Sa veshtire eshte te shofesh se si lulzon natyra, si lindin dashuri te reja, perderisa_dashurija jone eshte fikur, as lotet e derdhura e as fjalet e sinqerta plot ndjenja nuk sollen realizimin e dashrise sone.
_ Ne ty derdha peshen e dashurise,peshen e varferis se fatit e cila na ndau dhe shtoi mallin e syve qe te kerkojn cdoher te perlotur, por ti je e strehuar ne zemren time nga e cila nuk do te dalesh kurre.
_ Dashurija per ty shtrihet ne pafundesi. Ti ike, toka per ty u zhduk, mirpo edhe lumturija ime mbeti vetem hija e dashurise. C'te bej tash kur jam mesuar ne pranin tende, qe perher me behet sikur te mos jetoj fare Engjullesha ime.
_ Te prita silulet qe presen diellin pranveror, te prita dhe po pres me rjedhjen e kohes_ mbytese,ende notoj ne detin e dhimbjeve, por nuk e dij pse nuk fundosem dot.
_ Armen me te forte qe e kisha_ dikure "DASHURIN" e kam ende dhe do ta ruaj gjithmon, por te lutem mos e kerko kthimin tim. Engjullesh nuk kam fuqi qe ta hap rrugen e veshtire deri te pushkatimi im, ngase jam i malisur nga malli, pikellimi, vetmija, e vuajtjet qe do te varosin triumfin e dashurise tone qe tash eshte vetem fantazi,_ ender e re_e kendshme po pa e shijuar.
______________ Me gjithat nje kenge vaji e gjen veten gjithmon.
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt