Promovohet libri i Oliver Jens Schmitt-t, "Arbëria Venedike"

[white-knight]

Ja psh Vlad Drakulla, na u bë dhampir, se kështu iu tek atij anglezit, edhe ka dasht me ba pare, e fymja ma e madhe për rumunët osht me i thanë se Vladi është dhumpir

Se beri anglezi vampir por turku.Dihej qe Vladi ishte i pameshirshem me kundershtaret e vet.Kur i zinte rob i hidhte nga nje kulle 20 metershe poshte ku i prisnin hunj 1 metra.Ketu i doli edhe nami i keq.Turqit e vrane ne pabesi dhe me vone i krijuan edhe legjendat e famshme te Kont Drakules.

Ky autor i ri, 35 vjeçar, po shifet se tregon ketu edhe papjekurine e një shkruesi permes pikpamjes se tij te errët qe paska ekspozar ne kete liber.

Po shikoje moshen.Nuk eshte normale qe nje 35 vjecar te shkruaj per jeten dhe vepren e Gjergj Kastriotit.Historia nuk eshte artikull gazetash sic kujton ky Oliveri.

[white-knight]

Per ta vrare pak kete hije te zeze qe na solli ky bebushi Oliver qe kujton se shkruan histori.


Poemë
17 Janar 2008

Kur në motet e liga´ Europa dhe Azia,
nga e njëjta kolerë´ gjëmojshin tuj lëngue…
kurse të Ilirisë´ të ndritshmet epoka,
nëpër thellësitë e tokës shkojshin tuj u mbulue.
Ndërsa qiellit, nxinte´ e errta´ shtërngatë osmane,
që Kalatë´ Mesdheut po ja shëmbte çdo ditë,
njajo bishë e çartun, që bishtin e kish në Turkmenistane…
ndërsa kryet, për nan Dhe…, në Kostandinopol e kishte qitë…!



Bash në njat shekull kur bota dridhej friket,
E mbretnitë e Europës´ e rrethojshin vedin me mure të nalta,
ndërsa nën tokë i hapshin Katakombet´ me e fsheh kryet,
pse kthetrat osmane po shtriheshin aq të gjata.

Atëherë kur qiejtë e Mesdheut nxinin nëpër shekuj,
Prej zjarreve që digjnin kombe e qytete
Tuj u djeg nën dhunë të njasajë barbarie
Që deri foshnjat ua theri nanave ndër djepe…!

Bash në najtë kohë të fali ty Zoti,
O i ma i madhi i të gjitha kohnave !
O Gjergji ma i mirë i gjithësisë !
O Yllë, që në ty e njohu vedin´ deri edhe bota,
në çdo vlerë e Ligjë të Zotit, që rrëfente Udhën e Lirisë !

Në ty e njohu vedin´ çdo Trim e trimëneshë Arbënore
Në çdo virtyt njerzor, Bese e Burrërie !

O ti Fatos i kohrave që në këmbe e ngrite
Çdo njeri shpres´humbur që kërkonte lirinë !
Në këmbë e ngrite kombin drejt ringjalljes,
duke ja rikthye nderin e lavdinë,
siç gjyshat e patën pasun në kohët Pellazgjike,
e deri në mbretnit e nalta, në tempujt e Ilirisë,
kohë nëpër të cilat´ erdhi e jotja kohë, ma e Arta,
që do të ja ngrente në qiell´ kombit, Krenarinë!

O Trim, ti Kalorës i lirisë botnore…
Që hovet e kulçedrës antiplanetare…
I ndalove´ me shpatën tande në krye të trimave,
Kur ti luftën e mbajte të ndezur me Arbërorë,
Atëherë kur ti në ndihmë´ Europën e thirre
dhe mbretnive të sajë trimnitë ua mësove,
kur u the se; „ lufta per lirinë nuk bëhet vetëm në oborr…“!
Por ndër male të larta, u the, ndër fusha e vënde Aleate…
kur armiku është i madh e shkatrrimtarë,
kur kërkon të shuajë gjuhë, kultura e kombe,
u the; *…Që të gjithë duhet të bashkohemi
e botën ta shpëtojmë nga çdo sulm barbar…* !

O Vigan, që Ora e kombit´ ty të lindi e të rriti !
O burrë, që mençuria jote ndriti Dheun !
E cila deri dhe armiqtë tu i habiti;
sa kurrë nuk e mohuan dot vlersimin për ty,
për ma të madhin, ma të fortin ushtarak që kishin,
të birin e rrëmbyer, të voglin e Gjonit të Kastriotve,
atë që kurrë nuk e harroj Atdheun !
Deri edhe ata nuk e mohuan kurrë emrin,
që vetë ty, si vlersim ta dhanë,
ma të famshmin luftëtarë të kohrave,
Legjendarin e botës, shëmbullin e trimërive,
Heroin e Arbërisë, të Europës mbarë,
Gjergjin e Kastriotve, Skënderbenë!

O ti Atlet i shekujve, që qiejve shkëlqen si një Yllë i ri !
O ti që dhe botës ia ndriçove aq bukur lirinë…
Sa deri dhe gjuhët e kombeve, ti i bane me shkëlqye
Kur gjuhës së barbarve, në malet e Ilirisë ia ndalove turrin…!

O ti që çdo njeriu, ia mëson gjithmonë´ vlerat ma të mira;
Besnikërinë ndaj Atdhuet, Burrërinë, Trimërinë !
Ti i pavdekshëm je o dritë hyjnore e Atdheut,
Që në kujtim të kohrave shkon tuj flakërue
Nëpër udhët e qiejve të tokëve të Abërisë,
Gjithnjë në krah me Zana e Kreshnikë, bashkë tuj i begatue
Punët e shekujve të ardhëm, kah e mira për Atdheun
Ecën´ në krahët e Rinisë!

marrur nga Zeri i larget

[klaus fisher]

" Koincidence" e organizuar mire !!!Serbet e bejne Skenderbeun serb,greket e bejne grek ,ky autori shkund mbi figuren e tij deklarata-plehra te armiqve te tij ( sic ishte Piccolomini) !Rastesi ju duket kjo?
Por te tilla pasazhe te karakterit te Skenderbeut nuk ka'' pare " asnje bashkekohes i tij.Librin nuk e kam lexuar ,por me ben pershtypje qemtimi vetem i anes negative. Dmth, ASGJE E RE NGA "MIQTE " TANE!!!

[Guri i Kuq]

White-knigt i nderuar,

Sigurisht e ke nga zemra e plast,themi kendej nga Kosova...

Miku im,Zvicrra ka një histori shumë të pasur e te lavdishme duke filluar nga luftat e 1392 -tës kunder Habsburgëve të parë që çuanë në formimin e Zvicrrës së pavarur para 716 vitesh.Po nejse,të këthehemi te tema.

-Për njimend është e rëndë, kur dëgjon që për Heroin tonë Kombëtar Gjergj Kastriotin flasin edhe ata që nuk kanë lidhje me kohen,vepren,jeten dhe luftat e tij,por fati i kapitenëve të mëdhej të njerzimit është i këtillë.Gjithkush i lakmon për vete dhe kur nuk mund ti përvehtsojë,ateherë
përbalti sa më shumë që është e mundur...
Edhe po të jenë të vërteta këto spekulime,mesjeta evropiane njeh me qinda shembuj edhe më ekstrem të bëmave të mbretërve e princave evropian e botëror me qellim të formimit të shteteve kombetare.Ishte koha e Borxhias , Princit të Makiavelit,Henrikut dhe Ferdinadit të Aragonës.

Edhe kur e shajnë Gjergjin tonë,ai lartësohet...shkelqen, e vezullimi i dritës së tij -verbon...

Shnet,

[white-knight]

Miku im,Zvicrra ka një histori shumë të pasur e te lavdishme duke filluar nga luftat e 1392 -tës kunder Habsburgëve të parë që çuanë në formimin e Zvicrrës së pavarur para 716 vitesh.Po nejse,të këthehemi te tema.

Zvicra mund te jete shpallur e pavarur para 716 vjetesh por para kesaj s ka histori.Nuk eshte komb me pak fjale.Perpara historise shqiptare eshte nje hic.Kur Iliret si paraardhes te shqiptarve filluan qyteterimin zvicerianet me gjithe Europen e "nderuar" perendimore ishin akoma ne rendin primitiv me fise e tribu sic ishin barbaret gal francez(si perberje e Zvicres sot).
Sa per heroin kombetar nuk e ul dot askush.Nuk e uli dot Perandoria Osmane e jo me do e uli Zvicra.Me sa me kujtohet mua edhe Ben Blushi ishte kritukuar ne librin e tij per nje gje te tille ne lidhje me Gjergj Kastriotin.
Gjergj Kastrioti pervec se eshte Zot i Shqiptarve eshte edhe vet Zot i Europes.

[RaPSouL]

Jeta e Skënderbeut përmes dokumentacionit ekzistues nga arkivat e Venecies, Milanos, Mantovës, Dubrovnikut dhe sidomos Zadarit ku nuk ka shkelur asnjë autor shqiptar.

Një vepër ku figura e vërtetë historike nuk konfirmon heroin e teksteve të shkollave apo imazhin e tij në hapësirën shqipfolëse Oliver Jens Schmitt paraqiti dje në sallën e mbushur me replika historike veprën “Skënderbeu” që pretendohet të sjellë në aspektin shkencor edhe një model kritik të historiografisë për çështje të rëndësisë kombëtare për shqiptarët. E megjithatë ishte një takim topitës sepse askush nga kolegët shqiptarë nuk e kishte lexuar veprën me mbi 550 faqe.

Edhe një farë replike (e llojit “unë mik e kam por po ia them) me tezat e historianit vjenez, profesorit të ri të Universitetit të Evropës Juglindore, u bë në mënyrë jo profesionale dhe me hipoteza të tipit që krahasonin motivin e hakmarrjes të Skënderbeut ndaj Sulltanit, me motivin e hakmarrjes së Wilhem Tell-it.

Kjo vepër me titullin thjesht “Skënderbeu”, është herët të recensohet dhe përtypet nga audienca me gjithë dokumentacionin e pasur arkivor mbi bazë të cilit është synuar të shkruhet jeta e Skënderbeut përtej historive të shumta dhe kujtesës që na lidh tash 5 shekuj me të. Dy vjet para, ndërsa Schmitt e kishte përfunduar “Skënderbeun”, gjen dokumentin që e e vitit 1484 që e detyron historianin të rishohë krejt nivelin e jetës personale të heroit.

Dokumenti i zbuluar në arkivat e Milanos, dëshmonte se cili është motivi që ky fisnik renegat i pagëzuar i krishterë, i konvertuar në mysliman, i rikthet fesë së të parë dhe bëhet mbrojtës i krishtërimit, madje “athleta christi”. Dhe në fund të fundi, kjo figurë që “edhe sot nuk perceptohet dot pa emocione”, siç shkruan historiani vjenez, që jetoi në një epokë ku shndërroheshin kohët, siç u përmend shpesh dje për Arbërinë mesjetare, bëhet madhështore në sytë e Schmitt-it sepse: Skënderbeu nuk kishte për qëllim krijimin e një shteti shqiptar në periferi të perandorisë osmane, por shkatërrimin e perandorisë, pastaj krijimin e një mbretërie arbëre, mbretëria e epirit në Ballkanin perëndimor. Kjo është për mua me të vërtetë themelore. Ideja për krijimin e shtetit ishte, por pas shkatërrimit të armikut.

Intervista

Zoti Schmitt, në ç’mënyrë një dokument mundi të ndryshojë rrjedhën e studimit tuaj të përfunduar tashmë, dokument që ju detyroi të rishkruanit gjysmën e veprës “Skënderbeu”.

- Rëndësia e dokumentit është që tregon për herë të parë shkakun personal të Skënderbeut për t’u rebeluar: Babai i tij u vra nga sulltani. I detyruar nga zakoni Skënderbeu, vendosi të kryejë hakmarrje, të marrë gjakun nga familja e Sulltanit. Natyrisht kjo nuk mund të shpjegojë gjithë kryengritjen që kishte një dimension më të gjerë dhe më të madh. Unë isha i detyruar ta rishkruaj librin sepse ky dokument ndryshon të paktën në nivel personal veprimtarinë e Skënderbeut. Kjo është e qartë. Në jetën e historianit është shumë i bukur ky lloj zbulimi dhe, natyrisht, isha i kënaqur që librin s’e kisha botuar dhe mund të ndryshoja karakterin e tij.

Ndonjë koleg juaji shqiptar e quajti motivin e hakmarrjes si të “letërsisë kalorsiake”, si tek Wilhelm Tell-i, një motiv “i pabesueshëm” për të çuar tek kryengritjet e mëdha të heroit.

- Ky dokument është mjaft i saktë sepse i tregon një audience për ambasadorin e Skënderbeut disa muaj pas rënies së Kostandinopolit. Është e qartë që një ambasador i Skënderbeut ka nevojë për një argument shumë të fortë për të shpjeguar se pse Arbëria kërkonte ndihmë dhe mbështetje me një ushtri të Papës. Dhe papa mund të reagonte për një argument si çështja fetare, por ambasadori nuk e ka përdoror këtë lloj argumenti. Mund të themi që ishte pak naiv sepse ka treguar historinë siç ishte, sepse nuk kishte motiv të vepronte ndryshe, e njëjta gjë mund të thuhet edhe për ambasadorët milanezë: nuk kishin motiv për të ndryshuar historinë. Kanë treguar vetëm atë që amabsadori i Skënderbeut i ka prezantuar Papës. Ju përmendët që koncepte si besa, apo edhe hakmarrja, kanë qenë koncepte që Skënderbeut nuk ia njohën dhe nuk ia vlerësuan apo besuan aleatët. Shembulli më i mirë është ekspedita e Skënderbeut në Itali. Mbreti i Napolit Alfonsi V vdiq (1458) dhe biri i tij Mbreti Ferdinand, kishte konflikt me një pretendent francez. Në mendimin politik perëndimor, Skënderbeu nuk ishte i detyruar të dërgojë ushtri ose të komandojë personalisht një ushtri në Itali sepse besa midis mbretit dhe Skënderbeut mori fund me vdekjen e mbretit. Por sipas mendimit të Skënderbeut ideja që Mbreti Alfons e ka ndihmuar në një situatë shumë të vështirë, në rrethimin e parë të Krujës, e detyronte që edhe pa një besë, të ndihmojë birin e mbretit. Pra edhe koncepti politik, edhe koncepti i mentalitetit midis Italisë në njërën anë dhe në anën tjetër Arbërisë mesjetare, ishte shumë i ndryshëm.

Vetmia e tij në vdekje dhe fama e përjetshme pas vdekjes. Është një paradoks?

- Nuk është paradoks, sepse flasim për nivele të ndryshme. Niveli i parë është niveli historik, Skënderbeu si burrë politik dhe jeta e tij që përfundon me një disfatë ushtarake. Në fund të jetës ai ka krijuar edhe një kolaps demografik sepse Sulltani dhe ushtritë osmane e kanë shkatërruar Arbërinë të paktën zonën e Tumenishtit, zonën e Krujës, të Matit, zonën e Dibrës dhe kanë vrarë ose deportuar afro 65-75% të banorëve. Ky është kolapsi demografik. Kemi si provë dokumentet osmane, dokumentet e Skënderbeut, dokumentet perëndimore që tregojnë të njëjtën histori. Në tjetër nivel është miti i Skënderbeut si ideali i udhëheqësit të luftëtarëve në malësi jo vetëm për shqiptarët po edhe për sllavët e jugut sepse ai ka përjetësuar idealin e luftëtarit dhe udhëheqësin karizmatik në Ballkan, në të njëjtën kohë edhe si “athleta christi” në perëndim dhe si ideal e burrë shteti në Venedik. Pra nuk është një paradoks, por është një kalim nga njeriu historik tek miti. Skënderbeu mbinatyror si tek kjo sallë e mesjetës në Muzeun Historik Kombëtar e mbushur me replika, a nuk janë dëshmi që shkenca e historiografisë shqiptare është në krizë, sepse është e pashkëputur nga depolitizimi i djeshëm? Të gjithë monumentet që njohin shqiptarët në Shqipëri, por edhe ato që janë eksportuar në Kosovë dhe në Maqedoni, janë prodhime të realizmit socialist. Kjo është një tendencë, një trajtim i artit nën komunizëm. Për fat të keq në Shqipëri nuk ka një traditë artistike të para luftës dhe të gjithë shqiptarët njohin vetëm një traditë. Mendoj që këto monumente kanë një mesazh shumë të ashpër dhe jo shumë njerëzor. Skënderbeu ishte një njeri i jashtëzakonshëm, por në radhë të parë ishte njeri, jo monument. Edhe historianët e epokës komuniste kanë krijuar një Skënderbe me shembullin e Enver Hoxhës, si paraardhës i Enver Hoxhës. Kanë krijuar edhe idenë e një vendi të izoluar, shumë të vogël, idenë që Shqipëria ka mbijetuar vetëm me forcat e veta. Natyrisht që kjo ishte dhe ideologjia e epokës së Hoxhës, por nuk ka të bëjë me realitetin mesjetar. Historianët që tani po diskutojnë për interpretimin e historisë duhet të kuptojnë me çfarë metodologjie është operuar. Është koha për një kritikë historiografike.

Prof. Luan Malltezi tha se për të përgatitur historianë që të punojnë në arkivat e botës, aponë Vatikan ku një ditë kërkim është shumë e kushtueshme, duhen sidomos para. A është kjo mënyrë për të kapur kohën e humbur me deficite të mëdha në shkencën e historisë?

- Me tranzicionin, me kalimin nga socializmi në demokraci, shkenca shqiptare ka humbur një brez, një gjeneratë të të rinjve. Natyrisht janë edhe shkaqet ekonomike që mund të shpjegojnë këtë fakt. Nga ana tjetër, historianët edhe në Evropë nuk janë si biznesmenët, anëtarët më të pasur të një shoqërie. Dmth në situatën aktuale bursat janë për historianët, për shkencëtarët e rinj, një rrugë dhe një gjë e rëndësishme. Shkenca duhet të jetë edhe atraktive, sepse duhet të tërheqë më të mirët.

Stili juaj i të rrëfyerit u çmua në veçanti. Si mund të bëhet tërheqëse historia?

- Magjepsja e shkencës, e historisë në këtë rast, duhet të ketë një nivel intelektual, por duhet të ketë edhe një nivel shumë personal. Kjo është magjia e historisë dhe e të kaluarës. Për mua, me “Skënderbeun” është përvoja e dytë. Dikur ajo që më kishte tërhequr në historinë e shqiptarëve ka qenë izolimi i saj. Kjo ka ngjallur kuriozitetin tim për këtë vend.

Burimi

[white-knight]

Skënderbeu ishte një njeri i jashtëzakonshëm, por në radhë të parë ishte njeri, jo monument. Edhe historianët e epokës komuniste kanë krijuar një Skënderbe me shembullin e Enver Hoxhës, si paraardhës i Enver Hoxhës. Kanë krijuar edhe idenë e një vendi të izoluar, shumë të vogël, idenë që Shqipëria ka mbijetuar vetëm me forcat e veta. Natyrisht që kjo ishte dhe ideologjia e epokës së Hoxhës, por nuk ka të bëjë me realitetin mesjetar.

Kjo eshte komplet dezinformuese.Nepermjet komunizmit mundohen te perdhosin dhe ti ulin vlerat heroit kombetar duke e emeruar te tille nga historianet "komuniste".Te gjitha keto jane teori konspirative.Se ca lidhje ka Akademia e Shkencave ne ate kohe nje Zot e di.Ndosha Akademia e beri Skenderbeun komunist me ideale Marksiste.
Nejse ideja eshte qe nepermjet figures se Enver Hoxhes qe per mendimin tim ka bere ngritjen lart me merite te heroit kombetar(Kush e ndihmoi Gjergj Kastriotin?.Ai luftoi vetem.Ku i ka faktet ky Oliveri?),ta zhdukin edhe Gjergjin.Ky eshte nje hap dhe do kete shume tjere.Prsini qe pas Oliverit do shkruajne dhe te tjere.Greket presin ta pervetesojne edhe kete si Aleksandrin dhe Pirron.

[Julius]

Hidhni hidhni poshtë çdo gjë, sidomos vlerat e historisë. Kur të shikoni pastaj se keni ngel brekëgrisur do e identifikoni veten me evgjitërinë e Obamës.

[Dita]

Shtremberim tipik prej mediash shqiptare. Ia degjojne, ia lexojne mendimin folesit/shkruesit dhe ia vejne titullin artikullit qe te terheqe/skandalizoje lexuesin. Historiani duket ka thene qe historianet e kohes se komunizmit e kane heroizuar E.Hoxhen ne menyre te ekzagjeruar. Me siguri qe artikullshkruesja (apo kush ka bere intervisten) ka perkthyer gabim, ose ne menyre te cale. Fjalia e meposhtme le per te deshiruar ne ndertim:

"Edhe historianët e epokës komuniste kanë krijuar një Skënderbe me shembullin e Enver Hoxhës, si paraardhës i Enver Hoxhës."

[alibaba]

Qeveria shqiptare duhet të ndalojë rreptësisht shitjen, blerjen, leximin, prodhimin dhe hyrjen në Shqipëri të këtij libri, dhe të cilit do libër që përmban citate nga ky libër.

Kundravajtësit të dënohen me së paku 10 vite burg, për shkak të "fyerjes kundrejt kombit shqiptar dhe heroit të tij", ose për shkak "të ndihmesës së agjentëve të huaj për të përdhosur vlerat e kombit shqiptar".

A është e ndaluar droga? Atëherë le të ndalohet dhe ky libër.