Veshtrimi i tij i pare (Finkelstein) ishte ne strategjine qe kto firma ndjekin per bisneset e tyre duke analizuar faktoret qe i kane influencuar ato. C'do dite ne flasim apo degjojme per strategji por c'fare eshte strategjia? Sic e shpjegon dhe vet Finkelstein thekson se: "Strategjia eshte ajo cfare nje kompani ben apo nuk ben per te permbushur visionin e saj ne nje treg konkurues. Theksi per keto strategji vihet tek tre pika kryesore: 1) Strategjia duhet te jete "e ngurte" 2) Disa here duhet te thuhet JO ndaj nje problemi specifik, 3) Jo te gjitha strategjite jane te njejta. te kesh nje strategji "te ngurte" nenkupton se ti e di eksaktesisht "cfare, si, kush" te kompanise tende. Ti e di se kush jane klientet e tu, c'fare historie kane, c'fare imazhi kane ata per produktin tend, nenkupton qe ti e njef ne detaje produktin qe shet si dhe cilesite qe ky produkt ka, dhe sigurisht qe duhet te dish se kujt po ia tregton. Nese per kto tre pika nuk ke informacion te sakte atehere Finkelstein rekomandoi qe t'i rikthehesh kto faktore per te parandaluar ne kohe ndonje problem te mundshem. Si psh. nese nje klient ka probleme me creditin dhe nuk arrin dot te te paguaje ne kohe kjo mund te sjelle nga ana e vet nje "rrezim" pasi nuk i dihet nese ai do te te paguaje apo jo.. me vone. Nga ana tjeter mund te keni disa alternativa per te zgjedhur per nje problem specifik. Normalisht qe ndonjehere do te thoni dhe Jo per nje problem specifik. Rasti i nje klienti qe ka kohe pa paguar ndaj kompanise tende. Nese ti vazhdon ti japesh dhe ti japesh mall dhe ai akoma ste paguan mos prit te mos i thuash me "po" por parapriji klientit tend me "jo" etj. Disa faktore qe ndikojne tek nje problem mundet te mos ndikojne nje problem tjeter, prandaj Finkelstein propozoi qe keto strategji mund te jene fleksibel, varet nga problemi qe ato mbulojne..
Finkelstein zbuloi kater menyra deshtimi: 1) Deshtimi i mendjes se drejtuesit e cila nenkupton qe keto kompani kane ndjekur strategjine e gabuar per te drejtuar kompanite e tyre. Ata deshtuan per te ndjekur problemin ne kohe. Deshtuan per te perceptuar ku ishte pozicioni i kompanise ne ate kohe. Deshtuan te benin analizen e faktoreve qe ndikuan ne kete renie qe ne momentin e pare qe u pa kjo renie psh. nje renie ne shitje. Deshtuan sepse ndoqen nje strategji qe ka qene psh "shpetuese" per nje komapni, por faktoret ndryshojne. Situata nuk eshte e njejte gjithmone. Sic Finekelstein thote " Ndonjehere komapite fusin kaq shume thekse ne strategjine e tyre qe ne te njejten kohe nuk reflekton te verteten e saj, nivelin e suksesit, riskun e kompanise etj. kur nje kompani shkon me tej akoma duke perdorur referimet e gabuara ndaj perjashtimit te te gjith faktoreve te tjere, do te drejtohet drejt nje deshtimi". Kjo nenkupton qe shpesh here kompanite vene theksin ne faktoret qe nuk ndikojne deshtimin e kompanise dhe nuk perceptohen ne kohe ata faktore qe ne te vertet kane dhene ndikimin e tyre. Kjo eshte pikerisht klasifikimi i dyte qe Diamond ka bere ne librin e tij "Renia". "Disa probleme jane te pamundura te perceptohen" (Collapse, pg. 425)
Se dyti, iluzioni per nje "kompani enderrash" (dream company) dhe kjo ndodh pasi ne kompanite e suksesshme drejtuesit e dine se ata jane te shkelqyer, ata e dine se do te japin zgjidhjen e duhur ndaj cdo problemi. Ndonjehere genjejne veten apo si i themi ne "mendjemadhesia" te ben te ulesh koken shpejt. Finkelstein shprehet " Kompania ka nje vizion perfekt se cfare eshte e mire dhe cfare kerkohet te arrihet. Ka punonjes shume te besueshem dhe te afte. Ata nuk kane nevoje te testojne konsumatoret e tyre per shijet qe ata kane. Ky eshte problemi kryesor ne kete deshtim sepse kjo krijon nje barriere per kalimin e informacionit te ri nga konsumatoret ne drejtuesit e kompanise. Kompania duhet te jete cdo dit ne kontakt me "informacionin e ri" qe vjen nga tregu dhe nga konsumatoret. Kompanite duhet te analizojne cfare nevoja kane konsumatoret dhe nese nuk i plotesojne nevojat e ktyre konsumatoreve atehere eshte e sigurte qe konkurenti i ksaj kompanie do te plotesoje kto kerkesa konsumatore. Nese ju bazoheni ne nje strategji " Nuk kemi nevoje te degjojme se cfare thone konsumatoret"atehere eshte e sigurt qe do te humbni." Rezultati i kesaj barriere eshte futja ne treg i nje produkti per te cilen konsumatori s'ka nevoje. C'do te ndodhi me shitjet? Do te bien. A nuk eshte kjo nje "levizje jashte normales" qe Diamond shpjegoi ne "Renia"? Sigurisht qe eshte nje levizje e tille..
Se treti, prishja organizative qe mund te kete ardhur nga nje mungese ne komunikimin jo vetem klient - kompani por edhe ndermjet filialeve brenda kompanise. "Nese ndodh qe nje informacion te injorohet dhe ai nuk perben ndonje problem te metejshem per kompanine, nuk do te thote se duhet te injorohet cdo informacion qe vjen ne komapni."Injorimi i ktyre informacioneve ben e drjtuesit e kompanise te marrin vendimet e gabuara. Nga cdo filial kompania duhet te kete informacionin e vet cdo dite, pasi cdo informacion per drejtuesit do te jete i nevojshem per te marre parasysh ne hartimin e strategjive te tyre. Se cfare do te injorojne nga gjith ky informacion drejtuesit eshte tjeter gje. Kontraktimi i interesave qe kane filialet me njera tjetren nuk do te ndihmojne kompanine per te marre informacionin e sakte nga cdo filial. Kjo ben qe kompania te jete e keqinformuar ndonjehere.
(vazhdon)
Krijoni Kontakt