Pse disa njerez behen te shemtuar?

[Namila]

Pse disa njerez behen te shemtuar?1



A e keni pyetur veten pse shume njerez qe ishin te çilter dhe te bukur kur ishin femije, kur ata u rriten, pafajsia dhe bukuria e tyre u largua? Atehere, mos pyetni veten me – sheikhul-Islam Ibn Tejmije (rahimahullah) na e shpjegon:


"Personi qe eshte i drejte dhe i ndershem, ndershmeria e tij manifestohet nga ndriçimi ne fytyren e tij dhe ndershmeria e tij mund te dallohet nga shkelqimi ne fytyren e tij, ne menyre te ngjashme eshte (e kunderta) per mekatarin dhe genjeshtarin. Sa me i rritur (vjeter) nje njeri behet, me shume e qarte behet kjo shenje. Pra nje person si femije mund te kete pasur nje fytyre te çilter (te zbardhur), por nese ai behet person mekatar, kembengules ne berjen e mekateve, ne moshen me madhore te jetes se tij do shfaqet nje fytyre e shemtuar te cilen ai e kishte diçka ta brendshme, dhe e kunderta eshte gjithashtu e vertete. Eshte transmetuar se Ibn Abasi (radiallahu 'anhu) ka thene, "Ne te vertete drejtesia ta ndriçon zemren, te jep shkelqim ne fytyre, e forcon trupin, i rrit te ardhurat, dhe ve dashuri ne zemrat e krijeseva per ate person. Kurse mekati e erreson zemren, i thinj floket, e dobeson trupin, dhe ve urrejtje ne zemrat e krijesava per ate person" .

Eshte e mundshme qe personi mos te genjeje qellimisht; ai mund te jete edhe nje person qe perpiqet shume ne ibadeh/adhurim dhe zuhd (shmanget nga kenqesite e kesaj jete qe jane te lejuara). Mirepo, ai ka nje 'akide te rreme dhe jo te sakte ne lidhje me Allahun, ose Dinin e Tij, ose te derguarin e Tij (salallahu 'aleihi ue selem), ose robeve te Tij te drejte. Dhe çfare eshte perbrenda, ka efekte (ndikon) ne çfare eshte jashte. Keshtu, kjo 'akide e rreme - jo e sakte - qe ai mendonte se ishte e vertete dhe e sakte, reflektohet ne fytyren e tij dhe fytyra e tij do jete e erret (nxire) sipas shkalles se pavertetesise (genjeshtres) qe ai posedon. Siç eshte transmetuar nga 'Uthman Ibn Afan (radiallahu 'anhu) te kete thene, "Asnje kurre nuk e fshen te keqen (shejtanllekun) brenda vetes vetem se Allahu e manifeston (ben te dukshme) nga pamja e jashtme e fytyres se tij dhe nga fjalite qe gjuha e tij thote". Prandaj, disa nga selefet thonin, "Nese nje person i bid'ateve do ta lyente mjekrren e tij çdo dite, boja e bidateve do te qendronte (prape) ne fytyren e tij". Ne Diten e Gjykimit kjo do behet shume e qarte, siç thote Allahu,



"E ata qe bene genjeshter ndaj All-llahut, do t'i shohesh ne diten e kijametit me fytyrat e tyre te nxira. A nuk eshte ne xhehenem vendi i arroganteve?" [Kur'an, ez-Zumer, 39:60]



Ai te'ala gjithashtu ka thene,



"Ne diten kur ka fytyra qe zbardhen dhe ka fytyra qe nxihen. E per sa u perket atyre fytyrave qe jane nxire (u thuhet): "A edhe pas besimit tuaj u bete pabesimtare? Vuajeni pra denimin, per shkak se ishit qe nuk besonit"!" [Kur'an, Ali-Imran, 3:106]


Ibn Abas dhe te tjere kane thene ne lidhje me kete varg (ajet), "Fytyrat e zbardhura do jene ehlus-suneh (pasuesit e Sunetit), dhe fytyrat e nxira do jene njerezit e bidatit dhe perçarjes (ndarjes)".


--------------------------------------------------------------------------------
1.'exh-Xhauab as-Sahih' (Vol.4, fq. 306-307)



Nje shpjegim nga sheikhul-Islam Ibn Tejmije (v. 728H)
www.troid.org

Perktheu: Ibn Fadl el-Albani

[Namila]

Është e vërtet se në fenë Islame nuk ka dallim ndërmjet të bardhit apo të ziut, të bukurit apo të shëmtuarit, nuk ka dallim fizik, nuk ka I superioritet I forti ndaj te dobëtit e kështu me radhë përveç me devotshmëri.Kur të dalim para All-llahut në ditën e gjykimit ne do të jemi të gjithë të barabartë dhe nuk do të bëj atë ditë dobi as pasuria,bukuria,statusi etj..

Porse ti nuk e ke kuptuar qëllimin e këtij postimi, pasi kjo nuk ka pasur të bëj aspak më dukjen e jashtme të njeriut por qëllimi është se njerëzit që bëhen të shëmtuar dallohen prej bid’ateve (risive) që bëjnë edhe po qe se ata nuk tregohen ashtu me fjalët e tyre ,me dukjen e tyre dhe punën e tyre, vet njerëzit që pasojnë të vërtetën I dallojnë më dukjen e që ja jep Zoti I Plotfuqishëm në fytyrën e tyre,

Shumë bukur Dijetari Islam shumë I nderuar Ibn Tejmije e ka shpejgur në këtë shkrim.nëse do ta kishe lexuar të gjith me vëmendje sigurisht se do ta kishe kuptuar.
.
Kuptohet që nuk ka dallim në racë, gjini,..etj përvec me devotshmëri

Kështu dhe ka thënë Profeti ynë paqa dhe bekimi I All-llahut qofshin mbi të:

"All-llahu vërtet nuk shikon në fizionomit e tuaja,as në pasuritë tuaja,por shikon në zemrat dhe veprat tuaja"(Muslim,Birr ve Sila)

Ndërsa All-llahu e ka dalluar besimtarin nga jobesimtari, dhe normalisht që besimtari do të jet I mbrojtur, dhe me përkrahjen dhe mëshirën e Allahut futet në Parajsë, kurse jobesimtari nuk ka siguri as mbrojtës e ndërmjetësues dhe do të futet në zjarr për shkak që nuk besuan në Allahun e Lartësuar.Gjithashtu ka bërë dallim ndërmjet të diturit dhe injorantit (të paditurit) duke thënë

Thuaj: A janë të barabartë ata që dinë dhe ata që nuk dinë? Po, vetëm të zotët e mendjes marrin mësim.” (Ez-Zumer: 9)

Ndriçimi në fytyrë nuk vjen ndryshe vetëm si rezultat I veprës së mirë.

I Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ue selam] e kishte zakon të lutej: "O Allah! Më udhëzo në sjellje të mirë dhe cilësi të mira, askush s'mund të më udhëzojë në zbukurimin e tyre përveç Teje. Dhe, më largo nga veprat dhe cilësitë e këqija, askush s'mund t'i largojë këto prej meje përveç Teje."
Dhe Allahu e nderoi me bukuri në fytyrën e tij Profetin tonë (paqja qoftë mbi të), me fytyrë të ndritur, ai ka pasur dritë që shkëlqente në fytyrën e tij, pasi ai ka qenë njeriu me moral më të lartë , më I dijshëm dhe normalisht që ka qen një profet që ka pasur devotshmëri, ku I lutej Zotit natën gjersa njerëzit flinin, kërkonte falje nga Ai edhe pse e kishte të garantuar Xhennetin që nga kjo botë.

Nga kjo arrijmë të kuptojmë se Allahu u jep bukuri dhe dritë në fytyrë atyre njerëzve që bëjne vepra të mira si dhe sjellje të mira, vepra që të qojnë drejt devotshmërisë që e inspironë vullnetin e fuqishëm për çdo të mirë, madhërim të sjelljes, drejtim të shpirtit, përmirësim të ndjenjave, rregullim të brendësisë dhe asaj që duket, pastërti dhe dëlirësi të veprave dhe ndërgjejeve, vullnet i mirë për të vazhduar në vlera, pa mëdyshje dhe vendoshmëri për të mira, pa plogështi.

Ibn Abbasi [radijall-llahu anhu] thotë: “Vepra e mirë shkakton dritë në zemër, shkëlqim në fytyrë, gjërësi në rizk dhe dashuri në zemrat e njerëzve, kurse vepra e keqe shkakton errësirë në zemër, nxirje në fytyrë, dobësim të trupit dhe urrejtje në zemrat e krijesave”.

Xhabir ibn Abdull-llahi [radijall-llahu anhu] thotë :“Ai që shumë falet gjatë natës, i zbukurohet fytyra gjat ditës”.

Ata që kanë udhëzim dhe besim, ata kanë zemërgjërësi dhe gjoks të hapur, fytur të ndritur, nuk kanë mërzi, kurse të devijuarit kanë ngushticë të shpirtit dhe sprova…mërzi dhe pafatsi, shkapërderdhje të çështjeve të tija dhe jetë jo të lumtur…

Dijetari Muhammed el Uthejmin ka thënë:”Prej shenjave të njerëzve të mirë janë shkëlqimi I fytyrave, zemërgjërësia, morali I mirë etj..”

Ndërsa Allahu e di më së miri.

[alko71]

We alejkum selam we rahmetullahu we berekatuhu.

Njerezit qe bejne vepra te keqija i veren ne fytyre.Nuk spjegohet si por po e marr shembull me aktoret ne filma qe dijn te luajn rolin e nje krimineli.Ata mund te behen aq antipatik me grimasat e fytyrave gje qe ne te vertete ndodhe ne realitet e njejta gje,apo ta luajn rolin e nje te miri dhe te drejti dhe te fitojne simpati.Ata diku bazohen kur i luajn keto karaktere.Nuk eshte ne pyetje fytyra e bukur apo e shemtuar por shprehja e syve dhe nje hije qe e i karakterizon njerezit e tille.Syte jane pasqyre e shpirtit thot nje fjale.