Korupsion ne moshen e internetit

[njemik]

Berisha qenka ber i zgjuar
E ka kuptuar qe se ka te gjate dhe ka filluar me bo leke
Me sa duket qenka frymezuar nga Ilir Meta


Albtelekom: Berisha e dinte që duheshin 50 mijë porta

Shekulli
05-02-2007Të dhënat mbi skandalin e tenderave të Albtelekom, bërë publik gjatë këtyre ditëve nga gazeta "Shekulli", tashmë konfirmohen edhe me anë të dokumentave zyrtare. Këto dokumenta që janë siguruar nga gazeta, konfirmojnë faktin se kryeministri Sali Berisha ka qenë në dijeni të plotë, se investimi për blerjen e portave për shërbimin ADSL në Albtelekom, nuk mund të përfshinte një numër më të madh se 50 mijë porta, pasi kaq ishte edhe kapaciteti i Albtelekom. Në një MEMO që këshilltari për Telekomunikacionet, Pjerin Marku i dërgon kryeministrit Berisha, më datë 07.08.2006, i bën me dije se: "Përsa i përket investimeve për blerjen e portave për shërbimin ADSL, mendoj se sasia e parë mund të jetë rreth 50 000 porta dhe me plotësimin e 2/3 të kësaj sasie, të përsëritej blerja edhe për 50 000 të tjera". Pra, në këtë MEMO që këshilltari i Kabinetit i ka dërguar Kryeministrit, është bërë e qartë, se aktualisht Albtelekom ka kapacitet për të montuar vetëm 50 mijë porta dhe jo 200 mijë, sa parashikohet që të blihen në tenderin prej 10 milionë eurosh. Sipas vlerësimit të ekspertëve të kësaj fushe, "një blerje pjesë-pjesë është shumë logjike, sepse kjo teknologji blihet me module që shtohen pa problem në një shasi, pra, ti mund të fillosh me 10,000 porta dhe më pas të shkosh edhe deri në 500,000 porta, por çfarë kuptimi ka që t'i blen 200,000 porta menjëherë, për të cilat nuk ke mundësi fizike t'i instalosh brenda një apo dy vjetësh, gjë që do të sillte humbje financiare nga amortizimi, por edhe rrezikun e zëvendësimit nga teknologji më moderne".

Ekspertë të tregut të telekomunikacioneve në Tiranë, kanë sqaruar dje të dhënat teknike të skandalit me tenderat e Albtelekom. "Shekulli" botoi gjatë këtyre ditëve të dhënat për tentativën për të realizuar 13 milionë euro investime, në një ndërmarrje që është thuajse e shitur me çmim tashmë të përcaktuar. Një investim prej 13 milionë eurosh duhet t'i shtohej çmimit të shitjes, ndërkohë që ky akt, hedh dyshime për afera të tjera mbi çmimin e shitjes së kësaj kompania shtetërore. Analiza e dhënë nga specialistët e kësaj fushe për "Shekullin", konfirmuar tashmë edhe nga një MEMO që këshilltari, Pjerin Marku, i ka dërguar kryeministrit Berisha 6 muaj më parë, nxjerr në dritë një aferë të pastër korruptive, për vjedhjen e miliona dollarëve.

Prova në fushën teknike, që flet qartë për mundësinë e abuzimeve në shifra të mëdha me këto para të qytetarëve shqiptarë, është fakti se Albtelekom praktikisht, nuk ka mundësi t'u ofrojë klientëve 200 mijë porta. Tenderi do të zhvillohet për këtë numër, pra 200 mijë porta, por në të vërtetë do të vijnë vetëm 50 mijë të tilla, pasi për aq ka kapacitet Albtelekomi. Sot, Albtelekomi ka afërsisht 250 mijë abonentë, ndërsa Tirana duhet të ketë rreth 100 mijë abonentë. Po te pyesësh edhe teknikët më të thjeshtë të Albtelekomit, ata e kanë të qartë se nuk i duhen kujt 200 mijë porta ADSL. Shpjegimi teknik bazohet në atë që në gjuhën profesionale, quhen "teknikat e lidhjes së konsumatorit fundor". Skema është e tillë: Nëse marrim zonën e "Ali Demit" kur dikush kërkon numër telefon Albtelekom, rëndom të thonë se "nuk ka porta", por po të japësh një ryshfet të vogël, të thonë se "ka një zgjidhje", e cila është pikërisht kjo: Nëse ndërmjet postës dhe një pallati ka një linjë fizike (dhe s'ka më të tjera), tekniku vendos një muks, (emër teknik aparature) dhe një demuks nga ana tjetër, dhe në të njëjtën linjë fizike, ai mund të shfrytëzojë deri në katër linja. Pra, një linjë fizike, mund të përdoret lirshëm për minimalisht 4 abonentë. Kjo do të thotë, se mbi 30% deri në 40% e portave për Telekomin në të gjithë Shqipërinë, janë të tilla, pra në këto lloje lidhjesh.

Përveç kësaj, ADSL ka dhe një kërkese tjetër specifike, që linja nga centrali e deri tek abonenti, nuk duhet të jetë më e gjatë sa 4 km dhe duhet të ketë një cilësi shumë të lartë, (të mos ketë zhurma etj). Nëse kalon kjo distancë, abonenti nuk mund të ketë këtë shërbim nga Albtelekomi. Kjo do të thotë, që 20% e abonentëve të Albtelekomit, (mund të jenë edhe më shumë, sepse vetëm Tirana, Durrësi, Vlora, Shkodra, Elbasani kanë cilësi të mirë, pjesa tjetër ka linja të dobëta) me instalimin e sistemit ADSL, e kanë të pamundur komunikimin me centralin. Pra, po llogarisim një minimum prej 20% të abonentëve të humbur në këtë mënyrë, duke shtuar dhe 30% e atyre abonentëve të kategorisë "katër lidhje në një linjë fizike", i bie që Albtelekom, teknikisht ka mundësi vetëm për 120 mijë porta. Atëherë, përse i duhen Albtelekomit 200 mijë porta? 80 mijë të tjera, ku do të përdoren, për çfarë do të shërbejnë? "Në këtë segment të aferës luhen miliona, sepse kush do të jetë personi që do të kontrollojë teknikisht sa porta erdhën në Shqipëri dhe sa të tilla u instaluan? Këto porta nuk do të shfrytëzohen menjëherë, sepse edhe instalimi i tyre kërkon kohën e tyre",- tha një nga ekspertët e pyetur dje nga "Shekulli", duke shtuar se: "E vetmja mundësi që Telekomi të shpërndajë Internet, është ADSL".

Liberalizimi i tregut

Diçka tjetër që përmendet në MEMO-n që këshilltari Marku i dërgon Kryeministrit, është liberalizimi i LLU-së (Local Loop Unbundling). Nëse LLU është liberalizuar vërtet, atëherë do të kishim një situatë ku Albtelecom duhet të lejojë të gjitha ISP-të e tjera të shfrytëzojnë abonentët e saj, për t'u shitur shërbime interneti nëpërmjet po kësaj teknologjie ADSL. Por, nëse Albtelecom instalon 200,000 porta, atëherë do të kishim krijimin e një monopoli të ri, sepse nuk do kishte më vend për të tjerët. Ndërsa ky do të ishte një monopol që do t'u shitej të huajve për pesë lekë.

Qeveria ka organizuar disa takime me ISP-të në shtator 2006, dhe u ka thënë se LLU

është liberalizuar dhe se kushdo nga ju mund të shkojë të instalojë ADSL-në e vet në Albtelecom, por në të vërtetë, kjo histori u harrua nga po këta. Pra, duket qartë se ky është një tender që nuk ka asnjë logjikë tregu, bie ndesh me të gjitha programet e zhvillimit të telekomunikacioneve, të bëra nga vetë qeveria, bie ndesh me rregulloret dhe ligjet e Telekomunikacionit për konkurrencë të hapur në treg dhe njëkohësisht me mundësitë teknike reale për të realizuar. Pra, çfarë është? Është thjesht, një mundësi shumë e mirë për të bërë para` sa hap e mbyll sytë! Sidomos, kur Albtelecom është kthyer në një bunker që nuk merr asnjë informacion se si menaxhohet kjo pasuri kombëtare, dhe si përdoren paratë që fitojnë taksapaguesit nga kjo veprimtari.

Enigma e investimit 13 milionë euro

Ndërmarrja në prag shitje, shpall 2 tendera për investime gjigante në rrjet!

Qeveria shqiptare është gati t'i paguajë 13 milionë euro të buxhetit të shtetit, në dy tendera që priten të zhvillohen në Albtelekom. Dokumentacioni prezantues i tenderave që posedohet nga redaksia e "Shekullit", tregon se zyrtarisht dy tenderat, për të cilat aktualisht mungon transparenca, janë justifikuar për blerje pajisjesh dhe zgjerim rrjeti në Albtelekom(!). Kujtojmë se Albtelekom është një ndërmarrje në proces privatizimi. 13 milionë euro, është rreth 13 për qind e shumës me të cilën Albtelekom pritet të shitet. Asnjë logjikë financiare biznesi nuk mund ta kapë arsyen, se pse duhen harxhuar plot 13 milionë euro në një ndërmarrje që është gati t'i dorëzohet blerësit privat

Çmimi i një porte, 3 herë më i lartë se tregu

Operues në tregun e telekomunikimit, shpjeguan dje për "Shekullin" se përdorimi i 10 milionë eurove për blerjen e 200 mijë "portave", është një skandal më vete. Çmimi i bie 50 euro për "portë". Nëqoftë se blejmë një portë ADSL në treg, maksimumi i çmimit për një portë të vetme është 50 dollarë dhe ky është çmimi më i shtrenjtë në botë për portën e cilësisë më të mirë dhe që vlen vetëm për shitjet me pakicë. Aktualisht me këtë çmim shet kompania , "Far Aëay" (më e shtrenjta e njohur në botë për këtë çështje). Telekomi grek, FranctelekomiBritisctelekom e kanë marrë këtëteknologji nga kjo kompani. Nëqoftëse ti kërkon të blesh 200 mijë portanë bazë të ligjeve të këtij tregu çmimi shkon të paktën tre herë më poshtë se blerja me pakicë, pra çmimi i një porte për një sasi të tillë gjigante do të ishte maksimalisht 20 dollarë, rreth 16 euro... Një llogari e thjeshtë: 200 mijë porta ADSL, edhe sikur t'i duheshin me domosdo Albtelekomit, maksimalisht mund t'i kushtojnë shqiptarëve rreth 3 milion e 200 mijë euro. Ku shkon diferenca e krijuar, që është mbi 6 milionë euro?

MEMO

Për: Kryeministrin, zotin Sali Berisha

Nga: Kabineti (Pjerin Marku)

Çështja: Albtelekom

Data: 07.08.2006

Në lidhje me ecurinë e reformës "Internet për të gjithë", ju raportoj se pjesa më e madhe e vendimeve nga ana e Albtelekomit janë marrë. Është marrë vendimi për blerjen e 1 Gbsec, e cila do të sjellë pjesën më të madhe të uljes së çmimit. Gjithashtu, është marrë vendimi për liberalizimin e LLU ( përdorimi i kabllove të abonentit, për shpërndarjen e abonentit në bandë të gjerë).

Gjithashtu është vendosur çmimi 2800 lekë në muaj për shërbimin ADSL, i cili për momentin është i justifikueshëm (nuk është zhvilluar tenderi për 1 Gbsec, nuk ka mjaftueshmërisht pajisje dhe aftësi teknike për kërkesë të lartë), por me t'u lidhur kontrata për sasinë e kërkuar të Internetit dhe blerjen e portave, do të duhet të rishihet (ulet).

Ndërkohë që ERT akoma nuk ka konkluduar për frekuencat 3.5 GHz.

Do të jetë e rëndësishme që kontrata e re që do të përpilohet me blerësin e ri të Albtelekom, të pasqyrojë këtë reformë për sa i përket përdorimit të fibrës nënujore optike, si dhe liberalizimit të LLU-së. Gjithashtu, do të duhet të pasqyrohet edhe tendenca drejt kostos dhe çmimit të internetit për operatorët e tjerë (pasi Albtelekom shfrytëzon kurrizoren nënujore, e cila është pasuri kombëtare). Për sa i përket "Çmimit të referencës" së internetit që propozohej në materialin e Ministrisë së Punëve Publike, Transportit dhe të Telekomunikacionit, mendoj se është në kundërshtim me reformën që kemi marrë për internetin. Tregu dhe konkurrenca do të ulnin çmimin më tepër sesa çmimi i referencës që propozon Ministria. Të vendosësh çmim reference (sidomos në ato nivele që propozohen) do të thotë të pengosh uljen e çmimit, të cilin e realizon reforma e nisur.Përsa i përket investimeve për blerjen e portave për shërbimin ADSL, mendoj se sasia e parë mund të jetë rreth 50 000 porta dhe me plotësimin e 2/3 të kësaj sasie, të përsëritej blerja edhe për 50 000 të tjera. Albtelekomi do të ketë nevojë urgjente për përmirësimin e teknologjisë së shpërndarjes dhe do të duhet që të investojë më shumë në rrjete. Teknologjia e fibrave optike, do të duhet të zëvendësojë teknologjinë e telave të bakrit, jo vetëm se është më e lirë, por edhe se është e aftë që të realizojë pafundësisht më shumë shërbime, telefonike, audio, video edhe të dhënash me një cilësi shumë të lartë. Albtelekomi do të duhet që të investojë në mbulimin e të gjithë Shqipërisë me rrjet, pasi aktualisht ka shumë vende që nuk ka mbulim dhe kjo, do të jetë një pengesë në shtrirjen e internetit në të gjithë shkollat dhe shtëpitë e shqiptarëve. Kjo do të bëjë të mundur realizimin dhe thellimin e reformës që Ju transformuat, nga "Internet për të gjithë shkollat" në "Internet për të gjithë shqiptarët"

Gjithashtu, përmirësimi i cilësisë së shërbimit ndaj biznesit dhe qytetarit, është pika e tij e dobët dhe për këtë duhet të përqendrohet vëmendja e tij në këtë periudhë. Koha e gjatë e përgjigjes ndaj një defekti e bën Albtelekomin të mos preferohet, megjithëse mund të ofrojë një çmim më të ulët. Për këtë do të duhet që të rritet niveli profesional i inxhinierëve dhe teknikëve, dhe të përmirësohet struktura organizative.

[DriniM]

Paturpësia e mashtrimit



Ylli Vejsiu



Para disa ditësh, Kontrolli i Lartë i Shtetit publikoi një buletin, ku evidentoheshin shkelje dhe parregullsi financiare për të ardhurat në buxhetin e shtetit dhe për shpenzimet në fondet buxhetore, me dëm efektiv të përgjithshëm në shumën totale prej 7.3 miliardë lekësh. Por, që në faqen e parë të këtij buletini nënvizohej nga KLSH-ja se dëmi financiar i përkiste periudhës 2002-2006-të.

Megjithatë, në mënyrë krejt abuzive, dy të përditshme që fjalën SHQIPTARE e kanë artikuluar, njëra në shqip e e tjetra në gjuhë të huaj, vazhdojnë të mashtrojnë lexuesit, duke e servirur shifrën prej 7.3 miliardë lekësh si dëm të shkaktuar vetëm gjatë vitit 2006-të. duke spekuluar më tej, arrihet deri aty, sa të etiketohet viti 2006-të më i keq edhe se viti 2005-së e dy herë herë më “i zi” se viti 2004-tër. Puna ka arritur deri aty, sa numri dy i PS-së, gjatë një bisede televizive e përmend ashtu si shkarazi këtë spekulim, kurse zëdhënësja e fushatës së PS-së, duke u lodhur para kompjuterit, kishte llogaritur se me 7.3 miliardë lekët e shpërdoruara, mund të ishin rikonstruktuar 2900 shkolla, mund të ishin blerë 1820 ambulanca të reja, mund të ishin paguar 331000 doktorë etj.

Deri këtu nuk ka asgjë për t`u çuditur. Filozofia e mashtrimit ka qenë arma më e preferuar dhe më e përdorur e opozitës së sotme. Edhe fakti që lajmi mashtrues niset nga zyrat e PS-së drejt të përditshmeve që mbajnë hapur krahun e saj, për t’u rifreskuar nga zëdhënësit e këtyre zyrave është në teknologjinë e ciklit të mbyllur të dizinformimit.

Ajo që më ka çuditur, është fakti që nga ana e qeverisë, e cila atakohet me paturpësi, ky spekulim është përcjellë në heshtje, kurse nga zëdhënësja e PD-së ka ardhur vetëm një reagim i vakët. Ndoshta përqendrimi në fushatën elektorale ka bërë që të neglizhohet ky mashtrim që vë në pikëpyetje të gjithë filozofinë dhe sukseset e qeverisë “Berisha” në luftën antikorrupsion.

Po nga zyrat e Kontrollit të Lartë të Shtetit pse nuk ka asnjë reagim? Pse nuk përgënjeshtron faktin që dëmi i llogaritur prej KLSH-së nuk i takon vetëm vitit 2006-të, por të gjithë periudhës 2002-2006-të? Pse nuk evidentohet ajo pjesë e shpërdorimeve që i takojnë 4 muajve të qeverisjes demokratike?

Heshtja para keqpërdorimit të materialeve të KLSH-së e bën njëlloj bashkëfajtor këtë institucion me autorët e mashtrimit.





..............................

brar-i ,mbaje mend ashurën - nëse më nxjer ndonjëherë rruga andej nga Tirana . hahahahaha a

[Xhuxh Xhumaku]

Gazeta Shqiptare, 09/02/2007 - 08:30

Antikorrupsioni që nuk i pelqen Berishes

Brenda një dite të vetme në Shqipëri mund të ndodhin shumë gjëra. Brenda një dite të vetme mund të sigurohet një dëshmi fotografike e hipokrizisë së thellë politike të maxhorancës së sotme për luftën kundër korrupsionit. Në mëngjezin e djeshëm, Ambasadori i Prezencës së OSBE-së Pavel Vaçek akuzoi politikën e sulmeve si penguese të punës së përditshme të prokurorisë. Po në të njëjtën ditë, në të njëjtën sallë, Kryeprokurori i Përgjithshëm pranon se sulmet e politikës e kanë bërë të vështirë përmbushjen e funksioneve kushtetuese të institucionit që ai drejton. Pak mbas mesditës, një prokuror i krimeve të rënda, i impenjuar në një hetim kundër korrupsionit, mbasi ishte vënë në qendër të akuzave nga TV Klan (të implikuar në hetime) dha dorëheqjen nga çështja që po hetonte.

Për të ndjekur të drejtën e tij për t’u mbrojtur nga ky lincim publik, ju desh të zgjedhë dorëheqjen nga çështja që po hetonte si prokuror. Eshtë ekzaktësisht ajo që Sollaku dhe Vaçek kërkuan të thonë duke denoncuar rrezikun që sjellin sulmet politike duke penguar punën e prokurorëve.

Kësaj rradhe politika ndikoi që prokurori i krimeve të rënda, të bëhet dhe vetë viktimë e “krimit” mediatik. Kishte hyrë në folenë e grenxave. Ndoshta kishte hyrë në thellësi të atij mekanizmi qesharak që funksionoi si zemberek i prishur ore nën urdhërat e klanit të lidhur me pushtetin dhe që është denoncuar ditë mbas dite nga media.

“Nëse ka një çështje të pastër korrupsioni të vërtetuar në të gjithë elementët e tij në Shqipëri, kjo është dosja e KKRT-së. Sinqerisht jemi thellësisht të zhgënjyer nga ajo që po ndodh me këtë institucion dhe lidhjet e tij me politikën zyrtare”, kjo është vetëm një pjesë e një sinjali konfidencial i ardhur në Shqipëri vetëm pak ditë më parë. Eshtë ende herët për të thënë më shumë. Dhe është, për të qenë më të saktë vetëm një parasinjal. Një nga ata të shumtët që mbajnë shënim për paudhësitë që bëjnë të paudhët në Shqipëri. Por që i paguajnë shqiptarët.

Për më shumë se dy muaj, media e lirë ka denoncuar këtë skandal politik, ekonomik e mediatik, duke refuzuar të besojë se as inisiativa dhe as përkrahja e hapur për projektin e nisur më pak se dy javë mbas ardhjes në pushtet e zotit Berisha, lidheshin direkt me kryeministrin Berisha. “I kam urdhëruar vartësit e mi që të lexojnë çdo ditë shtypin dhe të japin përgjigje publike për të gjitha akuzat që ngrihen nga shtypi. Nuk do të ketë më padi penale për gazetarët, do të ketë vetëm zbardhje e të vërtetës”, betimi i dikurshëm i kryeministrit po merr tashmë shijen e hidhur të gënjeshtrës. Vartësit e zgjedhur prej tij heshtin. Ai vetë hesht.

Skandalin dhe provat për skandalin Doktor Berisha i ka çdo ditë në tavolinën e punës, por jashtë mureve të zyrës ai dërgon jashtë vetëm heshtjen e tij. Një lloj heshtjeje që e bën, të paktën në sy të publikut, bashkëautor në këtë skandal.

Eshtë më lehtë të besohet ky variant sesa të besohet se dhe betimi i dikurshëm i kryeministrit për transparencë e luftë kundër korrupsionit, mund të rreshtohet në listën e gjatë të të pavërtetave të tij para dhe pas elektorale.

Zoti Kryeministër, autori i sulmeve më të egra të kryera ndonjëherë ndaj ndonjë individi dhe institucioni, Sollakun e ka sulmuar madje edhe më egër se vetë Nanon, tashmë ka mësuar dhe një të vërtetë tjetër. Jo atë që i tha dje paradite Vaçek, as atë që pohoi dhe armiku i tij Sollaku. Kryeministri mësoi se njerëzit tek të cilët ai kishte varur shpresat për të luftuar korrupsionin, mund të lincohen publikisht dhe në sy të tij. Për të mos thënë me bekimin e tij.

Klani i madh, paradhoma e të gjithë asaj pjese të margjinalizuar të pushteteve në Shqipëri në këto vite të jetës së tij, dha një provë kundër tutorit dhe mentorit të vet politik. Apo mikut të ngushtë, siç e cilësojnë ata vetë. Një provë të hipokrizisë të njeriut që u vetëshpall armik i korrupsionit, por që korrupsionin e sheh vetëm tek kundërshtarët e tij. Që e sheh luftën kundër kësaj sëmundjeje jo si mision, por si armë politike për të mbrojtur pushtetin.

Në një situatë të tillë, në celularin e kryeministrit duhet të ketë vend dhe për një SMS “lutëse” nga media e lirë për të zgjidhur një hall: Na denonconi edhe ne!