Shqetësimet dhe ankthi i jetës së përditshme!

[Mbinjeriu]

Shqetësohemi për gjëra të vogla,dhe një ditë do humbim dhe jeten

-Që në kohen kur isha fëmijë kisha shumë synime dhe ambicie në jetë,duke u rritur gjërat dukeshin më të vështira se sa i mendoja,disa synime nuk arrita asnjëherë të i realizoja,ndoshta ishte falë paaftësisë time,ndoshta në momente të caktuara dekurajohesha,ndoshta edhe ishin shumë herë rrethanat ato që ishin përcaktuese!
-Të gjithë e planifikojmë jeten në një menyrë apo tjetër,por zakonisht mendohet të kemi kemi një familje dhe punë të mirë,nga e cila do të përpiqeni të fitoni më shumë për të pasur një jetë më të mirë, do të shkolloni fëmijët tuaj dhe do të shpresoni të keni një jetë më të mirë se që keni pasur,por nganjëherë ndjeheni i frustruar në rast se nuk arrini këto?!
-Tash shtrohet pyetja pse ndjehemi të frustruar?
-Vdekja po afrohet çdo ditë,pa marrë parasysh se a jeni të ri apo të vjetër,vdekja është pak më pranë jush çdo ditë,madje çdo minutë nuk mund të i bëni ballë kohës apo të ndaloni afrimin e vdekjes.Eshtë e sigurtë se vdekja mund të vijë çdo moment dhe ne deri në momentin e fundit mendojmë si të mbijetojmë në këtë botë të egër,pyes vehten si mundemi!
-Shumë herë kur i shohë njerëzit tek sa shqetësohen për disa gjëra më duket absurde,për shembull të shqetësohemi nëse humbim vendin e punes,nëse ekipi ynë i zemres humb kampionatin,dhe çfarë me atë punë se do humbim dhe jeten një ditë,përse të kemi gjithë këto emocione të panevojshme?!
-Një gjë e di se ne shqetësohemi për shumë gjëra të panevojshme,që as sistemi mendor nuk do na i falë.

[broken_smile]

Po vazhdove ta mendosh keshtu kot qe jeton..dhe akoma me e keqe eshte kur ata qe e mendojne si ty justifikojne cdo veprim te tyre, sidomos ato veprime qe perfundojne me deshtim total nganjehere edhe duke lenduar persona te tjere, me faktin qe cdo gje kalon, cdo gje humbet rendesi sepse fundi eshte vdekja dhe keshtu cdo gje kalon ne harrese..fatkeqesisht nuk eshte ashtu!

[Izadora]

-Tash shtrohet pyetja pse ndjehemi të frustruar?

Une po e zoptoj pak shkrimin.
Jemi te frustruar
sepse kerkojme perfekten, sepse nuk mundohemi te kenaqemi me ate qe kemi .
Sepse i zot e di pse .

[Noellag]

Njeriu kur jeton me frike behet kufome e gjalle.. Duhet te pranosh realitetin ashtu sic eshte , ne kete menyre krijon me pak trishtim ..
Jeta eshte e bukur qe ka shumellojshmeri emocionesh.. Duhet te dish se sa me me vuajtje aq me i forte behesh Te mos kishim veshtiresi, emocion negativ ne gjerat qe na merzisin nuk do ja dinim vleren emocionit pozitiv gezimit,lumturise....

Ndjeshmeria eshte faktor qe ben njeriun te dobet dhe pesimist, por njeriu vet e ka ne dore te krijoje nje force brenda vetes per te perballuar cdo dallge e fuqishme qe mund ta godase

[*~Rexhina~*]

Shqetësohemi për gjëra të vogla,dhe një ditë do humbim dhe jeten

-Që në kohen kur isha fëmijë kisha shumë synime dhe ambicie në jetë,duke u rritur gjërat dukeshin më të vështira se sa i mendoja,disa synime nuk arrita asnjëherë të i realizoja,ndoshta ishte falë paaftësisë time,ndoshta në momente të caktuara dekurajohesha,ndoshta edhe ishin shumë herë rrethanat ato që ishin përcaktuese!
-Të gjithë e planifikojmë jeten në një menyrë apo tjetër,por zakonisht mendohet të kemi kemi një familje dhe punë të mirë,nga e cila do të përpiqeni të fitoni më shumë për të pasur një jetë më të mirë, do të shkolloni fëmijët tuaj dhe do të shpresoni të keni një jetë më të mirë se që keni pasur,por nganjëherë ndjeheni i frustruar në rast se nuk arrini këto?!
-Tash shtrohet pyetja pse ndjehemi të frustruar?
-Vdekja po afrohet çdo ditë,pa marrë parasysh se a jeni të ri apo të vjetër,vdekja është pak më pranë jush çdo ditë,madje çdo minutë nuk mund të i bëni ballë kohës apo të ndaloni afrimin e vdekjes.Eshtë e sigurtë se vdekja mund të vijë çdo moment dhe ne deri në momentin e fundit mendojmë si të mbijetojmë në këtë botë të egër,pyes vehten si mundemi!
-Shumë herë kur i shohë njerëzit tek sa shqetësohen për disa gjëra më duket absurde,për shembull të shqetësohemi nëse humbim vendin e punes,nëse ekipi ynë i zemres humb kampionatin,dhe çfarë me atë punë se do humbim dhe jeten një ditë,përse të kemi gjithë këto emocione të panevojshme?!
-Një gjë e di se ne shqetësohemi për shumë gjëra të panevojshme,që as sistemi mendor nuk do na i falë.

besoj se eshte e pamundshme per njerzit te jen mosperfilles/mosreagues per gjerat me te vogla, apo mos te frusturohen (jan shume te pakte keta njerez), vec nese ke kontroll shume te mire ti permbash ndjenjat por zakonisht njerzit sjan te zotet te kontrollojn ndjenjat e tyre