Ismail Kadare

[javan]

Te sjellesh dokumente te tilla te krijhet boshllek shpirteror nga fakti se sa poshte kane rene disa nga qeniet njerez per t'ja dale mbane jetes ne kete bote.

Por kur shikon postime nga persona te ndryshem qe i ngrene lapidar spiunllekut dhe ultesise njerezore, nuk mund te mos dalesh ne konkluzionin se ne mos nje nga keto te dy piket me poshte, atehere te dyja sebashku perbejne arsyen e prononcimit te tyre:

1. Keta mbrojne veten e tyre dhe veprimtarine e tyre agjenturore ne dem te kombit.
2. Keqdashesia ndaj njerezve qe qendrojne me lart se ata me arritjet dhe vepren e tyre, i ben qe jo vetem te shkelin mbi idealet e kombit, por edhe ato njerezore e humane.

[baaroar]

Intervistë me Arbën Xhaferin

“Urtësia politike e rilindasve tonë nuk ka alternativë”

A e keni ndjekur debatin mes Ismail Kadaresë dhe Rexhep Qosjes rreth identitetit shqiptar dhe si e gjykoni atë?

Natyrisht. Debati që është hapur buron nga debatet dhe dilemat e ngjashme në planin global. Antagonizmat që shfaqen mes tyre dëshmojnë se konceptet kombëtare që deri më tani kanë arritur ta ruajnë unitetin kombëtar kanë filluar ta humbin vitalitetin dhe vlerën e vet. Depërtimi i pluralizmit në shoqërinë shqiptare ndikoi që sërish të hapen tema të vjetra që pandehnim se ishin të mbyllura. Këto tema dhe dilema fituan të drejtën e qytetarisë jo vetëm në sajë të hapjes së shoqërisë shqiptare, por edhe falë ndikimeve globale që tejkalojnë kapacitetet aktuale mbrojtëse të shqiptarëve ndaj ndikimeve të jashtme. Ne, shpesh pa vetëdije implikohemi në këto debate që nuk mund të përfundojnë ashtu si ne dëshirojmë.

Disa analistë të shquar vlerësojnë se disa debate vetvetiu nuk sjellin asnjë përfundim, pos përçarjes. Këto debate cilësohen si skizmatike ngaqë, sa më shumë që zhvillohen aq më shumë thellohet përçarja. Te rasti konkret, pa marrë parasysh kush ka të drejtë më shumë, apo kush është më i moralshëm dhe vazhdues i traditave fisnike, i filozofisë politike të rilindësve tanë, kam drojën se ky debat, për shkak të peshës së dy krijuesve të shquar shqiptarë nuk mund të përfundojë me fitues. Polarizimet do të thellohen edhe pa dëshirën e tyre. Jam i sigurt se edhe ata vet janë të vetëdijshëm për rrezikshmërinë e lartë të këtij debati dhe shumë shpejtë do ta mbyllin atë për shkak se kanë përcaktim të thellë kombëtar dhe intelektual.

Një nga tezat e debatit, ka të bëjë me opinionet e tyre rreth fesë së shqiptarëve si një element për përcaktimin e identitetit tonë. Kadare bazohet më shumë tek e kaluara historike për të gjetur rrënjët tona të krishtera, ndërsa Qosja e quan identitetin tonë dinamik e që nuk duhet ta fshehim "myslimanizmin" tonë real. Cili është gjykimi juaj?

Popujt që nuk kanë identitet kombëtar, përpiqen ta sajojnë atë përmes fesë, politikës apo përkatësisë gjeografike. Sipas një rregulli të pashkruar historik, identiteti kombëtar formon shtetin kombëtar, ndërkaq identiteti fetar formon shtete mbikombëtare, të ashtuquajtura integraliste. Integralizmat, të natyrës ideologjike apo fetare, synojnë t’i suspendojnë konceptet kombëtare, rrjedhimisht edhe shtetet e këtilla, për të krijuar një perandori universale, mbi parime natyrisht jokombëtare. Ideologjia komuniste krijoi federata perandorake mbi premisa ideologjike, të tipit “Proleterë të të gjitha vendeve bashkohuni”.

Me dështimin e komunizmit shfaqen sërish tendenca të këtilla integraliste mbi baza fetare. Emëruesi i përbashkët i këtyre tendencave globale është kërkesa që të bartet besnikëria e njerëzve prej interesit kombëtar, parcial në interesin “universal”, ideologjik apo fetar. Sipas bindjes sime, këto projekte në vete ngërthejnë qëllimin për manipulim ordiner që, duke u fshehur prapa kuintave të vlerave universale apo autoritetit hyjnor, kontrabandojnë interesa banale partikulare nacionale.

Çdo njeri dhe çdo komb ka një sërë identitetesh, kombëtare, fetare, rajonale, fisnore etj. Problemi shfaqet kur duhet të përcaktohet identiteti dominant që ka përparësi ndaj subidentiteve të tjera. Rilindasit tanë i dhënë përparësi identitetit kombëtar që krijoi kohezion të brendshëm dhe arriti, që mbi këto premisa ta formojë shtetin kombëtar shqiptar. Kjo formulë, ky përcaktim ndërtoi unitetin kombëtar duke i eliminuar të gjitha përçarjet mbi baza fetare, krahinore dhe dialektore gjuhësore. Po të kishin zgjedhur ata formula të tjera ne nuk do të ishim ata çka jemi sot.

Një tjetër tezë ka të bëjë me termat që po përdoren kohët e fundit, e që flasin për identet shqiptar dhe identitet kosovar. Në këtë logjikë, identiteti ynë është një, apo do të kemi ndoshta në të ardhmen edhe një identitet shqiptar të Maqedonisë, një tjetër të Malit të Zi e kështu me radhë?

Këto tendenca janë perverse jo vetëm për shkak të motivit absurd por edhe për shkak se me paturpësi i ndryshojnë faktet historike, veprat, idealet, flijimet e gjeneratave të mëparshme që kishin qartësi të mprehtë për përkatësinë e tyre shqiptare. Kush mund ta ndërrojë shqiptarësinë e rilindësve shqiptarë nga Kosova apo shqiptarësinë e Jasharajve dhe të tjerëve që vdiqën për këto ideale. Këto koncepte vulgare utilitariste jo vetëm që krijojnë situata absurde lidhur me të kaluarën, me tashmen tonë, por edhe me të ardhmen e shqiptarëve që do të jetojnë jashtë kufijve politik të Shqipërisë dhe të Kosovës. Edhe këto shembuj flasin për fenomenin e bartjes së besnikërisë prej vlerave kombëtare në interesa të tjera jokombëtare. Këto teza, thënë ndryshe i përkasin formave të ndryshme të legjitimimit të tradhtisë. Jam i vetëdijshëm se është fjalë e rëndë, por uk arrij të gjej formulime të tjera që e shprehin më butë këtë fenomen.

Në kulisat kosovare është lakuar edhe ideja se Kosova mund të jetë më lehtë e pranuar ndërkombëtarisht nëse ka identitetin e vet kosovar. A mos ju duket kjo e ngjashme me logjikën serbosllave mbi rrespektin që u duhet bërë “albancave” e jo “shiptarëve” apo e gjithë rrëmuja i ka rrënjët tek gjuha?

Këto hamendësime jo vetëm që nuk janë serioze, por në vete ngërthejnë një notë të përbuzjes së qenies shqiptare. Sikur ne jemi të zgjebosur dhe të padenjë për të drejta si çdo popull tjetër për vetëvendosje, prandaj u dashka ta ndryshojmë përkatësinë tonë “komprometuese” kombëtare. Problemi shqiptar në Ballkan, konfrontimet tona me invadues të jashtëm dhe fqinjët tonë buronte nga përcaktimi jonë që ta ruajnë identitetin dhe interesin tonë kombëtar shqiptar.

Të heqësh dorë nga ky përcaktim do të thotë të anulosh një të kaluar plot krajata, lavdi dhe përpjekje titanike për mbijetesë. Sipas kësaj logjike voluntariste, utilitariste mund të shpiken edhe variante më efikase si bie fjala ndërrimi total i identitetit kombëtar që si opsion asimilues ka dështuar gjatë historisë. Ndonëse do të kishim më shumë interes, ne, megjithatë, nuk u bëmë latinë, bizantinë, turq e sllavë.

Këto teza burojnë nga kokat e njerëzve që gjithçka kundrojnë nga këndi politik dhe interesi i tyre personal a grupor. Përqindja e tyre që kontestojnë përcaktimet që e bashkojnë kombin është e papërfillshme. Këta përfaqësues të artificializimit të identitetit kombëtar i pushtojnë ato hapësira të urryera që dikur kanë pasur nën kontroll renegatët proveniencash të ndryshme.

Jo vetëm Kadare, por edhe një pjesë e elitës së Tiranës, nëse mund të shprehemi kështu, ndihen jo mirë kur të tjerët e përcaktojnë Shqipërinë në rastin më të keq si një vend islamik e në rastin më të mirë si një vend me shumicën e popullsisë myslimane. Edhe për këtë e keni patur fjalën kur jeni shprehur se "tashmë Shqipëria është e pushtuar nga diktatura e moderacionit"?

Shqipëria vetveten e ka përkufizuar si shtet demokratik dhe shekullar. Ky shtet dhe populli i tij, pa dallime etnike dhe fetare ka përcaktim ngulmues që të jetë anëtare e plotë e Unionit Evropian dhe e sistemeve globale të sigurisë, siç është NATO-ja. Formulimet e tjera janë pikanteri gazetareske pa ndonjë mbështetje në realitetin shqiptar dhe në përcaktimet strategjike të shtetit dhe kombit shqiptar.

Një element tjetër i debatit, ishte edhe trajtimi që po i bëhet figurës së Nënë Terezës. Kadare mundohet ta ndricojë enkas për shkak se ajo ishte e krishterë dhe Qosja që nuk është dakort për këtë. Si e gjykoni ju, ç’vend duhet të zërë, apo meriton simboli i Nënë Terezës në memorien dhe përditshmërinë e kombit shqiptar?

Edhe me këtë rast kemi të bëjmë me mosnjohje të realiteteve. Sistemi krishter katolik nuk është i ngjashëm me sistemin islam apo ortodoks. Sistemi katolik e ka zhvilluar tej mase institucionin e bamirësisë përmes formimit të misioneve, të rendeve të ndryshme të murgeshave. Në njërën nga këto rende, institucione katolike të bamirësisë, një shqiptare me prejardhje nga Kosova, e lindur në Shkup, Gonxhe Bojaxhiu dha kontribut madhështor bëmirës, fitoi çmimin Nobël dhe u shpall shenjëtore. Nga ana tjetër, vepra, personaliteti i saj, në momentet më të rënda dhe vendimtare historike na shërbeu si digë e pakapërcyeshme ndaj etiketimeve të ndryshme të armiqve tanë që synonin t’i rrënonin pretendimet, përpjekjet tona për çlirim.

Në ato kohë të vështira të kombit, ne kishim nevojë për të dhe jo ajo për ne. Madje, instrumentalizimi politik i figurës së saj nga ana jonë ishte shpeshherë vulgar. Ajo, e shquara e botës nuk kishte, nuk ka dhe nuk do të ketë nevojë për shquarjen tonë provinciale, për përmendoret tona, por ne kemi nevojë për të. Këto janë fakte që duhet të pranohen nga të gjithë shqiptarët. Nëse nesër një shqiptare e devotshme myslimane arrin të japë kontribut të ngjashëm universal, natyrisht se do të adhurohet nga të gjithë shqiptarët, pa marrë parasysh përkatësinë fetare. Është e pakuptimtë që në Shqipëri të respektohen përqindjet abstrakte në dëm të vlerave. Duhet ta pranojmë logjikën e ngritjes së përmendoreve për vlera të njëmendta njerëzore dhe kombëtare.

Ky debat i filluar dhe që po vazhdon në mediat tona, duhet të mbetet vetëm këtu, apo për këtë duhet të angazhohen edhe qarqet akademike, universitare, e deri ndoshta tek elitat ekonomike e politike?

Derisa nuk do të bëhet dallimi mes vlerave hyjnore dhe vlerave religjioze ky debat heshtur apo hapur do të vazhdojë të na shqetësojë. E vetmja mënyrë racionale e reagimit ndaj dilemave të këtilla është ulja e intensitetit mediatik dhe e parandalimit të polarizimit fetar. Në këtë debat sërish ka ndodhur një mrekulli që gjatë tërë procesit historik i shoqëron shqiptarët. Debati është hapur, thënë kushtimisht, në mes të pjesëtarëve të të njëjtit besim, kështu që, shpresoj se polarizimet e kuptueshme nuk do të marrin përmasa të pakontrollueshme.

Këto debate gjithmonë janë shkaktuar nga tendencat që të vendoset relacioni i barazvlefshmërisë në mes të religjionit dhe Zotit. Sipas definicionit Zoti është një, ndërkaq religjione ka shumë. Të gjitha skizmat që janë shfaqur te të gjitha besimet kanë të njëjtin burim: kontestimi i identifikimit të vlerave religjioze me ato hyjnore si dhe te mospajtimet lidhur me përkufizimin e instancës që do të japë interpretimin përfundimtar të domethënies së dogmave fetare.

Protestantizmi dhe variantet e tija të shumta u shfaqën nga refuzimi i vendosjes së institucionit ndërmjetësues (administratës fetare) në mes të Zotit dhe të njeriut. Filloi me kontestimin e idesë së indulgjencës dhe përfundoi me afirmimin e idesë se në mes të njeriut dhe Zotit nuk duhet me doemos të ketë ndërmjetësues institucional fetar. Edhe në fenë islame shfaqen rregullisht tendenca të këtilla që e kundërshtojnë fenomenin e shirkut, krijimit të pandanit njerëzor ndaj Zotit. Vehabizmi në esencë e afirmon këtë ide. Dallimet në mes të shiizmit dhe sunizmit kanë të bëjnë me dilemën lidhur instancën përfundimtare të interpretimit të dogmës fetare.

Pra, hyjnorja është absolute, njerëzorja është relative në të gjitha atributet e saja, si në planin intelektual ashtu edhe moral dhe religjioz. Librat e shenjtë nuk lexohen njësoj nga të gjithë njerëzit. Kjo buron nga fakti se njeriu nuk është krijesë e përsosur, por shpesh herë nga interesa të ndryshme vetjake i keqpërdor idealet fetare dhe njerëzore.

Kur do të kuptohet mirë se të gjithë jemi krijesa të Zotit dhe se ai, si krijues i të gjitha gjallesave i do dhe i mbron natyrisht të gjithë njësoj do të shuhet zjarri i armiqësive fetare. Hë për hë, theksimi i tepërt i veçorive fetare, vendosja e raporteve antagoniste në mes tyre, të folurit dhe të vepruarit në emër të Zotit kundër krijesave të tija është një histerie që s’ka të bëjë me misionin e besimit në shoqërinë njerëzore.

Dhe, në rastin konkret, a është abuzuar më shumë se sa duhet me zërin e autoritetit intelektual, duke qenë të vetëdijshëm se ai vazhdon të jetë më me vlerë tek opinioni shqiptar?

Nuk mendoj se kemi të bëjmë me abuzim, por me mungesën e vetëdijes për potencialet mobilizuese të shkrimtarit tonë të shquar, Kadaresë dhe akademikut Qosja. Pa marrë parasysh argumentet e tyre, ata si simbole adhurimi, mund të krijojnë polarizime të panevojshme në shoqëri. Jam i bindur se gjithë ky debat do të përfundoj me konstatimin e përbashkët e të gjithëve se filozofia politike e rilindësve tonë nuk ka alternativë.

Intervistoi: Agim POPOCI

[janulla]

Te dashur anetare te forumit.. ne radhe te pare ju uroje shendet dhe lumturi ne familje.. kisha kohe te gjate pa hyre ne forum ..aresyeja eshte se: mendova se kjo teme eshte mbyllur por ..duke vazhduar te postoni materiale te kunderta me nje te vertete, ju e demtoni z. Kadare..ne ate kohe persona servil u munduan ne c`do drejtim qe te bardhen ta benin te zeze.. ????.
Aktualisht Janulla është në kontroll të organeve tona dhe zhvillon agjitacion e propagandë kundër sistemit tonë socialist.
Si mbas javanit une isha agjente etj....

Janulla Rrapi

[javan]

Njeren pike qe permend Z. Bejko, ate te gjithendodhjes suaj ne internet, porsa e vertetuat.

Mund te degjojme direct nga goja juaj se cili nga dokumentat qe ka sjelle ai ne librin e tij, me date dhe vend nuk eshte autentik?

Te qenit agjent ne ate regjim zonje, sic e dini me mire se une, nuk perjashtonte rastet kur agjenti pushkatohej me pas per veprimtari armiqesore. Le te themi se kategoaria juaj ofronte sherbime me pak cilesore dhe kur sheoqeroheshin me dekonspirim publik, te panevojshme.

[janulla]

zoteri ate regjim gjakatare e di me mire se ju.. familja e ime qysh nga gjyshi vujten me vite por dhe ata qe me persekutuan mua dhe djalin tim vdiqen, shkuan ne helle te djalli..

Manush Myftyu.. frmosi internimin
Foto Cami ...Anetar i KQ
Hekuran Isaj minister MPB
Neshat Tozaj MPB ..servili i z. Kadare etj..Ne kete bote lahen te gjitha..

Sa per Sadik Bejkon lexoje korespondencen time me z. Kadare...

-------------------------------------
Zonja Rrapi,

Po i pergjigjem mailit tuaj te dates 6 maj 2009, ku me drejtoheni per nje problem human: nderhyrjen kunder nje padrejtesie (çeshtje pensioni) ndaj djalit tuaj.
Ne dergesen tuaj ju permendni, me nje gjysme ndjese, nje episod te kaluar, ku u shkel çdo kufi i etikes dhe moralit njerezor kunder familjes dhe, ne radhe te pare, kunder vajzes s'ime. Për parimet e mija morale ështe e huaj çdo ndjenje hakmarrjeje, ndaj pa ngurrim iu them se do ta bej kete nderhyrje, ashtu siç do ta beja per çdo emigrant apo emigrante shqiptare. Aq me teper kur djali juaj, siç e permendni ju vete me te drejte, ndryshe nga ju, nuk ka folur kurre kunder nesh.

Ne kontekstin e nje gjyqi te mundshem midis jush dhe institucionit që duhet te zgjidhe problemin e djalit, krijohet pershtypje e nje shantazhi te terthorte nga ana juaj, ne rast se puna perfundon atje. Lidhur me kete, duhet ta dini mire, zonje, se asnjehere nuk mund te ndodhe qe unë te veproj i shtyre nga çfaredolloj shantazhi. Nese nderhyj per nje çeshtje humane, kete e bej vetem nga nje shtysë: parimet e mija.

Ismail Kadare

P.S. Në qoftê se puna pret, mendoj se eshte me e lehte qe nderhyrja te behet muajin e ardhshem, (mesi i dyte i qershorit), kur te ndodhem ne Shqiperi. Perndryshe do behet me telefon qysh tani nga Parisi.

----- Original Message -----
From: jr080201@aol.com
To: ekadare@free.fr
Sent: Friday, May 08, 2009 2:28 PM
Subject: Leter


Zonja Elena dhe zotni Ismail Kadare...dhe se jemi armiq te betuar per njeri tjetrin , prap ju uroje shendet dhe lumturi ne familje(nuk eshte hipokrizi)...U be cu be ne te kaluaren.. per fajin e te dy paleve ..me dokumentat qe jane fakte une prap toleroje ..por cndodh ne te vertete.. ?miqte dhe dashamiret e juaj si Kastriot Dervishi, Sadik Bejko, Fahri Balliu etj.. nuk na lene rehat me shpifjet e tyre.. Problemi qe me detyron tju shkruaj juve eshte : futja ne liste e djalit tim per te marre demshperblimin e te persekutuare,gje qe vetem Kastriot Dervishi drejtor i arkivit te M.P.B e pengon duke i derguar ministrit te drejtesise se nuk i takon .. esht i denuar per ceshtje ordinere...Vite perpara ku president ishte z. Sali Berisha Renatos i dhane 2 milion leke dhe 7 milion letra me vlere, sepse ishte ne grupin A per pa aftesi mendore dhe si tani ne te njejten demokraci per hire te Kastriotit nuk ja japin .. Une kam menduar ti hedh ne gjygj ..por me vjen keq se ju do te diskreditoheni per te dyten here... Megjithate une pres nderhyrjen tuaj ne qoftese e shihni te aresyeshme...Vitet kalojne dhe mosha ben te veten.. te pakten ky djale qe kure nuk flet ndonje fjale per ju. te kete nje fare pensioni per jeten e tije ...Nuk e zgjas shume, se fjalet e teperta jane fukarallek..

Respekte Janulla Rrapi

Pres pergjigje

-------------------------------
Ju lutem dhe nje here mos vazhdoni me .. Na lini rehat ne hallet tona dhe mos u kenaqni me vuajtjet dhe dhimbjet e te tjereve.......

[Preng Sherri]

Rexhep Qosja dhe Ismail kadare janë dy kolosë të kohës së sotshme!
Për aqë sa e kam për " detyrë intelektuale" të kundershtojë ata që sulmojn Qosjen për aqë e kam atë të drejtë të jem kundra atyre që sulmojn Kadarenë!
Polemikat e njërit dhe të tjetrit janë Enciklopedi në vete; Qosja dhe Kadare mund të konkurohen vetëm me vepra!
Të gjithë ata që përziejnë jetën private të Shkrimtarit duke aluduar në rastin " E Renato rapit" tregohen shumë të ultë ngaqë harrojnë që; shkrimtari nëse është prindë ka të drejtën e njejtë për t'i mbrojt fëmijët e tij; familjen e tij po me të gjitha mjetët sikur githë të tjerët!


Por me këtë rast më lejoni t'ju sjellë një VJERSHë të Kadares që për mua është margaritari i tij më i arritur në këtë zhanër.

Poezia e tij mbanë titulin:

KOSOVA

Sa herë kam kaluar mbi qiellin tënd, Kosovë,
midis reve të tua të rënda, gjëmimeve të tua.
Ca pika shiu rrokullisnin, nga dritarja e avionit,
diç thanë.

( As ato s'mund t'i prek dot, janë përjashta),
Një vetëtimë që kaloi përbri m'u duk se ma bëri
me dorë.

E pra, ky është shiu yt,retë e tua, bubullimat
e tua.

Ca sinjale të shpejta, xixëllima mendimi
inkadeshente.

Kurse kurrizi i gjerë i tokës sate vrapon diku
poshtë,

Duket e zhduket i zymtë midis zgavrave të reve.
largohemi vazhdimisht. Tani ti mbete prapa.
Tani krahu i avionit në qindra copa të pret.

[javan]

Kerkesen Zonje duhet t’ja u drejtoni ithtareve tuaj ne kete teme si te cilet sollen pa asnje skrupull ceshtjen me emrin tuaj vetem per te projektuar “padrejtesite” qe ka bere Kadareja.

Personalisht e quaj antikombetare dhe te ulet te perdor interesat personale ose thashethemet per te hedhur balte mbi vlerat e kombit shqiptar (dhe kete e kam shprehur ne nje post te meparshem, ku kam shkruar se jeta private e Kadarese nuk eshte problemi yne per diskutim), gje te cilen ju e keni bere duke i derguar Komisionit te Votimit per cmimet nderkombetare ate leter pa skrupuj individuale, me nje perqasje kedashesie jo vetem ndaj shkrimtarit por edhe ndaj tere kauzes shiptare qe ai perfaqeson , e me pas, duke publikuar po kete leter dhe korrespondence tjeter private ne mediat elektronike per te perfituar kredi personale, ndonese kjo vjen me cmimin e neperkembjes se emrit te djalit tuaj dhe te femijes se pafajshme te Kadarese.

Kjo eshte replika ime e fundit ne kete teme.

[Colomba]

Une mendoj se poezite e Kadarese flasin vet pa koment!

MALL
Ca pika shiu rane mbi qelq
Per ty une befas ndjeva mall
Jetojme te dy ne nje qytet ,
Dhe rralle shihemi sa rralle.

Edhe mu duk pak e cuditshme,
Si erdh kjo vjeshte,ky mengjes
Qiejt e ngrysur pa lejleke,
Dhe shirat pa ylbere ne mes

DHe thenia e vjeter e Heraklitit
Sec m'u kujtua sot ,per dreq
"Te zgjuarit jane bashke ne bote,
kurse te fjeturit vec"

Ne c'enderr kemi rene kaq keq
Qe dot s'po zgjohemi valle?
Ca pika shiu rane mbi qelq
dhe une per ty sec ndieva mall.

[Colomba]

KOHA E PAMIAFTUESHME...

S'kam kohe te harroj shume gjera
Qe nga mendja ti nxjerr per jete,
Per tragjiket e vjeter dhe shkreptimat
Do te me duhen se paku dy vjet.

Dhe ndoshta po aq per Danten,
DHe per frengjishten tok me plazhet po aq,
Ndoshta grate do jem duke fshire ,
Kur muzgu do te afrohet nderkaq.

Si udhetari me peshe te tepert ,
Para avionit qe niset pas pak.
I ngarkur rendshem ende ,
Do te afrohem prane varrit humbak.

Nga supet si ta heq kete barre?
Ku ta hedh kete peshe,si?
Me te s'mund te zbres atje poshte,
Por as larte dot s'e le kurrsesi.

I menduar gjer ne cast te fundit,
Nga mosthenia, nga pengu tragjik,
Nje shenje ndoshta te pakuptueshme ,
Do t'ju bej te gjithve e do ik.

Zgjodha kete poezi sepse une e gjej veten time krejt ketu brenda.Prandaj eshte i mrekullueshem Kadare se ne poezite e tij rrine shume rehatshem shpirtrat e lexuesve te tij.
Lexoj e rilexoj e me teper kam deshire t'i lexoj .poezite e tij ,flasin ,ndiejne ,vuajne, dashurojne sikur te jene te gjalla.Poeti me penen e tij te arte ka ditur tu jape jete tu jape shpirt te lire dhe te pavdekshem.Ka ditur tu jape ndjenje te pakufizuar e cila prek c'do shpirt romantik,melankolik,te gezuar,enderrimtar.I Mrekullueshem.

[bili99]

Te kuptojme "Kohen e Pamjaftueshme"...tik...tak..tik...tak, tik tak qe duhet te jete nje perkujtim per te gjithe ne ,se jemi duke shkuar ne nje drejtim! pra te jemi me pozitiv, me zemergjere dhe me te mire per njeritjetrin ne kete kohen tone te pamjaftueshme qe na ka mbetur! Te prodhojme energji pozitive, gazmore dhe lumturie, individet e lumtur e bejne nje komb te lumtur.

Rrofshi te gjithe qe nderoni kete teme dhe kete emer , me shkrime , me pauza te kendshme me vargje dhe mendime pozitive per shkrimtarin tone me te madh, per shkrimtarin qe dita dites afrohet kah "shenja e pakuptueshme " fizike, dhe perjetesia!

me nderime,
bili99