Pianisti Boris Plumbi, i pari koncert-maestro i operës shqiptare

[Albo]

Ndahet nga jeta Boris Plumbi, i pari koncert-maestro i operes shqiptare

E Enjte, 31 Maj 2007

Pianisti Boris Plumbi, i pari koncert- maestro i operes shqiptare, eshte ndare nga jeta ne moshen 84-vjecare.

Ne nderim te ketij personaliteti te muzikes dhe kultures kombetare, paraditen e djeshme (e merkure) u zhvilluan homazhe ne mjediset e qendres kulturore "Vangjush Mio", ku artiste, perfaqesues te institucioneve te ndryshme, artdashes dhe banore te Korces u perkulen me nderim para arkivolit me trupin e tij.

Prefektja e Qarkut te Korces, Elfrida Zefi, e vleresoi pianistin Boris Plumbi, si "nje intelektual qe nuk eshte e lehte per t'u perseritur, nje personalitet i artit dhe kultures shqiptare, qe la pas nje humbje jo vetem per Korcen, por per mbare vendin".

Muzikologu Pani Bello, nje prej miqve me te afert te pianistit Plumbi, e kujtoi ate si te parin koncert-maestro te operes shqiptare, te parin pedagog te pianos ne qytetin e Korces dhe pedagog te personaliteteve te muzikes shqiptare si Fehim Ibrahimi, Limoz Dizdari, dirigjentit Eno Koco etj. "Boris Plumbi eshte koncertisti, te cilit iu ndaluan shume gjera, dhe i cili pati lumturine te ndihet i qete dhe i respektuar nga bashkeqytetaret e tij. Vetem 2 muaj me pare, ai mori titullin e pare dhe te vetem te tij, ate te karrieres", u shpreh muzikologu Bello.

Nxenes i te mirenjohures Lola Gjoka dhe i nje profesori francez, te quajtur Zhak Vinkler, pianisti Boris Plumbi mbarte edhe vlera te vecanta kulturore dhe qytetare si nje nga te fundmit e liceisteve te Liceut Francez ne Korce. "Ai kishte nje fermen kulturor te jashtezakonshem, te cilin e ndeshim rralle sot. Boris Plumbi perfaqesoi me se miri kulturen korcare midis dy lufterave boterore, atehere kur ideali per kulturen ishte mbi te gjitha", vleresoi me tej muzikologu Bello, duke shtuar se personalitete si Boris Plumbi apo kolege te tij si Cesk Zadeja, Tish Daija, Stavre Rafaeli, Gaqo Avrazi, i konsideruar si babai i muzikanteve shqiptare, s'kane per t'u kthyer per shume kohe ne muziken shqiptare.

Vetem nje vit me pare, ne moshen 83-vjecare, Boris Plumbi interpretoi pa partiture koncertin e fundit te jetes se tij, ndersa dy muaj me pare mori cmimin e pare ne jeten e tij artistike, ate te karrieres per qytetin e Korces.

[Albo]

Lamtumirë për Borisin e pianos

Një çaj në orën 17.00 në 27 tetor 2005 në hollin e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit, nën tingujt e Chopin, Schubert, Albeniz, ishte takimi i fundit me publikun në Tiranë.

Pianisti Boris Plumbi, u nda nga jeta dje, në moshën 84–vjeçare. Bir i një familjeje me rol të rëndësishëm gjatë përpjekjeve për Pavarësi dhe në luftën për çlirim kombëtar, Boris Plumbi që në vogëli studioi në qytetin e tij të Korçës instrumentin e pianos nga mjeshtrat e huaj që ndodheshin pranë Liceut Francez. Ishte vetëm 13 vjeç kur merr dhuratë pianon e parë nga e ëma. Në vitin 1936 nisi të merrte mësime pianoje nga një profesor francez, që kishte studiuar në Strasbourg.

Jacques Wincler, profesori i literaturës franceze në Liceun e Korçës dhe shoqërues i Tefta Tashko Koços në piano, do të bëhej shumë shpejt udhëheqësi shpirtëror i pianistit të vogël shqiptar. Pas largimit të Wincler më 1939-ën, mori mësime të tjera nga Tonin Guraziu që kishte studiuar në Itali. Shtëpia e Kulturës, Radio Korça dhe më pas Ansambli Ushtarak, ishin skenat e para të Boris Plumbit. Gjatë luftës ishte pjesë e korit ilegal “Lira”. Në këtë kohë shkroi në nota këngët për Dhora Lekën.

Nga Ansambli i Ushtrisë në Korçë e thërrasin në Teatrin e Operës dhe Baletit në Tiranë, ku prej 1958-ës punon si koncert-maestro, ndihmon në përgatitjet e operave dhe shoqëron artistë lirikë. Kur u krijua Konservatori, Boris Plumbi jepte mësim piano sekondare dhe merrte pjesë në klasën e dirigjimit si pianist. Në vitin 1962, arrestohet në Teatrin e Operës dhe Baletit dhe dënohet me 6 vjet, i akuzuar si njeri me pikëpamje perëndimore. Lirohet pas katër vjet burg, por nuk e lejuan të kthehej në profesion. Pasi kreu rehabilitimin për dy vjet në fabrikën e qelqit, u kthye në Shtëpinë e Kulturës në shkollën e muzikës, ku shoqëronte maturantët dhe më 1980-ën mori pjesë në koncerte të ndryshme. Që nga dalja në pension, më 1983-shin, ai arriti të rikthehej më 4 qershor 2005 në skenë me një recital në Shtëpinë e Kulturës në Korçë. Ndërsa në tetorin e vitit 2005 ishte i ftuari special i Zhani Cikos për një çaj muzikor në Teatrin e Operës dhe Baletit.

Shekulli

[Brari]

a futet ne burg ky njeri i mire..
po c'i bente qytetit ki burre fisnik .. ja vec pianoja e tij leshonte tinguj nga shubert e shopen e bethoven.. nga dritarja..
as bomba as plumba as fyerje as gure.. ska hedhur i ngrati.. por vetem muzik e kulture..
e kan cuar dhe per rehabilitim.. ta edukojne te ngratin.. aty midis llumit te mama buceve babakave te raqkave te 5 dyqankave..
kulmi.. i barbarise..

dhe me votojne korcaret partin e punes akoma..
skan turp..

pushofsh ne paqe o aristokrat i pafat..
demokracia na jep shancin te mesojme per ty e te ndihemi keq qe atdheu yne prodhoj ate regjime te ndyr qe ty djalin e familjes se nderuar Plumbi te ndrydhi 50 vjet..

Ngushellime atyre qe e kan njohur e dashur kte muzikant te madh..!