Pa Forcë
Kur guri e humbe forcen e vete,
Nga dallgat e medha te shiut,
Kur loti lage fytyren aq shume
Sikur te ishin lotet e femiut.
Ku zemra nuk ka force aq shume,
Te qendroj pa u coptuar,
Kur shpirti renkon ne brendesi te saj,
Me zi se te ishte helmuar.
Kur mendja nuk di te perqendrohet,
Nga vuajtja qe e kaplon ne levizje,
Kur vullneti per cdo gje humbe,
E tera shkon vetem ne zbritje.
Kur gjaku rrjedhe neper venat e trupit,
Dhe e shtrengon cdo pjese,
Kur jeta behet armiku im i madhe,
Me duket se tek une cdo gje vdese.
Kur kerkesa nuk din te pushon aspak,
Por cdo here sjelle me veti dicka,
Kur vetmia me behet shoke,
Ne cdo hap mua me perkrahe.
Kur sherimit nuk i gjindet ilaqi,
Edhe pse e din se ku e ka,
Atehere vuajtja per se gjalli,
Te ndalur fund aspak nuk ka.
Kur kenga me plagos shpirtin,
Me mire te mos ta ndegjoj
Kur nuk ka koncentrim fare,
Nuk di se si duhet te veproj.
Ne lote kur jam e dehur,
Nga gjumi nuk dua te zgjohem,
Kur cdo here jam e zgjuar,
Ne kete shpirt te mjere;
Cdo here helmohem.
Krijoni Kontakt