
Postuar më parë nga
Dorontina
... pajtohem plotesisht me ket pershkrim historije me plot ngjyra te gjalla dhe te vdekura.
Nuk e kuptova mirë se cfarë mendove kur the kështu, por për mua ngjyrat e gjalla dhe ngjyrat e vdekura janë një, ashtu sic jeta rrjedh nga vdekja e vdekja nga jeta!
...me kujton burrat me te mir e te arsimuar u martun me serbe...
Ata burra të martuar me serbe, të mirë apo të këqinj, ishin shumë të paktë dhe thuase numëroheshin me gishërinj dore! Dhe sigurisht se burrat e martuar me serbe heret a vonë janë penduar, keq janë penduar! Unë mendoj se, në mos për asgjë tjetër, atëherë populli i ynë, i cili jetoi nën sundim të egër sllav nje kohë kaq të gjatë, mbi të cilin u provua jo vetëm zhdukja e tij fizike, por edhe asimilimi i tij me anë të martesave me serbe edhe me detyrim, ka deshmuar gjenin e tij të fortë, sa që ndonjëherë habitem se c popull jemi në kështu. Ndaj jemi kështu, sic jemi, ndër popujt më të vjetër në Europë, në mos më i vjetëri, me gjuhën poashtu më të vjetër. Nuk shkrihet e as shuhet kombi me 20 martesa, dyqind, apo së shumti me dy mijë martesa me serbe dhe atë brënda një shekulli! Shqiptarët nuk kanë pësuar nga martesat, por kanë pësuar nga grindjet e brëndshme, por edhe nga lakmitë për ofice, qoftë të lakmuara si dhuratë nga armiku!
radikalet , exttremistat qe kan vleren e tyre se paku me jau shti ethet ne bark ......[/B]
Krijoni Kontakt