Back Yet Far Away

[MISTRECE22]

"ajo eshte armikja ime," peshperit ajo. "e kaluara ehste armikja ime. mbase e vetmja armike qe kam por pa dyshim ajo me tmerrshmja.vjen ne momente te qeta, te heshtura dhe i sjell te gjitha me vete. friken, dyshimin, hidherimin."

"e di", pergjigjem une dhe mundoj buzen te lindi nje buzeqeshje, ndersa i marr doren asaj dhe ja perkedhel. "prandaj dhe ti e kerkon ate, te qenurit vetem, qe te vije. ti nuk mund ta mposhtesh nqs. nuk i del perballe".

"nuk mundem" uleret ajo, tund koken me eneregji dhe hidhet....hidhet ne mes te jetes dhe pse e di, qe dikur do te jete shume e lodhur, per te vazhduar arratisjen.

nuk ekziston fuqia per arratisje
nuk ekziston forca per te luftuar

cfare kuptimi ka, ta lodhesh mendjen per keto gjera?
who cares about tomorrow?

[Nuska]

O Mistrece, po te jete pena jote kjo qe ke shkruar me lart...pa fjale...

[MISTRECE22]

i kam te rralla keto momente, shpirti im por pikerisht ne te tilla momente, merr kot dhe pena ime..........

[Nuska]

Shtrengoje mire penen, se dashje pa dashje e ke te florinjte...Who knows, you are a poet for real...
Duhet ta kishe zbuluar me pare kete veti tenden...po me mire vone se kurre !!!

[MISTRECE22]

eshte e lodhur pena ime tani. ja, ato pak rrjeshta ja moren shpirtin dhe e ndjej si bie pa shume zhurme mbi letren e bardhe.
duket hyjnore ashtu ne gjendje qetesie. i pelqen kjo heshtja e saj. nuk ben kontrast me letren se eshte pa ngjyre. pene pa ngjyre, pa shije por me dhimbje. pene e vrare.

neten zemra ime. mistrecja bashkohet me penen, pa ngjyre, pa shije por me dhimbje si ajo dhe niset drejt botes se perkohshme paqesore....

[Nuska]

O njerez, mos u zhgenjeni nga nicku i Mistreces se kjo eshte poete me te vertet...Hajde jepni mendimet tuaja...