Napoleoni III u martua,nga dashuria me aristokraten e bukur dhe të re spanjolle,me Evgjeninë.Në fillim dashuria lulëzonte,dhe dukej se asgjë nuk do të turbullojë fatin bashkëshortor të bashkëshortëve të dashuruar.Evgjenia i kishte të gjitha ato që gruaja mund t'i dëshiroj:bukurinë,pasurin dhe famën.
Edhe pse perandori e adhuronte,ajo megjithat vuante nga një dobësi e dëmshme:ishte jashtëzakonisht xheloze.Përherë e spiunonte,dyshonte dhe e mundonte me xhelozi.Shpesh ndërhynte në dhomën e tij të punës,e ndërprente në takimet më të rëndësishme shtetërore,vetëm për shkak të dëshirës që ta nënçmojë dhe ta turpëroj para të tjerëve.Ja se si ia doli që me sjellje të tillë ta shkatërrojë dikur dashurinë e madhe,thotë E.A.Rajnhart në librin e tij Napoleoni dhe Evgjenia: Tragjikomedia e një mbretërie."Napoleonit në fund nuk i mbeti asgjë tjetër",rrëfen Rajnharti,"përveç se të filloj,që natën të ikë fshehurazi nga pallati.Me kapelën cilindrike të futur thellë në ballë,në shoqërim të njërit nga përcjellësit e tij besnik,shkonte me të vërtet të kërkonte ngushllim në krahrorin e ndonjërës nga bukuroshet apo në shëtitjet e sorollatura nëpër rrugë,në qytetin e fjetur..."
Me pak fjalë, mendoni që xhelozia është një mënyrë e sigurt për të shkatërruar martesën, dhe si mund te neutralizohet apo të kurohet ky fenomen.
Krijoni Kontakt