Thirrori "O" - Trashegim qe nga koha e njeriut primitiv ?!!!

[XH.GASHI]

pershendetje

Shpjegim i mire aizenberg nese me lejon ketu do te shtoja diq ne lidhje me kete
germ (shkronj)

Shkronja -GERMA - O eshte paraqitje e ores -djellit duke e shikuar gojen e hapur te njeriut
shofim nje rreth me njezet e kater dhemb qe paraqesin ndarjen e nje rrotacioni
ditor te globit -tokes gjeas rreth boshtit te vet ku ne ket rast gjea eshte gjuha emri i qiellzes se gojes paraqet diten pra edhe vet emri qjellz prej q - ylli pra ky emer njeherit argumenton ,paraqet ,identifikon gjysmen e rrotacionit te tokes .
Kurse noflla eshte nata nen gjuhe pra eshte pjesa tjeter e mbetur e rrotacionit .

Do te kisha cek me shum por jam i nxene me fal per tjera her .

Ishte nje plotsim per germen - shkronjen O mendimi tim besoj se keto supozime-argumentime perputhen edhe me form pra edhe me vet germen e O me nje pik ne mes
O- eshte djelli dhembet oret dhe pika ne mes eshte toka gjea ose ne ket rast gjuha .
Pra me fal besoj se vetem e kam pasuruar me shum mendimin tuaj .

pershendetje

[Borix]

A deshmojne keto elemente per lashtesine e tejskajshme te gjuhes shqipe?

Pergjigjia ime eshte negative per arsyen e meposhtme.

Variacionet e pasthirrmes "O", jane keto: Oh (ne disa gjuhe indo-europiane dhe anglo-saksone), Ey (ne vendet Turkice), Hey (pasthirrme per te terhequr vemendjen), etj. Pra, pasthirrmat e shumta qe ekzistojne pothuaj ne cdo gjuhe (ekzistente dhe te paperdorur) jane te pakuptimta gramatikisht dhe sherbejne vetem per zevendesimin e nje sekuence me te gjate fjalesh (qofte edhe nje fjali e tere) duke i rezistuar cdo lloj rregulli gjuhesor. Per kete arsye, mund te bejme konjekturen se te tilla "fjale" ose pasthirrma jane teresisht te natyrshme dhe mund te konsiderohen si te parat qe kane dale nga goja e species njerezore gjate fazave te fundit te evolucionit.

Nuk shoh ndonje lidhje me gjuhen shqipe dhe nuk kam lexuar asnje veper te ndonje akademiku tone qe te kete studjuar etimologjine e pasthirrmes "O" per te vertetuar vjetersine e gjuhes shqipe.

[ajzberg]

Pershendetje XHGASHI
Simbolika e germes O ne shqip eshte me te vertet interesante,gjuhetaret dhe ne pergjithesi ata qe meren me gjuhen shqipe nuk jane mare me te dhe prandaj iu duket disave e pa mundur qe nje gje te tille ta bejne njerez jo profesioniste .Por une do t ju sillja argumentin bindes te AREF qe ju solli akademikeve shqiptare kur ju tha qe dhe Shileman nuk ishte arkiolog por zbuloi Trojen ,shembuj te tille ka me shumice por une do te diskutoj me ty per O ne e bukur te shqipes.
Gashi ,une nuk jam gjuhetar por jam i dashuruar ndaj gjuhes shqipe.Kam lexuar per te dhe te them te drejten nuk te del nje jete e tere qe ta sbulosh ate ,kaq e vjeter ,kaq e gjalle ,kuptimplote e bukur ,tingelluese eshte per mua.
Mire tani te flasim per O ne e fameshme .Kam lexuar ke Petro Zheji per O ne me pike ne mes ,kam lexuar dhe te tjere qe kjo germe apo tingull ka te beje me Diellin.Por une nuk e kam fjalen per kete O por per O ne e paster,qe per mendimin tim eshte simboli i gjithesise pra i se teres.
Persa i perket Diellit simboli i tij eshte D ja .Po perse D ja ,po sepse D ja horizontalisht eshte kupa qiellore,pra gjysma e O se e cila eshte e tera .
Ne kupen qiellore jane yjet dhe midis tyre Dielli qe adhurohesh nga pellazget dhe ne pergjithesi nga te gjithe popujt e tjere pagane.
Nga Dielli vjen drita ,vjen ndricimi i nje bote qe flinte ne netet pa drite .........
Nga yjet erdhi DIJA per njerezimin ,pra dija erdhi nga lart une i ketij mendimi jam.
Kur themi per nje njeri qe eshte mendje ndritur themi keshtu jo se truri i tij ndricon ne aspektin fizik por ne ate qe ky njeri eshte i ditur ka dituri etj.
Po te vini re te gjitha fjalet e shqipes qe fillojne me DI kane te bejne me dijen ,me ndricimin e trurit.Ndoshta ketu mund te ngaterohet pak edhe feja ,e cila ne te gjitha raestet thote qe dijen e ka dhene ZOTI,
Ku eshte ZOTI? ,te gjithe pa perjashtim e ngrene koken ne qiell

Kaq per sot ,Ju pershendes

[Tannhauser]

Eshte nje nga rasat qe merrte emri ne latinisht dhe quhet rasa vocative. Ne gjuhet moderne eshte gati zhdukur.

Edhe ne greqisht te njejtin emertim ka. Quhet klitiki prosfonisi dhe fillon me o te gjate, pra omega. Ω

Ω κοινόν αυτάδελφον Ισμήνης κάρα etj... (Sofokl. Antigoni v. 1)

[Legjion]

Nja dy veta lart ngatërrojnë pasthirrmën o, oh me pjesoren e thirrores o, or, ore, etj.

Tek O my god, O mio dio kemi pasthirrma, jo pjesore. Dmth nuk vlejnë fare si shembuj dhe devijojnë temën, që po flet strikt për pjesoren.

[Legjion]

Një lajthitje e rastit sipër, duhet pjesëz, jo pjesore.

[Borix]

Legjion sqarohu njehere me veten tende, dhe pastaj hidhi nje sy postimit #1. Ato qe Dalan quan thirrore ne te vertete i referohemi si pasthirrma (O Zot etj..) qe kane perplotesuesit e tyre ne gjuhet e tjera...

[Legjion]

Dalani e ka fjalën për pjesëzën o, jo për pasthirrmën o. Pjesëza i drejtohet gjithnjë dikujt drejpërdrejt dhe është thirror: o mik, o Artan, o goce, o zot (kur i drejtohet këtij), o Artano, o pallavesh, o pallavesho. Kurse pasthirrma është: o sa keq, o sa mirë, o sa i shpejtë, o zot (kur lëshon pasthirrmë), o ç'u vrava; dhe është habitore.

[D&G Feminine]

Dalani e ka fjalën për pjesëzën o, jo për pasthirrmën o. Pjesëza i drejtohet gjithnjë dikujt drejpërdrejt dhe është thirror: o mik, o Artan, o goce, o zot (kur i drejtohet këtij), o Artano, o pallavesh, o pallavesho. Kurse pasthirrma është: o sa keq, o sa mirë, o sa i shpejtë, o zot (kur lëshon pasthirrmë), o ç'u vrava; dhe është habitore.

per t'i dalluar keto te dytat ne shqip perdoren me shume me oh sesa vetem o

Mua me pelqejne shume edhe or edhe oj psh: or ti i kshillit

[Qerim]

Une jam me shume kurioz per O-ne ne mes te fjaleve te lashta. Psh. tek egjiptianet THOT, tek mesapet THEOTO, THAOTOR (nga ku vjen edhe TEODOR dhe mendoj edhe fjala TATA=at), KEOZOR. Pastaj kemi THEUTA ne trojet iliro-shqiptare. Mos valle eshte bere gabim dhe kemi THEOTA apo kemi nje transformim te O-se ne U ? Edhe ne arberisht OO=ajli ! ka kuptim tragjik.