Ah vogėlushja ime sikur ta dije
sa rrugė e gjatė u desh qė tė t’arrij
si Kolomb i humbur, fortunash me anije
i’u luta oqeanit t’mė sjelli tek ti
Vende tė reja eksplorova
male kapėrceva me mund dhe burrėri
ēdo cep tė Tokės me thonjė e gėrmova
me shpresė se do gjeja njėēik dashuri
Nė luftra u gjenda si kavalar Mesjete
luftoja dėshtimin me gjak dhe me zemėr
nuk kisha frikė, e keqja le t’mė gjente
synimi im i vetėm, tė shijoja pak femėr
Nė fund i raskapitur pėrdhe u gjunjėzova
s’durova dot plagėt bėrtita « Perėndi »
njė zė ėngjėllor nga mbrapa dėgjova
mes mjergullės sė lagėsht mu paraqite ti
Ashtu i plagosur drejt teje u zvarrisja
me dėshirėn e flakėt tė t’vėshtroj pėrsėri
sa mė shumė afrohesha mendjen time vrisja
tė ishe femėr vallė apo tė ishe Perėndi?
Krijoni Kontakt