Nuk jam pranė teje.
Ftohtėsia e ēuditshme ngre strofkė nė shpirtin tim
Dhe
Zmbraps ēdo gjė tė bukur.
Flladin qė buron prej teje
Nuk po e ndjej mė.
As erėn e ngrohtė qė shkrin
Koren e akullt tė jetės time.
Gurrat ledhatuese tė fjalės u shterrėn.
Gjelbėrimi im u bė vjeshtė.
Pėrkėdhelja ime nuk po ēel mė bulėza lulesh.
Diku, pėrtej mendimeve,
Vetėm tri shkronja nga emri im mban mend
Po emri im, vetėm ato tė tria ka.
Pse hesht?
Mė thirr!
Kam patur emėr te bukur.
Ti, zėrin tė ėmbėl!
Dita ime, mbaron tek gjumi yt.
(Dita ime mbaron tek gjumi yt,
Dita jote mbaron tek mengjesi im)
Macet nuk jane engjej,
Ne i engjezojme per te mbrojtur shtepite
Nga felliqesite e minjeve.
Te gjithe minjt e mendimit tend
Po i vras nje e nga nje
Si nje mace engjellore
E po ta mbush shtepine me shprese te re
Njerezit nuk jane te barbarte
Edhe pse njesoj, njerezit njerez bejne.
Krijoni Kontakt