Video e ushtarëve grekë në Internet indinjon shqiptarët

[D@mian]

Ka studiuar në shkollën kryesore ushtarake greke në Athinë “Shpresa të reja”, Evelpidhon. Pasi ka lënë përgjysmë shkollimin ushtarak i është kthyer përfundimisht jetës civile. Duke mos harruar episodet e 3 viteve të kaluara në Athinë, në shkollën e vendosur në lagjen Vari.

Rolandi paska qene 3 vjet atje dhe s'ka mesuar se Shkolla e Kadeteve, te cilen ai ndiqte, perkthehet (mgjs sforcueshem) "Shpresat e mira". Kohe e humbur kot...

[Tannhauser]

Ne kete teme do mjaftonte vetem ky postim:

Më pëlqen që diskutoni me kaq zjarr për një çështje të tillë.

Me thënë të drejtën më habit fakti që shumë nga ju anashkaloni një të vërtetë. A e dini se edhe në forcat speciale shqiptare (komando) këngë të këtij lloji janë këduar nga shqiptarët? Këngë me përmbajtje jo të hijshme për serbët dhe grekërit? Jo nuk e dini. Po ta dinit nuk do dilnit të flisnit këtu kot.

Prandaj mos u nxitoni të gjykoni.


Shëndet.

ns

Gjysma e anetareve qe shprehu mendimin e vet ne kete teme jane femra, pra nuk dine cfare eshte ushtria. Gjysma tjeter perbehet nga meshkuj, te cilet zor se e kane bere ushtrine ne Shqiperi (per shume arsye, moshe, emigrimi, e kane paguar etj etj). Dhe aq me pak jane ata qe kane bere ushtrine ne nje njesi speciale.

Te gjitha njesite speciale ne bote funksionojne ne menyren qe u paraqit ne video. Na pelqen ose jo kjo eshte nje e vertete. Fanatizimi i tyre eshte nje realitet dhe kur nuk kane armiq duhet ti krijojne.

P.S. Peniel, duke qene komando hipe nje shkalle ne respektin tim. Je tek e para.

[Dragut]

Ne kete teme do mjaftonte vetem ky postim:



Gjysma e anetareve qe shprehu mendimin e vet ne kete teme jane femra, pra nuk dine cfare eshte ushtria. Gjysma tjeter perbehet nga meshkuj, te cilet zor se e kane bere ushtrine ne Shqiperi (per shume arsye, moshe, emigrimi, e kane paguar etj etj). Dhe aq me pak jane ata qe kane bere ushtrine ne nje njesi speciale.

Te gjitha njesite speciale ne bote funksionojne ne menyren qe u paraqit ne video. Na pelqen ose jo kjo eshte nje e vertete. Fanatizimi i tyre eshte nje realitet dhe kur nuk kane armiq duhet ti krijojne.

P.S. Peniel, duke qene komando hipe nje shkalle ne respektin tim. Je tek e para.

Ej po pse argument është ky ë? Po juve ju kanë zënë sytë eurot greke. Po ku jepi ti shohim nai herë këto video me shqiptarë që këndojnë duke sharë grekët?

Ja po e pranojmë se edhe shqiptarët këndojnë kështu këngësh, sepse i këndokan të gjitha forcat speciale. Por grekët e nxorrën videon për të shit men dhe për të treguar se nuk e rruajnë fare. Ja me këtë meru ti, ata të tregojnë se nxjerrin video dhe nuk i gjen gjë. Kurse shqiptarët kur këndojnë e mbajnë për vete. E kupton diferencën o file.

A ka noi ulje për minoritarët grekë këtu d.m.th shtetas shqiptarë. Do u merren të gjitha zorrët apo do ket ulje, meqë janë gjys grekë?

[proscriptor]

A ka noi ulje për minoritarët grekë këtu d.m.th shtetas shqiptarë. Do u merren të gjitha zorrët apo do ket ulje, meqë janë gjys grekë?

po per romet qe japin dhe jeten per Shqiperine si nji aty me poshte? po ata ca faji kane? sa do e kene masen?

po per minoritaret kineze?

[Hyllien]

Shqipni tavolinash


Artan Lame

ZHGENJIMI

Të nesërmen e ditës së zgjedhjeve, tek dëgjoja Grunnet-in t‘i quante zgjedhjet "zhgënjim" dhe "një shans i humbur", nuk e fsheh se m‘u duk disi e ekzagjeruar. Zgjedhjet vërtet ishin më të këqija se ato të korrikut 2005, por pa diskutim ishin edhe më të mira se ato të majit 1996 (të vetmet të organizuara nga PD-ja). Ditët kaluan, problemet u shoshitën njëri pas tjetrit dhe dalëngadalë fillova të kuptoj thelbin e zhgënjimit të Evropës. Për ta, firmosja para një viti e Marrëveshjes së Asocim-Stabilizimit, paskësh qenë një gjë vërtet serioze. Për ta ajo firmë ishte pengu që vërtet politika shqiptare do ta merrte seriozisht udhën e integrimit. Por për ne, ajo firmë paskësh qenë thjesht një copë letër tjetër që na i vunë përpara dhe që e firmosëm si shumë të tjera në këto vite. Por për institucionet serioze të Evropës, tani pas 16 vjetësh sherresh shqiptare, pas kësaj firme nuk ka më llafe, por vetëm impenjim. Për ta çdo germë e atij dokumenti është impenjim serioz dhe detyrim i padiskutueshëm, ndërsa për qeverinë tonë që e firmosi gjithë bujë ishte vetëm një mundësi për të dalë në televizor me të mëdhenjtë e kësaj bote, pa ç‘bëhet më pas hajt mo, do ta shtyjmë siç e kemi shtyrë. Kjo është diferenca në të kuptuar, që u bë e dukshme me lëmshin e zgjedhjeve dhe që i bëri evropianët të kuptojnë se ne nuk e kemi marrë seriozisht.

Se, e dini sa seriozisht e kanë ata këtë punë (siç i kanë ata të gjitha punët)? Lista e gjatë e vërejtjeve për zgjedhjet fillonte me çështjet madhore të konsensusit politik, të Kodit Zgjedhor, vazhdonte me dhjetëra vërejtje për mënyrën e organizimit dhe ju kujtoj se mbyllej me një vërejtje që "në dhomat e votimit pihej duhan"(!) E kuptoni sa seriozë janë? Kur deputetët tanë, duke pirë duhan votuan ligjin e ndalimit të duhanit në vende publike, as që e morën seriozisht atë ligj. Hë mo, ata të Strasburgut na thanë ta votojmë dhe ja po e votojmë, pa varja pastaj, se mos do na kontrollojë njeri pimë a s‘pimë, a ku e pimë. Por ata të Strasburgut kësaj radhe, pasi Kryeministri hodhi firmën tek ai dokumenti me emrin kollë-sjellës "asocim-stabilizim", e kanë marrë seriozisht çdo germë. Dhe kur na kujtojnë edhe punën e duhanit, lëre pastaj të na falin për gjëra më serioze si puna e turpit të djeshëm në Shijak. Prandaj, sot e kam kuptuar se pse nuk ishte e ekzagjeruar ajo fjala e trishtë "zhgënjim" dhe sesa profetik paskësh qenë Grunnet-i një ditë pas 18 shkurtit dhe 26 ditë para Shijakut.

KUR TE VIJE DITA

U ngrenë ca djema në Fier, dogjën flamur‘e grekut e neve na u mbush zemra, demek thamë se e muarmë hakën. Meqë këto punëra janë ngjitëse, u ngrenë edhe ca vërsnikë të tyre në Lezhë e Sarandë e bënë të njëjtën gjë. Pastaj u kthyem të flemë m‘anë tjatër, mos na prishet rehati. Ama punë. Pse kështu do ia mbërrijmë Evropës ne? Le pastaj ata të Lezhës, që e dogjnë flamurin mu bash te Monumenti i Besëlidhjes. Po mor djema, sikur Gjergji i Besëlidhjes të ish mjaftuar vetëm me të djegur të ca flamujve të Turqisë, do të ish harruar me kohë. Po kur do ta marrim vesh këtë punë? Kur të vijë dita që ne të blejmë avionë luftarakë që kushtojnë nga 20 e 30 milionë dollarë njëri, në vend të MIG-ëve tanë të lodhur. E dini se aktualisht Shqipëria është vendi i vetëm në Evropë që nuk ka asnjë avion luftarak në gjendje gatishmërie! As pulat e laraskat nuk kanë frikë nga ne, e jo më tjetër kush.

Kur të vijë dita që studentët e universiteteve ta kenë për nder të shkojnë të bëjnë shërbimin ushtarak dhe të mos kërkojnë sa herë bëhen zgjedhje, që për studentët të hiqet shërbimi ushtarak. Kur të vijë dita që oficeri shqiptar të jetë një burrë azgan gjithë grada e medalje, që ngjall frikë e respekt kur të shkojë udhës dhe jo si sot që i shohim sikur të jenë rrogaxhinj të dorës së dytë tek ecin më këmbë a me biçikletë, gjithë frikë mos i shtypë ndonjë "Tuareg" a "Sllon". Kur të vijë dita që politikanjët të zgjasin a përmirësojnë shërbimin ushtarak dhe jo ta shkurtojnë atë vit pas viti, sa tani mbaron pa filluar mirë. Kur të vijë dita që të blejmë tanke të reja e topa me lazer, siç po bëjnë të gjitha shtetet që shpresojnë të hyjnë në NATO. Se a e dini që sot armët në Shqipëri përmenden vetëm për të raportuar sa tanke të vjetra kemi shitur si skrap apo sa topa të prishur kemi sharruar. Kur të vijë dita që ëndrra e një politikani për t‘u bërë ministër i Mbrojtjes, të lidhet me këto aspirata dhe jo me ëndrrën për të bërë tendera për groshët e ushtarëve, orizin e zboristëve dhe rrobat e oficerëve. Kur të vijë dita që djelmoshat të shkojnë pa bërë llafe dhe gjithë vullnet të bëjnë ushtrinë dhe jo si sot që s‘lënë gur pa lojtur që t‘ia hedhin apo të paguajnë ato 3 milionë lekë që duhen për të mos e bërë. Kur të vijë dita që ushtarët me flamur në ballë të kalojnë nëpër qytet duke rrahur çizmet në bulevard dhe gjyshet me nipat t‘u hedhin lule mbi supe. I keni parë si kalojnë të trembur e të bërë pis ushtarët shqiptarë nëpër rrugë, mes muzikës së klubeve dhe kërthizave jashtë të vashave gjithë parfum. Kur të vijë dita që për buxhetin e shtetit deputenjtë të diskutojnë kush e kush për blerjen e armatimeve ultramoderne dhe jo vetëm për pajisjen e burgjeve me dixhital.

Kur të vijë dita që pronat e ushtrisë të jenë të shenjta dhe të mos jenë thjesht plaçkë tregu deri sa t‘ju dalë pronari, apo t‘i privatizojë ministri i radhës.

Kur të vijë dita që shqiptarët ta kenë çuar aq përpara vendin e shqipeve, sa t‘u dalë më mirë hesapi të ruajnë dhentë e tyre në livadhet e tyre, sesa të ruajnë dhentë e grekut në livadhet e grekut, siç bën vaki sot. Kur të vijë dita që ta kemi lartuar me punë vendin tonë, aq sa Hasanët e Zenelët ta kenë për nder që u thonë Hasan e Zenel dhe të mos këmbejnë emër e fe për një vizë. Kur të vijë dita që himarjotët të mos i bien hasha gjuhës së gjyshërve për 250 evró pension në muaj, që pastaj i bëjnë rrush e kumbulla në klubin e fshatit duke pritur muajin tjetër. Kur të vijë dita që të nxjerrim nga shkollat e akademitë tona shërbenjësit e fesë me gjak e besë shqiptare, e të mos presim të na vijnë priftërinjtë nga Eladha dhe hoxhët nga Arabistani. Kur të vijë dita që t‘i ndreqim kishat me paratë tona, e jo të presim të na i ndreqë greku me qeramidhe Selaniku, ndërsa ne hamë fara kungulli në trotuarin përballë. Kur të vijë dita që shqiptarët të kenë aq respekt për gjyshërit e vdekur, sa të mos u shesin edhe kokallat muhamedane për ca evró të krishtera. Kur të vijë dita që shqiptarët të lenë kokën për të ruajtur lavdinë e ushtrisë së tyre dhe jo për të plaçkitur depot e ushtrisë së tyre, siç bënë në ‘97-ën. Kur të vijë dita që ne të jemi në gjendje të ndihmojmë NATO-n në pastë nevojë dhe jo të dërgojë Evropa 14 ushtri për të na ndarë neve të mos therim e djegim njëri-tjetrin, siç bëri me Pelikanin në ‘91-in dhe me Albën më ‘97-ën.

Kur të kemi bërë të gjitha këto, nuk do të jetë nevoja të djegim flamurin e grekut në Fier. Nuk do të kemi nevojë, se greku do mendohet mirë para se të këndojë këngë për të lidhur këpucët me zorrët tona. Por deri të vijë dhe që të vijë ajo ditë, duhet të bëjmë patjatër ato që zura n‘goje, ato që radhita më sipër, se udha për Evropë matet me punë të bëra e jo me flamurë të djegur. Kemi b... t‘i bëjmë? Hë, po i bëmë edhe greku nuk do ketë b... të na nxjerrë këngë. Po nuk i bëmë, le të shtrojmë kurrizin të durojmë dhe të mos i zgjidhim punët siç i kemi bërë gjithmonë: S‘kemi ç‘ti bëjmë gomarit, e i biem samarit.

Penieli ka shume te drejte, madje si fetar qe eshte, ka gjasa ta kete kaluar edhe shkallen e pare te rrespektit tek une. Tani ndodhet ke me siperorja.


Vetem se, vetem se Penieli flet per shekullin e kaluar, ku ne po ate shekull Ushtaret Gjermane hanin kokat e gjithe dynjase, mirepo tani nuk i sheh as ata, as francezet, perberes te nje force ushtarake si Nato-ja dhe organizmave nga me te ndryshmet ku boria kryesore shtypet tek te "drejtat e njeriut" etj, qe te bejne gjeste te tilla ne shekullin e XXI. Nuk jemi ne qe kemi ligj lufte me Grekun, por ata qe kane ligj lufte me ne.

[shefqeti11]

TJETER VIDEO, USHTARET GREKE THIRRJE ANTI – MAQEDONISE


“Gjaku ne venat e maqedonasve te vertete eshte grek”


Mediat maqedonase kane publikuar nje video, ku shfaqen ushtare greke qe bejne thirrje nazionaliste under Maqedonise. Incidenti, i ngjashem me ate te videos shqiptare ka shkaktuar te njejtin reagii edhe ne mediat maqedonase. Por ndryshe nga Tirana, e cila sot permes sekretarit te Ambasades ne Athine ka kritikuar qendrimin e medias shqiptare, qeveria maqedonase ka dorezuar nje note proteste ne ambasaden greke ne Shkup duke kerkuar ndeshkimin e fenomeneve te tilla, qe mund te cenone marrdheniet dypaleshe. Ne pamjet e xhiruara shfaqen ushtare greke qe gjate stervitjes kendojne: “gjaku qe rrjedh ne venat e maqedonasve te vertet eshte grek”. Videoja eshte xhiruar ne vitin 2005.


Top-channel. 16/03/2007 19:45



Keta njerez me te vertet kan probleme psiqike....

[Lioness]

Sindromi i bunkerit

Nga Gazmend Kapllani

Filmin e fundit të Klint Izvudit e pashë dy ditë para se të nisesha për një udhëtim në Ballkan, ditari im i dashur. Në atë film Izvud flet për një betejë të Luftës së Dytë Botërore mes Amerikanëve dhe Japonezëve, në një ishull në oqeanin Paqësor. Nuk e sheh betejën vetëm me sytë e Amerikanëve. E sheh me syrin e armiqve të dikurshëm, të Japonezëve. Gazetat shkruajnë që në Japoni spektatorët dalin nga salla e kinemasë të përlotur. Preken sidomos nga fakti që një Amerikan 'kapi' vështrimin dhe ndjenjat e tyre mbi luftën, mbi vdekjen, mbi humbjen...

Disa mijëra kilometra larg, në tokën e Ballkanit, librat e rinj të historisë që po ndryshohen kanë krijuar bujë. 'Patriotët' fillojnë menjëherë akuzat për komplotin e globalizmit kundër kombit. Në Greqi libri i ri i historisë së klasës së gjashtë fillore u konsiderua nga disa qarqe si 'anti-kombëtar'. Megjithatë, duket se këto qarqe nuk kanë më aq shumë audiencë. Në Turqi gjërat janë shumë më të egra. Profesorët që përkujdesen për librat e rinj të historisë kërcënohen pothuajse çdo ditë. Një gazetar turk që shkruante për genocidin e Armenëve, u vra para disa javëve, nga një dorë e armatosur prej 'patriotizmit Turk'. Çfarë po ndodh në të vërtetë? Çfarë po ndryshon në shoqëritë ballkanike.

Ndodh që ka kaluar një shekull e kusur nga koha kur shtetet e reja ballkanike, si të gjitha shtetet në rruzullin tokësor, konsolidonin ndërgjegjien e tyre kombëtare. Dhe elementi kryesor i këtij konsolidimi ishte propaganda historike dhe prania gjithkund e armikut. E atij me të cilin u ndeshën ose mund të ndesheshin në fushat e betejës. Pas kaq vitesh, duket se shoqëritë ballkanike, të paktën disa prej tyre, maturohen. Ndjehen më të sigurta në vetvehte. Dhe në se ndjehesh më i sigurtë në vetvehte, atëherë fillon e sheh historinë si shkencë dhe jo si propagandë. Kur ndjehesh i sigurtë në vetvehte e kupton që nuk është e nevojshme që ti të jesh gjithmonë heroi dhe viktima ndërsa tjetri ngaherë i ligu dhe fajtori. Bota njerëzore është më e ndërlikur se sa skema bardhë e zi. Fatkeqëisht, bota njerëzore është e mbushur me beteja, luftra, gjak, urrejtje.

Dhe në histori dihet që heroizmat e njërës palë janë tragjedi për palën tjetër. Heronjtë e njërës palë janë vrasës për palën tjetër. Vetëm gjaku i njerëzve të vrarë është i përbashkët. Sot Gjermanët dhe Francezët, që kanë derdhur lum gjakun e njeri-tjetrit, shumë më shumë se sa ne Ballkanasit, mësojnë pothuajse të njëjtat libra historie. Dhe përvjetorin e zbarkimit në Normandi sot e festojnë bashkë Aleatët dhe Gjermanët. Nuk ndryshoi historia, ndryshuan shoqëritë. Këtë pra mundohen të bëjnë këtu e disa vite librat e historisë së vendeve Ballkanike.Me ngurim dhe pak nga pak. Jo të ndryshojnë historinë. Thjesht të heqin epitetet. Atë që arritën me pak fjalë Francezët dhe Gjermanët. Në fakt 'patriotëve', kudo që janë në Ballkan, nuk i intereson aspak historia. Ata thjesht nuk duan që popujt e ballkanit të harrojnë urrejtjet e hershme, epitetet e frikshme për tjetrin.

Dhe kanë lëndë të parë sa të duan. Kanë të kaluarën. Në disa vende, si në Turqi, Serbi, Shqipëri, kanë aleate edhe varfërinë. Dhe dihet që 'patriotët' janë llogaritarë të zotët, janë Ekonomistët, Shefat e Marketingut të Urrejtjes...

Ushtarët grekë që këndonin atë këngën e publikuar në një link në YouTube, padyshim janë pjesë e historisë së djeshme të Ballkanit. Më dërgonin e-mail disa lexues, ditari im i dashur, dhe më pyesnin se si u ndjeva kur dëgjova vjershat e urrejtjes kundër Shqiptarëve. Si gjithkush, neveri. Ashtu siç ndjej neveri për vjershat e urrejtjes kundër Grekëve, Turqve, Serbëve apo Bullgarëve. E-mailet e lexuesve me kalimin e ditëve u pakësuan. Në adresën time elektorinike filluan të mbërrinin disa e-mail-te të tjera, të çuditshme. Ato bënin analizën e 'rracës së degraduar greke'. Ishin të përmbytura nga shprehje të tipit: 'do t'i djegim të gjallë Grekët', 'Grekët racë e keqe', 't'a zhdukim Greqinë nga harta', 'sa keq që nuk është gjallë Enveri', 'minoritarët dhe ortodoksët janë kollona e pestë e asfalias greke' etj. Ndoshta disa nga këta 'analistë' u mësojnë histori fëmijëve në shkolla.

Pasonin vjersha 'patriotike' të tipit 'provoje o Grek i ndyrë ndaç me Turkun ndaç me ne' (mirë sharjet raciste, po ne çfarë lidhje kemi me Turkun pyesja vehten dhe nuk e gjeja dot përgjigje). Mandej, një listë për bojkotin e mallrave greke në Shqipëri (një listë të tillë, por me mallra amerikane dhe gjermane, ndajnë akoma 'patriotët' e Sheshelit në Serbi). Hyra në faqet online. Mbizotëronin fjalët 'rraca', 'flaka', 'lufta'. Dhe këto shkruhen pa teklif, lirshëm. Në Shqipëri, dihet, kemi demokraci tani. Dhe sidomos kemi zbulur fjalën treg. Dhe tregu i urrejtes primitive është nga më të begatët. Lash kompjuterin dhe hapa televizorin. Në disa panele, duke marrë shkasë nga video, diskutohej për Revolucionin e 1821-it, për Himarën, për Ali Pashën dhe Suliotët, për Kolokotronin dhe Homerin.. I gjithë pejsazhi më trishtoi pa masë, ditari im i dashur. Sepse të kujtonte Korenë e Veriut dhe Libinë.

Vetëm në Korenë e Veriut të Kim il Sungut dhe në Libinë e Gadafit mund të ndodh që video neveritëse e disa ushtarëve, të trajtohet si shpallje lufte.Por nuk mjaftonte kjo. Pas disa ditësh, u derdhën në rrugë disa dhe vendosën të digjnin flamujë grekë. Dhe këta nuk ishin në YouTube. Ishin në mes të shesheve, në mes të njerëzve. Ushtarët grekë që këndonin se do bëjnë zorrët e Shqiptarëve lidhëze këpucësh, në se u jepet rasti ndoshta mund të bëjnë lidhëze këpucësh edhe zorrët e bashkëatdhetarëve të tyre, atyre që ata i quajnë 'Grekë të padenjë' ose 'shërbëtorë të të huajve'. Dhe 'trimat' që dogjën flamuj, po t'u jepet rasti nesër, me të njëjtën lehtesi, mund të djegin libra dhe dyqane. Pasnesër edhe njerëz.... Por më e keqja, ditari im i dashur, është se të gjitha këto bëheshin nën heshtjen shurdhuese të njw pjese tw medias në Shqipëri. Madje kjo pjesë e nxiste situatën. Zërat e kundërt censuroheshin.

Një miku im, gazetar i njohur në Shqipëri, më shkruante se u vërdallos nga gazeta në gazetë për të botuar një koment kundër histerisë anti-greke. 'Rreziku helen' për Shqipërinë sjell reklama, sjell unanimitet, shet? Ashtu siç shiste dikur 'rreziku anglo-amerikan për Shqipërinë'? Dhe më e bukura është segjithë kjo nuk quhet 'nacionalizëm'. Duket se ne shqiptarët e kemi të shkruar në ADN të mos jemi nacionalistë. Madje, thonë disa 'analistë', nuk jemi aq sa duhet nacionalistë. Kemi nevojë për doping nacionalizmi. Megjithëse në librat e historisë botojmë harta të 'Shqipërisë natyrale' nga Podgorica e Malit të Zi deri në Artë të Greqisë, nuk jemi nacionalistë. Nacionalistë janë të tjerët. Megjithëse i kemi mbushur forumet dhe blogjet me teori fashiste e komente për raca të pastra dhe të degraduara, nuk jemi nacionalistë. Nacionalistë janë të tjerët. Megjithëse djegim simbolin kombëtar të të tjerëve, nuk jemi nacionalistë. Nacionalistë janë të tjerët. Ne thjesht provokohemi dhe mbrohemi. Po, vërtet, simboli më ipërkryer i 'nacionalizmit mbrojtës' është bunkeri

Bunkeri është simboli më i trishtë që do t'a shoqërojnë gjithmonë brezin tim, ditari im i dashur. Simboli i ksenofobisë, çmendurisë, armiqësimit dhe izolimit total nga gjithë bota. Në shkollë mësonim se ne Shqiptarëve na kishte rënë diçka si 'bingo botërore'. Mbaj mend i vogël bëja habi me vehten time se si është e mundur që në 28.ooo kilometra katrorë mbizëtoronte burrëria, drejtësia, bukuria, fati dhe në gjithë pjesën tjetër të rruzullit tokësor mbizotëronte fatkeqësia, uria, egërsia. Dhe sigurisht qysh të vegjël, në librat e historisë, na mësonin që populli ynë është i lavdishëm, që e ka çarë rrugën e historisë me shpatë në dorë, që ka qenë gjithmonë viktimë e fuqive, të mëdha dhe të vogla bashkë.

Ne ishim të vegjël, të lavdishëm dhe viktima. Një popull i vogël dhe i lavdishëm që priste çdo moment armiqtë: nga deti, nga ajri, nga toka. Për t'u mbrojtur nga armiqtë, në emër të mbrojtes së etnosocializmit, regjimi mbolli me mijëra bunkerë. Bunkerët u bënë pjesë e lojërave tona të fëminërisë. Dhe ndërkohë rriteshim duke pritur armikun. Kalonin vitet dhe armiku nuk dukej gjëkundi. Prisnim e prisnim. Më kot, asgjë në horizont. Dhe kur pamë se nuk kishte ndërmend të vinte, atëherë vendosëm ne të mësynim në vendet e armiqve tanë. Jo si ushtarë, si emigrantë klandestinë, të paftuar, që mbartnim me vehte vetëm zhgënjimin, rrobat dhe një pasion të madh për të kaluar kufijtë e një atdheu që u katandis në burg.

Dhe kur kaluam kufirin zbuluam, në mënyrën më tragjike, se e keqja ishte brenda dhe jo jashtë nesh. Zbuluam se pas propagandës patriotike fshihej shkatërrimi i Shqiptarit prej Shqiptarit. Fshihej loja e pushtetit të një klike diktatorësh mediokër. Për mos të parë skamjen tonë, digjnim flamujtë e armiqve tanë. Për mos t'u përballur me plagët e vetvehtes, vizatonim potrete aqmiqsh, pa fund, pa pushim.
Ne ishim zotëruesit e të mirës absolute, të tjerët ishin e keqja absolute. Zbuluam që në emër të histerisë patriotike dhe 'dinjitetit kombëtar' kishim mbetur jashtë kohës dhe hapësirës: pa miq, pa aleatë, pa të tashme as të ardhme... Prandaj, duke parë ata njerëz që digjnin flamujtë, atë histeri që shpërtheu në Shqipëri, ata deputetë që diskutonin gjithë patriotizëm, në një vend ku pas një muaji nuk kanë dalë ende rezultatet përfundimtare të zgjedhjeve, ato vjersha primitive dhe raciste, që lëçiteshin publikisht nën vështrimin miratues të mediave, ato listat e zeza me mallrat greke, atë dizinfomarcion në media dhe heshtjen shurdhuese të mendimit kritik, m'u kujtua bunkeri. Bunkeri reloaded, ditari im i dashur...

[Zarathustra.]

Ngelen shqiptaret duke u indinjuar. C'presin shqiptaret, - mos duan valle ti puthe greku? Bejme si te skandalizuar e qajme si qurrashe. Le pastaj shkojme i themi grekut "Racist" - dmth greku eshte i bardhi e ne jemi zezaket. Ngrihemi e akuzojme qeverine (e kujtdo ane qofte) se nuk u ankua, apo nuk qau pak ashtu sic kemi ne qejf te qajme. Sa here qe greku ben ndonje gje te tille, aq me shume inat dhe vrer hedhin shqiptaret mbi njeri tjetrin. Akuzojne njeri tjetrin si tradhetare, anti-shqiptare e gomarlleqe te tilla, sigurisht ne emer te nacionalismit shterp dhe kot te ca njerezve e jane po kaq shterp dhe kot per ate vend.

Pak vjet me pare degjoja sesi shqiptaret ankoheshin per ate $10 takse solidarizimi qe paguhej ne Aeroportin Nene Tereza kur dilje prej andej. Po na rrjep shteti thoshin. Por kerkojne nga ana tjeter qe shteti te beje garipin kur nuk ka breke ne *****. Nga te gjithe kokoshat llapaqen qe flasin kaq fort per ate vend dua te di me pare cfare vlerash i kane dhene atij kombi vec llafeve plot zjarr. Dua te di sa taksa kane paguar qe shteti shqiptar te mbaje nje ushtri te fuqishme, qe te ndertoje rruge e te permiresoje kushtet e jetes. Dua te dij si kane kontriubuar keta lapanjoze ne stabilitetin dhe qendrueshmerine e jetes ne ate vend, qe paqja te mbizoteroje dhe tensioni e sherri te zhduket, e keshtu ti krijojme nje ambjent pa konflikt e tension shqiptareve qe jetojne ne Greqi qe ata te kthehen e te jetojne te sigurte ne ate vend. Kur ti shoh keta nacionaliste pra te promovojne pagesen e taksave, paqen sociale dhe stabilitetin e brendshem atehere do tu jap pike si anti-greke. Deri tani ata vetem kane folur sesi shqiptaret duhet te demonizojme, urrejne, apo shqyejne njeri tjetrin per inat te grekut. Ndoshta shume shqiptare nuk jetojne per inat te grekut, dhe keshtu duhet te jete per te tere.

[Akili-A]

Bravo gazmendit dhe ty lioness qe e postove ketu.......

Per te tille njerez perparimtare, ka nevoje shqiperia....... dhe jo per Shefat e Marketingut të Urrejtjes...

[Sa Kot]

Fajin e kane politikanet tane, ata jane duke na tradhetuar ne si popull. Te isha une as qe nuk e kisha njohur Greqine si shtet fare, jo me t'a lejoj te beje biznes me mua.