Promovohet libri i Oliver Jens Schmitt-t, "Arbëria Venedike"

[Hyllien]

Në fakt, duhet të lexosh dhe besosh disa pallavra, të gjeneruara në imagjinatën e ndonjë mendjeje të ndritur forumore, që të atribuoen virtyte të larta kombëtare. Është sllavizëm, që të lexosh arkivat e kohës, ku na dalin krushqi dhe aleanca të Kastriotit me serbët, disa kundër po vetë popullsive arbërore, luftë brënda llojit arbër, apo kur thuhet që urrejtja ishte një koncept abstrakt për periudhën e mesjetës, sidomos kur ndanin një bërthamë të identitetit, dhe një qëndër shpirtërore në rastin e dibranëve, si kryepeshkopata e Ohrit. I njëjti reagim, do të ishte dhe nga pala serbe, që do të quhej shqiptarizëm: proçesi vënies në dukje të aleancave dhe krushqive të serbëve me shqiptarët.

Ti po shkruan për të bërë karrierë politike apo si, se deri tani nuk po shkrun histori aspak ? Një herë thua nuk dihet, një herë thua nuk ka rëndësi cfarë ishin në Pollog, pastaj thua Tripalda = Bullgarja me kokfortësinë e një bosnaska glava. Edhe një herë, Pollogu është në Epir dhe jo në Bullgari, dhe përtej Pollogut ndodhen tokat Bullgare. Sic thotë dhe Frang Bardhi këto ishin në zotërim të familjeve Arbërore. Edhe një herë gjeje se kush qe Zoti i Pollogut, jo Zoti i Bullgarëve dhe as Zoti i Tripaldëve. Rrëmuja fillon nga një arkiv që e nxjerr Voisavën të bijën e Mbretit Bullgar. Ti si i regjur me këto studime, gjeje pak këtë arkiv bashkë me Schmittin dhe me Bullgarët. Në të kundërt Pollogu që edhe sot e kësaj dite me gjithë masakrat nga Bullgaria në Shkup e deri sipër mbetet ende shumicë Shqiptare, dhe po ta përsëris babai i Voisavës është Zot i Pollogut, jo i Tribaldëve dhe jo i Bullgarëve. Pra Tripalda është mbiemër dhe jo etninom se po na hap sytë me këtë logjikë mesjetare. Ma gje pak tani familjen Tripalda në Bullgari, se edhe Frang Bardhi sigurisht e ka kërkuar edhë të saj edhe të "Kastriotich" por nuk gjente gjë.

Shkrimet e tjera komike rreth dëshirave tuaja për aleanca vetkomentohen. Në Ballkan, në atë kohë i vetmi që bëntë luftë kundra Turqisë, dhe po them luftë pa kompromis ishte Skënderbeu dhe disa princëra joshqiptarë letrat e të cilëve do i sjellë tjetër herë se si i referoheshin luftës së Arbërit. Serbët sic të është dëshmuar dhe më parë luftën me Turkun e kanë braktisur qysh përpara betejës së sajuar të Fushë Kosovës. Përmende disa herë dhe Perandorin Kantakuzen. Ky qe ndër kryesorët që kreu aleancë me Osmanët për të luftuar Shqiptarët, por ti si kronikant sllavodashës këto nuk i ke shkruar.

E paske si sport të preferuar ti nxjerrjen sllavë të gjithë familjeve Shqiptare, se dhe tek tema e mbiemrave re squk pasi tu dha përgjigja që meritoje ku deri dhe Popujt Klementine/Kelmendasit na deshe ti bëje sllavë. Por këtu po tejkalon cdo limit, edhe ato Bullgare dhe Serbe.

[Hyllien]

Sjellja e Dukagjinëve është karakteristike e një fisnikërie model mesjetar, që luan me të gjitha portat e mundshme për t'iu kundërvënë armiqësive rajonale. Në citatin e mësipërm bëhet fjalë për kërcënimin me shkishërim për Dukagjinët, nga shkrimi im i mëparshëm: ''Duke qënë se mbi Dukagjinët, rëndonte kërcënimi i ri i papës për shkishërim, i shpallur nga arqipeshkvët e Tivarit dhe të Durrësit, të ngushtuar nga kisha, nga Skënderbeu si dhe nga Venediku, Leka u detyrua të udhëtonte drejt Shkodrës dhe të lidhte aty me mëkëmbësin venedikas, një marrëveshje paqeje.''

Tani po bëhesh bajat me brockullat që po na "analizon".


[ Kur ndijgjoi qe Gjergj Kastriotin - Skenderbegun po e qanin te vdekun, Lekë Dukagjini, Princ i Epirit, doli me vrap në mes t’pazarit dhe me fytyrë t’pikellueme e me za te mbytun tha duke shkule mjekrrën e flokët(Shënim i im: Gjamën pra):

”Mblidhuni me vrap të gjithë princën e sundimtarë arbnorë; sot u banë copë dyert e Epirit e t’Maqedonisë; sot u rrëzuen muret e fortesat tona; sot fluturoi e tanë forca e fuqija jonë; sot u permbysën fronet e pushtetit tonë; sot u shue krejt, se bashku me këtë njëri, cdo shpresë e jona." ]


-
U munduan Grekët një herë ta nxirrnin Grek por falimentuan turpshmërisht, e kur Bullgarët e Maqedonisë vetquhen Maqedonas, cdo gjë pritet nga kërrma të tilla njerëzore, përfshi dhe zgjatimet e kabllave në Tiranë.

[Uriel]

Nëse do kishe lexuar Barletin, nuk do i bëje çorap gjërat siç i ngatërron më sipër. Pollogu ndodhej përtej kufijve që Barleti specifikon si Epir, po ashtu dhe Bardhi. Dhe Frang Bardhi nuk thotë që ishin zotërime të zotërve arbër, por që Gjon Kastrioti kishte nën sundimin e tij shumë bullgarë, dhe se sundimi i tij kufizohej me territoret e bullgarëve. Dhe Gjon Kastrioti nuk sundonte përtej Dibrës dhe Matit. Se çfarë them rreth popullsisë, qëndrojnë në parantezë me njëra tjetrën, pasi siç nuk dihet më së miri përbërja etnike, po ashtu nuk ka rëndësi për etninë e Vojsava Kastriotit. Ndaj mjaft luajte rolin e të paditurit duke cituar kot së koti demografinë moderne të Pollogut dhe trojeve të tjera në Maqedoni, pasi janë absurde.

Shkrimet e tjera rreth aleancave ballkanike, nuk kanë ngelur të komentohen nga individë që nuk arrijnë ti perceptojnë. Dukagjinët shpesh herë lironin grykat malore në favor të otomanëve, duke i krijuar rrugë të lirë në inkursionet e tyre drejt territoreve të Kastriotit, siç dhe shpesh herë luanin me portën tjetër, Venedikun, po në dëm të Kastriotit. Ndaj, nuk është thjesht armiku otoman arsyeja e këtyre lëvizjeve të pakuptimta për disa që nuk kuptojnë konturet e filozofisë mesjetare, përpos disa armiqësive të vjetra rajonale, të cilat janë mëse të kuptueshme. Gjithashtu, raste koolaborimi ka plot, për të tëra etnitë në Ballkan: arbërit e islamizuar të Maqedonisë, mbushnin rradhët e ushtrive rajonale otomane, që ishin një armik i përditshëm kërcënues për Kastriotin, siç janë dhe shumë raste të tjera pashallarësh, ushtarakësh të lartë dhe sulltanësh me origjinë arbërore. Ndaj ku qëndron veçantia e koolaborimit në këtë mes?!

Oliver Schmitt është anetër i Akademisë së Shkencave austriake që në moshën e re 35 vjeçare, dhe nuk ka ngelur të gjykohet nga akademiket e forumit apo te Leçes, meqë mungoi në ingerpelancën e kërkuar prej tyre, që për nga prestigji , janë të njëjtë me akademiket e Universitetit Vitrina në Tiranë. Doemos injorimi ka ardhur si pasojë e rastit të shumtuar të pseudointelektualeve shqiptarë gjatë prezantimit të librit në Vjenë, ku dhanë prova që se kishin lexuar librin, siç ndodh rëndom edhe këtu, dhe kundërshtonin pa ndonje bazë argumentative ne tym.

Përveç meseleve që krijon, si pasojë e paqartësive të theksuara, daç përkundrejt veprave të palexuara të Schmitt, po ashtu dhe të Barletit dhe Bardhit që vetë solle, je i lutur ti japësh fund retorikës monotone. I ke të mirërënditura faktet në vijueshmërinë e temës, ndaj nuk ka nevojë për vlerësimet dhe etiketimet e tua, pasi nuk më interesojnë, siç nuk i intereson as diskutimit. Nëse nuk ke çfarë të shtosh, pozicionohu në rolin e lexuesit, sepse siç shihet, ke nevojë të mësosh të lexosh sëpari, përpara se të marrësh mundimin të replikosh me citate që as vetë si kupton për nga tematika që trajtojnë dhe hapësira ku pozicionohen në diskutim.

Idem, edhe kur luan pambarimisht rolin e kokëfortit duke ripostuar replikat e shlyera personale, pas disa paralajmërimeve, si në privat, po ashtu dhe në publik, ndiqet pa shumë dramatizim rruga e përjashtimit. Diskutimet ekzistojnë të paktën për të vënë në përdorim bagazhin intelektual dhe nivelin e dijeve, ku nuk po e cilësoj si kriter kulturën e debatit, pasi e di që po kërkoj shumë, dhe jo aftësinë keqinterpretuese të retorikës së pafund, mosthithjen e gjuhës shqipe dhe garën se kush e ka më të fortë kokën. Për këtë të fundit, është e lehtë për ti dhënë zgjidhje.

[land]

Sjellja e Dukagjinëve është karakteristike e një fisnikërie model mesjetar, që luan me të gjitha portat e mundshme për t'iu kundërvënë armiqësive rajonale. Në citatin e mësipërm bëhet fjalë për kërcënimin me shkishërim për Dukagjinët, nga shkrimi im i mëparshëm: ''Duke qënë se mbi Dukagjinët, rëndonte kërcënimi i ri i papës për shkishërim, i shpallur nga arqipeshkvët e Tivarit dhe të Durrësit, të ngushtuar nga kisha, nga Skënderbeu si dhe nga Venediku, Leka u detyrua të udhëtonte drejt Shkodrës dhe të lidhte aty me mëkëmbësin venedikas, një marrëveshje paqeje.''

jo vetem kaq, leke dukagjini, ky fisnik u katandis ne nje killer ordiner, ishte ky qe vrau Leke Zakarine, princin e Danjes, antar i lidhjes se lezhes, per shkak te nje femre(Irenes), si pasoje Danja e mbetur pa princ bie ne duart e Venecias, dhe shkaktohet lufta shqiptaro-veneciane qe zgjati dy vjet. si perfundim Danja mbetet ne duar veneciane duke i paguar kontribut vjetor Skenderbeut.

[Baptist]

pra muzaka konfirmon qe eshte ne linje femerore i aferm(pra shqiptar) por ne linje mashkullore nuk konfirmon asgje.

Jeni rrembyer me temen, dhe keni harruar se "ai" nuk ishte i preokupuar me qeshtjen e perkatesise etnike.
Ai nuk kerkon te konfirmoje se eshte "i/e shqiptar/e" askush aty - ai nuk e ka kete problem fare, kete problem e kane kloset e shmitet aktual.

Ai aty konfirmon dicka akoma me te afert se gjerat e ditura boterisht, ai aty kerkon te afirmoje afersine familjare (qe eshte afinitet akoma me kualitativ se te qenit thjeshte te nje perkatesia te perbashket etnike). Pra Muzaka kerkon te gjej edhe afersi gjenetike sepaku nga ana femrore e familjes se Kastrioteve ne ze. Ai kete hall ka dhe kerkon te thote se: "ne po qe po se jemi shqiptar, por ne, per dallim nga tjeret Kastriotet i kemi dhe niper."

ata tribalet trakas leri aman, se e dime me mire se ty antikitetin, nese ti do te vertetosh qe tribalet mesjetare jane te njejte me ata te antikitetit i ke bere nje sherbim te mire bullgarise sllavo-turke.

Kjo gjithesesi qe duket ne rregull keshtu e nga ky prizem.
Por kemi dhe nje tjeter problem. Emri "bullgar" ne kohen e Barletit ishte krejtesisht kurent dhe ne perdorim rendomte ne ate kohe.

do te ishte shume me e lehte dhe me e kuptueshme per boten te ciles i drejtohej, po te perdorte fjalen 'bullgar' se sa te perdorurit e nje percaktori konfuz e pothuaj krejtesisht te harruar per ate bote.

Kjo me teper se ajo qe shikoni ju (ne perdorim terminologjik anakronik per ate kohe) tregon orvatjen e autorit per te diferencuar perkatesine etnike ne termin territoral tribal nga koncepti etnik i termit ekzistent bullgar. Dhe me teper se cdo gje, ai sikur kerkon te simuloje shprehjen "banore nativ" te nje vendi kufitar qe mund te gabohen per bullgar.
Pare ne driten e mentalitetit dhe koncepteve te kohes ai sikur me qellim eskivon perdorimin e termit bullgar.

[Baptist]

jo vetem kaq, leke dukagjini, ky fisnik u katandis ne nje killer ordiner, ishte ky qe vrau Leke Zakarine, princin e Danjes, antar i lidhjes se lezhes, per shkak te nje femre(Irenes), si pasoje Danja e mbetur pa princ bie ne duart e Venecias, dhe shkaktohet lufta shqiptaro-veneciane qe zgjati dy vjet. si perfundim Danja mbetet ne duar veneciane duke i paguar kontribut vjetor Skenderbeut.

he po budallai qe tek m'je - si the si the?

[Baptist]

Çfarë duhet të vërtetojë, Vojsa, Vojsana, Xhevdetja apo Nafia? Nqs tenton ta shqiptarizosh Vojsavën me anë të etimologjisë së emrit, është një tentativë po aq e dështuar sa dhe e dëshpëruar. Fundja fundit, dalin antroponimet sllave tek më shumë se gjysma e familjes Kastrioti, apo tek vetë Gjergj Kastrioti, që në vijë etimologjike, as emri Gjergj, dhe as mbiermi Kastrioti, nuk janë antroponime shqiptare. Dhe përfundimi konkret do ishte që nuk do kishte përfundim.

Ne rast se ke lexuar veten mire -sipas teje: emri [kishtar] i asaj kohe do te thote perkatesi etnike.

Tjeter emri Vojsane, nuk eshte; nuk ka qene; as do te jete emer kishtar. Por eshte nje emer laik. Tutje, Vojsana nuk eshte emer sllav.

Pollogu nuk ka aqene kurre qytet por nje fshat oppidum i vendosur ne te dhe me kohe i bere shume i rendesishem per shkak te funskionimit te tij si vendkalim kufitar per dhe nga arberia ne serbi e bulgari dhe si dogane, cka ate e bente burim te ardhurash materiale, gje qe si pasoje zoteruesin e atij autposti shqiptar e bente njeri te pasur dhe te rendesishem ekonomikisht e politikisht. Por pa pedigre.
Ani qe pedigreja ne ate kohe ishte shume e rendesishme ne ato kohe te turbullta per kastriotet me shume vlente pasuria konkrete se titulli ne leter, e bija e zoteruesit e autpostit u denjesua per princeshe nga Kastriotet.

Fusha e Tetovës, dihej veç se ishte një sundim bullgar, nga përshkrimet e Marin Barletit dhe Frang Bardhit, dhe ishte në kufi me sundimet e Gjon Kastriotit. Dihet që Gjoni kishte nën sundimin e vet, në Dibër, shumë bullgarë, se ndryshe quhej dhe princ i tribaldëve, por se si konturoheshin më tej brezat etnikë deri në dalje të Fushës së Tetovës, kjo nuk dihet. Është njëlloj si të hulumtosh rreth përbërjes së popullatës në Kosovë nga fundi i sundimit romak, gjer në konsolidimin e pushtetit bizantin. Në mungesë të dokumentave, nuk do të thotë që të përdoren të dhëna e sotme demografike, apo të plotësohen sipas dëshirës nga përrallat e gjyshërve. Dhe aq më tepër që duhet të kuptosh që nuk ka rëndësi nëse kishte ose jo sllavë apo arbër në Pollog, si parantezë me prejardhjen e Vojsavës. Është po aq e pavlefshme si fakt, sa dhe etimologjia e emrit.

Jo jo nje sundim bullgar ishte pothuaj gjithe arberia - merr shiko shtrirjen e pushtimeve bullgare nderkohe qe bizanti ekzistonte nga huate qe merrte prej tij dhe sa miq te mire kemi qene -ta deshmon e shara me e felliqte ne gjuhen shqipe, shqiptari mund te duroje cdo te share perpos asaj "ta qifte bugari nanen".

Kjo vjen si pasoje e 'miqesise' se madhe qe kemi pasur me ta dhe vleresimit qe ne shqiptaret kemi pasur per gjenin e tille. Ne vetedijen etnike shqiptare Nuk ekziston asgje me e felliqte se bullgaret dhe se fundi bullgaret e vetquajtur maqedone.

Martesa shqiptare me bullgar "te felliqte" kane qene te pamundura dhe jane te panjohura historikisht.

Ketu po behet fjale per kohen kur pushteti bullgar ishte tekurrur mbrapa Pollogut strategjik te Arberise. Dhe kur ky autpost ishte i nje rendesie te posacme strategjike per ne.

Eshte e qarte se nje pjese e zotimeve te dikurshme bulgare kishte rene nen zoterimin e kastrioteve serish.

Dihet mire se nje pjese e shqiptareve lindor sebashku me tokat e tyre kishin rene nen pushtetin e bullgarise por ata bullgare nuk u bene. Prandaj banoret e ketyre territoreve juridike quhen tribalde e jo bullgar. Shqiptaret i referoheshin njeri-tjetrit per nga origjina gjeografike -kur komunikonin ndermjetvete -ashtu sic bejne edhe sot, dhe vetem per etnite tjera te ardhura u referoheshin nga emri etnik, sepse perkatesia e rajes nuk terhiqte pas vetes edhe kuptimin gjeografik. Tek pas shekullit XIX termi "bullgar etj" ka kuptimin edhe habitant i bullgarise si nocion gjeografik.

Kastrioti kishte vene per detyre vetes te kthente gjithe zotimet arberore serish nen zotimin Arberor. Mjaft me ishte lejuar administrimi i territoreve shqiptare nga zyrat falsifikuese te bizantit te qelbur korruptiv.

[Skorpioni]

ne fakt dhe ne ditet e sotme, shqiptare kendej dhe andej kufirit, kemi parametra te ndryshme urrejtje kunder serbit.

ku po ma sheh ti ate urrejtje te Shqiptarve ndaj serbeve

serbet i urrejne Shqiptaret (ne Shqiptaret nuk kemi kurrfar shance ta imagjinojme nivelin e urrejtjes serbe ndaj Shqiptarve), ndersa neve Shqiptarve na vjen gjynah per smudjen e tyre shpirterore dhe mendore.

xhelozia (ma ia pase dikujt inati qe eshte ma i afte se ti) te shpie ne urrejtje dhe keqberje (zakonisht me genjeshtra dhe shpifje si grate e keqe ... nese i vjen shanca edhe deme materiale e vrasje ... xhelozuesi mundohet ta zhduke nga faqja e dheut ate njeri apo ate popull qe ia ka inati), pikerisht ashtu siç ka ndodhur disa here ne te kaluaren nga populli i semure serb. Kjo do te ndodhe perseri, sepse kjo smundje psiqike eshte e pasherueshme dhe trasheguese.


Ne Shqiptaret nuk e kemi as ne gjene, as ne gjak e as ne shpirte ta urrejme dikend, perveq nese t'ka rroke ndoj rrem s(k)llav ne te kaluaren.


Shqiptaret jan popull i pjekur, i menqur, paqesore e i civilizuar, nuk mirremi ne me poshtersira e marrezira si shpifje, genjeshtra, inate personale apo kolektive, xhelozira femijerore qe shpiejne ne urrejtje dhe pastaj ne smundje psiqike personale apo kolektive.

Ke ndegjuar ti ndonje here Shqiptaret te genjejne, te shpifin e ti sulmojne popujt e tjere siç bejne serbet, greket e te tjeret ?

Sigurisht qe jo, dhe mua ma mer mendja qe ne kete aspekt duhet bere ndryshime, se gjithmone veq te vetmbrohesh kur te te sulmojne nuk shkon. E di qe eshte shum e veshtire per neve si Shqiptar, por ne duhet patjeter te biem perkohesisht ne nivelin e tyre, te jua luajm nenen (ashtu siç e lypin zullumqaret e keqberesit te jua beshe), ti hekim qafe nje here e pergjithmone dhe pastaj te dalim perseri ne nivelin tone e te vazhdojme udhen tone.

C'ti beshe, nganjehere te behen shum qen qe lehin e ta zene udhen dhe s'ke qare pa u ndale per t'i larguar nga udha qe ta kan zene, para se te vazhdosh me "karavanin".

[Kreksi]

I

Na e deshmo se nje here ne histori emri Vojsane apo vojsave apo origjinalisht Vojsë ka qene apo eshte i popullarizuar te sllavet. [Mare prasysh ketu se sidomos te serbet me te gjalle i mbajne emrat e mesjetes se ata tradicional sllav.]
Ne gjithe ate mizori sllavesh te perndare ne gjithe euroazine si fekale te mesjetes, nuk ekziston person qe te kete bartur ndonjehere emrin: Vojsa apo Vojsana.

II
Na e deshmo se ndonjehre ne histori Fusha e Tetoves - Pollogu ka qene e banuar nga sklleverit tane sllav.

III

Baptis, ju pershendes,

Kjo dy nenvijime siper qe nxoret vlejne t'iu dergohet edhe Shitit te ri edhe Kloseve, me e keqja eshte qe nuk ua dimi adresen, nuk e di se ku ku ti gjejmi, patjeter se duhet te pergjigjen ne keto dy pytjet tuja por mjerishte nuk do kane se çka te thojne, asnjehere Vojsave te sllavet nuk kam degjua se ka emer te tile, prej bugarise e deri en rusi ! tek nje autor tjeter e gjeta se ishte e shkruar pa "o" thjeshtë= Veisavë;

... que le Pape cherchait surtout à soulever et à garantir les peuples chrétiens. ' Un prince d"Epire ou de Macédoine se vit réduità le payer. C'était Jean Castriot, prince d'Epire ou d"Albanie , qui avait épousé Veisave , fille ...

Sipas kesaj po dalin gjurme tjera se; Veis+Ava= Virgjiresha Maria e ama e Jezusit !
Jam i sigurt ne kete se pas sa e sa kerkimeve, askund tek sllavet nuk e gjetem asnje emer, pra ka mundesi qe Barleci e ka gabuar nje shkronje, ne vende te Veis Ave Maria, eshet ngatrruar dhe u perahpe Vojsava koti...
Barleti e quan Senora ...dhe ne vend qe te ishte Veis=zonja Ava Maria !
Mendoj se ndonjeri qe e njehe mire latinishten do an nxjerri nje perfundim te duhur per te perfunduar kete dosje dhe jam i bindur se barleti ketu ak dashur te thote per te emen e gjergjit se ishte Zonja Veis Ava (Maria)...ku ndoshta (maria me nuk e kane quajtur por i kane thene shkurtimishte Seniora Veis Ava ?

Sido qe ta marrim Veis apo vajzë=virgjineshë deh emri tjeter iu eshet shtuar si gjithkund ne boten krishtiane Ave Maria, prandaj edhe kane shume te drejet autoret tjere pas Barletit si gjermanet dhe disa autor francez qe te emen e Skenderbeut e thrrasin Veisava por sigurishte pa ia ditur kuptimin, mirepo tani me kerkimet e reja mendoj se emri i te emes se Gjergjit quhej Veis Ava.. shkurt ku Maria me nuk permendej ndoshta pasi martohet...

kerkimet vijojne....
shendet !

______________________________________

veis: AVE MARIA

[Kreksi]

Pershendetje,

Si ndodhi kjo ngatrres nga veis=vaizë virgjeresha Ava Maria në Vojsave ?

Ti shikojmi edhe botimet tjera pas Barletit te cilet na dalin me korrigjim te ketij gabimi te shkrimit te ketij emrit:

Memoires pour L'Histoire des Sciences et des Beaux Arts - Page 785

books.google.frÉtienne Ganeau ((París)), François Plaignard ((Lyon)), Imprimerie de Son Altesse Sérénissime - 1709 - Afficher la publication en entier
La plus dure de toutes fut , que pour caution de fa fidélité , il lui donneroit en otage quatre Fils qu'il a voit eus de Veisave son Epouse , & dont le dernier qui se nommoit Georges est celui qui fait le sujet de cette Histoire. ...

============================
emoires pour l'histoire des sciences et des beaux arts: Volume 1709,Numéro 2 - Page 785

books.google.fr1709 - Afficher la publication en entier
La plus dure de toutes fut , que pour caution de fa fidélité, il lui donneroit en otage quatre Fils qu'il avoiteus de Veisave son Epouse , & dont le dernier qui se ...

=============================
Histoire de Scanderbeg, roy d'Albanie - Page 6

books.google.frJean Nicolas Duponcet, Marin Barleti - 1709 - 591 pages - Afficher la publication en entier
La plus dure de toutes- fut que pour caution de -fa fidelité, il ,luy donneroit en otage quatre fils qu'il' ayoiteusde Veisave son épouft , fille du Roy des Triballiens ; Princeíle qui joi- gnoit à la splendeur'du smg une beauté ...

============================
Biographie Universelle - Page 27

books.google.fr1825 - Afficher la publication en entier
M. Pouqueville , le dernier des héros de lalllacédoine, naquit en 1404. Il était fils de Jean Castriot , prince d'Épire ou d'Albanie (3), et de Veisave, fille d'un petit prince voisin. Comme tous les despotes de la Grèce , Jean Castriot ...

=========================
Sermones del V. P. Antonio de Vieype y sus obras - Page 59

books.google.frAntonio de VIEYPA - 1752
Hiftoriador, y Predicador he de no fea lo que veis : AVE MARÍA. Dúo ex Difcipulis fefu ibant ¡pfa die in Cafiellum nomine Emmaus.

Si duket, "VO" ështË bere si opsesion tek disa autor per te ngatrrruar menjehere emrat me sllave pa kurrfare mbeshtetje !