegjësi mori vesh se ky person kishte nevojë më të madhe sesa të tjerët dhe se apartamenti duhej t’i jepej atij. Të tjerët thanë: “Jo, apartamenti nuk duhet t’i jepet atij. Duhet të më jepet mua sepse unë kam më shumë nevojë.” Ky person tha: “Atëhere merre ti.” Një person i zakonshëm do ta quante atë të metë. Disa njerëz e dinin që ai ishte praktikues dhe e pyetën: “Si praktikues, ti nuk don asgjë. Çfarë dëshiron ti?” Ai u përgjigj, “Unë do marr çfarëdo që nuk e duan të tjerët.” Në fakt, ai nuk ishte aspak i metë përkundrazi, ishte shumë i zgjuar. Vetëm përsa i përket interesave personale sillej ai ashtu. Ai besonte në ndjekjen e rrjedhës së natyrshme të gjërave. Të tjerët e pyetën atë përsëri: “E çfarë është ajo që njerëzit nuk e duan sot?” Ai u përgjigj: “Asnjeri nuk dëshiron copat e gurit në tokë që goditen andej e këtej. Kështu unë do t’i mbledh ato.” Njerëzit e zakonshëm e shohin një gjë të tillë si të pakonceptueshme dhe nuk mund t’i kuptojnë praktikuesit. Ata nuk mund t’i kuptojnë ata sepse nivelet e tyre të të menduarit janë shumë larg dhe ndryshimi ndërmjet niveleve të tyre është gjithashtu tepër i madh. Sigurisht, ai nuk do të mblidhte gurët. Ai tha një parim që një njeri i zakonshëm nuk mund ta kuptojë: “Unë nuk do të kërkoj asgjë në mes të njerëzve.” Le të flasim pak për gurin. Ju e dini që thuhet në shkrimet e shenjta të Buddhizmit: “Në Parajsën e Lumturisë Absolute, pemët janë prej floriri dhe po kështu është toka, zogjtë, lulet dhe shtëpitë. Madje dhe trupi i Buddhës është prej floriri dhe plot shkëlqim.” Nuk mund të gjesh as dhe një copë guri atje. Monedha që përdoret atje thuhet se është guri. Ai nuk do të shkonte atje dhe të merrte me vete një copë gur, por ai tha një parim që një njeri i zakonshëm nuk mund ta kuptojë. Me të vërtetë, praktikuesit do të thonin: “Njerëzit e zakonshëm kanë gjërat e tyre që ata përndjekin dhe ne nuk i kërkojmë ato. Përsa i përket atyre gjërave që njerëzit kanë, ne nuk jemi të interesuar. Megjithatë atë që ne kemi është diçka që njerëzit e zakonshëm nuk mund ta marrin dot edhe sikur të donin.”

Në fakt, ndriçimi shpirtëror për të cilin sapo folëm i referohet akoma llojit të ndriçimit shpirtëror gjatë kursit të praktikës kultivuese dhe kjo është pikërisht e kundërta me atë për të cilën flasin njerëzit e zakonshëm. Ndriçimi shpirtëror të cilit i referohemi ne do të thotë, nëse gjatë kursit të praktikës kultivuese një person mund të arrijë të kuptojë dhe pranojë Ligjin e mësuar nga mjeshtri apo Taon e mësuar nga mjeshtri Taoist, nëse ai mund sillet si praktikues kur has në vështirësi dhe nëse ai mund të sillet në përputhje me Ligjin kur praktikon kultivim. Përsa i përket disa njerëzve, pamvarësisht si ja shpjegon këtë, ata nuk do ta besojnë dhe do të mendojnë se është më praktike të jesh njeri i zakonshëm. Ata do të kapen fort pas mendimeve të tyre dhe kjo i bën ata që të mos besojnë dot. Disa njerëz vetëm duan të shërojnë sëmundje. Sapo unë përmend këtu se qigong nuk përdoret aspak për të shëruar sëmundje, mëndja e tyre do të reagojë negativisht dhe për pasojë ata nuk do të besojnë çfarë mësohet më pas.

Disa njerëz nuk mund ta përmirësojnë fare cilësinë e të kuptuarit të tyre. Ata shkruajnë mbi librin tim si t’u teket. Praktikuesit tanë me Syrin Qiellor të hapur mund të shikojnë që ky libër është i shumëngjyrshëm, i artë dhe me shkëlqim. Çdo fjalë ka imazhin e Fashen-it tim. Nëqoftëse do t’ju thoja gënjeshtra, unë do t’ju mashtroja juve. Ajo shenjë që ti bëre duket shumë e errët. Si guxon të shkruash mbi të si të të teket? Çfarë po bëjmë ne këtu? A nuk po ju udhëheqim që të praktikoni kultivim drejt niveleve të larta? Ka disa gjëra që dhe ju duhet t’i mendoni. Ky libër mund të udhëheqë praktikën tuaj kultivuese. A nuk mendoni se është i çmuar? A mundeni ju që me të vërtetë të praktikoni kultivim duke ju falur Buddhës? Ti je shumë adhurues dhe nuk guxon as dhe ta prekësh pak statujën e Buddhës për të cilën djeg erë të mirë çdo ditë, megjithatë ti guxon të prishësh Dafën që mund të udhëheqë me të vërtetë praktikën tënde kultivuese.

Me që po flasim për çështjen e cilësisë së ndriçimit shpirtëror të personit, kjo i referohet thellësisë së të kuptuarit të diçkaje që ndodh në nivele të ndryshme gjatë kursit të praktikës kultivuese, apo të atij Ligji që mjeshtri ka mësuar. Megjithatë, ky nuk është lartësimi shpirtëror themelor të cilit i referohemi ne. Lartësimi shpirtëror themelor për të cilin ne flasim do të thotë që gjatë jetës, nga fillimi i praktikës kultivuese, personi do të ngjitet vazhdimisht lart dhe heqë dorë nga përndjekjet njerëzore dhe nga dëshirat e ndryshme dhe gongu i tij gjithashtu do të rritet derisa arrin në hapin final të praktikës kultivuese. Kur substanca e virtytit të jetë transformuar plotësisht në gong dhe udhëtimi i kultivimit të këtij personi i pregatitur nga mjeshtri të ketë arritur fundin, “Bam!” të gjithë çelsat do të shpërthehen e hapen në sekond. Syri i tij Qiellor do të arrijë pikën më të lartë të nivelit të tij dhe ai mund të shikojë në nivelin e tij të vërtetën e dimensioneve të ndryshme, format e ekzistencës së qënieve dhe materieve të ndryshme në hapësira-kohe të ndryshme dhe të vërtetën e univesit tonë. Të gjitha fuqitë e tij hyjnore do të shfaqen dhe ai do të mund të kontaktojë lloje të ndryshme jete. Tashmë, a nuk është ky person një person i shumëlartësuar shpirtërisht apo një person i lartësuar shpirtërisht nëpërmjet praktikës kultivuese? E përkthyer në gjuhën e lashtë indiane, ai është një Buddha.

Lartësimi shpirtëror të cilit i referohemi ne është ky lartësim shpirtëror themelor që i përket formës së arritjes së lartësimit shpirtëror të menjëhershëm. Lartësim shpirtëror i menjëhershëm do të thotë që një person është i kyçur gjatë viteve të kultivimit të tij dhe ai nuk din gjë sa i lartë është niveli i gongut të tij apo në çfarë forme shfaqet gongu i kultivuar prej tij. Ai nuk ndjen asgjë fare dhe të gjitha qelizat në trupin e tij janë të kyçura. Gongu që ai ka kultivuar është kyçur deri në hapin final dhe vetëm atëhere ai mund të çlirohet. Vetëm dikush me cilësi shumë të mirë të lindur mund ta bëjë këtë, sepse një praktikë kultivuese e tillë është shumë e dhimbshme. Personi duhet ta fillojë duke qënë njeri i mirë. Ai duhet të përmirësojë vazhdimisht karakterin, gjithmonë të vuajë përmes vështirësive, të ngjitet vazhdimisht në kultivim dhe gjithmonë të kërkojë të përmirësojë karakterin edhe pse ai nuk mund ta shikojë gongun e tij. Kultivimi është tepër i vështirë për këtë person dhe ai apo ajo duhet të jetë dikush me cilësi shumë të mirë të lindur. Ky person do të praktikojë kultivim për shumë vite pa ditur gjë.

Ekziston dhe një formë tjetër lartësimi shpirtëror i quajtur lartësim shpirtëror gradual. Që nga fillimi, shumë njerëz e kanë ndjerë rrotullimin e Falunit. Po ashtu, unë i kam hapur atyre Syrin Qiellor. Për arsye të ndryshme, disa njerëz do të mund të shohin në të ardhmen nëqoftëse nuk shohin tani. Ata do të jenë në gjendje të shkojnë nga të shikuarit e gjërave turbullt në të shikuarit më qartë dhe ata do të kalojnë nga paaftësia për ta përdorur atë në diturinë si ta përdorin. Niveli i personit do të rritet vazhdimisht. Ndërsa karakteri juaj përmirësohet dhe përndjekjet e ndryshme braktisen, do të zhvillohen aftësi supernormale të ndryshme. I gjithë proçesi i transformimit të praktikës kultivuese dhe proçesi i transformimit të trupit do të ndodhë në kushtet kur ti mund t’i shikosh apo ndjesh ato. Ndryshimet do të vazhdojnë deri në hapin final kur ti mund të kuptosh plotësisht të vërtetën e universit dhe kur ti të kesh arritur pikën më të lartë që duhet të arrish në kultivim. Transformimi i trupit dhe përforcimi i aftësive supernormale do të kenë arritur secili një shkallë të caktuar dhe kjo do të arrihet gradualisht. Ky është lartësimi shpirtëror gradual. Dhe metoda e kultivimit të arritjes së lartësimit shpirtëror gradual nuk është e lehtë. Me aftësi supernormale të shfaqura, disa njerëz nuk heqin dorë dot nga dëshirat e tyre dhe ka mundësi të mburren para të tjerëve apo të bëjnë vepra të këqija. Ju do të humbisni kështu virtyt dhe praktika juaj kultivuese do të shkojë dëm e ju do të përfundoni të shkatërruar. Disa njerëz mund të shikojnë manifesimet e jetëve të ndryshme në nivele të ndryshme. Dikush mund t’ju kërkojë të bëni këtë apo atë gjë. Ai person mund t’ju kërkojë të praktikoni gjërat e tij dhe t’ju marrë si dishepull, por ai nuk mund t’ju ndihmojë të arrini Shkallën e Duhur meqenëse ai vetë nuk e ka arritur Shkallën e Duhur.

Po ashtu, të gjitha qëniet në dimensione të larta janë qënie hyjnore që mund të bëhen shumë të mëdhenj dhe të shfaqin tërë fuqitë e tyre mbinatyrale. Nëqoftëse mëndja juaj nuk është e pastër, a nuk do t’i shkoni ju atyre nga prapa? Me t’i ndjekur ata, praktika juaj kultivuese do të shkojë dëm. Edhe sikur ajo qënie të jetë një Buddha apo Tao e vërtetë, ju përsëri duhet ta filloni praktikën kultivuese nga e para. A nuk janë ato qënie qiellore pamvarësisht nga cili nivel i qiellit vijnë? Vetëm kur dikush arrin një nivel shumë të lartë kultivimi dhe ja arrin qëllimit, mundet ai të ngrihet mbi gjithshka. Megjithatë, një personi të zakonshëm, një qënie qiellore mund t’i duket me siguri e lartë, gjigande dhe shumë e zonja. Megjithatë kjo qënie mund të mos e ketë arritur Shkallën e Duhut. Me ndërhyrjen e mesazheve të ndryshme dhe me tërheqjen e vëmendjes nga skena të ndryshme, a mundet të mbeteni të paturbulluar? Prandaj, është gjithashtu e vështirë të praktikosh kultivim me Syrin Qiellor të hapur dhe është më e vështirë të kontrollosh karakterin tënd. Për fat të mirë, shumë nga praktikuesit tanë do t’i kenë aftësitë e tyre supernormale të çbllokuara në gjysmë të proçesit të kultivimit të tyre dhe ata pastaj do të arrijnë stadin e lartësimit shpirtëror gradual. Syri Qiellor i të gjithëve do të hapet por aftësitë supernormale të shumicës nuk lejohen të shfaqen. Kur karakteri juaj të arrijë gradualisht një nivel të caktuar dhe ju të mund të silleni mirë e me mëndje të qëndrueshme, ato do të shpërthehen hapur të gjitha menjëherë. Në një nivel të caktuar, ju do të hyni në gjendjen e lartësimit shpirtëror gradual dhe në atë kohë do të jetë më e lehtë për ju të silleni mirë. Aftësi të ndryshme supernormale do të shfaqen. Ju do të ngjiteni në kultivim vetë derisa në fund të gjitha ato do të çbllokohen. Juve do t’ju lejohet t’i keni ato në gjysmë të praktikës suaj kultivuese. Shumë nga praktikuesit tanë i përkasin këtij grupi, kështu ju nuk duhet të jeni të paduruar të shikoni gjëra.

Të gjithë mund të keni dëgjuar që sekti Zen flet gjithashtu për dallimet ndërmjet lartësimit shpirtëror të menjëhershëm dhe atij gradual. Huineng, patriarku i gjashtë i sektit Zen, mësoi lartësimin shpirtëror të menjëhershëm ndërsa Shenxiu[119] nga Shkolla Veriore e sektit Zen mësoi lartësimin shpirtëror gradual. Mosmarrëveshja ndërmjet të dyve mbi studimet Buddhiste zgjati një kohë shumë të gjatë në histori. Unë e quaj atë të kotë. Pse? Sepse ajo të cilës i referoheshin ata ishte vetëm të kuptuarit e një parimi gjatë proçesit të praktikës kultivuese. Përsa i përket këtij parimi, disa mund ta kuptojnë atë menjëherë, ndërsa të tjerët mund ta arrijnë e kuptojnë atë gradualisht. A ka rëndësi si dikush arrin lartësimin shpirtëror? Është më mirë kur ai mund ta kuptojë të gjithën menjëherë, por është gjithashtu mirë nëqoftëse dikush arrin gradualisht të lartësohet shpirtërisht. A nuk janë të dyja rastet lartësim shpirtëror? Të dyja janë lartësim shpirtëror, kështu asnjëra nuk është e gabuar.




Njerëzit me Cilësi të Lindur të Madhe



Çfarë është një person me “cilësi shpirtërore të lindur të madhe”? Ka dallim edhe ndërmjet dikujt me cilësi shpirtërore të lindur të madhe dhe dikujt me cilësi shpirtërore të lindur të mirë apo të varfër. Është jashtëzakonisht e vështirë të gjesh dikë me cilësi shpirtërore të lindur të madhe, sepse do të duhej një periudhë shumë e gjatë historike që të lindte një person i tillë. Sigurisht, një person me cilësi shpirtërore të lindur shumë të madhe duhet së pari të ketë një sasi të madhe virtyti dhe një fushë shumë të madhe të kësaj substance të bardhë—kjo është e sigurtë. Ndërkohë, ky person duhet gjithashtu të jetë i aftë të durojë vështirësinë e vështirësive. Ai gjithashtu duhet të ketë një mëndje me durim të madh dhe të jetë në gjendje të sakrifikojë. Ai duhet të jetë i aftë të ruajë virtyt, të ketë cilësi ndriçimi shpirtëror të mirë e kështu me rallë.

Cila është vështirësia e vështirësive? Besohet në Buddhizëm se të jesh njeri do të thotë të vuash—për aq kohë sa ju jeni njerëz, ju duhet të vuani. Besohet se jetët në gjithë dimensionet e tjera nuk kanë trupa si trupat njerëzore. Prandaj ata nuk sëmuren dhe as nuk kanë problemet e lindjes, plakjes dhe vdekjes. As që do të kenë vuajtje të tilla. Njerëzit në dimensione të tjera mund të ngrihen në ajër, sepse ata janë pa peshë dhe është me të vërtetë një mrekulli. Për shkak të këtij trupi, njerëzit e zakonshëm do të hasin në vështirësi. Ata nuk mund të durojnë të ftohtët, të nxehtët, etjen, urinë apo lodhjen e për më shumë kanë lindje, plakje, sëmundje dhe vdekje. Sidoqoftë ata nuk do të kenë rehati.

Unë lexova në një gazetë se në kohën e tërmetit në qytetin Tangshan, shumë njerëz u vranë nga tërmeti, por disa i sollën në jetë nga vdekja klinike. Një anketim i veçantë u krye me këtë grup njerëzish. Ata u pyetën: “Si ndjeheshit në gjendjen e vdekjes?” Për habi, këta njerëz të gjithë folën për të njejtën situatë të veçantë. Domethënë, pikërisht në momentin e vdekjes ata nuk ndjenë frikë; përkundrazi, ata papritmas ndjenë një ndjenjë lehtësimi, me një lloj gëzimi në nën-ndërgjegje. Disa njerëz u ndjenë të çliruar nga barra e trupit dhe mund të ngriheshin në ajër me lehtësi dhe me një ndjenjë mrekullie; ata gjithashtu mund të shihnin dhe trupat e tyre. Disa njerëz mundën të shihnin gjithashtu dhe jetë në dimensione të tjera dhe disa të tjerë shkuan në vende të ndryshme. Të gjithë përmendën një ndjenjë lehtësimi në atë moment dhe një lloj gëzimi në nën-ndërgjegje pa ndonjë ndjenjë vuajtjeje. Kjo sugjeron se me këtë trup fizik njeriu, personi do të vuajë, por ngaqë të gjithë dalin nga nëna në këtë mënyrë, askush nuk e din se kjo është vuajtje.

Unë e thashë më parë se personi duhet të kalojë vështirësinë e vështirësive. Dje thashë se koncepti i hapësirë-kohës së njerëzimit është i ndryshëm nga ai i një hapësirë-kohe tjetër më të madhe. Këtu, një shichen ështe dy orë, që është një vit në atë hapësirë. Nëqoftëse një person praktikon kultivim në kushte të tilla të ashpra, ai do të quhej me të vërtetë i jashtëzakonshëm. Kur këtij personi i lind në zemër Tao dhe dëshiron të praktikojë kultivim, ai është thjesht i madh. Me vështirësi të tilla, ai akoma nuk e ka humbur natyrën e tij origjinale dhe dëshiron të kthehet ne origjinë nëpërmjet praktikës kultivuese. Pse mund të ndihmohen praktikuesit pa rezerva? Është pikërisht për këtë arsye. Kur ky person ulet në meditim për një natë rresht në këtë dimension, me ta parë këtë, ata do të thonë se ai është me të vërtetë i jashtëzakonshëm sepse kjo do të thotë atje që ai ka ndenjur ulur për gjashtë vjet. Kjo ndodh ngaqë një shichen e joni është një vit atje. Dimensioni i njerëzimit është jashtëzakonisht i veçantë.

Si i duron një person vështirësitë e vështirësive? Për shembull, një ditë personi shkon në punë dhe vendi i punës nuk po shkon mirë. Situata nuk mund të vazhdojë sepse njerëzit nuk po bëjnë punën. Ndërmarrja do të riorganizohet dhe do të përdorë punëtorë me kontratë. Personeli i tepërt do të hiqet nga puna dhe ky person është një nga ata të cilëve i hiqet buka e gojës papritur. Si do ndjehet ai? Nuk ka vende të tjera pune. Si mund ta sigurojë ai jetesën? Ai nuk ka aftësi të tjera kështu ai shkon në shtëpi i mërzitur. Sapo ai arrin në shtëpi, gjen prindin e moshuar të sëmurë në shtëpi dhe në kushte serioze. I shqetësuar, ai do të nxitojë ta shpjerë prindin në spital. Ai heq gjithë ato vështirësi e merr para borxh për shtrimin në spital. Ai do kthehet pastaj në shtëpi që të pregatisë ushqim për prindin. Sapo kthehet në shtëpi, një mësues do vijë e trokasë në derë: “Fëmija juaj ka dëmtuar dikë në përleshje e sipër dhe duhet të vish menjëherë ta shohësh vetë.” Pasi ai merret me këtë situatë dhe kthehet në shtëpi, sapo ulet, i thonë në një telefonatë: “Bashkëshortja jote po e dredh me njërin.” Sigurisht, ju nuk do të hasni në të njejtin skenar. Një person i zakonshëm nuk mund ta durojë vuajtjen nga këto probleme dhe do të mendojë: “Për çfarë jetoj unë? Pse nuk marr një litar e të var veten e ti jap fund të gjithave?” E kam fjalën se personi duhet të jetë i aftë të vuajë vuajtjen e vuajtjeve. Sigurisht, ato nuk është e thënë të jenë njëlloj me këto. Megjithatë konfliktet midis njerëzve, përplasjet që kalisin karakterin tënd dhe konkurenca për përfitim personal nuk janë më të lehta se këto. Shumë njerëz vetëm jetojnë për të provuar se kanë të drejtë apo për të mos u turpëruar dhe do e varnin veten kur nuk ja dalin dot më gjërave. Kështu ne duhet të praktikojmë kultivim në këtë ambjent kompleks dhe të jemi të aftë të durojmë vështirësinë më të madhe. Ndërkohë, ne duhet të kemi një zemër me durim të madh.

Çfarë është një “zemër me durim të madh?” Si praktikues, gjëja e parë që ju duhet të bëni është të mos luftoni mbrapsht kur ju godasin apo shajnë—ju duhet të jeni tolerant. Përndryshe çfarë lloj praktikuesi jeni ju? Dikush thotë: “Është shumë e vështirë të jesh tolerant dhe unë kam një temperament të keq.” Nëqoftëse temperamenti juaj nuk është i mirë, ju duhet ta ndryshoni atë, sepse një praktikues duhet të jetë tolerant. Disa njerëz e humbin gjakftohtësinë kur disiplinojnë fëmijët dhe i ulërijnë atyre duke krijuar një skenë të keqe. Ju nuk duhet të jeni ashtu në disiplinimin e fëmijëve dhe as nuk duhet që ju vetë të mërziteni me të vërtetë. Ju duhet t’i edukoni fëmijët me arsye kështu që t’i mësoni ata të sillen mirë. Nëqoftëse ju nuk kaloni as dhe një gjë kaq të vogël dhe e humbni gjakftohtësinë kaq shpejt, si doni që të rrisni gongun tuaj pastaj? Dikush thotë: “Nëqoftëse dikush më bie me shkelm ndërsa po kaloj në rrugë e askush rreth e rrotull nuk më njeh, unë mund ta duroj atë.” Unë them se kjo nuk është e mjaftueshme. Mbase në të ardhmen ty mund të të bien me shuplakë në futyrë dhe ti do turpërohesh para dikujt që ti nuk do të deshe kurrë ta shihte këtë. Kjo ndodh që të shohim si do ta trajtosh këtë situatë dhe nëse mund ta durosh atë. Nëqoftëse ti mund ta durosh por prapseprap të mbetet mëndja aty, kjo nuk është e mjaftueshme. Siç e dini, kur një person arrin nivelin e Arhatit, ai nuk ka asnjë shqetësim në zemër. Ai nuk shqetësohet aspak për problemet njerëzore dhe gjithmonë është i qeshur dhe në humor. Pamvarësisht sa humbje pëson, ai përsëri do të jetë i buzëqeshur dhe me humor pa asnjë shqetësim. Nëqoftëse ju mund ta bëni me te vërtetë këtë, ju keni arritur nivelin e hyrjes të Shkallës së Arritjes së Arhatit.

Disa njerëz thonë, “Po të praktikohej toleranca deri në këtë shkallë, njerëzit e zakonshëm do të thonin se ne jemi frikacakë dhe mund të merremi nëpër këmbë me lehtësi.” Unë nuk e quaj këtë të jesh frikacak. Mendojeni pak: Edhe në mes të njerëzve të zakonshëm të moshave të thyera e atyre me arsim të lartë ushtrohet vetpërmbajtje dhe kufizim në zënkat me të tjerët, jo pastaj të flasim për praktikuesit tanë. Si mund të merret kjo se je frikacak? Unë them se është reflektim i një durimi të madh dhe një shprehje vullneti të fortë. Vetëm një praktikues mund të ketë një zemër të tillë durimi të madh. Ekziston kjo thënie, “Kur një njeri mesatar turpërohet, ai do nxjerrë shpatën të luftojë.” Për një njeri të zakonshëm, është vetëm e natyrshme që nëqoftëse ti më shan mua, unë të shaj ty dhe po më godite mua unë të godas ty. Ky është një njeri i zakonshëm. A mund të quhet ai praktikues? Si praktikues, pa vullnet të fortë dhe pa vetkontroll, ju nuk do jeni në gjendje të veproni si duhet.

Ju e dini që në kohë të lashta ishte një njeri i quajtur Han Xin,[120] i cili thuhej se ishte shumë i aftë si gjeneral i lartë për Liu Bang[121] dhe mbështetje për vendin. Pse i pati ai gjithë ato arritje? Thuhet se Han Xin ishte një njeri i rrallë që në moshë të re. Është një histori për Han Xin ku thuhet se ai duroi përuljen e zvarritjes në mes të këmbëve të dikujt. Han Xin-it i pëlqente të praktikonte artet marciale kur ish i ri dhe një ushtrues i artit marcial zakonisht mbante shpatë. Një ditë ndërsa po ecte në rrugë, një rrufian i bllokoi rrugën me duart në mes: “Për çfarë e mban atë shpatë? A ta mban të vrasësh njeri? Po ta mbajti, prite kokën time.” E ndërsa thonte këtë, ai zgjati kokën. Han Xin mendoi: “Pse të ta pres kokën?” Në atë kohë të vrisje dikë raportohej tek qeveria dhe personit do i duhej ta paguante jetën e marrë. Si mund të vriste njeriu tjetrin kur t’i tekej? Kur rrufiani pa që Han Xin nuk guxonte ta vriste, ai tha: “Po nuk ta mbajti të më vrasësh, do të të duhet të zvarritesh në mes të këmbëve të mia.” Han Xin me të vërtetë u zvarrit në mes të këmbëve të tij. Kjo tregon se Han Xin kishte një zemër me durim të madh. Meqenëse ishte i ndryshëm nga njerëzit e zakonshëm, ai mundi të realizonte gjithë ato arritje. Është motoja e një njeriu të zakonshëm që njeriu duhet të jetojë për të provuar se ka të drejtë apo për të mos u turpëruar. Pa mendojeni pak: Të jetosh për të provuar se ke të drejtë apo për të mos u turpëruar—a nuk është e lodhshme kjo? A nuk është e dhimbshme? A ja vlen? Megjithatë Han Xin ishte një njeri i zakonshëm. Si praktikues, ne duhet të jemi shumë më lart se ai. Qëllimi ynë është të dalim mbi nivelin e njerëzve të zakonshëm dhe të çajmë përpara drejt niveleve të larta. Ne nuk do të biem në një situatë të ngjashme. Megjithatë përulja dhe turpi që një praktikues duron në mes të njerëzve nuk është e thënë të jenë më të lehta se ajo. Unë do të thoja se grindja në mes njerit tjetrit që kalit karakterin tuaj nuk është më e lehtë sesa ajo dhe madje mund të jetë më e vështirë—është me të vërtetë e zorshme.

Ndërkohë, një praktikues duhet gjithashtu të bëjë sakrifica, të braktisë përndjekjet e ndryshme dhe dëshirat e njerëzve të zakonshëm. Është e pamundur të jesh i aftë ta arrish këtë menjëherë, kështu ne e arrijmë këtë gradualisht. Po ta arrije ta bëje këtë sot, ju do ishit tani një Buddhë. Praktika kultivuese merr kohë, por ju nuk duhet të dembeloseni. Ju mund të thoni: “Mësuesi ka thënë se praktika kultivuese merr kohë—le ta marrim shtruar.” Kjo nuk bën! Ju duhet të jeni i rreptë me veten. Në kultivimin e Ligjit të Buddhës, ju duhet të çani përpara me këmbëngulje.

Ju duhet gjithashtu të jeni të aftë të ruani virtytin, të mbani lart karakterin tuaj, dhe të mos bëni gjë sipas dëshirës. Ju nuk duhet që të bëni çfarë të doni dhe duhet të jeni të aftë të ruani karakterin tuaj. Tek njerëzit e zakonshëm, dëgjohet shpesh kjo thënie: “Të kryesh vepra të mira grumbullon virtyt.” Një praktikues nuk praktikon të grumbullojë virtyt, sepse ne besojmë në ruajtjen e virtytit. Pse besojmë ne në ruajtjen e virtytit? Sepse kemi konstatuar këtë situatë: Të grumbullosh virtyt është besimi i njerëzve të zakonshëm sepse ata duan të grumbullojnë virtyt dhe të kryejnë vepra të mira kështu që ata mund të jetojnë mirë në jetën tjetër. Por ne nuk e kemi këtë problem. Nëqoftëse ju arrini sukses në praktikën kultivuese, ju do keni arritur Taon dhe nuk do të keni problemin e jetës tjetër. Kur ne flasim këtu për ruajtjen e virtytit, ka dhe një nuancë tjetër kuptimi. Dhe pikërisht, këto dy substanca që mban trupi jonë nuk janë grumbulluar në një jetë—ato janë trashëguar nga një periudhë e hershme. Edhe sikur t’i binit qytetit kryq e tërthor me biçikletë, ju mund të mos hasnit asnjë vepër të mirë për të bërë. Edhe sikur ta praktikonit një gjë të tillë çdo ditë, ju mund të mos hasnit në mundësira të tilla.

Kjo përmban akoma dhe një nuancë tjetër kuptimi: Duke u përpjekur për të grumbulluar virtyt, ti mund të mendosh se diçka është vepër e mirë, por po ta bësh, mund të dalë që është e gabuar. Po të ndërhysh në diçka që ti e konsideron si diçka të keqe, ajo mund të dalë se ishte gjë e mirë. Pse? Sepse ju nuk mund të shikoni lidhjen karmike. Ligjet rregullojnë punët e njerëzve të zakonshëm, e kjo nuk paraqet ndonjë problem. Por të jesh praktikues do të thotë të jesh mbinjerëzor, kështu si njeri mbinjerëzor, ju duhet të silleni sipas parimeve mbinjerëzore në vend që ta masni veten me standartet e njerëzve të zakonshëm. Nëqoftëse ju nuk e dini lidhjen karmike të një gjëje, ka shumë mundësi që ju ta trajtoni atë në mënyrë jo korrekte. Prandaj, ne mësojmë wuwei dhe ju nuk duhet të bëni diçka vetëm sepse keni dëshirën ta bëni. Disa njerëz thonë: “Unë dua vetëm të disiplinoj njerëzit e këqinj.” Do të thoja se ju më mirë bëhuni polic. Por ne nuk ju kërkojmë juve të qëndroni jashtë gjërave kur ju hasni ndonjë vrasje apo vënie zjarri. Po ju them të gjithëve se kur ndodh ndonjë konflikt midis personave apo kur dikush shkelmon apo godet dikë tjetër, ka shumë mundësi që këta njerëz ia kishin borxh njeri tjetrit në të kaluarën dhe po lajnë një borxh. Po të ndërhyni që ta ndaloni, ata nuk do të kenë mundësi ta lajnë borxhin dhe duhet të presin për një rast tjetër. Kjo do të thotë se nëqoftëse ju nuk mund të shikoni lidhjen karmike, ju mund të kryeni vepra të këqija me lehtësi dhe të humbisni virtyt si pasojë.

Nuk ka rëndësi nëse një person i zakonshëm ndërhyn në punët e njerëzve të zakonshëm, sepse ai apo ajo do të zbatojë parimet e njerëzve të zakonshëm për ta zgjidhur situatën. Ju duhet të përdorni parimet e larta për të gjykuar gjërat. Është çështje karakteri nëse ju nuk ndihmoni të ndaloni një vrasje apo zjarr me qëllim kur i shihni ato. Përndryshe si do të demostronit se ju jeni një njeri i mirë? Po të mos ndihmonit të ndalonit nje vrasje apo vënie zjarri, në çfarë gjëje tjetër do të ndërhynit ju? Megjithatë duhet theksuar një pikë: Këto gjëra me të vërtetë nuk do të kenë të bëjnë me praktikuesit tanë. Ato mund të mos jenë planifikuar që t’i hasni ju. Ne kemi thënë se ruajtja e virtytit e bën dikë të evitojë bërjen e gabimeve. Mbase nëqoftëse ti bën diçka, ti mund të kryesh një vepër të keqe dhe atëhere do të humbasësh virtyt. Me të humbur virtyt, si mund ta rrisësh ti nivelin tënd pastaj? Si mund të arrish qëllimin tënd përfundimtar? Kjo ka lidhje me këto çështje. Po ashtu, ti duhet të kesh dhe cilësi të mirë ndriçimi shpirtëror. Cilësia shpirtërore e mirë e lindur mund ta bëjë dikë që të ketë ndriçim të mirë shpirtëror. Ndikimi i ambjentit gjithashtu mund të ketë një lloj ndikimi.

Ne gjithashtu kemi thënë se nëse të gjithë ne kultivojmë veten tonë të brendshme, ekzaminojmë karakterin tonë për të parë për shkaqet e gabimit në mënyrë që të veprojmë më mirë herën tjetër dhe të marrin në konsideratë të tjerët para se të bëjmë ndonjë veprim, shoqëria njerëzore do të bëhej më e mirë dhe standartet e saj etike do të ngriheshin përsëri. Qytetërimi shpirtëror[122] do të përmirësohej dhe po ashtu dhe sigurimi publik. Mbase nuk do të kishte polici. Askush nuk do të kishte nevojë që të qeverisej sepse të gjithë do të disiplinonin veten dhe do ta kërkonin arsyen brenda vetes. A nuk do thonit ju që kjo do të ishte e hatashme? Ju e dini se ligjet janë bërë më përmbledhëse e më të perfeksionuara. Megjithatë pse ka njerëz që akoma kryejnë vepra të këqija? Pse nuk zbatojnë ata ligjet? Sepse ju nuk mund të qeverisni zemrat e tyre. Kur nuk i sheh njeri, ata përsëri do të kryejnë vepra të këqija. Nëqoftëse dikush kultivon veten e vet të brendshme, do të jetë plotësisht ndryshe. Nuk do kishte nevojë për askënd që të siguronte drejtësi.

Ky Ligj mund të jepet vetëm deri në këtë nivel. Varet nga kultivimi juaj që të merrni ato që janë në nivele të larta. Pyetjet e bëra nga disa persona janë bërë më specifike. Nëqoftëse unë ju shpjegoj të gjitha pyetjet në jetën tuaj, çfarë do të mbetet që të kultivohet nga ju? Ju duhet të praktikoni kultivim dhe të lartësoheni shpirtërisht vetë. Po t’ju tregoj çdo gjë, nuk mbetet asgjë për t’u kuptuar gjatë kultivimit tuaj. Për fat të mirë, Dafa është bërë tashmë publike dhe ju mund t’i bëni gjërat në përputhje me Dafën.





* * *



Unë mendoj se koha ime për të shpërndarë Ligjin ka ardhur praktikisht në përfundim. Prandaj, unë dua t’ju lë të gjithëve gjëra autentike kështu që të ketë Ligj për të udhëhequr secilin në praktikën e ardhshme kultivuese. Gjatë gjithë periudhës së mësimit të këtij Ligji, unë kam dashur t’i bëj gjërat sipas parimit të të qenit i përgjegjshëm para secilit dhe shoqërisë. Në fakt, ne kemi ndjekur këtë parim. Përsa i përket rezultatit, unë nuk do të bëj ndonjë koment. E ka në dorë publiku ta gjykojë. Qëllimi im është ta bëj këtë Ligj të Lartë publik dhe të bëj më shumë njerëz të përfitojnë, duke i aftësuar ata që me të vërtetë duan të praktikojnë kultivim të përparojnë në praktikën kultivuese të tyre duke ndjekur këtë Ligj. Në të njejtën kohë që ju mësojmë Ligjin, ne gjithashtu kemi shpjeguar parimet e të qenit njeri dhe shpresojmë që nëse pas kësaj klase ju nuk do të mund të ndiqni këtë Ligj të Lartë për të praktikuar kultivim, ju të paktën do të bëheni një njeri i mirë. Prej kësaj do të përfitojë shoqëria jonë. Në fakt, ju tashmë e dini si të bëheni njeri i mirë and pas kësaj klase ju do të jeni njeri i mirë.

Gjatë kursit të mësimit të Ligjit, ka pasur gjithashtu dhe gjëra që nuk kanë shkuar vaj dhe ndërhyrje të ndryshme kanë qënë shumë të mëdha. Në sajë të mbështetjes së madhe prej organizatave ftuese, administratorëve në profesione të ndryshme dhe përpjekjeve të stafit tonë, klasat tona kanë qenë plotësisht të suksesshme.

Të gjitha ato që kam trajtuar ne leksone janë për të udhëhequr secilin që të praktikojë kultivim drejt niveleve të larta. Në të kaluarën, askush nuk i dha këto gjëra në mësimet e tyre. Ajo që ju kemi mësuar është shumë e qartë dhe ka inkorporuar shkencën moderne dhe bashkëkohore të trupit të njeriut. Po ashtu, ajo që ju është mësuar është e një niveli shumë të lartë. Pikë së pari ka për qëllim të aftësojë çdo njeri që të mësojë Ligjin në të ardhmen dhe të ngjitet nëpërmjet praktikës kultivuese—ky është qëllimi im. Gjatë kursit të mësimit të Ligjit dhe ushtrimeve, shumë njerëzve u duket se Ligji është shumë i mirë, por shumë i vështirë për t’u zbatuar. Në fakt, unë mendoj se varet nga personi nëse është i vështirë apo jo. Për një person të zakonshëm i cili nuk dëshiron të praktikojë kultivim, do t’i duket praktika kultivuese shumë e vështirë, e pakonceptueshme apo e pamundur. Si njeri i zakonshëm ai nuk dëshiron të praktikojë kultivim dhe do t’i duket ajo shumë e vështirë. Lao Zi pat thënë: “Kur një njeri i mençur dëgjon për Taon, ky person do ta praktikojë atë me zell. Kur një njeri i mesëm e dëgjon atë, ky person do ta praktikojë atë me hope. Kur një person i metë e dëgjon atë, ky person do të qeshë me të madhe. Nëqoftëse ky person nuk qesh me të madhe, nuk është Tao.” Një praktikuesi të sinqertë, unë do t’i thoja se është shumë e lehtë dhe jo diçka tepër e lartë për t’u arritur. Në fakt, shumë praktikues veteranë të ulur këtu apo që nuk janë prezent kanë arritur shumë nivele të larta në praktikën e tyre kultivuese. Unë nuk ja u kam thënë këtë, që të mos zhvillonit ndonjë dëshirë apo të kënaqeshit me veten. Kjo do të ndikonte pastaj në zhvillimin e fuqisë së gongut tuaj. Si praktikues me të vërtetë të vendosur, ju do të jeni të aftë të duroni çdo gjë dhe të hiqni dorë apo të mos merakoseni fare për dëshirat apo para interesave personale të ndryshme. Për aq kohë sa ju mund ta bëni këtë, nuk do të jetë e vështirë. Atyre personave i duket e vështirë sepse ata nuk mund të heqin dorë nga këto gjëra. Vetë praktika kultivuese nuk është e vështirë dhe as përmirësimi i nivelit të personit nuk është i vështirë. Ngaqë ata nuk mund të heqin dorë nga mëndja njerëzore, ata e quajnë atë të vështirë. Kjo ndodh sepse është shumë e vështirë të lësh diçka me fitim praktik. Përfitimet janë para syve, pra si mund t’i braktisni ju këto dëshira? Është në fakt për shkak të kësaj që do t’i duket e vështirë. Kur ndodh një konflikt me persona të tjerë, nëqoftëse ju nuk praktikoni tolerancë apo trajtoni veten si kultivues kur hasni me të, unë do të thoja se kjo do të ishte e papranueshme. Kur unë praktikoja kultivim në të kaluarën, shumë mjeshtër të mëdhenj më thanë këto fjalë: “Kur është e vështirë të durosh, ti mund ta durosh. Kur është e pamundur për t’u bërë, ti mund ta bësh.” Në fakt, është kështu. Pse nuk e provoni njëherë kur të ktheheni në shtëpi. Kur të jesh duke kapërcyer një vështirësi reale apo problem, ti provoje njëherë. Kur është e vështirë të durosh, përpiqu ta durosh. Kur duket e pamundur dhe thonë se është e pamundur, bëje provë dhe shiko në është e mundur. Nëqoftëse e provon me të vërtetë, ti do të gjesh se: “Pasi të kalosh shelgjet me hije, do të ketë lule të mrekullueshme e një fshat tjetër më tutje!”

Ngaqë kam folur kaq shumë, do të jetë shumë e vështirë për secilin të mbajë mend kaq shumë gjëra që janë thënë. Unë kryesisht do të bëj pak kërkesa: Shpresoj se të gjithë ju do ta trajtoni veten si praktikues në praktikën kultivuese të ardhme dhe me të vërtetë do të praktikoni kultivim. Shpresoj se si praktikuesit veteranë ashtu dhe ata të rinj do të jenë të aftë të praktikojnë kultivim në Ligjin e Lartë dhe të dalin me sukses! Shpresoj se pasi të shkoni në shtëpi, secili do të bëjë perpjekjen më të madhe të tij e të saj për të praktikuar me të vërtetë kultivim.

[BARAT]

.................................................



Në sipërfaqe, Zhuan Falun nuk është elegant përsa i përket gjuhës. Mund të mos jetë as konform gramatikës moderne. Po të përdorja gramatikë moderne për të organizuar këtë libër të Dafës, do dilte një problem serioz ku megjithëse struktura e gjuhës së librit mund të ishte sipas standartit dhe elegante, ai nuk do të përfshinte një përmbajtje më të thellë dhe të lartë. Kjo ndodh ngaqë terminologjia moderne e standartizuar nuk mund të shprehë udhëheqjen e Dafës në nivele të ndryshme të larta dhe manifestimet e Ligjit në çdo nivel; dhe as do të mundte të kryente transformimin e trupit dhe të gongut të praktikuesve apo ndryshime të tjera themelore si këto.



.................................................. .......................

Li Hongzhi

5 janar 1996

Përmbjedhje e Termave

Ah Q (ah kju)—një personazh budalla në një novelë Kineze.

Arhat—Qënie e Shumëlartësuar me Shkallë Arritjeje në Shkollën e Buddhës dhe një që është jashtë “Tre Hapësirave”.

asura—shpirtra të këqinj (nga gjuha Sanskrit).

baihui—pikë akupunkture në majë të kokës.

benti—trupi fizik i njeriut dhe trupat e tij në dimensionet e tjera.

Bian Que—mjek i mirënjohur i mjekësisë kineze në histori.

bigu—një term i lashtë që do të thotë të heqësh dorë nga ushqimi dhe uji.

Bodhisattva—Qënie e Shumëlartësuar me Shkallë Arritjeje në Shkollën e Buddhës dhe një që është më lart se Arhati dhe më poshtë se një Tathagata.

Bodhisattva Avalokitesvara—e njohur për dashamirësinë e saj, ajo është një nga dy Bodhissattvat e Mëdha në Parajsën e Lumturisë Absolute.

“bota e dhjetë drejtimeve”—sipas konceptit Buddhist universi ka dhjetë drejtime.

Caocao—Perandor i një prej Tre Mbretërive (220 e.r.-265 e.r.).

Da Ji— një konkubinë e ligë e perandorit të fundit në Dinastine Shang (1765 p.e.r.-1122 p.e.r.). Ajo mendohet se ka qenë zotëruar nga një shpirt dhelpre dhe se shkaktoi rënien e Dinastise Shang.

Dafa—Fa do të thotë Ligj i Universit, Dafa do të thotë Ligj i Lartë, parime; që këtej e tutje do t’i referohemi me Ligj i Lartë.

dan—grumbull energjie në trupin e një kultivuesi i mbledhur nga dimensione të tjera.

dantian—“fushë dan-i”; pjesa poshtme e barkut.

Dharma—mësimet e Buddhës Sakyamuni.

Sutra Diamant—një shkrim i shenjtë i lashtë në Buddhizëm.

Dinastia Ming—periudhë ndërmjet 1368 dhe 1644 p.e.r. në historinë e Kinës.

Dinastia Tang—një nga periudhat më të zhvilluara në historinë kineze (618 e.r. - 907 e.r.).

Fa—ligjet dhe parimet e Shkollës Buddhës; që këtej e tutje do t’i referohemi me “Ligj”.

Fashen—“trup ligji”; trup i përbërë prej gongu dhe Ligj.

fengshui—praktikë e lashtë kineze e të jetuarit në harmoni me energjinë e ambjentit rrethues; një lloj arti i interpretimit të truallit dhe natyrës.

gong—1. energji e kultivuar; 2. praktikë që kultivon këtë energji.

gongshen—trup i përbërë prej gongu.

guanding—hedhje energjie mbi majën e kokës së personit; rit i fillimit të praktikës; tip baptizimi në Buddhizëm.

Han—shumica etnike e popullit kinez.

Han Xin—gjenerali kryesor për Liu Bang në Dinastinë Han (206 p.e.r - 23 e.r.).

heche (he-she)— “mjet lumi.”

hegu—pikë akupunkture në kurriz të dorës, ndërmjet gishtit të madh dhe gishtit tregues.

Hetu—diagram parahistorik që u shfaq në Kinën e lashtë dhe mendohet të tregojë të vërtetën e ndryshimeve të kursit të natyrës.

Hinayana—“Buddhizmi i Portës së Vogël.”

Huatuo—mjek i mirënjohur i mjekësisë kineze në histori.

huiyin—pikë akupunkture në qendër të perineut (pjesa ndërmjet organit të jashtëqitjes dhe organeve gjenitale).

Inaugurimi i Zotëve—një vepër klasike artistike kineze.

Jiang Ziya—një personazh në Inaugurimi i Zotëve.

Jigong—murg i njohur Buddhist në Dinastinë Song të Jugut (1127 e.r.-1279 e.r.).

Kalpa—periudhë që zgjat dy miliard vjet; këtu termi është përdorur si numër.

kanale energjie—në mjekësinë kineze thuhet se ato janë përçues të qi-së dhe formojnë një rrjet të komplikuar për qarkullimin e energjisë.

Kanuni Taoist—tekst klasik kinez për praktikë kultivuese.

karmë/a—një substancë e zezë në trup me ekzistencë materiale në një dimension tjetër që mblidhet nga veprimet e këqija të personit.

“krijimin e një mbajtëse dhe furre trupore për të prodhuar dan duke përdorur barëra mjekësore të mbledhura”—metaforë Taoiste për alkiminë e brendshme.

Lao Zi—themelues i Shkollës Tao dhe autor i Tao Te Ching (Dao De Jing), që mendohet të ketë jetuar dhe dhënë mësim në Kinë rreth shekullit të V apo IV p.e.r..

laogong—pikë akupunkture në qendër të pëllembës së dorës.

Lei Feng—shembull i një personi me moral të lartë në vitet 1960 në Kinë.

li—një njësi kineze gjatësie (=0.5 km). Në gjuhën kineze, “108 mijë li” është një shprehje e zakonshme që përdoret për një distancë shumë të largët.

Li Shizhen—mjek i mirënjohur i mjekësisë kineze në histori.

Libri i Elikzirit—tekst klasik kinez për praktikë kultivuese.

Libri i Ndryshimeve—libër profecie i lashtë kinez që daton nga Dinastia Zhou (1100 - 221 p.e.r.).

Ligj-Në-Botën-Trefishe—sipas Buddhismit dikush duhet t’i nënshtrohet samsarës (ciklit të ringjalljes) nëse ai nuk ka arritur kultivimin në Ligj-Përtej-Botës-Trefishe.

Liu Bang—perandori dhe themeluesi i Dinastisë Han (206 B.C. - 23 A.D.).

Lu Dongbin—një nga Tetë Shenjtorët në Shkollën Tao.

Luoshu—diagram parahistorik që u shfaq në Kinën e lashtë dhe mendohet të tregojë të vërtetën e ndryshimeve të kursit të natyrës.

Mah Jong—lojë tradicionale kineze që luhet me katër veta.

Mahajana—“Buddhizmi i Portës Madhe.”

maoyou—kufiri ndarës ndërmjet anëve të yin dhe yang të trupit.

Mbreti Majmun—një personazh në veprën klasike artistike kineze Udhëtim për në Perëndim.

mingmen—“Porta e jetës”; një pikë akupunkture që ndodhet në mes të pjesës së poshtme të kurrizit.

mo ding—siç pretendojnë disa mjeshtër qigongu, prekje e majës së kokës së dikujt për t’i dhënë energji.

Nëna Mbretëreshë—në mitologjinë kineze, femra perëndi me nivelin më të lartë brenda Tre Hapësirave.

nirvana—(nga Sanskrit) lënia e botës njerëzore pa trupin fizik; mënyra e përfundimit të kultivimit në Shkollën e Buddhës Sakyamuni.

niwan (ni-uahn) apo Pallati Niwan—term Taoist për gjendrën pineale.

Perandori Gurçmuar—në mitologjinë kineze, perëndia që kujdeset për Tre Hapësirat.

Periudha e Fund-Dharmës—sipas Buddha Sakyamunit, kjo periudhë do të fillonte 500 vjet pasi ai të kish ndrruar jetë dhe Dharma e tij nuk mund të shpëtonte më njerëzit.

Pesë Elementet—metali, druri, uji, zjarri dhe dheu.

Pëllëmbë e Hekurt, Pëllëmbë Merkuri, Këmbë Diamanti dhe Këmbë Arhati—lloje teknikash të artit marcial kinez.

qi (çi)—në kulturën kineze besohet të jetë “energjia jetësore”; në krahasim me gongun është formë më e ulët energjie.

qiankun—“qiell dhe tokë.”

qigong (çigong)—formë ushtrimi tradicional kinez që kultivon qi apo “energji jetësore”

qiji (çi-xhi)—“mekanizma energjie”.

Qin Hui—një zyrtar i keq i oborrit mbretëror në Dinastisë Song të Jugut (1127 e.r - 1279 e.r).

Ren—tolerancë, durim.

Revolucioni i Madh Kulturor—një lëvizje politike komuniste në Kinë që dënonte vlerat dhe kulturën tradicionale (1966-1976).

Shkallë e Duhur—realizimi i Shkallës së Arritjes në Shkollën e Buddhës.

Sakyamuni (sakiamuni)—Buddha historik, Guatama Siddhartha.

samadhi—në Buddhizëm do të thotë meditim në pavetëdije, në kllapi.

samsara—shtatë rrugët e ringjalljes në Buddhizëm (Dikush mund të lindi njeri, kafshë, bimë apo formë tjetër e materies nëpërmjet ringjalljes.)

Shan—zemërmadhësi, mëshirë, mirësi.

shangen—qendër akupunkture që ndodhet në mes të vetullave.

Sekti Guanyin—një kult i quajtur sipas Bodhisattva Avalokitesvarës, “Perëndeshës së Mëshirës”.

Shen Gongbao—një personazh xheloz në Inaugurimi i Zotëve.

Shenxiu—themelues i Shkollës Veriore të sektit Zen në Dinastinë Tang.

shichen (shiçen)—një njësi kineze kohe prej dy orësh.

shishen—një term Taoist për Shpirtin Kryesor të personit.

Shkalla e Arritjes—niveli i arritjes së individit në kultivim në Shkollën e Buddhës, psh. Arhat, Bodhisattva, Tathagata, etj.

Shkatërrimi i Fundit—komuniteti i kultivuesve beson se universi ka tre faza evolucioni, (Shkatërrimi Fillestar, Shkatërrimi i Mesëm, Shkatërrimi i Fundit) dhe se tani është periudha përfundimtare e Shkatërrimit të Fundit.

Shkolla Qimen—shkollë kultivimi jo konvencionale.

Shpirti Kryesor—ndërgjegja kryesore e njeriut.

Shpirti Ndihmës—shpirti/shpirtrat dytësor(ë); ndërgjegja ndihmëse e njeriut.

Shpirti Primordial—ky ndahet në Shpirtin Kryesor (zhu yuanshen) dhe Shpirtin Ndihmës (fu yuanshen). Në mendimin tradicional kinez, besohet se shumë shpirtra ekzistojnë në trupin e njeriut dhe janë përgjegjës për funksione e proçese të caktuara (psh. shumë besonin se një shpirt qëndron në mëlçi dhe rregullon funksionet e saj).

Sun Simiao—mjek i mirënjohur i mjekësisë kineze në histori.

svastika—“Rrotë drite” nga Sanskrit, simboli origjinon mbi 2,500 vjet më parë dhe është zbuluar në gërmimet tokësore të relikeve kulturore në Greqi, Peru, Indi, Kinë etj.. Për shekuj ka pasur kuptimin e fatit të mirë, ka simbolizuar djellin dhe mbahej si shenjë positive.

Syri Qiellor—gjithashtu i njohur si “syri i tretë” i ndodhur në mes të ballit pak sipër vetullave.

Taiji (tai-çi)—simboli i Shkollës Tao, që njihet gjërësisht në Perëndim si “simboli yin-yang” (jin-jang).

Tantrizëm—një mënyrë kultivimi mistik në Buddhizëm.

tanzhong—pikë akupunkture që gjendet afërsisht në qendër të gjoksit.

Tao (dao)—1. shkruhet dhe Dao, term Taoist për “thelbin e natyrës dhe univesit”; 2. qënie e lartësuar shpirtërisht që ka arritur Taon.

Tathagata—një qënie e lartë me Shkallë Arritjeje të Shkollës Buddhës i cili është më lart se nivelet e Bodhisattvës dhe Arhatit.

Tetë Shenjtorët—Tao të mirënjohur në historinë kineze.

Tetë Triagramet—nga Libri i Ndryshimeve, një diagram parahistorik që mendohet të tregojë të vërtetën e ndryshimeve të kursit të natyrës.

“të gërmosh në bririn e demit”—një shprehje kineze që do të thotë të shkosh drejt një fundi pa krye apo një qorrsokaku.

Tiananmen—“Porta e Paqes Qiellore” përballë Qytetit të Ndaluar në Beijing.

tianzi zhuang—një formë ushtrimi qigongu në këmbë në Shkollën Tao.

tofu—ushqim tradicional kine që pregatitet nga qumështi i sojës. Duket si djathë por nuk ka të njejtën shije.

Trup Qumësht i Bardhë—një trup i pastruar pa qi.

Trup i Tej Pastërt—trup transparent në nivelin më të lartë të kultivimit në Ligj-Në-Botën-Trefishe.

Udhëzues për të Gjetur Naturën dhe Jetëgjatësinë—tekst klasik kinez për praktikë kultivuese.

Vajra—një fjalë e papërkthyeshme nga Sanskrit që do të thotë diamant, i pandryshueshëm, i pathyeshëm dhe fuqi madhore. Në Buddhizëm është symbol i një mirësie të madhe dhe i fuqisë më madhore në univers dhe i referohet trupit hyjnor që kultivohet apo ndryshe trupit të një Buddhe.

virtyt—“meritë”, një substance e bardhë e çmuar.

wuwei (uu-uei)—“pa veprim”, “pa qëllim”, duke ndjekur rrjedhën e natyrshme të gjërave.

xinxing (shin-shing)—term kinez që do të thotë cilësi e mëndjes dhe e zemrës; karakter, moral. Për thjeshtësi do t’i referohemi këtu gjithmonë me karakter.

yin (jin) dhe yang (jang)—Shkolla Tao beson se çdo gjë përmban forca të kundërta të yin dhe yang të cilat përjashtojnë njëra tjetrën por dhe varen nga njëra tjetra, psh. femërore (yin) kundrejt mashkullore (yang).

yuan (ju-en)—njësi monetare kineze (afërsisht = USD$0.12).

yuzhen—pikë akupunkture që ndodhet në rrëzë të kokës prapa.

Zhen—vërtetësi, ndershmëri.

Zhen-Shan-Ren—Ndershmëri-Mirësi-Tolerancë.

[1] Lunuy (lë-niu)—parathënie; koment.

[2] Budha Fa—parimet dhe ligjet e universit; thelbi i gjithësisë. Që këtej e tutje do t’i referohemi me “Ligji i Buddhës”.

[3] Zhen-Shan-Ren—Zhen (vërtetësi, ndershmëri); Shan (zemërmadhësi, mëshirë, mirësi); Ren (tolerancë, durim).

[4] Tao(dao)—1. shkruhet dhe Dao, term Taoist për “thelbin e natyrës dhe univesit”; 2. qënie e lartësuar shpirtërisht që ka arritur Taon.

[5] Fa—ligjet dhe parimet e Shkollës Buddhës. Që këtej e tutje do t’i referohemi me “Ligj”.

[6] qigong (çi-gong)—formë ushtrimi tradicional kinez që kultivon qi (çi) apo “energji jetësore”.

[7] Dafa— Fa do të thotë Ligj i Universit, Dafa do të thotë Ligj i Lartë, parime. Që këtej e tutje do t’i referohemi me Ligj i Lartë.

[8] xinxing (shin-shing)—term kinez që do të thotë cilësi e mendjes dhe e zemrës; karakter, moral. Për thjeshtësi do t’i referohemi këtu gjithmonë me karakter.

[9] Karmë(a)—një substancë e zezë në trup me ekzistencë materiale në një dimension tjetër që mblidhet nga veprimet e këqija të personit.

[10] bota e dhjetë drejtimeve—sipas konceptit Buddhist universi ka dhjetë drejtime.

[11] qi(çi)—në kulturën kineze besohet të jetë “energjia jetësore”; në krahasim me gongun është formë më e ulët energjie.

[12] Ligj-Në-Botën-Trefishe—sipas Buddhismit dikush duhet t’i nënshtrohet samsarës (ciklit të ringjalljes) nëse ai nuk ka arritur kultivimin në Ligj-Përtej-Botës-Trefishe.

[13] gong—1. energji e kultivuar; 2. praktikë që kultivon këtë energji.

[14] Sakyamuni (sakiamuni)—Buddha historik, Guatama Siddhartha.

[15] Dharma—mësimet e Buddhës Sakyamuni.

[16] “të gërmosh në bririn e demit”—një shprehje kineze që do të thotë të shkosh drejt një fundi pa krye apo një qorrsokaku.

[17] Tathagata—një qënie e lartë me Shkallë Arritjeje të Shkollës Buddhës i cili është më lart se nivelet e Bodhisattvës dhe Arhatit.

[18] Sutra Diamant —një shkrim i shenjtë i lashtë në Buddhizëm.

[19] Shpirti Primordial—ky ndahet në Shpirtin Kryesor (zhu yuanshen) dhe Shpirtin Ndihmës (fu yuanshen). Në mendimin tradicional kinez, besohet se shumë shpirtra ekzistojnë në trupin e njeriut dhe janë përgjegjës për funksione e proçese të caktuara (psh. shumë besonin se një shpirt qëndron në mëlçi dhe rregullon funksionet e saj).

[20] Periudha e Fund-Dharmës—sipas Buddha Sakyamunit, kjo periudhë do të fillonte 500 vjet pasi ai të kish ndrruar jetë dhe Dharma e tij nuk mund t’i shpëtonte më njerëzit.

[21] Pesë Elementet—metali, druri, uji, zjarri dhe dheu.

[22] Shkalla e Arritjes—niveli i arritjes së individit në kultivim në Shkollën e Buddhës, psh. Arhat, Bodhisattva, Tathagata, etj.

[23] de (dë)—“virtyt,” “meritë”; një substancë e çmuar e bardhë. Këtu ne do t’i referohemi gjithmonë me virtyt.

[24] Lei Feng—shembull i një personi me moral të lartë në vitet 1960 në Kinë.

[25] kalpa—periudhë që zgjat dy miliard vjet; këtu termi është përdorur si numër.

[26] Taiji (tai-çi)—simboli i Shkollës Tao, që njihet gjërësisht në Perëndim si “simboli yin-yang” (jin-jang).

[27] Hetu , Luoshu—diagrame parahistorike që u shfaqën në Kinën e lashtë dhe mendohet të tregojnë të vërtetën e ndryshimeve të kursit të natyrës.

[28] Libri i Ndryshimeve—libër profecie i lashtë kinez që daton në Dinastinë Zhou (1100 - 221 p.e.r.).

[29] Tetë Triagramet—nga Libri i Ndryshimeve, një diagram parahistorik që mendohet të tregojë të vërtetën e ndryshimeve të kursit të natyrës.

[30] Fo Tuo—term klasik kinez për “Buddha.”

[31] Fu Tu—term klasik kinez për “Buddha.”

[32] Revolucioni i Madh Kulturor—një lëvizje politike komuniste në Kinë që dënonte vlerat dhe kulturën tradicionale (1966-1976).

[33] Arhat—qënie e lartësuar me Shkallë Arritjeje në Shkollën e Buddhës dhe një që është jashtë “Tre Sferave”.

[34] Libri i Elikzirit, Kanuni Taoist—tekste klasike kineze për praktikë kultivuese.

[35] Bodhisattva—Qënie e Shumëlartësuar me Shkallë Arritjeje në Shkollën e Buddhës dhe një që është më lart se Arhati dhe më poshtë se një Tathagata.

[36] Sy Qiellor—gjithashtu i njohur si “syri i tretë” i ndodhur në mes të ballit pak sipër vetullave.

[37] dan—grumbull energjie në trupin e një kultivuesi i mbledhur nga dimensione të tjera.

[38] “krijimin e një mbajtëse dhe furre trupore për të prodhuar dan duke përdorur barëra mjekësore të mbledhura”—metaforë Taoiste për alkiminë e brendshme.

[39] Shkatërrimi i Fundit—komuniteti i kultivuesve beson se universi ka tre faza evolucioni, (Shkatërrimi Fillestar, Shkatërrimi i Mesëm, Shkatërrimi i Fundit) dhe se tani është periudha përfundimtare e Shkatërrimit të Fundit.

[40] Vajra—një fjalë e papërkthyeshme nga Sanskrit që do të thotë diamant, i pandryshueshëm, i pathyeshëm dhe fuqi madhore. Në Buddhizëm është symbol i një mirësie të madhe dhe i fuqisë më madhore në univers dhe i referohet trupit hyjnor që kultivohet apo ndryshe trupit të një Buddhe.

[41] Lao Zi—themelues i Shkollës Tao dhe autor i Tao Te Ching (Dao De Jing), që mendohet të ketë jetuar dhe dhënë mësim në Kinë rreth shekullit të V apo IV p.e.r..

[42] wuwei (uu-uei)—“pa veprim”, “pa qëllim”, duke ndjekur rrjedhën e natyrshme të gjërave.

[43]shangen—qendër akupunkture që ndodhet në mes të vetullave.

[44] li—një njësi kineze gjatësie (=0.5 km). Në gjuhën kineze, “108 mijë li” është një shprehje e zakonshme që përdoret për një distancë shumë të largët.

[45] nirvana—(nga Sanskrit) lënia e botës njerëzore pa trupin fizik; mënyra e përfundimit të kultivimit në Shkollën e Buddhës Sakyamuni.



[46] Shkallë e Duhur—realizimi i Shkallës së Arritjes në Shkollën e Buddhës.

[47] Mësuese—(quhet dhe Mjeshtër) mënyrë adresimi me respekt ndaj një mësuesi në Kinë.

[48] yuan (ju-en)—njësi monetare kineze (afërsisht = USD$0.12).

[49] Fashen—“trup ligji”; trup i përbërë prej gongu dhe Ligj.

[50] laogong—pikë akupunkture në qendër të pëllëmbës së dorës.

[51] samadhi—në Buddhizëm do të thotë meditim në pavetëdije, në kllapi.

[52] benti—trupi fizik i njeriut dhe trupat e tij në dimensionet e tjera.

[53] Mahajana—“Buddhizmi i Portës Madhe.”

[54] Hinajana—“Buddhizmi i Portës së Vogël.”

[55] Dinastia Tang—një nga periudhat më të zhvilluara në historinë kineze (618 e.r. - 907 e.r.).

[56] guanding—hedhje energjie mbi majën e kokës së personit; rit i fillimit të praktikës; tip baptizimi në Buddhizëm.

[57] Sekti Guanyin—një kult i quajtur sipas Bodhisattva Avalokitesvarës, “Perëndeshës së Mëshirës”.

[58] Tetë Shenjtorët—Tao të mirënjohur në historinë kineze.

[59] Shpirti Kryesor—ndërgjegja kryesore e njeriut.

[60] Shpirti Ndihmës—shpirti/shpirtrat dytësor(ë); ndërgjegja ndihmëse e njeriut.

[61] yin dhe yang (jin; jang)—Shkolla Tao beson se çdo gjë përmban forca të kundërta të yin dhe yang të cilat përjashtojnë njëra tjetrën por dhe varen nga njëra tjetra, psh. femërore (yin) kundrejt mashkullore (yang).

[62] Nëna Mbretëreshë—në mitologjinë kineze, perëndi femër me nivelin më të lartë brenda Tre Hapësirave.

[63] Perandori Gurçmuar—në mitologjinë kineze, perëndia që kujdeset për Tre Hapësirat.

[64] niwan (ni-uan)—term Taoist për gjendrën pineale.

[65] shichen (shiçen)—një njësi kineze kohe prej dy orësh.

[66] tabelë përkujtimore—tabelë e shenjtëruar druri në shtëpi për t’ju lutur të parëve apo shpirtrave të tjerë në shtëpi.

[67] dantian—“fushë dan-i”; pjesa poshtme e barkut.

[68] qiji (çi-xhi)—“mekanizma energjie”.

[69] Ah Q—një personazh budalla në një novelë Kineze.

[70] Mah Jong—lojë tradicionale kineze që luhet me katër veta.

[71] Qianmen—një nga qendrat tregtare në zonën e Beijingut.

[72] Han—shumica etnike e popullit kinez.

[73] lama—titull për një mjeshtër në traditën e Buddhizmit Tibetan.

[74] jade—gur disi i çmuar që përdoret për të bërë vazo apo ornamente bizhuterie.

[75] mo ding—siç pretendojnë disa mjeshtër qigongu, prekje e majës së kokës së dikujt për t’i dhënë energji.

[76] Udhëzues për të Gjetur Naturën dhe Jetëgjatësinë—tekst klasik kinez për praktikë kultivuese.

[77] Foshnjet e Kultivuara—ndryshe çerub apo engjëll (nga Bibla) zakonisht të paraqitura në piktura si fëmijë të shëndetshëm me krahë.

[78] lule lotusi—1.zambak uji zakonisht i bardhë apo rozë; 2. në Shkollën e Buddhës simbolizon shumë gjëra ndërmjet të cilave arritjen e pastërtisë, ashtu si lotusi del nga balta e liqenit dhe shkëlqen me bukuri, ashtu dhe ndërgjegja e një kultivuesi ngrihet mbi ambjentin njerëzor dhe arrin lartësimin shpirtëror. Statujat e lashta të Buddhave dhe Bodhisattvave qëndrojnë mbi lule lotusi.

[79] huiyin—pikë akupunkture në qendër të perineut (pjesa ndërmjet organit të jashtëqitjes dhe organeve gjenitale).

[80] tanzhong—pikë akupunkture që gjendet afërsisht në qendër të gjoksit.

[81] yuzhen—pikë akupunkture që ndodhet në rrëzë të kokës prapa.

[82] mingmen—“Porta e jetës”; një pikë akupunkture që ndodhet në mes të pjesës së poshtme të kurrizit.

[83] svastika—“Rrotë drite” nga Sanskrit, simboli e ka origjinën mbi 2500 vjet më parë dhe është zbuluar në gërmimet tokësore të relikeve kulturore në Greqi, Peru, Indi, Kinë etj.. Për shekuj ka pasur kuptimin e fatit të mirë, ka simbolizuar djellin dhe mbahej si shenjë positive.

[84] asura—shpirtra të këqinj (nga gjuha Sanskrit).

[85] Bodhisattva Avalokitesvara—e njohur për dashamirësinë e saj, ajo është një nga dy Bodhissattvat e Mëdha në Parajsën e Lumturisë Absolute.

[86] Dinastia Ming—periudhë ndërmjet 1368 dhe 1644 p.e.r. në historinë e Kinës.

[87] hegu—pikë akupunkture në kurriz të dorës, ndërmjet gishtit të madh dhe gishtit tregues.

[88] fengshui (feng-shuei)— praktikë e lashtë kineze e të jetuarit në harmoni me energjinë e ambjentit rrethues; një lloj arti i interpretimit të truallit dhe natyrës.

[89] kiropraktika—metodë trajtimi sëmundjesh duke manipuluar nujet e kockave sidomos atyre të shtyllës kurrizore.

[90] Qin Hui—një zyrtar i keq i oborrit mbretëror në Dinastisë Song të Jugut (1127 e.r—1279 e.r).

[91] “të prodhosh zjarr”—një term kinez që do të thotë gjithashtu “marrojse nga kultivimi”; është një lojë fjalësh, mund të ketë këtu si kuptim figurativ ashtu dhe letrar.

[92] “Është më e lehtë ta ftosh një shenjtor sesa ta largosh atë”—një shprehje kineze që përdoret për të përshkruar një situatë në të cilën është shumë e lehtë të biesh brenda por e vështirë për të dalë.

[93] Da Ji—një konkubinë e ligë e perandorit të fundit në Dinastinë Shang (1765 p.e.r.-1122 p.e.r.). Ajo mendohet se ka qenë zotëruar nga një shpirt dhelpre dhe se shkaktoi rënien e Dinastise Shang.

[94] Pëllëmbë e Hekurt, Pëllëmbë Mërkuri, Këmbë Diamanti dhe Këmbë Arhati—lloje teknikash të artit marcial kinez.



[95] xhinxher—një lloj rrënje bimore që përdoret në gjellë të ndryshme si erëzë; ka pak shije djegëse.

[96] Jigong—murg i njohur Buddhist në Dinastinë Song të Jugut (1127 e.r.-1279 e.r.).

[97] tofu—ushqim tradicional kinez që pregatitet nga qumështi i sojës. Duket si djathë por nuk ka të njejtën shije.

[98] Inaugurimi i Zotëve—një vepër klasike artistike kineze.

[99] Shen Gongbao—një personazh xheloz në Inaugurimi i Zotëve.

[100] Jiang Ziya— një personazh në Inaugurimi i Zotëve.

[101] Mali Emei—është rreth një mijë milje nga Tempulli Lingyin ku ndodhej pusi.

[102] Mbreti Majmun—një personazh në veprën klasike artistike kineze Udhëtim për në Perëndim.

[103] Sun Simiao, Huatuo, Li Shizhen, Bian Que—mjekë të mirënjohur të mjekësisë kineze në histori.

[104] Caocao—perandor i një prej Tre Mbretërive (220 e.r.-265 e.r.).

[105] bigu—një term i lashtë që do të thotë të heqësh dorë nga ushqimi dhe uji.

[106] Trup Qumësht i Bardhë—një trup i pastruar pa qi.

[107] tianzi zhuang—një formë ushtrimi qigongu në këmbë në Shkollën Tao.

[108] baihui—pikë akupunkture në majë të kokës.

[109] poligraf—aparat që përdoret për të zbuluar vërtetësinë e thënieve të personit që i nënshtrohet testit.

[110] shishen—një term Taoist për Shpirtin Kryesor të personit.

[111] Lu Dongbin—një nga Tetë Shenjtorët në Shkollën Tao.

[112] kanale energjie—në mjekësinë kineze thuhet se ato janë përçues të qi-së dhe formojnë një rrjet kompleks për qarkullimin e energjisë.

[113] Tre Yin dhe Tre Yang—një emër për meridianët tre yin dhe tre yang të duarve dhe të këmbëve.

[114] qiankun—“qiell dhe tokë.”

[115] heche—“mjet lumi.”

[116] maoyou—kufiri ndarës ndërmjet anëve të yin dhe yang të trupit.

[117] Trup i Tej Pastërt—trup transparent në nivelin më të lartë të kultivimit në Ligj-Në-Botën-Trefishe.

[118] gongshen—trup i përbërë prej gongu.

[119] Shenxiu—themelues i Shkollës Veriore të sektit Zen në Dinastinë Tang.

[120] Han Xin—gjenerali kryesor për Liu Bang.

[121] Liu Bang—perandori dhe themeluesi i Dinastisë Han (206 B.C. - 23 A.D.).

[122] qytetërim shpirtëror—term popullor ne Kinën e kohës së sotme që do të thotë lartësim i mendjes së njerëzve dhe moralit. Në Kinë, ky term përdoret si kontrast ndaj “qytetërimit material”.