Le tė vriten mėngjeset
me terrin e dyshimit
Le tė ngrihen skeletet
nė orėn e mesimit!
Le tė zhduken burbuqet
madje dhe dallėndyshet
pranvera le tė zhduket
tė martohen gjyshet!
Le tė tredhet vargu
tė shterpzohen strofat
Filxhan do bej syte
te hedhin fall gallofat...
Le tė zbres dhe Krishti
se kryqi mė se mban...!
le tė mė ēahet shpirti
se jam bėrė pishman.
Pishman qė njerzit dua
Pishman qė nuk kam hile.
Nuk keni pun me mua
Gjeni ka sot me kile!!!!!!!!!!!!!!!1
Pse mendojme valle,
qe jeta ska kuptim
pse nuk qeshin syte,
pse lodhemi ne mergim?
Pse te mos jetojme,
dite me te gezuara,
pse vetem te qajme,
per caste te trishtuara?
Pse ekziston dhimbja,
dhe ankthi pse na pret,
pse kaq dobesi,
pse vdekja na therret?
Pse te gjithe njerezit,
jane bere te pakuptuar,
pse e ndjejme veten,
te vetem dhe te harruar?
Pse keq e veshtire,
te ndertosh nje jete,
pse lulet thahen,
dhe behen prape me flete?
Pse te mos kendojme,
dhe te qeshim pak,
pse strukemi mbas dhimbjes,
pse behemi merak?
Pse na quajne njerez,
kur na mungojne shume gjera,
sdo te ishte mire valle,
ti kishim te tera?
Pse dhe pse dhe pse,
pse-te nuk kane mbarim,
dhe te gjithe themi,
"ky eshte fati im".
Do te doja shume,
pyetje te mos krijoja,
do te desha shume,
qe njerezit ti besoja!
Do te doja diellin ,
te me ngrohte papushim,
dhe ne trup te ndieja,
ngrohtesine pa mbarim!
Ps;urime per temen,respekte.
"Carpe Diem"
E lashe terrin te me mbertheje
vehten time gur qe bije...
terr ne sy, shpirtin pa diell
une e vetmia bejme ...hije.
Nese nuk me doni
Mos mu afroni
Nese ju pengoj
Si erdha do shkoj
Pse erdha mos me pyet
Edhe mua kjo ,,Pse"
Po me mbyt
Me thuaj me mire
Hup mos ti pafsha syte!!!
Perse me ben te mendoj keq!?
Ti je trishtuar krejt rastesisht.
As une, as ti boten s'e ndreq
jane prishur njerezit perfundimisht...
Perse njerezimi eshte i tille!?
Perse ne jete nuk kemi fat?
Perse mes loteve jetojme?
Perse kjo dhimbje zgjat kaq gjate?
"Carpe Diem"
Mos u trishto ti mikja ime!
Se ky njerzim asht shum' i lasht'
ti futu pak ne *boten time*
e mos u *djeg* me kot si kasht'
Ne boten tende seē u futa,
dhe dhimbjen pashe ne brendesi,
pashe lotet te me rridhnin gjate,
pashe brengen thelle... ne thellesi.
Pashe vuajtjen e njeriut,
pashe humbjen pa meshire,
pashe zhgenjimin e kesaj bote
per nje njeri shume te mire...
ps...jA kushtoj keto rreshta Z Agim Doci...asaj gjysme te "mrekullueshme" qe keni humbur.
respekte
"Carpe Diem"
Di Ana Lus Zotin Te Dhuroj Per Ju Lumturi, Shendet E Jete Te Gjate
Postuar mė parė nga Agim Doēi
Ju falenderoj shume dhe ju uroj gjithashtu Z .Agim shendet dhe lumturi.
Dallendyshe vetmuar,
koken ngrije pak,
nuk e shef pranveren,
dhe ikjen e gjate?
Nuk e sheh shkelqimin,
ne ate qiell me drite?
te lutem shiko,
te lutem mos ki frike!
Dallendyshe vetmuar,
mposhte dhimbjen pak,
shiko nga qielli blu,
dhe fluturo....ik larg!
respekte
"Carpe Diem"
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt