Perkujtimore Martiret E Shkodres 2 Prill 1990

[engjulli_peje^]

Interviste Me
Flamur Buçpapaj,
ish-Drejtues i Lëvizjes Studentore ne Universitetin e Shkodres.

Lëvizja studentore në Shkodër pati individualitetin e saj, dritën e saj.Në këtë qytet trashëgimia nga perendoria komuniste ishte e papërfillshme, por ishte shumë e egër shtypja që vinte ditë dhe natë nga regjimi. Ai kishte frikë dhe tmerr nga Shkodra e Gjergj Fishtës dhe Martin Camajt. Shumica e njerëzve në këtë qytet na mbajnë mend se si në dhj'etor 1990 u përleshëm me policinë dhe me sigurimine shtetit të asaj kohe. Regjimi atëherë fliste për reforma, por burgjet i mbushte përditë me të rinj antikomunistë. Shumë prej ne studentëve të univesitetit te Shkodrës,(atëherë ILP),përfunduam në biruca, duke filluar nga unë dhe bashkëstudentët e mi Ilir Seci, Ylber Hasani, Nazmi Peka,etj.

Jehona e zhvillimeve demokratikenë Europën Lindore, shembja e Murit të Berlinit, fundi i Çausheskut ngjallën shpresa për ndryshime kudo në vend, por në Shkodër ato krijuan një frymë që do të çonte në dhjetor në stuhi.Unë kam qenë student në Shkodër dhe, për hir të së vërtetës, lëvizja demokratike në këtë qytet të madh kishte kohë që kishte filluar.Protesta antiregjim ishin tentuar qysh me përpjekjet për rrëzimin e bustit të dikatorit sovjetik Stalin, nga një grup antikomunistësh me në krye Dedë Kasnecin dhe Paulin Ndojen,etj.

Ky ballafaqim i hapur me dikaturën do të çonte tek Revolucioni i Dhjetorit 1990 të cilin e bëmë ne studentët e Tiranës dhe të Shkodrës etj, sepse u vumë në ballë të kësaj lëvizjeje për liri, demokraci dhe pluralizëm të gatshëm dhe tërësisht të ndergjegjshëm për të paguar çmimin e lirisë. Një ditë pas fillimit të lëvizjes së studentëve të Tiranës, ne në Shkodër filluam rrugën e përleshjes me diktaturën. Intelektualët e këtij qyteti u bashkuan me ne, ndërsa të përsekutuarit politikë do ti kishim prapavijen më të fuqishme të lëvizjes tonë studentore. Nuk mund të harroj Alfons Grishën, më të vellanë,Eduart Grishën, Xhemal Uruçin,veprimtarin që më vonë do të bëhej sekretar i PD-së Shkodër, miqtë e mi Arben Broci e Shenasi Rama, etj.

Në këtë ditë të shënuar të lirisë tonë dua të përshëndes të gjithë bashkë-studentët e mi, që u qëndruan heroikisht torturave dhe burgjeve komuniste të Shkodrës. Ata janë sot njerëz të lirë edhe pse ëndrra për të cilën luftuan u dërmua, si nga ata që nuk ditën ta mbronin edhe nga ata që prisnin rastin të hakmeneshin ndaj nesh, domethënë ndaj frymës së lirisë dhe pluralizmit politik.,Komunistët në fuqi në fakt u hakmorëh, por asgjë nuk mund të ndryshojë bindjet tona eurotalantike.Levizja jonë sot mund të quhet lëvizje utopike, e parealizuar, pasi ish-komunistët u rikthyen në fuqi ndërsa ne dhjetoristët dhe ish të pëmdjekurit politikë u vumë përpara skuadrës së pushkatimit dhe gjykatave komuniste. Kjo më bën mua dhe të gjithë anëtarët e asaj lëvizjeje të madhe që të mendohemi për mënyrën se si mund të sjellim ndryshimetë reja, se si mund të forcojmë të djathën dhe çojmë përpara vendin tonë krahas poujve të tjerë të zhvilluar europianë.

Padyshim që është një gëzim i madh që sot një pjesë e drejtuesve të lëvizjes së dhjetorit, ne që kemi mbetur ende gjallë prej hakmarrjes komuniste, apo që nuk kemi braktisur ende atdheun. të jemi përsëri së bashku, për të kujtuar dhjetorin e pluralizmit politik, dhjetorin e fundit të diktaturës së proletariatit dhe izolimit shkatërrimtar si dhe për të menduar për të ardhmen. Qoftë edhe ky 8 Dhjetor i fundit me komunistët në pushtet!

[engjulli_peje^]

2/4/1991

Martiret e Shkodres

Perseri ne
Kete 2 Prill
Te Mallkuar

Mblidhemi Per
Te Gjithe
Per te Perkujtuar

Ne Kete
2 Prill te
Mallkuar
Dora Gjakatare
E Shteti Dhe
Snajperat e
Shik-ut Mbi
Trupin e
ARBEN BROCIT
Dhe Shokeve
Te Tije Qelluan

Ishte e Premte
Ajo Dite
Kur
ARBENI
U Godite

Ishte e Premte
E Mallkuar
Qe Zemrat
E Nenave
Shkodrane
Shume i
Ka Lenduar

ARBEN BROCI
Dhe Shoket
E tije
Jan
MARTIRE TE SHKODRES
JAN STUDENTAT
E Demokracis
Jane Nderi
I KOMBIT
Qe I Dhan
LIRI SHQIPERIS

[Brari]

5 vjet nga vrasja e Rasim Lumeshit


Më 2 prill të vitit 2002 u ekzekutua "Pishtari i Demokracisë" Rasim Lumeshi dhe Ilir Gosturani


Sot, mbushen 5 vjet nga vrasja gjakatare e "Pishtarit të Demokracisë", Rasim Lumeshi. Rasim Lumeshi u ekzekutua nga segmentet e shtetit të atëhershëm më 2 prill të vitit 2002. Ai sapo ishte kthyer nga Kosova ku kishte qenë si i ftuar nga disa miqtë e tij atje, kur papritur u qëllua me armë pabesisht në një kafe të qytetit të Bajram Currit dhe mbetet i vdekur bashkë me Ilir Gosturanin dhe gjithashtu u plagos edhe gjykatësi Kujtim Dusha. Vrasja e Rasim Lumeshit dhe Ilir Gosturanit, nuk u bëri aspak përshtypje drejtuesve të qeverisë socialiste të atëhershme. Strukturat e shtetit nuk bënë asnjë përpjekje për zbulimin dhe arrestimin e autorëve të këtij krimi tepër të rëndë, sepse pas kriminelëvë qëndroninin vetë strukturat e shtetit të atëhershëm.

Pas këtij akti të rëndë kriminal, në deklaratën për shtyp të Partisë Demokratike shkruhej: "Të martën në orën 10:00, në qytetin e Bajram Currit u ekzekutua në prani të forcave të Policisë dhe të SHISH-it, "Pishtari i Demokracisë", veprimtari i shquar i PD, Rasim Lumeshi, sëbashku me anëtarin e PD dhe veprimtarin e saj të njohur, Ilir Gosturani, si dhe u plagosën rëndë Hysen Biberaj dhe gjyqtari Kujtim Dushaj". Kryetari Partisë Demokratike, Sali Bersiha e dënoi ashpër këtë akt kriminal dhe kërkoi gjetjen e autorëve dhe vënien e tyre para drejtësisë. Berisha tha atëherë gjatë ngushëllimit, se "dora kriminale e shtetit po vret djemtë tanë më të mirë".

Më 3 prill të atij viti, Rasim Lumeshi u përcoll për në banesën e fundit me një det dhimbje e lotësh nga mijëra e mijëra vetë nga Fieri, Tropoja, Tirana dhe gjithë Shqipëria, të cilët shprehën dashurinë dhe respektin për "Pishtarin e Demokracisë". Rasimi ka lënë tre fëmijë, Renaldën 6 vjeçe, Redonin 3 vjeç dhe Roselën 2 vjeçe.

Përndjekjet dhe survejimet ndaj Rasim Lumeshit kanë filluar që në fëmijëri. Më 8 mars 1985 pas një provakacioni të krijuar nga njerëzit e ish-Sigurimit famëkeq, Rasimin e arrestojnë moshën 19-vjeçare në oborr të shkollës, në sy të nxënësve dhe mësuesve. E çuan në postën e policisë ku do t'i përgatisnin akuzën për ta burgosur. Por, Rasimi me zgjuarsinë dhe mprehtësinë e tij, arriti të arratiset jashtë shtetit. Lëvizjet demokratike të vitit '90 e gjejnë Rasimin dhe vëllezërit e tij në radhët e para të demonstruesve. Në fillim të vitit tragjik të vitit '97, kur stalinistët shqiptarë rrëmbyen armët dhe urat e zjarrit kundër shtetit dhe gjithë institucioneve, Rasimi dhe Miftari, ishin përkrah mijëra e mijëra shqiptarëve të ndershëm në Fier, Tiranë dhe në çdo vend për të mbrojtur institucionet e shtetit dhe demokracinë. Rasimi, jo vetëm që ishte një njeri human dhe me prirje të djathta, por ishte edhe një nacionalist i devotshëm. Në vitin 1999, Rasimi dhe hoteli i vëllezërve Lumeshi në Fier, u bënë mikpritësit e qindra e qindra shqiptarëve të dëbuar me dhunë e gjak nga trojet e tyre nga Millosheviçi. Mikpritja dhe dashuria e tij njerëzore ka bërë të mundur që edhe sot shqiptarët nga Kosova ruajnë respekt të veçantë për Rasimin dhe njerëzit e tij të afërt.

Rasim Lumeshi dhe vëllezërit e tij janë përndjekur dhe kërcënuar disa herë nga ish-sigurimsat dhe njerëzit e ish-pushtetit socialist për të vetmin shkak, sepse ata njiheshin si nacionalistë dhe me bindje të djathta. Për këtë qëllim, segmente të qeverisë së atëhershme aktivizuan bandat kriminale në Tropojë për eliminimin e Rasimit dhe vëllezërve të tij.



Rd


---


Rspekt Nderim e Lavdi deshmoreve te Demokracise.. dhe familjeve ..te tyre..