Shqiptaret, populli parahelen-perla e rradhes

[BARAT]

Evropa, jo viktimë e helmit grek

Nga Genc Llakaj-gazeta ndryshe
Një thënie e K.Otfrid Myler është çelësi i këtij shkrimi. Ai ka thënë: “Sa më me shumë mendjemprehtësi të depërtohet në historinë greke, aq më shumë të tërheq vëmendjen elementi pellazg i sakrifikuar deri më tani”. Kjo s’është thënë, ashtu, si rastësisht. S’është edhe thënie pa rëndësi, por nuk është as aq vendimtare sa për t’u hedhur përpjetë nga gëzimi, sepse ende s’ka gjetur mbështetje prej studimeve serioze shkencore të shtrira përgjatë kohëve. Të quajturat “studime shkencore” të deritanishme, janë robëruar nga idealistë të dështuar dhe trutharë që kanë vënë veten në shërbim të “punës” antishqiptare.

“Teoria e dyshimit”, e hedhur nga qarqet ultranacionaliste grekosllave për ekzistencën dhe autoktoninë ballkanike të shqiptarëve, në veçanti për Kosovën dhe Çamërinë si pjesë e trungut tonë, është helmi që po helmon “të thjeshtët” e Europës që pak nga injoranca dhe pak nga indiferenca bien viktima të këtij iluzioni pa arritur të ndajnë se cila është e vërteta e popujve të Ballkanit.

Të prehemi nën hijen e dikujt që na injekton në krye atë helm, që nuk ka lidhje aspak me të qënurit shqiptar, nuk është vetëm një indiferendizëm-fajtorësh, por , edhe një neglizhencë injorantësh me pasoja antikombëtare të pashërueshme, e gjitha kjo shkon në shërbim të një plani afatgjatë antishqiptar. Të themi të vërtetat shkencore për prejardhjen tonë si komb, sërish gjendemi përballë “klaneve” intriguese pro interesave keqëdashëse tashmë të njohura dhe nga bota e civilizuar. Këto interesa konsistojnë në mohimin e historisë së këtij populli parahelen që për interesa të veçanta është quajtur gjithmonë “barbar”, pra, jo-grek.

Kush janë pellazgët, sllavët, popujt semito-egjiptianë?
Kush prej këtyre popujve është autoktonë në Ballkan dhe kush erdhi më vonë?
Shpeshherë lexojmë në shtypin grek apo sllav paçavure kinse -shkencore dhe kinse–historike. Shpesh ndeshemi me kundërshtime të pamoralshme dhe amatore të disave që vetëm fjalën Shqipëri nuk e kanë në fjalorin e tyre “europian”. Fjalor kimiko-politik i prodhuar në laburatorë antishqiptarë të kohërave prej kohësh të thyera. Kjo ndotje e së vërtetës nuk është thjesht një rastësi dhe as bekim nga Bibla apo Kurani, por është një produkt tokësor i qëllimshëm dhe shqiptarokeqëdashës i ushqyer në emër të ortodoksisë nga grupe të pamoralshme që në parim dhe thelb janë të infiltruara në qarqe politike ekstremonacionaliste të këtyre vendeve ballkanike fqinje. Nisur nga këto “dëshira” të shfrenuara dhe primitive, nxjerrim jo pak mësime të vlefshme për të reaguar pozitivisht ndaj presioneve apo provokimeve që vazhdojnë të bëhen ndaj popullit tonë dhe origjinës së tij. Këto provokime, faktikisht, janë një mangësi për ata dhe lobet që u bëjnë hije, jo për ne. Ky ngërç i sajuar po influencon negativisht dhe në problemin madhor të kombit tonë, atë të Kosovës, në vonesën e shpalljes dhe aprovimit të statusit të saj si Republikë e pavarur.

Si duhet të reagojmë ndaj gjithë kësaj “loje” antishqiptare?
Me fakte, vetëm me fakte dhe argumentim shkencor do ta bindim edhe opinionin e njerëzve të thjeshtë europianë për praninë shqiptare si gur themeli i kulturës europiane. S’duhet të na etiketojnë thjeshtë si myslimanë apo kristianë të lindur, por si shqiptarë të lindur, si europianë të hershëm në këto dhe vetëm këto troje.

Le t’i rikthehemi historisë së thënë dhe të shkruar, ononimeve, toponimeve, zbulimeve arkeologjike, antropologjisë, gjuhësisë dhe poemave epike- mitologjike. Do të arrijmë pa shumë mundime në përfundimin se tribarazimi pellazg=ilir=shqiptar ka një identitet real dhe shkencor që fatmirësisht nuk do të na mundojë të hallakatemi shpenzimshëm në rrugë e sipër. Ky trebarazim është sa i nevojshëm aq edhe i domosdoshëm jo vetëm për kulturën shqiptare, por padyshim dhe për atë europiane, ku kjo e fundit do të jetë e paktë dhe e pakuptimtë pa kulturën e lashtë shqiptare (pellazgjike).

Rënia në grackën e krijuar nga “studiuesit”- manipulues grekë apo sllavë (apo edhe dashnorëve fanatikë të tyre), tregon dhe një herë se adoleshentë dhe kokëboshë të tillë po kuptojnë se ora e së vërtetës së madhe po vjen jo nga ne por nga ata vetë, më tepër nga paraardhësit e tyre që ndoshta kanë qenë shumë herë më realistë dhe të ndërgjegjshëm në veprat e tyre në shekuj të shkuar.

Thjesht të përmendim këtu Herodotin apo Tuqiditin pse jo edhe Homerin (te Iliada dhe Odiseja). Nuk ka asnjë dyshim në praninë parahelene të një populli që tashmë provon shkencërisht me ekzistencën e tij të gjallë, me kulturën, zakonet, gjuhën, doket me qënien e vet si një fosil-frymëmarrës i kulturës europiane në ballkanin jug-perëndimor atë çka prej shumë shekujsh, pas skenave, është servirur si e rremë, pra, provon rrjedhshmërinë e pandashme dhe kompakte të trinomit pellazg-ilir-shqiptar.

E vërteta ka shumë faqe. Le t’i referohemi asaj matematike e cila ma do mendja nuk mund te jetë opinion, por është i bazuar në fakte historike dhe në prova të gjalla që ekzistojnë sot e kësaj dite, siç është gjuha shqipe.

Nisur nga studiues “gjigantë”, historianë, arkeologë, antropologë, gjuhologë, dashur apo pa dashur, arrijmë në konkluzione të “forta” për sa i përket së vërtetës së madhe të kombit shqiptar dhe kulturës së tij të hershme.

Thjesht për korrektësi faktesh doja të përmendja disa prej atyre studiuesve të cilët me punën e tyre fisnike na sjellin “fosile” të paimagjinueshme deri në ditët tona dhe janë bërë shkas i një studimi më të thellë në rrugën e heqjes së dilemave shumëvjeçare për ekzistencën e “gjallë” të atij populli parahelen, pa të cilin historia botërore do të kishte një gjymtyrë të mangët, popull që fatkeqësisht, gabimisht dhe qëllimisht është quajtur deri më sot jo-grek ose mikenas, popullit pellazg.

I referohem Homerit që në veprat e tij, çuditërisht, nuk merr në konsideratë helenizmin e famshëm jo sepse nuk ia do qejfi por sepse nuk ka sesi të flasë për diçka që ende nuk ekziston jo vetëm në kujtesën e tij, por dhe atë të miqve të tij të mëparshëm. Si rrjedhojë, ky njeri i madh i letrave të shkruara shumë hershëm përmend pa drojtje pellazgët si pikë referimi të shtjellimit poetik për ngjarjet, kulturën, luftrat dhe ndodhitë historike të kohës, dhe e vendos këtë element (atë pellazgjik) në qendër të veprës së vet…

Për “fat të mirë” ky hero i së vërtetës shpëtoi nga kthetrat e ultranacionalistëve grekë dhe për hir të madhështisë dhe vjetërsisë së tij nuk mori “koston” e tradhëtarit ndaj helenizmit siç e mori bashkëkombësi tij Herodoti edhe për faktin se Homeri është i vetmi që sjell në ditët tona “të shkruajturën masive më të hershme”( gjë që u shërben grekëve si kartëvizitë në mbarë botën).

Nisur nga teoria e ekzistencës së Linearit-B ku pranohet qënia e një kulture parahelene ose mikenase (pellazge) arrijmë në të njëjtin përfundim me Herodotin.

Ai Herodot, që bindshëm thotë: “Grekët nuk kanë qenë të parët mbi këtë tokë, nëse ka pasur të tjerë më parë, atëherë është më se e qartë se u detyrohen atyre për një pjesë të rëndësishme të qytetërimit…Ja pra, këta të parë nuk ishin të tjerë por pellazgët, ky popull jo “helenë” i tha botës mbarë se ishte rrënjë e saj dhe se pa ta bota e qytetëruar e moderne nuk ka sesi të ketë identitet”.

Do të duhet shumë kohë të lexohen ato çka të parët apo dhe të tanishmit studiues realistë kanë shkruar për prejardhjen apo kulturën e këtij populli vigan që fatkeqësisht është lënë në harresë të qëllimshme.

Nuk ka sesi të jetë ndryshe përfundimi shkencor i Institutit të gjuhëve në Suedi dhe botimi i këtij rezultati shkencor në 1975-sën në librin botëror: “Ëebster’s Neë Tëentieth Centry Dictionary” ku u arrit në konkluzionin se gjuha shqipe është shumë më e hershme se ajo greke. Nuk mund të shpjegojmë ndryshe faktin historik se grekët janë një popull semito-egjiptian të cilët “u dyndën” rreth viteve 800-p.e.s. në vendëndodhjen pellazge duke i “rrëmbyer asaj gjithçka”, kulturën dhe perënditë të cilat “flisnin” veçse gjuhën pellazgjike. Nuk mundem të lë pa përmendur heroin modern të gjuhës shqipe prof.dok. Aristidh Kolën, i cili jo vetëm arriti në të njëjtat përfundime me studimet e mësipërme por bëri një punë fisnike dhe kolosale në ngritjen e gjuhës shqipe në vendin ku ajo meriton të qëndrojë.

Pra, duke qënë se gjuha tregon padyshim ecurinë e një kombi, si e tillë ajo duhet ngritur nga rrënojat e intrigave duke e çuar te vendi ku ka qënë dikur mbas hedhjes përtokë nga individë apo grupe interesash grekosllave. Këta të fundit janë përpjekur të sforcuar ta plurosin këtë gjuhë kaq të lashtë, bashkë me të edhe gjithë kulturën tonë. Këtë gjë dënoi bindshëm dhe me fakte Aristidh Kola nëpërmjet studimeve shumëvjeçare pasqyruar te veprat e tij “Gjuha e Perëndive, “Arvanitasit dhe prejardhja e grekëve”etj.

Po t’i referohemi shkencës krahasuese ( relativisht e re) nuk do të injorojmë atë çka është pellazge dhe nuk do të kemi të drejtë morale të mohojmë punën me vlerë të shumë studiusëve në vërtetësinë e ekzistencës së një populli të tërë parahelen, pra të parardhësve tanë, pellazgëve.

Po të rikthehemi pas në kohë, do të arrijmë të zgjidhim disa ekuacione jo të thjeshta për shekullin e XXI ( shekull i intrigave dhe i “bisnesit politik”), por as të vështira matematikisht. Këto ekuacione janë të vështira vetëm ideologjikisht dhe politikisht ku të panjohurat tashmë janë të pakta për mos thënë të paqëna sidomos sot që “dimë”, sot që jemi të ndërgjegjshëm për rëndësinë e vlerat e kulturës dhe kombit tonë.

***

Duke bërë një analizë të thjeshtë, lind një pyetje:
Ku ishin Helenet nga 1200 deri më 800 p.e.s, katër shekuj me radhë?
Kjo periudhë “boshe” ose e ashtuquajtura periudhë e errët nga 1200-800 p.e.s., tregon se kjo kulturë e famshme helene nuk lindi brenda 24 orëve të para të shekullit të 8-të p.e.s dhe pa pritur u bë kupol e kulturës botërore deri në mbrëmjën e së njëjtës ditë. Një paradoks i vërtet më duket ky.

Kjo kulturë nuk ka dyshim që ekzistonte, por jo në të njëjtin shtëpi me atë pellazge, ajo erdhi nga një qytetrim tjetër, nga ai semito-egjiptian. Nuk ka asnjë fakt, asnjë mbishkrim, apo studim që të vërtetojë se ata ishin aty për këta katër shekuj me radhë. Ashtu siç nuk ka hiç gjë për kulturën e popujve sllav para dyndjes së tyre në shekujt VII-VIII të erës sonë në ilirin veriore. Nga vinin këta njerëz, kur erdhën në ato troje që sot quhen Greqi, kë gjetën ATY? Këto pyetje dhe shumë të tilla ngacmuan dhe hulumtuesin e pashoq Mathieu Aref i cili në veprën Enciklopedike të fundit “Odiseja e pabesueshme e një populli parahelen” gjen guximin e mbështetur në dhjetra e dhjetra autorë të medhenj parahistorikë, historikë, modernë dhe bashkëkohorë për të na servirur atë çka dhe vet ne shqipëtarëve na dukej e huaj, pra të qënurin shumë herë më të hershëm nga Helenet e privilegjuar padrejtësisht. Rrjedh nëpër faqet shkencore të kësaj vepre enciklopedike dhe bindesh për të vërtetën nga forca e fakteve, nga dinamizmi, nga shtjellimi i evenimenteve, nga emrat e studiuesëve më në zë të planetit ku ai bazohet…

Si arriti Aref Mathieu në një konkluzion të tillë?
Nisur nga një punë këmbëngulse prej më shumë se 35-vjetësh, bazuar në autorë të lashtësisë si: Homeri, Hesiodi, Hekate de Milet, Herodoti, Tukiditi, Hellanikos, Ksenofon, Tite-Live, Trabon, Plutarku, Tacite, Pusianas, Arrien etj…, si dhe në autorë që studiuan Shqipërinë dhe Ballkanin si: Bogdan Henri, Boppe, Gibert Frederik, Jouvenel, Louis Jaray, Van Calven etj. Në studiues të etruskëve dhe ilirëve si: Cabanes Pierre, Falaschi Vlora, Homo Leon, Keller Verner, Mayani Zacharie etj. Ai bazohet në etnologë, antropologë, arkeologë si: Baramki Dimitri, Bermann, Boyd Ëilliam, Carapanos Constantin, Deniker J, Pittard, Topinard etj. Si dhe nga mitologjia ku spikasin autorët Arnold Paul, Bettencourt, Brunet Philippe, Chuvin Perre, Gernet Louis, Mireaux Emile, Ulrich Paul, Veyrin Philippe etj. Pa lënë mënjanë vëprën e patjetërsueshme të historianëve Benloeë Louis, Braudel Fernand, Arrien, Briquel Dominique, Cabanes Pierre, Gordon Vere, D’angely, Severyns…etj. Gjithashtu në linguistë si Beonleë, Catapano, Carnoy Albert, Cavalli Sforca, Meillet, Ëalter Hemritte..e shumë e shumë të tjerë…si Çabej, Fishta, Jokl, Kokona, Krahe, Kretschmer, Mayer, Pisani, Variboda, Mann, Tagliavini..etj.

Ai, Arefi na sjell dritën e diellit në shtëpitë tona, dhe jo vetëm kaq por na e shërben të vërtetën në një pjatë të florinjtë që askush nuk ka dhe s’do të ketë guximin ta mohojë.

Së fundmi e vërteta e madhe po hedh shtat, falë këtyre gjigandëve të shkrimeve dhe studimeve shumëvjeçare të tyre, fal punës së pashoqe të Mathieu Aref që ç’pluhrosi gjitha këto vepra, studimet e atyre që folën dhe argumentuan gjithçka ka lidhje me pellazgët, ilirët dhe së fundmi për shqipëtarët, njeriut që dashuron të vërtetën e madhe atë të ekzistencës së kulturës së një populli europianë si një kulturë “primis inter parius”.

[Hyj-Njeriu]

Egjiptianët i quanin "pelesët" dhe hebrenjtë "peleshtim". Këto etnonimi na kujtojnë filistinët (pellesh...et, peleshet…im, domethënë "shpellagji"), që nuk është gjë tjetër veçse emri që u është dhënë prej semito-egjiptianëve. Ky popull i përbërë nga tribu të shumta mbante mjaft emra, por fliste të njëjtën gjuhë dhe kishte të njëjtat tradita: trojanët, dardanët, ligurët, lelegët, karientë, likenët, iberët, frigjanët, moskët, filistinët, trakët, ilirët, pikenët, daunientët etj.

Ne radhe te pare shpjegimi me shpellagji eshte qesharak,si per fisin ilir te pellargeve si per fisin ilir filiste me sakte PRST qe do te thote pastertisht PIRUST(shqip Prusht,populli i prushit,pra zejtare te medhenj ashtu sic ishin Filistejte qe ruanin sekretin e hekurit qe ju dha per 2 shekuj dominimin ne palestine,biles nga prush erdhi ne helenisht fjala Piros =zjarr ) e ne te foluren aramaiko-semite mori formen pelishtim apo palestine..
Pellarg e ka shpjeguar mrekulli D'Angely ..Pjell e a(r)gut ...ti leme keto shpellat e shpellagjite se jane budalliqe....Nga Arg pjesa e dyte e fjales dolen Argiv,qe quheshin nga homeri ata qe bene luften e trojes e biles Agejt ose akejt emertim tjeter i luftetareve kunder trojes...Lufta e trojes ishte nje lufte civile as me pak e as me shume....

trojanët, dardanët, ligurët, lelegët, karientë, likenët, iberët, frigjanët, moskët, filistinët, trakët, ilirët, pikenët, daunientët

Gjithe keto fise kane qene fise ilire dhe u dynden sa ne itali,sa ne azi te vogel e deri ne egjipt nga shek 15 p.l.k deri ne shek 12 p.l.k ...kjo eshte periudha qe si historia po ashtu edhe arkeologjia njeh levizje e ndryshime popullsish ne azi te vogel,ballkan e itali....

Cuditem biles me kembenguljen e vazhdueshme te shkeputet gjuhesia nga historia arkeologjia antropologjia dhe shpesh nga vete mitologjia....

[Hyj-Njeriu]

Shqiptarët janë jo vetëm pasardhësit direkt të ilirëve, por njëkohësisht edhe «të një gjinie» me vëllezërit e tyre të gjakut Thrake, Frigasit, Gëtet, Daket, Epirotet dhe Maqedonasit, të gjithë të dalë nga populli i pamat etnik pellazgjik.

Në fakt, studimet e bëra deri me sot në Shqipëri i kanë «shkëputur» ilirët prej Pellazgëve antike e madje edhe nga Thraket! A thua se historia dhe origjina e këtij populli të ketë ngrirë përgjithmonë në kallëpin ilir!

I nderuar studiues,traket jane kusherinj te pare te ilireve,biles bij te tyre,vetem se traket u perzien me ata qe gjeten dhe ndryshuan pak gjuhen,si puna e gjuheve gjermanike,dolen nga danimarka dhe suedia, u modifikua gjuha nga asimilimi i popullsive kelte dhe latine e u krijua gjuha gjermane qe ndryshon nga danezja apo suedezja,por eshte bije e saj..keshtu edhe trakishtja e frigjishtja...

Daket jane per tu diskutuar nese jane ilire te paster apo jo,kurse maqedonet dhe epirotet ishin thjesht Ilire ....

Ne Jemi race ilirike ashtu sic ishin pellazget ne fillim,ashtu sic ishte aristokracia mikenase ,aristokracia trake e frigje dhe aristokracia trojane...vetem ne iliri gjithe populli ngeli i nje race,fiset e tjera qe u shperngulen krijuan vetem aristokracine e jo masen e gjere e prandaj gjuha mori edhe elemente parailirike cka i ben te diferencueshme pjeserisht gjuhet e tjera nga ilirishtja,dmth shqipja..
Me dyndjet dorike u fut serish masivisht jo vetem gjuha ilirike po edhe raca dinarike,sidomos ne nje pjese te peloponezit ,pra u rifuqizua elementi ilir ne gjuhen e mevonshme helene.....

[juanito02]

Vertet nje perle e ceshtjes shqiptare. E bleva dhe e lexova me endje kete liber.
Vertet nje arrtije ne tempullin e historise boterore ne France.
Une mendoj se nuk eshte se nuk na njohin ne Europe se Musolini kur pushtoi Shqiperine shkoi deri ne kufijte etnike. Po ashtu edhe Hitleri.
Po mendoj se na ka prishur shume pune shizma greke ortodokse. pushtimi bullgar, keqmenaxhimi i bizantit, hordhia serbe, dhe shitja ne pazar e turqise pas shthurjes se Perandorise Osmane.
Mos harroni se edhe shume shqiptare te asaj kohe gjate bizantit kane ndikuar keq ne ruajtjen e identitetit kombetar.
Dmth nje pjese se te keqes e kemi pasur edhe vete.
Ka ardhur koha te rikuperohet po fatkeqsisht behet shume pak nga shteti shqiptar i cili eshte akoma ne dore te shqiptareve antishqiptare dhe nuk po duket akoma drita e gjelber e shqiptarizmes se vertete.

[engjellorja]

kam patur rastin ta njoh personalisht shkrimtarin kur erdhi per emisionin e dudushit...nje njeri i mrekullueshem...

[XH.GASHI]

pershendetje
Me se shumti me ka pelqyer kur i tha njenit nga bashkdiskutuest e atij emisioni ,,pse po mundohesh te gjesh pleshta'' .
Per e sa i perket prejardhjes se Pellazgve- mendimi i te nderuarit Mateu Arefit nuk eshte aspak bindes , sepse nocioni Shpellagji dhe perhapes i kultures ''
nuk pershtatet, megjithate librin nuk e kam pas rastin qe ta kem ne dore dhe nuk mund te jap mendime te kota .
Kryesorja eshte se ky studiues ,shkrimtare me keto dy veprat e botuara ka trasuar nje rruge,kahje studimi per studiust e kesaj lamie dhe i ka bere te kjarta dilemat e ca studjuesve pra shkurt e ka nda shapin prej sheqerin.
Po sikur te punojn(studiojn)te tjeret ne kete drejtim do kujtohen mire se qfare duhet pergjegj e jo vetem tja fusin kot ,, nuk do te kerkojn pleshta '' .

[Kreksi]

Ne nje tubim kombetar Dom Lush Gjergji pat thene; armiqet jane munduar te na zhdukin duke na prere edhe koken por menjehere kan mbi 7 krena !
keshtu edhe me historianet qe kan marrur pishtarin per "Renesancen ilire tek shqiptaret" shkruajne, lejne pas vete nam dhe vdesin duke lene pas vetes libra po per fat tonin edhe historian tjere qe vazhdojne te mbrojne e te qesin ne drite historine e popullit shqiptar si ishte Zakaria Majani Robert d'Angely ku pas tije erdhi Aristid Kola i cili beri veper e shkoi, e tani pas ketije erdhi Matiy Aref, nje Aristid i pertrirë qe mori pishtarin ne dor dhe do beje shume per historine e ballkanit.

[Hyj-Njeriu]

Ne nje tubim kombetar Dom Lush Gjergji pat thene; armiqet jane munduar te na zhdukin duke na prere edhe koken por menjehere kan mbi 7 krena !
keshtu edhe me historianet qe kan marrur pishtarin per "Renesancen ilire tek shqiptaret" shkruajne, lejne pas vete nam dhe vdesin duke lene pas vetes libra po per fat tonin edhe historian tjere qe vazhdojne te mbrojne e te qesin ne drite historine e popullit shqiptar si ishte Zakaria Majani Robert d'Angely ku pas tije erdhi Aristid Kola i cili beri veper e shkoi, e tani pas ketije erdhi Matiy Aref, nje Aristid i pertrirë qe mori pishtarin ne dor dhe do beje shume per historine e ballkanit.

Jo o krekso,ilireve nuk u mjaftua qe i derrmuan euro-amerikanet sidomos pas 1945 po i jemi futur edhe vete ne me zell te madh...
Enciklopedia italiane me me fame trekani thote se iliret jane parahelene ne greqi,pra ne baze te germimeve arkeologjike eshte arritur ne kete konkluzion,po ashtu permend depertime ilire ne toskane,lazio,napoli ,kuptohet pervec detit adriatik qe e quan deti ilirik,biles thote qe gjurme ilire gjenden midis fisit te gjermanik te quadeve ...
Une nuk jam kunder pellazgeve por ata gjenden ne zonat ku kemi edhe invazione ilirike sipas arkeologjise...keshtu qe ka 2 rruge,o iliret jane pellazge o pellazget jane ilire..Une mendoj se pellazget jane ilire....

[XH.GASHI]

Pershendetje

Ska Dy Rruge Hyj Njeriu. Ketu Edhe Po Behet Gabimi Me I Madh I Yni .

Ska Dy Rruge Hyj Njeriu. Vetem Nje Rruge Eshte .

Pellazg - Yllir Apo Alban Arbresh Arvanit Arnaut Shqiptar Keta Jan Nje Emer .




SAPER ARGUMENTIM PARAQITJE FIGURATIVE NE BAZ TE HIEROGLIFEVE RRENJA ETIMOLI PARESOR I EMRIT ALBAN DHE EMRIT DARD-AN .

[Hyj-Njeriu]

Pershendetje
Ska Dy Rruge Hyj Njeriu
Ketu Edhe Po Behet Gabimi Me I Madh I Yni .
Ska Dy Rruge Hyj Njeriu. Vetem Nje Rruge Eshte .
Pellazg - Yllir Apo Alban Arbresh Arvanit Arnaut Shqiptar Keta Jan Nje Emer .

Nuk jam kunder qe jane nje emer,kjo eshte si puna e fisit ne vije mashkullore kuptohet..gjithe ceshtja eshte kush eshte i pari fare...Pellazget te pare si baballare te 100 popujve te mesdheut dhe iliret si e vetmja dege qe mbijetoi apo iliret dhe fiset qe quhen pellazge si frigjet lidet ,daket,traket,mesapet jane thjesht fise ilire qe u shkeputen nga trungu ilirik sic ishte zakoni i vjeter...

D'angely u thoshte edhe kelteve pellazge?! a mund te besohet nje gje e tille?!!!

sa per alban dhe dardan sigurisht qe gjuhesia ta jep mundesine ta interpretosh edhe ne menyren dardan=alban
sepse d-ard -an pra mund te shohesh ard si rrenje po te duash dhe ard eshte rrenja e b-ard-h
alban ke alb-an pra arb-an e arb si bardh...

Fiset te shumta ilire kishin Ar si pjese perberese si sardeat,ardian,vardej,autariat,dardan,arban,plarei(plerej) e te tjere me te vegjel me siguri..