Media: ISLAMI

[rapsod]

Kjo teme hapet duke dashur te vihen ne dispozicion te lexuesve te forumit gjithshka media shkruan e flet per Islamin

Nga Gazeta "Shqip" 12.01.2007
Evropa, në tavolinë me Kuranin


Nga rregull fetar është kthyer në një biznes prej 15 miliardë dollarësh. Te ushqimet e papastra bëjnë pjesë mishi i disa kafshëve dhe veçanërisht ai i derrit

Evropa, në tavolinë me Kuranin

Bum ushqimesh "hallall", që sipas islamit do të thotë ushqime të ligjshme. Një treg që rritet me 15 për qind çdo vit

Evropa kohëve të fundit ka hasur një bum ushqimesh "hallall" që do të thotë ushqime të lejuara nga islami. Dita-ditës po shtohen faqet e internetit dhe dyqanet e specializuara në shitjen e ushqimeve pa përbërës "të papastër" si produktet që përmbajnë mish derri. Në 2003-in, tregu evropian i produkteve "të ligjshme" për islamin ka faturuar rreth 15 miliardë euro, një treg i cili rritet me 15 për qind në vit. "Prodhimi i sotëm ushqimor na e bën të vështirë që të kuptojmë se çfarë ushqimi konsumojmë. Sigurisht që etiketa ndihmon, por jo gjithmonë: e dimë që nuk duhet të hamë mish derri, të pimë alkool dhe xhelatinë. Por si t‘ia bëjmë me glyceryl stearate?

Mirëserdhët në kuzhinën e ushqimeve hallall: për këtë ekzistojnë faqe në internet dhe dyqane të specializuara për shitjen e ushqimeve të lejuara nga ligji islamik.

Një urdhër fetar që në Evropë është transformuar në një fushë që ka një sukses të vërtetë. Hallall nga arabishtja do të thotë "ligjore": të hash sipas këshillave të Kuranit. Shpeshherë për myslimanët evropianë bëhet shumë i vështirë evitimi i përbërësve haram(të papastër) si p.sh. yndyrnat dhe produkte të cilat vijnë nga mishi i derrit.

Ja pse produktet hallall po çmendin tregun evropian. Psikologët belgë e komentojnë këtë si: "Është një nga sektorët më premtues në nivel planetar edhe sepse që nga viti 1998 shohim një rritje vjetore rreth 15 për qind. Franca është vendi i parë i cili mbahet për cilësinë ushqimore dhe për shitjen e ushqimeve, ilaçeve dhe kozmetikës hallall. Kështu që ka filluar dhe lulëzimi i dyqaneve, tregjeve, supermarketeve, fast food-eve dhe faqeve të internetit ku mund të porosisësh mish dhe sallam të prodhuar në Evropën Lindore "me teknologji dhe receta italiane", por në mënyrë rigoroze janë ushqime hallall". Në nivel global bëhet fjalë për një fitim që sapo vjen e rritet. Deri më tani ka kapur shifrën e 150 miliardë dollarëve në vit.

"Ashtu siç do Zoti, unë ha hallall sa herë që mundem", shpjegon një studente e re, e cila studion në një universitet belg. "Është shumë i shëndetshëm dhe tretet lehtë", thotë një burrë, i cili është konvertuar para disa vjetësh në fenë islame. Mund të themi se ajo që konsiderohet si "halal business" është në rritje. Janë shtuar edhe guidat online, të cilat ju ndihmojnë që të gjeni lehtësisht një restorant në çdo vend të botës ashtu siç këshillohet edhe në Kuran. Nga kjo gjë kanë përfituar restorantet dhe shtëpitë e mëdha ushqimore, të cilat kanë krijuar linjën e tyre të produkteve hallall me një marketing shumë specifik. Një tendencë në rritje, e cila nuk vjen vetëm nga klientët, por edhe nga ushqimet e kërkuara. Në Francë p.sh., të rinjtë islamikë kanë tendencën që të ndjekin mënyrën e ushqyerjes si bashkëmoshatarët e tjerë që nuk i përkasin këtij besimi. Shpeshherë, atyre u ka ndodhur të dalin jashtë loje për shkak të ushqimeve të papastra, të cilat serviren nëpër pjata. Kështu që në vitin 2005 u krijuan picat dhe lazanjat hallall. Në Belgjikë, shkollat dhe spitalet e lagjeve ku jetojnë emigrantë myslimanë shërbejnë vetëm pjata me ushqim hallall.

Por sigurisht që ka edhe probleme. I pari dhe më i dëgjuari nga ana e konsumatorëve është ai i certifikimit shëndetësor dhe fetar. Jo në të gjitha vendet evropiane ka një sistem etiketimi të besuar mbi autenticitetin e ushqimit hallall. Në Belgjikë, sipas sondazhit të Universitetit Gand janë vetë myslimanët, të cilët kërkojnë që rregullat të jenë të qarta: një i intervistuar në katër preokupohet për mungesën e informacionit dhe kontrollit, ndërsa një në tre flet për mungesën e higjienës. Një grosist në Bruksel pranon: "Pa një përcaktim unik të certifikuar hallall i lëmë vend çdo abuzimi". Por, ndërkohë halal economy ka krijuar tashmë një degë me një sukses të padiskutueshëm në treg.


Ndalimi që dallon pastërtinë nga papastërtia


Ushqimet e ndaluara janë një komponent kryesor në universin fetar. Ato përcaktojnë identitetin dhe kulturën. Kush nuk kalon përpara dyqaneve ose supermarketeve në zemër të vendeve evropiane dhe nuk lexon në arabisht fjalën "hallall"? Ky term ka domethënie të ndryshme, por më e rëndësishmja është ajo e purifikimit. Në fakt, Islami bën një përcaktim shumë të qartë të pastërtisë dhe papastërtisë. Antonimi i fjalës hallall është termi

haram (i ndaluar, i papastër, papastërti). Në islam, një kafshë e ngordhur përfaqëson papastërti dhe Kurani ndalon në mënyrë kategorike konsumimin e kafshëve të ngordhura. Mishi i kafshëve mund të konsumohet vetëm nëse kafsha është vrarë sipas një rituali të caktuar si për shembull therja. Therja e kafshëve korrespondon me pastrimin, duke e kthyer mishin e papastër në hallall, domethënë në ushqim të ligjshëm dhe të pastër. Përse kafsha duhet të pastrohet nga gjaku i vet? Ka dy mundësi: i pari është se gjaku, edhe ai njerëzor, përfaqëson papastërti: për shembull gratë, kur janë me ciklin menstrual nuk mund të preken, sepse konsiderohen si të papastra. Ndërsa arsyeja e dytë është se në psikologjinë myslimane kafsha përfaqëson sferën joperfekte. Të konsumosh gjakun do të thotë që të prekesh edhe ti nga kjo joperfekshmëri dhe nga kjo papastërti. Regjistri i ushqimeve të ndaluara gjendet në librin e Kuranit; shembulli më i njohur është ai i mishit të derrit, që është cituar në suren e 16-të. Origjina e ndaluar e mishit të derrit ka interpretime të ndryshme, por ai më i mundshmi është se derri është koprofag dhe kështu, për myslimanët, kjo konsiderohet papastërti shumë e madhe. Për sa i përket ndalimit të verës, është sepse kjo pije përmban alkool dhe ky i fundit bën pjesë në listën e gjërave të ndaluar në Kuran.

INDUSTRIA

Hallall, përveç sektorit ushqimor u intereson edhe sektorit farmaceutik dhe kozmetik


Myslimanët në Evropë


FRANCE 3500000(5,78%)

HOLANDE 975000(5,72%)

GJERMANI 3400000 (4,12%)

SPANJA 1000000(2,63%)

BRITANIA E MADHE 1500000(2,62%)



Haram

Ndryshe nga hallall, do të thotë "e ndaluar"



Ndër ushqimet e ndaluara bëjnë pjesë:

Derri

Derri i egër

Gomari

Qeni

Gjarpri

Majmuni

Zogjtë shtegtarë

Pijet alkoolike



Hallall

Do të thotë "e ligjshme" në arabisht

Nëse i referohemi ushqimit përshkruan të gjithë ushqimet e lejueshme


Nuk ka një listë, por një procedurë që duhet të ndiqet për të zgjedhur ushqimet e duhura


Është e vërtetë se kohëve të fundit edhe pica dhe lazanja bëjnë pjesë në ushqimet hallall

[rapsod]

Ali Guma (xhumu'ah) dhe seksi

gazeta "Shekulli"

Enver Robelli
09-03-2007
Fatva është një ekspertizë juridike islamike. Zakonisht nuk ka fuqi ligjore, por vetëm këshilluese. Ky dallim nuk vërehet nga ekstremistët fetarë. Shumë prej tyre fatvën e Ajatollah Homeinit kundër shkrimtarit Salman Ruzhdi e kishin kuptuar si thirrje për linēim. Ruzhdi fajësohej se ishte shprehur me tone të padenja kundër profetit Muhamed në romanin e tij "Vargjet satanike". Fatvatë janë shpeshherë kundërthënëse; në rastet kur dikujt nuk i pëlqen një ekspertizë, mund të porosis një tjetër. Në botën islamike shumë teologë dhe teoricienë e ndjejnë veten të thirrur të shkruajnë fatva. Në Egjipt funksionon "dar al-ifta", shtëpia e shpalljes së fatvave, në të cilën punojnë juristë islamikë. Në krye të këshillit për përpilimin e fatvës gjendet përherë kryemyftiu. Ky funksionar emërohet nga presidenti i Egjiptit.

***

Kryemyfti i Egjiptiti aktualisht është Ali Guma. Me një fatva të jashtëzakonshme ai ka bërë buje, ka tërhequr vëmendjen e opinionit dhe u ka dhënë siklet të gjithë puritanëve islamistë. Ēka thotë Ali Guma? Në fatvën e tij ai shkruan se femrat kanë të drejtë të riparojnë himenin (membranën e hollë të vaginës) përmes operacionit nëse – rastësisht ose me dashje – e kanë humbur virgjinitetin para martesës. Në një emision të rëndësishëm televiziv Guma ka porositur të gjitha femrat se nuk duhet t'i tregojnë burrave të ardhshëm për operacionet e tyre për "rikthimin" e virgjinitetit. "Sikur Zoti të kishte dashur që ne të dinim gjithēka për njëri-tjetrin, atëherë do të na kishte falur si profet (parathënës)", ka deklaruar Guma, i cili është autoriteti më i lartë religjioz i Egjiptit. Për të ndezur edhe më shumë debatin 54-vjeēari Guma në fatvën e tij ka theksuar se nëse një grua tradhton burrin dhe pastaj pendohet e i lutet Zotit për falje, atëherë ajo duhet të mos e njoftojë bashkëshortin për tradhtinë e saj vetëm e vetëm për të ruajtur paqen familjare. Ali Guma është mbështetur nga Mohamend Shama, profesor i shkencave islame në Universitetin Azhar të Kajros. "Këto rregulla nuk janë të reja, gjithēka shkruan në libra", ka thënë ai. Guma, sipas Shamas, e ka komentuar temën e virgjinitetit me thëniet e profetit.

***

Realiteti është ndryshe. Më brutal! Në shoqëritë tradicionale virgjiniteti i femrave të pamartuara është rregull. Për të mbrojtur nderin e familjes dhe për t'i shpëtuar ndëshkimit, shumë femra që e humbin "pafajësinë" pak para martesës u drejtohen mjekëve me lutjen për t'ua qepur himenin në mënyrë që natën e dasmës të jenë të virgjëra. Në mjekësi një operacion i tillë quhet "revirgjinim". Në Zvicër aty-këtu, për shembull në klinikën e femrave në spitalin e Universitetit të Basel-it, ofrohen "rekonstruksione" të himenit. Spitalet nuk pranojnë automatikisht të kryejnë intervenime të tilla. Femrat duhet të dëshmojnë se janë të rrezikuara nga rrethi familjar për shkak të humbjes së virgjinitetit. Shpenzimet për operacion duhet t'i mbulojnë vetë (rreth 1000 franga, përkatësisht 650 euro). Në Gjermani gjithnjë e më shumë mjekë nuk ngurrojnë që në faqet e tyre në internet të ofrojnë shërbimin e revirgjinimit. Në spitalin e Universitetit të Zürich-ut refuzojnë të kryejnë shërbime të tilla me arsyetimin se kështu pengohet ndryshimi i mendësisë së shoqërive tradicionale sa i përket jetës seksuale. Kritikët theksojnë se mjekësia moderne përmes këtyre operacioneve mbështet moralin e dyfishtë.

Sidoqoftë, nëse dikush e ndërlidh moshumbjen e virgjinitetit deri në martesë vetëm me fenë islame, e ka shumë gabim. Kontrollimi i seksualitetit femëror dhe kulti për virgjinitetin janë pjesë e historisë edhe në Kishën Katolike. Klerikët e saj i dënonin shpesh femrat për zemërgjerësi seksuale. Për shembull në Irlandë deri para pak deceniesh punonin strehimoret e edukimit të quajtura "Magdalena", në të cilat vajzat detyroheshin të shpaguanin "mëkatet" e tyre përmes punës së detyrueshme.

***

Duket që tani, pas Kishës Katolike, edhe teologët islamikë po mendojnë seriozisht për një kthesë joortodokse sa i përket seksualitetit. Apeli i myftiut Ali Guma i referohet arsyes dhe porosit që edhe ato femra që humbin virgjinitetin meritojnë një shans të dytë. Së paku! Por, siç e theksuam në fillim, fatvatë janë shpeshherë kundërthënëse. Vitin e kaluar një fatva e teologut Rashad Kalil kishte shqetësuar opinionin egjiptian. Kalil kishte theksuar se ēiftet myslimane nuk guxojnë të bëjnë seks pa asnjë rrobe në trup: "Lakuriqësia e plotë gjatë seksit e bën ēdo martesë të pavlefshme". Pastaj një teolog tjetër kishte relativizuar ekspertizën e kolegut të tij me konstatimin se "feja islame nuk e kufizon seksin". Një mendim i tillë i kualifikuar është me rëndësi për një vend konstervativ si Egjipti, ku shpesh vriten femra për shkak se kanë "turpëruar" familjet.

[rapsod]

Tirana "e lejuar" e myslimanëve

Belina Budini (gazeta "shekulli")
21-01-2007
Mund të jetë një internet-kafe ose një piceri, një butik hixhabësh, por edhe një floktore apo parfumeri, ashtu si një librari fetare apo dyqan celularësh, kompjuterësh dhe teknologjish nga më të fundit... Një rrjet i Tiranës së re myslimane, që po zmadhohet dita-ditës nga vetë besimtarët dhe praktikantët e Islamit në Shqipëri. Bizneset e fetarëve kanë pushtuar tashmë kryeqytetin, të përqendruar jo më vetëm në zonat përreth xhamive, por nga periferitë drejt qendrës. Ky fenomen i ri urban për Shqipërinë, është megjithatë shumë i njohur edhe në vendet më të zhvilluara, si Britania e Madhe dhe SHBA-të, ku nuk mungojnë as supermarketet tërësisht të kësaj natyre. Në Tiranë nuk ka ende një të tillë, por shërbimet që myslimanët i ofrojnë njëri-tjetrit janë të shumta.

Në një librari-internet kafe myslimane në kryeqytet, është e mundur madje të fejohesh apo të martohesh (Nikah) apo të organizosh një ceremoni lindjeje (Akika) sipas rregullave myslimane, ndërsa një sallon bukurie mysliman që, për çudi ka "Amerikën" në emër, ofron trajtime bukurie për motrat myslimane. Femrat e mbuluara kanë edhe butikët e veshjeve të lejuara për `to, që nga shamitë, tek hixhabet e këmishat e natës, ndërsa burrat kanë baret e preferuara të vëllezërve myslimanë, si edhe berberë, që e nisin qethjen me "Bismilah!"... Pavarësisht përdorimeve "haram" që mund të ketë interneti apo DVD-të, celularët me "bluetooth-ët" e tmerrshëm apo aparatet fotografikë dixhitalë, këto lloj biznesesh nuk mungojnë në guidën myslimane të Tiranës.

Por biznesi më i përhapur fetar në Tiranë, është ai i ushqimeve "Hallall" dhe sidomos i picave që përgatiten pa prodhime derri. Armand Deralla, është një 32-vjeçar mysliman që së bashku me tre vëllezërit e tij, njëri prej të cilëve është praktikant i devotshëm mysliman, po bën biznes me picat "Hallall". Piceri të tilla mund të gjesh tashmë në çdo lagje e rrugë kryesore në kryeqytet dhe sipas Armandit, që jeton mes Amerikës dhe Shqipërisë, me piceritë "Hallall" po ndodh si me lokalet e lojërave "Counterstroke", të cilat u panë si një biznes i suksesshëm dhe të gjithë nisën të hapin një të tyrin. "Kështu për shembull, një punonjës i picerisë sime, tani ka hapur një piceri të veten të këtij lloji. Megjithatë, mund të them që 90% e këtyre picerive janë hapur nga myslimanë dhe e respektojnë ndalimin e mishit të derrit në picat që përgatisin. Por unë kam edhe punonjës katolikë në picerinë time dhe kjo nuk përbën asnjë problem për ne apo për klientët",- shprehet myslimani, që dikur rrëfen se e ka ngrënë edhe vetë mishin e derrit, por se tashmë ka hequr dorë përfundimisht prej tij. "Nuk më shijon më si dikur", shprehet ai, duke shtuar se në përgjithësi, në piceritë e ndryshme të vëllezërve myslimanë në Tiranë, rregulli kryesor është ndalimi i përdorimit të mishit të derrit, ndërsa gjithçka tjetër përgatitet dhe funksionon si në piceritë e zakonshme.

Të jesh kasap, nuk duket e lehtë për një besimtar mysliman, por të tillë sigurisht ka shumë, ashtu si edhe ndonjë kasap nga vendet arabe, që ka hapur biznes mishi në Tiranë. Në fakt kasapi mund të hyjë lehtë në gjynah, po t'i hreferohesh metodës islame. Por jo kasapi besimtar dhe ai që respekton rregullat e therjes së kafshëve për ushqim. Dhe duket se nuk mjafton vetëm ajo që dihet përgjithësisht, që kafsha të theret me "Bismilah!". Mishi bëhet i lejuar për t'u ngrënë kur kasapi e kullon shumicën e gjakut jashtë, sepse gjaku nuk është i lejuar, ashtu si edhe mishi i derrit. Të mos i shkaktojë stres kafshës gjatë therjes, është një tjetër kriter. Të mos i shkaktojë ngordhjen kafshës përpara therjes, të mos i shkaktojë dhimbje ose vuajtje mizore kafshës, të mos dëmtojë cilësinë e mishit, të përdorë vetëm një mënyrë therjeje, metodën direkte dhe të jetë i shpejtë dhe i lehtë, pa përdorur mënyra, si goditjet elektrike apo gazi... Kasapi supozohet gjithashtu, që gjatë therjes të jetë me mendje të kthjellët dhe jo nën ndikimin e alkoolit apo drogave. Akti i therjes nis me shqiptimin e emrit të Allahut, (BISMILLAH ALLAHU AKBAR) për të marrë lejen e tij dhe për t'i dhënë mëshirë kafshës gjatë therjes.

Ka edhe nga ata që shprehin mungesë besimi, nëse mishi është vërtet i lejuar apo jo, por zakonisht kjo lloj tregtie duket se funksionon në mirëbesim. "Në rast të kundërt, mëkatet kalojnë mbi tregtarin dhe jo mbi klientin",- tregon tregtari mysliman. Në një dyqan ku tregtohet mish i lejuar sipas të gjitha rregullave myslimane, shitësi, një djalë i ri besimtar, shprehet se tashmë të gjitha produktet e mishit dhe llojet e sallamrave apo proshutave, mund të përgatiten pa asnjë përqindje mishi apo dhjami të derrit. Dyqani që furnizon pothuajse shumicën e tregut me mish "Hallall", pasi ka edhe një fabrikë të vetën, nuk është megjithatë i vetmi dhe disa pronarë dyqanesh që tregtojnë mish "Hallall" bashkëpunojnë me fabrikat e njohura të përpunimit të mishit dhe sallamit, duke u kërkuar atyre përpunim special dhe vetëm me mish të lejuar, për një sërë produktesh. A ndodh vërtet kështu? Ka nga ata që nuk besojnë, por të besosh në atë që nuk e sheh, edhe kjo është një filozofi fetare...

"Hallall" (حلال) është një term arabik që do të thotë "i lejuar". Në përdorimin e gjerë ka të bëjë më shpesh me ushqimin e lejuar sipas rregullave të Islamit, ndërsa në gjuhën arabe, ka të bëjë me çdo gjë që është e lejuar në Islam.

Haram

Derri

Gjaku

Kafshët e therura në emra të tjerë, veç Zotit

Kafshët e ngordhura

Produkte "Hallall, edhe në fast-food

Ndërsa komunitetet myslimane janë përhapur shumë në Perëndim, tashmë ekzistojnë shumë restorante dhe fast-food-e që ofrojnë produkte me opsione "Hallall". Megjithatë përkufizimi për atë që është "Hallall", varion nga njëri restorant në tjetrin. NëDearborn, Michigan, që është vendi me popullsinë më të madhe myslimane dhe arabe në Shtetet e Bashkuara dhe ku një zinxhir fast-food-esh, si "McDonald's", përdorin copa pule "Hallall". Në zonën e Torontos ka restorante që përdorin vetëm pula "Hallall", ndërsa në SHBA është ilegale të shesësh, shpërndash ose prodhosh ushqime që mashtrojnë me etiketën "Hallall", kur konstatohet se mishi nuk respekton standardet islamike.

[rapsod]

Tirana "e lejuar" e myslimanëve

Belina Budini (gazeta "shekulli")
21-01-2007
Mund të jetë një internet-kafe ose një piceri, një butik hixhabësh, por edhe një floktore apo parfumeri, ashtu si një librari fetare apo dyqan celularësh, kompjuterësh dhe teknologjish nga më të fundit... Një rrjet i Tiranës së re myslimane, që po zmadhohet dita-ditës nga vetë besimtarët dhe praktikantët e Islamit në Shqipëri. Bizneset e fetarëve kanë pushtuar tashmë kryeqytetin, të përqendruar jo më vetëm në zonat përreth xhamive, por nga periferitë drejt qendrës. Ky fenomen i ri urban për Shqipërinë, është megjithatë shumë i njohur edhe në vendet më të zhvilluara, si Britania e Madhe dhe SHBA-të, ku nuk mungojnë as supermarketet tërësisht të kësaj natyre. Në Tiranë nuk ka ende një të tillë, por shërbimet që myslimanët i ofrojnë njëri-tjetrit janë të shumta.

Në një librari-internet kafe myslimane në kryeqytet, është e mundur madje të fejohesh apo të martohesh (Nikah) apo të organizosh një ceremoni lindjeje (Akika) sipas rregullave myslimane, ndërsa një sallon bukurie mysliman që, për çudi ka "Amerikën" në emër, ofron trajtime bukurie për motrat myslimane. Femrat e mbuluara kanë edhe butikët e veshjeve të lejuara për `to, që nga shamitë, tek hixhabet e këmishat e natës, ndërsa burrat kanë baret e preferuara të vëllezërve myslimanë, si edhe berberë, që e nisin qethjen me "Bismilah!"... Pavarësisht përdorimeve "haram" që mund të ketë interneti apo DVD-të, celularët me "bluetooth-ët" e tmerrshëm apo aparatet fotografikë dixhitalë, këto lloj biznesesh nuk mungojnë në guidën myslimane të Tiranës.

Por biznesi më i përhapur fetar në Tiranë, është ai i ushqimeve "Hallall" dhe sidomos i picave që përgatiten pa prodhime derri. Armand Deralla, është një 32-vjeçar mysliman që së bashku me tre vëllezërit e tij, njëri prej të cilëve është praktikant i devotshëm mysliman, po bën biznes me picat "Hallall". Piceri të tilla mund të gjesh tashmë në çdo lagje e rrugë kryesore në kryeqytet dhe sipas Armandit, që jeton mes Amerikës dhe Shqipërisë, me piceritë "Hallall" po ndodh si me lokalet e lojërave "Counterstroke", të cilat u panë si një biznes i suksesshëm dhe të gjithë nisën të hapin një të tyrin. "Kështu për shembull, një punonjës i picerisë sime, tani ka hapur një piceri të veten të këtij lloji. Megjithatë, mund të them që 90% e këtyre picerive janë hapur nga myslimanë dhe e respektojnë ndalimin e mishit të derrit në picat që përgatisin. Por unë kam edhe punonjës katolikë në picerinë time dhe kjo nuk përbën asnjë problem për ne apo për klientët",- shprehet myslimani, që dikur rrëfen se e ka ngrënë edhe vetë mishin e derrit, por se tashmë ka hequr dorë përfundimisht prej tij. "Nuk më shijon më si dikur", shprehet ai, duke shtuar se në përgjithësi, në piceritë e ndryshme të vëllezërve myslimanë në Tiranë, rregulli kryesor është ndalimi i përdorimit të mishit të derrit, ndërsa gjithçka tjetër përgatitet dhe funksionon si në piceritë e zakonshme.

Të jesh kasap, nuk duket e lehtë për një besimtar mysliman, por të tillë sigurisht ka shumë, ashtu si edhe ndonjë kasap nga vendet arabe, që ka hapur biznes mishi në Tiranë. Në fakt kasapi mund të hyjë lehtë në gjynah, po t'i hreferohesh metodës islame. Por jo kasapi besimtar dhe ai që respekton rregullat e therjes së kafshëve për ushqim. Dhe duket se nuk mjafton vetëm ajo që dihet përgjithësisht, që kafsha të theret me "Bismilah!". Mishi bëhet i lejuar për t'u ngrënë kur kasapi e kullon shumicën e gjakut jashtë, sepse gjaku nuk është i lejuar, ashtu si edhe mishi i derrit. Të mos i shkaktojë stres kafshës gjatë therjes, është një tjetër kriter. Të mos i shkaktojë ngordhjen kafshës përpara therjes, të mos i shkaktojë dhimbje ose vuajtje mizore kafshës, të mos dëmtojë cilësinë e mishit, të përdorë vetëm një mënyrë therjeje, metodën direkte dhe të jetë i shpejtë dhe i lehtë, pa përdorur mënyra, si goditjet elektrike apo gazi... Kasapi supozohet gjithashtu, që gjatë therjes të jetë me mendje të kthjellët dhe jo nën ndikimin e alkoolit apo drogave. Akti i therjes nis me shqiptimin e emrit të Allahut, (BISMILLAH ALLAHU AKBAR) për të marrë lejen e tij dhe për t'i dhënë mëshirë kafshës gjatë therjes.

Ka edhe nga ata që shprehin mungesë besimi, nëse mishi është vërtet i lejuar apo jo, por zakonisht kjo lloj tregtie duket se funksionon në mirëbesim. "Në rast të kundërt, mëkatet kalojnë mbi tregtarin dhe jo mbi klientin",- tregon tregtari mysliman. Në një dyqan ku tregtohet mish i lejuar sipas të gjitha rregullave myslimane, shitësi, një djalë i ri besimtar, shprehet se tashmë të gjitha produktet e mishit dhe llojet e sallamrave apo proshutave, mund të përgatiten pa asnjë përqindje mishi apo dhjami të derrit. Dyqani që furnizon pothuajse shumicën e tregut me mish "Hallall", pasi ka edhe një fabrikë të vetën, nuk është megjithatë i vetmi dhe disa pronarë dyqanesh që tregtojnë mish "Hallall" bashkëpunojnë me fabrikat e njohura të përpunimit të mishit dhe sallamit, duke u kërkuar atyre përpunim special dhe vetëm me mish të lejuar, për një sërë produktesh. A ndodh vërtet kështu? Ka nga ata që nuk besojnë, por të besosh në atë që nuk e sheh, edhe kjo është një filozofi fetare...

"Hallall" (حلال) është një term arabik që do të thotë "i lejuar". Në përdorimin e gjerë ka të bëjë më shpesh me ushqimin e lejuar sipas rregullave të Islamit, ndërsa në gjuhën arabe, ka të bëjë me çdo gjë që është e lejuar në Islam.

Haram

Derri

Gjaku

Kafshët e therura në emra të tjerë, veç Zotit

Kafshët e ngordhura

Produkte "Hallall, edhe në fast-food

Ndërsa komunitetet myslimane janë përhapur shumë në Perëndim, tashmë ekzistojnë shumë restorante dhe fast-food-e që ofrojnë produkte me opsione "Hallall". Megjithatë përkufizimi për atë që është "Hallall", varion nga njëri restorant në tjetrin. NëDearborn, Michigan, që është vendi me popullsinë më të madhe myslimane dhe arabe në Shtetet e Bashkuara dhe ku një zinxhir fast-food-esh, si "McDonald's", përdorin copa pule "Hallall". Në zonën e Torontos ka restorante që përdorin vetëm pula "Hallall", ndërsa në SHBA është ilegale të shesësh, shpërndash ose prodhosh ushqime që mashtrojnë me etiketën "Hallall", kur konstatohet se mishi nuk respekton standardet islamike.