Dedikuar babit tim

[kolombi]

Sa here me jepet mundesia te shpreh dashurine ,respektin per Nenen time ,mendimet dhe ndjenjat ,leshohen me zhurme si nje lum i rrembyeshem dhe behen ,perkedhelje,behen arome behen vargje poezie.
Nuk e di pse gjithmone e pata te veshtire te flisja dy fjale edhe per prindin,mikun,shokun,mesuesin ,fisnikun, babane tim te nderuar.
Ndoshta se nuk e jetuam njeri-tjetrin kaq shume. Dikur puna e tij e me pas mergimi na ndane shpejt qofte dhe persegjalli.
Shpesh flasim me mall pas akustikes te nje telefoni me ore te tera.Minutat vrisnin njera -tjetren,dhe ne fund te bisedes perseri harroja ti thosha se sa shume me mungon.
Kujtoj sa here ulesha prane ne cepin e ballkonit ,ai si zakonisht shijonte nje miken e tij te preferuar ,kafene .Me kot mundohej,mes xhepave te tij te gjente cakmakun per ti dhene zjerre nje dashurije tjeter ,cigares ,se une ja kisha fshehur ,duke menduar se kujdesesha per shendetin e tij.
Kurre nuk imagjinoja se nje njeri me karakter te hekurt ,te fort ,burrerror,do shenderrohej ne nje tufe lotesh ,te cilat binin ngrohetesisht mbi fytyren time ,diku i shtrire pas nje aksidenti te rende ne nje spital te Athines.
Pak vite me pare i dhurova per ditelindje mes te tjerave dhe ditarin tim personal.
Kujtoj si tani zerin e tij ne telefon duke me thene ,se me ke bere krenar me gjithca qe ke shkruar.
Jo o ati im i shtrenjte ,thjesht te dhurova nje pjese te krenarise se madhe qe me fale ti me gjithcka bere ne jete ne dobi te familjes ,te shoqerise.
U bene vite pa te pare e ndoshta ne floket e tua jane shtuar thinjat.Ndoshta te thinjem ne para kohe ,me hallet ,dhe brengat tona.Ndoshta thinjat te fisnikerojne ne shpirt dhe ne pamje.
I morra rruget e kurbetit me bekimin e nenes ,por edhe me mesimet ,keshillat e tua ,gjithmone ne folete e mendjes sime.
Te uroj ZOTI te shtofte ditet e jetes tende,dhe une do pres ditet kur nga limanet e emigrimit do nis shtegetimin tim bashke me pelikanet,te gjej beharin e vertete,ngrohtesine shpirterore ne prehrin e nenes por edhe ne kraharorin tend fisnik.

Ps Deus ,te thashe dhe ne msn,mos na i gervisht plaget se zene e rjedhin.

[baby_blue]

Ok, pra une nuk duhet te shkruaj ne kete teme sepse s'kam asgje te mire per te thene per ate qe te gjithe ju keni lavderuar(b....n) As qe nuk dua ti permend emrin, prandaj dhe nuk po vazhdoj me, sepse s'dua t'jua prish kete teme. Po qe per mamin mund te shkruaj tere diten. Lumsi ju qe keni pse te mburreni me baballaret e juaj, une jam ne nje shtepi me timin dhe as nuk dua ti flas, faktikisht mezi pres te iki ne amerike dhe te mos ja shoh me bojen e surratit.
Me falni per keto gjera qe po them por ndoshta po te ishit ne vendin tim do me kuptonit.

[dionea]

Babait tim!
Ti puth pak rrudhat te balli
ti puth pak duart punetore
ti puth pak thinjet te koka
ti puth pak syte e plakur
nga shqetesimi,nga permallimi........
Sa shume je lodhur per mua,duke u munduar qe te me japesh nje jete sa me te mire.Shpresoj qe mos te te zhgenjej!
Te puth me mall!

[MisCongeniality]

Ehh mor Deus,
Me mire mos t'i kisha lexuar fare mendimet e tua sepse m'i turbullove emocionet. Vetem nje person i cili eshte i plagosur ne shpirt flet ashtu; vetem dikush i cili me gjithe zemer e dashuron dicka dhe perpiqet ta kape po s'e arrin dot sepse eshte shume larggggg shprehet ne kete menyre.

Sa here jemi zgjuar ne mengjes duke vrapuar neper pune si robote pa degjuar zerin e embel te prinderve te na percjellin tek dera; sa here e kemi enderruar mengjesin e shtruar ne tryeze nga duart e asaj nene qe dikur i benim naze; sa nete kemi kaluar me syte ne tavan por me zemer dhe mendje mijera kilometra larg....te zhytur ne pellgje lotesh.

Ca here trishtohem kur mendoj si na rreshqasin vitet midis gishterinjve; larg atyre qe na rriten me aq mundime. Dhe harrojme se me keto vite qe ikin si pika shiu, ashtu dhe prinderit tane behen me te vjeter. Dhe cuditemi me ndryshimet kur i shohim; na duken si njerez te huaj sepse ne mendjen tone ato kane mbetur egzaktesisht sic i kemi pare diten e fundit kur na percollen ne aeroport....te perlotur e te ngjitur pas nesh, te pa-afte per ta kuptuar se po te na shtrengojne dhe pak me shume, ndoshta do na thyenin ndonje krah.

Dhe une e dua shume babin tim dhe i jam shume mirenjohese Zotit per kete. Dhe pse ndoshta kur isha ende femije nuk isha dakort me disa vendime te tij, vetem kur u rrita i vleresova shpullat e tij (dy here gjithsej ne jeten time ). Vetem atehere e kuptova se cdo kenaqesi ia kishte mohuar vetes per ta kaluar tek ne. E s'do ti harroj kurre kepucet e tij shume te vjeteruara, por qe prape thoshte bejne dhe per kete dimer vetem qe une te kisha mundesi te shkoja ne kurs privat gjuhe.
Dhe prandaj, ashtu si dhe ti, dhe une cdo gje qe e bej ne jete, dua ta bej babin tim te lumtur. Sepse te pakten te kete kete kenaqesi qe vitet e mundimit dhe lodhjes nuk i shkuan kot.

Nje rast do kujtoj qe me ka mbetur si thike ne zemer dhe me jep gjithmone kurajo te eci perpara kur ca here jeta behet aq e veshtire saqe dua te heq dore nga cdo gje. Prinderit e mi ishin ftuar ne nje ceremoni te vecante graduimi per studentet e nderit dhe duhej qe njeri nga prinderit t'i jipte medaljen femijes se tij. Kur i erdhi radha babit tim, ai e humbi fare. Duart po i dridheshin, syte iu bene te ujshem (dhe babi im s'qan kurre) dhe vetem ne ato momente e kam kuptuar se dhe pse ndoshta per mua kjo ceremoni ishte vetem dicka rutine, per te ndoshta ishte nje nga ditet me te lumtura te jetes se tij

Per ata qe s'kane pasur eksperienca te mira me baballaret e tyre, me vjen me te vertete shume keq Mundohuni te mos i urreni por kur te beheni prinder vete, perpiquni t'u jipni femijeve tuaj ate dashuri qe babai juaj s'mundi t'ua dhuroje.

Me respekt dhe lot ne sy,
Miss Congeniality
p.s. My father will always be #1 man in my life!

[MisCongeniality]

E di se c'me rendon me shume? Fakti qe s'mundem te jem prane tij kur ka nevoje per mua. S'mundem ti heq kepucet kur vjen i lodhur nga puna; s'mundem t'i jap nje gote uje kur buzet i jane thare nga lodhja e tepert; smundem t'i ferkoj koken apo kembet kur eshte semure.....ehhhh sa gjera s'mundem

Pyes veten pastaj, a ja vlen me te vertete gjithe kjo sakrifice qe po bejme? Apo ndoshta humbja eshte me e madhe se ajo qe po fitojme?

[Eagle]

teme e bukur..edhe pse e keni tepruar pak me trishtimin qe ju ka kap te gjitheve si epidemi. kshtu eshte kjo pune varg..baballaret tane kane dashur shume te tyret, ne tanet, femijet tane neve etjetj. this is the life.

trishtimi eshte shenje fisnikerie...dhe njerezit e kane shansin te jene fisnike...se mushke e gomare fisnike s'kemi degjuar deri me sot... por eshte mire kur i kujtojme dhe baballaret e thurim vargje e rrjeshta, se per nenat actually eshte shrkuar me shume...e ka dhe kjo nje arsye, por kjo perben nje teme me vete.

ju lumte deus dhe kolomb... cuna per se mbari.

[White_Angel]

Ok, pra une nuk duhet te shkruaj ne kete teme sepse s'kam asgje te mire per te thene per ate qe te gjithe ju keni lavderuar(b....n) As qe nuk dua ti permend emrin, prandaj dhe nuk po vazhdoj me, sepse s'dua t'jua prish kete teme. Po qe per mamin mund te shkruaj tere diten. Lumsi ju qe keni pse te mburreni me baballaret e juaj, une jam ne nje shtepi me timin dhe as nuk dua ti flas, faktikisht mezi pres te iki ne amerike dhe te mos ja shoh me bojen e surratit.
Me falni per keto gjera qe po them por ndoshta po te ishit ne vendin tim do me kuptonit.

Ehhhhh , sa kane then si puna jote ne nerva e siper. Po te hidhesh perpjet e ke BABA edhe mban mbiemrin e tij . Nuk e mohon dot as ti , as une , as tjetri e askushi. Une nuk di di mosmarreveshjet qe keni ne shtepi por ikja nga ai nuk eshte shpetimi , sepse nga do te shkosh ne venat e tua do rrjedhi gjaku i tij . Te ka rritur , te ka bere kaq sa je dhe keto jane shperblimi qe merr ai .


Nejse.....

[KNFC]

Ahhhhhhh more DeuS
Lexova shkrimin tend dhe mu duk sikur ishte imi.Me kapi trishtimi dhe malli ne te njejten kohe.Une kam vite pa e pare Ngela ketej ne U.K ne pamundesi per te levizur.Po cte besh,keshtu erdhi jeta jone.Per tim ate kam nje mirenjohje dhe dashuri qe nuk di si ta shpreh me fjale.Zoti i madh na dhente mundesine qe ti takojme sa me pare.Urime per temen dhe fat ne jete.

[hope31]

Per babane tim, i cili nuk jeton ka disa vite, kam shume mall dhe kujtime shume te bukura.
Komunikonte shume mire me ne femijet e tij, sakrifokonte gjithshka qe ne te beheshim me shkolle e dikushi per familjen dhe shoqerine.Asnjehere nuk pranonte qe ne te flisnim per te tjeret.
Me mungon shume fjala dhe keshilla e tij.

[maratonomak]

nuk e kam njohur kurre babane tim.
me shkrimet qe keni bere rreth temes tregoni qe jeni krenare nga baballaret tuaj.
gezohem per ju.