(Marre nga Shekulli)
Asnjëri prej tyre nuk ngjall më kureshtjen e vendasve nëpër rrugët e fshatit Babrru, ku sillen si të jenë në shtëpinë e vet. Kanë hequr mjekrat dhe çdo ditë e më shumë përpiqen të përshtaten, jo vetëm me zakonet shqiptare, por edhe stilin e të jetuarit në këtë anë të globit. Kanë filluar të mësojnë shqip , respektojnë një orar faljeje dhe janë të përpiktë në hyrje-daljet prej qendrës së Azil-Kërkuesve. Pesë ujgurët e ardhur në Shqipëri nga Guantanamo janë të heshtur dhe përpiqen të mos bien fort në sy të banorëve të zonës. Në fakt, përveç titullarëve të institucionit, pakkush e di se kush janë në të vërtetë 5 ujgurët që futën në një konflikt që zgjati pak Shqipërinë me Kinën. E megjithatë duket se kjo pak i ka shqetësuar pesë ujgurët dhe tre ish- të burgosurit e tjerë që kanë mbërritur në qendër vetëm një muaj më parë. E rëndësishme për ta është jetesa e sigurt dhe mesa duket, Shqipëria iu ka ofruar më shumë se kaq.
Një love story...
Pesë kinezët e etnisë ujgure mund ta konsiderojnë veten fatlumë prej “mikpritjes” shqiptare. Në qendrën e Azilkërkuesve, jetesa e tyre, e krahasuar me burgun e Guantanamos ndryshon si nata me ditën. I vetmi problem për ta është statusi i refugjatit, që në bazë të ligjit, duhej ta kishin fituar që në verën e këtij viti. Por kjo nuk ka penguar asnjë prej ish- të burgosurve të ndihet i lirë për të rifilluar gjithçka nga e para. Dhe kush më mirë se një histori dashurie mund të të japë forcë për të hedhur gjithçka pas krahëve? Pikërisht kjo ka ndodhur me një prej 5 ujgurëve të ardhur në Shqipëri në maj të këtij viti. Burime të besueshme pohojnë për “Shekullin” se më i riu ndër ta, së shpejti do të martohet me një vajzë shqiptare, ndërkohë që xhamia ku falen ka shërbyer si pikënisje e kësaj historie. Thuhet se deri më tani, çifti, sipas adeteve shqiptare, ka pirë vetëm kafenë, ndërkohë që ende nuk ka përcaktuar ditën e dasmës. Por megjithatë, mungesa e dokumenteve duket se do të jetë një tjetër andrallë për djaloshin e ardhur nga Guantanamo e Kubës. E ndërsa pritet të kremtohet një histori dashurie, ujgurët e tjerë jetojnë të përditshmen, të dhënë pas librave, studimit të gjuhës shqipe dhe përkushtimit ndaj Zotit.
Përshtatja
Burime pranë qendrës së Azilkërkuesve pohojnë se Abu Bakker Qassim, që shpeshherë bën dhe rolin e liderit të grupit, blen vetëm libra, ndërkohë që pas 7 muajsh ka arritur të flasë mirë shqipen. Megjithëse ky vend iu ka ofruar qetësinë, asnjëri prej ish- të burgosurve nuk pranon të flasë, teksa i takon rrugës nga xhamia tek dera e qendrës se azilkërkuesve në Babrru. Ajo çfarë kanë kaluar, kurrsesi nuk mund të bëhet publike, ndërkohë që i tremben çdo fjalë që mund të thuhet për ta. Po kaq hermetik është drejtori i qendrës së Azilkërkuesve, Ali Rasha. Sipas tij, tetë ish- burgosurit e Guantanamos janë azilkërkues politikë dhe çdo fjalë e dhënë për ta, jo vetëm që do të cenonte lirinë dhe të drejtat e tyre, por mund të jetë dhe e rrezikshme. Ndaj dhe është tejet e vështirë për të hyrë në Qendrën e Azilkërkuesve në Babrru. Të burgosur që në vitin 2001 në Pakistan dhe të transferuar në Guantanamo, pesë ish-të burgosurit, dy prej të cilëve janë Abu Bakker Qassim dhe Adel Abdu Al-Hakim, u liruan atëherë kur Shqipëria pranoi t’i strehonte, duke i cilësuar si azilantë politikë. “Nëse do t’i kishim kthyer mbrapsht në Kinë, qeveria e Pekinit do t’i kishte arrestuar, torturuar dhe ndoshta edhe vrarë”, -ka deklaruar një zëdhënës i qeverisë amerikane, duke vlerësuar gjestin human të qeverisë së Tiranës.
Krijoni Kontakt