Kamata Dhe Dëmet E Saj

[Gimi3]

1 – Ana Etike dhe Edukative
Praktikimi i kamatës sjell prishtjen e ndjesisë së njeriut, edukatën dhe ndjenjat e tij përkundrejt njerëzve për shkak të mbizotërimit të shpirtit të zhvatjes, pangopësisë dhe aventurës në të menduar dhe në të punuar, sepse e gjithë përkujdesja e tij është përqëndruar mbi orientimin e kapitalit për të realizuar fitimin edhe sikur këtë kapital ta fusi në ato investime më fitimprurëse, duke kërkuar kështu vetëm fitimin e garantuar.Ai person i shpejton hapat drejt atij investimi pa lodhje dhe pa mund, gjë që e bën të kërkojë rehatinë, duke parapëlqyer largimin nga përgjegjësia e humbjes një barrë kjo që i mbetet vetëm debitorit ( borxhmarrësit ) .
Nuk ka dyshim se në Islam pasuria e njeriut është e garantuar, kështu qe askujt nuk i lejohet të marrë pasurinë e dikujt pa asnjë kompensim apo kundërvlerë.Ai person që shet një euro me dy euro të tjerë në çast apo pas një afati kohorë ka përfituar një euro më tepër pa asnjë lloj kompensimi, duke shkelur kështë paprekshmërinë e pasurisë së të tjerëve.
Shfrytëzimi i të varfërit nga i pasuri është një vepër që nuk e pranon edukata e lartë dhe shpirti venitet duke pare këtë fakteqësi dhe këtë shfrytëzim të situatës së të dobëtit në nevojë për para, duke i detyruar atij fitimet që ai dëshiron dhe duke i kërkuar në njëfarë mënyre të përulet dhe të vërë në pah dobësinë e tij.Ky veprim bie në kundërshtim me bazat e sjelljes dhe të edukatës së lartë për të cilën bën thirrje Islami.
Për këtë arsye vëmë re se direktivat e Islamit ngrenë lart vendin që zë borxhi pa interes, borxh i cili nuk përmban kamatë, madje ai zë një vend më të lartë se ai i lëmoshës.
Transmetohet në hadith se i Dërguari i Allahut a.s. pa të shkruar në portën e xhenetit (parajsës) , natën e Israsë se lëmosha shpërblehet me 10 të tilla kurse borxhi me 80 të tilla dhe iu drejtua Engjullit Xhibril : “ Përse borxhi është më i mirë se lëmosha?Ai i tha: Sepse lypësi lyp edhe kur ka, kurse borxhliu nuk kërkon vetëm se kur është në nevojë “.
2 – Ana Sociale
Kamata është një akt që mbjell urrejtje dhe dëshprim në shpirtërat e njerëzve, sepse i varfëri që ka marrë borxh ndjen dhimbje dhe e urren njerëzimin kur shikon pasurinë dhe frytet e mundit të tij të shkojnë tek i pasuri padrejtësisht dhe si rezultat i natyrshëm do të jetë prerja e punëve të mira mes njerëzve, sepse borxhi nuk do të jipet vetëm se me kamatë dhe kjo ndesh me mësimet e Islamit, të cilat bëjnë thirrje për të afruar shpirtërat drejt mirësisë, lëmoshës, borxhit dhe bashkëpunimit për të bërë vepra të mira dhe për t’u treguar të devotshëm para Allahut.
Ashtu siç është kamata një padrejtësi, gjithashtu edhe moskthimi i kapitalit ( borxhit ) është padrejtësi.Qëllimi i ndalimit të kamatës është ndalimi i padrejtësisë :
“ Juve ju përket vetëm kapitali juaj kështu nuk bëni dhe nuk ju bëhet padrejtësi “ Kur’an (El-Bekare,279). Dhe padrejtësia këtu është mëse e qartë, sepse kamata e detyron borxhmarrësin të kthejë borxhin në situata të vështira për të,gjë që e bën atë të pranojë të shtojë vlerën e borxhit në kompensim të afatit të shtyrë dhe kjo shtesë është më e madhe nëse krahasohet me kapitalin fillestar.
3 – Ana Ekonomike
Dhënia borxh me kamatë paralizon kapitalin për të kërkuar rrugën e tij drejt sipërmarrjeve të dobishme, të cilat i shërbejnë shoqërisë qoftë këto bujqësore, tregtare , apo industriale, për shkak se nëse kreditori ( borxhdhënësi ) siguron një fitim të lehtë, nuk do të ketë nevojë të investojë pasurinë e tij në sipërmarrje, të cilat njohin edhe fitim edhe humbje, kështu që kamata i ndalon njerëzit me të vërtetë për të shfrytëzuar fitimet dhe kjo do të shkaktojë përhapjen e papunësisë, sepse interesat e njerëzve nuk mund të sistemohen vetëm se me realizimin e fitimeve dhe punës në sipërmarrjet tregtare, bujqësore apo industriale, të cilat kamata i paralizon.Kjo është njëra anë, kurse nga ana tjetër kreditori gjithmonë fiton, kurse debitori ( borxhmarrësi ) i është ekspozuar humbjes dhe fitimit njëkohësisht, gjë që do të thotë se pasuria në fund të fundit do të përfundojë në xhepat e kreditorit, si pasojë kamata ndihmon që pasuritë të kanalizohen dhe të drejtohen drejt një drejtimi të vetëm që janë kreditorët ose zotëruesit e kapitaleve, duke u përqëndruar kjo pasuri tek të pasurit, gjë që sjell diferencën madhore midis të pasurve dhe të varfërve.Si rezultat logjik i të gjitë kësaj mund të përfundojmë se kush zotëron kapitalin, zotëron gjithashtu realisht edhe ekonominë e një shoqërie,duke i kthyer prodhuesit në çirakë që punojnë për llogari të zotëruesve të kapitaleve, gjë e cila është mjaft e qartë te bankat dhe kompanitë me kapital.
Duhet shtuar gjithashtu se % e interesit ( kamatës ) paralizon rritjen ekonomike sepse ajo paralizon lëvizjen e kapitalit drejt investimeve në liri të plotë, e nëse kjo pengesë do të eleminohej, kapitali do të lëvizte dhe do të rritej shpejt.
Ajo që është më e ulët dhe e hidhur është fakti se shoqëria me gjithë pjesëtarët e saj do të përballonte peshën e interesave të kamatës në mënyrë indirekte, gjë e cila bëhet e qartë te çmimet e mallrave të ndryshëm, sepse prodhuesi do t’i shtojë çmimet si pasojë e kamatës, e cila duhet t’i paguhet kreditorit, gjë që sjell si rezultat që nevojtarët dhe të varfërit të përballojnë edhe peshën e interesit.Gjithashtu shoqëria përballon edhe peshën e borxheve të shtetit me kamatë në formën e shtimit të taksave.
Pra, me një fjalë kamata prish sistemin natyral dhe e bën punën vegël të kapitalit, sepse borxhliu i garanton borxhdhënësit kapitalin e tij, plus pjesën e tij fitimt pa qenë ky i fundit pjesëmarrës në humbje.Borxhdhënësi ( kreditori ) shton kapitalin e tij pa u përballur me rrezikun ose punën, për këtë qëllim ndalimi i kamatës do të korigjonte pozicionin e kapitalit dhe punës si rrugë e lejuar për të fituar.
Në këtë fushë, disa i atribojnë kamatës atë që ka realizuar sot qytetërimi bashkëkohor prej civilizimit dhe shpirtit, i cili ngrihet mbi materien dhe sakrificën për hir të saj.Kjo bëri që shumë prej vendeve të tërhiqeshin drejt luftërave, përleshjeve, dhe fatkeqësive për të shfrytezuar punëtorët dhe biznesmenët, si rezultat i një superprodhimi i cili solli akumilimin e pasurive dhe kursimeve të vogla njëra mbi tjetrën, duke i vënë në punë nëpërmjet kamatës, kjo gjë solli që kapitalistët ta ndienin veten zot dhe punëtorët të ktheheshin në një grade më të ulët se dheu i tokës, i bëri pasuritë e popullit plaçkë për shtetet kapitaliste, të cilat i përdorën për prodhimin e armëve,shkatërrimin dhe zhdukjen.
Nuk do të ketë shpëtim nga kjo gjendje vetëm se duke iu kthyer sistemit tolerant të Islamit, i cili ngrihet mbi bazën e mëshirës dhe bashkëpunimit dhe ndalimit të kamatës rreptësisht, gjë që sjell nxitje për punën dhe investimin e pasurive, transformimin e tyre pa akumulim dhe realizimin e rishpërndarjes së drejtë të tyre nëpërmjet trashëgimisë, zekatit, lëmoshave dhe dëmshpërblimeve në mënyrë që të mos jenë të përqëndruara, por të shpërndara mes njerëzve e që të mos mbizotërojë mbi këto pasuri një grup i vogël njerëzish nëpërmjet saj ( kamatës ).
- Rishpërndarja e pasurisë ose e të ardhurave është një operacion mëse i nevojshëm në çdo ekonomi të botës, pasi kështu realizohet ngritja e nivelit të jetesës së atyre që nuk kanë pasur mundësinë të fitojnë aq sa i mjafton për të bërë një jetë normale.Për të realizuar këtë rishpërndarje të pasurisë që d.m.th. marrja e një pjese të pasurisë nga të pasurit për t’ia dhënë njerëzve në nevojë, Islami ka përdorur disa mekanizma siç është zekati (obligim i cili ju jepet të varfërve çdo vit), sadakatë etj.Për fat të keq kamata luan një rol negativ në këtë aspekt sepse ajo realizon mbledhjen e pasurisë në kahje të kundërt nga të varfërit drejt të pasurve, pra , prish këtë mekanizëm të rishpërndarjes së të ardhurave që është mëse i domosdoshëm.Në ekonomitë kapitaliste rishpërndarja e të ardhurave realizohet me forma të tjera jo të përshtatshme siç janë taksat e shumëllojshme, “ ndihma sociale “ , sigurimet etj.