Ti fli zgjuar.

Un po te pres,eh,sa kam vet perse e kush dreqin e di
po ti po deshe zgjohu, o me mire vazhdo akoma e fli
mbase humbas durimin,po jo shpejt si te shkreten rinin
nje fjale e then pa vend ne zhurm prish,humb dhe qetesin
kerkoj qetesin ne frymarjen e te dy syve te tu te mbyllur
nuk ndjekin ritmin e gjoksit,ah cshikim, bukuri e shtypur
renkon ankohet por me klas me ritem,gjithmon me ngadal
un jap fryme jap jete,e ti shikon ato aty,dy gjendra te sa dal
ti hiq largo vemendjen nga ato pjese qe rin jan te zbuluar
admiro qetesin,veshtro me poshte edhe se pak i turperuar
vazhdo ti flasesh te zgjohet,natyra te sheh dhe te degjon
boll prite u merzite,po ngadal avash avash se mbase e zgjon
dhe bliri qe hesht siper,eshte ne lule e duket porsa i zgjuar
serioz ka hapur deget po pret ne qetesi per te kundermuar
era qe nuk mund te ri e ndalur,qe nuk ri asnjeher e mbyllur
kalon kthehet respekton gjetesin,le blirin habitur te perkulur
dhe natyra qe nuk eshte me mua,mban qetesin dhe se zgjuar
ti fli mos degjo gurgullimen e burimit se uji fle dhe se ka ndaluar
nuk kuptoj pse bukuria fle e cmenduria ri prane,afer saj shndruar
atehere zgjohu vrapo shmangu keti shikimi fiks,por te paharuar
po pres te zgjohesh,je e lire te shkosh rreth meje e me shum larg
une nuk kam frike se ti iken,prandaj vazhdo e fli,fli akoma dhe pak
sa te kuptoj se syte e tu megjith qerpik cfare endere ata enderojn
qajne dhe ne gjume o vetem ne kulmin e renkimeve,ikin smijetojn
i zgjuar u merzita duke pritur,do iki larg,larg te ri ne krahun tjeter
ti zgjohu ora ka ndaluar,ik tani sa nuk jam tani, as i ri e as i vjeter
arratisu ne ndonje cep te botes e do te jesh me mua si e burgosur
te ndjek si pulla qe i mjafton nje cep i zarfit dhe si tani e nakatosur
tani mbylla syte qe te shoh cfare enderon ne gjume edhe ti per mua
hape syte,e me flet,mendon se un fle po ne te vertet nuk eshte se dua
sme le te vjedh as enderen ne kete moment,ti se shikon qe ka ndaluar
e kuptova ske ku te ikesh,kur mbyll syte,ti je vetem edhe kur je zgjuar

Te prita qe te zgjohesh,u plaka duke ndenjur zgjuar ne drit dhe erresir
e fjalet qe degjova;fli gjume mos hap syte,ke kohe behe gjumin qelepir


Kostandina Marko.(poezi)