Ndotja, reagon Ministria e Mjedisit: Bashkia nuk po zbaton lejet mjedisore

[Edvin83]

Kryetari i bashkise Edi Rama u shpreh dje se ndotja e ajrit ne kryeqytet vjen kryesisht nga automjetetet dhe nga karburantet jashte standarteve
Ministria e Mjedisit ka reaguar sot ndaj kerkeses se bere dje nga kryetari i bashkise Edi Rama i cili kerkoi nga qeveria te marre sa me shpejt masa per permiresimin e cilesise se ajrit ne kryeqytet. Zevendes ministri i Mjedisit, Aleksandër Garuli ka cilesuar si ndotesen kryesore te ajrit ne kryeqytet Bashkinë e Tiranës e cila sipas tij nuk kontrollon punimet nga firmat ndërtuese në rrugët e kryeqytetit.
Garuli ishte sot në një prej segmenteve të unazës në kryeqytet te cilen e quajti një nga zonat më të ndotura edhe për faktin se firma ndërtuese e këtij segmenti nuk zbaton lejen mjedisore të dhënë nga Ministria e Mjedisit.
Kryetari i bashkise Edi Rama u shpreh dje se ndotja e ajrit ne kryeqytet vjen kryesisht nga automjetetet dhe nga karburantet te cilat sipas tij nuk jane brenda standarteve te kerkuara. Ne kete kuader Rama kerkoi nga qeveria te siguroje nje cilesi me te mire te karburantit, qe sipas tij eshte edhe nje nga shkaktaret me te medhenj te ndotjes se ajrit.
Marre nga: Balkanweb.

NE fakt ndotja prej ndertimeve eshte shume shqetesuese. JE duke ecur rruges dhe papritur prane teje kalon nje kamion plot me dhe e me mbeturina ndertimore qe gjate ecjes derdh me dhjetera kile dhe, duke e bere rrugen plot me pluhur. NE vende tjera behen ndertime edhe me shume por nuk sheh aspak dhe e pluhur sepse marrin masa gjate transportimit te tij. Deri kur banoret e Tiranes do te jetojne ne kete sketerre pluhuri?

[shefqeti11]

Nuk mendoj se do jet konflikti i vetem Qeverri - Bashki si ky i mesipermi, ashtu sic nuk ka qene i vetmi deri me sot, do te ket edhe konflikte me te medha se ky, derisa te qeverrisi plotesisht vetem nje parti, pasi kurre nuk ka ndodhur dhe as ka per te ndodhur komunikime dhe marrveshje te perbashketa per nje Shqiperi me te mire.

Deri ateher, Jo vetem qytetaret e Tiranes do jen nen kete ajer te ndotur por dhe e gjithe Shqiperia keshtu ka per te vazhduar.

[Edvin83]

Nënkryetarja e Bashkisë së Tiranës kërkon marrjen e masave urgjente për mjedisin


Niveli jashtëzakonisht i lartë i ndotjes së mjedisit në kryeqytet ka qenë sërish kryefjala e apelit, që përfaqësuesit e Bashkisë së Tiranës i kanë drejtuar qeverisë. "Ndotja e ajrit në Tiranë matet në shifra, që jo vetëm kalojnë normat e Bashkimit Evropian, por edhe normat kombëtare, që deri tani kanë qenë më të larta, ndaj kërkohet një përfshirje serioze e qeverisë në plan-veprimin për menaxhimin e cilësisë së ajrit", u shpreh dje nënkryetarja e bashkisë së kryeqytetit, Vali Bizhga. Sipas saj, burimi kryesor i ndotjes së ajrit në qytet përfshin mjetet e transportit, të cilat zënë vendin e parë në inventarizimin e burimeve. Ato janë kontribuueset kryesore të oksideve të karbonit, azotit, squfurit, si dhe produkteve kancerogjene. Pikërisht për këtë arsye Bizhga ka apeluar për një ndërhyrje urgjente nga ana e qeverisë dhe një bashkëpunim pa rezerva nga bashkia. "Lidhur me uljen e ndotjes së ajrit në qytetin e Tiranës, ne nuk kemi kërkuar polemika me qeverinë, por përkundrazi, kërkojmë të rrisim ndjeshmërinë për aksione konkrete dhe mundësi për koordinim e bashkërendim në funksion të përmirësimit të situatës", ka thënë Bizhga, duke shtuar se "ne këmbëngulim të shohim angazhime konkrete nga ana e qeverisë për aksione konkrete në shërbim të rritjes së cilësisë së jetës". Në një analizë të mëtejshme të specifikave të këtij burimi ndotjeje në kryeqytet, ajo ka renditur numrin e madh të makinave të vjetra që janë në qarkullim, të cilat nuk sigurojnë një djegie të mirë të karburantit. Gjithashtu, pjesa më e madhe e automjeteve, pothuajse 78 për qind e tyre, punojnë me naftë. Duke i shtuar kësaj edhe cilësinë shumë të ulët të karburanteve të përdorura apo edhe kontrollin modest të shkarkimeve nga automjetet, Bizhga ka theksuar se "ta klasifikosh këtë si një problem që ka të bëjë me ndërtimet në Tiranë do të thotë të mos kesh kuptuar asgjë nga ajo që po ndodh aktualisht në vendin tonë". Më tej, numri dy i bashkisë kryeqytetase ka përmendur faktin se mbrojtja e mjedisit është një prioritet që qëndron në krye të listës së standardeve të kërkuara nga Bashkimi Evropian. Për rrjedhojë, ai mbetet në krye të prioriteteve të Marrëveshjes së Stabilizim-Asocimit. "Sa më shumë kërkojmë t‘i afrohemi këtij bashkimi, aq më shumë rritet obligimi ynë në këtë drejtim", ka thënë ajo. Është tashmë një fakt i njohur që rritja e nivelit të gazeve të efektit serë në atmosferë qëndron në themel të ngrohjes globale që përjetojmë dhe të përpjekjeve që po bëhen nga organizmat ndërkombëtare për të ridimensionuar politikat kombëtare dhe lokale të çdo vendi. Ngrohja globale vazhdon të progresojë pikërisht prej emisioneve gjithnjë e në rritje të gazeve të efektit serë, përfshirë këtu CO2, si pasojë e konsumit të madh të produkteve të djegies, gjë që e bën të domosdoshme një politikë të re mjedisore në vendin tonë dhe posaçërisht në kryeqytet.

[Zemrushja]

Do të largohen leshterikët, do të punohet dhe dezinfektohet rëra

Ndërmarrja e pastrimit në Plazh ka nisur përgatitjet për sezonin e verës duke filluar me largimin e leshterikut si dhe më pas me fillimin e punimit të rërës.

Drejtori i ndërmarrjes Ali Karaj ka thënë se 7000 m3 leshterik do të largohen deri më datë 1 maj dhe më pas do të fillojë plugimi, frezimi dhe dezinfektimi i rërës nga bakteret e insektet. Për të përmbushur detyrimin një javor janë vënë në shërbim të ndërmarrjes 12 kamionë për transportin e mbeturinave dhe 2 fadroma.

Ndërmarrja mbulon hapësirën bregdetare në gjatësinë 3.4 km në një sipërfaqe rëre prej 17 ha dhe sipas drejtorit Karaj do të punohet me tre turne. I gjithë aksioni konsiston në shndërrimin e Durrësit në një qytet bregdetar me parametrat e duhura për një turizëm serioz.

Problemet e higjienës dhe të infrastrukturës vitet e shkuara e kanë “skeduar” Durrësin në një nga qytetet më të “pakëndshëm” për turizëm. Gjithsesi këtë vit duket se pushtetarët vendorë janë angazhuar për të thithur një pjesë të mirë të pushuesve

Gazeta Metropol

[Brari]

mbldhini temat me nji vend kur jan per nje problem..

--

Zgjohu arsye! Teknologjia është jetë

Natyra? Një resurs sepse është njeriu. Teknologji e globalizim? Pa to do të kishim pësuar fatin e dinosaurëve. Një dekalog kundër profetëve të shkatërrimit




Nga pikëpamja e progresit material, shekulli i XX-të ka qenë më i jashtëzakonëshmi i të gjithëve. Vende si puna e Shteteve të Bashkuara apo ato evropianoperëndimore kanë fituar 30 vjet në jetëgjatësi dhe kjo është më shumë sesa është fituar gjatë gjithë historisë së mëparëshme. Më parë çdo familje kishte përvojë konstante me vdekjen: një fëmijë i lindur në 1900 kishte më pak se 1 përqind mundësi që të arrinte të pesëmbëdhjetat pa vdekur vetë, një vëlla ose një nga prindërit. Sot në Perëndim familjet mbesin të pacënuara (ndoshta të ndara nga divorci, por ama jo nga vdekja) në 99 përqind të rasteve deri kur fëmijët bëhen adultë. Duke folur për globalizimin, fakti që njerëzit kanë akses në një ushqim më të mirë dhe jeton një jetë më të shëndetëshme, është një fenomen që i intereson të gjithë botës, përveëse disa pjesëve të Afrikës. Një prej paradokseve më të mëdha të shekullit të 20-të është se pikërisht teknologjitë që kanë bërë të mundura këto ndryshime të jashtëzakonëshme janë vënë gjithnjë e më shumë nën akuzë.


Kohërat e vjetra të mira…

Gjinia njerëzore nuk ka pasur kurrë akses ndaj ujit të pijshëm dhe ushqimit të sigurtë në mënyrë konsistente: uji shpesh ishte i ndotur, bagëtia mbante sëmundje dhe intoksikimet ushqimore qenë bukë e përditëshme. Duke filluar nga 1990, ka filluar të trajtohet uji me klor për ta bërë të pijshëm dhe, për herë të parë në historinë njerëzore, shumica dërrmuese e disa popullsive nuk ka vuajtur, përveçse në raste të rralla, nga sëmundje të transmetuara nëpërmjet ujit. Pavarësisht kësaj, Greenpeace ndjek një fushatë energjike për të ndaluar përdorimin e klorit në trajtimin e ujërave, në zhvillimin e ilaçeve dhe në mbrojtjen e kulturave. Çdo herë që verifikohet ndonjë epidemi e aftës episodike, lëvizjet ambientaliste dhe organizata të tjera fajësojnë bujqësinë moderne, por e vërteta është se tufat në Botën e Tretë vuajnë rregullisht nga kjo dhe nga sëmundje të tjera. Realiteti është se afta episodike dëshmon nivelin shëndetësor dhe cilësinë e prodhimit tonë ushqimor. Në fakt sëmundja është shumë ngjitëse, por nuk i vret kafshët, duke u shkaktuar vetëm diarré dhe për pasojë një zvogëlim të prodhimit të mishit e qumështit. Pikërisht pse kemi arritur këtë nivel të jashtëzakonshëm shëndetësor në prodhimet ushqimore, meren masa ekstreme për të penguar përhapjen e këtyre sëmundjeve. Mund ta vazhdojmë listën e produkteve të shkencës e teknologjisë të shekullit të fundit duke folur për ushqimin, sigurinë ushqimore apo pesticidet (si DDT-ja) dhe rolin e tyre si në prodhimin e ushqimit, ashtu dhe në shëndetin publik (DDT-ja e ka çliruar Italinë nga kamzhiku i malarjes që ia ka marrë shpirtin gadishullit qysh kur njerëzit e popullonin dhe ka parandaluar një epidemi tifoje në fund të Luftës së Dytë Botërore). Shumë thonë se komponimet kimike të sintezës po na vrasin dhe komenti-pyetje imi është si më poshtë: nëse shkenca moderne dhe teknologjia po na vrasin, atëhere përse jetojmë kaq shumë? Kritika ndaj të gjitha këtyre teknologjive që na kanë sjellë kaq benefice është pinjoll i një besimi më të thellë: se teknologjia dhe shkenca janë të dëmshme për njeriun dhe të huaja për natyrën e tij. Asgjë nuk është më larg nga e vërteta dhe më lini ta demostroj në dhjetë pika.


Njeriu dhe teknologjia? Janë një gjë e vetme

Stërgjyshërit tanë janë evoluar si qënie që prodhonin pajisje dhe ne jemi të paimagjinueshëm pa këto. Për shembull, kemi jo vetëm një dorë, një kyç dhe një krah të ndryshëm nga ato të shimpanzeve dhe të njeriut të Neandertalit, por edhe zoën e pjesës trunore që kontrollon dorën shumë më të zhvilluar. Kështu, sa më shumë një njeri arrinte të bënte vegla më të mira, aq më shumë arrinte të mbijetonte dhe për pasojë favorizohej nga seleksionimi.


Vegjetarianët? Të falenderojnë tekno-gjithngrënësit

Gjatë rrugës së evolucionit kemi zhvilluar një tru me përmasa të mëdha që konsumon të paktën 30 përqind të energjisë së përdorur nga trupi ynë. Ky instrument i mrekullueshëm që është mendja është operativ 24 orë në ditë dhe e kërkon në mënyrë të vazhdueshme këtë mbështetje energjitike. Në të njëjtën kohë ka ndryshuar aparati ynë tretës, duke reduktuar zorrën e poshtëme, kështu që eliminojmë me shpejtësi fibrat pa arritur ta nxjerrin energjinë (siç bën për shembull gorilla, që shpenzon shumë nga koha e vet për të gjetur material vegjetal me përmbajtje të ulët energjie dhe ushqyesish). Kjo do të thotë se jemi bërë të pavarur nga ushqimi me dendësi të madhe, si mishi dhe frutat, ku për t'i siguruar kërkohet aftësi intelektuale për të kujtuar stinën dhe vendndodhjen e secilit frut ose për të arritur të përzënë kafshët më të forta e më të shpejta. Atyre që kontestojnë zakonin e të ngrënit mish, mund t'u ktheheni e t'u thoni se sot është e mundur të jesh vegjetarian, për shkak se teknologjia dhe shkenca prodhojnë një seri ushqimesh me dendësi të lartë.


Nuk ekziston një "gjendje natyrore" tek e cila të kthehesh

Nevoja të bën të veprosh, por është po aq e vërtetë e kundërta, domethënë që mendja jonë. Me të gjitha shpikjet e saj, ka gjeneruar nevoja gjithmonë të reja, jo vetëm në terma evolutivë (varemi nga shpikjet dhe nuk mund të jetojmë pa to), por edhe pse nëpërmjet teknologjisë kemi arritur të krijojmë qytetërimi më të dendura, që bartin probleme "të reja" dhe për të cilat duhet teknologji e mëtejshme. Rreth 12 mijë vjet më parë mund të kishim shtuar koeficentin e vdekshmërisë për të mbajtur popullsinë në ekuilibër me ambientin ose të shpiknim bujqësinë për të mbështetur shtimin demografik: një prej nderimeve më të mëdha që i duhet bërë njeriut është se kur i është dashur të bëjë një zgjedhje, ka zgjedhur për jetën.


T'i përshtatemi ambientit apo të përshtasim ambientin

Në kundërshtim me primatët e tjerë, njeriu ka qenë i aftë ta popullojë të gjithë tokën pa specizim (domethënë pa u dhënë origjinë specieve të shumta të përshtatura në mjedise të ndryshme). Përshtatja biologjike është një proces i ngadaltë që jo gjithmonë funksionon: ne nuk i jemi përshtatur ambientit, por, nëpërmjet teknologjisë, ia kemi përshtatur ambientin vetes sonë. Kur njerëzit flasin për të jetuarën në harmoni me natyrën, duhet nënvizuar se natyra e vetme që mund të vlerësojë njeriu pa teknologji është ajo e pyjet e shirave apo savanat e tropikëve. Motivi i vetëm për të cilin sot mund të vlerësojmë bukuritë natyrore të Italisë, të Suedisë apo Teksasit është pse kemi zhvilluar teknologjinë që në ka mundësuar të jetojmë në këto vende. Pa teknologji nuk do të ishim gjë tjetër veçse specia e rradhës e primatëve tropikalë gjithmonë nën mëshirën e fluktuacioneve të rastësishme të ambientit që mund të përcaktojnë një rënie katastrofike apo deri dhe zhdukjen.


Lidhur me "të egrin e mirë"

Dikush thekson se kemi humbur konceptin e natyrës që kulturat primitive e kishin shumë të pranishëm. Gjithësesi, duhet të kuptojmë se vlerësimi i natyrës është thelbësisht një fenomen modern, tipik i atyre që kanë pasur privilegjin të rriten në një shoqëri si e jona që i mbron nga të gjithë aspektet më shkatërrimtare të fenomeneve natyrore. Alpet qenë parë historikisht si një barrierë, të vështira për t'u kaluar apo pengesë për pushtuesit. Mund të datojmë saktësisht një ndryshim mentaliteti dhe t'ia atribuojmë poezisë së Petrarkës "Ngjitje në malin me erë", ku flitet për Alpet si një bukuri dhe jo si pengesë. Shumë sot imagjinojnë se popujt primitivë jetonin në harmoni me natyrën, por realiteti historik është ndryshe: popullsitë e Polinezisë, menjëherë sapo arritën në Zelandën e Re, asgjësuan 7 specie zogjsh të mëdhenj tokësorë dhe në ishullin e Pashkëve, për shkak të praktikave të tyre bujqësore, i prenë pemët deri më një. Nëqoftëse njerëzit mendojnë se ishujt e Polinezisë qenë parajsa përpara kontaktit me Evropën, duhet të kujtohet se kanë vuajtur periudha periodike zije. Me këtë sigurisht që nuk dua të përçmoj popullsitë e shtetit paraindustrial: çdo popullsi duhet ta gjejë rrugën e vet për t'u përmirësuar.


Adhurues të natyrës? Po, falë Perëndimit

Për bujkun, natyra është e përbërë nga insekte të dëmshëm, përmbytje dhe sëmundje të çdo lloji. Bujqësia moderne nëpërmjet ujitjes, pesticideve, përmirësimit gjenetik etj., ka arritur të japë një mbrojtje të caktuar kundër këtyre evenimenteve katastrofikë. Për një kimist, natyra prodhon mijëra përzierje, shumë prej të cilave janë mutagjene, kancerogjene apo të helmëta. Ne hamë në ditë 1500 mg përzierjesh natyrore të klasifikueshme si kancerogjene dhe më pak se 1 mg pesticide sintetike e megjithatë shumë janë të fiksuar nga ky miligram i vetëm dhe harrojnë rreziqet e 1499 miligramëve të tjera. është e vështirë të shikosh natyrën në mënyrë romantike kur mund të kërcënohet mbijetesa jote ose e atyre që duam dhe jo rastësisht shumë ashurues të natyrës jetojnë në Perëndim.


Nuk ka natyrë pa njeri që thotë "Unë"

Mendja është organi i vetëm që ne njohim koshient për vetëveten. Vetëm njerëzit zotërojnë gjuhën që u mundëson atyre të flasin për vetëkoshiencë. Një shkencëtar e ka komentuar këtë fakt duke thënë se mendja njerëzore është modaliteti me të cilin universi njeh vetëveten. Për aq sa i thjeshtëzuar, mbetet fakti se nëpërmjet teknologjisë ne mund të njohim natyrën dhe universin më shumë se cdo krijesë tjetër ka ditur ta bëjë një gjë të tillë apo më shumë sesa njerëzit do të bënin pa ditur ndonjëherë asgjë pa teknologji. Mbi të gjitha sepse pa teknologji shumë nga bota nuk do të ishte aksesibël, por edhe pse nëpërmjet teknologjisë mund të përdorim dhe eksplorojmë universin në mënyra të paimagjinueshme më parë, si të shikuarit prapa në kohë (për shembull duke studiuar galaktika të vletra miliarda vjet). Veç kësaj mendoj se të gjithë njerëzit me mangësi fizike, si fizikani Stiven Houking, që falë teknologjisë mund të lëvizë dhe ndihmohet të flasë, duke arritur të shprehë kështu të gjithë atë që zbulon mendja e tij lidhur me origjinën e universit. Në kundërshtim me të gjithë literaturën që e paraqet teknologjinë si diçka që të bën të sëmurë, mendoni për të gjithë ata njerëz që kanë pësuar zëvendësimin e femurit, që kanë pësuar një operacion të mushkërive dhe sesi jeta e tyre, në këtë kuptim, është më e shëndetëshme.


Natyra është një resurs? Po, ama nëqoftëse njeriu e ngulit në kokë

Kur paraardhësit tanë merrnin një gur, kjo gjë nuk ishte në vetëvete një resurs përderisa nuk mbështeste asnjë formë jetese; por kur njeriu kishte një ide dhe nëpërmjet zhvillimit të aftësive të tij manuale e transformonte gurin në pajisje, atëhere guri transformohej në resurs. Koncepti i resursit kështu që nuk është i lidhur ngushtë me objektin, por është funksion i njohjes, i inteligjencës dhe i aftësisë njerëzore për të transformuar materien. Argjila apo mineralet metalifere nuk qenë asgjë më përpara se njeriu të mësonte të kontrollonte zjarrin dhe të ndërtonte furra për pjekjen e tyre, për të prodhuar kështu qypa e metale. Historia e teknologjisë është historia e krijimit të resurseve dhe kemi gjithnjë të aftë të krijojmë resurse më shpejt sesa i konsumojmë ato. Një fakt midis të shumtëve është se cmimi i artikujve ushqimorë si puna e orizit është në rënie në mënyrë të vazhdueshme gjatë 250 viteve të fundit, pavarësisht shtimit të popullsisë dhe për pasojë të kërkesës.


"Natyrore" është vetëm… vdekja

Duke parë që dikush e përcakton njeriun si një kancer për tokën (një përcaktim që e konsideroj të trupëshëm) le t'i hedhim një sy kujt është natyrore dhe kujt jo, Sëmundjet janë natyrore; katasrofat natyrore janë natyrore. Dante (dhe Komedia Hyjnore), Beethoveni, Leonardo dhe një aradhë e tërë artistësh në vendet perëndimore dhe në të gjitha kulturat do të ishin padyshim "jonatyrorë". Lidhur me këtë duhet të kujtojmë se në vend që të jetë një anestetike për artin, teknologjia shtyn zhvillimin artistik dhe artistët kërkojnë gjithmonë të shkojnë përtej teknologjisë në dispozicion të tyre. Sigurisht që i njihni ngjyrat e mrekullueshme dhe brilante të impresionistëve apo piktorëve si Matís, por ndoshta nuk dini se impresionistët janë lehtësuar në punën e tyre nga dy instrumenta shumë të rëndësishëm: i pari është teknologjia e tubetave me ngjyra të parapërziera, kështu që artistët mund të pikturonin lehtësisht dhe i dyti është se shumë prej ngjyrave brilante të përdorura prej tyre qenë të përbëra nga ngjyrosës me bazë aniline, nxjerrë nga bitumi i qymyrit: mendjemprehtësia e mrekullueshme e njeriut e ksh marrë atë gjë të shpifur të zezë të quajtur bitum dhe kish nxjerrë prej saj ngjyra të mrekullueshme. Ose të mendojmë për Beethovenin dhe sonatat e koncertet për piano dora-dorës që instrumenti evoluonte nga pikëpamja teknologjike, duke kaluar nga piano me katër oktava e gjysëm në atë me pesë oktava e gjysëm (kjo e fundit një produkt i revolucionit industrial, pajisur me një kornizë të celiktë e aftë për të toleruar tension më të madh të nevojshëm për të krijuar tinguj më akutë). Si çdo artist i madh, Beethoveni jo vetëm përdorte teknologji të kohës, por kërkonte gjithmonë të shkonte më tej. Sot shumë koncertistë, kur luajnë pjesët e tyre për piano, thojnë se do të donin të shkonin përtej limitit të imponuar nga piano siç ekzistonte atëhere dhe e luajnë muzikën e Beethovenit jo siç ishte shkruar, por ashtu siç e imagjinojnë se ai kish ndërmend ta luante, duke përdorur gamën e gjerë të oktavave që ofrojnë pianot moderne. Kështu, më shumë se një anestetike, teknologjia e shtyn përpara nivelin e arteve dhe çdo brez i ri zotëron një gamë gjithnjë e më të gjerë mundësishë artistike me të cilat të punojë. Dëshmi është kupola e Duomos së Firences, që është dashur të përforcohet me kavo sepse arkitekti e kish bërë më të madhe sa lejonte teknika e kohës dhe kjo është një metaforë për të gjithë përpjekjen njerëzore, për shkak se është në natyrën tonë njerëzore zakoni për të shkuar përtej vetes sonë. Progresi i njerëzimit varet nga njerëz që marrin mbi vete rreziqe, jo një rrezik kallp dhe qëllim në vetëvete, por njerëz që rrezikon për të arritur një madhështi. Sot ekzistojnë shumë grupe që duan të bllokojnë çfarëdo veprimi, që sipas akuzës bart një rrezik, pavarësisht se një aksion i tillë ka avantazhe të mëdha potenciale. Në të vërtetë mos marrja përsipër e rreziqeve është rreziku më i madh që mund të kemi. Kemi rreziqe të njohura në Afrikë, ku nuk ka ushqim sa duhet dhe popullsia rritet, por këta duan të ndalin zhvillimin në bioteknologjitë bujqësore për arësye rreziqesh që nuk arrijnë as edhe ti përcaktojnë. Këta grupe ambientalistësh duan që të na bëjnë të preokupohemi për gjëra që nuk dijmë as edhe që ekzistojnë, ndërsa na ndalojnë që të merremi me probleme reale.


Globalizimi? Është historia e aventurës njerëzore

Nuk do të doja që të kalonte ideja globalizim = McDonald. Kur flasim për globalizim flasim për diversitetin e mrekullueshëm të historive, kulturave dhe teknologjive të vëna në dispozicion të të gjithë njerëzve. Globalizimi na ka dhënë një gamë më të gjerë zgjedhjeje. Si amerikan, jam absolutisht krenar për faktin se njerëzit me ngjyrë amerikanë ka kontribuar kaq shumë në zhvillimin e Bluzit, që nga ana e tij është një pasurim kulturor për të gjithë botën. Në vitin 1929, filozofi kinez Hu Shih shkruante lidhur me nocionin romantik se Perëndimi, në prosperitetin e tij, ishte materialist, ndërsa Lindja, në varfërinë e saj, spiritualiste. Hu Shih theksonte se "materializmi dhe spiritualizmi janë keqvendosur" dhe se termat duhet të inversoheshin: në të vërtetë ai gjente lartësisht shpirtërore që një qytetërim mund të mishëronte ide në makineri dhe vepra të tjera inxhinierike, duke i shpëtuar njerëzit nga varfëria. Sipas Hu Shih, mund të përcaktohej materialist një automobil, por ai nuk arrinte të shikonte pikërisht asgjë shpirtërore në një ulërimë të lëshuar nga një qënie njerëzore. Nuk them se teknologjia është pa probleme ose se nuk ekzistojnë vështirësi në botë për shkak të globalizimit. Duhet së paku ta përdorim teknologjinë në mënyrë më inteligjente ose në mënyrë më njerëzore, por kemi nevojë për të. Në manastiret mesjetare lëvizja kluniaçente ka hedhur bazat për revolucionin industrial: rrugët e ujit devijoheshin për të bërë gjëra krejtësisht jonatyrore, si për shembull të vinin në punë mullinj dhe çekiçë. Kjo teknologji është propozuar nga njerëz shumë të mbyllur dhe bota e tërë ka përfituar nga veprat e tyre. Ju sjell kështu një mesazh shprese dhe optimizmi - të cilat nuk rrjedhin automatikisht nga progresi teknologjik - që nëqoftëse kuptojmë natyrën e teknologjisë, mund të krijojmë një botë më të mirë për të gjithë banorët e saj.

Tomas DeGregori është ekonomist, ekspert i zhvillimit dhe i raportit me teknologjinë, jep mësim në Universitetin e Hjustonit në Teksas. Autor librash e artikujsh mbi zhvillimin, globalizimin e teknologjinë. Udhëton shpesh në Azi e Afrikë ku bashkëpunon me projekte zhvillimi me agjensi ndërkombëtare e qeveri lokale. Merr pjesë aktivisht në forumin AgBioView.


Përgatiti: ARMIN TIRANA

rd