KUR DO TĖ THUHET SHQIPARĖT VRANĖ CA GREKĖR?!.....
E pėrfytyroj reagimin e vrullshėm tė opinionit ndėrkombėtar, atė mediatik, politik e diplomatik (e pse jo edhe fizik), nėse kufitarėt shqiptarė (po tė kishte natyrisht) do tė vrisnin me plumba mbas koke disa grekėr qė gjendeshin nė tokėn shqiptare.
E pėrfytyroj inatin dhe hakmarrjen greke me tė gjitha format, popullore e shtetėrore, nėse policėt shqiptarė do thyenin krahėt, kafkat, do tė ndalonin brenda tokės shqiptare.
E pėrfytyroj skandalin qė do tė plaste nėse nėpėr malet, shtigjet apo rrėpirat e tokės shqiptare, do tė gjendeshin disa kufoma grekėsh tė dekompozuara, mbasi ishin rrahur mizorisht dhe mbytur nga uniformat shqiptare.
Ashtu siē e kam tė qartė angazhimin total tė institucioneve shtetėrore e joshtetėrore, mediatike e propagandistike, nė mjedisin shqiptar pėr tė denoncuar, anatemuar dhe penalizuar tė gjithė shoqėrinė shqiptare pėr barbari, antihumanizėm, anticivilizim, (e pse jo edhe pėr terrorizėm islamik!), - nėse mbi ndonjė apo disa grekė do tė ushtrohej dhunė, terror, grabitje, apo do tė privoheshin nga jeta, prej shqiptarėve.
Por, nė praktikėn e kėtyre viteve tė mjerueshme tranzicioni (pėr ku vallė?!), ėshtė vėrejtur e kundėrta, dhe gjithēka ėshtė luajtur nė kurrizin e shqiptarėve prej grekėve, kėshtu qė opinioni dhe institucionet greke, europiane dhe shqiptare, nuk janė vėnė pėrpara detyrimit tė tillė.
Janė vrarė shqiptarė me dhjketėra e qindra, janė zhdukur, janė pėrdorur pėr transplatim organesh, janė rrahur, masakruar, pėrdhunuar, gjymtuar, djegur me napalm, grabitur, injoruar..... dhe me pas ėshtė ngritur edhe fushata denigruese ndaj shoqėrisė shqiptare nė pėrgjithėsi. Vetė shteti i tyre domethėnė teorikisht i shqiptarėve, ėshtė paraqitur inert, mospėrfillės, e deri cinik ndaj nėnshtetasve tė vet.
Edhe nė rastet e ditėve tė fundit, ku janė rrahur deri nė gjymtim disa shqiptarė, ku njė tė riu nga Kukėsi i pritet nė mes jeta ende pa e filluar atė mirė, me njė plumb mbas koke, ndėrsa njė tjetėr rezulton i zhdukur, ku institucionet greke shfaqen me fytyrėn e tyre tė vėrtetė prej terroristėsh duke u tallur me viktimat e tyre, - shpėrfaqin tė njėjtat imazhe tė njė telenovele tė pambarimtė, tė dhimbshme e tė pėrgjakshme pėr shqiptarėt.
Ndėrkohė qė institucionet shqiptare reagojnė mjerueshėm duke u pėrpjekur tė vėnė nė pah, nė rradhė tė parė, marrėdhėniet e ngrohta dhe miqėsore qė ekzistokan midis dy shtetesh dhe protestojnė tepėr vakėt duke kėrkuar qė, pėr hir tė kėtyre marrėdhėnieve, tė vihet dorė mbi kėto ngjarje.
Edhe pse kėto ngjarje janė njė dukuri e njėtrajtshme pėr vite e vite me rradhė, dėshira servile e kėtyre institucioneve (tė politikės, diplomacisė, qeverisė, medias, grupeve joqeveritare tė tė drejtave tė njeriut, etj.) qė pėrfaqėsojnė fiktivisht Shqipėrinė ėshtė ta paraqesin rastin e fundit si njė incident tė thjeshtė e tė shkėputur prej praktikės sė natyralizuar tashmė tė palės greke.
Dhe pala greke, e mėsuar me mjeraninė dhe shtirjen sipėrfaqėsore tė tyre, me mosseriozitetin dhe mungesėn e vullnetit pėr fuqi dhe dinjitet, me natyrėn mercenare dhe sharlatane tė kėtyre institucioneve qė kanė tradhėtuar qytetarėt e tyre shqiptarė, pėr hir tė interesave dhe vullneteve malinjė tė individėve qė i kanė shtėnė nė dorė ato, - mban tė njėjtėn linjė tė cinizmit, nihilizmit, arrogancės dhe shpėrfilljes totale pėr detyrimin dhe pėrgjegjėsinė qė mban pėr kėto akte permamente terroriste.
Duket se edhe vetė shqiptarėt janė mėsuar tashmė me kėtė lloj gjendje, ku grekėt vrasin, rrahin gjymtojnė, grabisin, ku institucionet shqiptare tradhėtojnė dhe shesin interesat dhe jetėt e shtetasve dhe shoqėrisė sė tyre, ku shteti grek i trajton si rają tė pavlerėshme, ku opinioni ndėrkombėtar qėndron inert para jetėve dhe tė drejtave njerėzore tė shqiptarėve.
Duket se nė psikologjinė e tyre ky lloj raporti i zhdrejtė mes atributeve tė secilės palė, ėshtė pranuar si njė fatalitet suprem i pashmangshėm qė nuk mund tė pėrmbyset, si njė status i pėrdhunshėm prej tė cilit nuk mund tė iket, si njė ndėshkim i zotit qė duhet vuajtur pa bėrė zė dhe pa ngritur dorė pėr ta ndalur.
Kėta shqiptarė, aq tė ashpėr ndaj njėri-tjetrit, qė nė mungesė tė ligjit dhe tė shtetit vetėgjyqėsohen dita-ditės (gjė qė i ka dhėnė shkas propagandės mediatike vendase e tė huaj qė ti akuzojnė se ata nuk shkėputen dot prej kodeve zakonore, apo prej Kanunit), - pėrballė padrejtėsive, vrasjeve, gjymtimeve, rrahjeve, pėrballė territorit grek janė tė squllėt, tė pafuqishėm fizikisht e tė pamundur psikologjikisht pėr tė ndjekur tė njėjtat norma si brenda vetes.
Ėshtė absurd qė kėtyre kohėve moderne tė mendohet qė vetėgjyqėsia apo hakmarrja tė shtrihet nė pėrmasa tė tilla sa policėt, ushtarėt grekė qė vasin nė kufi apo edhe nė qendra urbane greke, tė ndėshkohen privatisht prej tė lėnduarve shqiptarė.
Por, a nuk ėshtė absurd, madje barbari, qė po nė kėto kohė, dhe prej njė shteti qė ėshtė pjesė e bashkėsisė perėndimore prej sė cilės vijnė mesazhet dhe modelet e qytetėrimit, shqiptarėt vriten pa paguar, njėlloj si indigjenėt prej kolonizatorėve europianė?!
Pastaj, kur shteti e ka pėr detyrė tė mbrojė qytetėrt e vet nuk kundėrvepron, a nuk mbetet zgjidhja e vetme qė shqiptarėt tė shkunden prej apatisė dhe prej fatalitetit qė i ka zėnė kaps nė tru, dhe tė reagojnė ashpėr ndaj terrorizmit shtetėror grek?
Natyrisht, nė kėtė rast nuk bėhet fjalė pėr hakmarrje individuale, por kolektive. Shqiptarėt duhet tė gjejnė ato mekanizma qė tė ndėshkojnė terrorizmin dhe tė frenojnė veprimin pa precedent tė grekėve nė kėto vite. Jeta ėshtė e vlerėshme njėlloj pėr tė gjithė. Nėse vriten shqiptarė nė mėnyrė sportive prej uniformave greke, por tė vriteshin ca grekėr nė mėnyrė hakmarrėse apo nė formė ndėshkimi, a thua do tė bėhej hataja?
Nėse nėnat shqiptare kanė vite qė qajnė bijtė e tyre tė ēuar dėm prej terrorizmit grek, a nuk do tė ishte mirė qė edhe disa nėna greke qė kanė pjellė barbarė prej barkut tė tyre, qė kanė ushqyer urrejtjen dhe psikozėn kriminale nė bijtė e tyre, tė vajtonin po kėta bij prej njė ndėshkimi eventual?
Kėrkohet njė zgjidhje urgjente padyshim. Dhe kjo, nėse shqiptarėt nuk e ndarė mendjen tė jenė pėrjetėsisht rają, tė jenė gjitherėt viktima e tė viktimizuar prej tė tjerėve, nėse do tė kujtohen se nuk janė lėndė e parė pėr nė pazarin e bagėtive, nėse nuk duan tė klasifikohen tė pėrbuzur si njė popull qė nuk meriton tė drejtat e njėllojta me atė tė tė tjerėve, qė nuk meriton tė pėrfillet mbasi ka humbur tek ai ndjenja e vetėvlerėsimit, ndjenja e krenarisė, dinjitetit, ndjenja e kundėrveprimit, e dashurisė pėr vetveten, e vetėdijes njerėzore e kombėtare.
Shembulli sesi vetė qytetėrimi perėndimor hakmerret ashpėr kur i preket jeta, dinjiteti, interesi ėshtė i freskėt, nė kėto kohė.
Terrorizmi ka vetėm njė pėrgjigje qė meriton; dhunėn hakmarrėse, goditjen e fuqishme, neutralizimin dhe eleminimin e fuqive dhe resurseve njerėzore, materiale e sidomos psikologjike tė tij. Dhe terrorizmi grek, i shfaqur aq arrogant dhe cinik gjatė gjithė kėtyre viteve, duhet ndėshkuar.
Tė vrasim ca grekėr?! Po kush?! I jati i Vullnet Bytyēit tė vrarė me plumb mbas koke, tė afėrmit e atyre qė u gjymtuan pak kohė mė parė prej policisė greke, tė afėrmit e atyre qė u dogjėn me napalm, qė u pėrdhunuan, u masakruan, u dergjėn kufoma nėpėr male e monopate?
Natyrisht, pėrgjigja shqiptare duhet tė jetė institucionale, edhe pse institucionet e tyre kanė mėrdhihur. Kėtu nuk bėhet fjalė pėr hakmarrje private, siē thamė, por kolektive. Ata nuk kanė vrarė vetėm birin e njė familjeje shqiptare, por njė pjestar tė familjes sė madhe shqiptare, dhe pėrgjigja duhet dhėnė shoqėrisht, shtetėrisht, kombėtarisht.
Sduhet tė impresionohemi apo demoralizohemi mė prej demagogjisė sė pafytyrė pėr marrėdhėnie tė mira, miqėsore me grekėt, nėse ka marrėdhėnie tė tilla ka mes grekėve dhe mercenarėve shqiptarė tė veshur me pushtet, mercenarėve shqiptarė qė kanė bjerrė vetėdijen, dinjitetin, qė janė kthyer nė njė lloj specie qė leh ku i hidhet ushqimi....
Jetėt e shqiptarėve janė tė shtrenjta, le tu tregohet kjo grekėve konkretisht, sepse ndoshta mendojnė se ato nuk vlejnė asgjė, le tu zhvlerėsohet edhe atyre njėherė jeta, shėndeti, pasuria, se ndoshta kujtohen se jetėn ta jep zoti dhe vetėm ai ka tė drejtė ta marrė.
Grekėt kanė njė parim tė vjetėr, sa edhe aktual. Njė dorė qė skafshohet, puthet!. Deri mė tash ata kanė kafshuar me tėrbim shqiptarėt. Ta bėjmė dorėn tė vjellė flakė e tė mos kafshohet dot mė, se edhe nėse nuk arrijnė sa ta puthin, tė paktėn grekėrit do ta respektojnė apo do tė friksohen prej saj.
Ky ėshtė kontributi qė kėrkohet prej shqiptarėve nė kėto kohė, kur nė modė ėshtė lufta kundėr terrorizmit me ēdo mjet e me ēdo mundėsi.
Nga "Rimekembja" 15/10/2003
Krijoni Kontakt