Dalja nga mërzitja

[DI_ANA]

Kojshit tu a jan mir me mend a kan fillu me then per Hanen asht banane ....

Po po te drejte ke..

Edhe hashashi na duhet edhe te vrasim veten pastaj!

Pershendetje voisine

[LlaCiPaCi]

Kojshit tu a jan mir me mend a kan fillu me then per Hanen asht banane ....

Nje ti pys

[Dorontina]

vazhdim....depresioni, merzija....
========================

Depresioni asht reagim emocional qe ep truni nga ankthi, Merzitja ose depresioni nervoza, zemrimi, frika jan perberese e njeriut.
Trishtimi, merzija , pikllimi problemet familiare = depresion ose merzi .

Depresioni mendor; pa gjuhsi te theksuar, ankesa trupore.
Fatkeqsi familiare,ndarja,vdekja ka qe bejn infrakt nga vjen fjala : »qdo vdekje ka nji peng » !
Semundjet mendore i prekin me se tepermi femrat 20% , femrat preken me shum se mashkujt , femnat jan ma te ndieshme qe nga mosha 20-40 vjeçare.

Depresion qfaqet te ata persona ku ka depresiv , ku ka depresiv edhe femijt lindin depresiv.
Truni ka neuro transmetues qe transmeton dhe neuronet jan te lidhura njera me tjetren. asht edhe qrregullimi i Hypofizes.
Depresionet me te shpeshta jan ne nivelet e ulta jetesore, ku ka konflikte familiare. Meraklit jetojn ne ankth, Depresioni i kap njerzit me intelekt te zhvilluar. depersioni zgjat 6 deri 9 muaj nese nuk mjekohet ai prap riqfaqet. psh ata qe dalin nga spitali duhet vazhdu mkjekimin perndryshe rikthehen.
Depresioni nuk demton trunin ! por demton zemren dhe tjera organe , krijon semundje !!!
Nenat e reja bejn depresion mbas lindjes se femijs; nga akuzimi , ke ba qik ose tjeter akuzime pesha , te ajurit akuzime vend e pa vend....femna ben depresion edhe ne pubertet, ato shperthejn leket duke ble gjera qe ju sjellin knaqesi !
Edhe ne kohen e qrregullimeve hormonale , kan blue, humor blus,, ngacmim, akuzim, eufori,.
Kurse Depresioni i rend ai prap ka gjasa te rikthehet,60% ka mundesi te rikthehet.
Depresioni i maskuar;pacienti ankohet pa dhembje,ankohet nga oreksi, ose han shum ose fare hiq, shqetsime stinore (sezonale) .
Shenjat e Depresionit; merzitja e thell, humbja dhe kufizimi i knaqsis,Tv, e leximit,komunikimit,te veshja , larja,…humb dashurin per njerzit, kan duart e prera , skan mundesi dhe deshir te bajn punet, shtohet oreksi, qrregullim gjumi,mendimet e zymta,te kputur te lodhur, andrat pesimiste te permbushura me ankth.ne mengjes te lodhura kurse ne dark te hapura. »Baterija e shkarkuar" suedisht.

Meshkujt bejn vetvrasje kurse femnat kerkojn ndihem alarmuese.Ne Pranver shum njerz ndihen me mirê , nga drita dhe Dielli, nuk duhet me lexu literatur negative por diqka humor dhe konstruktive e mira sjell te miren.Qdo person ka luft te mbrendshme. sinjali i depresionit asht terhjekja nga shoqerija , qkurajo,jetê me vuajtje,sot mir neser keq,frig ,
je pesimist ske bes ne veten. Njerzit po bejn depresion edhe mbas Mediave.
Klaustrofobia, asht njeri anksioz, frik nga vetmija.
Depresioni i mshefur, apo i maskuar,.
Vetakuzimi asht depresion pa lidhje.
Simptomet e depresionit renia e flokve,qrregullimi endrrokrin,
Nji rreth me frymezime asht ku ka uj, druj, zojgj, rrugica, vet Natyra asht frymezim
Pse dhun kur qdo njeri ep para me hy ne punê,?

Deshira e Poetit asht Paqa ne Botê.

[DI_ANA]

Postim interesant Dorontina,

Doja te thoja qe nuk eshte aspak e vertete qe "depresioni nuk kap njerezit me intelekt te zhvilluar"!
Per mendimin tim,depresioni kap te gjitha llojet e tipologjive te karaktereve te njerezve...jemi qenie te dobeta njerezore,qe luftojme,humbasim,qeshim,vuajme,zhgenjehemi,qajme, lodhemi dhe si te tille e dashur,sigurisht qe nje dite mund te na mposhti dhimbja dhe ky depresion i famshem....
Dalja nga kjo lloj merzitjeje varet nga forca jone ,nga forca e veprimit dhe gjykimit,nga ndihma e te tjereve dhe nga shume faktore te tjere...
Prandaj moj Dorontina ky depresioni nuk kap vetem ata ...budallenjte!

respekte

[DI_ANA]

Çfarë është stresi?


Njerëz të moshave, profesioneve, të intelekteve të ndryshme dendur në jëtën e tyre e përdorin fjalën "stres" për të karakterizuar një gjendje të veçantë psikoemocionale të tendosur ose të mbingacmuar, kur ballafaqohen me mjedisin rrethues të tyre. Në të vërtetë, në shumicën dërmuese të rasteve, përdorimi i këtij termi është jo i gjetur mirë. Për hir të traditës dhe për të evituar "stresin" e termave ngatërrues do ta respektojmë dhe përdorim fjalen stres për të përshkruar edhe gjendjet e tendosjes ose të mbingacmimit. Termi "stres" është futur në mjekësi nga Hans Selye për të përshkruar përgjigjen e organizmit kur mbi të ushtrohet ndonjë veprim prej shkaktarëve të ndryshëm të mjedisit rrethues. Megjithatë kur përdorim termin "stres" njerëzit e zakonshëm nuk kanë parasysh as Selye-n as teorinë e tij mbi stresin. Njeriu është një sistem i hapur në ekuilibër dinamik me mjedisin rrethues. Përkundrejt shumicës së pikëpamjeve që e konsiderojnë stresin një fenomen të dëmshëm, njeriu nuk mund të ekzistojë në mungesë të stresit sepse nuk mund të ruajë ekuilibrin me mjedisim rrethues. Në qoftë se njeriut i kemi hequr stresin i kemi hequr atij bazën e jetës. Por kur stimujt stresorë bëhen të shumtë, intensive ose të zgjatur në kohë, atëherë përgjigja e organizmit bëhet gjithnjë e më e dobët dhe në organizëm mund të lindin sëmundje të ndryshme. Në kohën tonë shumë njerëz, duke përfshirë mjekët dhe psikologët, ankohen për stres në punën e tyre.Pothuajse çdo njeri që mendon se ka një rol në shoqëri, që synon për një pozitë të respektuar, në kolektivin ku jeton, ankohet me zë të lartë për stres në jetën e tij. Sa më i madh të jetë admirimi dhe prestigji, aq më i madh është edhe stresi. Ngjarja e përjetuar si stres nuk është e thënë të jetë vetëm vuajtje shkaktuese (distres), por ajo mund të jetë edhe burim kënaqësie (eustres). Prej lindjes deri në vdekje njeriu dhe stresi janë një binom i pandashëm.

Në jetën e përditshme, në punën e secilit, stresi më së shpeshti shfaqet në trajtat e mëposhtme: presioni, frustracioni dhe konflikti.

Presioni lind nga ndjenjat e brendshme ose faktorët e jashtërn kur ekziston një kërkesë për të shpejtuar ose intensifikuar përpjekjet.

Frustracioni ndodh kur aftësia për të arritur një qëllim të dëshiruar pengohet ose bllokohet dhe;konflikti ndodh jo vetëm nga pengesa të vetme por kur je i detyruar të zgjedhesh ndërmjet dy ose më shumë qëllimesh. Në jetën e përditshme këto forma janë te ndërthurura dhe kalojnë në njëra-tjetrën.


NE JETOJMË NË EPOKËN E STRESIT
Niveli i tanishëm i zhvillimit njerëzor ose epoka teknologjike i ka bërë marrëdhëniet njerëzore më të ndërlikuara, më të përkohshme dhe për rrjedhojë, njeriu i sotëm duhet të përballojë shumë përvoja të reja në periudha kohore të shkurtëra. Në epokat e mëparshme, ishte e zakonshme që brezi i ri trashëgonte gati në mënyrë stereotipike përvojën prindërore dhe përm-bysjet kulturore të ndodhin në trajektoren kohore të shumë gjeneratave. Për njeriun e sotëm ku p.sh. dijet biologjike dyfishohen çdo 5 vjet, është e zakonshme që në jetën e tij të përjetojë 2 ose më shumë përmbysje kulturore. Përvoja e vjetër e bazuar mbi të shkuarën duhet zëvendësuar, për ndryshe në qoftë se ne jetojmë me të kaluarën, mendimet dhe veprimet tona divorcohen me realitetin dhe rrjedhimisht mbetemi anash në rrymën e zhvillimit. E në qoftë se, midis përvojës sonë dhe kërkesave të kohës, krijohet një hendek i madh, atëherë edhe vet mbijetueshmëria jonë vihet në pikëpyetje. Shpesh herë ambicjet janë gati të pakufishme, ndërsa mundësitë gjithmonë janë më të kufizuara. Këto kontradita bëhen më të mprehta po të mendojmë se njeriu i sotëm jeton jo vetëm për mbijetueshmëri fizike por edhe për cilësi të jetës. Shoqëria e sotme, të paktën deri tani bazohet në dogmën që "njeriu vetëm njëherë jeton" dhe rrjedhimisht ai duhet të jetojë maksimumin e mundësive të epokës së tij. Nën dritën e arsyetimeve të tilla njeriu i sotëm mund të përfytyrohet në një garë të vazhdueshme, të pandalshme me zhvillimin.

Elementet zhvillimorë të epokës sonë na shkaktojnë stres kryesisht nëpërmjet situatave të mëposhtme:

1. Ndryshime shumë të mëdha në kohë shumë të shkurtër.
Në mënyrë të veçantë, kur njeriu gjatë jetës së tij ekspozohet ndaj 2 ose më shumë përmbysjeve kulturore, ritmi i tillë i zhvillimit në mënyrë të paevitueshme prodhon stres.

2. Kur nuk ke përgatitjen e duhur për t'iu adaptuar kërkesave të reja.
Kur individit i mungojnë modelet për të imituar ose shprehitë (përgjigjet dhe veprimet e aplikuara me përpara dhe që i kanë siguruar atij zgjidhje të sukseshme) atëherë përballimi i streseve bëhet i vështirë dhe përmasat e stresit të prodhuar janë të mëdha.

3. Erozioni i vlerave tradicionale pa zëvendësimin e përshtatshëm të tyre.
Vlerat mund të jenë filozofi, ngjarje, person, objekt, përvojë apo teori që kur zgjidhet në mënyrë të lirë i kontribuon kuptimit të jetës së individit. Është në karakterin e epokës sonë që shumë vlera tradicionale të humbasin domethënien përballë problemeve të kohës. Moszëvendësimi i tyre çon në boshllëk të vlerave dhe rrjedhimisht përbën një burim stresi.

4. Ndjenja e depersonalizimit në erën teknologjike.

Zhvillimi i vrullshëm i krijon tek individi ndjenjën sikur ai është i nënvlerësuar dhe i parëndesishëm. Kjo mund të nxisë depersonalizimin, ndjenjën e vetmisë dhe ndërgjëgjësimin e të qenit jashtë kontaktit me mjedisin.Thomas Holmes dhe Richard Rahe, nga studimet e tyre, kanë hartuar të ashtuquajturën "shkallë të ripërshtatjes shoqërore", e cila vlerëson nga pikpamja sasiore në njësi ndikimin që kanë ngjarjet mbi jetën e njeriut. Një përmbledhje e shkurtër paraqitet në tabelen 1.1 të mëposhtme.Nga studimet e këtyre autorëve del që stresi bëhet i rrezikshëm veçanërisht në qoftë se gjatë një viti individi grrumbullon mbi 150 njësi. Gjatë një periudhe 6 mujore, 37% e atyre që kanë grumbulluar 150-199 njësi, 51 % e atyre që kanë grumbulluar 200-299 njësi dhe 79% e personave që kanë pasur 300 e më shumë njësi janë sëmurur, të paktën një herë.Sigurisht që vlerësimi sasior i stresit i dhënë në tabelën e mëposhtme varet shumë edhe nga karakteristikat dhe konstitucioni shpirtëror kombëtar: Shoqëria shqiptare në përgjithësi dhe shqiptari në veçanti, duke kaluar në periudhë përmbysjesh të sistemit shoqëror, është duke iu nënshtruar kërkesave të reja, përmbysjeve kulturore, rivlerësimit të vlerave dhe traditës e rrjedhimisht një stresi të fuqishëm. Vështirësitë ekonomike dhe humbjet masive në njerëz e kanë bërë stresin të kudondodhur ndër ne. Pasojat e këtij stresi reflektohen në mënyra të ndryshme në jetën e njerëzve tanë. Kështu mjekët referojnë për shtim të numrit të të sëmureve të konsultuar, ndërsa kardiologët referojnë që infarkti i miokardit këto kohët e fundit po takohet në mosha të reja, çfarë tregon për rolin favorizues ose shpërthyes të stresit.

[DI_ANA]

STRESI DHE SËMUNDJET

Graviteti i stresit dhe rrjedhimisht shkalla e veprimit të tij mbi organizmin varet nga rëndësia, zgjatja, shpeshtësia, shumëllojshmëria, shkalla e ndërlikimit të kërkesave që i parashtrohen njeriut. Sa më i zgjatur në kohë të jetë stresi aq më i rëndë ka ti ngjarë të bëhet. Kjo nuk do ti thotë që stresori fuqizohet, po aftësia jonë përballuese ulet, raskapitet. Veprimi i stresorëve bëhet më i rëndë kur këta veprojnë në të njëjtën kohë dhe ku janë radhitur e ngjeshur njëri pas tjetrit. Stresorët e shumtë ose të fuqishëm çojnë në ezaurim të organizmit, duke krijuar një situatë që redukton në mënyrë dramatike aftësinë e organizmi për t'ju përshtatur kërkesave të mjedisit ku jeton. Aftësia intelektuale bie,pragu ndaj ngacmuesve rritet dhe reagimi bëhet i papërshtatshëm. Kështu stresi lind një stres të ri. Situata të tilla prodhojnë ose shpërthejnë sëmundje të ndryshme, disa edhe të rënda.Jo të gjithë njerëzit reagojn në të njëjtën masë ndaj stresit. Në mënyrë të veçantë tipi A i personalitetit është më i priruri për të reaguar me stres të fuqishëm ndaj ngacmuesve të mjedisit. Në mënyrë të përmbledhur këta tipa të përkufizohen si agresivë, ambiclozë, konkurrues, të orientuar nga puna, kronikisht të padurueshëm dhe gjithmonë të preokupuar për realizimin e qëllimeve brenda afateve. Tipi A është gjithmonë vigjilent dhe në gjendje alarmi. Pikërisht këta përbëjnë grupimin psikologjik më të prirur për stres tëfuqishëm dhe për t'u sëmurur nga stresi.

Në gjykimin thjesht biologjik, lidhja ndërmjet situatës së stresit dhë sëmundjeve nuk është e vështirë për t'u vendosur. Me ndryshimet biokimike që lindin në gjak si dhe me ndryshimet e tjera në gjëndrat endokrine dhe dëmtimin e mbrojtjes imunitare, faktorët stresor mund të shkaktojnë një numër të madh sëmundjesh në organizëm. Lidhja ndërmjet stresit dhe sëmundjeve të zemrës, hipertensionit arterial është e mirënjohur. Shumë herë të sëmurët me infarkt të miokardit tregojnë se sëmundja ndodhi pas një zënie në punë, pas një vdekjeje apo halli familiar, pas një debati të sforcuar apo një humbjeje financiare. Në qoftë se arteriet e zemrës janë paraprakisht të ngushtuara nga arterioslieroza, gjatë stresit mbyllja mund të' jetë e plotë dhe mund të lind edhe infarkti. Ndikimi i stresit është studiuar në popullata masive gjatë luftrave. Kështu, 30% të banorëve të Leningradit pësuan hypertension arterial gja të rrethimit të tij, gjatë luftës se II Botërore. Ushtarët e rinj pas 1-2 muajsh të Luftës kanë një rritje të presionit arterial diastolic (vlera e vogël) mbi lOOmm Hg në 27% të tyre. Ushtarët amerikanë në Luftën e Koresë kishin në masë të madhe ateroskleroze të enëve të gjakut të zemrës, si pasojë e stresit të luftës. Nuk janë të rralla vdekjet e papritura gjatë emocioneve të forta. Anasjelltas rritja e presionit arterial e shkaktuar prej tyre mund të çojë në goditje të trurit. Stresi i zgjatur çon edhe në uljen e forcave imunitare. Kështu janë të njohura dëmtime e mukozës së gojës ose infeksionet e tjera në studentët gjatë periudhës së provimeve. Thinja e flokëve është gjithashtu një e dhënë ankdotale por që tregon ndikimin e fuqishëm, gati të pabesueshëm të stresit në organizëm. Rubrikat e sëmundjeve të shkaktuara nga stresi nuk mbyllen me kaq.Ulçerat e stomakut, sëmundjet nervore dhe deri tek kanceret kanë në historinë e tyre veprimin e faktorëve stresorë.

[DI_ANA]

ADRENALINA DHE NORADRENALINA JANË MEDIATORET E STRESIT


Çfarë ndodh në organizëm gjatë stresit? Kur marrim një lajm të keq ose kur papritur një ngjarje na gëzon shumë, kur në rrugë duhet të shmangim me shpejtësi përplasjen me një makinë, ose kur në një mbledhje pas një kritike të pamerituar, reagojmë të nxehur, skuqemi ose zbehemi, djersitemi ose na thahet goja, shtrëngojmë grushtet ose kërcasim dhëmbët, ngrihemi nga vendi e flasim në këmbë, ndjejmë zemrën të rrahë, kokën të pulsojë ose veshët të buçasin. Nganjëhrë ëshë sytë nuk na shohin mirë dhë në gjoks mund të kemi ndjenja si kalimi i korentit. Në këto situatë një i moshuar mund të ndjejë një shtrëngim në gjoks dhe jo rrallë e shohim të vendosë trinitrinën (bar i zgjerimit të enëve të gjakut të zemrës në gjuhë). Pas kalimit të këtij faktori stresor, krahas të ndjerit fitimtar ose të humburit, të rrezikuar ose të lindur për së dyti, ne ndjehemi të lodhur, duam të ulemi ose të vendosim duart në mes. Fati, shkalla e ulët e agresivitetit të stresorit ose përvoja na ndihmuan të mbijetojmë në stres. Por cili është mekanizmi magjik i çlirimit të kësaj energjie të brenshme që na shkaktoi këtë ndjënjësi?

Stresori vepron mbi shqisat tona dhe prodhon në to sinjale, të cilat shkojnë në trupin tonë dhe prej aty vetëtimthi nxitet një pjesë e sistemit tonë nervor e quajtur sistem simpatik. Rezuitati i kësaj nxitjeje është çlirimi në gjak i 2 lëndëve kimike të quajtura adrenalinë dhe noradrenalinë. Magjia e dikurshme emocionale është e thjeshtë për fiziologët dhe psikologët e sotëm. Adrenalina dhe noradrenalina prodhojnë shumicën e efektove trupore gjatë emocioneve dhe stresorëve që veprojnë për një kohë të shkurtër. Në këto raste truri dhe muskuli duan energji për të përballuar punë nën tension. Prandaj furnizimi me gjak dhe lëndë energjitike është shtuar. Për këtë zemra duhet të rrahë më shpejt dhe enët e gjakut duhet tkurrur. Të gjitha këto përgatitje bën organizmi për të përballuar stresorin nëpërmjet adrenaline dhe noradrenalinës. Ato përgatisin organizmin për rezistencë ndaj stresit ose për t'iu larguar atij.

SI TË PËRBALLOJMË STRESIN
Kur një stimul shkakton stres, njeriu përpiqet të eliminojë ose stimulun ose gjendjen e shkatuar prej tij. Ndonëse mund të menjanojmë një pjesë të stimujve stresorë, largimi i plotë i tyre është i pamundur. E ndërsa menjanimi i stimujve stresorë është i pamundur, modulimi i përgjigjes së tyre duket se mbetet fusha kryesore e përpjekjeve për të eleminuar stresin. Përvoja dhe shprehitë janë një mekanizëm që na ndihmojnë për t'u orientuar në situatat e reja duke pakësuar stresin. Futja në veprim e mekanizmave mbrojtës, siç janë sublimimi, racionalizimi, intelektualizimi etj, ndihmon për të reduktuar përmasat e stresit. Meqenëse stresi shpesh lind si rrjedhojë e të menduarit irracional dhe alogjik, riorganizimi i përcepsioneve dhe i të të menduarit mund të ndihmojë në përballlimin e stresit. Së fundi, konsultimi me psikologët ose mjekët, përdorimi i mundshëm i barnave ankthheqës mund të jenë një mënyrë e përkoheshme për të përballuar stresorët dhe efektet e tyre mbi organizmin.

[DI_ANA]

Nuk mund të them që vetmia është aq e tmerrshme, siq e paramendojnë apo e përjetojnë disa. Vetmia është e mirë, meqë do të kesh mjaft kohë për t'a studjuar vetvetën dhe për t'i forcuar principet tua jetësore. Njeriu pa e përjetuar vetminë nuk mundet të vlerësoj, të krahasoj apo të sheh ndryshimin kur është vet i dyti. Kur je i vetmuar të mungon dashuria dhe e kundërta. Vet Bota është dualiste. Njeriu gjithmonë dëshiron atë që nuk e posedon.
"Njerëzit janë të vetmuar sepse ato ndërtojnë mure në vend të urave" - thote kjo fjalë popullore që kaq mprehtësisht e përshkruan tërë problematikën e vetmisë. Nuk e di se a është fat apo zgjedhje, por njeriu në momentet më të vështira ndjehet i vetëm. Ne gjithmonë jemi të vetëm, madje edhe në hapin e fundit që ndërmarrim. Vetmia të jep mundësinë të dëgjosh vetvetën; të kuptosh se njeriu në të vërtetë gjendet i vetëm. Vetëm atëherë kur e njeh se ç'është vetmia, mund ta vlerësosh shoqërinë. Ne shqiptarët i hedhim vetminë dhe vuajtjen në një thes. Vërtet jemi të vuajtur dhe të vetmuar, por të lumtur sepse e njohim vetminë.

[Pratolini]

Sa interesante

Pas kaq kohesh me rastisi te rifutem ne kete teme qe mund ta quaj nder me brilantet e forumit. Ka kaq shume per te folur dhe diskutuar sa mua me hipi prape deshira

Po ve edhe buzen ne gaz tani sepse me kujtohen replikat e mia te para me Di Anen, ku fatkeqesisht ajo qe kisha parashikuar ndodhi. Duke e personalizuar kaq shume ceshtjen, arriti nje pike ku tema u harrua dhe po vazhdon vetem me disa postime copy-paste te Di Anes ( jm i bindur qe ajo prape do filloje te me shaje tani )

Gjithsesi, une ftoj serisht te gjithe anetaret te diskutojme dhe ta gjallerojme kete teme me informacion. Kembengul qe nje pjese e rendesishme do te ishte pikerisht trajtimi i teknologjise dhe botes moderne, ndikimi i saj ne izolimin e njeriut modern.

Ju pershendes !

[DI_ANA]

Jo gjithmone mund te gjejme kollaj nje zgjidhje te tille por besoj se c'do problem ka me shume se nje zgjidhje. Merzitja eshte nje problem dhe madje nje problem shume i madh pasi loz me jeten e personit keshtu qe besoj se duhet luftuar sidomos kur te pakten di arsyen perse merzitesh. Te turbullosh trurin me alkool nuk besoj se do ishte zgjidhja me e mire pasi nuk i lejon vetes te mendosh c'fare alternativa ke per te zgjidhur ate problem. Mendoj se ilaci numer nje kundra merzitjesh eshte te hapesh me dike per shkakun e merzitjes dhe te perpiqesh te gjesh nga buron, ku jane renjet e saj dhe te fillosh te maresh masa si mund ta eliminosh komplet. Po flas pak ne pergjithsi por mendoj se keto qe them kane te bejne me jeten e perditshme te shume personave duke perfshire edhe vete mua keshtu qe mendoj se ja vlen te meren ne konsiderate.

Gjithsesi liria e veprimit eshte e juaja por perpiquni te pakten mos lendonit te afermit tuaj dhe njerez qe ju duan me veprime te gabuara...