Dhe Nese Iki...

[xhulia]

Eja ulu prane meje
je i lodhur e shoh,
mbeshtete koken tek mua.
Degjo kengen tone,
mbylli syte ,
kerko endrren qe humbem dje.
SEPSE...NESER,
NESER...UNE NDOSHTA IKI!
Te lutem mos thuaj thuaj asgje...
Kur ta kesh gjetur endrren
fli mbi zemren time.
kur te zgjohesh nese...
s'do jem aty mos me kerko me...
Dil dhe ec neper qytetin tone.
Nese ne ndonje rruge
dhunshem perplasesh me kujtimin tim
mos u mbyt ne mall me deshperim
nga shtepia e shpirtit tend
do degjosh zerin tim
<>
Mos me kerko me se koti
neper qytete e neper kujtime
kthehu ne shtepi
mos e harro deren mbyllyr
fshehurazi do vij per te te pare
por nuk dua te te gjej
mbi jastekun tim duke qare.
Kur te flesh prape zeri im:
<>
Mos i hap syte menjehere
per te me pare, s'do me shohesh dot!
Ne endrren tende kam hyre dhe te pres.
NESER...NESER UNE NDOSHTA IKI..
DHE NESE IKI....
po te duash ( edhe po te mos duash)
MBETEM ME TY....

[xhulia]

HIJET e fjaleve te pathena
Rizgjohen ne netet pa gjume
kthehen per te marre hakun e tyre
kthehen si thika ne plage
luajne me pasqyren e thyer
te imazhit tend dhe
ne mengjes ikin duke thene:
< por kurre.....
nuk do harroje te te kujtoje
qe i ke nje borxh,
nje borxh qe s'i shlyen dot...

[xhulia]

Nen diellin e nxehte
po dridhem...
Dikush thirri emrin tend?!!?
Veren e ngrohte,
pushtoi ne cast
Dimer i ftohte!

[Brari]

Brava Xhulia !


Shume te bukura keto poezi. Suksese !

[macia_blu]

ka sens vargu yt.
Me mbush.
urime!

[shigjeta]

Xhulia shume poezi te bukura. Urime

[xhulia]

I keq, i keq, i keq
fati i dy shpitrave
qe pas shekujsh ndjekjesh
u ritakuan me ne fund,
gjeten parajsa te humbura
dhe ende pa u c'madhur
u kthyen perseri
ne ankthin e gjysmes...

[gent_vlonjati]

hi xhulia.poezi te bukura po shpresoj qe te jesh edhe poete simpatike.te thyej zemren poemat e tua po ndero tem aman.
jepi gjalleri poemes.forget the past and look at ur future.

[Steve]

Xhulia poezi te bukura, por mir e tha Genti mungon pak gjallerija, pak me argetuese..ok lol.!

[Agim Doçi]

Fort e dashura Xhulia,
"Dhe nëse iki..." është poezi e vërtetë. Tepër e ndjerë. Ti me vargun tënd të ngrohtë ë i vjen era dashuri njerzore, e sjell tërë imazh poezinë tek të tjerët. Unë e ndjej poezinë tënde, ikjen tënde tërë pishmanllëk, ashtu siç ndjen njeriu kur nga krevati po i largohet bashkë me mëngjezin dhe njeriu me të cilin kaloj tërë natën duke u tretur në afshet e dashurisë. Bukur! Vërtetë bukur! ...duke lënë vendin bosh, duke e lënë të dashurin tënd të përgjumur, as ti vetë nuk e di pse po ikën(!)...Por ama ikën dhe duke kthyer endrrën pas (jo kokën) ti lë gjurmën tënde të fuqishme kur i thua: - " natën e mirë Ylli i im!"....
Ndoshta po e teproj me komentin tim të sinqertë e të dashamirtë, por ti Xhulia, duhet të kuptosh se sa më ka topitur kjo poezi. Me mijra herë, kam ikur nga krevati, për "një mijë arsye". Ikjet janë të rënda, ato të trondisin, por ama ka edhe IKJE TË BUKURA! Pra ka NDARJE TË BUKURA deri në mallë!
Unë të uroj sukses edhe më tej. Vargu yt që mban aromën e gushës së një foshnje të sapo ngritur nga gjumi i rehatshëm, më kujton një poeteshë të famshme që e quajnë SAKO.
Xhulia - unë të pres me poezi të tjera! Eja të lutem, dhe mos u largo e mos u prish me IKJEN TËNDE POETIKE. Ti duhet të ikësh poetikisht larg, larg drejt hapsirave kur dashuria e vërtetë për njeriun që do, e ka të nevojshme IKJEN TËNDE....
Me dashamirësi Agim Doçi