Perulesia eshte ajo ndjenje qe buron nga brenda njeriut. Ai njeri qe njeh realisht veten e vet dhe ka kuptuar se eshte nje qenie e kufizuar dhe e jo autonome e ben njeriun te djehet i perulur. Nese njeriu i krijuar nga Perendia nuk kuptun qe gjendja e tij nuk eshte natyrorja sepse mekati e nxori njeriu nga natyra e verte e tij, per rrjedhoje ne jetome ne nje natyre e cila nuk eshte e jona. Dukeqenese njeriu u krijua qe te merte pjese ne lavdine e Zotit, gje te cilen nuk e arrit dot per shkak te mekatit.
Kuptimi i kesaj situate dhe i ketij realiteti, per ate njeri qe e ndjen dhe e kupton kete gje e ben ate te jete i perulur. Te kuptosh se je i varur dhe se jeta nuk te vjen nga vetja por nga nje fuqi qe eshte Krijuesi i saj do te thote te jesh i perulur. Te kuptosh se se je mekatar do te thote te kesh vetnjohje. Keshtu qe perulesia nuk eshte as neneshtrim as nje marrezi sic mund te mendohet nga shume njerez, por nje virtyt i nje njeriu te vertete qe njeh gjendjen e tij reale dhe perpiqet ta ndryshoje ate. Ndryshim i cili nuk mund te ndodhe jashte nje marredhenieje intime dhe te gjalle me Zotin e gjalle. Historia e njerezimit ka treguar vazhdimisht se cdo perpjekje e njeriut per tu ngitur madje deri dhe ne hyjnizim, ka deshtuar ne rastin me te mire, kurse ne rastin me te keq eshte kthyer kunder vete njeriut.
Krijoni Kontakt