Thirrori "O" - Trashegim qe nga koha e njeriut primitiv ?!!!

[baaroar]

Shpesh ne gjuhen tone te perditshme, e perdorim tingullin "O" vecmas, ne forma dhe per funksione te ndryshme dhe mjaft natyrshem.

Por funksioni me interesant qe me duket, eshte ai ne ate te thirrorit
p.sh.

O zot !
O njeri !
O burre i dheut !
O djale !
O "milet" !
.... etj, etj.

Besoj se pajtoheni te gjithe ne mendimin se ky thiror perdoret per te
terhequr vemendjen e dikujt, me te cilin duam te komunikojme.
Sa me larg te jete ky dikush, sa me shume duam ti terheqim vemendjen, aq me i larte eshte edhe tonaliteti i tingullit.
Nga te gjithe tingujt, "O" dhe "E" kane tonalitetin me te larte
Madje edhe "E" perdoret si thirror

Shtroj tezen e guximshme se perdorimi kaq origjinal, kaq i natyrshem i tingullit
sipas simbolit "O" si thirror,
eshte nje nder elementet me te vjeter te komunikimit midis njerezve nepermjet gjuhes se folur.
Qe nga koherat e njeriut primitiv e deri me sot, thirrori "O" nuk e ka ndryshuar aspak funksionin e tij.
Nese kjo teze qendron, a ka elemente te tjere te trasheguar deri me sot ?
A deshmojne keto elemente per lashtesine e tejskajshme te gjuhes shqipe?

Ju ftoj ne kete teme

Nuk jam gjuhetar, dhe do te doja te dija nese ky thirror perdoret edhe ne gjuhe
te tjera.


Mbi perdorimin e simbolit "O"
Simboli O

Në gjuhen shqipe është shkronja e njëzetëenjëtë e alfabetit, me të shënohet Germa O.

O
I

1. Një nga zanoret e gjuhës shqipe dhe shkronja e
njëzetenjëtë e alfabetit të saj, e cila shënon këtë
zanore. Zanorja o. Shkronja o. Tingulli o.

2. si em. f. Zanorja dhe shkronja o. O-ja e madhe
(e vogël). O-ja e shtypit
(e dorës.)

O
II lidh.

1. Përdoret zakonisht e përsëritur për të lidhur dy
gjymtyrë të një fjalie a dy fjali që veçohen njëra nga
tjetra, që kundërvihen nga kuptimi ose që
plotësojnë njëra-tjetrën; ose, a. O djalë, o vajzë
qoftë. O unë, o ti. Sot o nesër.

2. Përdoret e përsëritur për të lidhur dy gjymtyrë të
një fjalie a dy fjalë që përjashtojnë njëra-tjetrën;
ose. O sot o kurrë. O flasin mirë për ty, o për
asnjë tjetër. O do marrësh atë, o s’ka.


O
III pj.

Përdoret për të përforcuar thirrjen kur i drejtohemi
dikujt (me emra në funksion thirrori). O shok! O
nëna ime! Jo, o djem, nuk bëhet kështu! Eja, o
bir! Kush je ti, o? Puna mbarë, o djalë! O malet e
Shqipërisë!...


O
IV pasth.

1. Përdoret kur shprehim dhimbje ose keqardhje
për dikë a për diçka; oh. O, ç`më vrave në këmbë!
O, unë i mjeri (i ziu, i gjori)! O, ku ta dija unë i
shkreti!

2. Përdoret kur shprehim habi para një të papriture
ose për diçka jo të zakonshme. O, po ç'është
kështu me ty?! O, gjallë qenka a? !

3. Përdoret kur shprehim gëzim, kënaqësi a
admirim për diçka; oh. O, sa mirë që erdhët! O, sa
shpejt e paskeni kryer! O, sa e bukur qenka!

[D@mian]

Gjithmone me ka bere pershtypje kjo thirrore kaq e zakonte dhe e natyrshme per shqipen. Nuk di te perdoret tjeterkund, te pakten ne gjuhet qe njoh (nqs dikush njeh, le te shprehet).

Interesant eshte fakti se kjo pasthirrme ishte me se e perdorur ne veprat antike, duke filluar qe nga Homeri deri tek klasiket greke (p.sh. "O Zeus, in vain it seems, did I get thee to share my bride with me..." Euripidi).

Nuk jam i sigurt nese perdorej edhe nga Romaket ("O tempora, o mores", me vjen nder mend)...

[PRI-LTN]

Mua me ka terhequr vemendjen perdorimi i kesaj thirrore edhe ne Toscana te Italise. Edhe atje e perdorin pothuajse njesoj si tek ne, mbase jo aq shume, por e perdorin per te thirrur njeri tjetrin.
Bejeni vete lidhjen Toskane-Toskeri-Etruske-Shqiptare, simbas deshires

[unforgiven II]

O mio Dio - O Zot (italianet)

[Guissepe]

A ka mundesi qe mbiemrat e Shqiptareve te shqiptarizohen te gjithe?


Shpesh here ndodhe qe femijet e nje babai dhe nje nene te kene mbiemra te ngjajshem por jo te njejte,p.sh.eku-Cekaj,Leka-Lekaj etj.Te jugu i Kosoves ne Karadak(mali i zi i Shkupit), kemi edhe mbiemra te slavizuar me -viq dhe oviq.Un mendoj se te gjithe shqitaret duhet te kene mbiemrin ne rasen emrore(nominativ). Pra,Leka e jo Lekaj,Ramadani dhe jo Ramadanaj,apo Lekiq,Ramadaniq, etj.Te gjithe e dime se shtesa -aj eshte turke, kurse -viq eshte slave(me shkurt serbe se Maqedonet dhe Bullgaret kane shtesen -ov dhe -ovski. merreni me mend si do te tingullonte mbiemri Kastrioti,pastaj Dukagjini, Fishta, Mjeda, Frasheri, Noli, Gurakuqi etj,etj.Deri kur do te jemi te turqizuar apo slavizuar sa u prket mbiemravet? Edhe mbiemri eshte nje identifikim i nje kombi.

[darkman]

Gjithmone me ka bere pershtypje kjo thirrore kaq e zakonte dhe e natyrshme per shqipen. Nuk di te perdoret tjeterkund, te pakten ne gjuhet qe njoh (nqs dikush njeh, le te shprehet).

Interesant eshte fakti se kjo pasthirrme ishte me se e perdorur ne veprat antike, duke filluar qe nga Homeri deri tek klasiket greke (p.sh. "O Zeus, in vain it seems, did I get thee to share my bride with me..." Euripidi).

Nuk jam i sigurt nese perdorej edhe nga Romaket ("O tempora, o mores", me vjen nder mend)...

Eshte nje nga rasat qe merrte emri ne latinisht dhe quhet rasa vocative. Ne gjuhet moderne eshte gati zhdukur.

[shefqeti11]

O mio Dio - O Zot (italianet)

Gjithashtu egziston dhe ne gjuhen angleze thirrorja "O":

O my got...per shembull

[Dorontina]

Oooo Mon Dieu oui oui .....
O oui
O NON

slt
tung

[baaroar]

Oooo Mon Dieu oui oui .....
O oui
O NON

slt
tung

Ah moj Dorontine...
Ti shume mire ben qe na e kujton se ky tingull perdoret edhe per ofshama, etj...
por do te kisha deshire qe tema me shume te ishte e fokusuar ne ate te thirrorit,
pra qe i therret dikujt qe eshte larg, per ti terhequr vemendjen dhe me pas per
ti shprehur element komunikimi (gjest, fjale, qendrim etj.)

[ajzberg]

Te gjitha germat e alfabetit te shqipes jane te shpjegushme por me qe po flasim per O ne po jap edhe une mendimin tim.Kjo germe apo zanore del nga goja njeriut duke rumbullakuar buzet, pra qe ne shqiptim ajo krijohet edhe si tingull edhe si figure.Oja per mendimin tim eshte teresia,e tera,e gjitha etj.Nganjehere ze vendin e A si ne rastin e dialektit tiranas pra geget thone asht ose a ,tiransit thone osht ose o,tosket thone eshte ose ee.Mundet qe te jete nder tingujt e pare pasi si tingull eshte me i lehte per tu nxjere dhe i njejte per te gjith njerezimin.Kur themi o sot o neser apo o djale o vajze kemi thene ;e tera sot e tera neser pra gjith dita sot gjith dita neser ,keshtu shkon dhe i teri djale dhe e tera vajze etj.

Pershendetje.....